Share

รองท้องแหละ

last update Terakhir Diperbarui: 2025-04-20 00:22:14
“คนเราก็ต้องมีซุ่มซ่ามบ้างแหละค่ะ” ยิ้มน้อย ๆ ผุดขึ้นบนมุมปากบางสีเรื่อ รู้สึกขายหน้าอย่างบอกไม่ถูกที่เกิดซุ่มซ่ามเพียงเพราะลนลานกลัวความแตก

“ไม่ใช่ว่าอยากนั่งตักเหรอ” ไม่เพียงคำพูดเข้าข้างตัวเองศัลยแพทย์หนุ่มยังก้มลงไปแนบชิดที่ลำคอระหง ริมฝีปากหยักได้รูปขยับขึ้นลงเกือบจะขบเม้มเนื้ออ่อนตรงนั้น

“เปล่านะคะ” เธอเอี้ยวคอออกห่าง ดวงตาสีรัตติกาลลึกล้ำจับจ้องใบหน้าหญิงสาว มือแข็งแรงจับคางร่างเล็กให้หันมองไปที่กระจกบนผนัง

“แต่ตอนนี้มีนนั่งอยู่บนตัวเฮียนะ” หน้าร้อนวูบยิ่งกว่าเดิมเมื่อเธอเห็นเงาสะท้อนของตัวเองกับอีกฝ่ายในกระจกรางเลือน ร่างเล็กก่ายเกยอยู่บนตักของพิชยะ ทรวงอกกลมกลึงเกือบจะแนบไปกับแผงอกกว้าง ได้กลิ่นโคโลญจน์อ่อนจางลอยเข้าจมูก

“มีนไม่ได้ตั้งใจนี่คะ ช่วยปล่อยด้วยค่ะ” มนต์มีนาร้องขอในขณะที่พยายามคุมสติ บังคับให้หัวใจหยุดเต้นแรง

แต่การที่เธอตกอยู่สถานการณ์แบบนี้ก็ทำให้พิชยะลืมเรื่องที่คุยกันก่อนหน้าไปได้ ยื้อเวลาระหว่างที่พิชชายังไม่กลับมา

“ตรงนี้ไม่ได้ให้ใครลงมานั่งเล่นแล้วจะลุกไปง่าย ๆ นะ” เขาหมายความอย่างที่พูด พิชชาต้องแอบออกไปไหนสักที่ แต่สิ่งที่ทำให้เขาไม่พอใจในตอนนี้ คือการที่เธ
เพียงเม็ดทราย

รองท้องเรียบร้อยแล้วก็ไปทำงานอ่ะนะหมอออ สปอยล์ว่าต่อไป คูมหมอได้คืบจะเอาศอกค่ะทุกคน แถมเอาหลายดอก เอ้ย! หลายศอกด้วย^^

| Sukai
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • พิษรักคุณหมอ   เหลี่ยมทุกดอก

    “ตรวจคนไข้เสร็จแล้วเหรอคะ” พิชชามองพี่ชายตัวเองสลับกับเพื่อน หวังว่ามนต์มีนาจะช่วยแก้สถานการณ์เรียบร้อยแล้วมนต์มีนาลอบถอนหายใจที่พิชชาเข้ามาไม่ทันเห็นภาพเมื่อกี้ ในขณะที่พิชยะไม่ได้มีท่าทีตกใจหรือดูเหมือนคนกลัวความผิด“ยัง กลับมาเอาเอกสาร ไปล่ะ อ้อ!แต่งตัวในห้องนั้นได้เลยนะ ถึงเวลาเดี๋ยวขึ้นมารับ” เขาเดินไปที่โต๊ะทำงานสุ่มหยิบแฟ้มเอกสารขึ้นมาแล้วออกจากห้องไปพิชชาถอนหายใจโล่งอกที่ไม่ได้ถูกพิชยะถามอะไร แต่คนที่รู้สึกเหมือนตัวเองเกือบจะหายใจไม่ออก กลัวไปต่าง ๆ นานากลับเป็นมนต์มีนาเสียเองเธอไม่ได้อยากโกหกเพื่อนสักนิด แต่ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับพิชยะในตอนนี้ก็เป็นเรื่องยากหากจะอธิบายให้ใครเข้าใจ เธอจึงอยากขอเวลาอีกหน่อยตลอดเวลาที่ผ่านมาพิชชาดีกับเธอมากและเป็นเพื่อนที่รักและคอยเป็นห่วงเป็นใยเธอกว่าใครแต่เธอก็ละอายหากจะบอกว่าเรื่องของหัวใจ ไม่สามารถบังคับให้มันรู้ว่าอะไรควรเดินเข้าหา หรือเอาตัวเองออกมาราวกับดวงตาของเธอได้บอดสนิท มองไม่เห็นอันตรายที่อยู่เบื้องหน้าห้องประชุมสัมมนาบนชั้นสิบห้าของโรงพยาบาล ‘วิวัฒเวช’ ค่ำนี้ครึกครื้นด้วยบุคลากรทางแพทย์ มีบทเพลงสากลขับกล่อมเมาความเนื่อยล้า

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-20
  • พิษรักคุณหมอ   คนเมากับคนหิว

    “ไปทำงานได้แล้ว น้องกูกูดูแลเองได้” นอกจากเขาจะได้รับอนุญาตให้อยู่จนงานเลิก เขายังเป็นพี่ชายแท้ ๆ ของพิชชา จึงไม่แปลกหากว่าเขาจะอยู่เฝ้าน้องสาวด้วยตัวเองซึ่งเขาก็ไม่ได้พูดสักคำว่าเหมารวมมนต์มีนาอยู่ในคำว่า ‘น้องสาว’ ด้วยเมื่อหน้าที่ต้องมาก่อนเพราะปากท้องเป็นเรื่องสำคัญ หมอธนาเลยจำใจต้องขอตัวกลับไปทำงาน แต่ก็ไม่วายจะทิ้งท้ายคำพูดให้มนต์มีนาเก็บไปคิดเป็นการบ้าน“เอาไว้คราวหน้าผมจะเข้ามาทำความรู้จักใหม่นะครับ ในฐานะผู้ชายคนนึง”หมอธนาเดินออกไปแล้ว แต่บรรยากาศบนโต๊ะกลับดูอึดอัดแปลก ๆ ทั้งที่บรรยากาศระหว่างชายหนุ่มกับพวกเพื่อนที่มหาวิทยาลัยของพิชชาน่าจะดีกว่านี้“แล้วนี่เฮียจะนั่งที่โต๊ะนี้กับพวกฟินน์จริง ๆ เหรอ” ตอนแรกคิดว่าพิชยะแค่มาช่วยไล่หมอธนาทางอ้อม แต่เขากลับยังนั่งเป็นพระประธานไม่ขยับไปไหน“ทำไม ฉันนั่งด้วยไม่ได้เหรอ” พูดแล้วชายหนุ่มก็หันไปมองเพื่อนชายในคณะของมนต์มีนาที่ชื่ออคิณ คนที่กระตุ้นให้เขี้ยวเล็บของเขางอกเงยออกมาคืนนั้น…หลังจากที่เขากลับมาจากโรงพยาบาล ก็บังเอิญได้ยินมนต์มีนาเปิดสปีกเกอร์โฟนคุยโทรศัพท์กับใครสักคน ตอนแรกตั้งใจจะเดินผ่านไปไม่อยากเสียมารยาท หากไม่ได้ยินคำพูดพ

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-20
  • พิษรักคุณหมอ   หมอหิวแหละ

    “แต่มีนอยากกินน้ำอุ่น ๆ” เธอบอกเสียงบางเบา ดวงตาคู่สวยที่จ้องมองเขาไม่ต่างจากเด็กอ้อนขอของกิน“น้ำอุ่นที่ห้องไม่มี เอาอย่างอื่นแทนไหม อุ่นเหมือนกัน” เสียงของพิชยะกระเส่าลงด้วยยามนี้เกิดตัณหาราคะ สองตาหลุบลงมองหยดน้ำที่เกาะบนผิวผ่องข้างแก้มและลำคอขาว“อะไรเหรอคะ” เสียงคนถามหวานจับใจ สองแก้มของมนต์มีนาเป็นสีระเรื่อแดง หยาดน้ำที่กระเซ็นเปียกเกาะอกตัวน้อยชุ่มแนบไปกับเต้ากลมกลึงหัวใจศัลยแพทย์หนุ่มเต้นระรัว อารมณ์ความใคร่เข้าครอบงำอยากกอบกำเนินเนื้อเต่งตึงเต็มทน หว่างขาคับแน่นขึ้นมาทันทีทันใด ความกระสันแล่นพล่านไปทั่วทั้งตัว“อยากรู้จริง ๆ เหรอ?” ตอนนี้เธออยู่ในอาการมึนเมา แถมในห้องนี้ก็มีเพียงเขากับเธอ ไหนเลยพิชยะจะหักห้ามใจไหว“มีนไม่อยากรู้แล้วค่ะ” แม้สติจะไม่ครบถ้วนสมบูรณ์ แต่สัญชาตญาณในกายก็พอจะบอกเธอได้…พิชยะในตอนนี้ อันตรายกับเธอเป็นอย่างมาก“เด็กนิสัยไม่ดี” กำลังคิดว่าเขาจะลงโทษเธอยังไงดี ตอนนี้เธอมีหลายข้อหาเหลือเกินเรื่องที่เธอช่วยพิชชาโกหกเขาก็ยังไม่ได้ลงโทษเธอ คืนนี้เธอยังจะทดสอบความอดทนของเขาด้วยการใกล้ชิดกับชายอื่น จนเขาร้อนรนอยู่นิ่งไม่ไหวตอนนี้กระต่ายน้อยก็ยังจะยั่วยวนให้

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-20
  • พิษรักคุณหมอ   อุ่นๆที่ห้องทำงานหมอ

    “ไม่ต้องกลัว” น้ำเสียงของพิชยะอ่อนโยนและนุ่มนวล กัดกร่อนอาการแข็งขืนต่อต้านของเธอลงทีละน้อย“เฮียจะทะนุถนอมมีนเอง” ว่าแล้วเขาก็ขบเม้มเนื้ออ่อนที่ข้างลำคอก่อนจะพูดประโยคต่อมา“วันนี้จะใช้แค่นิ้วกับลิ้นเท่านั้น” ใบหน้าของหญิงสาวแดงก่ำผ่าวร้อน พิชยะหัวเราะในลำคอ เหมือนเห็นกระต่ายน้อยกำลังหวาดกลัวภัยอันตรายเขาอยากเห็นว่าหญิงสาวอ่อนหวานน่ารักคนนี้ ยามที่ถูกปลุกเร้าจนถึงที่สุด จะเร่าร้อนได้ขนาดไหน ชายหนุ่มรวบเอวคอด ยกร่างเล็กบางให้เอนหลังพิงพนักโซฟาหนังนุ่มอีกครั้งร่างกายหญิงสาวตื่นตระหนกในตอนที่เขาค่อย ๆ ตลบชายกระโปรงของเธอขึ้นแทบจะเปิดเปลือยท่อนล่าง ฝ่ามือใหญ่ลูบโลมขาอ่อนนวลเนียนก่อนจะเลื่อนขึ้นไปฟอนเฟ้นสะโพกอวบอิ่มเขารู้ว่ามนต์มีนากำลังหวาดกลัวแต่ก็ไม่ได้คิดจะหยุด…รอยยิ้มพึงใจแฝงอยู่ในน้ำเสียงห้าวต่ำ ผ่านเรื่องบนเตียงมาอย่างโชกโชน ทำไมจะดูไม่ออก ผู้หญิงคนไหนเคยผ่านสมรภูมิรบมาแล้ว คนไหนยังบริสุทธิ์ผุดผ่องและเขาคือคนแรกที่ได้เชยชม…ท้องน้อยหญิงสาวเสียววูบเมื่อปลายนิ้วเรียวยาวลากลงบนเนินเนื้ออ่อนนุ่มข้างใน สัมผัสจุดอ่อนไหวที่สุดสองแก้มของมนต์มีนาร้อนฉ่าจนแทบไหม้ พิชยะตรึงสะโพกของเธอกับ

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-20
  • พิษรักคุณหมอ   นอนห้องหมอ

    แสงแดดที่สาดส่องลอดผ่านม่านเข้ามากระทบเปลือกตา ทำให้มนต์มีนาฝืนลืมตาขึ้นมา…เธอฝันไปหรอกเหรอ?ฝันถึงเรื่องน่าอับอายระหว่างเธอกับพิชยะความงัวเงียผ่านพ้นไป สองแก้มก็ร้อนฉ่าเมื่อสมองรำลึกได้ว่าเมื่อวานนี้เกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง แต่ยังไม่ทันได้ขบคิดปะติดปะต่อเรื่องราว เธอก็สำเหนียกได้ว่าไม่ได้นอนอยู่ในห้องที่คุ้นเคยหญิงสาวผุดขึ้นจากเตียงนอนใหญ่ มองเห็นตัวเองสวมเสื้อเชิ้ตตัวโคร่งก็ตกใจ พลันเปิดผ้าห่มสำรวจร่างกายตามสัญชาตญาณ โชคดีที่ชั้นในสองชิ้นยังอยู่ครบแต่ทำไมเธอถึงมานอนที่ห้องของพิชยะได้ล่ะ?ใจพลันหายวูบ จำได้ว่าเมื่อคืนเธอขึ้นรถของเขาได้ก็ผล็อยหลับไปแล้วหลังจากนั้น เขาอาจจะ…ไม่! ไม่! ไม่!ถึงแม้ว่าพิชยะจะเป็นผู้ชายที่อันตราย แต่เธอก็เชื่ออย่างหนึ่งว่าเขาไม่ใช่ประเภทชอบลักหลับผู้หญิงอีกอย่าง…เธอก็แค่นอนหลับ ร่างกายจะไม่รับรู้อะไรเลยเหรอ?“เมื่อคืนหลับสบายไหม” เสียงของพิชยะราวกับเสียงนาฬิกาปลุกที่จ่ออยู่ข้างหู ปลุกให้เธอตื่นจากความฝันที่แทบจะจำอะไรไม่ได้ร่างสูงใหญ่อยู่ในชุดคลุมอาบน้ำสีน้ำเงิน สาปเสื้อแหวกออกมองเห็นแผงอกแข็งแรงรำไร เส้นผมดำสนิทที่ปรกหน้าผากลงมาชุ่มเปียกกรอบหน้ายังมีเม

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-20
  • พิษรักคุณหมอ   ความอดทนของคนเป็นหมอ

    มนต์มีนากลับไปที่ห้องของตัวเองแล้ว พิชยะก็กลับมานั่งลงที่เตียงจิตใจไม่สงบนิ่งด้วยกำลังคิดบางอย่าง กลิ่นกายของหญิงสาวยังติดอยู่ที่ผ้านวม ริมฝีปากอ่อนนุ่มที่กดแนบลงกับปากของเขาเมื่อวานนี้ยังให้สัมผัสอุ่นร้อนเหมือนเพิ่งผละจากไปนอกจากเหตุผลที่ใช้มาเป็นข้ออ้างในการพามนต์มีนามานอนที่ห้องอย่างขาวสะอาด เรื่องอื่นก็เป็นอย่างที่เขาเล่าเมื่อคืนนี้เธอนอนหลับอยู่บนเตียงของเขาได้สักพักก็ลุกขึ้นมานั่งอาเจียนใส่ตัวเอง เขาจึงจำเป็นต้องอุ้มเธอไปล้างคราบที่เลอะเปรอะเปื้อนในห้องน้ำ แต่ล้างออกแล้วก็ยังมีกลิ่นไม่พึงประสงค์อยู่ ส่วนชุดของเธอก็เปียกชุ่มตั้งแต่ทรวงอกลงมาเพราะกลัวว่ามนต์มีนาจะไม่สบาย พิชยะเลยถือวิสาสะเอาเสื้อของเขามาเปลี่ยนให้เธอ แต่สองชิ้นน้อย ๆ นั้น เขาไม่ได้แตะต้องหากจะบอกว่าเขาไม่มีความคิดลามกอยู่ในหัวตอนที่ลงมือเปลี่ยนชุดให้ ก็ดูจะเป็นการโกหกไปหน่อยผู้ชายร้อยทั้งร้อย ถ้าเห็นผู้หญิงนอนสวมแค่ชั้นในอยู่บนตัว ยังไงก็ต้องมีอารมณ์…เกาะอกลู่แนบไปกับส่วนโค้งนุ่มของทรวงอกกลมกลึง มันทำให้พิชยะลำคอแห้งผากในยามนั้น เขาแทบอยากจะเกาะกุมเอวเล็กคอดเข้าหาตัว จัดการกับหญิงสาวด้วยสัญชาตญาณดิบในกาย ปลดป

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-20
  • พิษรักคุณหมอ   ใจคนมันถวิลหา

    ยืนคิดฟุ้งซ่านครู่ใหญ่ มนต์มีนาก็ดึงให้สติตัวเองกลับมา รีบก้าวขาเข้าไปยืนใต้ฝักบัว อาบน้ำล้างฟองสบู่ด้วยความรวดเร็วเป่าผมจนแห้ง ร่างบางตรงไปที่ตู้เสื้อผ้าสีขาวมินิมอล หยิบกระโปรงยาวเอวสูงกับเสื้อยืดสีขาวพิมพ์ลายที่แขวนอยู่มาสวมใส่ แต่งหน้าทาปากเบา ๆ ก็เป็นอันเสร็จเมื่อฉุกคิดขึ้นได้ว่านุชจรีนอนป่วยอยู่ในห้อง ได้ยินว่าคนที่ตั้งครรภ์อ่อน ๆ ยิ่งต้องระวังและดูแลเป็นพิเศษเธอก็ยิ่งเป็นห่วงอยากไปดูอาการ ตั้งใจว่าจะเข้าครัวไปทำข้าวต้มให้นุชจรีก่อนแล้วค่อยออกไปทำธุระของตัวเองนวลนางกับนุชจรีต่างก็มีน้ำใจกับเธอตั้งแต่วันแรกที่เธอเข้ามาอยู่อาศัยในบ้านหลังนี้ ยามเจ็บป่วยเธอเลยอยากจะแสดงน้ำใจกลับไปบ้างแต่กลับพบว่านุชจรีที่เธอห่วงว่าจะยังไม่ได้ทานข้าวทานยา กำลังนั่งทานข้าวต้มอยู่ พอพูดคุยจึงรู้ว่าพิชยะเป็นคนเอาเข้ามาให้พิชยะเป็นนายจ้างที่มีความเมตตา เห็นอกเห็นใจคนรับใช้ในบ้านไม่ต่างจากบิดามารดาของเขา ทั้งที่เธอเห็นด้วยตาตัวเองและจากคำบอกเล่าของคนรับใช้ เวลาเดือดร้อนเรื่องเงินทองก็ไม่เคยดูดาย ให้ความช่วยเหลือทุกครั้ง ส่วนหนี้พวกนั้นเขาก็ทยอยหักตามแต่เห็นสมควรหรือแม้แต่กับคนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อ

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-20
  • พิษรักคุณหมอ   พื้นที่หวงห้าม

    มนต์มีนาเงยหน้าขึ้นช้า ๆ จึงเห็นว่าเป็นพิชยะที่ยืนอยู่ ในมือถือร่มกางให้เธอหัวใจหญิงสาวที่หนาวสั่นเพราะร่างกายชุ่มไปด้วยน้ำฝนกลับอบอุ่นขึ้นมาเพียงแค่เห็นใบหน้าของเขาเขาลงมาข้างล่างแล้วพบว่ามนต์มีนาไม่ได้อยู่ในบ้านจึงโทรไปถามพิชชา เลยรู้ว่าวันนี้เธอมาทำบุญให้กับบิดาที่วัดแห่งนี้ จากการตะล่อมถามเขาบึ่งรถออกมาทันที แต่กว่าจะฝ่าพายุฝนมาได้มนต์มีนาก็เปียกปอนไปทั้งตัวแล้ว“มาได้ยังไงคะ”“อย่าเพิ่งถามตอนนี้ ไปขึ้นรถก่อน” เขาคว้าไปที่ข้อมือเล็กให้ร่มคันใหญ่ปกป้องมนต์มีนาจากเม็ดฝนแล้วก้าวขาเร็ว ๆ พาหญิงสาวไปยังรถของเขาที่จอดเทียบอยู่อีกฝั่งหนึ่งมนต์มีนาเข้าไปนั่งในรถที่ติดเครื่องรออยู่แล้ว พิชยะก็อ้อมมาฝั่งคนขับรีบเปิดประตูเข้ามานั่งแต่จังหวะจะออกรถ เขาก็เห็นมนต์มีนานั่งตัวสั่นกอดตัวเองจึงเกิดความเป็นห่วง“เปลี่ยนเสื้อไหม มีเสื้ออยู่เบาะหลัง”“ไม่เป็นไรค่ะ” เป็นความคิดที่ดี แต่ตอนนี้เธออยู่ในรถคงไม่เหมาะ“ไม่เป็นไรได้ไง เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก” พิชยะเอี้ยวตัวไปหยิบเชิ้ตสีขาวของตนมาให้มนต์มีนาใช้เปลี่ยนเธอรับเชิ้ตตัวใหญ่โคร่งสีเข้มจากเขา หัวใจเต้นระรัวเพียงแค่คิดว่าต้องเปลี่ยนเสื้อผ้าต่อหน้าคน

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-20

Bab terbaru

  • พิษรักคุณหมอ   ดวงใจคุณหมอ

    คุณมนูญกับคุณเพ็ญพิชย์หันไปมองหน้ากัน ไม่คาดคิดว่าจะเห็นคนอย่างเขายอมคุกเข่าให้กับผู้หญิง“อะไรที่อยากพูดก็พูดไปหมดแล้ว วันนี้เฮียแค่จะบอกว่าเฮียรักมีนจริง ๆ นะ รักจนไม่รู้จะรักยังไงแล้ว ไม่ว่ามีนจะให้อภัยเฮียวันไหน เฮียก็จะรอ”“สักสิบปีรอได้ไหมคะ” เขาคำนวณในใจทันที ตอนนี้เขาอายุสามสิบสอง แปลว่าอีกสิบปีข้างหน้า เขาอายุสี่สิบสองวิจัยหนึ่งบอกว่าปัจจุบันนี้ผู้ชายอายุสี่สิบก็เริ่มมีปัญหานกเขาไม่ขัน ถ้าถึงตอนนั้นเขาจะยังทำเรื่องอย่างว่าได้อยู่ไหมนะไม่สิ คุณภาพมันจะเหลือเท่าไหร่ต่างหาก“ว่าไง ทำไมไม่รีบตอบหนูมีนไปล่ะ” เป็นคุณเพ็ญพิชย์เร่งเอาคำตอบจากลูกชายของตัวเองบ้าง จนในที่สุดเขาก็พูดคำนี้ออกมา“ได้ รอได้”“สิบปีนะคะ ระหว่างนี้ห้ามมาเข้าใกล้มีน” เขาพยักหน้า สิบปีก็สิบปีวะ ต่อไปนี้เขาคงต้องออกกำลังกายให้หนักขึ้นกว่าเดิม เพื่อที่อีกสิบปีข้างหน้าน้องชายของเขาจะยังใช้งานได้อย่างมีประสิทธิภาพ“ระหว่างสิบปีนี้มีนจะไปอยู่อเมริกานะคะ”“ไปทำอะไร” ให้รอสิบปียังพอทน แต่ห่างกันสิบปี ใจขาดกันพอดีสิ“ไปเรียนต่อค่ะ แล้วก็จะทำงานอยู่ที่โน่น คุณมุกเป็นคนออกค่าใช้จ่ายให้” ทั้งที่คิดว่าเขากำลังจะได้อุ้มลู

  • พิษรักคุณหมอ   โอกาสครั้งสุดท้าย

    สามวันให้หลังพิชยะได้รับอนุญาตให้ออกจากโรงพยาบาลได้ คนที่เสียสละทั้งเวลางานและเวลาส่วนตัวเป็นสารถีขับรถให้เขานั่งสบาย ๆ ก็ไม่พ้นคุณหมอธนาเพราะพิธาติดประชุมกับคณะผู้บริหาร“กลับบ้านได้แล้วไม่ดีใจเหรอวะ” ตั้งแต่เข้ามานั่งในรถเขาก็เห็นพิชยะทำหน้าเหมือนตูดลิง“แค่กลับบ้านมีอะไรให้ดีใจ” เป็นเมื่อก่อนก็ว่าไปอย่าง ที่พอเขากลับไปแล้วจะได้เจอมนต์มีนาอยู่ที่บ้านแต่ตอนนี้อย่าว่าแต่ได้เจอ เขาโทรไปหาเป็นร้อย ๆ ครั้งเธอก็ยอมไม่รับสายถ้าเป็นเมื่อก่อน ไม่มีทางที่เขาจะอยู่เฉยแบบนี้แน่ ต้องตามไปลงโทษกันบ้าง“ไม่ใช่ว่าเป็นเพราะน้องมีนของกูยังไม่ยอมรับโทรศัพท์เหรอวะ เห้ยย อย่านะเว้ย กูพาเสยเสาไฟจริงด้วย เอาสิ” ธนาร้องโวยวายพร้อมกับข่มขู่ตอนที่พิชยะจะยกเท้าขึ้นมาประทุษร้ายที่ธนาพูดจาไม่เข้าหู แถมยังเรียกมนต์มีนาว่า ‘น้องมีนของกู’ อีก “แม้ระหว่างทางจะเกิดสงครามเล็ก ๆ ระหว่างเพื่อนจนเกือบจะเกิดอุบัติเหตุหลายครั้ง แต่ทั้งสองคนก็มาถึงบ้านกิจธาดาวงศ์ด้วยความปลอดภัยธนายังมีธุระที่อื่นต่อ พอเข้าไปทักทายคุณมนูญกับคุณเพ็ญพิชย์ที่เพิ่งลงเครื่องมาหมาด ๆ ก็ขอตัวกลับทันที ตอนนี้ในที่โถงรับแขกจึงมีเพียงพ่อแม่ลูกนั่

  • พิษรักคุณหมอ   คนมีความผิด 2

    ไม่รู้ว่าจะทนอดเปรี้ยวไว้กินหวานได้อีกนานอีกไหน“คุยกับมีนเหรอคะ?” มนต์มีนาเอียงคอถาม มองมาที่ชายหนุ่ม ความจริงหูของเธอได้ยินที่เขาพูดชัดทุกคำ แต่แกล้งทำเหมือนไม่ได้ตั้งใจฟัง“ถ้าเฮียไม่คุยกับมีนแล้วจะให้เฮียคุยกับใคร”“ไม่รู้สิคะ คุยกับพยาบาลไหมล่ะคะ เดี๋ยวมีนไปตามมาให้สักสองสามคน” เรื่องที่พิชยะล้มงานวิวาห์กระจายไปทั่วโรงพยาบาล บรรดาพยาบาลต่างก็ดีใจที่เขากลับมาโสดอีกครั้งแต่พวกเธอก็ดีใจได้ไม่กี่วัน พิชยะก็ให้พิธาบอกกับทุกคนว่าผู้หญิงที่มาเยี่ยมเขาทุกวันคือคนที่เขารักและกำลังตามง้ออยู่ ทำเอาพยาบาลอกหักไปตาม ๆ กันทว่าก็ยังมีพยาบาลหลายคนที่ไม่ถือสาว่าศัลยแพทย์หนุ่มจะมีเจ้าของหัวใจแล้ว ยังแวะเวียนกันเอาของมาเยี่ยมจนหัวกระไดห้องนี้ไม่เคยแห้ง“หึงเหรอ” เขายิ้มที่มุมปาก พอใจที่เห็นความหึงหวงเป็นประกายอยู่ในแววตาของหญิงสาว“ใครหึง มีนไม่ได้หึงสักหน่อย” มนต์มีนาปอกแอปเปิลในมือต่อ ไม่สบสายตาคู่คม กลัวตัวเองจะเผยความรู้สึกนึกคิดออกไปแม้ว่าบาดแผลในใจจะได้รับการเยียวยาจนเกือบจะหายดีแล้วแต่เธอยังไม่สามารถกลับมาคืนดีกับเขาได้เต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ เพราะเธอยังอยากดูความจริงใจจากเขาอีกสหน่อยไม่สิ

  • พิษรักคุณหมอ   คนมีความผิด

    กว่าสามสัปดาห์แล้วที่พิชยะพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล ‘วิวัฒเวช’ อาการบาดเจ็บของเขาดีขึ้นตามลำดับจนใกล้จะหายดี เมื่อเช้าหมอแจ้งว่าอีกไม่เกินสองสามวันนี้เขาก็ออกจากโรงพยาบาลได้แล้วมนต์มีนามาเยี่ยมชายหนุ่มทุกวัน แต่เธอไม่ได้อยู่นอนเฝ้าอย่างที่ควรจะเป็นเพราะยังต้องไปฝึกงาน ซึ่งตอนนี้การเป็นนักศึกษาฝึกงานของเธฮก็เข้าสู่เดือนสุดท้ายแล้วถึงแม้ว่าเธอจะใจอ่อนให้พิชยะไปเยอะแล้วก็ตาม แต่ถ้าจะให้เธอทำเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น ก็คงจะเป็นไปไม่ได้แกรกก…ทันทีที่ได้ยินเสียงเปิดประตูห้องเข้ามา คนซึ่งกำลังยืนยืดเส้นยืดสายอยู่ที่หน้าต่างห้องรับอาการดี ๆ ของวันใหม่ แทบจะกระโจนขึ้นไปบนเตียงของโรงพยาบาล ก่อนจะทำทีว่าตนเองนอนหลับอยู่ถ้าคนที่เข้ามาเป็นมนต์มีนาอย่างที่ชายหนุ่มคิด เธอก็อาจจะไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมของเขา แต่บังเอิญว่าเป็นพิธากับธนา พวกเขาจึงรู้เท่าทัน“ลืมตาได้แล้ว พวกกูเอง” พอได้ยินเสียงของหมอธนาพิชยะก็ลืมตาขึ้นมาอย่างไม่สบอารมณ์“มาทำไมนักหนาวะ ไม่มีการมีงานทำรึไง”“อ้าว! พูดแบบนี้ มึงหาว่าท่าน ผอ.ของกูอู้งานเหรอวะ” ธนานั่งลงที่โซฟาภายในห้องผู้ป่วยพิเศษ ไม่ใส่ใจกับคำพูดอ้อม ๆ ของพิชยะที่บ่งบ

  • พิษรักคุณหมอ   หมอป่วย

    พิชยะถูกนำตัวเข้าห้องฉุกเฉินทันที โชคดีที่คมมีดไม่โดนจุดสำคัญตอนนี้เขาจึงปลอดภัยแล้วพิธากับธนารู้ว่าเพื่อนถูกแทงก็รีบมาที่ห้องฉุกเฉินทุกคนในแผนกต่างก็พากันตกใจที่เนื้อตัวของศัลยแพทย์หนุ่มเต็มไปด้วยเลือดไม่กี่วันก่อนพิชยะเพิ่งจะประกาศยกเลิกวิวาห์กลางคัน จนกลายเป็นหัวข้อหลักในวงสนทนาของบรรดาหมอและพยาบาลทั้งวอร์ด วันนี้เขากลับได้รับบาดเจ็บมาพ้นขีดอันตรายจวนจะเข้าวันที่สองแล้วแต่จนป่านนี้พิชยะก็ยังไม่ได้สติ มนต์มีนาเป็นห่วงเขามาก เธอไม่ยอมลุกไปไหนแม้ว่าพิธากับธนาจะหมุนเวียนกันมาเฝ้า เธอนั่งกุมมือเขาไว้ตลอดเวลา หวังเพียงให้เขาตื่นขึ้นมาอย่างปลอดภัย แต่ร่างกายที่อ่อนเพลียจากการอดนอนทำให้หญิงสาวฟุบหลับไปมนต์มีนาจึงไม่เห็นตอนที่พิชยะลืมตาขึ้นมา และทันทีที่เขาเห็นหญิงสาวนอนเฝ้าอยู่ข้างเตียง น้ำตาของลูกผู้ชายก็ซึมออกมาโดยไม่รู้ตัวตอนนี้เธอจะยอมยกโทษให้เขาหรือไม่นั้น ไม่สำคัญอีกต่อไป แค่เสี้ยวหนึ่งที่เธอเป็นห่วงเขา เขาก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้วมือเรียวยาวของชายหนุ่มค่อย ๆ ขยับเข้าไปหาใบหน้าจิ้มลิ้ม ใบหน้าของคนที่เขาคิดถึงและโหยหามาตลอดนิ้วเรียวยาวนั่นค่อย ๆ วางลงบนพวงแก้มขาวเนียน หัวใจที่เ

  • พิษรักคุณหมอ   หัวใจที่ต้องปกป้อง

    วันต่อมา ทั้งวันมนต์มีนาไม่เห็นพิชยะมาที่บริษัทจึงคิดว่าเหตุการณ์วันก่อนคงทำให้เขาถอดใจไปแล้ว สุดสัปดาห์ทีไรบรรยากาศในการทำงานของพนักงานบริษัทตะวันฉายก็จะครึกครื้นเป็นพิเศษ เพราะบางคนวางแผนจะไปเที่ยวต่างจังหวัดกับคนรัก บางคนก็วางแผนจะใช้เวลาในวันหยุดเสาร์อาทิตย์อยู่กับครอบครัว ถึงเวลาเลิกงานมนต์มีนาก็เดินออกมาที่ประตูฝั่งด้านหน้าของบริษัทหลังจากแน่ใจว่าพิชยะไม่ได้มาดักรอเจอเธอ วันนี้อาทิตย์กับมุกรินไม่ได้เข้าบริษัทเพราะมุกรินต้องไปตรวจครรภ์ตามนัด ส่วนเจนจิราขอลาหยุดหนึ่งวันเพราะต้องไปเฝ้าพี่สะใภ้ที่โรงพยาบาลแทนพี่ชาย ส่วนภูวเนศออกไปพบลูกค้าตั้งแต่เช้ายังไม่กลับเข้ามา วันนี้เธอเลยต้องนั่งรถประจำทางกลับไปที่อพาร์ทเม้นท์คนเดียวเพราะเกศินีที่ชอบไปขลุกอยู่ที่ห้องเธอจนดึกดื่นแทบจะทุกวันขอลาไปทำธุระกับครอบครัวที่ต่างจังหวัด แต่พอเดินออกมาเธอก็พบว่ามีคนมายืนรออยู่ หญิงสาวกอบกำมือทั้งสองเข้าหากันเมื่อต้องการเรียกความเข้มแข็งให้ตัวเอง “ขอคุยด้วยหน่อยสิ” “ถ้าคุณรสสราจะมาติดต่อเรื่องงานคุยกับพี่มุกโดยตรงได้เลยนะคะ ขอตัวค่ะ” “ไม่ต้องมาแกล้งโง่” ถ้อยคำที่แฝงไปด้วยการด่าทอเอ่ยไล่หลังหญิงสาวอ

  • พิษรักคุณหมอ   บาดแผลกับเวลา

    คนที่โง่มันคือเขาต่างหากเขาโง่ที่ไม่เคยรู้อะไรเลย ไม่เคยรู้แม้กระทั่งว่าผู้หญิงที่เขาลงมือทำร้ายคือคนที่หัวใจของเขาต้องการชายหนุ่มหยัดกายลุกขึ้นยืนท่ามกลางสายฝนที่เทกระหน่ำลงมา ทุกย่างก้าวของเขาหนักอึ้งไปด้วยความปวดใจจากการกระทำในวันวาน ไม่ว่าจะเหลียวมองไปทางไหนก็พบแต่ความสิ้นหวัง เห็นเพียงใบหน้าหมางเมินของมนต์มีนาที่ฉายวนซ้ำไปมาคำพูดเชือดเฉือนหัวใจมันยังดังก้องอยู่ภายในหัวของเขา ร่างสูงเดินออกไปจากตรงนั้นไม่ต่างจากคนไร้วิญญาณ ไหล่ที่เคยสง่าผ่าเผยกลับลู่ลงข้างกายอย่างสิ้นไร้ความหวังเขาจะทำอย่างไรดี เขาควรทำอย่างไรต่อถึงจะตามหัวใจของเขากลับคืนมาได้เมื่อหมดหนทางสุดท้ายคืนนั้นพิชยะก็ตัดสินใจขอความช่วยเหลือจากอาทิตย์ เจ้าของบริษัทตะวันฉายที่มนต์มีนาฝึกงานอยู่ โดยเขาได้นัดอีกฝ่ายออกมาเจอที่ไนต์คลับของพิธาทั้งสองนั่งพูดคุยกัน ตอนแรกอาทิตย์ปฏิเสธที่จะเข้ามายุ่งเรื่องนี้เพราะอย่างไรเขาก็เป็นคนนอก แต่พอเห็นว่าพิชยะสำนึกผิดจริง ๆ และต้องการจะแก้ไขทุกอย่างให้ดีขึ้น อาทิตย์ก็เกิดเห็นใจผู้ชายด้วยกันครั้งหนึ่งอาทิตย์ก็เคยทำผิดพลาดครั้งใหญ่กับมุกริน เขาเลยเข้าใจความรู้สึกของพิชยะดี คนที่ต้องก

  • พิษรักคุณหมอ   ลูกบอลที่ทุ่มกลับมาเต็มแรง

    “พี่เจนไม่ต้องพูดอะไรก็ได้ค่ะ เดี๋ยวมีนออกไปคุยกับเขาเอง”“เดี๋ยวก่อนมีน…” เจนจิรากลัวว่าจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ขึ้นมาเลยรีบตามหญิงสาวออกไป ตอนนั้นพิชยะกำลังจะเดินกลับไปที่รถ เขาเห็นมนต์มีนาจึงหน้าถอดสี“มีน…” ชายหนุ่มเดาได้ทันทีว่ามนต์มีนาอาจจะรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว แต่เขากลับไม่ได้มีความกังวลหรือกลัวอะไร เพราะอย่างน้อยมันก็ทำให้เธอยอมออกมาเจอเขา“เอาของพวกนี้กลับไปด้วยค่ะ มีนไม่ต้องการ” มนต์มีนาโยนของที่ถืออยู่ในมือลงพื้นราวกับว่าเป็นสิ่งของเน่าเสีย ชายหนุ่มได้แต่มองของที่หล่นกระจายอยู่ที่พื้นตรงหน้าของเขาด้วยความเจ็บปวด“เฮียยอมรับผิดทุกอย่างแล้ว มีนให้โอกาสเฮียสักครั้งได้ไหม” นาทีนี้พิชยะแทบจะก้มศีรษะขอโอกาสจากเธอ ทว่าเขากลับได้รับเพียงคำพูดที่ไร้เยื่อใยกลับมา และแม้ว่าเขาจะไม่ได้ตะโกนออกมา แต่คำขอโทษที่มาจากข้างในก็ดังไปถึงความรู้สึกของมนต์มีนาอย่างไม่น่าเชื่ออานุภาพของมันทำให้ขาทั้งสองข้างที่กำลังจะก้าวออกไปหยุดชะงัก แต่เธอก็ไม่ได้หันกลับมามองเขา“มีนไม่มีโอกาสอะไรให้หรอกค่ะ ถ้าไม่อยากให้มีนเกลียดเฮียไปมากกว่านี้ก็อย่ามาให้มีนเห็นหน้าอีก แล้วต่อไปนี้ก็ไม่ต้องเอาอะไรมาให้ เพราะทุกอย่

  • พิษรักคุณหมอ   ใจคนที่ห่วงหา

    พิชยะขับรถมาที่โรงพยาบาลเพราะเขารู้ว่าตัวเองมีไข้สูง ตอนที่มาถึงเขาจึงถูกพาเข้าห้องฉุกเฉินหมอและพยาบาลรีบเข้ามาตรวจอาการของเขาอย่างรวดเร็วก่อนจะให้ยาลดไข้ในทันทีชายหนุ่มนอนหลับไปครึ่งวัน ตื่นมาอีกทีเขาก็พบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงของโรงพยาบาล“เป็นไงไอ้คนเก่ง ฟื้นแล้วเหรอมึง” ธนาทักเขาเป็นคนแรก ถ้ามาช้ากว่านี้สักครึ่งชั่วโมง พิชยะอาจจะถูกพิษไข้ที่สูงกว่าสี่สิบองศาเล่นงานจนไม่มีโอกาสได้ไปง้อเมียอีกแน่ ๆ“ไม่ต้องห่วงหรอก กูยังดวงแข็ง”“ปากดีขนาดนี้กูไม่น่าเช็ดตัวให้มึงเลย น่าจะปล่อยให้มึงหนาวตายไปซะ” ธนาพูดด้วยความหมั่นไส้ก่อนจะหันไปเห็นว่าพิชชากำลังมองเขม่นมาที่ตัวเอง“แต่ก็เห็นแก่ที่มึงเคยเปิดเมมเบอร์เลาจน์ให้กู หนี้ชีวิตที่กูช่วยเช็ดตัวให้มึงกูไม่คิดก็ได้”“พร่ำอะไรของมึงวะ” พิธาที่ฟังอยู่นานพูดขึ้นบ้าง เขาได้รับรายงานเรื่องที่พิชยะจัดการเรื่องผ่าตัดโดยไม่ผ่านระเบียบของโรงพยาบาลแล้ว“มึงมีอะไรจะพูดกับกูไหม”“ไม่มี แล้วแต่มึงจะพิจารณาเลย” ตอนที่ตัดสินใจทำลงไปเขาย่อมรู้ความผิดของตนเองและผลที่จะตามมาอยู่แล้วจึงไม่คิดจะอาศัยความเป็นเพื่อนขอให้พิธาผ่อนปรนโทษให้“งั้นกูหักเงินเดือนมึงทั้งเ

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status