Share
บทที่ 466
Related chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 467
ห่าว ฉี่หลงและหลิว จื่อเฉวียไม่ได้ทำตัวเหนือกว่าเหมือนที่ได้ทำกับหลิง อี้หรานก่อนหน้านี้แม้แต่น้อย ถึงพวกเขาจะมองว่าหลิง อี้หรานเป็นมดตัวน้อยที่สามารถบดขยี้ได้อย่างง่ายดาย แต่ในตอนนี้พวกเขาก็คือมดเช่นกัน!ในฐานะนักแสดง ห่าว อี้เหมิงสามารถปกปิดท่าทีแสดงออกของเธอได้มากที่สุด ด้วยท่าทางที่รู้สึกผิดเธอก็กล่าวขึ้นว่า “พี่อี้ วันนี้พ่อแม่ของฉันเจอคุณหลิงที่ห้าง ด้วยความฉุนเฉียวที่ไม่ทันตั้งตัว พวกเขาเลยได้ทำรุนแรงต่อคุณหลิง เรามาที่นี่เพราะต้องการจะขอโทษคุณหลิงต่อหน้าและขอให้เธอยกโทษให้ค่ะ”เป็นเรื่องยากสำหรับห่าว อี้เหมิงที่จะต้องเรียกอี้หรานว่า ‘คุณหลิง’ผู้หญิงคนนี้เป็นผู้หญิงคนสุดท้ายที่เธออยากจะมองเห็น สำหรับเธอ อี้หรานคือคนที่ไร้ค่ามาโดยตลอด แต่ตอนนี้เธอกลับต้องพูดกับคนที่เธอคิดว่าไร้ค่าด้วยความเคารพ เธอพยายามข่มศักดิ์ศรีเอาไว้ในใจ“อย่างนั้นเหรอ? ความฉุนเฉียวไม่ทันตั้งตัว? บอกฉันทีว่าเธอทำอะไรให้พวกคุณโกรธ?” อี้ จิ่นหลีถามอย่างใจเย็น ดวงตาสีดำเข้มทำให้พวกเขายากที่จะเดาว่าเขากำลังรู้สึกอย่างไร‘เจ้าอารมณ์’ นี่คือคำที่ผู้คนกล่าวถึงผู้ปกครองแห่งเมืองเฉิน มีเพียงไม่กี่คนในเมืองเฉินที
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 468
ห่าว ฉี่หลงยังคงดูถ่อมตัว“ไม่จำเป็น ผมไม่คิดว่าเธอต้องการพบคุณ” อี้ จิ่นหลีกล่าวเบา ๆห่าว อี้เหมิงกับหลิว จื่อเฉวียรู้สึกโล่งใจ จะดีกว่าสำหรับพวกเขาที่จะไม่ขอโทษเธอด้วยตนเอง อย่างน้อยพวกเขาก็รู้สึกอับอายน้อยลงมันเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะต้องขอโทษคนที่พวกเขาเคยมองว่าเป็นมด โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคน ๆ นั้นคือฆาตกรที่ฆ่าลูกสาวของพวกเขา สำหรับห่าว อี้เหมิงแล้ว เธอเคยเป็นคู่แข่งในเรื่องของความรักมาก่อนแต่ห่าว ฉี่หลงไม่ได้ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขากลับขมวดคิ้วมากกว่าเดิม ลางสังหรณ์วิ่งผ่านหัวใจของเขา เขากลัวว่ามันจะไม่ง่ายอย่างที่เขาคิด“ถ้าเป็นอย่างนั้น พวกเราจะไม่รบกวนคุณแล้ว จิ่นหลี ขอตัวนะคะ” หลิว จื่อเฉวียส่งสายตาบอกห่าว ฉี่หลงให้รีบออกไปอย่างรวดเร็วหลิว จื่อเฉวียลุกขึ้น แต่เสียงของอี้ จิ่นหลีกลับดังขึ้น “แต่ยังไง คุณก็ควรจ่ายหนี้ของคุณก่อนออกไป”“เราเป็นหนี้อะไร?” หลิว จื่อเฉวียดูงุนงง สงสัยว่าอี้ จิ่นหลีหมายถึงอะไร“วันนี้คุณตบหน้าอี้หรานสองสามครั้ง คุณสามารถชำระหนี้ด้วยการตบหน้าตัวเอง” อี้ จิ่นหลีกล่าวตามความเป็นจริง แต่หลิว จื่อเฉวียกลับเก็บความโกรธไว้ในใจเธอควรจ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 469
เธอมักจะได้รับการสรรเสริญในสังคมชั้นสูง เธอไม่เคยได้รับการปฏิบัติแบบนี้มาก่อน“ไม่ ฉันต้องต่อว่านังผู้หญิงคนนั้น หลิง อี้หราน มันต้องเป็นคนบอกอี้ จิ่นหลีเกี่ยวกับเรื่องนี้แน่ ๆ เขาไม่เคยทำแบบนี้กับฉันมาก่อน” หลิว จื่อเฉวีย ตำหนิหลิง อี้หราน “พอได้แล้ว! เลิกไปรบกวนหลิง อี้หรานได้แล้ว เท่านี้ก็จบ!” ห่าว ฉี่หลงกล่าวหลิว จื่อเฉวียมองสามีของเธออย่างไม่เชื่อคำพูด “คุณพูดอะไร? หลิง อี้หรานฆ่าลูกสาวของเรานะ!”ดวงตาของห่าว ฉี่หลงเต็มไปด้วยความซับซ้อน เขามองไปทางอื่น พยายามหลบสายตาจากภรรยา “ถ้าคุณไม่อยากให้ตระกูลเราถูกฝั่งไปพร้อมกับเหมยยวี่ ก็ทำตามที่ผมบอก!”หลิว จื่อเฉวียต้องการพูดอะไรบางอย่าง แต่ห่าว อี้เหมิงดึงแม่ของเธอออกไป “ฟังพ่อก่อนนะแม่ อย่าเพิ่งไปตามราวีหลิง อี้หรานตอนนี้” ถ้าอี้ จิ่นหลีจะเลิกสนใจหลิง อี้หราน นั่นก็ขึ้นอยู่กับโชคของหลิง อี้หรานใบหน้าของหลิว จื่อเฉวียเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง เธอถูกตบอย่างไร้เหตุผลหรือเปล่า?ทำไมหลิง อี้หรานถึงไม่ตายในคุก?...หลิง อี้หรานเดินลงบันไดมาในห้องนั่งเล่น เธอยืนอยู่ที่ด้านบนของบันได ซ่อนตัวอยู่ในเงามืดเธอเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นในห้องนั
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 470
ถ้าเธอพึ่งพาเขามากเกินไป มันอาจจะค่อย ๆ กลายเป็นนิสัย...เขาก้มลงมาหอมแก้มของเธอที่ยังคงบวมอยู่ จูบนั้นนุ่มนวลราวกับขนนก “ถ้าอย่างนั้นก็ขึ้นอยู่กับผม นั่นคือสิ่งที่ผมต้องการ”เขาต้องการให้เธอพึ่งพาเขาจนเธอไม่สามารถทิ้งเขาได้…ประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา แพทย์ประจำตระกูลมาที่คฤหาสน์อี้ เขามองดูแก้มที่บวมของหลิง อี้หรานและสั่งยาเพื่อลดอาการบวมหลังจากที่แพทย์จากไปแล้ว หลิง อี้หรานกำลังจะทายา แต่อี้ จิ่นหลีกลับดึงมันมาจากเธอ “ผมจะทาให้พี่เอง”“อืม” เธอตอบเขาใช้นิ้วเรียวยาวจุ่มครีมและค่อย ๆ เกลี่ยเนื้อครีมให้ทั่วแก้มของเธอ ท่าทางของเขาอ่อนโยนมาก ความเย็นของเนื้อครีม ทำให้แก้มของเธอไม่บวมแดงอีกต่อไป“พี่คอยทำให้ผมกังวลและชอบเจ็บตัวอยู่เสมอเลยนะ” เขากระซิบและยังคงทาครีมให้เธอหลิง อี้หรานพบว่าตัวเองไม่สามารถแก้ต่างกับคำพูดของเขาได้ ดูเหมือนว่าเธอจะได้รับบาดเจ็บเล็ก ๆ น้อย ๆ ทุกประเภทตั้งแต่เจอกับเขา“ผมหวังว่าผมจะซ่อนพี่ไว้ที่บ้านได้ เพื่อไม่ให้ใครมาทำร้ายพี่ ผมไม่อยากให้พี่ได้รับบาดเจ็บอยู่ตลอดเวลา” เขากล่าว ทุกครั้งที่เขาเห็นบาดแผลบนร่างกายของเธอ มันทำให้เขารู้สึกราวกับว่าหัวใจของเขา
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 471
“ไม่... ไม่มีอะไร ฉันแค่เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าพรุ่งนี้ฉันจะไปเยี่ยมคุณยาย แต่ยังไม่ได้ซื้ออะไรเลย” หลิง อี้หรานกล่าว อันที่จริงแล้วเธอซื้อของมาสองสามอย่าง แต่ตระกูลห่าว โยนมันทิ้งลงในถังขยะ“ถ้าเรื่องนั้น ผมซื้อมาให้พี่แล้ว อยู่บนโต๊ะกาแฟ” อี้ จิ่นหลีกล่าวหลิง อี้หรานมองไปที่โต๊ะกาแฟในห้องของเธอและเห็นลักษณะถุงที่คุ้นเคย มันคือ... ถุงแบบเดียวกับที่เธอซื้อขนมอบที่ห้างในวันนี้ เขา... ซื้อมาแบบเดียวกันหรือเปล่า?“เป็นแบบเดียวกับที่ฉันซื้อวันนี้หรือเปล่า?” หลิง อี้หรานถามอย่างโล่งอก“ใช่ ผมซื้อมาเพิ่มอีกสองสามอันด้วย” อี้ จิ่นหลีกล่าว“คุณรู้ได้ยังไงว่า... เอ่อ ฉันซื้ออะไรมา?” หลิง อี้หรานถามอย่างสงสัย ถึงอี้ จิ่นหลีจะได้ดูวิดีโอแล้ว แต่สิ่งที่เขาเห็นก็แค่ถุงอย่างเดียว“ผมตรวจสอบประวัติใบแจ้งยอดซื้อ เลยรู้ว่าพี่ซื้ออะไรบ้าง” อี้ จิ่นหลีตอบหลิง อี้หรานเข้าใจดีว่าการทำแบบนี้อาจไม่ง่ายสำหรับคนอื่น ๆ แต่มันกลับเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขา“เดี๋ยวนะ ฉันเผลอร้องออกมากะทันหัน ฉันรบกวนคุณหรือเปล่า?” หลิง อี้หรานถาม“พี่ไม่มีอะไรรบกวนผมหรอก” อี้ จิ่นหลีหมอบลงข้างเตียงของเธอ “ไม่ว่ายังไงก็ตาม พี่ก
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 472
แต่หลิง อี้หรานไม่คาดคิดว่าอี้ จิ่นหลีจะขอให้คนขับนำรถยนต์ส่วนตัวมาด้วย ซึ่งมันมีราคาเพียงสามแสนดอลลาร์เท่านั้นหลิง อี้หรานรู้สึกตกใจ“พี่ไม่ได้บอกว่าพี่อยากให้มันดูธรรมดามากกว่านี้เหรอ?” อี้ จินหลีถาม“ฉันอยากให้มันดูธรรมดาเพราะฉันไม่อยากดูโดดเด่นในเป็นเมืองเล็ก ๆ ที่มีแต่เรื่องซุบซิบเกิดขึ้น ฉันกลัวว่าเรื่องแบบนั้นจะไปรบกวนคุณยาย แต่คุณจะขับรถคนนี้ไปจริง ๆ ใช่ไหม?" หลิง อี้หราน กล่าว“คิดว่าผมพูดเล่นเหรอ?” อี้ จิ่นหลียิ้ม “ก็ได้ ขึ้นรถกันเถอะ”เมื่อหลิง อี้หรานขึ้นรถ เธอก็พบว่าไม่มีคนรับรถรออยู่ อี้ จิ่นหลีเป็นคนขับแทน“คุณจะขับเหรอ?” เธอถาม“ใช่ มันไม่ไกลมาก พี่จะงีบหลับก็ได้ถ้าง่วงนอน ผมรู้ทางไปที่นั่น” อี้ จิ่นหลีกล่าวขณะที่เขาสตาร์ทรถหลิง อี้หรานเม้มริมฝีปากของตัวเองขณะเฝ้าดูอี้ จิ่นหลีขับรถ ใช้เวลามากกว่าสองชั่วโมงกว่าจะถึงตัวเมืองอี้ จิ่นหลีคงรู้สึกเหนื่อยในการขับรถมากกว่าสองชั่วโมง แต่หลิง อี้หรานไม่สามารถยื่นมือไปช่วยเขาขับรถได้เพราะใบขับขี่ของเธอถูกระงับและ... เธอไม่สามารถขับรถได้อีกต่อไปโดนสั่งห้ามขับรถตลอดชีวิต!หากว่า... วันหนึ่งเธอสามารถแก้ไขคดีความและพิสู
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 473
เธอมองเขาด้วยสีหน้าที่งุนงง “มีอะไรเหรอ?”“พี่คิดว่าจะแนะนำตัวผมยังไง?” อี้ จิ่นหลีถามหลิง อี้หรานตกตะลึง แต่ก็ตอบกลับอย่างรวดเร็วว่า “แน่นอน ฉันจะแนะนำคุณให้รู้จักในฐานะแฟนของฉันไง”อี้ จิ่นหลียิ้ม “ก็ได้ ไปกันเถอะ”หลังจากลงจากรถแล้ว หลิง อี้หรานก็เข้ามาและเคาะประตู ไม่นานก็มีคนมาเปิดประตูให้เธอ นั่นคือน้าคนเล็กของเธอเมื่อน้าคนเล็กเห็นหลิง อี้หราน สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนเป็นเยาะเย้ยทันที “เธอนั่นเอง อี้หราน ครั้งนี้เธอพาผู้ชายมาด้วยเหรอเนี่ย!”น้าคนเล็กเหลือบมองออกไปนอกประตูขณะที่เธอพูดและสังเกตเห็นรถยนต์คันธรรมดาที่จอดอยู่หน้าบ้าน แล้วเธอจึงมองไปที่หลิง อี้หรานอย่างเยาะเย้ยพวกเขาทั้งหมดคิดว่าหลานสาวของเธอกำลังคบหากับเศรษฐีคนหนึ่ง ชายคนนั้นได้ช่วยเธอออกมาจากบ้านเช่าโง่ ๆ หลังนั้นมองดูรถที่จอดอยู่ข้างนอก ดูไม่เหมือนรถหรูเสียเลย นอกจากนี้ น้ายังมีความสามรถในการจดจำรถยนต์หรูหราได้อีกด้วยผู้ชายข้าง ๆ หลานสาวของเธอดูดีมาก จุดเด่นมีแค่ภาพลักษณ์ที่หล่อเหลาอย่างนั้นเหรอ? ถ้าอย่างนั้นเขาเป็นได้แค่ไม้ประดับเท่านั้นแหละ!นอกจากนี้ ผู้ชายคนนี้คงไม่รู้ว่าหลานสาวของเธอเคยติดคุกมาก่อน!
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 474
“ไปดูคุณยายเสร็จแล้วเหรอ?” อี้ จินหลี่ถาม“คุณยายยังหลับอยู่ ฉันไม่อยากปลุกเธอ เลยออกมาก่อนน่ะ” หลิง อี้หรานตอบขณะที่หลิง อี่หรานกำลังพูด หวา ลี่ฟางลูกพี่ลูกน้องของเธอก็ออกมาพร้อมกับชาสองถ้วยและวางมันไว้ข้างหน้าเธอกับอี้ จิ่นหลี “มาดื่มชากันสิ อี้หราน”ดวงตาของหลิง อี้หรานเต็มไปด้วยความประหลาดใจ ลูกพี่ลูกน้องของเธอไม่เคยเสิร์ฟชาให้เธอมาก่อน“นี่ อี้หราน เธอจะไม่แนะนำสุภาพบุรุษที่เธอพามาที่นี่หน่อยเหรอ?” น้าคนเล็กถาม น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความริษยา“เขาเป็นแฟนฉัน จิน” หลิง อี้หรานตอบ เธอไม่ได้พูดชื่อเต็มของอี้ จิ่นหลีโดยเจตนา เพื่อที่ญาติของเธอจะไม่แตกตื่นถ้าพวกเขาพบว่า จิน คือ อี้ จิ่นหลีทั้งหมดที่หลิง อี้หรานต้องการก็คือให้คุณยายของเธอใช้เวลาที่เหลืออย่างสงบสุข“แฟนเหรอ? เป็นไปไม่ได้!” หวา ลี่ฟางอุทานดูเหมือนว่าหลิง อี้หรานกำลังเล่าเรื่องตลกอยู่อี้ จิ่นหลีเหล่ตาและจ้องมองที่หวา ลี่ฟางอย่างเย็นชาทันใดนั้น หวา ลี่ฟางก็รู้สึกราวกับว่าเธอตกลงไปในถ้ำน้ำแข็ง มันเหน็บหนาวมากจนเธอสัมผัสได้ถึงความเย็นจากส่วนลึกของหัวใจ“ทำไมมันจะเป็นไปไม่ได้?” อี้ จิ่นหลีถามอย่างเฉื่อยชาหวา
Latest chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1480
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1479
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1478
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1477
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1476
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1475
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1474
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1473
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1472
