LOGINShare
อุ่นๆที่ห้องทำงานหมอ
Last Updated:
2025-04-20 01:28:36
Related chapters
พิษรักคุณหมอ นอนห้องหมอ
แสงแดดที่สาดส่องลอดผ่านม่านเข้ามากระทบเปลือกตา ทำให้มนต์มีนาฝืนลืมตาขึ้นมา…เธอฝันไปหรอกเหรอ?ฝันถึงเรื่องน่าอับอายระหว่างเธอกับพิชยะความงัวเงียผ่านพ้นไป สองแก้มก็ร้อนฉ่าเมื่อสมองรำลึกได้ว่าเมื่อวานนี้เกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง แต่ยังไม่ทันได้ขบคิดปะติดปะต่อเรื่องราว เธอก็สำเหนียกได้ว่าไม่ได้นอนอยู่ในห้องที่คุ้นเคยหญิงสาวผุดขึ้นจากเตียงนอนใหญ่ มองเห็นตัวเองสวมเสื้อเชิ้ตตัวโคร่งก็ตกใจ พลันเปิดผ้าห่มสำรวจร่างกายตามสัญชาตญาณ โชคดีที่ชั้นในสองชิ้นยังอยู่ครบแต่ทำไมเธอถึงมานอนที่ห้องของพิชยะได้ล่ะ?ใจพลันหายวูบ จำได้ว่าเมื่อคืนเธอขึ้นรถของเขาได้ก็ผล็อยหลับไปแล้วหลังจากนั้น เขาอาจจะ…ไม่! ไม่! ไม่!ถึงแม้ว่าพิชยะจะเป็นผู้ชายที่อันตราย แต่เธอก็เชื่ออย่างหนึ่งว่าเขาไม่ใช่ประเภทชอบลักหลับผู้หญิงอีกอย่าง…เธอก็แค่นอนหลับ ร่างกายจะไม่รับรู้อะไรเลยเหรอ?“เมื่อคืนหลับสบายไหม” เสียงของพิชยะราวกับเสียงนาฬิกาปลุกที่จ่ออยู่ข้างหู ปลุกให้เธอตื่นจากความฝันที่แทบจะจำอะไรไม่ได้ร่างสูงใหญ่อยู่ในชุดคลุมอาบน้ำสีน้ำเงิน สาปเสื้อแหวกออกมองเห็นแผงอกแข็งแรงรำไร เส้นผมดำสนิทที่ปรกหน้าผากลงมาชุ่มเปียกกรอบหน้ายังมีเม
Last Updated : 2025-04-20พิษรักคุณหมอ ความอดทนของคนเป็นหมอ
มนต์มีนากลับไปที่ห้องของตัวเองแล้ว พิชยะก็กลับมานั่งลงที่เตียงจิตใจไม่สงบนิ่งด้วยกำลังคิดบางอย่าง กลิ่นกายของหญิงสาวยังติดอยู่ที่ผ้านวม ริมฝีปากอ่อนนุ่มที่กดแนบลงกับปากของเขาเมื่อวานนี้ยังให้สัมผัสอุ่นร้อนเหมือนเพิ่งผละจากไปนอกจากเหตุผลที่ใช้มาเป็นข้ออ้างในการพามนต์มีนามานอนที่ห้องอย่างขาวสะอาด เรื่องอื่นก็เป็นอย่างที่เขาเล่าเมื่อคืนนี้เธอนอนหลับอยู่บนเตียงของเขาได้สักพักก็ลุกขึ้นมานั่งอาเจียนใส่ตัวเอง เขาจึงจำเป็นต้องอุ้มเธอไปล้างคราบที่เลอะเปรอะเปื้อนในห้องน้ำ แต่ล้างออกแล้วก็ยังมีกลิ่นไม่พึงประสงค์อยู่ ส่วนชุดของเธอก็เปียกชุ่มตั้งแต่ทรวงอกลงมาเพราะกลัวว่ามนต์มีนาจะไม่สบาย พิชยะเลยถือวิสาสะเอาเสื้อของเขามาเปลี่ยนให้เธอ แต่สองชิ้นน้อย ๆ นั้น เขาไม่ได้แตะต้องหากจะบอกว่าเขาไม่มีความคิดลามกอยู่ในหัวตอนที่ลงมือเปลี่ยนชุดให้ ก็ดูจะเป็นการโกหกไปหน่อยผู้ชายร้อยทั้งร้อย ถ้าเห็นผู้หญิงนอนสวมแค่ชั้นในอยู่บนตัว ยังไงก็ต้องมีอารมณ์…เกาะอกลู่แนบไปกับส่วนโค้งนุ่มของทรวงอกกลมกลึง มันทำให้พิชยะลำคอแห้งผากในยามนั้น เขาแทบอยากจะเกาะกุมเอวเล็กคอดเข้าหาตัว จัดการกับหญิงสาวด้วยสัญชาตญาณดิบในกาย ปลดป
Last Updated : 2025-04-20พิษรักคุณหมอ ใจคนมันถวิลหา
ยืนคิดฟุ้งซ่านครู่ใหญ่ มนต์มีนาก็ดึงให้สติตัวเองกลับมา รีบก้าวขาเข้าไปยืนใต้ฝักบัว อาบน้ำล้างฟองสบู่ด้วยความรวดเร็วเป่าผมจนแห้ง ร่างบางตรงไปที่ตู้เสื้อผ้าสีขาวมินิมอล หยิบกระโปรงยาวเอวสูงกับเสื้อยืดสีขาวพิมพ์ลายที่แขวนอยู่มาสวมใส่ แต่งหน้าทาปากเบา ๆ ก็เป็นอันเสร็จเมื่อฉุกคิดขึ้นได้ว่านุชจรีนอนป่วยอยู่ในห้อง ได้ยินว่าคนที่ตั้งครรภ์อ่อน ๆ ยิ่งต้องระวังและดูแลเป็นพิเศษเธอก็ยิ่งเป็นห่วงอยากไปดูอาการ ตั้งใจว่าจะเข้าครัวไปทำข้าวต้มให้นุชจรีก่อนแล้วค่อยออกไปทำธุระของตัวเองนวลนางกับนุชจรีต่างก็มีน้ำใจกับเธอตั้งแต่วันแรกที่เธอเข้ามาอยู่อาศัยในบ้านหลังนี้ ยามเจ็บป่วยเธอเลยอยากจะแสดงน้ำใจกลับไปบ้างแต่กลับพบว่านุชจรีที่เธอห่วงว่าจะยังไม่ได้ทานข้าวทานยา กำลังนั่งทานข้าวต้มอยู่ พอพูดคุยจึงรู้ว่าพิชยะเป็นคนเอาเข้ามาให้พิชยะเป็นนายจ้างที่มีความเมตตา เห็นอกเห็นใจคนรับใช้ในบ้านไม่ต่างจากบิดามารดาของเขา ทั้งที่เธอเห็นด้วยตาตัวเองและจากคำบอกเล่าของคนรับใช้ เวลาเดือดร้อนเรื่องเงินทองก็ไม่เคยดูดาย ให้ความช่วยเหลือทุกครั้ง ส่วนหนี้พวกนั้นเขาก็ทยอยหักตามแต่เห็นสมควรหรือแม้แต่กับคนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อ
Last Updated : 2025-04-20พิษรักคุณหมอ พื้นที่หวงห้าม
มนต์มีนาเงยหน้าขึ้นช้า ๆ จึงเห็นว่าเป็นพิชยะที่ยืนอยู่ ในมือถือร่มกางให้เธอหัวใจหญิงสาวที่หนาวสั่นเพราะร่างกายชุ่มไปด้วยน้ำฝนกลับอบอุ่นขึ้นมาเพียงแค่เห็นใบหน้าของเขาเขาลงมาข้างล่างแล้วพบว่ามนต์มีนาไม่ได้อยู่ในบ้านจึงโทรไปถามพิชชา เลยรู้ว่าวันนี้เธอมาทำบุญให้กับบิดาที่วัดแห่งนี้ จากการตะล่อมถามเขาบึ่งรถออกมาทันที แต่กว่าจะฝ่าพายุฝนมาได้มนต์มีนาก็เปียกปอนไปทั้งตัวแล้ว“มาได้ยังไงคะ”“อย่าเพิ่งถามตอนนี้ ไปขึ้นรถก่อน” เขาคว้าไปที่ข้อมือเล็กให้ร่มคันใหญ่ปกป้องมนต์มีนาจากเม็ดฝนแล้วก้าวขาเร็ว ๆ พาหญิงสาวไปยังรถของเขาที่จอดเทียบอยู่อีกฝั่งหนึ่งมนต์มีนาเข้าไปนั่งในรถที่ติดเครื่องรออยู่แล้ว พิชยะก็อ้อมมาฝั่งคนขับรีบเปิดประตูเข้ามานั่งแต่จังหวะจะออกรถ เขาก็เห็นมนต์มีนานั่งตัวสั่นกอดตัวเองจึงเกิดความเป็นห่วง“เปลี่ยนเสื้อไหม มีเสื้ออยู่เบาะหลัง”“ไม่เป็นไรค่ะ” เป็นความคิดที่ดี แต่ตอนนี้เธออยู่ในรถคงไม่เหมาะ“ไม่เป็นไรได้ไง เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก” พิชยะเอี้ยวตัวไปหยิบเชิ้ตสีขาวของตนมาให้มนต์มีนาใช้เปลี่ยนเธอรับเชิ้ตตัวใหญ่โคร่งสีเข้มจากเขา หัวใจเต้นระรัวเพียงแค่คิดว่าต้องเปลี่ยนเสื้อผ้าต่อหน้าคน
Last Updated : 2025-04-20พิษรักคุณหมอ หวานปากหมอ
“เฮียเคยบอกมีนแล้วไม่ใช่เหรอว่าตรงนี้ถ้าเข้ามาแล้วออกไปง่าย ๆ ไม่ได้” เสียงพร่าแหบชิดริมหูเธอ เพียงแค่จินตนาการถึงร่องทรวงขาวผ่องอวบอิ่มเบียดชิดกันอยู่ในนั้นความตั้งใจที่จะอดเปรี้ยวไว้กินหวานก็ลืมเลือนไปจนหมดสิ้นมนต์มีนาแทบจะกลั้นลมหายใจในยามที่จมูกโด่งเลื่อนลงไปซุกไซ้ซอกคอขาวผ่องของเธอ ชายหนุ่มลิ้มเลียหยาดน้ำบนผิวอ่อนนุ่มแล้วฝังจุมพิตลงไปเบา ๆ มือไม้เธอพลันอ่อนยวบยาบ ความวาบหวามซาบซ่านแล่นพล่านไปทั้งร่างกายพิชยะเองก็ไม่ต่างกัน ความรุ่มร้อนที่สุมอยู่ภายในหน้าขาก่อนนี้หนักอึ้งขึ้นทุกขณะ สิ่งที่ยังซ่อนอยู่ในกางเกงเนื้อดีค่อย ๆ แข็งขึง เลือดในกายไหลลงไปรวมกันที่ส่วนนั้น รอการปลดปล่อยคนตัวเล็กนั่งเกร็งอยู่บนตักแข็งแรงไม่กล้าขยับ สมองว่างเปล่าไม่อาจคิดวิเคราะห์สิ่งใดได้“เฮีย ฟ…ฟัน” เสียงครางผะแผ่วของหญิงสาวยิ่งทำให้ชายหนุ่มยิ้มพอใจเขาจัดการปรับให้เบาะรถเอนลงจนได้ระดับ อำนวยความสะดวกให้เขาได้กลืนกินมนต์มีนาได้สะดวกขึ้นร่างกายของหญิงสาวแตกตื่น เธอรับรู้ได้ทันทีว่าอีกฝ่ายกำลังจะทำอะไรเธอควรจะขัดขืน หักห้ามใจตัวเองไม่ให้พลั้งเผลอกลับทำได้เพียงรอคอยสัมผัสจากอีกฝ่ายแกอย่าใจง่ายอย่างเด็ดข
Last Updated : 2025-04-20พิษรักคุณหมอ หมอจะไม่ทน
“ไม่ต้องกลั้น เฮียอยากได้ยินเสียงมีนเวลาที่ทำหน้าลามกแบบนี้” น้ำเสียงที่นุ่มหูสะกดให้ความตื่นกลัวเพราะยังไม่เคยผ่านเรื่องอย่างว่ามาก่อนลดน้อยลงไปได้บ้างทว่าไม่ทันจะเรียนรู้ความรู้สึกแปลกใหม่ ก้านนิ้วยาวก็ลากขึ้นลงระหว่างกึ่งกลางกลีบกุหลาบของเธอ เสียดสีส่วนอ่อนไหวด้วยจังหวะหนักแน่นขึ้น บดคลึงติ่งเนื้อน้อยที่ชูชันอยู่ราวกับมีกองไฟขนาดใหญ่สุมอยู่ในกาย ท้องน้อยวูบไหวเหมือนเธอกำลังอยู่บนรถไฟเหาะ ร่างบางแอ่นตัวขึ้นหาก้านนิ้วยาว หูตาพร่าลายไม่ได้ยินแม้เสียงฝนข้างนอกนั้น“มีน…มีนไม่ไหวแล้วค่ะ อ๊ะ! อื้ออ” เธอร้องบอกด้วยความทรมาน เงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มหวานหยาดเยิ้ม แทบลืมความอับอายก่อนหน้า“แตกออกมาสิ เฮียอยากกินน้ำของมีนจะแย่แล้ว” เขากระซิบเสียงพร่า ลงมือขยี้ส่วนอ่อนไหวหนักหน่วง จนสุดท้ายเธอก็ทนต่อพิษสงของมันไม่ไหวเกร็งกระตุกหลายครั้ง ปล่อยน้ำหวานหยาดเยิ้มออกมาเปียกชุ่มที่หว่างขาตัวเองในที่สุดเมื่อร่างกายได้รับการปลดปล่อย ความกระดากอายก็แล่นพล่านกลับขึ้นมา แต่ไม่ทันที่มนต์มีนาจะได้ตั้งตัวเขาก็กดเธอลงไปที่เบาะนุ่ม ก่อนจะปลดเปลื้องกางเกงของตนเองออกไปกว่าจะฉุกคิดขึ้นมำได้ว่าเขาไม่มีถุงยางอนามั
Last Updated : 2025-04-20พิษรักคุณหมอ ใจคนมันวุ่นวายกับสิ่งที่ต้องยอมรับ
มนต์มีนารู้สึกตัวตื่นเพราะแสงแดดที่ส่องกระทบเปลือกตา ศีรษะและร่างกายหนักอึ้งเหมือนถูกถ่วงทับด้วยภูเขาหิน ลำคอแห้งผากกว่าจะขยับเนื้อตัวได้ต้องใช้เวลาครู่หนึ่งพลันอาการปวดระบมก็จู่โจมเธอเพียงขยับร่างกายก็รู้สึกเจ็บแสบตรงหว่างขา ย้ำเตือนว่าเมื่อวานนี้เธอเพิ่งจะทอดกายให้เขาเชยชมแค่เพียงรำลึกถึงเหตุการณ์ในรถของพิชยะที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ สองแก้มก็ผ่าวร้อนขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย เสียงครางกระเส่าเสียงเนื้อกระทบเนื้อในวันฝนตกหนัก ทุก ๆ สัมผัสจากพิชยะยังเป็นภาพที่ชัดเจนกวาดสายตามองตัวเองในชุดนอนซาติน นึกถึงภาพวาบหวามเหล่านั้นก็สำเหนียกได้ว่าเธอไม่บริสุทธิ์ผุดผ่องอีกต่อไป ทั้งหัวใจและร่างกายตอนนี้กลายเป็นของพิชยะโดยสมบูรณ์แบบระหว่างกำลังคิดใคร่ครวญอยู่นั้น สายตาก็เหลือบไปเห็นเวลาที่นาฬิกาปลุก หญิงสาวก็รีบตั้งสติก้าวลงจากเตียงนอนอย่างรวดเร็วเผลอตื่นสายจนได้สินะ เธอมีเรียนตอนแปดโมงครึ่ง แต่ตอนนี้จวนจะเจ็ดโมงเช้าแล้วมนต์มีนาใช้เวลาอาบน้ำแต่งตัวด้วยความรวดเร็ว เสร็จแล้วก็วิ่งลงมาข้างล่าง ซึ่งพิชชากับพิชยะรออยู่ที่โต๊ะอาหารก่อนแล้ว“ไม่ต้องตักข้าวให้มีนนะคะพี่นุช พอดีวันนี้มีนตื่นสายเลยว่าจะอ
Last Updated : 2025-04-20พิษรักคุณหมอ จะได้สักกี่น้ำ
“กูไม่ได้มองเด็กนั่นเป็นแค่เพื่อนของไอ้ฟินน์ มึงพอใจหรือยัง”แทบจะหัวเราะออกมาดัง ๆ ที่เห็นพิชยะยอมรับออกมาอย่างหน้าตาเฉย“ถ้ามึงชอบน้องเขาแล้วโรสล่ะวะ มึงจะเอายังไง” แม้ว่าเจ้าตัวจะไม่เคยเปิดปากพูดถึงแฟนสาวที่อยู่ต่างประเทศ แต่ธนาก็เดาได้ไม่ยากทั้งที่ก่อนหน้านั้นคุณมนูญกับคุณเพ็ญพิชย์เร่งรัดให้กลับแต่พิชยะก็ขอเวลาอยู่ต่อ จู่ ๆ กลับมากะทันหันมันต้องมีอะไรเกิดขึ้นระหว่างสองคนนี้แน่“เรื่องระหว่างกูกับโรสกูจะจัดการเอง มึงไม่ต้องยุ่งหรอก”“กูก็ไม่ได้อยากจะยุ่งเรื่องของมึงหรอก แต่กูขอเตือนไว้ก่อนนะ ถ้ามึงคิดแค่จะเอาไว้แก้เหงาชั่วคราว แล้ววันนึงมึงทำให้น้องเขาเสียใจขึ้นมา คนที่จะไม่ยอมก็คือพ่อกับแม่มึงแล้วก็น้องสาวของมึง” ธนาเปิดประตูออกไปจากห้องในทันทีประตูห้องปิดลงแล้วพิชยะยังนั่งอยู่ในท่าเดิม ใบหน้าเรียบนิ่งมองออกไปข้างหน้า ไม่มีแววสะทกสะท้านกับสิ่งที่เพื่อนเพิ่งจะตักเตือนไปทำไมเขาจะไม่รู้ว่านอกพิชชาที่ปรารถนาดีกับมนต์มนา พ่อกับแม่ของเขาต่างก็เอ็นดูเธอทั้งคู่แต่เรื่องระหว่างเขากับมนต์มีนา ไม่จำเป็นต้องให้ใครมาสั่งสอน เขารู้ว่าควรจะจัดการกับเธอยังไงตลอดทั้งวันมนต์มีนายุ่งอยู่กับการเ
Last Updated : 2025-04-20
Latest chapter
พิษรักคุณหมอ ดวงใจคุณหมอ
คุณมนูญกับคุณเพ็ญพิชย์หันไปมองหน้ากัน ไม่คาดคิดว่าจะเห็นคนอย่างเขายอมคุกเข่าให้กับผู้หญิง“อะไรที่อยากพูดก็พูดไปหมดแล้ว วันนี้เฮียแค่จะบอกว่าเฮียรักมีนจริง ๆ นะ รักจนไม่รู้จะรักยังไงแล้ว ไม่ว่ามีนจะให้อภัยเฮียวันไหน เฮียก็จะรอ”“สักสิบปีรอได้ไหมคะ” เขาคำนวณในใจทันที ตอนนี้เขาอายุสามสิบสอง แปลว่าอีกสิบปีข้างหน้า เขาอายุสี่สิบสองวิจัยหนึ่งบอกว่าปัจจุบันนี้ผู้ชายอายุสี่สิบก็เริ่มมีปัญหานกเขาไม่ขัน ถ้าถึงตอนนั้นเขาจะยังทำเรื่องอย่างว่าได้อยู่ไหมนะไม่สิ คุณภาพมันจะเหลือเท่าไหร่ต่างหาก“ว่าไง ทำไมไม่รีบตอบหนูมีนไปล่ะ” เป็นคุณเพ็ญพิชย์เร่งเอาคำตอบจากลูกชายของตัวเองบ้าง จนในที่สุดเขาก็พูดคำนี้ออกมา“ได้ รอได้”“สิบปีนะคะ ระหว่างนี้ห้ามมาเข้าใกล้มีน” เขาพยักหน้า สิบปีก็สิบปีวะ ต่อไปนี้เขาคงต้องออกกำลังกายให้หนักขึ้นกว่าเดิม เพื่อที่อีกสิบปีข้างหน้าน้องชายของเขาจะยังใช้งานได้อย่างมีประสิทธิภาพ“ระหว่างสิบปีนี้มีนจะไปอยู่อเมริกานะคะ”“ไปทำอะไร” ให้รอสิบปียังพอทน แต่ห่างกันสิบปี ใจขาดกันพอดีสิ“ไปเรียนต่อค่ะ แล้วก็จะทำงานอยู่ที่โน่น คุณมุกเป็นคนออกค่าใช้จ่ายให้” ทั้งที่คิดว่าเขากำลังจะได้อุ้มลูก
พิษรักคุณหมอ โอกาสครั้งสุดท้าย
สามวันให้หลังพิชยะได้รับอนุญาตให้ออกจากโรงพยาบาลได้ คนที่เสียสละทั้งเวลางานและเวลาส่วนตัวเป็นสารถีขับรถให้เขานั่งสบาย ๆ ก็ไม่พ้นคุณหมอธนาเพราะพิธาติดประชุมกับคณะผู้บริหาร“กลับบ้านได้แล้วไม่ดีใจเหรอวะ” ตั้งแต่เข้ามานั่งในรถเขาก็เห็นพิชยะทำหน้าเหมือนตูดลิง“แค่กลับบ้านมีอะไรให้ดีใจ” เป็นเมื่อก่อนก็ว่าไปอย่าง ที่พอเขากลับไปแล้วจะได้เจอมนต์มีนาอยู่ที่บ้านแต่ตอนนี้อย่าว่าแต่ได้เจอ เขาโทรไปหาเป็นร้อย ๆ ครั้งเธอก็ยอมไม่รับสายถ้าเป็นเมื่อก่อน ไม่มีทางที่เขาจะอยู่เฉยแบบนี้แน่ ต้องตามไปลงโทษกันบ้าง“ไม่ใช่ว่าเป็นเพราะน้องมีนของกูยังไม่ยอมรับโทรศัพท์เหรอวะ เห้ยย อย่านะเว้ย กูพาเสยเสาไฟจริงด้วย เอาสิ” ธนาร้องโวยวายพร้อมกับข่มขู่ตอนที่พิชยะจะยกเท้าขึ้นมาประทุษร้ายที่ธนาพูดจาไม่เข้าหู แถมยังเรียกมนต์มีนาว่า ‘น้องมีนของกู’ อีก “แม้ระหว่างทางจะเกิดสงครามเล็ก ๆ ระหว่างเพื่อนจนเกือบจะเกิดอุบัติเหตุหลายครั้ง แต่ทั้งสองคนก็มาถึงบ้านกิจธาดาวงศ์ด้วยความปลอดภัยธนายังมีธุระที่อื่นต่อ พอเข้าไปทักทายคุณมนูญกับคุณเพ็ญพิชย์ที่เพิ่งลงเครื่องมาหมาด ๆ ก็ขอตัวกลับทันที ตอนนี้ในที่โถงรับแขกจึงมีเพียงพ่อแม่ลูกนั่
พิษรักคุณหมอ คนมีความผิด 2
ไม่รู้ว่าจะทนอดเปรี้ยวไว้กินหวานได้อีกนานอีกไหน“คุยกับมีนเหรอคะ?” มนต์มีนาเอียงคอถาม มองมาที่ชายหนุ่ม ความจริงหูของเธอได้ยินที่เขาพูดชัดทุกคำ แต่แกล้งทำเหมือนไม่ได้ตั้งใจฟัง“ถ้าเฮียไม่คุยกับมีนแล้วจะให้เฮียคุยกับใคร”“ไม่รู้สิคะ คุยกับพยาบาลไหมล่ะคะ เดี๋ยวมีนไปตามมาให้สักสองสามคน” เรื่องที่พิชยะล้มงานวิวาห์กระจายไปทั่วโรงพยาบาล บรรดาพยาบาลต่างก็ดีใจที่เขากลับมาโสดอีกครั้งแต่พวกเธอก็ดีใจได้ไม่กี่วัน พิชยะก็ให้พิธาบอกกับทุกคนว่าผู้หญิงที่มาเยี่ยมเขาทุกวันคือคนที่เขารักและกำลังตามง้ออยู่ ทำเอาพยาบาลอกหักไปตาม ๆ กันทว่าก็ยังมีพยาบาลหลายคนที่ไม่ถือสาว่าศัลยแพทย์หนุ่มจะมีเจ้าของหัวใจแล้ว ยังแวะเวียนกันเอาของมาเยี่ยมจนหัวกระไดห้องนี้ไม่เคยแห้ง“หึงเหรอ” เขายิ้มที่มุมปาก พอใจที่เห็นความหึงหวงเป็นประกายอยู่ในแววตาของหญิงสาว“ใครหึง มีนไม่ได้หึงสักหน่อย” มนต์มีนาปอกแอปเปิลในมือต่อ ไม่สบสายตาคู่คม กลัวตัวเองจะเผยความรู้สึกนึกคิดออกไปแม้ว่าบาดแผลในใจจะได้รับการเยียวยาจนเกือบจะหายดีแล้วแต่เธอยังไม่สามารถกลับมาคืนดีกับเขาได้เต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ เพราะเธอยังอยากดูความจริงใจจากเขาอีกสหน่อยไม่สิ
พิษรักคุณหมอ คนมีความผิด
กว่าสามสัปดาห์แล้วที่พิชยะพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล ‘วิวัฒเวช’ อาการบาดเจ็บของเขาดีขึ้นตามลำดับจนใกล้จะหายดี เมื่อเช้าหมอแจ้งว่าอีกไม่เกินสองสามวันนี้เขาก็ออกจากโรงพยาบาลได้แล้วมนต์มีนามาเยี่ยมชายหนุ่มทุกวัน แต่เธอไม่ได้อยู่นอนเฝ้าอย่างที่ควรจะเป็นเพราะยังต้องไปฝึกงาน ซึ่งตอนนี้การเป็นนักศึกษาฝึกงานของเธฮก็เข้าสู่เดือนสุดท้ายแล้วถึงแม้ว่าเธอจะใจอ่อนให้พิชยะไปเยอะแล้วก็ตาม แต่ถ้าจะให้เธอทำเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น ก็คงจะเป็นไปไม่ได้แกรกก…ทันทีที่ได้ยินเสียงเปิดประตูห้องเข้ามา คนซึ่งกำลังยืนยืดเส้นยืดสายอยู่ที่หน้าต่างห้องรับอาการดี ๆ ของวันใหม่ แทบจะกระโจนขึ้นไปบนเตียงของโรงพยาบาล ก่อนจะทำทีว่าตนเองนอนหลับอยู่ถ้าคนที่เข้ามาเป็นมนต์มีนาอย่างที่ชายหนุ่มคิด เธอก็อาจจะไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมของเขา แต่บังเอิญว่าเป็นพิธากับธนา พวกเขาจึงรู้เท่าทัน“ลืมตาได้แล้ว พวกกูเอง” พอได้ยินเสียงของหมอธนาพิชยะก็ลืมตาขึ้นมาอย่างไม่สบอารมณ์“มาทำไมนักหนาวะ ไม่มีการมีงานทำรึไง”“อ้าว! พูดแบบนี้ มึงหาว่าท่าน ผอ.ของกูอู้งานเหรอวะ” ธนานั่งลงที่โซฟาภายในห้องผู้ป่วยพิเศษ ไม่ใส่ใจกับคำพูดอ้อม ๆ ของพิชยะที่บ่งบ
พิษรักคุณหมอ หมอป่วย
พิชยะถูกนำตัวเข้าห้องฉุกเฉินทันที โชคดีที่คมมีดไม่โดนจุดสำคัญตอนนี้เขาจึงปลอดภัยแล้วพิธากับธนารู้ว่าเพื่อนถูกแทงก็รีบมาที่ห้องฉุกเฉินทุกคนในแผนกต่างก็พากันตกใจที่เนื้อตัวของศัลยแพทย์หนุ่มเต็มไปด้วยเลือดไม่กี่วันก่อนพิชยะเพิ่งจะประกาศยกเลิกวิวาห์กลางคัน จนกลายเป็นหัวข้อหลักในวงสนทนาของบรรดาหมอและพยาบาลทั้งวอร์ด วันนี้เขากลับได้รับบาดเจ็บมาพ้นขีดอันตรายจวนจะเข้าวันที่สองแล้วแต่จนป่านนี้พิชยะก็ยังไม่ได้สติ มนต์มีนาเป็นห่วงเขามาก เธอไม่ยอมลุกไปไหนแม้ว่าพิธากับธนาจะหมุนเวียนกันมาเฝ้า เธอนั่งกุมมือเขาไว้ตลอดเวลา หวังเพียงให้เขาตื่นขึ้นมาอย่างปลอดภัย แต่ร่างกายที่อ่อนเพลียจากการอดนอนทำให้หญิงสาวฟุบหลับไปมนต์มีนาจึงไม่เห็นตอนที่พิชยะลืมตาขึ้นมา และทันทีที่เขาเห็นหญิงสาวนอนเฝ้าอยู่ข้างเตียง น้ำตาของลูกผู้ชายก็ซึมออกมาโดยไม่รู้ตัวตอนนี้เธอจะยอมยกโทษให้เขาหรือไม่นั้น ไม่สำคัญอีกต่อไป แค่เสี้ยวหนึ่งที่เธอเป็นห่วงเขา เขาก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้วมือเรียวยาวของชายหนุ่มค่อย ๆ ขยับเข้าไปหาใบหน้าจิ้มลิ้ม ใบหน้าของคนที่เขาคิดถึงและโหยหามาตลอดนิ้วเรียวยาวนั่นค่อย ๆ วางลงบนพวงแก้มขาวเนียน หัวใจที่เ
พิษรักคุณหมอ หัวใจที่ต้องปกป้อง
วันต่อมา ทั้งวันมนต์มีนาไม่เห็นพิชยะมาที่บริษัทจึงคิดว่าเหตุการณ์วันก่อนคงทำให้เขาถอดใจไปแล้ว สุดสัปดาห์ทีไรบรรยากาศในการทำงานของพนักงานบริษัทตะวันฉายก็จะครึกครื้นเป็นพิเศษ เพราะบางคนวางแผนจะไปเที่ยวต่างจังหวัดกับคนรัก บางคนก็วางแผนจะใช้เวลาในวันหยุดเสาร์อาทิตย์อยู่กับครอบครัว ถึงเวลาเลิกงานมนต์มีนาก็เดินออกมาที่ประตูฝั่งด้านหน้าของบริษัทหลังจากแน่ใจว่าพิชยะไม่ได้มาดักรอเจอเธอ วันนี้อาทิตย์กับมุกรินไม่ได้เข้าบริษัทเพราะมุกรินต้องไปตรวจครรภ์ตามนัด ส่วนเจนจิราขอลาหยุดหนึ่งวันเพราะต้องไปเฝ้าพี่สะใภ้ที่โรงพยาบาลแทนพี่ชาย ส่วนภูวเนศออกไปพบลูกค้าตั้งแต่เช้ายังไม่กลับเข้ามา วันนี้เธอเลยต้องนั่งรถประจำทางกลับไปที่อพาร์ทเม้นท์คนเดียวเพราะเกศินีที่ชอบไปขลุกอยู่ที่ห้องเธอจนดึกดื่นแทบจะทุกวันขอลาไปทำธุระกับครอบครัวที่ต่างจังหวัด แต่พอเดินออกมาเธอก็พบว่ามีคนมายืนรออยู่ หญิงสาวกอบกำมือทั้งสองเข้าหากันเมื่อต้องการเรียกความเข้มแข็งให้ตัวเอง “ขอคุยด้วยหน่อยสิ” “ถ้าคุณรสสราจะมาติดต่อเรื่องงานคุยกับพี่มุกโดยตรงได้เลยนะคะ ขอตัวค่ะ” “ไม่ต้องมาแกล้งโง่” ถ้อยคำที่แฝงไปด้วยการด่าทอเอ่ยไล่หลังหญิงสาวอ
พิษรักคุณหมอ บาดแผลกับเวลา
คนที่โง่มันคือเขาต่างหากเขาโง่ที่ไม่เคยรู้อะไรเลย ไม่เคยรู้แม้กระทั่งว่าผู้หญิงที่เขาลงมือทำร้ายคือคนที่หัวใจของเขาต้องการชายหนุ่มหยัดกายลุกขึ้นยืนท่ามกลางสายฝนที่เทกระหน่ำลงมา ทุกย่างก้าวของเขาหนักอึ้งไปด้วยความปวดใจจากการกระทำในวันวาน ไม่ว่าจะเหลียวมองไปทางไหนก็พบแต่ความสิ้นหวัง เห็นเพียงใบหน้าหมางเมินของมนต์มีนาที่ฉายวนซ้ำไปมาคำพูดเชือดเฉือนหัวใจมันยังดังก้องอยู่ภายในหัวของเขา ร่างสูงเดินออกไปจากตรงนั้นไม่ต่างจากคนไร้วิญญาณ ไหล่ที่เคยสง่าผ่าเผยกลับลู่ลงข้างกายอย่างสิ้นไร้ความหวังเขาจะทำอย่างไรดี เขาควรทำอย่างไรต่อถึงจะตามหัวใจของเขากลับคืนมาได้เมื่อหมดหนทางสุดท้ายคืนนั้นพิชยะก็ตัดสินใจขอความช่วยเหลือจากอาทิตย์ เจ้าของบริษัทตะวันฉายที่มนต์มีนาฝึกงานอยู่ โดยเขาได้นัดอีกฝ่ายออกมาเจอที่ไนต์คลับของพิธาทั้งสองนั่งพูดคุยกัน ตอนแรกอาทิตย์ปฏิเสธที่จะเข้ามายุ่งเรื่องนี้เพราะอย่างไรเขาก็เป็นคนนอก แต่พอเห็นว่าพิชยะสำนึกผิดจริง ๆ และต้องการจะแก้ไขทุกอย่างให้ดีขึ้น อาทิตย์ก็เกิดเห็นใจผู้ชายด้วยกันครั้งหนึ่งอาทิตย์ก็เคยทำผิดพลาดครั้งใหญ่กับมุกริน เขาเลยเข้าใจความรู้สึกของพิชยะดี คนที่ต้องก
พิษรักคุณหมอ ลูกบอลที่ทุ่มกลับมาเต็มแรง
“พี่เจนไม่ต้องพูดอะไรก็ได้ค่ะ เดี๋ยวมีนออกไปคุยกับเขาเอง”“เดี๋ยวก่อนมีน…” เจนจิรากลัวว่าจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ขึ้นมาเลยรีบตามหญิงสาวออกไป ตอนนั้นพิชยะกำลังจะเดินกลับไปที่รถ เขาเห็นมนต์มีนาจึงหน้าถอดสี“มีน…” ชายหนุ่มเดาได้ทันทีว่ามนต์มีนาอาจจะรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว แต่เขากลับไม่ได้มีความกังวลหรือกลัวอะไร เพราะอย่างน้อยมันก็ทำให้เธอยอมออกมาเจอเขา“เอาของพวกนี้กลับไปด้วยค่ะ มีนไม่ต้องการ” มนต์มีนาโยนของที่ถืออยู่ในมือลงพื้นราวกับว่าเป็นสิ่งของเน่าเสีย ชายหนุ่มได้แต่มองของที่หล่นกระจายอยู่ที่พื้นตรงหน้าของเขาด้วยความเจ็บปวด“เฮียยอมรับผิดทุกอย่างแล้ว มีนให้โอกาสเฮียสักครั้งได้ไหม” นาทีนี้พิชยะแทบจะก้มศีรษะขอโอกาสจากเธอ ทว่าเขากลับได้รับเพียงคำพูดที่ไร้เยื่อใยกลับมา และแม้ว่าเขาจะไม่ได้ตะโกนออกมา แต่คำขอโทษที่มาจากข้างในก็ดังไปถึงความรู้สึกของมนต์มีนาอย่างไม่น่าเชื่ออานุภาพของมันทำให้ขาทั้งสองข้างที่กำลังจะก้าวออกไปหยุดชะงัก แต่เธอก็ไม่ได้หันกลับมามองเขา“มีนไม่มีโอกาสอะไรให้หรอกค่ะ ถ้าไม่อยากให้มีนเกลียดเฮียไปมากกว่านี้ก็อย่ามาให้มีนเห็นหน้าอีก แล้วต่อไปนี้ก็ไม่ต้องเอาอะไรมาให้ เพราะทุกอย่
พิษรักคุณหมอ ใจคนที่ห่วงหา
พิชยะขับรถมาที่โรงพยาบาลเพราะเขารู้ว่าตัวเองมีไข้สูง ตอนที่มาถึงเขาจึงถูกพาเข้าห้องฉุกเฉินหมอและพยาบาลรีบเข้ามาตรวจอาการของเขาอย่างรวดเร็วก่อนจะให้ยาลดไข้ในทันทีชายหนุ่มนอนหลับไปครึ่งวัน ตื่นมาอีกทีเขาก็พบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงของโรงพยาบาล“เป็นไงไอ้คนเก่ง ฟื้นแล้วเหรอมึง” ธนาทักเขาเป็นคนแรก ถ้ามาช้ากว่านี้สักครึ่งชั่วโมง พิชยะอาจจะถูกพิษไข้ที่สูงกว่าสี่สิบองศาเล่นงานจนไม่มีโอกาสได้ไปง้อเมียอีกแน่ ๆ“ไม่ต้องห่วงหรอก กูยังดวงแข็ง”“ปากดีขนาดนี้กูไม่น่าเช็ดตัวให้มึงเลย น่าจะปล่อยให้มึงหนาวตายไปซะ” ธนาพูดด้วยความหมั่นไส้ก่อนจะหันไปเห็นว่าพิชชากำลังมองเขม่นมาที่ตัวเอง“แต่ก็เห็นแก่ที่มึงเคยเปิดเมมเบอร์เลาจน์ให้กู หนี้ชีวิตที่กูช่วยเช็ดตัวให้มึงกูไม่คิดก็ได้”“พร่ำอะไรของมึงวะ” พิธาที่ฟังอยู่นานพูดขึ้นบ้าง เขาได้รับรายงานเรื่องที่พิชยะจัดการเรื่องผ่าตัดโดยไม่ผ่านระเบียบของโรงพยาบาลแล้ว“มึงมีอะไรจะพูดกับกูไหม”“ไม่มี แล้วแต่มึงจะพิจารณาเลย” ตอนที่ตัดสินใจทำลงไปเขาย่อมรู้ความผิดของตนเองและผลที่จะตามมาอยู่แล้วจึงไม่คิดจะอาศัยความเป็นเพื่อนขอให้พิธาผ่อนปรนโทษให้“งั้นกูหักเงินเดือนมึงทั้งเ
