ตอนที่ 10 คนเบื้องหลัง

“ มิก เห้ยมึงช่วยกูหน่อยไม่ได้ไงว่ะ วันนี้ไอ้ซันไม่มาจริงๆนะเว้ย ” เพื่อนของรณภพที่เป็นนักดนตรีขอร้องให้รณภพช่วยเล่นกีต้าร์ให้เพราะเพื่อนเกิดเข้าโรงพยาบาลกะทันหันถ้าไม่มีการเล่นโฟคซองวันนี้เขาต้องโดนผู้จัดการเล่นงานแน่ๆ

“ ไม่เอาเว้ย กูบอกแล้วไงว่าไม่ชอบ กูเป็นแค่บาร์เทนเดอร์ พอ! ”

“ โห่ว กูก็แค่ขอให้มึงมาเล่นโฟคซองแทนกูแค่ชั่วโมงเอง เดี๋ยวกูหาเพื่อนมากู

ขอแค่ชั่วโมงให้มึงมาแทนแค่นี้ไม่ได้ใช่ไหมไอ้มิก ”

“ ไอ้เปรี้ยว มึงก็รู้ว่ากูไม่ชอบไปทำตัวให้ใครเห็นหน้ากู ”

“ ก็กูรู้ไงไอ้มิก กูถึงขอมึงแค่ชั่วโมงเนี่ยถ่วงเวลาเล่นให้กูก่อนเดี๋ยวกูหาคนมาเล่นแทนไอ้ซันเอง มึงช่วยกูไม่ได้หรอ ” รณภพกำลังเจรจากับเพื่อน จะเรียกว่าเจรจาก็คงไม่ใช่เรียกว่าพยายามปฏิเสธคำขอร้องของเพื่อนตัวเอง มากกว่า 

  “ แล้วถ้ากูไม่ช่วยมึงหล่ะมึงจะทำไง ”

  “ ก็ไม่ทำไง มึงก็รู้พี่เอ้ดุจะตายกูก็แค่โดนไล่ออก ” ชายหนุ่มอีกคนสบถเบาๆ พี่เอ้คือผู้จัดการที่ใครๆก็รู้ว่าไนท์คลับนี้พี่เอ้เป็นคนเข้มงวดขนาดไหน วงดนตรีของเปรี้ยว ถูกจ้างให้มาเล่นด้วยบทเพลงที่ทั้งร็อคและอ่อนหวานทำให้คนสนใจ ผู้อยู่เบื้องหลังก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ก็ไอ้คนที่ปฏิเสธคำขอร้องให้ช่วยของเปรี้ยวนั่นแหล่ะ 

  “ มิก กูขอเหอะ มึงเองก็แต่งเพลงให้พวกกุเล่นตั้งเยอะ เอางี้กูขอมึงเล่นแค่วันนี้วันเดียวพรุ่งนี้กูให้ป๋าซื้อกีตาร์โปร่งไฟฟ้าให้มึงเลยกูยกให้ ”

  “ ก็กูบอกแล้วไงกูไม่ชอบ ขืนกูเล่นไปวงพวกมึงได้ดับเอาก็ได้นะเว้ย ”

  “ มึงรู้ได้ไง ฝีมือมึงก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น เอาไงสนไม่สน ”

  “ เรื่องของ กูไม่เอามึงก็รู้กูไม่ได้อยากได้ของใคร ” สิ่งที่รณภพกังวลก็คือเขาอาจเล่นไม่ดีเท่าที่ควรก็เท่านั้นแหล่ะ จริงๆแล้วเขาอายเวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่นเยอะๆซะมากกว่า

  “ สรุป มึงให้กูขึ้นแทน แค่หนึ่งชม.ใช่ไหม ” รณภพคาบบุหรี่แล้วจุดสูบเสื้อหนังสีดำ ที่เขาใส่ กับกางเกงยีนส์สีน้ำเงิน เสื้อด้านในเป็นสีดำเช่นกันลายพื้นเป็นรูปมังกรลวดลายสีขาว ต่างหูสีดำที่เขาใส่ จะว่าไป รณภพก็มีสาวๆมาติดไม่น้อยแต่ด้วยความที่เขาโลกส่วนตัวสูง พวกผู้หญิงที่คอยตามจึงไม่ทันเขาเท่าไหร่

  “ เออ กูขอแค่ชั่วโมง มึงยอมช่วยกูแล้วใช่ป่ะ ” 

  “ อืม ”

  “ ขอบใจมากเพื่อน ” 

ชายหนุ่มตรงข้ามยิ้มกว้าง ก่อนจะกระโดดกอดคอเพื่อนด้วยความดีใจ รณภพดันมือออกคิ้วขมวด ดีใจอะไรก็กระโดดเข้าหาเขาจะเตะเอาหลายทีแล้ว

  “ ถ้ามึงไม่ปล่อยกูนะ กูไม่ขึ้นจริงๆด้วย ”

  “ ฮ่าๆ แหม่ แค่เจ๊ตุ๊ดตู่ แซวมึงเล่นนี่มึงถึงกับจำฝังใจเลยไง้ว่ะ ”

  “ เออดิ ” เปรี้ยวพูดถึงเจ๊ตุ๊ดตู่ที่เป็นสาวประเภทสอง เจ๊เขาเป็นช่างแต่งหน้าทำผมให้กับพวกนักแสดงสาวๆ ที่โชว์อวดลีลาการเต้นบนฟอร์เคยแหย่แกล้งหยอกรณภพเล่น รณภพเองไม่โกรธอะไรแต่ไม่ชอบให้สาวประเภทสองนอกจากเจ๊ตุ๊ดตู๋หรือผู้ชายที่ชอบชายทั้งหลาย หลงเข้าใจผิดหาว่าเขาเป็นเกย์ เพราะเพื่อนเขาเวลาดีใจมันชอบถึงเนื้อต้องตัวเขาอยู่เรื่อย

  “ แล้วมึงเริ่มเล่นตอนกี่โมงไอ้เปรี้ยว ” เขาถามเวลาการแสดงของเพื่อน 

  “ กูเริ่มแสดงตอนสามทุ่มว่ะ มึงก็ขึ้นช่วงนั้นเลยเดี๋ยวหลังสี่ทุ่มกูรับเอง ”

  “ มาให้ทันละกัน ” รณภพพ่นควันสีขาวขึ้นสู่อากาศอีกครั้งก่อนจะหันไปบี้บุหรี่ลงกับภาชนะที่เตรียมไว้รองขี้บุหรี่แล้วเอามือล้วงกระเป๋าเสื้อหนังแขนยาวแล้วเดินเข้าหลังร้านไป

  “ เออ ” เปรี้ยวมองตามหลังเพื่อนไป พลางคิดว่า จะหาใครมาแทนไอ้ซันดีว่ะ แมร่งเสือกเข้าโรงบาลเพราะโรคกะเพาะอะไรวันนี้ว่ะ ก็วันนี้วงพวกเขามีการแสดงพิเศษนี่นาแถมเป็นผู้หญิงซะด้วย 

  “ ไอ้ซันมึงนะมึง ” เปรี้ยวส่ายหัวไปมา อย่างอารมณ์เสียกับเพื่อนที่ชื่อซัน...

ร่างสูงโปร่งเป็นที่สะดุดตาเดินขึ้นไปบนเวทีแล้วนั่งเก้าอี้ที่วางอยู่ตรงกลางมีแสงไฟส่องลงมา เขาหยิบกีต้าร์ที่วางอยู่ข้างๆขึ้นมา เมื่อเริ่มดีดทุกสายตาจับจ้องไปที่เขาอย่างเป็นที่สนใจ รณภพเลือกเพลงที่เขาชอบฟัง

 “ สวัสดีครับ ลูกค้าทุกท่านผมมีบทเพลงมาฝากเพลงนี้มีชื่อว่า ผู้ชายขี้อาย ขอมอบเพลงนี้ให้กับคุณวาวนะครับ ” เขาได้รับเสียงปรบมือและเสียงกรี๊ดจากผู้ที่มาเที่ยวยามค่ำคืน เนื่องจากเพื่อนเขากำชับให้เรียกชื่อหญิงสาวที่เป็นเจ้าของงานวันนี้เขาบอกไปโดยที่ไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าชื่อผู้หญิงที่เขาเรียกไปจะเป็นคนที่เขาเคยเจอมาแล้ว

  ~ ผู้ชายทุกคนกับคำว่ารัก อาจจะบอกกับคนที่รัก

นั้นง่ายดาย แต่กับฉันมันพูดไม่เป็น

อยากจะเป็นเหมือนคนอื่นเขา แต่เพราะเราไม่เหมือนกับใคร

พูดไม่ออก ก็ไม่รู้จะพูดยังไง

ความจริงในใจฉัน ไม่กล้าบอก ทุกๆครั้งที่เจอเธอหวั่นไหว

  ~~ผู้ชายขี้อายหลงรักเธอ แต่ใจเขาไม่กล้าพอ ไม่รู้ว่าจะเริ่มที่ตรงไหน

ผู้ชายขี้อายหลงรักเธอ รักเธอหมดหัวใจ

เธอจะเข้าใจไหม ผู้ชายคนนึงไม่กล้า(บอกรักเธอ)

อยากจะเป็นเหมือนคนอื่นเขา แต่เพราะเราไม่เหมือนกับใคร

พูดไม่ออก ก็ไม่รู้จะพูดยังไง

ความจริงในใจฉัน ไม่กล้าบอก ทุกๆครั้งที่เจอเธอหวั่นไหว

ผู้ชายขี้อายหลงรักเธอ แต่ใจเขาไม่กล้าพอ ไม่รู้ว่าจะเริ่มที่ตรงไหน

ผู้ชายขี้อายหลงรักเธอ รักเธอหมดหัวใจผ

เธอจะเข้าใจไหม ผู้ชายคนนึงไม่กล้า(บอกรักเธอ)

ผู้ชายขี้อายหลงรักเธอ แต่ใจเขาไม่กล้าพอ ไม่รู้ว่าจะเริ่มที่ตรงไหน

ผู้ชายขี้อายหลงรักเธอ รักเธอหมดหัวใจ

เธอจะเข้าใจไหม ผู้ชายคนนึงไม่กล้า(บอกรักเธอ)

รณภพไม่รู้เลยว่าการที่เขาเล่นดนตรีวันนั้นมีผู้หญิงมากมายที่สนใจในตัวเขาและเขายังเป็นที่สนใจของใครอีกคน