บทที่ 795

‘มันเป็นเพราะฉันไม่ชอบคุณปู่ที่พยายามจะควบคุมชีวิตของฉันเหรอ? หรือเป็นเพราะการที่ฉันเลิกกับอี้หรานมีผลมาจากการกระทำของคุณปู่กันแน่?’

‘ไม่ การเลิกกันเกิดขึ้นเพราะการตัดสินใจของฉันเอง’

‘ถึงคุณปู่จะไม่เข้ามาแทรกแซงในเรื่องนี้ ฉันก็อาจจะยังเลิกกับอี้หรานอยู่ดี’

‘ฉันเหมือนยืนอยู่บนปากเหว ตราบใดที่เธอยังมีกู้ ลี่เฉินอยู่ในใจ ฉันก็จะกลัวที่จะเสียเธอไปอยู่ดีและวันหนึ่งฉันจะต้องทนทุกข์กับการทรยศขออี้หราน’

‘แทนที่จะเอาแต่หวาดกลัว มันคงดีแล้วที่ฉันจบเรื่องด้วยตัวเอง’

‘ก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่งและความสัมพันธ์ที่กินเวลาไม่ถึงปี! มันไม่มีความหมายอะไรสำหรับฉันทั้งนั้น!’

เขาพูดกับตัวเองเงียบ ๆ แต่หน้าอกของเขากลัวเสียวซ่านไปด้วยความเจ็บปวด

ราวกับว่าเพียงแค่ความคิดเกี่ยวกับเธอก็สามารถทำร้ายเขาได้

“หือ? คุณหลิง” เกา ฉงหมิงที่นั่งอยู่เบาะหน้าอุทานขึ้น

อี้ จิ่นหลีตกตะลึงในขณะที่เขามองออกไปนอกหน้าต่างกะทันหันอย่างไม่รู้ตัว

สายตาของเขาปะทะเข้ากับร่างผอมบางที่อยู่ตรงริมถนนไม่ไกลนัก

เธอสวมเสื้อยืดสีเทาและกางเกงยีนส์ ผมยาวของเธอถูกมัดเป็นหางม้า ใบหน้าที่งามสง่านั้นดูหมองคล้ำภายในเวลาเพียงไม่กี่วัน แม้แต่เส