ตอนที่ 28 แผนการเจ้าเล่ห์ฉันเดินลงมาข้างล่าง เพื่อจะมาหาอะไรกิน พอดีกับที่ป้าเสริมทำอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว ฉันเดินไปยังโต๊ะอาหาร ป้าเสริมก้มหน้าไม่กล้าสบตาฉัน ส่วนฉันก็ไม่กล้าสบตาป้าเสริมเช่นกัน ก็ฉันยังมีความกระด้างอายในใจอยู่บ้างฉันรีบกิน แล้วรีบเดินกลับเข้าห้อง เพื่ออาบน้ำชำระร่างกาย สายน้ำที่พาดผ่านลงมาบนร่างสร้างความผ่อนคลายจนทำให้ฉันนึกถึงรสสัมผัสเมื่อสักครู่นั้น ทุกการสัมผัส มันทำให้ฉันแทบควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ ใจลึกๆ ฉันไม่อยากให้เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นอีก เพราะมันไม่มีอะไรรับประกันเลย ว่าเราสองคนจะอยู่ด้วยกันตลอดไป เขาอาจจะหลงใหล หรือแค่อยากจะได้ฉันแค่ชั่วครั้งชั่วคราวก็ได้อาจเพราะการเริ่มต้นความสัมพันธ์ของเรา มันเริ่มมาจากเกม เราไม่ได้รู้จักหรือรักกันมาก่อนที่จะมีความสัมพันธ์ ดังนั้นทุกอย่างที่มันเกิดขึ้นนี้มันจะยั่งยืนหรือเปล่าฉันปล่อยให้น้ำชะล้างความคิดปล่อยให้มันไหลไป ฉันย่อมรู้ตัวฉันเองดี ว่าอีกไม่นานฉันคงต้านทานความรู้สึก ที่มีต่อเขาไม่ได้ และคงจะต้านทาน การสัมผัสของเขา ไม่ได้อีกเช่นกันเอาว่ะ!!! อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด เมื่อฉันเลือกที่จะทำตามหัวใจตัวเองแล้ว ถ้ามันต้องเจ
ตอนที่ 29 ลางสัง(หื่น)หรณ์ฉันยังคงมองเขาด้วยสายตาที่โกรธเคือง ฉันไม่ตลกกับสิ่งที่เขาทำเลย กับแค่อยากให้ฉันนอนด้วยต้องทำกันถึงขนาดนี้เลยหรอ วันก่อนก็แกล้งเจ็บแผลลงทุนร้องโอดครวญทั้งวัน วันก่อนหน้านั้นก็แกล้งตัวร้อนโดยการให้ป้าเสริมเอาผ้าที่ชุบน้ำร้อนมาโป๊ะหัวจนฉันต้องอยู่เช็ดตัวให้ทั้งคืนเพราะกลัวว่าเขาจะช็อกเพราะพิษไข้ ไหนจะวันก่อนหน้านู้นอีกที่แกล้งนอนละเมอร้องด้วยความหวาดกลัวจนฉันเผลอคิดว่าเขาคงฝังใจกับเหตุการณ์เฉียดตายครั้งนี้ของเขา วันๆ คงจะนอนคิดแต่จะหาแผนการมาหลอกฉัน (หึ...นักแสดงรางวัลออสการ์คงต้องยอมสยบ)“ปล่อยค่ะ ถ้าเป็นแบบนี้ หลอกกันแบบนี้ เอลิซไม่นอนด้วยหรอกนะคะ” ฉันเอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงจริงจัง“ไม่เอาอ่ะ ไม่เอา เอลิซสัญญากับเฮียแล้วไงคะ” หึ..ทีนี้มาทวงสัญญา“แต่คุณเซฟ หลอกเอลิซ” ฉันแสดงความไม่พอใจออกมา“ไม่นะคะ คนดีของเฮีย เฮียติดกลิ่นเอลิซแล้ว ถ้าไม่มีเอลิซแล้วเฮียนอนไม่หลับ น๊าาาา ที่เฮียหายเร็วขนาดนี้เพราะเอลิซคอยดูแลเฮีย คอยนอนอยู่ข้างเฮีย ถ้าคืนนี้เอลิซไม่นอนกับเฮีย เฮียต้องหายป่วยช้าไปอีก 3 วัน 7 วัน แน่เลย” เขาพูดหาข้ออ้างต่างๆ นานา มาโน้มน้าวฉัน พร้อมกับส่งสายตาทร
ตอนที่ 30 ความทรงจำเลวร้ายยังไม่ทันสิ้นสิ่งที่ฉันคิด ริมฝีปากร้อนก็ทำการบุกรุกเข้าที่หลังคอระหง ความสยิวก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว กายสาวสั่นสะท้านรับทุกการสัมผัส ริมฝีปากยังคงเป่าลมร้อนไปทั่วลำคอ ก่อนที่มือหนาจะเคลื่อนผ่านเข้ามาภายใต้เสื้อเชิ้ตโคร่งที่ฉันเอาของเขามาใส่ด้วยเหตุเพราะว่ามันใส่สบายดี“ใส่เสื้อในนอนทำไม มันทำให้นอนไม่สบายรู้หรือเปล่า” ขณะที่สติฉันกำลังกระเจิดกระเจิง เสียงทุ้มทรงเสน่ห์ ก็เอ่ยกระเส่าเร้าอารมณ์ให้สติฉันกู่ไปไม่กลับเขาไม่ได้แค่พูด แต่กระทำการปลดตะขอบราจากด้านนอกเสื้อด้วยปาก!!ส่วนมือที่ก่อนหน้านี้สอดเข้ามาก็กำลังสาละวนลูบไล้หน้าอกอวบอิ่ม ก่อนจะจับบราเซียที่โดนปลดออกเลิกขึ้นเพื่อปลดปล่อยสองเต้าใหญ่ให้เป็นอิสระความอวบอิ่ม นุ่มนิ่ม ถูกมือหนาเข้ามากอบกุม จนทำให้เนื้อนิ่มล้นทะลักออกมาตามง่ามนิ้วเรียวเมื่อยามออกแรงบีบเคล้น อีกทั้งปลายนิ้วก็ทำการบดคลึงปลายยอดเม็ดมุขที่แข็งขึ้นเป็นไตเพราะความเสียว“อือ...” เสียงครางในลำคอ หลุดออกมาเนื่องจากความเสียวที่ถูกกระตุ้นด้วยมือหนาคนร่างสูงลอบยิ้มด้วยความพอใจ ที่รังแกคนตรงหน้าได้สำเร็จ“แล้วกางเกงจิ๋วตัวเนี้ย ก็ไม่ต้องใส่หรอกเว
บทที่ 31 ถ้าเลวอีกโดนแน่!!--- เซฟ Talk ---คนในอ้อมกอดผมร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่สักพัก ก่อนที่ผมจะรับรู้ได้ว่าเธอเข้าสู่ห้วงนิทราแล้วจากลมหายใจที่เข้าออกอย่าสม่ำเสมอ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมันทำให้ผมถึงกับไปไม่เป็น และเมื่อยิ่งรู้ว่าที่เธอเป็นแบบนี้ก็เพราะการกระทำของผมเอง มันยิ่งทำให้ผมเจ็บผมต้องทำทุกวิถีทางเพื่อรักษาเธอให้หายให้ได้ ไม่ใช่เพราะว่าผมต้องการร่างกายเธอ แต่เป็นเพราะว่าผมรักเธอ และไม่อยากให้เธอเป็นแบบนี้ ผมสงสารเธอจับใจ เพราะผมมันเลวเองปล่อยให้ด้านมืดมันครอบงำจนทำสิ่งที่เลวร้ายจนเป็นแผลฝังลึกอยู่ในใจของเธออาการที่เธอแสดงออกมา น้ำตาของเธอ เหมือนน้ำกรดที่หยดลงตรงก้อนเนื้อหัวใจ ผมยังเจ็บขนาดนี้ แล้วสิ่งที่เธอเจอมันต้องเจ็บปวดขนาดไหนถึงทำให้เธอเป็นได้ขนาดนี้ไม่เป็นไรนะคะ เฮียจะรักษาเอลิซด้วยร่างกายของเฮีย ด้วยสติปัญญาของเฮีย ด้วยหัวใจของเฮีย ผมสัญญาต่อหน้าเธอก่อนที่จะจรดริมฝีปากที่หน้าผากเธออีกครั้ง และหลับตาลงเข้าสู่นิทราตามเธอไป--- เอลิซ Talk ---ฉันลืมตาขึ้นมาอย่างยากลำบากเพราะว่าเจ็บรอบๆ ดวงตาจากการร้องไห้เมื่อคืน เมื่อสายตาปรับโฟกัสได้ก็พบกับสายตาสีเทาเข้มอันอบอุ่นส่งมาให
ตอนที่ 32 ตระกูล ‘วงศ์เวชรุ่งเรือง’แกร๊ก ~~“มาแล้วหรอค่ะ ทำไมทำเสร็จเร็วจังเลย หนายยย ~~ ทำอะไรให้เฮียกินค่ะ” คนร่างสูงที่นอนเหยียดตัวอยู่บนที่นอนพูดด้วยเสียงอ่อนเสียงหวานขึ้นมาขณะที่สายตาจับจ้องอยู่ที่แล็ปท๊อป โดยที่นึกว่าเป็นคนที่ตัวเองรอคอยอยู่เข้ามา“หลงเมียไม่ลืมหูลืมตาเลยนะนาย” กิตกระแหนะกระแหนผู้เป็นเจ้านายสิ้นเสียงของลูกน้องคนสนิท สายตาอ่อนละมุนก็แปรเปลี่ยนเป็นนิ่งและดุดัน ก่อนจะส่งมาพร้อมแรงอาฆาตไปยังลูกน้องที่ยืนทำหน้าล้อเลียนใส่เขา“มึงว่างมากนักหรือไง ถึงมีเวลามาแซวกูแบบนี้ หรืองานที่ทำอยู่มันน้อยไป งั้นกูว่าจะเปิดคาสิโนอีกสัก 5 ที่ ผับอีกสัก 10 ที่ ให้มึงดูแลดีไหม” เขาเอ่ยน้ำเสียงดุดันกลับไป ขณะที่สายตายังจับจ้องอยู่ที่แล็ปท๊อปในมือ นี่ถ้าไม่เห็นว่าเป็นลูกน้องคนสนิทแม่จะยิงให้ไส้แตก โทษฐานมาเห็นเขาตอนมุ้งมิ้ง“พะ..พอแล้วครับนาย ที่ทำอยู่ก็หัวหมุนแล้วคร้าบบบ” เขาทำทีเป็นแกล้งปฏิเสธออกไป มีหรือเขาจะไม่ไหว ถ้าเจ้านายของเขาจะเปิดกิจการใหม่มาให้เขาดูแลจริงๆ เขาเต็มใจทำอย่างยิ่ง เพราะเขานั้นตั้งใจไว้แล้วว่าจะยอมทำงานถวายหัวถวายชีวิตให้กับนายคนนี้ของเขา เพราะถ้าไม่ได้นายในวัน
ตอนที่ 33 นามบัตรร้านขายยากรอด ~~เสียงกัดฟันด้วยความแค้น แววตาโรจน์เต็มไปด้วยความอาฆาต ความเยือกเย็นแผ่รังสีออกมาจนทำให้คนรอบข้างสั่นสะท้านได้ มือหนากำแน่นจนเส้นเลือดปูด“ไอ้ตระกูล วงศ์เวชรุ่งเรือง แล้วมึงจะได้รู้ว่าไม่ควรมาเล่นกับกู” เขาส่งเสียงลอดไรฟันออกมาอย่างเคียดแค้น“แต่นายครับ ปกติตระกูลนี้เป็นมาเฟียทางด้านวงการยา ไม่ได้ทับเส้นกับเราอยู่แล้ว ผมก็ยังงง ตอนที่พวกมันรับสารภาพว่าตระกูลนี้จ้างมา” กิตพูดเกี่ยวกับข้อมูลที่ตัวเองมี พร้อมตั้งข้อสงสัย“กูยังไม่เคยบอกมึงใช่ไหม ว่าเคยมีคนตระกูลนี้ อยากร่วมทำธุรกิจกับเรา มึงก็รู้ว่าธุรกิจอะไรตระกูลกูก็ทำมาหมดแล้ว แต่ธุรกิจเดียวที่ตระกูลกูถือเป็นข้อห้ามเลยคือ... ‘ค้ามนุษย์’ “เขาเอ่ยกับลูกน้อง“ถ้างั้นธุรกิจที่พวกมันอยากทำกับนายก็คือ ...” กิตเบิกตากว้าง เมื่อได้รู้ความจริง“ใช่...กูเลยไม่สนใจ แล้วไม่ได้ติดต่อกับมันอีก” เขาบอกเล่าความจริงให้กับลูกน้องคนที่เขาไว้ใจที่สุดฟัง“แต่พวกมันก็เป็นถึงมาเฟีย ที่รู้มาตระกูลพวกมันก็ใหญ่เอาเรื่องอยู่เหมือนกัน ทำไมต้องมาขอร้องให้นายช่วยด้วย” กิตยังมีข้อสงสัยอยู่“มันอยากจะทำให้ธุรกิจนี้ขึ้นมาบนดินแบบถูกก
ตอนที่ 34 อยากกินอย่างอื่น"อยากกินอย่างอื่นมากกว่า" คนร่างโตกระซิบบอกที่ข้างหู“อ้าววว เอลิซทำไม่น่ากินหรอค่ะ ก็ถามแล้วไงว่าอยากกินอะไร พอทำมาให้ก็ไม่อยากกินซะงั้น” ร่างบางออกอาการน้อยใจ“ก็มีอย่างอื่นน่ากินกว่านี่หน่า” คนร่างโตยังคงกระเซ้าเย้าแหย่ เพราะสาวเจ้ายิ่งงอนยิ่งน่ารัก“งั้นก็ไปให้ป้าเสริมทำให้แล้วกันค่ะ เดี๋ยวของพวกนี้เอลิซกินเอง” เธอเริ่มงอน ในน้ำเสียงมีความประชดประชัน“ป้าเสริมก็ทำไม่ได้” เขาพูดเป็นนัยๆ“อะไรกันค่ะ มันยากขนาดนั้นเลยหรอ” ทั้งที่งอนอยู่แต่ก็อยากรู้ว่าอาหารที่เขาอยากกินคืออะไร“ก็....” เขาพูดพลางจับคนร่างบางให้หันมาเผชิญหน้าสีหน้าของฉันเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม???“อยากกินตรงนี้” เขาพูดแล้วก้มลงมาจูบลงที่ปากฉันโดยที่ฉันไม่ทันได้ตั้งตัว“เพราะว่ามันหวานมากกกก” เขาถอนจูบแล้วพูด“ตรงนี้ก็หวาน” เขาพูดจบก็ก้มลงมาจูบที่ซอกคอพร้อมกดริมฝีปากให้แรงขึ้นจนเกิดเสียง’ จ๊วบ’ ก่อนที่จะมีรอยแดงเป็นจ้ำเล็กๆ ตามมา“ตรงนี้ก็ยิ่งหวาน” เขาเลื่อนใบหน้าลงมาตรงเนินอกอิ่มและกระทำการแบบเดียวกันกับที่ซอกคอเมื่อกี้ ‘จ๊วบ’ ปรากฏรอยแดงเล็กๆ เช่นกันขณะที่ฉันยืนตัวแข็งทื่อ สมองอื้ออึงกั
ตอนที่ 35 เหยื่อติดเบ็ดเขายิ้มกริ่มแล้วมองไปยังเหยื่ออันโอชะที่อยู่ข้างหน้า“เฮียกะว่า พรุ่งนี้เฮียจะไปทำงานแล้ว ตั้งใจจะพาคนแถวนี้ไปด้วยสักหน่อย สงสัยต้องไปคนเดียวแล้วล่ะม๊างงง” คนพูดทำเป็นแกล้งพูดออกมาลอยๆ แต่คนที่ฟังตาโตเป็นไข่ห่าน“เฮียจะพาเอลิซไปด้วยจริงๆ หรอค่ะ” ฉันถามออกไปด้วยความตื่นเต้นเข้าทางคนตัวโตทันที เขายิ้มอย่างพอใจที่เหยื่อติดเบ็ด~~“ถ้าเอลิซตกลงอยู่กับเฮียในห้องนี้ทุกวัน...ทุกคืน เฮียจะพาเอลิซออกไปข้างนอกทุกวันเลยดีไหม” เขาพูดพร้อมกับยกมือขึ้นลูบศีรษะทุยเบาๆ“โอเคค่ะ เอลิซไม่ไปนอนที่ไหนแล้ว เฮียอย่าโกหกแล้วกัน” ความที่อยากออกไปข้างนอกบ้าง ฉันจึงรีบตอบตกลงในทันที“เฮียไม่โกหกเอลิซ หรอกค่ะ” เขาเอ่ยยิ้มละมุนฉันตื่นเต้น ยิ่งกว่านักโทษที่ได้รับการปล่อยตัว แม้ว่าการออกไปข้างนอกจะต้องไปกับเขา แต่ก็ดีกว่าทนอุดอู้อยู่แต่ที่นี่ความรู้สึกดีใจมากจนเข้าไปโผเข้าไปโอบกอดคอเขา ก่อนจะหอมแก้มสากซ้ายที ขวาที สลับไปมา แล้วบรรจงจุ๊บลงไปที่ปากหนาทรงเสน่ห์ที่ฉันหลงใหลจุ๊บ!! จุ๊บ! จุ๊บ!!ริมฝีปากอิ่มจูบเข้าไปที่ริมฝีปากหนาหลายครั้งหลายหน จนคนร่างหนาทนไม่ไหว ใช้มือประคองล็อกคอระหงให้อยู่