Share

คนพาล

last update Last Updated: 2025-04-06 05:14:16

ที่บริเวณด้านหน้าของประตูทางเข้าร้านตอนนี้มีเรือนร่างสูงใหญ่สมชายชาตรียืนพิงขอบประตูที่เปิดอ้าไว้อยู่ เสื้อยืดสีขาวขนาดพอดีตัวกับกางเกงยีนต์สีซีดสวมคลุมทับด้วยเสื้อแขนยาวลายสก็อตอีกที และบนศรีษะยังคงมีหมวกปีกถักสานด้วยไม้ไผ้ใบประจำใส่ไว้อย่างเคย

เขาคุยกับใคร ทั้งสองคนที่กำลังนั่งดื่มกาแฟอยู่ต่างมองหน้ากันแล้วพากันนึกสงสัย เพราะในเมื่อคนพูดนั้นไม่ได้หันมองมาทางนี้ หากแต่กำลังก้มยืนพินิจพิจารณามองนับเล็บมือของตัวเองดูอยู่ ก็เลยไม่มีใครรู้ว่าเขาต้องการคุยกับใคร

"ฉันคุยกับเธอนั่นแหละฉัตรตะวัน ไม่ต้องทำเป็นมองหาว่าฉันคุยกับใครอยู่หรอก เช้าขนาดนี้ไม่เห็นหรือไงว่าในร้านยังไม่มีลูกค้าเลยสักคน"

คีตกานต์รีบเฉลยความสงสัยให้คนสองคนตรงหน้าทันทีเมื่อเห็นท่าทีของสองคนนั่น ท่าทางกระมิดกระเมี้ยนแสแสร้งทำเป็นแกล้งอายของผู้หญิงกับท่าทางวางมาดราวกับตัวเองดูดีนักหนาของฝ่ายชาย ทำเอาคีตกานต์เห็นแล้วออกอาการหมั่นไส้ขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้จริงๆ

ตลอดสองปีมานี้เขายังไม่เคยพาใบหน้าหล่อๆของตัวเองให้มาประสบพบเจอกับผู้ชายสารเลวคนนี้แบบตรงๆ เพราะกลัวว่าจะอดควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ให้กระโดดเข้าไปกระทืบมันไม่ไหว เลยทำแค่เพียงจับตาดูมันอยู่ห่างๆไว้ แล้วรอหาจังหวะจัดการมันทีหลัง แล้วในที่สุดเมื่อไม่กี่วันก่อน ความคิดดีๆก็พึ่งแล่นเข้ามาในหัว

'รักมากหลงมากนักใช่ไหมกับผู้หญิงคนนี้ สักวันกูจะทำให้มึงต้องเจ็บอย่างที่มึงกับกับน้องกูไอ้ธนากร'

พอเห็นว่าแน่นอนเธอกำลังตกเป็นเป้าหมายในการถูกหาเรื่องของคนพาล ด้วยความที่ไม่อยากต่อปากต่อกรด้วย ฉัตรตะวันจึงทำเป็นเลือกที่จะหันหน้าหนีเสีย อยากพล่ามอะไรก็พล่ามออกมา เธอไม่สนเสียอย่าง คีตกานต์จะทำอะไรได้ 

"ฉันบอกให้เธอไปทำงาน หูแตกหรือไง"

พอเห็นว่าพูดครั้งที่หนึ่งครั้งที่สองก็แล้วแต่คนตรงหน้าก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะสนใจ จากน้ำเสียงเรียบๆที่ใช้ในตอนแรก เวลานี้มันเริ่มที่จะทั้งเข้มและดังขึ้นราวกับว่าถูกเค้นหนักๆก่อนจะกระแทกกระทั้นออกไป จนสุดท้ายแล้วก็เป็นเขาเองที่หมดความอดทนลง ขายาวๆเดินก้าวตรงเข้าไป ก่อนจะหยุดลงที่บริเวณด้านข้างของคนที่เขาคุยด้วย แต่เธอก็ยังทำเป็นนั่งนิ่งเฉย

"ฉันถามว่าเธอหูแตกหรือไง ถึงยังทำเป็นนิ่งเฉยไม่ได้ยินในสิ่งที่ฉันพูด"

"แล้วคุณล่ะคะตาบอดหรือเปล่า นี่มันพึ่งจะแปดโมงห้านาทีเอง ลืมไปแล้วหรือไงว่างานที่นี่เริ่มตอนแปดโมงครึ่ง"

และแล้วคำตอบของฉัตรตะวันก็ทำให้อารมณ์ความโกรธของเขายิ่งพลุ่งพล่าน ราวกับกองฟางที่ถูกราดด้วยน้ำมันแล้วจุดไฟเผาอีกที ใบหน้าหวานนั่นที่พอคุยกับไอ้ธนากรเมื่อสักครู่และกำลังยิ้มหวาน กลับเปลี่ยนมาเป็นหงิกงอยิ่งกว่าตะขอที่ชาวนาเอาไว้ใช้เกี่ยวข้าวทันทีที่หันกลับมามองเขา ทำเอาความหงุดหงิดงุ่นง่านที่มีอยู่ยิ่งพุ่งสูงปรี๊ดจนแทบอยากจะเตะขาโต๊ะที่สองคนนี้นั่งอยู่ให้หักพังลง

"ใช่ครับ นี่มันพึ่งจะแปดโมงห้านาทีเอง ถ้าน้องซันจะมีเวลามานั่งคุยกับผมก่อนไปเข้างาน ผมว่ามันก็ไม่น่าจะผิดกฎอะไร แล้วเมื่อคืนผมก็พักที่นี่ ส่วนตอนนี้ผมก็เข้ามาใช้บริการร้านคาเฟ่นี้ด้วยการซื้อกาแฟแล้วก็จ่ายตังค์ อย่าบอกนะครับว่าเจ้าของไร่แบบคุณให้บริการกับลูกค้าแบบนี้" 

ธนากรพูดจบก็บุ้ยปากพยักเพยิดหน้าไปทางผนังด้านหลังที่คีตกานต์ยืนอยู่เพื่อต้องการให้เขามองตาม พอคีตกานต์หันไปมองก็เห็นนาฬิกาแขวนอยู่บนผนัง ซึ่งมีเข็มสั้นและเข็มยาวกำลังบอกเวลาตามที่ฉัตรตะวันบอกเอาไว้อยู่ทนโท่ และนั่นก็เป็นหลักฐานชิ้นดีในการยืนยันความถูกต้องถึงในสิ่งที่สองคนนั้นพูด

"ผมจะขอคุยกับน้องซันต่ออีกหน่อย กรุณาช่วยปล่อยให้เราคุยกันตามลำพังด้วยครับ อย่าลืมนะครับว่าผมเป็นลูกค้า ถ้าขืนคุณยังมาทำตัวไร้มารยาทเพราะคิดว่าตัวเองเป็นเจ้าของแบบนี้อีกแล้วล่ะก็ ผมจะไปเขียนคอมเพลนลงในเว็บไซด์ของร้านคุณว่าที่นี้ให้บริการลูกค้ายังไง"

พอธนากรพูดจบ สันกรามแกร่งนั่นก็ถูกขบบดเข้าหากันจนเป็นสันนูน ด้วยความที่เกลียดผู้ชายคนนี้เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ยิ่งพอได้มาเจอกันในสถานการณ์ชวนน่าแลกหมัดแบบนี้อีก ความโมโหในการปากดีของธนากรก็ยิ่งเพิ่มทวีคูณ แต่เนื่องด้วยสถานการณ์ที่เขาเป็นรองในตอนนี้ จึงทำให้คีตกานต์จำใจต้องปล่อยให้ธนากรปากดีไปก่อน 

"ได้สิ ถ้าอยากจะคุยกันนักละก็ เชิญคุยกันต่อได้ตามสบาย แต่ถ้าวันนี้เธอสายแม้แต่นาทีเดียว ดอกเบี้ยเงินกู้ของเสี่ยมนัสทั้งหมดจะต้องถูกคิดใหม่เท่ากับจำนวนนาทีที่เธอสาย และนำมาคูณด้วยหนึ่งร้อย" พูดแล้วริมฝีปากร้ายก็กดรอยยิ้มเย้ยหยันลงที่มุมปาก 

"มันจะมากเกินไปแล้วนะคุณ แกล้งผู้หญิงแบบนี้มันไม่น่าตัวเมียไปหน่อยหรอ" ธนากรที่ทนนั่งฟังไม่ไหวลุกขึ้นกะว่าจะเดินเข้าไปแต่ก็ถูกฉัตรตะวันดึงเอาไว้เสียก่อน

'ถุย! กูเนี่ยนะหน้าตัวเมีย มึงมากกว่าหรือเปล่าวะ'

คีตกานต์ไม่ได้ตอบธนากรออกไป หากแต่สายตาที่มองตอบไปยังคงแสดงถึงความท้าทายและเย้ยหยัน ก่อนที่จากนั้นทุกอย่างจะหันกลับมาลงที่ฉัตรตะวันต่อ

"แล้วช่วยเอารถของเธอกลับไปเก็บที่บ้านพักของเธอด้วย เพราะพื้นที่จอดรถตรงนี้สงวนเอาไว้สำหรับลูกค้าของร้านเท่านั้น ไม่ใช่ใครนึกอยากจะเอามาจอดก็จอดเกะกะขวางพื้นที่หน้าร้าน เข้าใจหรือเปล่า" พูดจบคีตกานต์ก็หันหลังกลับเดินออกจากร้านไป ปล่อยให้ทั้งธนากรและฉัตรตะวันยืนกัดฟันกรอดด้วยความหมั่นเขี้ยวหากแต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้

"พี่ว่าน้องซันลาออกเถอะครับ อย่าทนอยู่ที่นี่กับคนแบบนี้เลย ขาดเหลืออะไรพี่พร้อมจะช่วยน้องซันได้ทุกอย่าง"

"ซันขอบคุณพี่ธนามากนะคะ แต่พี่ธนาอย่าพยายามเลยค่ะ ยังไงเสียซันก็ต้องเอาชนะผู้ชายคนนี้แล้วเอาธุรกิจของที่บ้านกลับคืนมาด้วยความสามารถของตัวเองให้ได้ ยังไงก็ขับรถกลับดีๆนะคะ ขอบคุณสำหรับที่มาส่งและเรื่องรถค่ะ"

หลังจากบอกลาและขอบคุณธนากรไปแล้วอย่างรีบๆ Audi a1 สีขาวก็ถูกขับกลับมาจอดไว้ที่บริเวณด้านข้างของตัวบ้านดังเดิม ใช้เวลาในการขับไม่ถึงห้านาที แต่ตอนที่ต้องปั่นจักรยานกลับไปนี่สิ เท่ากับว่าทันทีที่คีตกานต์พูดจบเธอก็ต้องขอตัวลุกออกร้านเพื่อนำรถมาเก็บทันที เพราะกว่าจะไปจะมา รวมๆแล้วยี่สิบกว่านาทีที่เหลือก็เท่ากับว่าไม่เหลือ 

พอจอดจักรยานเสร็จก็รีบพุ่งตัวเปิดประตูออฟฟิศเข้าไป เหลืออีกสองนาทีพอดี แต่..ในห้องนี้ไม่มีผู้ชายที่ชื่อคีตกานต์อยู่เลย ห้องทั้งห้องว่างเปล่า นี่เขากำลังเล่นตลกอะไรอยู่เนี่ย ไหนบอกว่าให้เธอรีบมา แล้วนี่อย่าบอกนะว่าเขากำลังหาเรื่องที่จะแกล้งเธออีก

ไม่ได้ๆ ผู้ชายเจ้าเล่ห์แบบนั้นยังไงก็ต้องมีหลักฐานว่าเธอมาเข้างานทันเวลาพอดี เพื่อที่ว่าเขาจะได้ไม่มีข้ออ้างอะไรมาใช้เล่นงานเธอได้

ฉัตรยังคงนั่งรออยู่อย่างนั้น จนกระทั่งผ่านไปเป็นเวลาสิบกว่านาที จึงได้มีเสียงเรียกเข้าดังขึ้นจากโทรศัพท์

"เธอเลท"

"เลทบ้าเลทบออะไรกันคะคุณคีย์ ฉันมาทันเวลาค่ะ ถึงก่อนเวลาเข้างานสองนาทีด้วยซ้ำ"

"โกหก อย่ามาทำเป็นเจ้าเล่ห์กับฉันหน่อยเลย ยอมรับมาเสียดีกว่าว่าเธอสายไปกี่นาที ฉันจะได้คิดคำนวณดอกเบี้ยได้ถูก เอาให้สาสมกับที่เธอปากดี บังอาจไปนั่งปั้นหน้านั่งยิ้มกับมัน"

"คุณจะบ้าไปแล้วหรือไง ฉันบอกแล้วไงว่าฉันไม่ได้มาสายแล้วฉันก็มีหลักฐานยืนยันด้วย ฉะนั้นกรุณาอย่ามากล่าวหากันมั่วๆ ฉันว่าคุณบอกมาเลยดีกว่าว่าวันนี้ฉันต้องไปไหนหรือว่าทำอะไร"

หลังจากได้ฟังคำสั่ง ฉัตรตะวันก็ออกมาจากออฟฟิศแล้วคว้าจักรยานปั่นตรงไปยังที่ๆเขาบอกทันที คีตกานต์สั่งให้เธอไปหาเขาที่บ้านพักก่อนแล้วจึงจะบอก เพราะว่างานของเธอรออยู่ที่นั่น แม้ว่าในใจลึกๆจะนึกหวั่นถึงเรื่องบางอย่างที่เกิดขึ้นมาแล้วถึงสองหน แต่กระนั้นฉัตรตะวันก็ยังคงพยายามปลอบใจตัวเองว่าที่คีตกานต์ทำทุกอย่างลงไปคืนก่อนๆนั้นก็เป็นเพราะว่าเขาเมา แต่เวลานี้ ตอนนี้ เขาไม่ได้ดื่ม มันก็คงไม่น่าจะมีอะไรเกิดขึ้น..ใช่ไหม

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Related chapters

  • พ่ายรักเธอ   ทำโทษหัวขโมย

    บ้านพักของคีตกานต์อยู่เยื้องไปทางส่วนด้านซ้ายของไร่ฝั่งที่อยู่ติดกับเชิงเขา จากคำบอกเล่าของบรรดาเจ๊ๆที่เคยได้ยินมา คีตกานต์มักจะมาอาศัยอยู่ที่นี่เพียงแค่คนเดียวและไม่ได้กลับไปนอนบ้านใหญ่ที่อยู่อีกฝั่งของทางปีกขวา แม้ว่าทุกวันเขาจะต้องแวะเข้าไปไม่ช่วงเวลาใดก็เวลาหนึ่ง แต่แล้วคีตกานต์ก็มักจะกลับมานอนที่บ้านพักของตัวเองเท่านั้นช่วงเวลาสองปีตั้งแต่ที่อยู่นี้มา ฉัตรตะวันรับรู้ว่าบ้านพักของเขานั้นอยู่ที่ไหน เคยเห็น เคยขับรถผ่าน หากแต่ไม่เคยได้รับอนุญาตให้ย่างกายผ่านเข้าไป พอวันนี้มาถึง สายตาก็เริ่มสอดส่ายสำรวจไปรอบๆโดยอัตโนมัติ บ้านไม้สไตล์รีสอร์ตขนาดกระทัดรัดไม่ใหญ่ไม่เล็กทรงสี่เหลี่ยมตั้งอยู่บนเนินเขา ลักษณะเป็นบ้านไม้ชั้นเดียว ตัวพื้นระเบียงไม้หน้าบ้านที่ยื่นออกมาถูกยกให้สูงขึ้นจากพื้นดินและเปิดโล่ง ส่วนตัวบ้านใช้ผนังกระจกปนไม้สร้างความเก๋ไก๋ยามเมื่อได้มอง รวมๆแล้วเข้ากันได้เป็นอย่างดีกับบรรดาต้นไม้สีเขียวๆที่ถูกปลูกกระจายไปบริเวณรอบๆตัวบ้านจักรยานของเธอถูกจอดทิ้งไว้ด้านหน้า ก่อนที่ฉัตรตะวันจะพาตัวเองก้าวเดินขึ้นไปตามบันไดทางคอนกรีตเข้าสู่ตัวบ้าน ประตูกระจกถูกเปิดทิ้งไว้ ภายในตัวบ้าน

    Last Updated : 2025-04-06
  • พ่ายรักเธอ   หลักฐาน

    "ไอ้คนทุเรศ นี่คุณคิดจะฆ่าฉันหรือไง"กำปั้นน้อยๆถูกทุบรัวลงไปบนไหล่แกร่งนั่นอย่างแค้นเคือง ใบหน้าเปียกชื้นเกาะพราวไปด้วยหยดน้ำหากแต่ก็ปนเปื้อนไปด้วยหยาดน้ำตาด้วยความตกอกตกใจ"ว่ายน้ำก็เป็นนี่จะต้องกลัวอะไร""แต่ฉันตกใจ นี่คุณเล่นบ้าอะไรของคุณ รู้หรือเปล่าว่าเมื่อกี้ฉันเกือบหมดอากาศหายใจไปแล้ว"ด้วยความตกใจแถมยังร้องไห้ไปด้วย จึงทำให้ฉัตรตะวันเหลืออดตะคอกกลับไปอย่างไม่ไว้หน้า"แล้วหมดไหมล่ะ ก็เห็นเถียงฉันได้ถอดๆพูดเป็นฉากๆอยู่นี่ไง"สองร่างเปียกปอนยังคงเกาะลอยอยู่ที่ริมขอบสระโดยคีตกานต์ใช้ฝ่ามือใหญ่ข้างหนึ่งกอดเกี่ยวที่เอวคอดไว้เพื่อดึงร่างงามให้แนบติดชิดอยู่กับลำตัว แม้ว่าฉัตรตะวันจะพยายามดิ้นรนผลักไสอย่างไรก็ยังไม่สามารถที่จะสู้เเรงเขาได้อยู่ดี"คุณคีย์!" ฉัตรตะวันจ้องมองใบหน้าหล่อเหลานั้นอย่างเอาเรื่อง หากแต่ดูท่าแล้วคงเป็นคีตกานต์เสียมากกว่าที่กำลังอยากเอาเรื่องเธอ"อย่าบังอาจมาขึ้นเสียงใส่ฉันนะฉัตรตะวัน สิ่งที่ฉันปล่อยให้เธอทำอยู่นี่นับว่าฉันมีเมตตากับเธอมากพอแล้ว""งั้นคุณก็ปล่อยซันสิ จะมัวมากอดไว้อยู่ทำไม""ก็เพราะว่าเธอต้องถูกลงโทษก่อนไง โทษฐานที่บังอาจทำนอกเหนือจากคำสั่ง คิดว่า

    Last Updated : 2025-04-06
  • พ่ายรักเธอ   เลยตามเลย

    แม้ว่าเพียงเสี้ยววินาทีความรู้สึกภายในใจจะเกิดเจ็บแปลบ เมื่อพบว่าในที่สุดแล้วตัวเธอเองก็กำลังเริ่มพ่ายแพ้ให้กับความต้องการส่วนลึกที่ถูกซุกซ่อนเอาไว้ อยากจะห้ามกายห้ามใจแต่ก็กลับยิ่งตอบสนองออกไปในทิศทางตรงกันข้าม ทุกคราวที่เขากระแทกดันตัวตนเข้ามา เป็นเธอเองที่แอ่นเอยเปิดอ้าให้เขาจาบจ้าง"อื้อ คุณคีย์""ดีหรือเปล่า"น้ำเสียงแหบพร่านั้นทุ้มกังวานก้องอยู่ที่บริเวณเหนือศรีษะ เสียงเนื้อกระทบเนื้อยังคงดังก้องเรียกร้องความสนใจให้ใบหน้าสวยเงยขึ้นมามอง แม้เขาจะสบตาเธอนิ่งหากแต่ฉัตรตะวันกลับรู้สึกว่ามันกำลังแผดเผาจนกายเธอรู้สึกรุ่มร้อนไปหมดเรือนร่างเปลือยเปล่าที่ถูกคีตกานต์ปลุกเร้ากำลังเรียกร้องและเว้าวอนให้เขาแตะต้องเธอมากขึ้นกว่านี้ สัมผัสร้อนแรงที่เขาใช้มันลงทัณฑ์เธออยู่สร้างความรัญจวนป่วนปั่นไม่เบาเลย จนในที่สุดสะโพกงามงอนนั้นถึงกับต้องยิ่งแอ่นโค้งขึ้นอีกเพื่อต้องการสนองต่อแรงกระแทกจากเขาให้ได้อย่างถนัดถนี่"อื้ม ซัน" เสียงครางทุ้มต่ำที่ดังออกมาทำให้ฉัตรตะวันต้องเงยหน้ากลับขึ้นไปมองอีกครั้ง นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเรียกชื้อเล่นเธอ ใบหน้าหล่อเหลาที่เวลานี้กำลังหลับตาพริ้มและริมฝีปากสีแดงสดของเ

    Last Updated : 2025-04-06
  • พ่ายรักเธอ   ใครคนเก่า

    "คีย์คะ"เสียงเรียกดังขึ้นเป็นครั้งที่สอง เมื่อหญิงสาวที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามพยายามเรียกขานชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าไปครั้งหนึ่งแล้วแต่เขายังไม่ได้ตอบ จนกระทั่งต้องลองเรียกใหม่อีกรรั้ง"ครับ เนตรว่าอะไรนะครับ""เหม่อลอยอะไรคะเนี่ย""ขอโทษครับ คือว่าผมน่าจะเหนื่อยๆหน่อย ช่วงนี้ต้องขยายแปลงปลูกเพิ่ม ก็เลยต้องไปคุมงานเยอะเลย เมื่อกี้เนตรถามว่าอะไรนะครับ""เนตรถามว่าตอนนี้อาการน้องครีมเป็นอย่างไรบ้างคะ""ก็ยังไม่รู้สึกตัวเหมือนเดิมครับ ทำได้ก็แต่คอยดูแลแล้วก็รักษาไปตามอาการ ยังต้องรอจนกว่าจะถึงเดือนหน้าครับ พอดีผมพึ่งได้ศัลยแพทย์ประสาทและสมองฝีมือดีมา""หวังว่าการรักษาครั้งนี้จะสามารถทำให้น้องครีมฟื้นตื่นขึ้นมาได้เหมือนเดิมนะคะ เนตรเอาใจช่วย""ผมก็หวังว่าอย่างนั้นครับ เพราะคนที่แนะนำคุณหมอท่านนี้มาบอกผมว่าเขาเป็นหมอที่เก่งมากๆ เดือนหน้าครับเขาถึงจะย้ายกลับมาอยู่ที่ไทย"บรรยากาศบนโต๊ะอาหารยังคงเป็นไปด้วยความเรียบๆ เนตรดาวแวะมาโดยไม่บอก คีตกานต์จึงทำได้แค่เพียงสปาเกตตี้ง่ายๆกับสลัดจานใหญ่อีกจานหนึ่งเพียงเท่านั้น แม้ว่าบุคคลตรงหน้าจะชวนคุยเสียแทบจะไม่ขาดปาก แต่สมองเขากลับคอยจะแวบไปคิดถึงภาพตรงบริ

    Last Updated : 2025-04-06
  • พ่ายรักเธอ   อย่าปากดี

    "ได้ข่าวว่าแฟนเก่านายกลับมาแล้วหรอวะนังแก้ว นังใจ" เสียงกระซิบที่เปลี่ยนเป็นค่อยๆกระซาบหลังจากขยับเข้าไปหากันทีละน้อยค่อยดังขึ้นจากเจ้ใหญ่"นี่ไปเอาข่าวมาจากไหนอีกล่ะเจ๊หมอน""ก็ฉันเห็นเขาลือกันให้แซดว่าเมื่อวานแฟนเก่านายน่ะขับรถไปหานายถึงบ้านพัก สงสัยงานนี้น่าจะมีลมมีพัดหวนเน๊อะซันว่าไหม" น้ำเสียงหัวเราะคิกคักแถมข้อศอกที่สะกิดถูกมาที่สีข้างเธอทำเอาฉัตรตะวันต้องหยุดชะงักวางมือจากการเก็บมะเขือเทศลงก่อน"ซันจะไปรู้ได้ยังไงล่ะเจ๊ ขนาดแฟนเก่าเขาเป็นใครซันยังไม่รู้เลย แค่ทุกวันนี้ทำตัวให้ดีๆจะได้ไม่ต้องถูกกินหัวเสียก่อนก็พอแล้ว" น้ำเสียงเรียบๆบวกกับใบหน้าที่ดูมีความกังวล แต่มันถูกเก็บซ่อนเอาไว้ภายใต้ผ้าคลุมหน้าผืนใหญ่พยายามตอบคนงานสาวรุ่นพี่ออกไปอย่างเสียงไม่ให้สั่น"เออจริงด้วยเจ๊ก็ลืมไป นายน่ะไม่รู้ไปจงเกลียดจงชังอะไรซันนักหนาเน๊อะ ทำราวกับว่าเคยเป็นศัตรูคู่แค้นกันมาตั้งแต่ชาติปางก่อน" เจ๊ใหญ่ผู้ที่เป็นคนตั้งคำถามขึ้นหันมาพยักหน้าอย่างเห็นอกเห็นใจเธอ"ว่าแต่ข่าวกรองแล้วใช่ไหมเจ๊หมอน ฉันกับนังใจจะได้เอาไปขยายต่อ""ก็ถ้าเอ็งไม่กลัวว่าพอนายสืบได้ว่าต้นตอข่าวนี้มาจากใคร ก็เชิญเอ็งไปขยายต่อได

    Last Updated : 2025-04-06
  • พ่ายรักเธอ   พายุรัก

    หลังจากที่เนตรดาวกลับมา ก็จะเป็นอันรู้กันของคนงานในไร่ว่ารถยนต์คันสวยที่ขี่เข้าๆออกๆภายในอาณาบริเวณไร่ช่วงสามสี่วันนี้คือของใคร ทุกเช้าเนตรดาวมักจะแวะเข้ามาทานมื้อเช้ากับคีตกานต์ที่บ้านพักก่อนเสมอ และหน้าที่ในการเตรียมอาหารเช้าก่อนที่เนตรดาวจะแวะเข้ามาก็คือหน้าที่ของฉัตรตะวัน โดยที่เธอต้องตื่นมาเตรียมของให้แต่เช้า หรือไม่ก็ถูกเขาบังคับว่าให้ต้องมานอนรอตั้งแต่ตอนกลางคืนฉัตรตะวันกำลังทนกล้ำกลืนกับความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นภายในใจ ยอมให้คนใจร้ายได้ตักตวงความสุขจากร่างกายของเธอในช่วงเวลาค่ำคืน แถมยังต้องตื่นขึ้นมานั่งเตรียมอาหารเช้าให้เขากับอดีตคนรักของเขาซึ่งอาจจะกลับกลายมารักกันใหม่ในช่วงเวลากลางวัน คิดเเล้วเรื่องนี้มันก็ช่างบัดซบเสียสิ้น"อย่านะคุณคีย์ ซันจะรีบเตรียมของ"ฉัตรตะวันเองถึงกับสะดุ้งตกใจยามเมื่อถูกคนตัวใหญ่ที่เมื่อสักครู่รีบผละลุกออกจากเตียงเพื่อไปอาบน้ำตามเข้ามาสวมกอดจากทางด้านหลัง"จะมาทำเป็นดีดดิ้นไปทำไม ทำอย่างกับว่าไม่เคย ทีเมื่อคืนแอ่นรับเวลาฉันกระแทกใส่ไม่เห็นเธอจะสะดีดสะดิ้งแบบนี้ มีแต่ร้องครางเรียกคุณคีย์คะ คุณคีย์ขา ช่วยซันด้วยนะคะ ซันเสียวไม่ไหวแล้ว เอาซันแรงๆอีกนะคะ

    Last Updated : 2025-04-06
  • พ่ายรักเธอ   กลั่นแกล้ง

    หลังจากเมื่อวันก่อนที่ถูกเขาจับกินมาเกือบแทบทั้งวัน แถมยังโดนกักบริเวณให้อยู่เพียงแค่ในบ้านพักหลังนั้นกับเขายาวต่อไปอีกแทบทั้งคืน เช้านี้ฉัตรตะวันก็เลยยังคงต้องรีบแอบย่องเข้ามาเพื่อตระเตรียมอาหารเช้าเอาไว้ให้สำหรับเขาและอดีตคนรักตั้งแต่ไก่โห่แน่นอนว่าคนที่นอนในบ้านนั้นยังไม่ทันได้แหกขี้ตาตื่นขึ้นมาเธอก็เตรียมของเสร็จเรียบร้อยแล้ว ที่ฉัตรตะวันเลือกที่จะทำแบบนี้ก็เพื่อเป็นการป้องกันตัวเองจากคนที่ชอบใช้อำนาจบาตรใหญ่หาทางรังแกเธอเสีย ไม่มากก็น้อยก็ยังดี ยังพอให้เธอได้มีโอกาสหลบลี้หลีกหนีจากเขาได้บ้างหลังจากที่ทำหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายเสร็จ จักรยานคันเดิมก็รีบปั่นมุ่งหน้ามาทางร้านคาเฟ่ต่อเลย เนื่องจากช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอม ผู้คนต่างก็พากันมาใช้บริการกันอย่างคับคลั่ง ยิ่งในส่วนทางด้านสวนสัตว์มีลูกสัตว์หลายตัวเกิดใหม่ จึงทำให้ผู้คนต่างก็พากันหลั่งไหลเข้ามากันไม่หยุด หน้าที่ของเธอในช่วงนี้จึงถูกโยนให้มาประจำช่วยอยู่ที่คาเฟ่ในทุกๆเช้าก่อน แล้วตอนบ่ายค่อยไปทำอะไรอย่างอื่นไปด้วยความที่ก็อยู่ที่นี่มาตั้งสองปี พนักงานในร้านนี้กับเธอจึงรู้จักคุ้นเคยกันดี บางคนรุ่นพี่ บางคนก็รุ่นน้อง ตลอดสองปีมาน

    Last Updated : 2025-04-06
  • พ่ายรักเธอ   หนึ่งในผู้ชายของเธอ

    ปังๆๆ เสียงเคาะประตูด้านนอกที่ดังขึ้นไม่หยุด ทำเอาฉัตรตะวันที่พึ่งจะดับไฟนอนนั้นถึงกับต้องยกหมอนขึ้นมาปิดไว้ทั้งหน้าทั้งหู ใช่แน่ๆ ต้องใช่เขาแน่ๆ ยังไงๆเสียวันนี้เธอก็จะไม่มีทางเปิดประตูออกไปโดยเด็ดขาด ถ้าอยากเคาะนักก็เชิญเคาะให้มือหักกันไปเลยเถอะคืนนี้ จนกระทั่งไม่ถึงห้านาทีทุกอย่างก็เงียบไป ขาเรียวงามค่อยๆก้าวหย่อนลงมาจากเตียง พอลองเงี่ยหูฟังดูอีกครั้งเสียงเคาะประตูก็เงียบไปแล้ว มือน้อยยกขึ้นมาแนบอกเมื่อรู้ว่าผู้รุกรานนั้นกลับไป แต่ก็เพื่อความแน่ใจ จึงได้ค่อยๆเปิดประตูห้องนอนออกไปท่ามกลางความมืดที่ยังคงมีแสงไฟส่องเข้ามาสลัวๆแต่ยังไม่ทันจะเดินไปถึงยังบริเวณหน้าประตูดี จู่ๆไปในบ้านก็สว่างขึ้น และพอเห็นว่าคนที่ยืนอยู่ข้างหลังบานประตูห้องนอนคือใคร หัวใจดวงน้อยๆก็กระตุกวาบ"นี่คุณเข้ามาได้ยังไง!" น้ำเสียงตวาดถูกสาดออกไปทันทีที่เรือนร่างสูงใหญ่กำลังก้าวเข้ามา ฉัตรตะวันไม่รอช้า พอตั้งหลักได้ก็ทำท่าว่าจะหนีกลับเข้าไปในห้องนอนอีกครั้งแต่ก็ยังช้าอยู่ดี"พึ่งรู้ว่ากับไอ้บอสเธอก็ไม่เว้น"ฝ่ามือใหญ่จับหมับเข้าที่บานประตูไม้ ฉัตรตะวันทั้งดึงทั้งฉุดกระชากเอาไว้แค่มันก็ถูกเขาเปิดออกกว้างได้อย่างไม

    Last Updated : 2025-04-06

Latest chapter

  • พ่ายรักเธอ   ตอนจบ

    "ช่วยอธิบายให้ซันฟังหน่อยได้ไหมคะว่าระหว่างที่ซันหลับไป คุณกับป๊าซันไปแอบทำสัญญาพักรบกันตอนไหน จำได้ว่าที่ซันเป็นล้มไปก็เพราะว่าคุณกับป๊านั้นเถียงกันไม่หยุด" ฉัตรตะวันถามซักไซ้ไล่เรียงทันทีที่คีตกานต์เดินกลับเข้ามา"สงสัยว่าป๊าซันคงกลัวว่ามันจะไปกระทบกระเทือนถึงหลานละมั้ง ก็เลยยอมอ่อนข้อลงให้""หลาน? ที่ไหนคะ""ก็หลานในท้องซันไง""คุณคีย์ซันไม่ตลกด้วยนะคะ นี่คุณกำลังหมายความว่าอะไร คุณบอกอะไรกับป๊าซันไปคะ ป๊าถึงได้ยอมถอยกลับไปได้ง่ายๆแบบนั้น" ฉัตรตะวันรอฟังคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ แถมสีหน้าท่าทางยังดูระแวงระวังอย่างไม่ไว้วางใจ"ผมบอกกับป๊าว่าซันกำลังท้องลูกของเราอยู่ แล้วก็จะยกหนี้สินทั้งหมดที่ป๊าคุณกู้ไปให้ ป๊าคุณคงเห็นแก่หลานและความจริงใจของผมละมั้ง ก็เลยยอม""ท้อง? ใครกันที่ท้อง ซันยังไม่ได้ท้องนะคะ นี่คุณโกหกป๊าซันทำไม""ผมไม่ได้โกหกป๊าคุณนะซัน ที่คุณเป็นลมล้มตึงไปนั่นอาจจะเป็นเพราะว่าคุณกำลังท้องอยู่ก็ได้ หรือถ้าไม่ ยังไงเร็วๆนี้คุณก็ต้องท้องแน่ๆ เชื่อมือผมสิ"ฉัตรตะวันยังคงงงๆกับเหตุการณ์ทั้งหมดที่มันเกิดขึ้น เพียงแค่ภายในสัปดาห์ คีตกานต์ก็ได้พาทั้งคุณยายประไพศรีและคุณพรประภาเข้าไปต

  • พ่ายรักเธอ   ลูกเขยคนดี

    "ถุย! ไอ้คีตกานต์ น้องซันเกลียดมึงจะตายไป ยังจะมากล้าพูดได้ไม่อายปากว่าน้องซันเป็นเมียมึง ไม่กระดากปากบ้างหรือไงวะ" ธนากรทำท่าจะเดินเข้าไปหา แต่ก็ถูกฉัตรดนัยห้ามเอาไว้"ที่เขาพูดมันจริงหรือเปล่าพี่ซัน" ฉัตรดนัยเองก็อดสงสัยไม่ได้ที่อยู่ดีๆตนก็มีพี่เขยโผล่มา "ซี คือว่า.." เพราะฉัตรตะวันมัวแต่อึกๆอักๆไม่ยอมพูดไป จึงทำให้คนข้างๆเริ่มที่จะหมั่นไส้ตัดสินใจชูใบแผ่นกระดาษให้มันรู้แล้วรู้รอดกันไป"ผมกับฉัตรตะวันเราพึ่งไปจดทะเบียนสมรสกันมา และผมต้องขอโทษเสี่ยด้วยที่พาฉัตรตะวันไปจดโดยพละการโดยที่ไม่ได้บอกกล่าว แต่หลังจากนี้ผมจะพาคุณยายกับคุณแม่เข้าไปพูดคุยกับเสี่ยให้เร็วที่สุด ไม่ทราบว่าเสี่ยสะดวกวันไหนครับ""พูดบ้าอะไรของมึงวะไอ้คีตกานต์ จดทะบงทะเบียนอะไร น้องซันเป็นว่าที่คู่หมั้นของกู กูไม่ยอมให้มึงมาชุบมือเปิบไปหรอก ไอ้บ้านี่มันโกหก เรื่องที่มันพูดไม่เป็นความจริงใช่ไหมน้องซัน" พอเห็นคีตกานต์ชูแผ่นกระดาษที่มีกรอบเป็นรูปดอกกุหลาบล้อมรอบธนากรก็เริ่มร้อนใจ พยายามถามให้ฉัตรตะวันตอบหรือปฏิเสธอะไรก็ได้ ช่วยพูดออกมาทีว่าสิ่งที่คีตกานต์กำลังพูดนั้นมันไม่ใช่เรื่องจริง"จริงค่ะพี่ธนา ซันกับคุณคีย์พึ่งไ

  • พ่ายรักเธอ   พ่อตา

    หลังจากนั้นคีตกานต์ก็พาเธอมายังสถานที่ๆหนึ่งซึ่งดูสงบและร่มเย็น เขาจอดรถไว้ที่ด้านนอกก่อนจะพาเธอเดินเข้าไปด้านใน ใบไม้ต้นไม้พัดโบกปลิวไสว ฉัตรตะวันมองตามที่คีตกานต์ชี้นิ้วตรงไปใต้ร่มโคลนต้นไม้ใหญ่ ตรงนั้นมีใครคนหนึ่งนุ่งชุดขาวห่มขาวปิดเปลือกตาทำสมาธิอย่างสงบฝ่ามือเล็กยกขึ้นมาข้างหนึ่งเพื่อปิดปากไว้ หลังจากที่เพ่งมองจนเห็นชัดเจนว่าคนที่กำลังนั่งหลับตาอยู่ที่โคลนใต้ไม้ต้นนั้นคือใคร ไม่ว่าจะมองใกล้ไกลแค่ไหน ใบหน้านั้นก็ยังดูเด่นชัดคีตภัทรอยู่ในนุ่งห่มสีขาวและกำลังนั่งสวดภาวนาอย่างตั้งใจ คีตกานต์เล่าต่อให้เธอฟังว่า หลังจากที่ถูกธนากรทำร้ายจิตใจในวันนั้น คีตภัทรก็เริ่มเปลี่ยนไป จิตใจคิดฝักใฝ่ไปในทางธรรม เห็นทุกข์เห็นแจ้งว่าคงจะไม่มีใครรักเธออย่างจริงใจได้เท่าคนครอบครัว จากนั้นจึงได้ตัดสินใจที่จะละจากทางโลกมุ่งเข้าสู่ทางธรรม"เห็นแล้วนะว่าต่อไปนี้ครีมคงจะไม่มีทางที่จะเข้ามายุ่งเรื่องระหว่างเธอกับฉันได้""อันที่จริงขนาดน้องสาวคุณยังตัดสินใจละจากทางโลกเลย คนที่เจ้าคิดเจ้าแค้นอย่างคุณก็น่าจะทำบ้างนะคะ""ไม่ล่ะ คนอย่างฉันมันกิเลสหนา ฉันยังตัดเรื่องอย่างว่าไม่ได้ นี่ขนาดว่าเธอยืนอยู่ตั้งไกลแบบ

  • พ่ายรักเธอ   คำสารภาพ

    กว่าครึ่งชั่วโมงที่คีตกานต์ยังคงนั่งเฉยอยู่ในรถและปล่อยให้ความคิดล่องลอยไปอย่างนั้น ธนากรบอกว่าเสี่ยมนัสรู้สึกตัวและรับรู้เรื่องราวทั้งหมดแล้ว นั่นหมายความว่าอีกไม่นานก็คงจะนำเงินทั้งหมดมาคืนให้ เป็นไปได้ว่าคงจะเป็นเงินจากธนากรที่เสนอให้ อาจแลกด้วยการหมั้นหมายหรืออะไรสักอย่าง ไม่เช่นนั้นฝ่ายนั้นคงจะไม่แสดงท่าทีที่สุดแสนจะมั่นอกมั่นใจและกล้าเรียกฉัตรตะวันได้เต็มปากว่า 'ว่าที่คู่หมั้น'เขายังไม่ได้อยากได้เงินคืน หรือไม่ก็ไม่ได้อยากที่จะได้เงินคืนเลย..ขอเพียงแค่ฉัตรตะวันยังอยู่ใกล้ๆ คีตกานต์พาตัวเองกลับมายังบ้านพักก่อนจะเปิดคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊คขึ้นมาแล้วจัดการโหลดไฟล์วีดีโอใส่เข้าไปในมือถือ จากนั้นจึงกดส่งไปยังรายชื่อที่ถูกตั้งค่าไว้ในโหมดรายชื่อโปรดที่พักหลังๆมานี้มักจะแสดงอยู่ในหน้าจอประวัติการโทรเข้าออกของเขาบ่อยที่สุด พร้อมมีข้อความกำกับเขียนเอาไว้ด้วยความร้อนอกร้อนใจ เขาอยากให้เธอได้เห็นว่าเรื่องระหว่างเขาและเนตรดาววันนั้นมันไม่ได้มีอะไร เขาไม่เคยแม้แต่คิดนอกใจเธอ'ที่ผ่านมาฉันไม่เคยทำผิดต่อเธอเลย แล้วเธอกล้าที่จะทิ้งฉัน หนีฉันไปหมั้นกับผู้ชายคนอื่นได้ยังไง'หมดวันหยุดฉัตรตะวันยังคง

  • พ่ายรักเธอ   หลักฐาน

    หลังจากเหตุการณ์วันนั้นคีตกานต์ก็ได้รับข่าวว่าฉัตรตะวันยกเลิกที่จะเช่าบ้านพักหลังนั้นแล้วย้ายออกไปเช่าหอพักอยู่ใหม่ในเมืองแทน พอคีตกานต์รู้ข่าวก็เกิดกระวนกระวายใจ พยายามแอบขับรถตามไปดูว่าฉัตรตะวันย้ายไปพักอยู่ที่ไหน และพอได้รู้ ใจก็อยากจะขอแอบตามขึ้นไปดูอีกว่าห้องหับความเป็นอยู่ของเธอนั้นเป็นอย่างไร สะดวกสบายปลอดภัยดีหรือเปล่า หากแต่แล้วก็ทำไม่ได้ มีคนไม่ยอมให้เขาขึ้นไปด้วยความที่ว่าหอพักแห่งนี้มีระบบความปลอดภัยที่ค่อนข้างสูง ทันทีที่บุคคลภายนอกอย่างเขาย่างกรายเข้าไป เจ้าหน้าที่ที่คอยรักษาความปลอดภัยก็ตรงดิ่งเข้ามาเชิญตัวเขาให้ออกไปโดยทันที "เมียผมพักอยู่ที่นี่จริงๆ เธอพึ่งย้ายมาเพราะว่าเราทะเลาะกัน ผมแค่อยากจะขอขึ้นไปดูความเป็นอยู่ของเธอหน่อยว่าห้องที่เธออยู่เรียบร้อยปลอดภัยดีไหม พี่ให้ผมขึ้นไปแค่แป๊บเดียวก็ได้แล้วผมจะรีบลงมา"หลังจากยืนอ้อนวอนพี่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอยู่เสียนาน สุดท้ายแล้วคีตกานต์ก็ต้องหน้าจ๋อยกลับขึ้นรถมาอย่างเก่า สองวันมานี้ยอมรับว่าจิตใจของเขานั้นไม่เป็นสุขเลย มันค่อยๆดิ่งลงเพราะมัวแต่พะวงคิดมากเรื่องที่ฉัตรตะวันเข้ามาเห็นเขาและเนตรดาวอยู่ด้วยกันเขาไม่สบ

  • พ่ายรักเธอ   เอาเงินคุณคืนไป

    คีตกานต์ค่อยๆขยับลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ เมื่อแสงแดดที่สาดเข้ามาจากด้านนอกนั้นโผล่ทะลุผ้าม่านห้องนอนเข้ามาได้ เมื่อวานเขาคงจะดื่มไปจนหนักมาก เช้านี้พอตื่นขึ้นมาถึงได้มีอาการปวดหัวจนแทบจะระเบิดแบบนี้ได้เรือนร่างสูงใหญ่พยามยามกระถดกายลุกขึ้นนั่ง เขาขยับอย่างช้าๆ สายตาเหลือบมองไปที่เข็มนาฬิกาซึ่งกำลังบอกว่าเป็นเวลาเกือบแปดโมง แต่ทันทีที่ได้ขยับ บริเวณหน้าอกของเขากลับมีการเคลื่อนไหวของอะไรบางอย่าง พอมันค่อยๆโผล่พ้นขอบผ้าห่มออกมา จึงได้เห็นว่าเป็นแขนของใครคนหนึ่งที่ยกพาดทับมากอดก่ายหน้าอกเขาเอาไว้คีตกานต์ถึงกับต้องทำการนึกคิดทบทวนอย่างละเอียด จำได้ว่าเมื่อคืนเขานั่งเครียดและดื่มอยู่เพียงคนเดียวในบ้าน แล้วเช้านี้ก็ตื่นขึ้นมาในบ้านของตัวเอง ไม่ได้ออกไปไหนหรือว่าพาใครที่ไหนเข้ามา แล้วแขนของคนที่นอนขยุกขยิกอยู่บนเตียงเดียวกันกับเขาใต้ผ้าห่มนี้คือใคร "ตื่นแล้วหรอคะคีย์"และทันทีที่ได้ยินเสียง คีตกานต์ก็จำได้ทันทีว่าเสียงที่พูดออกมานี้คือเสียงใคร ใช่เสียงของคนที่เขาคิดเอาไว้แน่ๆ แต่เพราะความที่อยากจะแน่ใจว่าตัวเองไม่ได้จำผิด ผ้าห่มผืนใหญ่จึงได้ถูกดึงเปิดออกจนปรากฏเผยให้เห็นร่างที่เกือบจะนอนเปลือยเ

  • พ่ายรักเธอ   วันที่โลกถล่ม

    "นี่พี่ธนาถึงกลับต้องทำร้ายครีมเพราะมันอีกแล้วหรอคะ อีนังฉัตรตะวันฉันเกลียดแก นี่แกจะตามทำร้ายหัวใจฉันไปถึงไหน กรี๊ด พี่คีย์ปล่อย!"คีตภัทรยังคงกรีดร้องและพยายามที่จะเข้ามาทำร้ายฉัตรตะวันต่ออีกให้ได้ถึงแม้ว่าคีตกานต์จะพยายามห้ามและจับตัวเธอเอาไว้เพราะเป็นห่วงแผลที่หน้าผาก"หยุดเลยนะครีม ถ้ายังไม่หยุดบ้าแล้วยังกล้าทำอะไรซันอีก พี่ไม่ปล่อยครีมเอาไว้แน่"คราวนี้เป็นธนากรที่เป็นฝ่ายทนดูคีตภัทรอาละวาดไม่หยุดไม่ไหว แม้ว่าจะยังคงงงอยู่ว่าคีตภัทรนั้นมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร แต่ยังไงเสียนาทีนี้ก็จะขอเลือกปกป้องฉัตรตะวันเอาไว้ก่อน เพราะเรื่องระหว่างเขาและคีตภัทรนั้นจบลงไปแล้ว แต่พอคีตกานต์ได้ฟังคำพูดของธนากรที่พูดใส่คีตภัทรแล้ว ความโกรธเกลียดทั้งหมดที่เคยมีก็พุ่งพวยขึ้นมา"คราวนี้มึงก็ลองกล้าเข้ามาทำอะไรครีมอีกดูสิไอ้ธนา กูรับรองว่าวันนี้มึงจะไม่มีโอกาสได้กลับออกไปจากไร่นี่แน่" คีตกานต์พูดโพล่งออกไปเสียงดังด้วยความโกรธ นาทีนี่ยอมรับว่าเขาอยากจับธนากรมากระทืบให้มันสาสมกับความเลวที่มันเลยทำเอาไว้จนชีวิตคีตภัทรนั้นพังทลาย"ก็เอาสิวะ มึงคิดว่ามึงใหญ่อยู่คนเดียวไงไอ้คีตกานต์ กูก็หมั่นไส้มึงมานานแล้ว ค

  • พ่ายรักเธอ   พังทลาย

    หลังจากที่ปล่อยให้เธอได้อยู่เล่นน้ำต่ออีกสักพักจนพอใจ คีตกานต์จึงได้พาเธอกลับ ระหว่างทางเขาคว้ามือเธอมาจับกุมเอาไว้แล้วเดินต่อไปเงียบๆ คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันจนยุ่ง ฉัตรตะวันเองก็พอที่จะเดาได้ว่าเขากำลังใช้ความคิดในเรื่องอะไร ส่วนเธอที่เดินตามเขาไปก็กำลังใช้ความคิดในเรื่องที่ถูกน้องสาวเขากระทำเช่นกันเรื่องการกระทำของคีตภัทรในครั้งนี้ ฉัตรตะวันถือว่ามันรุนแรงเกินกว่าที่เธอจะรับได้ มันไม่ใช่แค่การกลั่นแกล้งกันเหมือนอย่างที่เธอยอมอภัยให้อย่างที่ผ่านๆมา คิดดูหากว่าเมื่อคืนคนๆนั้นไม่ใช่อรรถกร ฉัตรตะวันก็ไม่อยากจะคิดเลยว่าเธอจะเป็นอย่างไร"พามันกลับมาแล้วหรอคะ"ทันทีที่พาเธอเดินมาถึงบ้านในตอนสายๆ ทั้งคีตกานต์และเธอก็เจอกับคีตภัทรนั่งรออยู่ที่ระเบียงทางเข้าบ้าน สายตาท่าทางของคีตภัทรที่มองมาทำราวกับว่ากำลังต้องการเอาเรื่อง ส่วนตัวฉัตรตะวันเองก็พร้อมที่จะมีเรื่องเช่นกัน"ครีมมาทำอะไรที่นี่"คีตกานต์เห็นสายตาของน้องก็พอจะเดาได้ว่าคีตภัทรนั้นกำลังอยู่ในอารมณ์ไหน เขารู้ว่าคีตภัทรกำลังโกรธ สังเกตได้จากริมฝีปากบางที่ถูกกัดด้วยเรียวฟันเล็กๆนั่นเอาไว้แน่น ดวงตาแดงกล่ำมีน้ำตาคลอ แถมมือยังกำปั้นจิกเล็บเ

  • พ่ายรักเธอ   สัญลักษณ์แทนใจ

    "เข้าไป"คีตกานต์สั่งเสียงเข้มยามเมื่อพาเธอเดินเข้ามาถึงที่ๆหนึ่งซึ่งฉัตรตะวันไม่รู้ว่าเวลานี้เธออยู่ที่ไหน เขาพาเธอเดินขึ้นเขาผ่านป่าที่มีต้นไม้เล็กๆปกคลุมขึ้นมา จนกระทั่งมาหยุดอยู่ที่หน้าบ้านไม้กลางป่าหลังกะทัดรัดนั้น ลักษณะของบ้านเป็นรูปทรงหลังคาจั่วแหลมสองชั้น มีระเบียงหน้าบ้านทั้งชั้นบนและชั้นล่างดูสวยงามโรแมนติกยามที่แสงจันทร์ส่องกระทบลงมาขาเรียวเล็กก้าวตามไปที่เขาสั่ง แม้ว่ายังอยู่ในอารมณ์ขุ่นเคืองแต่ใจก็แอบอดที่จะมองสำรวจความงามไปรอบๆบ้านเสียอย่างอดไม่ได้ยามเมื่อโคมไฟได้ถูกเปิดขึ้น จนกระทั่งพาตัวเองเดินเลยออกมายังส่วนที่เป็นระเบียงหลังบ้าน ซึ่งเป็นระเบียงไม้ราดยาวออกไปจนติดลำธาร"รีบขึ้นไปอาบน้ำแล้วนอนได้แล้วฉันง่วง มีอะไรเอาไว้พรุ่งนี้ค่อยคุยกัน "ใจจริงก็อยากจะทำตามอย่างที่เขาบอก แต่ด้วยอารมณ์ความโกรธปนน้อยใจที่ถูกเขากล่าวหาว่าเธออยากจะอ่อยอรรถกร จึงทำให้ฉัตรตะวันเลือกที่ดื้อดึงไม่ยอมทำตามง่ายๆ"ที่นี่ที่ไหน แล้วคุณจะพาซันมาที่นี่ทำไม ซันจะกลับบ้าน""แล้วทำไมจะต้องรีบกลับ หรือว่าที่อยากจะกลับ เพราะอยากรีบกลับออกไปหาไอ้อรรถ!" "ซันจะกลับออกไปหาใครมันก็เรื่องของซัน คุณไม่มีสิท

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status