Share
บทที่ 203
Related chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 204
ในตอนที่เขาได้พบกับคน ๆ นั้นในตอนนั้นมันก็อยู่ในเมืองเล็ก ๆ แห่งนี้ยกเว้นเมื่อเขาถามเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้ดูเหมือนว่าเขาจะคิดมากเกินไป“คุณไม่ใช่เธอสินะ” เขาพูดแบบสบาย ๆ เธอไม่ใช่คนนั้นอะไร? ความสงสัยฉายผ่านดวงตาของหลิง อี้หรานในตอนนี้เจ้าของร้านได้เสิร์ฟอาหาร กู้ ลี่เฉิน กล่าวว่า “เอาล่ะ กินข้าวกันเถอะ อยากดื่มไวน์สักหน่อยไหม?”หลิง อี้หราน นึกถึงประสบการณ์ที่เธอเมาต่อหน้าอี้ จิ่นหลี และส่ายหัวอย่างรวดเร็ว “ไม่จำเป็น ฉันจะดื่มตามปกติค่ะ”ดังนั้น กู้ ลี่เฉิน จึงให้เจ้าของร้านนำเครื่องดื่มสองขวดมา“คุณก็ไม่ดื่มไวน์เหรอ?” เธอเลิกคิ้ว“ผมต้องขับรถในภายหลัง ดังนั้นผมจะไม่ดื่ม” เขากล่าวสีหน้าของเธอมืดลงทันทีเมื่อเธอนึกถึงอุบัติเหตุรถชนที่ทำให้เธอต้องรับโทษ ข้อหาเมาแล้วขับ แต่วันนั้นเธอไม่ได้เมาอะไรเลย!"ใช่สิ ตอนนั้นคุณประสบอุบัติเหตุรถชนเพราะคุณเมาแล้วขับใช่ไหม?” จู่ ๆ เสียงของเขาก็ดังขึ้น “นั่นเป็นสาเหตุที่คุณได้งานกวาดที่ศูนย์บริการสุขาภิบาลใช่ไหม?”“อย่างน้อยฉันก็ยังมีงานต้องทำ” หลิง อี้หราน กล่าวอย่างไม่เห็นคุณค่า“คุณต้องการให้ผมไปทักทายที่ศูนย์บริการสุขาภิบาลและให้พวก
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 205
ในสองสามวันนี้เธอทำงานและยุ่งกับการถักถุงมือ ในเช้าตรู่วันนี้เธอขึ้นรถเพื่อรีบมาที่นี่และยุ่งทั้งวันดังนั้นจึงใช้เวลาไม่นานก่อนที่หลิง อี้หราน จะปิดตาและหลับไปโดยไม่ได้ตั้งใจกู้ ลี่เฉิน เหลือบมองไปที่หลิง อี้หราน ที่กำลังหลับอยู่และลดระดับเสียงเพลงลงหลังจากที่เธอหลับไปเธอก็ดูเหมือนคนในความทรงจำของเขามากขึ้น จริง ๆ แล้วเธอก็ดูคล้าย ๆ กันเมื่อลืมตาด้วยเช่นกัน แต่เมื่อเธอลืมตาก็มีการแสดงออกของเธอเหมือนผ่านหนาวผ่านร้อนมา มันเป็นสิ่งที่บุคคลในความทรงจำของเขาไม่เคยมีคน ๆ นั้นในความทรงจำของเขามีดวงตาที่ชัดเจนและสดใสซึ่งดูเหมือนจะเต็มไปด้วยความหวังซึ่งไร้ขีดจำกัดเมื่อหลิง อี้หราน ตื่นขึ้นรถก็มาถึงประตูหมู่บ้านที่เธออาศัยอยู่แล้วจู่ ๆ เธอก็รู้สึกอายและปลดเข็มขัดนิรภัยออกอย่างรวดเร็ว “ฉันนอนนานแค่ไหน?”“ไม่เป็นไร ไม่นานหรอก” เขากล่าวหลิง อี้หราน ลงจากรถอย่างรวดเร็ว เธอเอื้อมมือไปหยิบกระเป๋าที่วางอยู่เบาะหลัง แต่เธอจับมันไม่ถูก สิ่งของทั้งหมดในกระเป๋าทะลักออกมาเธอโวยวายและรีบเก็บของที่หกออกมาจากกระเป๋าทันใดนั้น เธอก็รีบเก็บถุงมือที่ถักได้ครึ่งหนึ่งอย่างเร็วเท่าที่จะเร็วได้“ค
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 206
จากนั้นเธอก็ได้ยินเสียงหนุ่มสาวเสียงใสร้องว่า 'เดินไปตามเส้นทางแห่งชีวิต'“จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเรา… ถูกจับได้อีกครั้งและไม่สามารหนีไปได้” เสียงของเด็กชายดังขึ้น“เจ้าโง่! อยู่กับฉันตรงนี้แล้ว เราจะหนีไปไม่ได้ได้ยังไง? ฉันจะพานายไปกับฉันและหนีออกไปให้ได้อย่างแน่นอน!”“ถ้าเธอทิ้งฉัน เธอจะหนีไปได้อย่างแน่นอน”“ไม่มีทางที่ฉันจะทิ้งนายหรอกน่า! ฉันบอกว่าฉันจะปกป้องนาย ดังนั้นฉันก็จะปกป้องนายสิ! ฉันไม่กลัวคนเลวพวกนั้นหรอก!”“ทำไมเธอไม่ไปจากฉัน?”“เพราะเราเป็นเพื่อนกันไงล่ะ!”“อา!" หลิง อี้หราน ลืมตาขึ้นพร้อมกับเริ่มขึ้น ในพริบตาเธอลุกขึ้นนั่งบนเตียงพร้อมกับเบิกตากว้าง สิ่งที่เข้ามาในจินตนาการของเธอคือแสงสีซีดนี่คือบ้านเช่าของเธอ!หลิง อี้หราน หายใจเข้าทันทีขณะที่เธอมองดูเวลา มันเป็นเพียงตีสามเธอ… มีความฝันหรือเปล่า? ดูเหมือนว่าเธอฝันถึงบทสนทนาระหว่างตัวเองที่อายุน้อยกว่าและเด็กชายคนหนึ่ง นอกจากนี้เธอยังเคยร้องเพลง ‘เดินไปบนเส้นทางแห่งชีวิต’ ของ เทเรซ่า เติงพระเจ้าช่วย ทำไมเธอถึงฝันแบบนี้? เป็นไปได้ไหมว่าเธอได้ฟังเพลง ‘เดินไปบนเส้นทางแห่งชีวิต’ ในรถของกู้ ลี่เฉิน มากเกินไปเธอจึงฝั
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 207
งานพาร์ทไทม์ที่พี่ซูพูดถึงคืองานเสริมในกองถ่าย งานนี้ต้องให้เธอลงทะเบียนชื่อและทิ้งเบอร์ติดต่อไว้เท่านั้นจึงไม่จำเป็นต้องดูเอกสารใด ๆเป็นเงิน 80 เหรียญ ต่อวัน พร้อมอาหารกลางวัน หากจำเป็นต้องมีการขยายเวลาในการถ่ายทำพวกเขาจะจัดอาหารเย็นให้ด้วย แต่จะไม่มีค่าใช้จ่ายเพิ่มเติมใด ๆดังที่พี่ซูกล่าวว่าเนื่องจากเธอมีอิสระในวันพักผ่อนเธอจึงสามารถเป็นตัวประกอบและรับเงินสดได้ มันเป็นงานที่จ่ายเงินในวันรุ่งขึ้นหนึ่งเดือนหากมีอะไรให้เธอทำทุกวันที่เหลือ ในหนึ่งเดือนนั้นเธอจะมีรายได้ไม่กี่ร้อยเหรียญสำหรับคนอื่นเงินไม่กี่ร้อยเหรียญอาจไม่มาก แต่สำหรับหลิง อี้หราน ถือว่าดีมากอยู่แล้วเมื่อเธอเลิกงาน หลิง อี้หราน เหลือบมองถุงมือที่เธอถักเสร็จแล้วและโทรหาอี้ จิ่นหลี “ฉันถักถุงมือเสร็จแล้ว คุณต้องการให้ฉันส่งไปหรือคุณต้องการให้ใครมารับมัน?”“ผมจะไปรับมันเอง” อี้ จิ่นหลี กล่าว“ก็ดี” เธอตอบ เธอจึงกลับไปที่บ้านเช่าของเธอ หลังจากทานอาหารเย็นเสร็จแล้ว เธอก็วางถุงมือลงบนโต๊ะและดึงสำเนาของแฟ้มคดีที่ชิน เหลียนอี มอบให้เธอครั้งสุดท้ายเกี่ยวกับอุบัติเหตุทางรถยนต์ของเธอ ในนั้นมีข้อความที่ถอดความจากพยานในเวล
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 208
“มะ-มาแล้วสินะ" หลิง อี้หราน พูดอย่างแห้ง ๆ ในขณะที่เอนตัวไปด้านข้างเพื่อให้ อี้ จิ่นหลี เข้าไปในห้อง“พี่คงรอนานแล้วสินะ” อี้ จิ่นหลี หัวเราะและเดินไปที่โต๊ะทำงาน เขาเห็นสำเนาแฟ้มคดีที่หลิง อี้หราน เปิดทิ้งไว้บนโต๊ะทำงานดวงตาสีดำของเขาหรี่ลงเล็กน้อยขณะที่เขาเอื้อมมือไปหยิบเอกสารสองสามชุดและมองผ่านเอกสารเหล่านั้น “พี่กำลังดูคดีนั้นอีกครั้งเหรอ?"ร่างกายของหลิง อี้หราน แข็งขึ้นเล็กน้อย เธอเคยพูดถึงกรณีนี้กับอี้ จิ่นหลีมาก่อน แต่ในเวลานั้นเธอไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเขา ตอนนี้เธอรู้แล้ว และมันมีความลำบากใจและทำอะไรไม่ถูกที่จะพูดถึงคดีนี้อีกครั้งท้ายที่สุดไม่ว่าเธอจะคิดว่าตัวเองบริสุทธิ์แค่ไหน แต่อุบัติเหตุทางรถยนต์ก็เกิดขึ้นจริง ๆ แถมคนที่เสียชีวิตในอุบัติเหตุทางรถยนต์ก็คือคู่หมั้นของเขา!“มีอะไรหรือเปล่าพี่สาว?" เมื่อสังเกตเห็นความล่าช้าในการตอบของเธอเขาจึงเงยหน้าขึ้นมองเธอ“ฉันแค่… ดูน่ะ" เธอตอบขณะกลืนน้ำลายที่ไหลลงคออย่างกะทันหัน“ยังไงซะ พี่ก็บอกเสมอว่าพี่เป็นผู้ถูกกระทำ พี่พยายามที่จะกลับคำตัดสินโดยดูจากเนื้อหาพวกนี้เหรอ?" เขากำลังพูดราวกับว่าเขากำลังคุยกันอย่างไม่เป็นทาง
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 209
"ทำไมจะไม่ล่ะ?" เขาถามอย่างมีวาทศิลป์ “เนื่องจากในชีวิตนี้ผมต้องแต่งงานกับผู้หญิง ไม่ว่าจะช้าหรือเร็วมันก็ไม่ต่างกันหรอก ห่าว เหมยยวี่ เป็นคนเงียบ ๆ และเชื่อฟังมากพอ การแต่งงานกับตระกูลห่าวช่วยพัฒนาการขนส่งของตระกูลอี้ได้ ดังนั้นทำไมถึงไม่ล่ะ?"เขากำลังคุยเรื่องธุรกิจและหลิง อี้หราน รู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อยเมื่อเธอได้ยินสิ่งนี้มันเหมือนกับว่าเขาไม่รู้จักความรักเลย… แม้แต่การแต่งงานก็ยังเป็นธุรกิจของเขาได้อะไรจะสำคัญสำหรับคนอย่างเขา?“อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ผมคิดว่าคงจะดีถ้าผมแต่งงานกับผู้หญิงที่น่าสนใจสำหรับผม" สายตาของเขาจับจ้องไปที่เธอขณะที่เขายิ้มเธอหันไปอย่างเชื่องช้า เขาพูดราวกับว่ากำลังอ้างถึงอย่างอื่นเธอบอกตัวเองว่าอย่าคิดมากกับเรื่องนี้ เขาและเธออยู่คนละโลกกัน พวกเขาจะไม่อยู่ในเรือลำเดียวกัน ไม่นานหลังจากมอบถุงมือให้เขาแล้ว แน่นอนว่าเขาและเธอจะไม่ได้เจอกันอีก“อืม... ฉันจะเอาถุงมือให้" เธอเดินผ่านเขาเพื่อไปเอาถุงมือ“ไม่ต้องรีบก็ได้” เขาจับแขนเธอและค่อย ๆ ก้มลงและมองไปที่เธอ “พี่สาว พี่ยังไม่ได้ตอบคำถามของผมก่อนหน้านี้เลยนะ พี่กำลังพยายามที่จะกลับคำตัดสินใช่ไหม"แน่นอนเธ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 210
”มันสำคัญสิ" เธอพูดอย่างมั่นใจ “สำหรับฉันความจริงสำคัญกว่าสิ่งอื่นใด!" “มันเป็นเวลาสามปีแล้วที่สิ่งเหล่านั้นเกิดขึ้น แม้ว่าจะมีหลักฐานหรือภาพวิดีโอ แต่ตอนนี้มันก็คงหายไปนานแล้ว มันยากมากที่จะช่วยพี่ย้อนกลับคดี นับประสาอะไรกับการค้นหาความจริง" เขากล่าวเธอฝืนยิ้มและเข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร สิ่งที่เขาอยากทำก็คือ ช่วยเธอกลับคำตัดสิน สำหรับความจริงมันไม่สำคัญสำหรับเขา ไม่สำคัญว่าทำไมห่าว อี้เหยยวี่ ถึงชนรถฆ่าตัวตายในวันนั้นและห่าว เหมยยวี่ กำลังคิดอะไรอยู่เขาไม่มีความรู้สึกต่อห่าว เหมยยวี่ เลย แม้ว่าห่าว เหมยยวี่ จะเสียชีวิตไปแล้ว แต่สำหรับเขาแล้วมันก็เป็นเพียงการขาดผู้สมัครที่เหมาะสมที่จะแต่งงาน“อี้ จิ่นหลี คุณไม่ได้รักห่าว เหมยยวี่ เลยสินะ” จู่ ๆ เธอก็พูดด้วยความมั่นใจเปลือกตาของเขาหลบตาเล็กน้อย “ผมไม่เคยบอกว่าผมรักเธอ""แล้วคุณรักใคร?" เมื่อเธอพูดคำเหล่านั้นคำตอบก็ปรากฏขึ้นในใจของเขาครู่หนึ่งเขามองไปที่เธอด้วยความตกใจ หลังจากนั้นไม่นานเขาก็สงบลงและพูดว่า "ใครที่คุณอยากให้ผมรักล่ะ พี่สาว?"ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกว่าเธอถามคำถามโง่ ๆ ทำไมเธอถึงถามมัน? นอกจากนี้ชายคนนี้ยังปฏิบัติต่
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 211
รู้สึกเหมือนเป็นการประชดชีวิตอย่างหนึ่งเธอไม่พูดอะไรสักคำ แต่เดินไปที่ลิ้นชัก เธอหยิบถุงมือออกมาและยื่นให้เขา "นี่คือถุงมือของคุณ ตามที่ตกลงกันไว้"เขามองถุงมืออย่างละเอียดและลองใส่ “มันค่อนข้างดูดีและอบอุ่นเหมือนกับผ้าพันคอที่พี่ถักเลย พี่สาว มันยังให้ความอบอุ่นและใส่สบายด้วย"“ไม่ต้องใส่ก็ได้ คนอื่นจะมองแล้วรู้สึกว่าไม่เหมาะกับคุณ” เธอกล่าว เสื้อผ้าที่ดีของเขาทำให้ผ้าพันคอดูเก่าราคาถูกและหยาบกร้าน “ไม่เหมาะกับผมเหรอ?” เขาเลิกคิ้วและหัวเราะเบา ๆ "สำหรับผมแล้ว ผมไม่จำเป็นต้องให้คนอื่นมาตัดสินว่ามันเหมาะกับผมหรือไม่ มันจะสำคัญก็ต่อเมื่อผมรู้สึกดีกับมันเท่านั้น เช่น ผ้าพันคอผืนนี้ ถ้าฉันบอกว่ามันเหมาะกับผมมันก็เหมาะกับผม”จากนั้นเขาหยุดชั่วคราวก่อนที่จะรู้สึกถึงผ้าพันคออีกครั้ง "ยิ่งไปกว่านั้น พี่สาวเป็นคนถักให้เอง ในกรณีนั้น... มันจะเหมาะกับเสื้อผ้าแบบไหนก็ได้!"ทันใดนั้น หัวใจของเธอก็เริ่มเต้นอย่างรุนแรง นี่เป็นคำพูดที่ว่าถ้าพูดโดยคนอื่นมันจะดูไร้สาระ แต่เมื่อเขาพูดมันดูเหมือนจะเป็นความจริงใบหน้าหล่อเหลาของเขาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นราวกับว่าผ้าพันคอผืนนี้ที่เธอถักเป็นสมบัติล
Latest chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1480
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1479
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1478
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1477
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1476
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1475
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1474
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1473
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1472
