Share
บทที่ 199
Related chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 200
“ฉันจะบอกว่าฉันไม่สามารถรักษาอาการป่วยนี้และพาแม่ของเธอกลับบ้านได้ ฉันจะดูว่าเธอจะให้เงินหรือไม่!” ชายชราลู่กล่าวอย่างโกรธเคือง“แต่ถ้าเธอฟ้องเราจริง ๆ ล่ะ?” คุณลุงคนแรกพูดด้วยความกังวลคุณลุงคนที่สองรีบเสริมว่า “ใช่แล้ว เธอเป็นนักเรียนกฎหมายชั้นนำในตอนนั้นและเคยเป็นทนายความด้วยซ้ำ ยิ่งไปกว่านั้นการสนับสนุนเธอตอนนี้…. ผู้มีอำนาจนั่นก็คงมี หากพวกเขาฟ้องร้องเราจริง ๆ เราคงไม่สามารถชนะคดีนี้ได้เลย”ชายชราลู่ลูบคางของเขา การแสดงออกของเขาน่าเกลียดขณะที่เขาพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นพวกแกสามคนสรุปค่ารักษาพยาบาลที่เหลืออีกสามในสี่”"พ่อต้องการให้เราครอบคลุมค่าใช้จ่ายอย่างนั้นเหรอ?" ป้าคนที่สามถามอย่างเร่งรีบ“อะไรอีก? จะรอนังสารเลวนั่นฟ้องเราเหรอไง?” ชายชราลู่จ้องมองลูกสาวของเขาด้วยความโกรธ “หากแกไม่ได้ร่วมจ่ายค่ารักษาพยาบาลเหล่านี้ อย่าคิดว่าจะได้เงินแม้แต่สตางค์เดียวจากค่าชดเชยเวนคืนที่กำลังจะมาถึง!”ป้าคนที่สามไม่ส่งเสียงอีกต่อไป แม้ว่าเธอจะเป็นลูกสาวที่แต่งงานไปแล้ว แต่ครอบครัวก็บอกก่อนหน้านี้ว่าพวกเขาจะให้เงินก้อนเล็ก ๆ จากค่าชดเชยการเวนคืนให้กับเธอตอนนี้ทั้งครอบครัวมีความหวังที่ตรึง
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 201
"ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เนื่องจากเธอทำบางสิ่งที่เธอไม่ควรทำ โดยธรรมชาติแล้วเธอควรต้องรับผลที่ตามมา” กู้ ลี่เฉิน พูดอย่างไม่ใส่ใจราวกับว่าเขาไม่คิดว่ามันจะเป็นเรื่องใหญ่เลยอย่างไรก็ตาม เมื่อหลิง อี้หราน ได้ยินหัวใจของเธอก็กระโจน หรือพูดอีกอย่างก็คือ… จง หรงหรง ถูกทำให้เงียบไปงั้นเหรอ? เธออาจถูกบังคับให้ออกจากธุรกิจการแสดงไปเลยก็ได้จากนั้นเธอก็จะไม่มีเครื่องประดับหรูหราประดับประดาอีกต่อไปและต้องใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายบนโลกนี้มีกี่คนที่เต็มใจเลือกความเรียบง่าย? โดยเฉพาะคนที่เคยสัมผัสความหรูหรามาก่อน เธอกลัวว่า จง หรงหรงจะไม่สามารถทนต่อความธรรมดาสามัญแบบนั้นได้“อะไรกัน คุณเห็นใจเธอเหรอ?” กู้ ลี่เฉิน มองไปที่ผู้หญิต่อหน้าต่อตา “วันนั้น จง หรงหรง ไม่สุภาพกับคุณเลย”“ฉันไม่ได้เห็นอกเห็นใจ และฉันก็คิดว่าเธอคงไม่ต้องการความเห็นอกเห็นใจของฉันด้วยเช่นกัน” หลิง อี้หราน กล่าว “คุณไม่จำเป็นต้องเลี้ยงฉันเพื่อเป็นการขอโทษเช่นกัน ฉันต้องขึ้นรถบัสกลับไปที่เมืองเฉิน”“แต่ผมยังอยากเลี้ยงคุณ” กู้ ลี่เฉิน กล่าวหลิง อี้หราน พูดอย่างเฉยเมย “เป็นไปได้ไหมที่คุณต้องการที่จะใช่กำลังบังคับฉันน่ะ?”“ผมไม่ชอบ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 202
เธอไม่กังวลที่จะไม่มีความสัมพันธ์กับอี้ จิ่นหลีอีกต่อไปอย่างนั้นหรือ? ท้ายที่สุด การดำรงอยู่ของเขาก่อนหน้านี้เป็นเหมือนฝันร้ายของเธอ อย่างไรก็ตาม เมื่อกี้... เธอคิดจริง ๆ ว่าเขาจะช่วยเธอ!“ทำไมคุณถึงอยู่ที่โรงพยาบาล?” เสียงของกู้ ลี่เฉินดังขึ้นในรถทันที“คุณยายของฉันไม่สบาย ฉันมาเยี่ยมเธอ” เธอกล่าว แม้ว่าเธอจะไม่ได้พูด แต่เขาก็สามารถตรวจสอบได้อย่างรอบคอบ“คุณยายของคุณอาศัยอยู่ในเมืองนี้เหรอ?” เขาถาม“อ่า - ฮะ”“ถ้าอย่างนั้น คุณ... เคยอาศัยอยู่ที่นี่ในอดีตด้วยหรือเปล่า?” เสียงของเขาดูเหมือนจะมีความลังเล“ฉันอาศัยอยู่ที่นี่ในช่วงที่ฉันยังเด็ก แต่ฉันกลับไปที่เมืองเฉินหลังจากอายุมากขึ้น” เธอกล่าว“อย่างนั้นเหรอ? แล้วตอนที่คุณอยู่ที่นี่ตอนเด็ก ๆ มีอะไรผิดปกติเกิดขึ้นหรือเปล่า?” เมื่อเขาถามเช่นนี้นิ้วของเขาที่จับพวงมาลัยแน่นขึ้นเล็กน้อย“ฉันไม่เข้าใจว่าคุณหมายถึงอะไร ‘สิ่งผิดปกติ’” หลิง อี้หราน ตอบ “ยิ่งไปกว่านั้นตอนที่ฉันอยู่ที่นี่ฉันยังเด็ก แม้ว่าจะมีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้น แต่ฉันก็อาจจะไม่รู้หรือจะลืมไปแล้ว "กู้ ลี่เฉิน นิ่งเงียบและไม่พูดอะไรอีก รถหยุดอยู่ด้านนอกทางเข้าร้านอาหารแห่
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 203
“อย่างนั้นเหรอ?” เธอพูดขณะโน้มตัวไปข้างหน้า เธอรู้สึกว่าคำพูดของเขามีจุดประสงค์เพื่อให้เธอได้ยินดวงตานกฟีนิกซ์สีดำของเขาจ้องมองไปที่ใบหน้าตรงหน้า ริมฝีปากบางของกู้ ลี่เฉิน แยกออกเล็กน้อยขณะที่เขาพูดต่อว่า “เพราะตอนนั้นผมถูกแยกออกจากใครบางคนในโรงพยาบาลนั้น คน ๆ นั้นเคยบอกผมครั้งหนึ่งว่าเธอชอบทานอาหารที่ร้านนี้มากดังนั้นผมจะมานั่งทานอาหารที่นี่ทุกปีในวันที่ผมแยกจากเธอ”“ในกรณีนั้น ฉันคิดว่าคน ๆ นั้นต้องเป็นคนที่สำคัญมากสำหรับคุณสินะ ใช่ไหม?” หลิง อี้หราน กล่าว เมื่อได้ยินน้ำเสียงของเขาดูเหมือนว่าเขาคิดถึงคน ๆ นั้นจริง ๆ“ใช่ สำคัญมาก สำหรับผม ชีวิตของเธอเกือบจะสำคัญพอ ๆ กับของผม” น้ำเสียงที่ไม่แยแสของเขาฟังดูเหมือนว่าเขากำลังพูดอะไรบางอย่างที่เป็นธรรมชาติมากอย่างไรก็ตาม หลิง อี้หราน ตกใจเมื่อเธอได้ยินสิ่งนี้กู้ ลี่เฉิน กังวลเกี่ยวกับคนที่เขาแยกทางเหรอ? เดิมทีในสายตาของเธอคนอย่างเขาที่เปลี่ยนแฟนตลอดเวลาและถึงแม้จะไร้ความปราณีต่อแฟนเก่าของเขา แต่ก็ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ในแง่ของความรู้สึกเธอคิดว่าเมื่อน้ำกระเพื่อมปรากฏขึ้นในใจของเขา มันจะหายไปและเหมือนกับว่ามันไม่เคยมีอยู่จริงอ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 204
ในตอนที่เขาได้พบกับคน ๆ นั้นในตอนนั้นมันก็อยู่ในเมืองเล็ก ๆ แห่งนี้ยกเว้นเมื่อเขาถามเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้ดูเหมือนว่าเขาจะคิดมากเกินไป“คุณไม่ใช่เธอสินะ” เขาพูดแบบสบาย ๆ เธอไม่ใช่คนนั้นอะไร? ความสงสัยฉายผ่านดวงตาของหลิง อี้หรานในตอนนี้เจ้าของร้านได้เสิร์ฟอาหาร กู้ ลี่เฉิน กล่าวว่า “เอาล่ะ กินข้าวกันเถอะ อยากดื่มไวน์สักหน่อยไหม?”หลิง อี้หราน นึกถึงประสบการณ์ที่เธอเมาต่อหน้าอี้ จิ่นหลี และส่ายหัวอย่างรวดเร็ว “ไม่จำเป็น ฉันจะดื่มตามปกติค่ะ”ดังนั้น กู้ ลี่เฉิน จึงให้เจ้าของร้านนำเครื่องดื่มสองขวดมา“คุณก็ไม่ดื่มไวน์เหรอ?” เธอเลิกคิ้ว“ผมต้องขับรถในภายหลัง ดังนั้นผมจะไม่ดื่ม” เขากล่าวสีหน้าของเธอมืดลงทันทีเมื่อเธอนึกถึงอุบัติเหตุรถชนที่ทำให้เธอต้องรับโทษ ข้อหาเมาแล้วขับ แต่วันนั้นเธอไม่ได้เมาอะไรเลย!"ใช่สิ ตอนนั้นคุณประสบอุบัติเหตุรถชนเพราะคุณเมาแล้วขับใช่ไหม?” จู่ ๆ เสียงของเขาก็ดังขึ้น “นั่นเป็นสาเหตุที่คุณได้งานกวาดที่ศูนย์บริการสุขาภิบาลใช่ไหม?”“อย่างน้อยฉันก็ยังมีงานต้องทำ” หลิง อี้หราน กล่าวอย่างไม่เห็นคุณค่า“คุณต้องการให้ผมไปทักทายที่ศูนย์บริการสุขาภิบาลและให้พวก
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 205
ในสองสามวันนี้เธอทำงานและยุ่งกับการถักถุงมือ ในเช้าตรู่วันนี้เธอขึ้นรถเพื่อรีบมาที่นี่และยุ่งทั้งวันดังนั้นจึงใช้เวลาไม่นานก่อนที่หลิง อี้หราน จะปิดตาและหลับไปโดยไม่ได้ตั้งใจกู้ ลี่เฉิน เหลือบมองไปที่หลิง อี้หราน ที่กำลังหลับอยู่และลดระดับเสียงเพลงลงหลังจากที่เธอหลับไปเธอก็ดูเหมือนคนในความทรงจำของเขามากขึ้น จริง ๆ แล้วเธอก็ดูคล้าย ๆ กันเมื่อลืมตาด้วยเช่นกัน แต่เมื่อเธอลืมตาก็มีการแสดงออกของเธอเหมือนผ่านหนาวผ่านร้อนมา มันเป็นสิ่งที่บุคคลในความทรงจำของเขาไม่เคยมีคน ๆ นั้นในความทรงจำของเขามีดวงตาที่ชัดเจนและสดใสซึ่งดูเหมือนจะเต็มไปด้วยความหวังซึ่งไร้ขีดจำกัดเมื่อหลิง อี้หราน ตื่นขึ้นรถก็มาถึงประตูหมู่บ้านที่เธออาศัยอยู่แล้วจู่ ๆ เธอก็รู้สึกอายและปลดเข็มขัดนิรภัยออกอย่างรวดเร็ว “ฉันนอนนานแค่ไหน?”“ไม่เป็นไร ไม่นานหรอก” เขากล่าวหลิง อี้หราน ลงจากรถอย่างรวดเร็ว เธอเอื้อมมือไปหยิบกระเป๋าที่วางอยู่เบาะหลัง แต่เธอจับมันไม่ถูก สิ่งของทั้งหมดในกระเป๋าทะลักออกมาเธอโวยวายและรีบเก็บของที่หกออกมาจากกระเป๋าทันใดนั้น เธอก็รีบเก็บถุงมือที่ถักได้ครึ่งหนึ่งอย่างเร็วเท่าที่จะเร็วได้“ค
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 206
จากนั้นเธอก็ได้ยินเสียงหนุ่มสาวเสียงใสร้องว่า 'เดินไปตามเส้นทางแห่งชีวิต'“จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเรา… ถูกจับได้อีกครั้งและไม่สามารหนีไปได้” เสียงของเด็กชายดังขึ้น“เจ้าโง่! อยู่กับฉันตรงนี้แล้ว เราจะหนีไปไม่ได้ได้ยังไง? ฉันจะพานายไปกับฉันและหนีออกไปให้ได้อย่างแน่นอน!”“ถ้าเธอทิ้งฉัน เธอจะหนีไปได้อย่างแน่นอน”“ไม่มีทางที่ฉันจะทิ้งนายหรอกน่า! ฉันบอกว่าฉันจะปกป้องนาย ดังนั้นฉันก็จะปกป้องนายสิ! ฉันไม่กลัวคนเลวพวกนั้นหรอก!”“ทำไมเธอไม่ไปจากฉัน?”“เพราะเราเป็นเพื่อนกันไงล่ะ!”“อา!" หลิง อี้หราน ลืมตาขึ้นพร้อมกับเริ่มขึ้น ในพริบตาเธอลุกขึ้นนั่งบนเตียงพร้อมกับเบิกตากว้าง สิ่งที่เข้ามาในจินตนาการของเธอคือแสงสีซีดนี่คือบ้านเช่าของเธอ!หลิง อี้หราน หายใจเข้าทันทีขณะที่เธอมองดูเวลา มันเป็นเพียงตีสามเธอ… มีความฝันหรือเปล่า? ดูเหมือนว่าเธอฝันถึงบทสนทนาระหว่างตัวเองที่อายุน้อยกว่าและเด็กชายคนหนึ่ง นอกจากนี้เธอยังเคยร้องเพลง ‘เดินไปบนเส้นทางแห่งชีวิต’ ของ เทเรซ่า เติงพระเจ้าช่วย ทำไมเธอถึงฝันแบบนี้? เป็นไปได้ไหมว่าเธอได้ฟังเพลง ‘เดินไปบนเส้นทางแห่งชีวิต’ ในรถของกู้ ลี่เฉิน มากเกินไปเธอจึงฝั
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 207
งานพาร์ทไทม์ที่พี่ซูพูดถึงคืองานเสริมในกองถ่าย งานนี้ต้องให้เธอลงทะเบียนชื่อและทิ้งเบอร์ติดต่อไว้เท่านั้นจึงไม่จำเป็นต้องดูเอกสารใด ๆเป็นเงิน 80 เหรียญ ต่อวัน พร้อมอาหารกลางวัน หากจำเป็นต้องมีการขยายเวลาในการถ่ายทำพวกเขาจะจัดอาหารเย็นให้ด้วย แต่จะไม่มีค่าใช้จ่ายเพิ่มเติมใด ๆดังที่พี่ซูกล่าวว่าเนื่องจากเธอมีอิสระในวันพักผ่อนเธอจึงสามารถเป็นตัวประกอบและรับเงินสดได้ มันเป็นงานที่จ่ายเงินในวันรุ่งขึ้นหนึ่งเดือนหากมีอะไรให้เธอทำทุกวันที่เหลือ ในหนึ่งเดือนนั้นเธอจะมีรายได้ไม่กี่ร้อยเหรียญสำหรับคนอื่นเงินไม่กี่ร้อยเหรียญอาจไม่มาก แต่สำหรับหลิง อี้หราน ถือว่าดีมากอยู่แล้วเมื่อเธอเลิกงาน หลิง อี้หราน เหลือบมองถุงมือที่เธอถักเสร็จแล้วและโทรหาอี้ จิ่นหลี “ฉันถักถุงมือเสร็จแล้ว คุณต้องการให้ฉันส่งไปหรือคุณต้องการให้ใครมารับมัน?”“ผมจะไปรับมันเอง” อี้ จิ่นหลี กล่าว“ก็ดี” เธอตอบ เธอจึงกลับไปที่บ้านเช่าของเธอ หลังจากทานอาหารเย็นเสร็จแล้ว เธอก็วางถุงมือลงบนโต๊ะและดึงสำเนาของแฟ้มคดีที่ชิน เหลียนอี มอบให้เธอครั้งสุดท้ายเกี่ยวกับอุบัติเหตุทางรถยนต์ของเธอ ในนั้นมีข้อความที่ถอดความจากพยานในเวล
Latest chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1480
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1479
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1478
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1477
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1476
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1475
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1474
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1473
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1472
