บทที่ 313

“ก็... ดี” เธอพูดไม่ออก และปากของเธอเต็มไปด้วยรสชาติของค็อกเทล

เธอควรลิ้มรสเครื่องดื่มอย่างช้า ๆ แต่เธอกลับดื่มมันหมดแก้วในคราวเดียว “ไป๋ ทิงซิน คุณต้องการให้ฉันทำอะไรเพื่อจบเรื่องนี้เสียที? บอกฉันมา!”

บางทีอาจเป็นเพราะค็อกเทลที่ทำให้เธอรู้สึกกล้าขึ้นและเสียงดังมากขึ้น

ดวงตาของเขามัวหมองลง “ไม่ว่าคุณจะติดหนี้อะไรผมไว้ คุณจะได้สะสางมันตอนนี้แหละ”

เธอเอียงศีรษะไปข้างหนึ่ง ดวงตากลมโตของเธอจ้องมองไปที่เขาราวกับว่าเธอกำลังคิดอะไรบางอย่าง “ฉันต้องสะสางหนี้อะไรก็ตามที่ติดค้างคุณไว้งั้นเหรอ?”

“ใช่” เขากล่าว

ชิน เหลียนอี ยืนขึ้นและสายหัว เพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ในตัวเธอ ทำไห้เธอรู้สึกเวียนหัวเล็กน้อย

ฤทธิ์ของค็อกเทลยังแรงเหมือนเดิม

เพราะสิ่งนี้ทำให้เธอกล้าขึ้นและทำในสิ่งที่ปกติเธอไม่กล้าทำ

เหมือนกับตอนที่เธอกำลังปลดซิปเสื้อโค้ทของเธอและถอดมันออกในตอนนี้

ไป๋ ทิงซิน หรี่ตามองการกระทำของชิน เหลียนอี ในตอนนี้ ดวงตาของเขามีประกายแวววาว

ชิน เหลียน ถอดเสื้อโค้ทของเธอออกและเริ่มถอดเสื้อกันหนาวข้างใน เมื่อเสื้อสเวตเตอร์อยู่บนพื้น เธอก็เริ่มถอดเสื้อยืดคอตตอน...

“อะไร คุณคิดว่าผมต้องการคุณเหรอ?”