LOGINShare
ตอนที่ 5
Last Updated:
2025-02-10 18:15:13ดูดนมสองข้างสลับไปมาอย่างกระหาย พร้อมกับโยกเอวอัดลำเนื้อแทงเสยเข้าใส่รูสวาทของสะใภ้ ง่ามขาถ่างอ้าออกรับลำเนื้อยาวใหญ่แทงรัวเข้าใส่จนน้ำกามแตกทะลักออกมาในที่สุด
“อ๊ะ… อ๊าคคค… ”
ลี่ถังคำรามเสียงต่ำในลำคอ…
หัวเอ็นสีม่วงถอกบานสะบัดควง ฟาดลำกระตุกสั่นปลดปล่อยน้ำกามสีขาวข้นออกมาจนล้นคารู
“อ๊า… ซี้ดดดดดด… ”
ซูเจียวหลับตาพริ้ม…
โดนกระเด้าจนกลีบสวาทขมิบตอดไม่หยุด บีบรัดลำเนื้อมหึมาของลี่ถังที่ยังเสียบคาเต็มลำเต็มรู หลั่งจากกลั่นน้ำกามออกมาสุดแรงรีดเคล้น
“พ่อเถอะท่านพ่อ… ”
ซูเจียวพูดไม่ทันขาดคำก็ได้ยินเสียงของลี่หมิงดังอยู่ที่หน้าบ้าน
“ข้ากลับมาแล้ว… ”
“ว้าย… ”
ซูเจียวรีบเอามือผลักอกของพ่อสามี…
ลี่ถังก้มลงคว้ากางเกงขึ้นมาสวม ขณะซูเจียวกำลังจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่เข้าทางเพราะกลัวจะทิ้งหลักฐานเอาไว้ให้สามีของนางสงสัย
“ข้ากลับมาแล้ว… ”
ลี่หมิงเดินเข้ามาในครัว…
เป็นจังหวะเดียวกับลี่ถังรีบก้าวยาวๆ ออกไปทางประตูหลังบ้าน
“ได้แล้ว… เต้าหู้ที่เจ้าอยากได้”
ลี่หมิงวางห่อเต้าหู้ลงบนโต๊ะ
“ขอบใจท่านพี่… ”
ซูเจียวทำทีเป็นจับเต้าหู้ ทั้งที่ใจยังเต้นรัว กลีบสวาทยังขมิบหนุบๆ ไม่หาย นางรู้สึกได้ว่ายังมีน้ำกามบางส่วนที่พ่อสามีฝากไว้ ไหลออกมาแฉะอยู่สองข้างของซอกขา
“แล้วนี่ท่านพ่อหายไปไหน… ”
ลี่หมิงมองซ้ายมองขวา
“ท่านพ่อออกไปดูสวนผักที่หลังบ้าน”
ซูเจียวเกือบไปไม่เป็น…
นางพยายามตั้งสติ ก่อนที่จะเผลอตัวเผยพิรุธออกมาให้ลี่หมิงสงสัยว่าเมื่อครู่เกิดอะไรขึ้นตรงนี้
“แล้วนี่น้ำอะไร… ”
ลี่หมิงก็ช่างตาดีเหลือเกิน บังเอิญสายตาเหลือบไปเห็นคราบน้ำสีขาวข้นหยดอยู่บนโต๊ะ
“อ๋อ… คราบไข่ผสมแป้งค่ะท่านพี่เมื่อครู่ข้านึกอยากลองผสมแป้งทำขนม… ”
นางรีบแก้ตัว
“ตรงนี้ด้วย… น้ำอะไรนี่”
ลี่หมิงตาดีจริง…
เหลือบไปเห็นคราบน้ำสีขาวข้นที่หยดราดฝาผนังลงมาถึงพื้น เป็นจุดที่ซูเจียวเพิ่งยืนถ่างขาให้พ่อสามีกระเด้าจนน้ำแตก ทิ้งคราบน้ำสีขาวข้นที่ไหลตามลำเอ็นชักออกมา บางส่วนเจิ่งนองเป็นหลักฐานอยู่กับพื้น
“ก็น้ำแป้งผสมไข่… ทานพี่อย่าไปสนใจ”
นางรีบตัดบท
“แล้วนั่นทำไมจานแตก… ”
ลี่หมิงยังสงสัยไม่หยุด
“อ๋อ… เมื่อครู่ตอนที่ข้ากำลังผสมแป้งแมงมุมตัวหนึ่งโดดมาเกาะมือ ข้าตกใจก็เลยทำจานร่วง”
“อ๋อ… เป็นเช่นนี้เอง เดี๋ยวข้าช่วยเก็บให้… ”
ลี่หมิงอยากช่วย
“ท่านพี่ไม่ต้อง… ปล่อยให้งานครัวเป็นหน้าที่ของข้าเถอะ ท่านมีอะไรก็ไปทำเถอะ… ตรงนี้เดี๋ยวข้าจัดการเอง”
ซูเจียวรีบรวบรัดตัดบท…
ไม่อยากให้สามีของนางอยู่ตรงนี้นาน กลัวว่าจะเห็นพิรุธอะไรมากไปกว่านี้
อีกสามวันต่อมา
ลี่หมิงสังเกตเห็นว่าอาการป่วยของซูเจียวดีขึ้นอย่างผิดหูผิดตา แววตามีประกายความสุข อีกทั้งใบหน้าก็เอิบอิ่มมีน้ำมีนวล
ต่างจากเมื่อก่อนที่บางครั้งดูหม่นเศร้าอย่างหาสาเหตุไม่ได้ แต่หลังจากบิดาของตนเดินทางมาเยี่ยมบ้าน ซูเจียวก็ดูสดใสมีชีวิตชีวาเหมือนดอกไม้ในฤดูแล้งที่ได้เจอฝน
“ซูเจียว… ท่านพ่อรักษาอาการป่วยให้เจ้าแล้วใช่ไหม ข้ารู้สึกว่าช่วงนี้เจ้าดูสดใสขึ้นมาก”
“ค่ะท่านพี่… ”
ซูเจียวตอบ…
แต่ไม่ได้บอกว่าเขาใช้วิธีไหนในการรักษา ถ้าขืนสามีของนางรู้เขาคงตกใจมากและรับไม่ได้ กับความลับที่นางพลั้งเผลอปล่อยตัวปล่อยใจมีสัมพันธ์สวาทกับพ่อสามี
และในระหว่างที่สองสามีภรรยากำลังคุยกันอยู่นั้น บังเอิญลี่ถังเดินเข้ามาได้ยินพอดี
“อาการของเมียเจ้าไม่ได้เจ็บป่วยอะไรมาก… แต่ถ้าจะให้หายเร็วกว่านี้ ข้าแนะนำให้หาไป๋เสามาต้มให้นางดื่มกินวันละสองครั้งเช้าเย็น… ”
ลี่ถังแนะนำ…
“ได้เลยท่านพ่อ เอ่อ… ว่าแต่ไป๋เสาที่ท่านว่านั้นคืออะไรและข้าจะไปหาได้จากที่ไหน”
ลี่หมิงย่นหน้าผากถาม…
ซึ่งลี่ถังก็ไม่แปลกใจที่ลูกชายไม่มีความรู้เรื่องยาสมุนไพร เป็นเพราะวันๆ เอาแต่ก้มหน้าก้มตาทำงานอยู่แต่ในไร่และสวนผัก
“อ๋อ… ไป๋เสาก็คือรากแห้งของต้นโบตั๋นนั่นเอง”
ลี่ถังไขข้อข้องใจของลูกชาย
“อ๋อ… ข้ารู้ว่าตรงไหนมีต้นโบตั๋น”
ซูเจียวแทรกขึ้น…
“งั้นต้องรบกวนให้เจ้าพาข้าไปที่นั่น… ”
ลี่ถังหันหน้ามามองสะใภ้
Related chapters
พ่อสามีอย่าได้ปรานีข้า ตอนที่ 1
พ่-อ-ส-า-มี อย่าได้ปรานีข้านวนิยายสำหรับผู้ใหญ่เท่านั้นผู้เขียนกาสะลองทองคำ / เฉ่าฟ่านไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือหรือคัดลอกเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของหนังสือเท่านั้นนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้นไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคลและสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนาอ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ……….นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนาทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรงท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง*เราเตือนท่านแล้ว*บางช่วงบางตอนของเนื้อหา“ท่านพี่กลับไปก่อนเถอะ… ข้าอยากเล่นน้ำต่อสักพัก… ”อารมณ์ที่ยังค้าง ทำให้ซูเจียวยังรู้สึกงุ่นง่านไม่หาย“งั้นข้าจะรอ… ”“ไม่ต้อง… เดี๋ยวข้าตามกลับไป”ซูเจียวรีบกล่าว…ทำให้สามีของนางต้องกลับไปก่อนเพราะรู้สึกหนาวเหมือนจะเป็นไข้ อาจเป็นเพราะว่าเขาใช้ร่างกายทำงานอยู่ท่ามกลางแสงแดดร้อนมาทั้งวัน ครั้นเมื่อมาเจอกับน้ำเย็นร่างกายจึงปรับตัวไม่ทันซูเจียวมองส่งจนร่างของสามีลับไปจากสายตา…และตอนที่นางขยับ
Last Updated : 2025-02-10พ่อสามีอย่าได้ปรานีข้า ตอนที่ 2
“อย่าเพิ่งด่วนสรุปว่าตัวเองไม่เป็นอะไร บางทีเจ้าอาจจะมีอาการป่วยแอบแฝงอยู่ก็ได้ วันมะรืนพ่อข้าจะมาเยี่ยม จะให้ท่านพ่อข้าช่วยตรวจดูอาการให้… ”ลี่หมิงเอ่ยถึงบิดา…เขามีนามว่า ‘ลี่ถัง’ เป็นชายรูปร่างสูงใหญ่วัยห้าสิบปีที่มีวิชาความรู้ทางการแพทย์แผนโบราณ และยังชำนาญในการนวดที่เรียกว่า ‘ทุยหนา’คือการนวดแบบดั้งเดิมของจีนซึ่งเน้นการกด คลึง ดีด บีบไปตามเส้นลมปราณเพื่อช่วยเพิ่มการไหลเวียนของโลหิตในร่างกาย ลดอาการโลหิตคั่ง โลหิตหนืดที่เป็นต้นเหตุของความไม่สบายทั้งปวง“ดีจัง ข้าเพิ่งรู้ว่าท่านพ่อของท่านพี่มีความรู้เรื่องการนวด… ”“ใช่แล้ว… ท่านพ่อของข้านอกจากจะมีความรู้เรื่องนวดก็ยังเชี่ยวชาญในเรื่องสมุนไพรรักษาโรค งั้นช่วงนี้เจ้าต้องพักผ่อนให้มากๆ งานอะไรที่ต้องออกแรงเยอะทิ้งไว้ให้เป็นหน้าที่ของข้าจัดการเอง… ”ลี่หมิงกล่าวด้วยความรักและห่วงใยภรรยา…ตั้งแต่อยู่กันมาปีกว่าเขาไม่เคยใช้ให้นางต้องทำงานหนัก หน้าที่ของซูเจียวคือการดูแลงานบ้านและทำอาหารส่วนงานในไร่ในสวนนั้นลี่หมิงเป็นคนรับผิดชอบเองทุกอย่าง เรียกว่าแทบจะไม่ให้ซูเจียวออกมาโดนแดดโดนลมเลยก็ว่าได้“เข้านอนเถอะ… น้ำค้างตกใส่หัวเดี๋ยวเจ้าจะ
Last Updated : 2025-02-10พ่อสามีอย่าได้ปรานีข้า ตอนที่ 3
“ข้าจะรีบไป งั้นเจ้าทำอย่างอื่นไปก่อนนะ… ”ลี่หมิงบอกแล้วรีบออกไปจากบ้าน“อันที่จริงไม่ต้องก็ได้… อะไรข้าก็กินได้”ลี่ถังรู้สึกเกรงใจจึงรีบแทรกขึ้น“ไม่เป็นไรค่ะท่านพ่อ… ท่านพี่เคยพูดไว้นานแล้วว่าอยากให้ท่านพ่อได้ลิ้มรสฝีมือของข้า นานๆ ท่านพ่อจะมาเยี่ยมบ้านขออย่าได้เกรงใจ… ”ซูเจียวกล่าวแล้วเดินไปที่เตาฟืน…คว้าซีอิ๊วมาเทลงถ้วยคลุกเคล้ากับวัตถุดิบสำหรับทำไส้ยัดเต้าหู้ จากนั้นขยับมาที่ถาดคว่ำจานเอื้อมคว้าผ้ามาเช็ดถ้วยจานโดยหารู้ไม่ว่าลี่ถังกำลังแอบจ้องมองก้นกลมกลึงของนางด้วยแววตากลัดมัน“ขอให้ข้าช่วยตรวจดูอาการของเจ้าโดยละเอียดได้ไหม… ”ลี่ถังขยับเข้ามาจนใกล้“ได้ค่ะท่านพ่อ… ”ซูเจียวรู้สึกตื่นเต้น“ข้าขอตรวจด้วยการฝังเสียงหายใจ”“ค่ะ… ”ซูเจียวตอบ…ก่อนที่นางจะตกใจเมื่อพ่อสามีโน้มกายเข้ามาเอาใบหูแนบกับทรวงอกของนาง เพื่อฟังเสียงหายใจตามที่เขาบอก“อุ๊ย… ท่านพ่อ”ซูเจียวตกใจ…“เจ้าไม่ต้องตกใจมันคือวิธีการตรวจซึ่งทำได้หลายวิธี เช่นการมองด้วยตา การดม การฟังและถามซักถามอาการ รวมถึงการจับชีพจร… ”“ค่ะท่านพ่อ… แล้วรู้หรือยังว่าข้าเป็นอะไร”ซูเจียวออกอาการประหม่าเกร็ง“อาการของเจ้ามิใช่การเจ็
Last Updated : 2025-02-10พ่อสามีอย่าได้ปรานีข้า ตอนที่ 4
อวดลำคอระหงและหัวไหล่กลมกลึง ทรวงอกมหึมาผุดเด้งออกมาอวดความอะร้าอร่าม เต้านมของสะใภ้ใหญ่มากจนล้นออกมาที่สองข้างลำตัวลี่ถังทนมองไม่ไหว…รีบสอดมือเข้ามาระหว่างซอกแขนทั้งสองข้างของนาง ตะล่อมเต้าเนื้อหนุ่มนุ่ม บีบขยำอย่างกระหายจนเนื้อขาวๆ ปลิ้นออกมาจากซอกนิ้วมือหยาบใหญ่“อ๊า… ซี้ดดด… ขะ… ข้าเสียว… ”ซูเจียวสะอื้นคราง…บิดตัวไปมา ทำท่าเหมือนจะทนรับของใหญ่ไม่ไหว แต่นางกลับแอ่นสะโพกเสยสู้จนง่ามก้นชนกับท้องแน่นไปด้วยลอนกล้ามของลี่ถัง โก่งเอวฝังแท่งหยกแห่งความเป็นชายเติมเต็มเข้าใส่รูสวาทของนางอย่างเมามัน“อู้ววว… ร่อนสู้ขนาดนี้เห็นทีว่าข้าต้องจัดให้หนักๆ”ลี่ถังโถมกายเข้าใส่จนโต๊ะเขยื้อนไปชนกับผนังเสียงชามใบหนึ่งตกลงมาแตกกระจาย แต่ก็ไม่ได้ทำให้จังหวะกระเด้าของพ่อสามีจอมหื่นสะดุดลงแต่อย่างใด “อู้ววว… ข้ามันเอ็นสุดๆ… ”ลี่ถังยังกระเด้าไม่หยุด และดูเหมือนว่ามันยิ่งทำให้ซูเจียวรู้สึกมีอารมณ์ไปกับเขาด้วยตอนนี้นางได้รู้แล้วว่าการแอบลักลอบเอากันในสถานที่ซึ่งมีความท้าทายเพราะไม่ใช่ห้องนอนลับหูลับตาคน จะยิ่งทำให้นางรู้สึกตื่นเต้นและมีอารมณ์จนอธิบายไม่ถูก“ซี้ด… เร่งเถอะค่ะท่านพ่อ… อ๊า… อ๊า… อ๊า…
Last Updated : 2025-02-10
Latest chapter
พ่อสามีอย่าได้ปรานีข้า ตอนที่ 5
ดูดนมสองข้างสลับไปมาอย่างกระหาย พร้อมกับโยกเอวอัดลำเนื้อแทงเสยเข้าใส่รูสวาทของสะใภ้ ง่ามขาถ่างอ้าออกรับลำเนื้อยาวใหญ่แทงรัวเข้าใส่จนน้ำกามแตกทะลักออกมาในที่สุด“อ๊ะ… อ๊าคคค… ”ลี่ถังคำรามเสียงต่ำในลำคอ…หัวเอ็นสีม่วงถอกบานสะบัดควง ฟาดลำกระตุกสั่นปลดปล่อยน้ำกามสีขาวข้นออกมาจนล้นคารู“อ๊า… ซี้ดดดดดด… ”ซูเจียวหลับตาพริ้ม…โดนกระเด้าจนกลีบสวาทขมิบตอดไม่หยุด บีบรัดลำเนื้อมหึมาของลี่ถังที่ยังเสียบคาเต็มลำเต็มรู หลั่งจากกลั่นน้ำกามออกมาสุดแรงรีดเคล้น“พ่อเถอะท่านพ่อ… ”ซูเจียวพูดไม่ทันขาดคำก็ได้ยินเสียงของลี่หมิงดังอยู่ที่หน้าบ้าน“ข้ากลับมาแล้ว… ”“ว้าย… ”ซูเจียวรีบเอามือผลักอกของพ่อสามี…ลี่ถังก้มลงคว้ากางเกงขึ้นมาสวม ขณะซูเจียวกำลังจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่เข้าทางเพราะกลัวจะทิ้งหลักฐานเอาไว้ให้สามีของนางสงสัย“ข้ากลับมาแล้ว… ”ลี่หมิงเดินเข้ามาในครัว…เป็นจังหวะเดียวกับลี่ถังรีบก้าวยาวๆ ออกไปทางประตูหลังบ้าน“ได้แล้ว… เต้าหู้ที่เจ้าอยากได้”ลี่หมิงวางห่อเต้าหู้ลงบนโต๊ะ“ขอบใจท่านพี่… ”ซูเจียวทำทีเป็นจับเต้าหู้ ทั้งที่ใจยังเต้นรัว กลีบสวาทยังขมิบหนุบๆ ไม่หาย นางรู้สึกได้ว่ายังมีน้ำกามบางส่ว
พ่อสามีอย่าได้ปรานีข้า ตอนที่ 4
อวดลำคอระหงและหัวไหล่กลมกลึง ทรวงอกมหึมาผุดเด้งออกมาอวดความอะร้าอร่าม เต้านมของสะใภ้ใหญ่มากจนล้นออกมาที่สองข้างลำตัวลี่ถังทนมองไม่ไหว…รีบสอดมือเข้ามาระหว่างซอกแขนทั้งสองข้างของนาง ตะล่อมเต้าเนื้อหนุ่มนุ่ม บีบขยำอย่างกระหายจนเนื้อขาวๆ ปลิ้นออกมาจากซอกนิ้วมือหยาบใหญ่“อ๊า… ซี้ดดด… ขะ… ข้าเสียว… ”ซูเจียวสะอื้นคราง…บิดตัวไปมา ทำท่าเหมือนจะทนรับของใหญ่ไม่ไหว แต่นางกลับแอ่นสะโพกเสยสู้จนง่ามก้นชนกับท้องแน่นไปด้วยลอนกล้ามของลี่ถัง โก่งเอวฝังแท่งหยกแห่งความเป็นชายเติมเต็มเข้าใส่รูสวาทของนางอย่างเมามัน“อู้ววว… ร่อนสู้ขนาดนี้เห็นทีว่าข้าต้องจัดให้หนักๆ”ลี่ถังโถมกายเข้าใส่จนโต๊ะเขยื้อนไปชนกับผนังเสียงชามใบหนึ่งตกลงมาแตกกระจาย แต่ก็ไม่ได้ทำให้จังหวะกระเด้าของพ่อสามีจอมหื่นสะดุดลงแต่อย่างใด “อู้ววว… ข้ามันเอ็นสุดๆ… ”ลี่ถังยังกระเด้าไม่หยุด และดูเหมือนว่ามันยิ่งทำให้ซูเจียวรู้สึกมีอารมณ์ไปกับเขาด้วยตอนนี้นางได้รู้แล้วว่าการแอบลักลอบเอากันในสถานที่ซึ่งมีความท้าทายเพราะไม่ใช่ห้องนอนลับหูลับตาคน จะยิ่งทำให้นางรู้สึกตื่นเต้นและมีอารมณ์จนอธิบายไม่ถูก“ซี้ด… เร่งเถอะค่ะท่านพ่อ… อ๊า… อ๊า… อ๊า…
พ่อสามีอย่าได้ปรานีข้า ตอนที่ 3
“ข้าจะรีบไป งั้นเจ้าทำอย่างอื่นไปก่อนนะ… ”ลี่หมิงบอกแล้วรีบออกไปจากบ้าน“อันที่จริงไม่ต้องก็ได้… อะไรข้าก็กินได้”ลี่ถังรู้สึกเกรงใจจึงรีบแทรกขึ้น“ไม่เป็นไรค่ะท่านพ่อ… ท่านพี่เคยพูดไว้นานแล้วว่าอยากให้ท่านพ่อได้ลิ้มรสฝีมือของข้า นานๆ ท่านพ่อจะมาเยี่ยมบ้านขออย่าได้เกรงใจ… ”ซูเจียวกล่าวแล้วเดินไปที่เตาฟืน…คว้าซีอิ๊วมาเทลงถ้วยคลุกเคล้ากับวัตถุดิบสำหรับทำไส้ยัดเต้าหู้ จากนั้นขยับมาที่ถาดคว่ำจานเอื้อมคว้าผ้ามาเช็ดถ้วยจานโดยหารู้ไม่ว่าลี่ถังกำลังแอบจ้องมองก้นกลมกลึงของนางด้วยแววตากลัดมัน“ขอให้ข้าช่วยตรวจดูอาการของเจ้าโดยละเอียดได้ไหม… ”ลี่ถังขยับเข้ามาจนใกล้“ได้ค่ะท่านพ่อ… ”ซูเจียวรู้สึกตื่นเต้น“ข้าขอตรวจด้วยการฝังเสียงหายใจ”“ค่ะ… ”ซูเจียวตอบ…ก่อนที่นางจะตกใจเมื่อพ่อสามีโน้มกายเข้ามาเอาใบหูแนบกับทรวงอกของนาง เพื่อฟังเสียงหายใจตามที่เขาบอก“อุ๊ย… ท่านพ่อ”ซูเจียวตกใจ…“เจ้าไม่ต้องตกใจมันคือวิธีการตรวจซึ่งทำได้หลายวิธี เช่นการมองด้วยตา การดม การฟังและถามซักถามอาการ รวมถึงการจับชีพจร… ”“ค่ะท่านพ่อ… แล้วรู้หรือยังว่าข้าเป็นอะไร”ซูเจียวออกอาการประหม่าเกร็ง“อาการของเจ้ามิใช่การเจ็
พ่อสามีอย่าได้ปรานีข้า ตอนที่ 2
“อย่าเพิ่งด่วนสรุปว่าตัวเองไม่เป็นอะไร บางทีเจ้าอาจจะมีอาการป่วยแอบแฝงอยู่ก็ได้ วันมะรืนพ่อข้าจะมาเยี่ยม จะให้ท่านพ่อข้าช่วยตรวจดูอาการให้… ”ลี่หมิงเอ่ยถึงบิดา…เขามีนามว่า ‘ลี่ถัง’ เป็นชายรูปร่างสูงใหญ่วัยห้าสิบปีที่มีวิชาความรู้ทางการแพทย์แผนโบราณ และยังชำนาญในการนวดที่เรียกว่า ‘ทุยหนา’คือการนวดแบบดั้งเดิมของจีนซึ่งเน้นการกด คลึง ดีด บีบไปตามเส้นลมปราณเพื่อช่วยเพิ่มการไหลเวียนของโลหิตในร่างกาย ลดอาการโลหิตคั่ง โลหิตหนืดที่เป็นต้นเหตุของความไม่สบายทั้งปวง“ดีจัง ข้าเพิ่งรู้ว่าท่านพ่อของท่านพี่มีความรู้เรื่องการนวด… ”“ใช่แล้ว… ท่านพ่อของข้านอกจากจะมีความรู้เรื่องนวดก็ยังเชี่ยวชาญในเรื่องสมุนไพรรักษาโรค งั้นช่วงนี้เจ้าต้องพักผ่อนให้มากๆ งานอะไรที่ต้องออกแรงเยอะทิ้งไว้ให้เป็นหน้าที่ของข้าจัดการเอง… ”ลี่หมิงกล่าวด้วยความรักและห่วงใยภรรยา…ตั้งแต่อยู่กันมาปีกว่าเขาไม่เคยใช้ให้นางต้องทำงานหนัก หน้าที่ของซูเจียวคือการดูแลงานบ้านและทำอาหารส่วนงานในไร่ในสวนนั้นลี่หมิงเป็นคนรับผิดชอบเองทุกอย่าง เรียกว่าแทบจะไม่ให้ซูเจียวออกมาโดนแดดโดนลมเลยก็ว่าได้“เข้านอนเถอะ… น้ำค้างตกใส่หัวเดี๋ยวเจ้าจะ
พ่อสามีอย่าได้ปรานีข้า ตอนที่ 1
พ่-อ-ส-า-มี อย่าได้ปรานีข้านวนิยายสำหรับผู้ใหญ่เท่านั้นผู้เขียนกาสะลองทองคำ / เฉ่าฟ่านไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือหรือคัดลอกเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของหนังสือเท่านั้นนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้นไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคลและสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนาอ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ……….นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนาทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรงท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง*เราเตือนท่านแล้ว*บางช่วงบางตอนของเนื้อหา“ท่านพี่กลับไปก่อนเถอะ… ข้าอยากเล่นน้ำต่อสักพัก… ”อารมณ์ที่ยังค้าง ทำให้ซูเจียวยังรู้สึกงุ่นง่านไม่หาย“งั้นข้าจะรอ… ”“ไม่ต้อง… เดี๋ยวข้าตามกลับไป”ซูเจียวรีบกล่าว…ทำให้สามีของนางต้องกลับไปก่อนเพราะรู้สึกหนาวเหมือนจะเป็นไข้ อาจเป็นเพราะว่าเขาใช้ร่างกายทำงานอยู่ท่ามกลางแสงแดดร้อนมาทั้งวัน ครั้นเมื่อมาเจอกับน้ำเย็นร่างกายจึงปรับตัวไม่ทันซูเจียวมองส่งจนร่างของสามีลับไปจากสายตา…และตอนที่นางขยับ
