LOGINShare
หวานปากหมอ
Last Updated:
2025-04-20 01:33:41
Related chapters
พิษรักคุณหมอ หมอจะไม่ทน
“ไม่ต้องกลั้น เฮียอยากได้ยินเสียงมีนเวลาที่ทำหน้าลามกแบบนี้” น้ำเสียงที่นุ่มหูสะกดให้ความตื่นกลัวเพราะยังไม่เคยผ่านเรื่องอย่างว่ามาก่อนลดน้อยลงไปได้บ้างทว่าไม่ทันจะเรียนรู้ความรู้สึกแปลกใหม่ ก้านนิ้วยาวก็ลากขึ้นลงระหว่างกึ่งกลางกลีบกุหลาบของเธอ เสียดสีส่วนอ่อนไหวด้วยจังหวะหนักแน่นขึ้น บดคลึงติ่งเนื้อน้อยที่ชูชันอยู่ราวกับมีกองไฟขนาดใหญ่สุมอยู่ในกาย ท้องน้อยวูบไหวเหมือนเธอกำลังอยู่บนรถไฟเหาะ ร่างบางแอ่นตัวขึ้นหาก้านนิ้วยาว หูตาพร่าลายไม่ได้ยินแม้เสียงฝนข้างนอกนั้น“มีน…มีนไม่ไหวแล้วค่ะ อ๊ะ! อื้ออ” เธอร้องบอกด้วยความทรมาน เงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มหวานหยาดเยิ้ม แทบลืมความอับอายก่อนหน้า“แตกออกมาสิ เฮียอยากกินน้ำของมีนจะแย่แล้ว” เขากระซิบเสียงพร่า ลงมือขยี้ส่วนอ่อนไหวหนักหน่วง จนสุดท้ายเธอก็ทนต่อพิษสงของมันไม่ไหวเกร็งกระตุกหลายครั้ง ปล่อยน้ำหวานหยาดเยิ้มออกมาเปียกชุ่มที่หว่างขาตัวเองในที่สุดเมื่อร่างกายได้รับการปลดปล่อย ความกระดากอายก็แล่นพล่านกลับขึ้นมา แต่ไม่ทันที่มนต์มีนาจะได้ตั้งตัวเขาก็กดเธอลงไปที่เบาะนุ่ม ก่อนจะปลดเปลื้องกางเกงของตนเองออกไปกว่าจะฉุกคิดขึ้นมำได้ว่าเขาไม่มีถุงยางอนามั
Last Updated : 2025-04-20พิษรักคุณหมอ ใจคนมันวุ่นวายกับสิ่งที่ต้องยอมรับ
มนต์มีนารู้สึกตัวตื่นเพราะแสงแดดที่ส่องกระทบเปลือกตา ศีรษะและร่างกายหนักอึ้งเหมือนถูกถ่วงทับด้วยภูเขาหิน ลำคอแห้งผากกว่าจะขยับเนื้อตัวได้ต้องใช้เวลาครู่หนึ่งพลันอาการปวดระบมก็จู่โจมเธอเพียงขยับร่างกายก็รู้สึกเจ็บแสบตรงหว่างขา ย้ำเตือนว่าเมื่อวานนี้เธอเพิ่งจะทอดกายให้เขาเชยชมแค่เพียงรำลึกถึงเหตุการณ์ในรถของพิชยะที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ สองแก้มก็ผ่าวร้อนขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย เสียงครางกระเส่าเสียงเนื้อกระทบเนื้อในวันฝนตกหนัก ทุก ๆ สัมผัสจากพิชยะยังเป็นภาพที่ชัดเจนกวาดสายตามองตัวเองในชุดนอนซาติน นึกถึงภาพวาบหวามเหล่านั้นก็สำเหนียกได้ว่าเธอไม่บริสุทธิ์ผุดผ่องอีกต่อไป ทั้งหัวใจและร่างกายตอนนี้กลายเป็นของพิชยะโดยสมบูรณ์แบบระหว่างกำลังคิดใคร่ครวญอยู่นั้น สายตาก็เหลือบไปเห็นเวลาที่นาฬิกาปลุก หญิงสาวก็รีบตั้งสติก้าวลงจากเตียงนอนอย่างรวดเร็วเผลอตื่นสายจนได้สินะ เธอมีเรียนตอนแปดโมงครึ่ง แต่ตอนนี้จวนจะเจ็ดโมงเช้าแล้วมนต์มีนาใช้เวลาอาบน้ำแต่งตัวด้วยความรวดเร็ว เสร็จแล้วก็วิ่งลงมาข้างล่าง ซึ่งพิชชากับพิชยะรออยู่ที่โต๊ะอาหารก่อนแล้ว“ไม่ต้องตักข้าวให้มีนนะคะพี่นุช พอดีวันนี้มีนตื่นสายเลยว่าจะอ
Last Updated : 2025-04-20พิษรักคุณหมอ จะได้สักกี่น้ำ
“กูไม่ได้มองเด็กนั่นเป็นแค่เพื่อนของไอ้ฟินน์ มึงพอใจหรือยัง”แทบจะหัวเราะออกมาดัง ๆ ที่เห็นพิชยะยอมรับออกมาอย่างหน้าตาเฉย“ถ้ามึงชอบน้องเขาแล้วโรสล่ะวะ มึงจะเอายังไง” แม้ว่าเจ้าตัวจะไม่เคยเปิดปากพูดถึงแฟนสาวที่อยู่ต่างประเทศ แต่ธนาก็เดาได้ไม่ยากทั้งที่ก่อนหน้านั้นคุณมนูญกับคุณเพ็ญพิชย์เร่งรัดให้กลับแต่พิชยะก็ขอเวลาอยู่ต่อ จู่ ๆ กลับมากะทันหันมันต้องมีอะไรเกิดขึ้นระหว่างสองคนนี้แน่“เรื่องระหว่างกูกับโรสกูจะจัดการเอง มึงไม่ต้องยุ่งหรอก”“กูก็ไม่ได้อยากจะยุ่งเรื่องของมึงหรอก แต่กูขอเตือนไว้ก่อนนะ ถ้ามึงคิดแค่จะเอาไว้แก้เหงาชั่วคราว แล้ววันนึงมึงทำให้น้องเขาเสียใจขึ้นมา คนที่จะไม่ยอมก็คือพ่อกับแม่มึงแล้วก็น้องสาวของมึง” ธนาเปิดประตูออกไปจากห้องในทันทีประตูห้องปิดลงแล้วพิชยะยังนั่งอยู่ในท่าเดิม ใบหน้าเรียบนิ่งมองออกไปข้างหน้า ไม่มีแววสะทกสะท้านกับสิ่งที่เพื่อนเพิ่งจะตักเตือนไปทำไมเขาจะไม่รู้ว่านอกพิชชาที่ปรารถนาดีกับมนต์มนา พ่อกับแม่ของเขาต่างก็เอ็นดูเธอทั้งคู่แต่เรื่องระหว่างเขากับมนต์มีนา ไม่จำเป็นต้องให้ใครมาสั่งสอน เขารู้ว่าควรจะจัดการกับเธอยังไงตลอดทั้งวันมนต์มีนายุ่งอยู่กับการเ
Last Updated : 2025-04-20พิษรักคุณหมอ ของมันต้องพิสูจน์
“กลับได้รึยัง” คนตัวเล็กพยักหน้าแล้วเดินตามร่างสูงไปที่รถ ไม่มีการสนทนากันหลังจากนั้น บรรยากาศระหว่างทั้งคู่ไม่ถึงขั้นกับสร้างความอึดอัด แต่หญิงสาวก็สัมผัสได้ถึงความผิดปกติที่เกิดขึ้นกับเขากระทั่งรถจอดติดไฟแดงมนต์มีนาจึงทำลายความเงียบลง แต่ก็ไม่รู้ว่าเธอควรจะชวนเขาคุยกันด้วยเรื่องอะไร จึงถามออกไปอย่างนั้นเอง“เรากำลังจะกลับบ้านใช่ไหมคะ?”“เปล่า”“แล้วเราจะไปไหนกันเหรอคะ?” เธอหันไปมองชายหนุ่มในทันที เย็นป่านนี้ถ้าไม่กลับบ้าน แล้วพิชยะจะพาเธอไปที่ไหน?“เพื่อนจะซื้อคอนโดต่อจากคนรู้จัก แต่ตอนนี้ตัวคนยังอยู่อเมริกาเลยต้องไปดูห้องให้มัน เสร็จแล้วเดี๋ยวพากลับ” เธอเพียงยิ้มรับ ธุระของพิชยะคงใช้เวลาไม่นานมาก มันคงไม่ดีหากเธอจะปฏิเสธเพียงแค่เขาอยากหาคนไปเป็นเพื่อนความเงียบเข้าปกคลุมในรถอีกครั้ง ต่างฝ่ายต่างจมจ่อมอยู่กับตัวเอง แต่เนื่องจากเป็นช่วงจราจรติดขัด กว่าที่พิชยะจะขับรถมาถึงจุดหมายฟ้าก็เริ่มมืดแล้วมนต์มีนาเดินตามร่างสูงเข้าไปข้างในคอนโดหรูเงียบ ๆ พิชยะไม่ได้ทำตัวให้เธอรู้สึกห่างเหินหรือคิดมากหลังจากที่มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันทว่าตั้งแต่ที่มหาวิทยาลัยกระทั่งตอนนี้ เขาดูเหมือนมีเรื่องอย
Last Updated : 2025-04-20พิษรักคุณหมอ บทลงโทษจากคุณหมอ
“งั้นก็ต้องพิสูจน์”“จะให้มีนพิสูจน์ยังไงคะ?” มนต์มีนาเงยหน้ามองเข้าไปในดวงตาคู่คม เกิดความหลงมัวเมาในความดำมืดนั้น จนไม่รู้ว่าตัวเองกำลังจะถูกอีกฝ่ายหาเรื่องรังแก“ง่ายนิดเดียว” สิ้นประโยคนี้ปากของเขาก็ประกบลงบนปากเธอ บดเคล้าหนักหน่วงตั้งแต่เริ่ม ไม่กี่อึดใจมนต์มีนาก็ส่งเสียงครางต่ำหอบหายใจเข้าปอด เขาจู่โจมเธอกะทันหันอีกแล้วร่างกายอ่อนเปลี้ยจนต้องให้พิชยะเป็นหลักยึด ชายหนุ่มกระชับวงแขนรัดร่างบางไว้แน่นเข้าพอใจแล้วศัลยแพทย์หนุ่มก็ถอนริมฝีปากร้อนระอุลงไปซุกไซ้ซอกคอขาว ริมฝีปากร้อนระอุนั้น ทั้งจูบทั้งไล้เลียเธอราวกับกำลังละเลียดกินของหวาน กรอบหน้าคมคายถากไถไปกับผิวบาง ปลุกปั่นความต้องการในกายของมนต์มีนาได้เป็นอย่างดีเชิ้ตเนื้อดีถูกถอดแล้วโยนลงพื้น ขนอ่อนลุกชูชันเมื่อเขาบดจูบไปตามร่างกาย ก่อนจะใช้จังหวะหนึ่งถอดสายเข็มขัดออกไปกองรวมอยู่กับชิ้นก่อนหน้า“อื้ออ” หญิงสาวหอบหายใจ สองมือน้อยผวาเกี่ยวไหล่กว้างเมื่อถูกรุกรานหนักขึ้นพิชยะกดริมฝีปากเข้าหาเธอแรงกว่าในคราวแรก ฝ่ามือใหญ่กดปลายคางเรียวเล็ก บังคับให้อ้าปากรับเรียวลิ้นที่กำลังส่งเข้าไปข้างในโพรงปากอย่างคนหิวกระหายเขาควานลิ้นตักตวงควา
Last Updated : 2025-04-20พิษรักคุณหมอ เข็มฉีดยาของคุณหมอ
“แตกออกมาสิ วันนี้เฮียอยากเห็นน้ำของมีนชัดกว่าตอนนั้น” เขากระซิบเสียงพร่า ขยี้ส่วนอ่อนไหวเหมือนตอนที่อยู่ในรถจนเธอไม่อาจทนต่อพิษสงของมัน เกร็งกระตุกหลายครั้ง ปล่อยน้ำหวานหยาดเยิ้มออกมาเปียกชุ่มที่หว่างขาตัวเองเมื่อร่างกายได้รับการปลดปล่อย ความกระดากอายก็แล่นขึ้นมา ไม่ทันที่มนต์มีนาจะตั้งรับพิชยะก็จับให้เธอลงไปนอนที่เบาะนุ่ม เอื้อมไปหยิบคอนด้อมออกมาจากกระเป๋าเสื้อที่กองอยู่พื้นปลดเปลื้องกางเกงออกไป ใช้ปากฉีกซองขนาดเล็กแล้วสวมเกราะป้องกันให้กับลำยาวของตน เสร็จก็จับมันดุนดันเข้าไปในช่องทางคับแน่น หลับตาในวินาทีแรกที่รับรู้ว่าเขากำลังจะทรมานกว่านี้หลายเท่า“อ๊า…ฮะ เฮียย อึกก” เธอเจ็บปนซ่านเสียวจนเผลอส่งเสียงร้องขึ้น แต่หลังจากท่อนเนื้อแข็งขืนเข้าไปได้สุดทางความเจ็บแสบก็ค่อย ๆ เบาบางลง“อืมม” เขาครางเสียงต่ำด้วยความพอใจ แก่นกายชายประสานเข้าไปในตัวหญิงสาวจนลึกสุด ชายหนุ่มขยับร่างกายเข้าหาร่างเล็กอย่างต่อเนื่อง ลึกล้ำ เหมือนต้องการจะประทับตราความเป็นเจ้าของไว้ที่ส่วนนั้นของเธอมนต์มีนาหลับตาลง กัดริมฝีปากกักเก็บเสียงครวญครางหวามหวิวยามถูกเขากระแทกเข้าหา หอบหายใจแรงจนเนินอกสะท้อนขึ้นลง สองมื
Last Updated : 2025-04-20พิษรักคุณหมอ บทลงโทษที่รออยู่แล้ว
มนต์มีนาครางต่ำในลำคอไม่เต็มใจที่จะตื่นขึ้นมาในเช้านี้ แต่แสงแดดที่ส่องลอดผ่านม่านหน้าต่างเข้ามากระทบเปลือกตาทำให้เธอต้องฝืนลืมตาขึ้นอีกรอบพอขยับตัวส่วนอ่อนไหวที่กึ่งกลางเรียวขาก็เจ็บขึ้นมา สองแก้มร้อนฉ่า ท้องน้อยเธอเสียวซ่านเมื่อนึกถึงช่วงเวลาที่นอนทอดกายให้เขาเชยชมเมื่อคืนนี้กว่าที่พิชยะจะพาเธอกลับบ้านก็รังแกเธอถึงสองครั้ง ลีลารักของเขาทำเอาเช้านี้เธอแทบจะไม่มีแรงลุกจากเตียงเธอกลับมาบ้านพร้อมกับเขาตอนสามทุ่มโดยประมาณ ทุกคนแยกย้ายกันเข้านอนแล้ว ส่วนพิชชายังไม่กลับมาจากไปฉลองวันสำคัญกับแทนไท จึงไม่มีใครเห็นตอนที่เขากับเธอลงมาจากรถด้วยกันถึงจะมีคนตื่นขึ้นมาเห็นก็คงไม่คิดในทางชู้สาวกันหรอกที่ผ่านมา กับเพื่อนของน้องสาวคนนี้พิชยะวางตัวดีมาโดยตลอดและเธอก็เชื่อว่าคนหัวหมอเช่นเขาคงคิดหาเหตุผลแก้ตัวให้ตนเองได้อยู่แล้วเมื่อคืนนี้ เขายังหาข้ออ้างมารังแกเธอได้ แถมยังเป็นในห้องของคนอื่นอีกด้วยถ้าไม่เห็นแก่บุคลิกภายนอก และจากที่พิชชากับพ่อแม่ของเขาเชื่อว่า ‘คนหน้ามึน’ คำนี้ คงหลุดออกมาจากปากของเธอแน่ ๆมนต์มีนารีบหยุดความคิดฟุ้งซ่านฝืนพาตัวเองเข้าไปในห้องน้ำ ชำระล้างร่างกายให้สดชื่น วันนี้
Last Updated : 2025-04-20พิษรักคุณหมอ บทลงโทษที่รออยู่แล้ว2
เห็นพิชชากำลังนั่งทานข้าวอยู่ที่โต๊ะอาหาร เขาก็สั่งให้ทุกคนออกไปปกติพิชชาคงจะโวยวายเป็นเด็กเหมือนทุกครั้ง ทว่าสีหน้าและท่าทางของพิชยะต่างออกไป ปกติถึงเขาจะชอบแหย่ให้เธอไม่พอใจแต่ก็ไม่น่ากลัวเหมือนในตอนนี้“เฮียมีอะไรจะคุยกับฟินน์เหรอ ทำไมต้องไล่พวกพี่นุชออกไปด้วย” ดวงตาที่ดำมืดตั้งแต่เดินเข้ามาของพี่ชายทำให้พิชชาเริ่มระแวง“เมื่อคืนไปไหนมา” พิชชากลืนน้ำลายเหนียวลงคอ รู้สึกเหมือนตัวเองนั่งอยู่บนชายฝั่งที่สึนามิลูกใหญ่กำลังใกล้เข้ามา ทั้งที่น้ำเสียงของชายหนุ่มไม่ได้ฉุนเฉียว“ไปไหน ก็ไปงานวันเกิดเพื่อนไง ฟินน์โทรบอกเฮียแล้วนี่ แล้วก็ส่งรูปให้ดูตลอดด้วย” เวลาขอไปเที่ยวหรือไปที่ไหนปกติพิชชาก็จะรายงานพี่ชายด้วยการถ่ายรูปหรือส่งเป็นคลิปวิดิโอรายงานแทนการโทรศัพท์ซึ่งเมื่อคืนพิชชาก็รายงานเขาเป็นระยะ ๆ แต่รูปภาพและวิดิโอพวกนั้นเป็นของเมื่อสองวันก่อน“ให้ตอบอีกครั้งนึง” น้ำเสียงทุ้มต่ำ มองหน้าน้องอย่างคนที่รอให้สารภาพความผิดออกมาเห็นพี่ชายท่าทางซีเรียสพิชชาก็คิดได้อย่างเดียว เรื่องที่เธอขัดคำสั่งเขาแอบคบกับแทนไทน ต้องเป็นเรื่องนี้แน่ ๆ“เฮียไปรู้อะไรมาหรือเปล่า”“รู้อะไรมาหรือเปล่า?” เขามองหน้
Last Updated : 2025-04-20
Latest chapter
พิษรักคุณหมอ แต่งงานกันนะ
หล่อนจะทวงเขาคืนจากกาฝากตัวหนึ่งที่บ้านของเขารับเลี้ยงเอาไว้เสี้ยววินาทีต่อมาพิชยะก็ประกบริมฝีปากลงบนเรียวปากอิ่มชุ่มชื้นด้วยลิปสติกสีแดงจัด ทันทีที่เขาเริ่ม รสสราก็ส่งลิ้นเข้าไปดูดดึงลิ้นของเขาอย่างโหยหา นิ้วเรียวสวยของศัลยแพทย์สาวสอดเข้าไปในสาปเสื้อ ลูบไล้แผงอกแข็งแรงข้างในนั้นที่มันเป็นของหล่อนมาโดยตลอดจูบของทั้งคู่ดูดดื่มขึ้นเรื่อย ๆ จนได้ยินเสียงแลกน้ำลาย รสสราจับมืออีกฝ่ายขึ้นมาวางที่เอวคอดของตัวเอง มือคอยลูบไล้ไปตามท่อนแขนแข็งแรง ขยับให้กึ่งกลางกายบดเบียดเข้าหาเป้ากางเกงอย่างคนคุ้นเคยกันรสสราเลื่อนมือลงไปกอบกุมความเป็นชายที่ยังซุกซ่อนอยู่ข้างในนั้น ลูบไล้ขึ้นและลงเบา ๆ เพื่อปลุกเร้าให้เขามีอารมณ์ทว่าจังหวะรูดซิปกางเกงลงไปแล้วหมายจะล้วงลึกเข้าไปหาความแข็งขืน พิชยะก็จับมือของรสสราออก จัดการให้เสื้อผ้าบนกายอยู่ในสภาพที่เรียบร้อย “ยังอยู่ในเวลางาน”“โทษที โรสใจร้อนไปหน่อย แต่ก็เป็นเพราะว่าโรสคิดถึงฟันมากนะ” หล่อนตัดใจจากตัวตนของชายหนุ่มซบลงที่แผงอกกว้าง น้ำเสียงฟังดูเศร้าสร้อย พยายามให้เห็นว่าตลอดเวลาหล่อนที่อยู่ห่างไกลกัน หล่อนยังรักพิชยะไม่เปลี่ยน“ฟันก็คิดถึงโรสใช่ไหม”“อืม ค
พิษรักคุณหมอ ทวงคืน
มนต์มีนาลืมตารู้สึกตัวในช่วงสายโด่งของวันรุ่งขึ้น ศีรษะและเนื้อตัวหนักอึ้งเหมือนถูกถ่วงทับด้วยก้อนหินขนาดใหญ่ ลำคอแห้งผาก ร่างกายเมื่อยล้าจากการรับศึกหนักไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้านี้สิ่งแรกที่มองเห็นคือปลายคางแข็งแรงของชายหนุ่มที่เธอนอนแนบชิด เอาแก้มซบกับอกกว้าง แถมยังก่ายขาพาดอยู่บนลำตัวแขนข้างหนึ่งของคุณหมอโอบเอวเธอไว้หลวมๆ มือใหญ่แต่ให้ความนุ่มวางอยู่บนบั้นท้ายเปลือยเปล่าของเธอความกังวลที่เกิดขึ้นเมื่อเช้านี้ เธอคงจะคิดมากไปเอง พิชยะก็ยังดูใส่ใจเธอดีทุกอย่าง เขายังทำตัวหมือนเดิมเลิกงานแล้วกลับมาหาเธอทุกวัน มาอยู่กับเธอเฉกเช่นในตอนนี้ทุกการกระทำของเขาทำให้เธออดไม่ได้ที่จะเข้าข้างตัวเองว่าอีกฝ่ายมีความรู้สึกดี ๆ ให้ตัวเอง“ตื่นแล้วเหรอ” ชายหนุ่มลืมตาขึ้นมาเห็นเธอนอนมองตนเองอยู่จึงถามขึ้น“ค่ะ” เธอส่งยิ้มให้เขา เป็นรอยยิ้มที่ออกมาจากหัวใจ รอยยิ้มของคนที่มีความสุขที่สุดในชีวิตหากเป็นแค่ความฝัน เธอก็ไม่ขอตื่นขึ้นมา อยากอยู่ในห้วงแห่งความฝันที่มีพิชยะนอนอยู่ข้างกายทว่าสิ่งที่เธอรับรู้และสัมผัสได้ ทั้งหมดคือเรื่องจริง สายตาคู่นี้ ริมฝีปากนี้ ใบหน้านี้ ร่างกายนี้ของเขา ล้วนเป็นสิ่งที่จับต
พิษรักคุณหมอ หายเหนื่อย 2
สองแก้มของมนต์มีนาร้อนผะผ่าว ฝ่ามืออุ่นจัดของคุณหมอยังลูบไล้เนินเนื้อบอบบางที่กึ่งกลางกลายของเธออยู่“จะให้มีนช่วยยังไงเหรอคะ” เธอเสมองไปที่พื้นห้องพยายามอย่างมากที่จะไม่ให้เสียงของตัวเองสั่นเพราะมือซุกซนของเขาพิชยะไม่ได้ตอบเขานิ่งอยู่อย่างนั้น ส่งเพียงสายตาอ้อน ๆ ขึ้นมามอง เขาเห็นมนต์มีนานิ่งไปจึงจับตัวเธอกดลงที่เตียงนุ่มแล้วตามไปทาบทับ“ทำไม ยังอายอยู่เหรอ” ปลายนิ้วนุ่มของศัลยแพทย์หนุ่มลูบไล้ใบหน้านวลเนียนไร้เครื่องสำอางใด ๆ ผ่านเปลือกตาที่หลุบลงของเธอมายังปลายจมูก แล้วหยุดที่ริมฝีปากจิ้มลิ้มที่เคยโอบอุ้มและกลืนกินความเป็นชายของเขาเข้าไปเขาสอดนิ้วเข้าไปในโพรงปากนุ่ม มนต์มีนาดูดนิ้วของเขาเบา ๆ กระทั่งที่เขาถอนนิ้วออกเปลี่ยนมากดริมฝีปากลงกับปากของเธอ ปากและลิ้นของทั้งคู่ดูดดุนและคลอเคล้ากันด้วยความดูดดื่มจนเกิดเสียงแลกน้ำลายกันฝ่ามือเรียวยาวทาบลงกับแผ่นท้องแบนราบของหญิงสาว ค่อย ๆ เลิกชุดนอนซาตินตัวบางขึ้น ขนอ่อนบนเนื้อตัวมนต์มีนาลุกชันในทันที ท้องนิ้วเนียนนุ่มไล้ผ่านหย่อมหญ้าบาง ๆ บนโหนกนูน“อื้ออ” เธอกัดริมฝีปากเอาไว้แต่ก็ยังหลุดเสียงครางออกมาเมื่อพิชยะจัดการจุดอ่อนไหวที่สุดของเธอเ
พิษรักคุณหมอ หายเหนื่อย 1
“เฮียชอบเลียตรงนี้ของมีนที่สุด” ไม่รอให้เธอเตรียมใจ ปลายลิ้นของศัลยแพทย์หนุ่มก็นาบลงที่ยอดเกสรน้อย ๆ สัมผัสจากลิ้นร้อนทำเธอสั่นไปทั้งตัว“เฮียฟันนน” เจ้าของเสียงหวานจิกเล็บลงกับบ่ากว้าง ความซ่านสยิวพุ่งปรี่ลงไปยังจุดอ่อนไหวที่ลิ้นของอีกฝ่ายกำลังบดเคล้า ปากของพิชยะดูดดึงติ่งน้อยที่ยื่นออกมา ลิ้นคอยตวัดเลียทุกซอกทุกมุมของกลีบเนื้ออ่อนละมุนที่แยกแย้มออก“พะ…พอแล้วค่ะ”“ทำไม” เขาขบเม้มเนินเนื้อนุ่มนิ่มเบา ๆ เหมือนต้องการจะแกล้ง“ก็มันเสียวนี่คะ” โพล่งออกไปแล้วมนต์มีนาถึงค่อยกระดากอาย อยากมุดหายไปซะตอนนี้ เดี๋ยวนี้“ก็ถูกแล้ว เวลาถูกเลียมีนก็ต้องเสียว” พูดแล้วเขาก็กลับลงไปดูดน้ำหวานที่เคลือบอยู่บนติ่งน้อยที่เป่งบวมด้วยพิษไข้ ส่งผลให้มนต์มีนาส่งเสียงครางออกมา เธอหลับตาลงแน่นมือทึ้งเรือนผมที่ท้ายทอยของชายหนุ่ม ได้ยินเสียงหัวเราะแผ่วเบาจากคนที่ซุกหน้าอยู่กลางเรียวขาตัวเองราวกับว่าเขากำลังพอใจที่เห็นเธอดิ้นเร่าร้องครางไม่เป็นภาษา“อ๊า มะ…มีนไม่ไหวแล้วจะ…แตก อื้ออ” แผ่นหลังของหญิงสาวแอ่นโค้งอยู่ไม่ห่างจากอาหารมื้อเช้า จิกนิ้วเท้าเข้าหากัน บั้นท้ายร่อนส่ายไปมา ต้องการหลุดพ้นจากพิษปรารถนาที่กำลังร
พิษรักคุณหมอ มื้อเช้าจากคุณหมอ
หนึ่งเดือนต่อมาแสงอาทิตย์ที่สาดส่องเข้ามาทางระเบียงห้องกระทบร่างเล็กที่ขดตัวนอนตะแคงอยู่ในผ้านวมผืนหนา ในขณะที่มีคนกำลังขะมักเขม้นอยู่กับการปรุงอาหารเช้าวันนี้คุณหมอสวมผ้ากันเปื้อนสีขาวสะอาดต่างจากตอนที่อยู่ในห้องผ่าตัด ดูคล่องแคล่วตอนที่ลงมือหั่นผักเป็นชิ้นเล็ก ๆ ใบหน้าคมคายเปี่ยมล้นด้วยความสุขอย่างที่ไม่มีมานาน เมื่อนึกถึงใบหน้ายามที่มนต์มีนาลิ้มรสอาหารฝีมือของตนเอง เขาตั้งใจทำอย่างพิถีพิถันเพื่อให้อาหารทุกมื้อของเขาออกมาสมบูรณ์แบบและถูกปากเธอที่สุดตอนที่เขากำลังตั้งใจปรุงอาหารอยู่นั้นมนต์มีนาก็ตื่นนอน ไม่เห็นชายหนุ่มนอนอยู่ข้างกายเธอก็มองหาเพราะยังเช้าอยู่ร่างเล็กสวมชุดนอนยาวเลยเข่าเปิดประตูออกมาจากในห้องนอน เดินตรงมาเรื่อย ๆ กลิ่นหอมที่ลอยเข้ามาในจมูกชัดเจนขึ้นกระตุ้นให้กะเพราะอาหารตื่นตัวเดินตามกลิ่นมาจนมองเห็นชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงเคาน์เตอร์ครัว มนต์มีนายืนมองอีกฝ่ายด้วยสายตาที่ชื่นชม ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะเป็นผู้หญิงที่โชคดีอย่างนี้ความโศกเศร้าที่แผ่คลุมหัวใจของเธอ ความทรงจำอันเจ็บปวดที่จู่ ๆ เธอก็ต้องสูญเสียครอบครัวยังคงเป็นหมอกมืดดำอยู่ในใจไม่จางหาย แต่วันนี้แสงสว่างก็ปรากฏ
พิษรักคุณหมอ เข็มพิษคุณหมอ 2
มนต์มีนาควรได้รู้…นอกจากเขาจะเป็นหมอที่มีฝีมือด้านการผ่าตัด เขายัง ‘เซ็กซ์จัด’ อีกด้วยพิชยะจัดการถอดคอนดอมที่เปียกโชกไปด้วยน้ำรักของหญิงสาวออกโยนลงถังขยะที่วางอยู่ใกล้กันนั้น ก่อนจะพาเธอไปที่เตียงเพื่อจะได้กินเธออีกรอบ“ขย่มให้ได้ไหม” ใบหน้านวลเนียนที่ยังหลงเหลือพิษรักก่อนหน้านี้เปลี่ยนเป็นสีแดงจัดขย่ม คือการที่ผู้หญิงอยู่ข้างบนแล้วเป็นคนคุมจังหวะด้วยตัวเอง แน่นอนว่าเธอรู้และเคยเห็นผ่านคลิปโป๊มาบ้างแต่เธอรู้แค่ทฏษฎีไม่เคยปฏิบัติจริง ซึ่งพิชยะก็น่าจะรู้แก่ใจแต่เขาก็ยังขอร้องให้เธอทำ“ทำไม? ทำไม่ได้ หรือเพราะมีนไม่เคยขึ้นก็เลยอาย” ความร้อนแผ่ซ่านไปทั่วใบหน้า การพูดความจริงเป็นเรื่องที่ไม่ผิด แต่เขาก็ไม่ควรจะพูดออกมาตรง ๆ ในตอนที่สายตาจาบจ้วงยังไม่หยุดมองเรือนร่างของเธอ“คือ…” เธอเสมองไปทางอื่น ไม่กล้ามองใบหน้าอีกฝ่าย กลัวจะพ่ายแพ้ต่อสายตาคู่นั้นของเขาทว่าพิชยะในตอนนี้ก็เอาแต่ใจเกินกว่าจะปล่อยให้เธอปฏิเสธคำขอของตนเองลุกขึ้นจากเตียงเดินไปหยิบคอนดอมออกมาจากกระเป๋ากางเกงที่วางกองอยู่กับพื้น จัดการฉีกซองขนาดเล็กสวมมันครอบเข้าไปในลำเอ็นในท่ายืนหันหน้าเข้าหาหญิงสาวขึ้นไปบนเตียงแล้วจับเธอใ
พิษรักคุณหมอ เข็มพิษคุณหมอ 1
มนต์มีนานั่งตัวเกร็ง กำมือเข้าหากันจนเริ่มมีเหงื่อซึมออกมาทั้งที่ภายในรถเปิดแอร์เย็นฉ่ำบรรยากาศอันน่าอึดอัดระหว่างทั้งคู่อบอวลอยู่ในรถ กระทั่งรถสปอร์ตสมรรถนะสูงแล่นผ่านประตูสูงใหญ่เข้าไปในเขตรั้วของบ้านกิจธาดาวงศ์พิชยะลงจากรถ อ้อมมาเปิดประตูให้เธอแต่ไม่ยอมพูดอะไร เจ้าของร่างสูงเดินเข้าไปในบ้านด้วยท่าทีสุขุมเหมือนเช่นทุกวัน เขาไม่ได้เอ่ยถึงหรือแม้แต่สนใจข้าวของที่วางอยู่เบาะหลัง ราวกับเป็นสิ่งของที่สมควรทิ้งนวลนางเห็นทั้งคู่ก็เข้ามาหาทั้งคู่เพราะจวนจะได้เวลาตั้งโต๊ะอาหารพอดี“คุณฟันจะทานข้าวเลยไหมคะ นวลจะได้ไปตั้งโต๊ะเดี๋ยวนี้เลย”“ครับ แต่ไม่ต้องเผื่อผมนะครับ ผมกินมาจากโรง’บาลแล้ว” ชายหนุ่มเดินผ่านคนรับใช้ขึ้นไปบนชั้นสอง มนต์มีนามองตามร่างสูงไปแต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา รู้สึกคล้ายพายุลูกใหญ่กำลังก่อตัวเงียบ ๆ“น้องมีนจะไปอาบน้ำก่อนไหมคะ เมื่อกี้พี่ขึ้นไปตามคุณฟินน์ เธออาบน้ำอยู่คงใกล้เสร็จแล้วค่ะ” สองวันก่อนคุณเพ็ญพิชย์โทรมากำชับให้พิชยะช่วยดูแลมนต์มีนาระหว่างช่วงที่กำลังฝึกงานนี้เพราะเห็นว่าที่ฝึกงานอยู่ไกลจากบ้าน จึงไม่มีใครคิดสงสัยที่ทั้งสองคนกลับมาด้วยกัน“ค่ะ งั้นมีนอาบแป๊บเดียว เด
พิษรักคุณหมอ คุณหมอผู้มาพร้อมกับลมพายุ
“เดี๋ยวก็รู้เอง ยังไงก็เตรียมรับมือคุณภูไว้ด้วยนะ แต่พี่ขอเตือนว่าถ้าไม่อยากให้คุณภูเขาออกตัวจีบเราแรงแบบนี้ทุกวัน ให้รีบปฏิเสธแบบย้ำ ๆ ไปเลย แต่พี่ว่าไม่มีประโยชน์หรอก”“อะอ้าว พวกพี่เอางี้เลยเหรอคะ” เกศินีกับอรรถนพมองหน้ากัน มึนงงพอกันที่เจนจิรากับปรียาภรณ์ลากเก้าอี้กลับไปที่โต๊ะทำงานโดยไม่ไขข้อสงสัยก่อน“โชคดีแล้วกันนะมีน” เกศินีไม่รู้จะช่วยเธอยังไง จึงได้แต่พูดปลอบแล้วกลับไปที่โต๊ะของตัวเองบ้าง ส่วนอรรถนพก็ส่งยิ้มให้กำลังใจเธอมาอีกคนมนต์มีนายิ้มรับความเป็นห่วงเป็นใยจากเพื่อนร่วมงานทุกคน แม้จะยังไม่ค่อยเข้าใจ หันหน้าเข้าหาคอมพิวเตอร์ ทว่าในใจกำลังคิดหนักถ้าพิชยะเห็นกุหลาบช่อนี้จะต้องเป็นเรื่องแน่ แต่ถ้าเธอจะทิ้งลงถังขยะมันก็คงจะไม่ดีนัก เพราะตลอดสามเดือนของการเป็นนักศึกษาฝึกงานเธออยู่ภายใต้การดูแลของภูวเนศ แต่ถึงอย่างไรเธอก็ต้องหาโอกาสพูดกับเขาตรง ๆอีกด้านหนึ่งภายในห้องพักของนายแพทย์พิชยะ กิจธาดาวงศ์ ชายหนุ่มทิ้งตัวลงนั่งที่โต๊ะทำงานด้วยใบหน้าที่เหนื่อยอ่อนนึกขึ้นได้ว่าวันนี้เขาต้องไปรับมนต์มีนากลับบ้าน จึงสลัดความง่วงและความเหนื่อยล้าออกไป เปลี่ยนเสื้อตัวใหม่แล้วเปิดประตูออกจา
พิษรักคุณหมอ คู่แข่ง
ท้องฟ้าเจิดจ้าที่บ้านกิจธาดาวงศ์บัดนี้มืดครึ้มลงเมื่อมนต์มีนาเดินทางมาถึง ‘ตะวันฉายดีไซน์’ บริษัทออกแบบและตกแต่งที่จะให้เธอได้นำความรู้ที่ร่ำเรียนมาตลอดห้าปีมาใช้เกศินีและอรรถนพ นักศึกษาฝึกงานอีกสองคนเดินทางมาถึงก่อนเธอเล็กน้อย ทั้งหมดมีโต๊ะทำงานเป็นของตัวเอง นั่งอยู่ในโซนเดียวกับพนักงานประจำ ไม่ได้แบ่งแยกให้ถูกเปรียบเทียบมนต์มีนานั่งลงที่โต๊ะทำงานของตัวเองก็รู้สึกตื่นเต้นกระตือรือร้นที่จะได้เรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ และเก็บเกี่ยวประสบการณ์ของการเป็นนักศึกษาฝึกงานนอกจากภูวเนศที่ให้ความเป็นกันเองกับพวกเธอแล้ว พนักงานคนอื่น ๆ ก็อัธยาศัยดีและยิ้มแย้มเก่งไม่แพ้กัน ทุกคนดูมีน้ำใจไม่มีใครแสดงอำนาจบาตรใหญ่นอกจากนี้ยังได้พูดให้พวกเธอสบายใจว่าบริษัทไม่มีแบ่งแยกว่าใครอยู่ก่อน ใครมาทีหลัง ทุกอย่างวัดกันที่ความสามารถทั้งหมดนี้เป็นกฎระเบียบและข้อห้ามของเจ้าของบริษัทนั่นก็คือ ‘อาทิตย์ อัครราช’ ทุกคนในบริษัทต่างเรียกเขาว่า ‘บอส’ เรียกภูวเนศว่า ‘คุณภู’ แต่สำหรับนักศึกษาฝึกงาน ภูวเนศอนุญาตเป็นกรณีพิเศษในการให้เรียกตนเองว่าพี่ภูได้มนต์มีนากับนักศึกษาฝึกงานอีกสองคนยังไม่ได้ทำอะไรมากนักเพราะเป็นการฝึกงานวั
