ตอนที่ 1

พ่-อ-ส-า-มี อย่าได้ปรานีข้า

นวนิยายสำหรับผู้ใหญ่เท่านั้น

                     

ผู้​เขียน

กาสะลองทองคำ / เฉ่าฟ่าน

ไม่​อนุญาต​ให้​สแกน​หนังสือ​

หรือ​คัด​ลอก​เนื้อหา​ส่วน​ใด​ส่วน​หนึ่ง​ของ​หนังสือ

เว้น​แต่​ได้​รับ​อนุญาต​จาก​เจ้าของ​หนังสือ​เท่านั้น

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้น

ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคล

และสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนา

อ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ

……….

นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนา

ทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์

ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรง

ท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง

*เราเตือนท่านแล้ว*

บางช่วงบางตอนของเนื้อหา

“ท่านพี่กลับไปก่อนเถอะ… ข้าอยากเล่นน้ำต่อสักพัก… ”

อารมณ์ที่ยังค้าง ทำให้ซูเจียวยังรู้สึกงุ่นง่านไม่หาย

“งั้นข้าจะรอ… ”

“ไม่ต้อง… เดี๋ยวข้าตามกลับไป”

ซูเจียวรีบกล่าว…

ทำให้สามีของนางต้องกลับไปก่อนเพราะรู้สึกหนาวเหมือนจะเป็นไข้ อาจเป็นเพราะว่าเขาใช้ร่างกายทำงานอยู่ท่ามกลางแสงแดดร้อนมาทั้งวัน ครั้นเมื่อมาเจอกับน้ำเย็นร่างกายจึงปรับตัวไม่ทัน

ซูเจียวมองส่งจนร่างของสามีลับไปจากสายตา…

และตอนที่นางขยับกายลุกขึ้นมานั่งคุกเข่า จู่ๆ ร่างสูงใหญ่กำยำก็พุ่งออกมาจากพงหญ้าที่ซุ่มดูอยู่ข้างหลัง

“อ๊ะ… ”

ซูเจียวสะดุ้งเมื่อโดนจู่โจมโดยไม่ทันตั้งตัว…

ครั้นเมื่อเหลียวกลับมามอง นางก็ต้องตกใจเมื่อแทบช็อกเมื่อพบว่าชายที่กำลังจับลำเอ็นยาวใหญ่แทงเข้าใส่รูสวาทของนางอย่างแรงนั้นคือลี่ถังพ่อสามี

“ท่านพ่อ… อ๊ะ… อ๊ายยยยย… ”

ซูเจียวสะดุ้ง นางร้องอุทาน ก่อนที่เสียงตกใจนั้นจะแปรเปลี่ยนเป็นเสียงของความเสียวซ่านเข้ามาแทนที่เมื่อลี่ถังเอามือรวบสะโพกของนางแล้วโก่งเอวแทงลำเอ็นรัวเข้าใส่เป็นจังหวะ

“อ๊ายยย… อ๊า… อ๊า… อ๊า… ”

ซูเจียวเพิ่งอารมณ์ค้างมาจากสามีของนาง…

ร้องครวญครางออกมาด้วยความเสียวซ่านสุดจะบรรยาย เมื่อโดนแก่นกายยาวใหญ่มหึมาของพ่อสามีแทงซ้ำเข้ามาในกลีบสวาทที่ยังเยิ้มฉ่ำไม่แห้ง

“อ๊า… แน่นมากค่ะ… ซี้ดดด… เอ็นของท่านพ่อยาวใหญ่สะใจข้าเหลือเกิน… ”

ซูเจียวกล่าวอย่างไม่รู้สึกกระดากอาย…

เมื่อครู่นี้ลูกชายของเขาไม่อึดไม่ทน ยังไม่ทันจะส่งนางถึงสรรค์ก็น้ำแตกออกมาเสียก่อน

แต่โชคดีที่พ่อสามีจอมหื่นรีบเขามาซ้ำ ทำหน้าที่มอบความสุขแทนลูกชายให้อย่างถึงอกถึงใจ

“เร่งเถอะท่านพ่อ… ขะ… ข้ากลัวว่าสามีจะกลับมาเห็น”

ซูเจียวจำต้องเหลียวหลังกลับมาส่งสายตาวิงวอน…

ทั้งที่ลึกๆ ในใจก็ยังอยากให้พ่อสามีกระแทกกระทั้นไปจนถึงรุ่งเช้า

“ไม่ต้องกลัวน่ะ… ”

ลี่ถังจ้องมองใบหน้าบิดเบ้…

ริมฝีปากสั่นระริกเพราะความเสียวซ่าน เอามือข้างหนึ่งสอดเข้ามาใต้ซอกแขนของนาง ตะล่อมบีบเต้านมมหึมาที่กำลังสั่นกระเพื่อมอยู่ใต้ลำตัวแล้วโยกเอวแทงลำเอ็นรัวเข้าใส่รูสวาทไปด้วย

“อ๊า… ท่านพ่อ ขะ… ข้าเสียว… ”

ลี่ถังเอาเก่งเหลือร้าย…

เรี่ยวแรงดีราวกับม้าศึกคึกคะนองเมื่อต้องออกรบก็สู้ตาย ใช้แท่งหยกแห่งความเป็นชายที่ติดตัวมา จ้วงทะลวงเข้าใส่รูสวรรค์ของสะใภ้อย่างไม่ปรานี

“อ๊อย… อ๊อย… ท่านพ่อแข็งแรงจัง… ”

นางเอ่ยชมพ่อสามี…

ตอนที่ 1

        

ณ เมืองทงไห่ มณฑลยูนนาน

         ตอนค่ำ ที่บ้านไม้หลังเล็ก ตั้งอยู่หลังสวนผักใกล้กับลำธารและป่าไผ่ ทอดยาวไปถึงชายเขา ทาบทะมึนเป็นฉากหลัง พระจันทร์สีเหลืองอร่ามลอยอยู่ท่ามกลางผืนฟ้าสีเทา มองเห็นดวงดาวระยิบระยับได้เพียงลางๆ เพราะว่าเป็นคืนข้างขึ้นเดือนหงาย

“ซูเจียว… เข้านอนเถอะดึกแล้วเจ้าออกมาทำอะไร”

‘ลี่หมิง’ ร้องเรียกภรรยา…

เมื่อครู่เขาต้องเดินออกมาจากห้องนอนเพราะเห็นว่า ‘ซูเจียว’ หายไปจากเตียง ด้วยความเป็นห่วงว่านางหายไปไหน ลี่หมิงจึงลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินออกมาตาม

“ข้านอนไม่หลับ… ”

เสียงเข้มที่ดังขึ้นจากทางด้านหลังทำเอาหญิงสาวที่กำลังใจลอยมองพระจันทร์ถึงกับสะดุ้ง ก่อนจะหันมาตอบคำถามของสามี

“เจ้าไม่สบายหรือเปล่า… ”

ลี่หมิงเดินเข้ามาสวมกอดภรรยาจากทางด้านหลัง วัดไข้ด้วยการเอามือแตะที่หน้าผากของนาง ตัวก็ไม่ร้อน

“ท่านพี่ข้าไม่เป็นอะไร แค่นอนไม่หลับและรู้สึกปวดเมื่อยนิดหน่อย… ”

ซูเจียวหันกลับมาเผชิญหน้า…

มองสบตากับสามี รู้ว่าเขาห่วงใย ชายผู้นี้เป็นคนขยันขันแข็งและแสนดี

ตั้งแต่นางแต่งงานแล้วย้ายมาอยู่กับเขาที่บ้านหลังนี้ลี่หมิงก็ดูแลซูเจียวเป็นอย่างดี