ไอรดายังลังเลที่จะตอบคำถาม ชายหนุ่มจึงไม่ได้รบเร้ามากนักเพราะเขายังมีเวลาทำความรู้จักเธออีกมาก และตอนนี้เขาก็เดินมาส่งเธอถึงหน้ารีสอร์ต
“ขอบคุณนะคะที่เดินมาส่ง”
“จะไม่ให้รางวัลผมหน่อยเหรอครับ”
“คุณเดินมาส่งเองนะคะอัยย์ไม่ได้ขอให้คุณมาส่งสักหน่อย”
“ขอแค่จูบนิดเดียวแล้วจะรีบกลับครับ”
“นิดเดียวแน่นะคะ ห้ามทำมากกว่านั้นนะคะ” ไอรดาเอ่ยออกมาเบาๆ ใบหน้าก้มต่ำ เมื่อเขาจ้องเธอราวกับว่ามันจะไม่จบแค่จูบอย่างที่บอก
“ครับแค่จูบ”
ปิญชาน์เอ่ยด้วยเสียงแหบพร่า เมื่อเห็นว่าเธอเลียริมฝีปากของตนเองด้วยความประหม่า ชายหนุ่มโน้มตัวเข้ามาใกล้ ถูจมูกของตนเองกับจมูกของหญิงสาวอย่างหยอกล้อ
ตาคู่สวยหลับพริ้มเมื่อริมฝีปากของคนตัวโตทับทาบลงมาจนชิด จูบครั้งนี้แผ่วเบานุ่มนวลและหวานจนร่างไอรดาอ่อนระทวยแล้วชายหนุ่มก็โอบรัดเธอเข้ามาจนแนบชิดโดยที่เธอก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร
“อื้ม”
ไอรดาครางประท้วงเมื่อปากร้อนที่กำลังดูชิมความหวานอยู่นั้นเพิ่มความเร่าร้อน ปลายลิ้นดุนดันจนกลีบปากนุ่มเปิดแยกแล้วส่งลิ้นร้อนเข้าไปควานหาความหอมหวานจากโพรงปากที่เขาเคยได้ลิ้มรสมาแล้วและยังคิดใจมาจนถึงทุกวันนี้ จูบครั้งนี้มันนานจนไอรดารู้สึกหายใจไม่ออกเธอจึงทุบที่อกแกร่งเบาๆ เมื่อเขาถอนจูบออกเธอก็รีบฮุบอากาศเข้าปอดอย่างรวดเร็ว
“หวานมาก”
“คุณชาน์อัยย์ว่าคุณควรกลับได้แล้วอัยย์อยากพักผ่อน”
“ฝันดีนะครับอัยย์”
“ฝันดีเช่นกันค่ะคุณชาน์”
พอชายหนุ่มกลับไปแล้วไอรดาก็ถอนหายใจอย่างแรงถ้าเมื่อครู่เข้าไม่ยอมจบแค่จูบเธอก็คงจะห้ามอะไรไม่ได้เพราะร่างกายกำลังเรียกร้องให้เขาทำมากกว่าแค่การจูบ
หญิงสาวรีบอาบน้ำเพื่อดับความร้อนรุ่มในกายเมื่อแต่เมื่อน้ำจากฝักบัวกระทบกับทรวงอกอวบก็เหมือนเป็นการกระตุ้นให้ร่างกายของเธอร้อนมากขึ้นไปอีก
เธอเข้าใจดีว่านี่เป็นปฏิกิริยาที่ธรรมชาติสร้างขึ้นและไม่มีใครฝืนได้ กว่าความรู้สึกจะกลับมาเป็นปกติเธอก็ใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำนานกว่าทุกวัน
หญิงสาวล้มตัวลงนอนแต่พยายามหลับยังไงจิตใจก็ยังว้าวุ่นคิดถึงแต่เรื่องที่คุยกับเขาเมื่อตอนหัวค่ำ เธอไม่ใช่เด็กที่จะไม่รู้ว่าการคบกับเขานั้นมันคือการคบแบบไหน และเธอก็โตพอที่จะรับผิดชอบชีวิตของตนเองได้
อีกอย่างเธอก็หย่ากับอติรุจน์แล้วถ้าจะลองเปิดใจคบกับเขาดูก็คงไม่ยาก ถึงแม้ที่ผ่านมาเขาอาจจะเคยทำงานกลางคืนมาก่อนแต่เมื่อเขาบอกว่าจะเลิกทำ ไอรดาก็ไม่จำเป็นที่จะต้องสนใจอดีตของเขา ในเมื่อเขายังรับได้ที่รู้ว่าเธอนั้นเป็นแม่หม้าย
ในขณะที่ไอรดากำลังใช้ความคิดอย่างหนักเสียงโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น เมื่อเห็นชื่อคนที่โทรมาหญิงสาวก็รีบกดรีบ
“สวัสดีค่ะคุณชาน์ ยังไม่นอนเหรอคะ”
“ผมนอนไม่หลับครับ ผมโทรมากวนคุณหรือเปล่า”
“ไม่หรอกค่ะ มีอะไรหรือเปล่าคะ”
“เปิดประตูให้หน่อยได้ไหม”
“ประตูอะไรคะ คุณคงไม่อยู่หน้าบ้านของอัยย์ใช่ไหมคะ”
“บังเอิญว่ามันใช่ครับ”
ไอรดาไม่รู้ว่าเขามาทำไม่เวลานี้แต่เธอก็รีบเดินไปเปิดประตูให้เขาอย่างรวดเร็วอย่างน้อยในคืนที่เหงาและสับสนถ้ามีใครสักคนมาคุยด้วยก็คงจะดีไม่น้อย
“อัยย์คุณก็นอนไม่หลับเหมือนกันใช่ไหม”
“คุณชาน์รู้ได้ยังไงว่าอัยย์นอนไม่หลับ”
“ก็เรื่องเมื่อตอนหัวค่ำ ถ้าเราไม่ทำต่อผมว่าคืนนี้ไม่ผมก็คุณคงมีคนคลั่งแน่ๆ ผมขอนะอัยย์”
ไอรดายังไม่ทันจะตอบคำถามเขาก็เดินเข้ามาในบ้านก่อนจะก้มจูบแผ่วเบาที่ริมฝีปากบางจนหญิงสาวอ่อนระทวยไปทั่วทั้งร่าง
“อื้ม”
เธอครางออกมาเบาๆ นั่นยิ่งเพิ่มแรงปรารถนาในตัวปิญชาน์ให้มากขึ้น เขาอุ้มเธอตรงไปยังห้องนอนที่เปิดกว้างแล้ววางลงบนเตียงก่อนจะทับทาบร่างของตัวเองลงไป จูบบนริมฝีปากบางอีกครั้ง ซุกไซ้ไปทั่วลำคอขาว ดูดเบาๆ แล้วขบเม้มไปที่ติ่งหูอย่างหยอกล้อ
“คุณชาน์”
เธอครางชื่อเขาออกมาอย่างลืมตัวร่างกายของเธอร้อนราวกับไฟ มือเล็กรูปไล้ไปบนลำตัวของชายหนุ่มอย่างหลงใหล ปิญชาน์ดึงเสื้อยืดออกทางศีรษะก่อนจะปลดตะขอบราสีหวานออกอย่างรวดเร็วคลึงเคล้นอกอวบอิ่มอย่างหลงใหล แล้วริมฝีปากก็กดจูบดูดเม้มเลียไล้ไปมา ตาคมมองขึ้นมาประสานสายตาคู่สวยที่กำลังมองเขาอยู่เช่นกัน
“ชอบไหมอัยย์ ชอบที่ผมแบบนี้หรือเปล่า”
เขาถอนริมฝีปากออกจากความอวบอิ่มมาถามไอรดาได้แต่พยักหน้าแทนคำตอบ ปิญชาน์ยิ้มอย่างพอใจกับคำตอบที่ได้รับส่งเรียวลิ้นร้อนตวัดโลมเลียปลายถันสีชมพูสดที่หดเกร็งเป็นตุ่มไตเข้าปากอย่างโหยหา
หญิงสาวมองใบหน้าหล่อที่ปรนเปรอทรวงอกของตนเองด้วยสายตาที่หวานเชื่อม อารมณ์วาบหวามลามเลียไปทุกรูขุมขน ร่างกายแอ่นโค้งเข้าหาปากร้อน รู้สึกถึงใจกลางความเป็นสาวของตนเองกำลังตอดตุบๆ
ไฟพิศวาสถูกจุดไว้ตั้งแต่หัวค่ำ พอเขามาราดน้ำมันลงไปแบบนี้มันก็ลุกโหมกระหน่ำได้อย่างรวดเร็ว
ปิญชาน์จูบพรมขบเม้นจนเต้าอวบเปียกชื้น มือใหญ่ลากไปตามสีข้างก่อนจะบีบสะโพกงอนงามอย่างอดใจไม่ไหว ไอรดาครางหวานเมื่อเขานวดวนมาทางต้นขาด้านใน
“อัยย์ ขอผมกินนะ”
ชายหนุ่มกล่าวเสียงแหบก่อนจะก้มลงกลางกายสาวที่ตอนนี้มันเปลือยเปล่าเพราะเขาถอดกางเกงขาสั้นกับชั้นในตัวบางออกไปอย่างรวดเร็วโดยที่เจ้าของก็ไม่ได้เอ่ยห้าม
“คุณชาน์ อย่า อื้ม ....”
สะโพกงอนงามเด้งขึ้นเมื่อปลายกุหลาบดอกสวยถูกภมรหนุ่มเชยชมด้วยปลายลิ้นเปียกร้อน เขาลากไล้ขึ้นลงอย่างหลงใหลก่อนจะตวัดเลียชอนไชดื่มกินน้ำหวานที่กำลังไหลออกมา ร่างเย้ายวนดิ้นพล่านแทบจะขาดใจ เสียวซ่านกับสัมผัสร้อนที่เขาปรนเปรอให้ เธอสะท้านเยือก รู้สึกซ่านสยิวราวใจจะขาด
หญิงสาวแอ่นหยัดสะโพกเข้าหาลิ้นร้อนที่กำลังตวัดรัวบนเกสรสวาทส่งให้น้ำหวานไหลรินอย่างไม่ขาดสาย สองมือดึงรั้งผ้าปูที่นอนขึ้นมาจนยับย่น
“คุณชาน์ อื้อ อัยย์จะไม่ไหว"
หญิงสาวครางกระเส่าร่างกายบิดเร่า โพรงถ้ำตอดรัดปลายลิ้นร้อน สมองพร่าเลือนเมื่อไปถึงฝั่งฝันอย่างที่ปรารถนา
ปิญชาน์ดูดซับน้ำหวานพร้อมครางต่ำอย่างพึงพอใจ ยิ่งได้ลิ้มรสร่างกายก็ตื่นตัวและปวดร้าว
“อัยย์ ขอนะ”
“มาถึงขั้นนี้แล้วคุณยังจะขออีกเหรอคะ
“ก็ผมอยากมั่นใจว่าผมไม่ได้บังคับคุณ” เขาตอบด้วยเสียงที่เจอไปด้วยอารมณ์ตัณหาอย่างปิดไม่มิด และเมื่อเห็นรอยยิ้ม และแววตาที่เต็มไปด้วยความต้องการเขาก็กระตุกยิ้มก่อนจะถอดเสื้อผ้าของตนเองออกอย่างรวดเร็วราวกับว่าถ้าช้าไปกว่านี้หญิงสาวจะเปลี่ยนใจและหนีหายไปจากเขา
ลำกายแข็งร้อนค่อยๆ กดคลึงเข้าช่องทางรัก ที่อาบไปด้วยน้ำหวานทีละนิด ผ่านความคับแน่นอย่างช้าๆ ปากร้อนก็บดจูบเติมไฟตัณหาสองมือบีบขยำสองเต้าอวบอิ่ม จนเธอต้องจิกไปบนแผ่นหลังอย่างทนไม่ไหว
“อย่าเกร็งนะอัยย์”
เขาพยามให้เธอผ่อนคลายอย่างเต็มที่ขณะกดตัวตนเข้าไปอย่างยากลำบาก กว่าจะเข้าลึกได้สุดทางรักก็ปวดร้าวเจียนจะขาดใจ
“อัยย์ ของคุณคับแน่นมาก อ่าห์..”
ปิญชาน์ครางแหบพร่าเมื่อตัวตนของเขาถูกความอ่อนนุ่มโอบรัด เขาเริ่มขยับเข้าหาช่องทางสวาท ช้าเนิบนาบกดหมุนวนจนหญิงสาวครางกระเส่า ก่อนจังหวะจะเปลี่ยนเป็นแรงขึ้นเมื่อไฟราคะในกายปะทุเดือด
“คุณชาน์...อื้ม”
ไอรดาครางกระเส่า ร่างกายตอบรับกับทุกจังหวะที่ถาโถม เวลาผ่านไปก็ยิ่งเสียวสะท้านยิ่งขึ้น เธอเสียวจนไม่อาจครองสติของตนเองได้
ร่างขาวนวลบิดเร่าส่ายรักกับความใหญ่โตที่เข้ามาลึกครั้งแล้วครั้งเล่า คนตัวโตก็ถาโถมเข้ามาอย่างไม่ยั้ง ยิ่งเห็นร่างเธอสั่นคลอนเต้าอวบเด้งไปตามจังหวะสะโพกที่สวนเข้าออกก็ยิ่งกระตุ้นให้ถาโถมแรงขึ้นไปเรื่อย
ชายหนุ่มอดใจไม่ไหวก้มลงมาดูดกลืนเม็ดทับทิมสีสวยอีกครั้ง ดูดแรงสลับซ้ายขวาทุกสัมผัสสร้างความเสียวซ่านจนไอรดาเริ่มจะทนไม่ไหว
“คุณชาน์ อัยย์ไม่ไหว คุณชาน์ขาอีกนิดนะคะ เร็วอีกนิด อื้อ แบบนั้น อัยย์ อื้อคุณชาน์....”
เสียงหวานครางกระท่อนกระแท่นก่อนจะกรีดร้องอย่างสุขสมเมื่อร่างกายพบพานกับความสุข เธอเกร็งกระตุก สองมือจิกไปบนไหล่อย่างหาที่ระบาย หอบเหนื่อยจนตัวโยน
“เด็ดมากอัยย์ ผมชอบที่คุณเรียกชื่อผมเวลาเสร็จ”
เขาเอ่ยเสียงพร่าขณะที่ยังคงสอบสะโพกเข้าออกอย่างไม่ยั้ง ร่างกายปวดร้าวเพราะแรงบีบรัดจนต้องรีบตอกอัดกระแทกเข้าถ้ำลึก
“อื้ม อัยย์ตอดแรงๆ แบบนั้น เยี่ยมเลยอัยย์ของผมคนเก่ง”
ใบหน้าของปิญชาน์แดงก่ำ ทั้งเสียวซ่านและทรมานกับการถูกบีบรัด
“อื้อ คุณชาน์ทำอัยย์เสียวอีกแล้วคุณชาน์”
ไอรดาครางหวานเมื่อถูกฝ่ามือหนาจับบีบคลึงสะโพกอวบกระชับแน่นก่อนที่จะกระแทกกระทั้นเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง เธอรู้สึกว่าครั้งนี้เขาเข้ามาลึกจนส่วนปลายกระทบกับปากมดลูกอย่างแรง มันสร้างความเสียวซ่านขึ้นมาอีกเป็นทวีคูณ
เมื่อเสียงหวานครางไม่ขาดปากเขาก็เรียนรู้ว่าจุดไหนในร่างกายของเธอที่เขาควรจะตอกย้ำเพื่อเพิ่มความเสียวซ่าน เมื่อจุดอ่อนไหวที่สุดของร่างกายโดนกระตุ้นถี่ๆ ช่องทางรักก็บีบรัด ร่างกายสั่นสะท้านอย่างคุมไม่อยู่
ทุกอย่างที่เกิดขึ้นตอนนี้มันอยู่นอกเหนือการควบคุมของ มันเป็นไปตามสัญชาตญาณที่ซ่อนอยู่ในส่วนลึกไม่ว่าใครก็ไม่อาจจะทานทนกับความรู้สึกแบบนี้ได้ แม้จะพยายามมากแค่ไหนก็ตาม
“ตอดแรงดีมากอัยย์ โอ่วว ซี๊ดดดดด” เสียงทุ้มครางออกมาอย่างไม่อาจห้าม
“คุณชาน์ อื้อ อัยย์ว่ามันจะถึงอีกแล้ว คุณชาน์มันเสียว”
“ใจเย็นอัยย์ อีกนิดเราจะไปพร้อมกันนะ”
ไอรดาสั่นสะท้านก่อนจะสะดุ้งเฮือกเมื่อคลื่นความเสียวถาโถมเข้าใส่ระลอกแล้วระลอกเล่า ปิญชาน์กดปลายนิ้ว สัมผัสบนติ่งกระสันที่กำลังสั่นระริกไป สะกิดรัวอย่างหนักหน่วงในขณะที่แก่นกายร้อนก็กระแทกกระทั้นอย่างเร่าร้อนจนเธอแทบขาดใจ น้ำหวานจากโพรงอ่อนนุ่มชโลมจนชุ่มโชกท่อนเอ็นร้อนทำให้เกินเสียงดังอย่างน่าอาย
“คุณชาน์อัยย์ อื้อ อัยย์จะไม่ไหว”
“อีกนิดอัยย์ ตอดแรงแบบนั้นโคตรเด็ดเลยอัยย์”
เสียงกระซิบแหบพร่า อารมณ์ปรารถนาของเขากำลังพุ่งสูง สะโพกสอบโจนจ้วงกระแทกเข้าออกอย่างรุนแรง ไอรดาเกร็งสะโพกขึ้นรับแรงกระแทกจนเกิดเสียงเนื้อกระทบกันดังกว่าทุกครั้ง ช่องทางรักบีบรัดอย่างรุนแรงจนคนที่ขยับโยกอยู่ทางด้านบนเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นแบบไม่มียั้งจากนั้นเปลี่ยนเป็นถอนออกเกือบสุดแล้วกระแทกเข้าลึกอีกไม่กี่ครั้งทั้งสองคนก็ร้องครางลั่นห้อง
ลาวาร้อนพวยพุ่งเข้าสู่โพรงสาวจนเธออุ่นวาบไปทั้งท้องน้อย
“อัยย์ครับ อัยย์” “คุณชาน์ เช้าแล้วเหรอคะ” ไอรดาปรือตามองในขณะที่ตัวเองยังซุกอยู่ใต้ผ้าห่ม “ครับเช้าแล้วผมต้องไปประชุม คุณลุกไหวไหมครับ” เมื่อคืนกว่าเขากับเธอจะหมดแรงก็ถึงสวรรค์กันมารู้กี่รอบต่อกี่รอบ ปิญชาน์ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าไอรดาจะเป็นผู้หญิงที่อึดและเร่าร้อนถึงเพียงนี้ และเขาก็ตามหาผู้หญิงแบบนี้มานานผู้หญิงสวยดูเรียบร้อยอ่อนหวาน แต่เรื่องบนเตียงนั้นเด็ดจนเขาอยากจะเก็บเธอไว้แบบนี้ตลอดไป “คิดว่าไหวค่ะ แต่ตอนนี้อัยย์ยังไม่อยากลุกค่ะ” “ให้ผมสั่งอาหารเช้ามาให้ไหมครับ” “ไม่เป็นไรค่ะ”“คุณจะนอนทั้งวันไม่ได้นะครับอัยย์”“อัยย์ไม่ได้จะนอนทั้งวันสักหน่อย สายๆ อัยย์ก็จะออกไปหาอะไรกินเอง คุณรีบไปเถอะค่ะ” “วันนี้จะไปเที่ยวไหนบ้างครับ” “คงไม่มีแรงออกไปเที่ยวแล้วคุณทำอัยย์หมดแรง” “ก็คุณอยากน่ารักทำไมล่ะ”“ความผิดของอัยย์ที่ไหน คุณหื่นเองต่างหาก”“ถ้างั้นขอคนหื่นหอมให้ชื่นใจก่อนไปประชุมได้ไหม” ปิญชาน์นั่งบนเตียงแล้วกดจูบไปบนขมับของไอรดาอย่างรักใคร่ “เดี๋ยวประชุมสายนะคะไปเถอะค่ะ” “ขอจูบได
ไอรดาสั่งอาหารเย็นมาทานระหว่างนั้นสริตาก็โทรศัพท์มาคุยด้วย “อัยย์พรุ่งนี้บ่ายริตาโดยยกเลิกเคส เราไปหาข้าวกินแล้วไปดูหนังกันสักเรื่องดีไหม อัยย์กลับมาจากปราณบุรีหรือยัง” “ยังเลย” “เหรอ งั้นริตาขับรถไปหาอัยย์ที่นั่นดีไหมจะได้หาอาหารทะเลอร่อยๆ กิน” “อยากกินอะไรเดี๋ยวอัยย์ซื้อไปให้ที่ห้องก็ได้ วันมะรืนต้องทำงานไม่ใช่เหรอ” “จริงสิ ลืมเลย งั้นอัยย์ซื้อปูนึ่งกับกุ้งเผามาด้วยนะอ้อ อย่าลืมหมึกไข่นึ่งมะนาวร้านเดิมที่เราไปกินด้วย” “ได้สิ เขาขนมหม้อแกงไหม” “ไม่ล่ะ กินทีไรหยุดปากไม่ได้ทุกทีขี้เกียจต้องมาออกกำลังกาย อัยย์ล่ะไปที่นั่นเจอหนุ่มๆ บ้างไหมหรือว่าเอาแต่เก็บตัวอยู่ในห้อง” “ก็พอเจอบ้าง” “เจอแล้วมีใครถูกใจบ้างไหมล่ะ บอกก่อนเลยนะครั้งนี้ต้องดูดีเลย ทั้งหน้าตา นิสัย อาชีพการงานจะได้ไม่ต้องเสียใจอีก” สริตาเตือนสติเพื่อนรัก “ดูขนานนั้นเลยเหรอ อัยย์ว่าเอาแค่ถูกใจอย่างเดียวก็ได้แล้วมั้งริตา” “มันก็ได้อยู่หรอกนะอัยย์ แต่ริตากลัวว่าคุณยายนวลแขจะไม่ถูกใจกับอัยย์ด้วยน่ะสิ อัย
ปิญชาน์ดึงร่างไอรดาเข้ามาจนชิด มือรั้งท้ายทอยบังคับศีรษะทุยให้เงยหน้าขึ้น ปากหยักได้รูปปิดลงบนปากนุ่ม ปลายลิ้นสอดแทรกเข้าหาเรียวลิ้นเล็ก ดูดดื่มความหวานอย่างหิวกระหาย ไอรดาทรงตัวแทบไม่อยู่สองแขนยกขึ้นคล้องไปยังลำคอแกร่งอย่างหลงลืมตัว จากคิดว่าจะแกล้งหยอกไอรดาแต่กลายเป็นว่ายิ่งได้ใกล้ชิดมากเท่าไหร่ก็เหมือนจมดิ่งลงไปในกองเพลิงจนถอนตัวไม่ขึ้น “คุณชาน์ ปล่อยอัยย์เถอะคะ” “ผมคิดถึงคุณทั้งวันจะให้ปล่อยไปง่ายๆ ได้ยังไงล่ะ” “แต่อัยย์หนาวแล้วนะคะ คุณบอกเองว่าเดี๋ยวจะไม่สบาย” “เดี๋ยวก็อุ่นเองเชื่อผมสิ” เสียงกระซิบแหบพร่า ฟังดูเหมือนกับชายหนุ่มคุมตัวเองไม่ค่อยอยู่ เธอรู้ว่าเขาดื่มไปมากแค่ไหนรู้แต่ร่างกายที่เบียดเสียดอยู่ตอนนี้นั้นมันร้อนรุ่มกว่าทุกครั้ง “คุณชาน์คุณจะทำอะไร” “ก็ทำให้คุณหายหนาวไงครับ”พูดพลางคว้าเอวคอดและดึงเข้าหาตนเองให้ชิดมากยิ่งขึ้น จนหญิงสาวรู้สึกว่าตอนนี้หน้าท้องของเธอกำลังถูกบางอย่างที่แข็งร้อนดุนดันชายหนุ่มบีบคลึงสะโพกกลมกลึงริมฝีปากบดจูบเคล้าเคลียจนไอรดาอ่อนราวขี้ผึ้งรนไฟ “อื้อ”
ไอรดาอาบน้ำไปด้วยใช้ความคิดไปด้วยจึงไม่รู้ว่าตอนนี้เขามายืนอยู่ด้านหลังเธอแล้ว “ผมช่วยอาบไหมอัยย์” “คุณชาน์เข้ามาได้ยังไงคะ” “ก็ห้องน้ำตัวล็อกมันเสีย” เขาตอบขณะที่เข้ามายืนประชิด สาวตาจ้องไปที่เรือนร่างที่เต็มไปด้วยฟองสบู่ราวกับเธอเป็นภาพศิลปะที่หาดูยาก “คุณชาน์อย่างจ้องอัยย์แบบนั้นสิคะ” พูดพลางเอาสองมือปิดส่วนสงวนทั้งบนทั้งล่าง “จะปิดทำผมเห็นมาทั้งตัวแล้ว ให้ผมช่วยอาบนะ จะได้เสร็จเร็วๆ เดี๋ยวก็สบายหรอก” “แต่อัยย์อาบเองได้” “อย่าห้ามเลยผมอยากทำนะครับอัยย์” แล้วคนมีวาทะศิลป์ก็ทำให้หญิงสาวยอมอีกจนได้ ฝ่ามือร้อนลูบไปตามผิวเนียนอย่างแผ่วเบาในขณะที่ไอรดาได้แต่ยื่นนิ่งมองทุกการกระทำของเข้าด้วยหัวใจเต้นแรงจนแทบทะลุ ร่างกายเธอเสียวซ่านไปกับสัมผัสที่เขาลากผ่าน ใบหน้าสวยหวานแดงซ่านเมื่อเห็นว่าตอนนี้ร่างกายของชายหนุ่มนั้นมันขยายใหญ่จนดูน่าเกรงขาม หญิงสาวลำคอแห้งผากเมื่อคิดว่าความเป็นชายของเขานั้นต่างจากที่เธอเคยเห็นทั้งขนาดและความยาวและไม่คิดเลยว่าทุกครั้งที่เข้าไปในตัวเธอนั้นมันสร้างควา
ปิญชาน์เช็ดตัวให้คนที่นอนหมดแรงจนสะอาดเอี่ยมจากนั้นตัวเองก็รีบอาบน้ำและกลับมานอนกอดร่างที่เปลือยเปล่า ให้ศีรษะของเธอหนุนบนท่อนแขน มือใหญ่โอบเอวเธอไว้อย่างหวงแหน ก่อนจะหลับไปด้วยความเหนื่อยล้า ชายหนุ่มรู้สึกตัวตื่นอีกทีตอนที่ได้ยินเสียงไอรดากระซิบบอกรักนั่นยิ่งทำให้เขานอนหลับอย่างมีความสุข แต่แล้วทุกอย่างก็เหมือนจะกลายเป็นเพียงความฝันเมื่อตื่นเช้ามาเขาเจอโน้ตที่หญิงสาวเขียนทิ้งไว้พร้อมกับเช็คเงินสดหนึ่งแสนบาท ‘ขอบคุณที่เข้ามาทำให้อัยย์มีความสุข ขอบคุณที่มาเติมเต็มนะคะ แต่ระหว่างเรามันเป็นไปได้ยาก อัยย์ไม่ใช่คนตัวเปล่า ถึงจะหย่าแล้วแต่สถานะทางสังคมก็ยังต้องดำเนินต่อ ขอโทษที่ไม่กล้าพูดกับคุณตรงๆ หวังว่าคุณจะให้อภัยนะคะ รักคุณนะ....อัยย์’ ปิญชาน์ทั้งโกรธทั้งโมโหที่เธอทิ้งเขาไปแบบนี้ แม้จะดีใจกับคำบอกรัก แต่สิ่งที่เธอทำนั้นเขาคิดว่ามันมากเกินไป เธอทำราวกับว่าเขาเป็นผู้ชายขายตัว ชายหนุ่มรีบสวมเสื้อผ้าและกลับไปเก็บของที่โรงแรม ระหว่างทางที่ขับรถกลับก็พยายามจะติดต่อกับหญิงสาว อยากจะคุยกับเธอให้รู้เรื่องแต่เธอคงจะบล็อกเบอร์โทรศัพท์ของ
วันนี้อติรุจน์มารับไอรดาที่คอนโดตั้งแต่เช้าจากนั้นก็นัดแนะคำพูดให้ตรงกัน ก่อนจะเอาของฝากไปให้ที่บ้านบิดามารดาของชายหนุ่ม ทั้งสองแสดงว่าเป็นคู่ที่รักกันมากจนผู้ใหญ่ทั้งสองคนต่างยิ้มและรอคอยที่จะอุ้มหลาน ไอรดาได้แต่ยิ้มรับเพราะเรื่องนี้มันคงไม่มีทางเกิดขึ้นและเธอก็ไม่ใช่ต้นเหตุของปัญหาทั้งหมด แต่ที่หนักใจก็ตอนที่กำลังไปยังบ้านสวนของคุณยายนวลแข ไอรดากลัวว่าจะโดนคุณยายจับได้ “เมื่อกี้เรายังผ่านมาได้ พี่ว่าอัยย์อย่ากังวลไปเลยนะ” อติรุจน์เห็นหญิงสาวเอาแต่เงียบก็พูดปลอบใจ “ก็อัยย์กลัวนี่คะพี่ติ ถ้าคุณยายถามอะไรพี่ติเป็นคนตอบได้ไหม ส่วนอัยย์จะไปคุยกับคุณลุงคุณป้า” “ได้สิ อัยย์แค่นั้นยิ้มก็พอ เรื่องที่เหลือพี่จัดการเอง” พอลงจากรถเด็กรับใช้คนสนิทของคุณยายก็รีบเข้ามารับถุงของฝากขึ้นไปบนบ้านเรือนไทยก่อนที่ไอรดาและสามีจะเดินตามไปขึ้น “สวัสดีค่ะคุณยาย” ไอรดาเข้าไปกอดอย่างประจบ “สวัสดีครับคุณยาย ผมซื้อพวกวิตามินแล้วก็ผ้าพันคอสวยๆ มาฝากคุณยายกับป้าอรด้วยนะครับ ส่วนของลุงนุกับพี่ณัฐผมก็ซื้อกระเป๋าหนังอย่างดีกับน้ำหอมมาฝาก”
“เฮ้อ!”เสียงถอนหายใจดังขึ้นหลังจากที่ประตูห้องตรวจปิดลงในเวลา 20.15 น. แพทย์หญิงไอรดาทิ้งร่างพิงพนักเก้าอี้อย่างอ่อนแรง เธอตรวจคนไข้ตั้งแต่เช้าจนถึงตอนนี้ก็นับเวลารวม 12 ชั่วโมง นี่ยังไม่รวมเวรกลางคืนที่เธอคอยรับคนไข้เด็กจากห้องคลอดอีกสองคืนก๊อก ก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูทำให้คุณหมอสาวนั่งตัวตรงอีกครั้งเพราะคิดว่าจะมีคนไข้มาตรวจกับเธอถึงแม้จะเลยเวลาตรวจไปแล้วแต่ถ้ายังมีคนไข้ ไอรดาก็มักจะตรวจจนกว่าจะหมด เพราะรู้ว่าถ้าตนเองไม่ตรวจ คนไข้เหล่านั้นก็จะต้องไปตรวจต่อกับคุณหมอที่ห้องฉุกเฉินซึ่งบางครั้งก็ไม่มีหมอเฉพาะทางเด็ก“หมดแรงเลยเหรอคะหมออัยย์” นีรนุชพยาบาลประจำแผนกเด็กถามขึ้น“ค่ะ พี่นุช อัยย์ขอโทษนะคะที่ทำให้พี่ต้องกลับช้าอีกแล้ว”“ไม่เป็นไรค่ะ พี่ไม่ได้รับไปไหนว่าแต่หมออัยย์เถอะค่ะ อีกสองวันก็จะแต่งงานแล้วยังจะรับขึ้นเวรอีกนะคะ”“ก็หลังแต่งอัยย์ขอลางานต่ออีกหนึ่งอาทิตย์นี่คะ เลยต้องแลกเวรกับหมอปิ่น”“จะไปฮันนีมูนที่ไหนล่ะคะ”“ยังไม่รู้เลยค่ะพี่นุช แฟนอัยย์ไม่ยอมบอกอะไรเลย”“น่ารักจังนะคะ สงสัยคุณติคงอยากให้หมออัยย์เซอร์ไพรส์” นีรนุชเคยเจอว่าที่สามีคุณหมอไอรดาอยู่หลายครั้ง เข
พิธีแต่งงานถูกแบ่งเป็นสองช่วง ช่วงเช้าเป็นพิธีหมั้นแบบไทยและช่วงเย็นเป็นพิธีฉลองมงคลสมรสซึ่งจะจัดขึ้นที่บ้านของเจ้าบ่าวเพื่อให้เพื่อนๆ ของทั้งสองฝ่ายได้มาร่วมแสดงความยินดีกันอย่างสะดวกในช่วงเช้าจัดเป็นพิธีแบบไทย ซึ่งจัดขึ้นที่บ้านสวนของคุณยายนวลแขที่จังหวัดนครปฐม แขกที่มาร่วมงานจึงมีแค่ญาติสนิทของทั้งสองฝ่ายเพียงเท่านั้นทุกอย่างถูกจัดไว้อย่างสวยงามตามความต้องการของคุณยายนวลแข ทางฝ่ายเจ้าบ่าวเองก็ยอมตามใจทุกอย่างเพราะมีความเคารพนับถือกันเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว อีกอย่างคุณยายนวลแขก็เป็นคนจัดการงานนี้ด้วยตนเองเพราะอยากทำให้วันสำคัญของหลานสาวเป็นวันที่มีความสุขมากที่สุดทั่วบริเวณบ้านเรือนไทยถูกประดับตกแต่งอย่างสวยงามด้วยดอกไม้จริงทั้งหมด ทำให้ทั่วบริเวณงานเต็มไปด้วยกลิ่นหอมสดชื่น คนที่มาเป็นแขกต่างพากันชื่นชมไม่ขาดปากไอรดาสวมชุดไทยศิวาลัยสีงาช้างพาดสไบสีเดียวกันปักดิ้นเงิน ผมถูกเกล้ารอบศีรษะ เปิดให้เห็นใบหน้าสวยหวานราวกับหลุดออกมาจากวรรณคดี ดวงตากลมโตถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางราคาแพงเสริมให้ดูเด่นชัดขึ้น พวกแก้มปัดสีอ่อนเน้นความเป็นธรรมชาติ ปากบางทาด้วยสีชมพู อ่อนๆ พอเธอปรากฏกา
วันนี้อติรุจน์มารับไอรดาที่คอนโดตั้งแต่เช้าจากนั้นก็นัดแนะคำพูดให้ตรงกัน ก่อนจะเอาของฝากไปให้ที่บ้านบิดามารดาของชายหนุ่ม ทั้งสองแสดงว่าเป็นคู่ที่รักกันมากจนผู้ใหญ่ทั้งสองคนต่างยิ้มและรอคอยที่จะอุ้มหลาน ไอรดาได้แต่ยิ้มรับเพราะเรื่องนี้มันคงไม่มีทางเกิดขึ้นและเธอก็ไม่ใช่ต้นเหตุของปัญหาทั้งหมด แต่ที่หนักใจก็ตอนที่กำลังไปยังบ้านสวนของคุณยายนวลแข ไอรดากลัวว่าจะโดนคุณยายจับได้ “เมื่อกี้เรายังผ่านมาได้ พี่ว่าอัยย์อย่ากังวลไปเลยนะ” อติรุจน์เห็นหญิงสาวเอาแต่เงียบก็พูดปลอบใจ “ก็อัยย์กลัวนี่คะพี่ติ ถ้าคุณยายถามอะไรพี่ติเป็นคนตอบได้ไหม ส่วนอัยย์จะไปคุยกับคุณลุงคุณป้า” “ได้สิ อัยย์แค่นั้นยิ้มก็พอ เรื่องที่เหลือพี่จัดการเอง” พอลงจากรถเด็กรับใช้คนสนิทของคุณยายก็รีบเข้ามารับถุงของฝากขึ้นไปบนบ้านเรือนไทยก่อนที่ไอรดาและสามีจะเดินตามไปขึ้น “สวัสดีค่ะคุณยาย” ไอรดาเข้าไปกอดอย่างประจบ “สวัสดีครับคุณยาย ผมซื้อพวกวิตามินแล้วก็ผ้าพันคอสวยๆ มาฝากคุณยายกับป้าอรด้วยนะครับ ส่วนของลุงนุกับพี่ณัฐผมก็ซื้อกระเป๋าหนังอย่างดีกับน้ำหอมมาฝาก”
ปิญชาน์เช็ดตัวให้คนที่นอนหมดแรงจนสะอาดเอี่ยมจากนั้นตัวเองก็รีบอาบน้ำและกลับมานอนกอดร่างที่เปลือยเปล่า ให้ศีรษะของเธอหนุนบนท่อนแขน มือใหญ่โอบเอวเธอไว้อย่างหวงแหน ก่อนจะหลับไปด้วยความเหนื่อยล้า ชายหนุ่มรู้สึกตัวตื่นอีกทีตอนที่ได้ยินเสียงไอรดากระซิบบอกรักนั่นยิ่งทำให้เขานอนหลับอย่างมีความสุข แต่แล้วทุกอย่างก็เหมือนจะกลายเป็นเพียงความฝันเมื่อตื่นเช้ามาเขาเจอโน้ตที่หญิงสาวเขียนทิ้งไว้พร้อมกับเช็คเงินสดหนึ่งแสนบาท ‘ขอบคุณที่เข้ามาทำให้อัยย์มีความสุข ขอบคุณที่มาเติมเต็มนะคะ แต่ระหว่างเรามันเป็นไปได้ยาก อัยย์ไม่ใช่คนตัวเปล่า ถึงจะหย่าแล้วแต่สถานะทางสังคมก็ยังต้องดำเนินต่อ ขอโทษที่ไม่กล้าพูดกับคุณตรงๆ หวังว่าคุณจะให้อภัยนะคะ รักคุณนะ....อัยย์’ ปิญชาน์ทั้งโกรธทั้งโมโหที่เธอทิ้งเขาไปแบบนี้ แม้จะดีใจกับคำบอกรัก แต่สิ่งที่เธอทำนั้นเขาคิดว่ามันมากเกินไป เธอทำราวกับว่าเขาเป็นผู้ชายขายตัว ชายหนุ่มรีบสวมเสื้อผ้าและกลับไปเก็บของที่โรงแรม ระหว่างทางที่ขับรถกลับก็พยายามจะติดต่อกับหญิงสาว อยากจะคุยกับเธอให้รู้เรื่องแต่เธอคงจะบล็อกเบอร์โทรศัพท์ของ
ไอรดาอาบน้ำไปด้วยใช้ความคิดไปด้วยจึงไม่รู้ว่าตอนนี้เขามายืนอยู่ด้านหลังเธอแล้ว “ผมช่วยอาบไหมอัยย์” “คุณชาน์เข้ามาได้ยังไงคะ” “ก็ห้องน้ำตัวล็อกมันเสีย” เขาตอบขณะที่เข้ามายืนประชิด สาวตาจ้องไปที่เรือนร่างที่เต็มไปด้วยฟองสบู่ราวกับเธอเป็นภาพศิลปะที่หาดูยาก “คุณชาน์อย่างจ้องอัยย์แบบนั้นสิคะ” พูดพลางเอาสองมือปิดส่วนสงวนทั้งบนทั้งล่าง “จะปิดทำผมเห็นมาทั้งตัวแล้ว ให้ผมช่วยอาบนะ จะได้เสร็จเร็วๆ เดี๋ยวก็สบายหรอก” “แต่อัยย์อาบเองได้” “อย่าห้ามเลยผมอยากทำนะครับอัยย์” แล้วคนมีวาทะศิลป์ก็ทำให้หญิงสาวยอมอีกจนได้ ฝ่ามือร้อนลูบไปตามผิวเนียนอย่างแผ่วเบาในขณะที่ไอรดาได้แต่ยื่นนิ่งมองทุกการกระทำของเข้าด้วยหัวใจเต้นแรงจนแทบทะลุ ร่างกายเธอเสียวซ่านไปกับสัมผัสที่เขาลากผ่าน ใบหน้าสวยหวานแดงซ่านเมื่อเห็นว่าตอนนี้ร่างกายของชายหนุ่มนั้นมันขยายใหญ่จนดูน่าเกรงขาม หญิงสาวลำคอแห้งผากเมื่อคิดว่าความเป็นชายของเขานั้นต่างจากที่เธอเคยเห็นทั้งขนาดและความยาวและไม่คิดเลยว่าทุกครั้งที่เข้าไปในตัวเธอนั้นมันสร้างควา
ปิญชาน์ดึงร่างไอรดาเข้ามาจนชิด มือรั้งท้ายทอยบังคับศีรษะทุยให้เงยหน้าขึ้น ปากหยักได้รูปปิดลงบนปากนุ่ม ปลายลิ้นสอดแทรกเข้าหาเรียวลิ้นเล็ก ดูดดื่มความหวานอย่างหิวกระหาย ไอรดาทรงตัวแทบไม่อยู่สองแขนยกขึ้นคล้องไปยังลำคอแกร่งอย่างหลงลืมตัว จากคิดว่าจะแกล้งหยอกไอรดาแต่กลายเป็นว่ายิ่งได้ใกล้ชิดมากเท่าไหร่ก็เหมือนจมดิ่งลงไปในกองเพลิงจนถอนตัวไม่ขึ้น “คุณชาน์ ปล่อยอัยย์เถอะคะ” “ผมคิดถึงคุณทั้งวันจะให้ปล่อยไปง่ายๆ ได้ยังไงล่ะ” “แต่อัยย์หนาวแล้วนะคะ คุณบอกเองว่าเดี๋ยวจะไม่สบาย” “เดี๋ยวก็อุ่นเองเชื่อผมสิ” เสียงกระซิบแหบพร่า ฟังดูเหมือนกับชายหนุ่มคุมตัวเองไม่ค่อยอยู่ เธอรู้ว่าเขาดื่มไปมากแค่ไหนรู้แต่ร่างกายที่เบียดเสียดอยู่ตอนนี้นั้นมันร้อนรุ่มกว่าทุกครั้ง “คุณชาน์คุณจะทำอะไร” “ก็ทำให้คุณหายหนาวไงครับ”พูดพลางคว้าเอวคอดและดึงเข้าหาตนเองให้ชิดมากยิ่งขึ้น จนหญิงสาวรู้สึกว่าตอนนี้หน้าท้องของเธอกำลังถูกบางอย่างที่แข็งร้อนดุนดันชายหนุ่มบีบคลึงสะโพกกลมกลึงริมฝีปากบดจูบเคล้าเคลียจนไอรดาอ่อนราวขี้ผึ้งรนไฟ “อื้อ”
ไอรดาสั่งอาหารเย็นมาทานระหว่างนั้นสริตาก็โทรศัพท์มาคุยด้วย “อัยย์พรุ่งนี้บ่ายริตาโดยยกเลิกเคส เราไปหาข้าวกินแล้วไปดูหนังกันสักเรื่องดีไหม อัยย์กลับมาจากปราณบุรีหรือยัง” “ยังเลย” “เหรอ งั้นริตาขับรถไปหาอัยย์ที่นั่นดีไหมจะได้หาอาหารทะเลอร่อยๆ กิน” “อยากกินอะไรเดี๋ยวอัยย์ซื้อไปให้ที่ห้องก็ได้ วันมะรืนต้องทำงานไม่ใช่เหรอ” “จริงสิ ลืมเลย งั้นอัยย์ซื้อปูนึ่งกับกุ้งเผามาด้วยนะอ้อ อย่าลืมหมึกไข่นึ่งมะนาวร้านเดิมที่เราไปกินด้วย” “ได้สิ เขาขนมหม้อแกงไหม” “ไม่ล่ะ กินทีไรหยุดปากไม่ได้ทุกทีขี้เกียจต้องมาออกกำลังกาย อัยย์ล่ะไปที่นั่นเจอหนุ่มๆ บ้างไหมหรือว่าเอาแต่เก็บตัวอยู่ในห้อง” “ก็พอเจอบ้าง” “เจอแล้วมีใครถูกใจบ้างไหมล่ะ บอกก่อนเลยนะครั้งนี้ต้องดูดีเลย ทั้งหน้าตา นิสัย อาชีพการงานจะได้ไม่ต้องเสียใจอีก” สริตาเตือนสติเพื่อนรัก “ดูขนานนั้นเลยเหรอ อัยย์ว่าเอาแค่ถูกใจอย่างเดียวก็ได้แล้วมั้งริตา” “มันก็ได้อยู่หรอกนะอัยย์ แต่ริตากลัวว่าคุณยายนวลแขจะไม่ถูกใจกับอัยย์ด้วยน่ะสิ อัย
“อัยย์ครับ อัยย์” “คุณชาน์ เช้าแล้วเหรอคะ” ไอรดาปรือตามองในขณะที่ตัวเองยังซุกอยู่ใต้ผ้าห่ม “ครับเช้าแล้วผมต้องไปประชุม คุณลุกไหวไหมครับ” เมื่อคืนกว่าเขากับเธอจะหมดแรงก็ถึงสวรรค์กันมารู้กี่รอบต่อกี่รอบ ปิญชาน์ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าไอรดาจะเป็นผู้หญิงที่อึดและเร่าร้อนถึงเพียงนี้ และเขาก็ตามหาผู้หญิงแบบนี้มานานผู้หญิงสวยดูเรียบร้อยอ่อนหวาน แต่เรื่องบนเตียงนั้นเด็ดจนเขาอยากจะเก็บเธอไว้แบบนี้ตลอดไป “คิดว่าไหวค่ะ แต่ตอนนี้อัยย์ยังไม่อยากลุกค่ะ” “ให้ผมสั่งอาหารเช้ามาให้ไหมครับ” “ไม่เป็นไรค่ะ”“คุณจะนอนทั้งวันไม่ได้นะครับอัยย์”“อัยย์ไม่ได้จะนอนทั้งวันสักหน่อย สายๆ อัยย์ก็จะออกไปหาอะไรกินเอง คุณรีบไปเถอะค่ะ” “วันนี้จะไปเที่ยวไหนบ้างครับ” “คงไม่มีแรงออกไปเที่ยวแล้วคุณทำอัยย์หมดแรง” “ก็คุณอยากน่ารักทำไมล่ะ”“ความผิดของอัยย์ที่ไหน คุณหื่นเองต่างหาก”“ถ้างั้นขอคนหื่นหอมให้ชื่นใจก่อนไปประชุมได้ไหม” ปิญชาน์นั่งบนเตียงแล้วกดจูบไปบนขมับของไอรดาอย่างรักใคร่ “เดี๋ยวประชุมสายนะคะไปเถอะค่ะ” “ขอจูบได
ไอรดายังลังเลที่จะตอบคำถาม ชายหนุ่มจึงไม่ได้รบเร้ามากนักเพราะเขายังมีเวลาทำความรู้จักเธออีกมาก และตอนนี้เขาก็เดินมาส่งเธอถึงหน้ารีสอร์ต “ขอบคุณนะคะที่เดินมาส่ง” “จะไม่ให้รางวัลผมหน่อยเหรอครับ” “คุณเดินมาส่งเองนะคะอัยย์ไม่ได้ขอให้คุณมาส่งสักหน่อย” “ขอแค่จูบนิดเดียวแล้วจะรีบกลับครับ” “นิดเดียวแน่นะคะ ห้ามทำมากกว่านั้นนะคะ” ไอรดาเอ่ยออกมาเบาๆ ใบหน้าก้มต่ำ เมื่อเขาจ้องเธอราวกับว่ามันจะไม่จบแค่จูบอย่างที่บอก “ครับแค่จูบ”ปิญชาน์เอ่ยด้วยเสียงแหบพร่า เมื่อเห็นว่าเธอเลียริมฝีปากของตนเองด้วยความประหม่า ชายหนุ่มโน้มตัวเข้ามาใกล้ ถูจมูกของตนเองกับจมูกของหญิงสาวอย่างหยอกล้อตาคู่สวยหลับพริ้มเมื่อริมฝีปากของคนตัวโตทับทาบลงมาจนชิด จูบครั้งนี้แผ่วเบานุ่มนวลและหวานจนร่างไอรดาอ่อนระทวยแล้วชายหนุ่มก็โอบรัดเธอเข้ามาจนแนบชิดโดยที่เธอก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร“อื้ม”ไอรดาครางประท้วงเมื่อปากร้อนที่กำลังดูชิมความหวานอยู่นั้นเพิ่มความเร่าร้อน ปลายลิ้นดุนดันจนกลีบปากนุ่มเปิดแยกแล้วส่งลิ้นร้อนเข้าไปควานหาความหอมหวานจากโพรงปากที่เขาเคยได้ลิ้
ไอรดานั่งทำเซ็งอยู่หน้าจอแมคบุ๊คเพราะอติรุจน์ส่งภาพฮันนีมูนของเขากับพนามาให้ดู แล้วยังใจดีไปถ่ายรูปผู้หญิงที่มีลักษณะคล้ายเธอส่งมาด้วยและเป็นหน้าที่ของไอรดาที่จะตกแต่งภาพนั้นให้ดูสมบูรณ์ขึ้นก่อนจะโพสต์ลงไอจีเพื่อยืนยันว่าตอนนี้เธอกำลังมีความสุขอยู่กับคนรัก เมื่อเห็นข้อความที่เพื่อนมาคอมเมนต์เธอก็ยิ่งรู้สึกผิด หญิงสาวไม่ได้ตอบข้อความหรือแสดงความคิดเห็นเพิ่มเพราะรู้สึกว่าไม่อยากจะโกหกมากไปกว่านี้อีกแล้ว สามวันที่ผ่านมาไอรดาไม่ได้ลงไปไหนเลยเพราะกลัวจะเจอคนรู้จัก แต่วันนี้มันก็น่าเบื่อเกินกว่าจะนั่งๆ นอนอยู่ในห้อง หญิงสาวจึงหยิบกางเกงยีนขาสั้นขาดๆ ที่วัยรุ่นชอบใส่กับเสื้อสายเดี่ยวสีครีมมาสวมก่อนจะขับรถออกจากกรุงเทพเพื่อตรงไปยังปราณบุรี เพื่อพักผ่อนอย่างเต็มที่ก่อนจะกลับไปเริ่มงานในอีกสามวันข้างหน้า หลังจากที่ครบกำหนดวันลา ไอรดาเข้าพักยังรีสอร์ตแห่งหนึ่งซึ่งเป็นของครอบครัวสริตาซึ่งที่นี่ค่อนข้างมีความเป็นส่วนตัวมาก บ้านพักแต่ละหลังนั้นอยู่ห่างกันพอสมควรอีกทั้งยังมีชายหาดส่วนตัวอีกด้วย หลังจากนอนพักจนหายเหนื่อยแล้วก็ออกไปเดินเล่นที่ชายหาดก่อ
ไอรดาแทบจะไม่มีแรงลุกจากที่นอนในตอนเช้า เพราะเมื่อคืนเธอกับผู้ชายที่ชื่อชาน์นั้นต่างตักตวงความสุขจากร่างกายของกันและกันอย่างไม่มีใครยอมแพ้หญิงสาวแทบไม่อยากจะเชื่อว่าเธอจะกลายร่างเป็นสาวร่านสวาทถึงเพียงนี้ ความสุขที่เขามอบให้นั้นมันเป็นความสุขมากมายอย่างที่ไม่เคยได้รับมาก่อนเธอไม่เสียใจเลยที่มีอะไรกับเขา ถึงแม้ว่าจะไม่รู้จักกันมาก่อนแต่เขาก็สอนให้เธอรู้ว่าความสุขของการร่วมรักนั้นมันเป็นยังไงและมันมีความสุขมากแค่ไหนเธอกับเขาคงไม่มีโอกาสได้เจอกันอีกแล้วเพราะเธออายเกินกว่าจะเข้าไปใช้บริการอีก ตอนที่เขาขอแลกไลน์หญิงสาวจึงปฏิเสธไป เรื่องนี้เธอจะเก็บไว้เป็นความลับ แม้กระทั่งสริตาไอรดาก็คงไม่กล้าเล่าให้ฟังหญิงสาวอาบน้ำแต่งตัวแล้วรีบบอกมาจากโรงแรม พอกลับมาถึงคอนโดก็เริ่มลงมือจัดของที่มาส่งให้หลังจากที่เธอกลับมาถึงห้องได้ไม่นานตลอดทั้งวันไอรดาก็วุ่นอยู่กับการจัดของ พอหิวก็สั่งอาหารมาทาน เธอจัดของได้เพียงครึ่งก็ถึงเวลาที่ต้องพัก เพราะรู้สึกว่าร่างกายนั้นมันเริ่มไม่ไหวพอไม่ได้ทำงานหญิงสาวก็หวนคิดถึงเรื่องราวเมื่อคืนอีกครั้ง แล้วเธอก็ชาวาบไปทั้งตัวจำได้ว่าครั้งสุดท้ายเขาปลดปล่อยเข้ามาในตัวเธ