LOGINShare
บทที่ 1397
Related chapters
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1398
เขายังจำได้ในตอนที่เขากลับไปโรงพยาบาลเพื่อติดตามอาการ จื่ออินก็เข้ามาหาเขาด้วยรอยยิ้มและพูดว่า “ฉันบังเอิญรู้มาว่าคุณเป็นคนที่ฉันช่วยไว้ ดีใจจังเลยค่ะ ที่ได้รู้ว่าคุณหายดีอย่างนี้!”ในตอนนั้นเขาก็รู้ว่าคนที่บริจาคไขกระดูกให้เขาหน้าตาเป็นอย่างไรตอนแรกที่พวกเขาพบคนบริจาคที่เหมาะสมจากธนาคารไขกระดูก คนคนนั้นปฏิเสธที่จะบริจาคเขารู้สึกว่าโลกทั้งใบได้มืดดับลง เขามีหลายเรื่องที่ยังไม่ได้ทำ และเขายังไม่อยากตายสุดท้ายธนาคารไขกระดูกก็เจอผู้บริจาคที่เหมาะสมอีกคน ในขณะที่รอคำตอบ เขาพบว่าตัวเองเต็มไปด้วยความหวาดกลัวว่าอีกฝ่ายจะปฏิเสธอีกเขาตระหนักได้ว่าการมีชีวิตอยู่เป็นสิ่งล้ำค่า และเขาต้องการความสงสารและการเสียสละของคนอื่นเขากลัวว่าจะโดนปฏิเสธอีกครั้งเขาหวาดกลัว!ถึงอย่างนั้นโรงพยาบาลก็นำข่าวดีมาบอกเขา คนคนนั้นสัญญาว่าจะบริจาคให้โดยไม่ขออะไรตอบแทนหัวใจของเขาซาบซึ้งไปด้วยความขอบคุณ เขาคิดไว้ด้วยว่าจะไปขอบคุณอีกฝ่ายด้วยตัวเองแต่นี่เป็นการบริจาคที่ไม่ระบุชื่อ และคนคนนั้นก็ไม่ต้องการเปิดเผยตัว พวกเขาจึงทำได้เพียงแค่ส่งข้อความผ่านหมอไปบอกเท่านั้น “มีชีวิตที่ดีนะ บางทีเราอาจจะเจอกันสัก
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1399
เขายังหาเรื่องใส่เธออย่างไม่มีที่สิ้นสุด!เย่เหวินหมิงตัวชา ‘เธอ... เกลียดฉัน!’เสียงของเธอไม่ได้ดัง แต่คำพูดของเธอสั่นสะเทือนในหูของเขาราวกับตะโกนนี่เป็นเรื่องธรรมดาที่เขาแก้แค้นเธอแล้วเธอจะเกลียดเขา เขาไม่สนใจด้วยซ้ำว่าเธอจะเกลียดเขา หรือตอนนั้นเขาไม่ควรทำอย่างนั้นแต่เมื่อเธอพูดว่า ‘เกลียด’ ในตอนนี้ ก็ราวกับว่ามีดาบแหลมคมหลายพันเล่มทิ่มแทงมาที่ตัวเขาหัวเธอกดลงซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนหน้าผากของเธอกระแทกพื้นซ้ำ ๆ และเกิดเป็นเสียงดังหลายครั้ง‘เธอติดค้างจื่ออินเรื่องนี้ แต่ทำไมมันถึงระคายหูฉันนัก?’เธอเหมือนกับร่างที่ไร้วิญญาณ และโดนกระทำให้อับอาย‘ฉัน... เป็นคนสั่ง’‘พอแล้ว!’ เขาอยากจะบอกว่า พอแล้ว! เขาไม่อยากเห็นอีกต่อไปแล้ว การขอโทษนี้มันมากพอสำหรับเธอและเขาแล้ว!ราวกับว่าแม้เธอจะเป็นคนที่โดนบังคับให้คุกเข่าและกราบขอโทษ แต่เขาต่างหากที่กำลังคุกเข่าและก้มกราบอยู่ในตอนที่เย่เหวินหมิงกำลังจะอ้าปากหยุดพวกเขา ประตูห้องพักฟื้นก็โดนเตะจนเปิดออกจากแรงของคนภายนอก เมื่อหลิงอี้หรานมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นในห้อง เธอก็แทบจะเสียหลักไป‘นี่... นี่มันอะไรกัน? คนพวกนี้ทำแบบนี้กับพี่โจวได้ยังไง
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1400
เมื่อเห็นว่าหลิงอี้หรานกำลังจะหันหลังจากไป ทันใดนั้นเขาก็อยากจะพุ่งเข้าไปจับเธอไว้เพื่อถามคำถามกับเธอเขาเดินไปได้สองก้าวก็ถูกคนของอี้จิ่นหลีหยุดไว้ เขาจึงเข้าไปใกล้หลิงอี้หรานไม่ได้“เดี๋ยว!” เขาร้องเรียกด้วยเสียงสั่น “คุณหมายความว่ายังไง? หมายความว่าไงที่เธอช่วยชีวิตผมไว้?”หลิงอี้หรานหยุนเดิน และมองไปยังใบหน้าซีดขาวของเย่เหวินหมิงผู้ชายคนนั้นที่เคยเย็นชาและสุขุม ในตอนนี้กลับแสดงความกลัวออกมาราวกับเกรงว่าคำตอบที่ได้ยินจะทำให้เขาแตกสลายหลิงอี้หรานมองเขา และยังไม่สามารถปกปิดความโกรธไว้ได้เธอกล่าวเย้ย “หมายความว่าไงงั้นเหรอ? เย่เหวินหมิง ที่คุณยืนสบายดีและเตะคนอื่นแบบนี้ได้ก็เพราะพี่โจวบริจาคไขกระดูกให้คุณ ถ้าพี่โจวไม่ได้ใจกว้างเป็นแม่น้ำ ตอนนี้คุณก็คงเหลือแค่ขี้เถ้าเท่านั้นแหละ พอรู้แบบนี้แล้ว คุณยังจะบังคับให้เธอก้มหัวให้ศัตรูเธออีกหรือไง?”เย่เหวินหมิงรู้สึกราวกับว่าเลือดในตัวถูกแช่แช็งไปในทันที เขาอดไม่ได้ที่จะตัวสั่น เขารู้สึกราวกับว่าความกลัวได้ท่วมท้นไปทั้งอกเขาเข้าใจทุกคำที่หลิงอี้หรานพูด แต่ดูเหมือนไม่เข้าใจความหมายที่เธอจะสื่อ‘เป็นจื่ออิน... ไม่ใช่เหรอที่มอบไขกระ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1401
“เธอ... เธอให้คนเลียนเสียงฉันแล้วอัดไว้ใช่ไหม? เธอ... เธอมันร้ายกาจ!” คงจื่ออินกล่าว ขณะที่มั่นใจว่าตัวเองจัดการทุกอย่างในตอนนั้นไปแล้ว พวกเขาไม่มีทางเจออะไรจากบันทึกของโรงพยาบาลแน่หลิงอี้หรานแค่พูดขู่ไปอย่างนั้นแหละ!หลิงอี้หรานโพล่งออกมา “ถ้าเป็นเสียงที่เลียนแบบเสียงเธอ เราก็จะหาทางพิสูจน์ลักษณะเสียงได้ คงจื่ออิน วันนี้ที่ฉันกล้าพูดเรื่องนี้เพราะว่าฉันมีหลักฐานมากพอจะพิสูจน์ได้ว่า เธอไม่ใช่คนที่บริจาคไขกระดูก!”เมื่อหลิงอี้หรานกล่าวจบ เธอก็มองเย่เหวินหมิงอีกครั้ง “เย่เหวินหมิง ฉันคิดว่าคุณคิดบัญชีกับพี่โจวก็เพื่อเรียกร้องความยุติธรรมให้ตัวเองกับครอบครัว แต่พี่โจวไม่ได้ทำอะไรผิดเลย บางทีคุณน่าจะไม่มีวันไถ่โทษตัวเองกับอาชญากรรมที่คุณก่อกับพี่โจวได้เลย!”หลิงอี้หรานหันหลังหนีและเดินออกจากห้องไปพร้อมกับอี้จิ่นหลี ในขณะเดียวกันลูกน้องของอี้จิ่นหลีก็ตามออกไปด้วยเช่นกันเย่เหวินหมิงเหม่อลอย ในหัวของเขาแสดงภาพของโจวเชียนหยุนที่โดนบังคับให้คุกเข่าลงไป และโดนกดหัวจนแนบติดไปกับพื้นเธอพูดว่า... “เย่เหวินหมิง ฉันไม่เคยคิดเลยว่าจะสามารถเกลียดใครสักคนได้มากขนาดนี้ แต่ฉันจะเกลียดคุณไปตลอดชีว
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1402
ไม่อย่างนั้นเขาและเธอคงได้สาปแช่งกันไปจนชั่วนิรันดร์หลังจากที่เย่เหวินหมิงออกจากห้องไป สมาชิกครอบครัวคงทั้งสามคนก็แทบจะลมจับคุณนายคงกล่าวด้วยความประหม่า “เราจะทำยังไงกันดี? ทำไงกันดี? ถ้าเหวินหมิงรู้เข้าว่าคนที่บริจาคไขกระดูกเป็น...” “แม่!” คงจื่ออินรีบกล่าวเพื่อหยุดอีกฝ่ายไว้ทันที “ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น หนูคือคนที่บริจาคไขกระดูกให้เหวินหมิง! มันเขียนไว้ในบันทึกของโรงพยาบาล! แล้วไงถ้าพวกเขาจะมีบันทึกการสนทนา? มันนานมาแล้วนะ ใครจะปลอมขึ้นมาก็ได้!”ฟังดูราวกับว่าคงจื่ออินพยายามโน้มน้าวตัวเองด้วยคำพูดพวกนั้นหลักฐานที่เธอปลอมแปลงไว้ก็เพื่อแสดงว่าเธอเป็นคนที่บริจาคไขกระดูก!โจวเชียนหยุนไม่มีหลักฐานอะไรสักหน่อย!จู่ ๆ คุณนายคงก็ดูเหมือนจะตั้งสติได้และพูดว่า “ใช่ ๆ เป็นลูก! ลูกเป็นคนบริจาคไขกระดูกให้เหวินหมิง!”ใบหน้าของนายท่านคงในตอนนี้ดูเคร่งขรึมมาก เขารู้ว่าเย่เหวินหมิงไม่ได้ฟังความข้างเดียวและเชื่อในสิ่งที่ผู้หญิงคนนั้นพูด แต่เขาก็ไม่วางใจเช่นกันด้วยนิสัยของเย่เหวินหมิงแล้ว เขาน่าจะตามสืบเรื่องนี้ “จื่ออิน แน่ใจนะว่าโจวหยวนลู่มันออกนอกประเทศไปแล้วจริง ๆ หลังจากได้เงินน่ะ?”
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1403
เธอรวบรวมหลักฐานที่เกี่ยวข้องไว้ และตั้งใจว่าจะบอกเย่เหวินหมิงในอีกสองวัน... อีกไม่กี่วันเอง!อีกไม่กี่วัน แต่ก็เกิดเรื่องนี้ขึ้นเสียก่อน!เช้านี้เธอได้รับสายจากอาหยันน้อย และรีบขอให้จินหาว่าเกิดอะไรขึ้นจึงได้รู้ว่าพี่โจวถูกพาตัวมาที่โรงพยาบาลนี้ ไม่รู้ว่าถ้าเธอมาไม่ทันพวกเขาจะทำอะไรพี่โจวบ้าง!“จิน บอกฉันหน่อยสิว่าถ้าเย่เหวินหมิงรักพี่โจวจริง เขาจะทำเรื่องร้ายกาจแบบนี้กับพี่โจวได้ยังไง?” หลิงอี้หรานพึมพำอี้จิ่นหลีกุมใบหน้าของหลิงอี้หรานไว้อย่างอ่อนโยน “ไม่อารมณ์เสียนะ ฉันจะให้คนคอยคุ้มกันพี่โจวเอง อย่างน้อยฉันก็จะไม่ยอมให้เย่เหวินหมิงกับครัอบครัวคงนั่นทำอะไรพี่โจวได้อีก”หลิงอี้หรานกล่าว “ฉันแค่โมโห ทำไมเย่เหวินหมิงถึงไม่มีความเมตตาให้พี่โจวเลย?”ถ้ามีความสงสารสักนิดคนดี ๆ ที่ไหนจะทำเรื่องแบบนั้น“วันนี้เธอก็บอกเรื่องบริจาคไขกระดูกกับเขาแล้ว พอเขารู้ความจริง เขาก็จะเสียใจไปชั่วชีวิตเอง” อี้จิ่นหลีกล่าว“เสียใจ?” หลิงอี้หรานกล่าวเย้ย “แต่เสียใจยังเป็นการลงโทษที่เบาไปสำหรับเขา ดูสิคะว่าเขาทำให้พี่โจวทั้งเจ็บปวดและอับอายมากแค่ไหน! เขาทำลายชีวิตพี่โจวด้วยซ้ำ! ความเสียใจของเขาจะชด
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1404
เขาแค่ไม่กล้าเชื่อคำตอบเพราะถ้าเขาเชื่อ เขาก็คงจะต้องถูกประณามตลอดไป‘ถ้า... โจวเชียนหยุนเป็นคนที่บริจาคไขกระดูกให้ฉันจริง ๆ แล้วฉันทำอะไรกับเธอไปตลอดหลายปีที่ผ่านมา?‘ฉันเข้าหาเธอ ทำให้เธอตกหลุมรัก คิดบัญชีแค้นกับเธอ ให้การร้ายกับเธอในชั้นศาล ส่งเธอเข้าคุก และแม้กระทั่งยื่นฟ้องแย่งสิทธิ์การเลี้ยงดูอาหยันน้อยหลังจากที่เธอให้กำเนิดเขามา...’การกระทำอันชั่วร้ายของเขาผุดขึ้นมาทีละอย่างต่อเนื่องกันจนหมดและทำให้เขาตัวสั่นเทาเย่เหวินหมิงนั่งอยู่บนโซฟาในห้องเพรซิเดนทัลสวีทโดยไม่ได้เปิดไฟ เขานั่งอยู่ในความมืดทันใดนั้นกริ่งประตูก็ดังขึ้นเขาตกใจกริ่งประตูดังอีกครั้งและอีกครั้งเย่เหวินหมิงยกมือขึ้นลูบหน้าและเดินไปเปิดประตูมีชายในชุดสูทสีดำยืนอยู่ข้างนอก“คุณเย่ นี่คือสิ่งที่นายหญิงอี้ขอให้ผมส่งให้คุณ” เขากล่าวเย่เหวินหมิงตะลึง “นายหญิงอี้?”“นายหญิงหลิงอี้หรานครับ” เขากล่าวเย่เหวินหมิงแปลกใจ ‘นี่หลิงอี้หราน... แต่งงานกับอี้จิ่นหลีแล้วเหรอ? เธอเลยถูกเรียกว่านายหญิงอี้สินะ?’ ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่สนเรื่องที่หลิงอี้หรานจะมีความสัมพันธ์แบบใดกับอี้จิ่นหลีอยู่แล้ว สิ่งที่เขาสนใจค
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1405
เสียงของหมอดังขึ้น และหลังจากหมออธิบายจุดมุ่งหมายที่โทรมา แล้วเสียงคุ้นเคยสำหรับเย่เหวินหมิงก็ดังขึ้น ‘นั่นมัน... เสียงของคงจื่ออิน!’แต่สิ่งที่คงจื่ออินพูดกลับเป็น “โทษทีค่ะ ฉันไม่สนใจจะบริจาคไขกระดูก ฉันแค่ลงทะเบียนไปเล่น ๆ”“แต่ผู้ชายคนหนึ่งกำลังรอให้คุณช่วยชีวิตเขาอยู่นะ คุณแค่ต้องใช้เวลาพักผ่อนเพิ่มเล็กน้อยหลังจากที่บริจาคไขกระดูกไปแล้ว ไม่ได้มีอันตรายอะไร...”หมอพยายามหนักมากด้วยการใช้ทุกอย่างเพื่อจะโน้มน้าวเธอถึงอย่างนั้นคงจื่ออินที่ยังอยู่ในสายก็ยังปฏิเสธ “ฉันไม่อยากบริจาคไขกระดูกจริง ๆ ค่ะ เขาตายไม่ตายก็ไม่เกี่ยวอะไรกับฉันสักหน่อย? ฉันต้องบริจาคไขกระดูกแค่เพราะมันเข้าได้กับเขาเหรอคะ? คุณนี่ตลกนะ ใครจะเป็นคนรับผิดชอบถ้ามีอะไรเกิดกับฉันหลังจากบริจาคไขกระดูกไป? คุณเหรอ? หรือว่าสิ่งมีชีวิตครึ่งเป็นครึ่งตายที่รอไขกระดูกนั่นล่ะ?”ทุกคำที่คงจื่ออินกล่าวทำให้ใบหน้าของเย่เหวินหมิงบูดเบี้ยวกลับกลายเป็นว่า ความตายของเขาไม่มีความหมายอะไรกับคงจื่ออินเลย และเธอยังมองเขา... เหมือนเป็นสิ่งมีชีวิตอันน่าสงสารที่รอความอนุเคราะห์จากการบริจาคไขกระดูกของเธอ“คุณคง แน่ใจนะว่าจะไม่พิจารณาเรื
Latest chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1480
หลิงอี้หรานลุกขึ้นและกอดชินเหลียนอีเบา ๆ “ฉันขอโทษที่ทำให้เธอต้องเสียใจ”“เธอพูดเรื่องอะไรกัน? ฉันก็แค่อยากให้เธอโอเคแล้วก็ไม่ได้รับผลกระทบจากเรื่องในอดีต ยังไงซะ เธอก็ต้องเดินหน้าต่อไปใช่ไหมล่ะ?” ชินเหลียนอีพูดพร้อมสูดจมูกและฝืนยิ้มให้หลิงอี้หรานแต่หลิงอี้หรานรู้สึกแสบจมูกเมื่อเธอเห็นรอยยิ้มของเพื่อนรัก เหลียนอีนั้นยังเจ็บช้ำจากอาการอกหัก แต่ว่าเลือกทึ่จะกลบฝังความเจ็บปวด และเผชิญหน้ากับคนอื่นด้วยรอยยิ้ม“ฉันจะไม่เป็นอะไร เธอไม่ต้องห่วงฉันหรอก เธอสิเป็นคนที่ต้องไม่เป็นอะไร รีบ ๆ หายดีไว ๆ เธอต้องมาเล่นกับลูก ๆ ของฉันตอนที่พวกเขาเกิดมาแล้ว” หลิงอี้หรานบอก“พวกเราทุกคนจะต้องไม่เป็นอะไร” ชินเหลียนอีกอดเพื่อนรักเธอแน่นและก็พูดกับตัวเองอีกครั้ง “ฉันจะลืมไป๋ถิงซิน ฉันทำได้แน่ ๆ ฉันก็แค่ต้องมองว่า ความสัมพันธ์ของฉันและไป๋ถิงซินก็เป็นความทรงจำเรื่องหนึ่ง จากนี้ไปมันจะเป็นแค่ความทรงจำเท่านั้น”อาการเริ่มเย็นขึ้นเรื่อย ๆ และตอนนี้ก็ใกล้วันตรุษจีนเข้ามาทุกที หลิงอี้หรานเอามือลูบท้อง เธอไม่เห็นจินมาหลายวันแล้ว ทุกวันนี้เธอคิดถึงแต่เรื่องที่เหลียนอีพูด ‘เดินไปข้างหน้า’ เธอถามตัวเองว่า เธอรัก
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1479
”นายน้อยอี้แค่ต้องการปกป้องคุณให้ดีขึ้นแค่นั้นครับคุณผู้หญิง” เกาฉงหมิงบอก “เขาจะปกป้องฉัน หรือว่าคอยจับตาดูฉันกันแน่?” อี้หรานถาม เกาฉงหมิงเงียบไปทันที เพราะอย่างไรนายน้อยอี้ก็สั่งไม่ให้บอกอี้หรานเรื่องเลขาหวังเพื่อไม่ให้เธอต้องเป็นกังวลโดยเฉพาะตอนนี้เธอใกล้คลอดแล้ว หลิงอี้หรานเองก็ไม่ได้คาดคั้นเธอแค่ก้มหน้ามองหน้าท้องที่พองนูน เมื่อมาถึงโรงพยาบาลหลิงอี้หรานก็เจอชินเหลียนอี เธอดูท่าทางสดใสตอนนี้เธอดูแลตัวเองได้แล้ว เมื่อออกจากโรงพยาบาลและได้พักผ่อนสักหน่อย เธอก็สามารถกลับไปใช้ชีวิตเหมือนเดิมได้ชินเหลียนอี้ทักหลิงอี้หราน “อี้หราน เธอมาแล้ว มาสิมา มานั่งเร็ว เธอเป็นคนท้องแล้วตอนนี้ก็เป็นช่วงต้องระวัง” หลังจากที่อี้หรานนั่ง เธอก็ถามว่า “เป็นยังไงบ้าง? หมอบอกไหมว่า เธอจะออกจากโรงพยาบาลได้วันไหน?”“หมอบอกว่า ฉันออกได้อาทิตย์หน้าน่ะ” ชินเหลียนอี้ยิ้มกริ่มพร้อมเอามือลูบหัวที่โล้นเลี่ยน หลังจากที่เธอผ่าตัดสมองผมของเธอก็โดนโกนออกจนเกลี้ยงและเธอก็อาจจะต้องใส่วิกไปสักพักหลังจากที่ออกจากโรงพยาบาล “เมื่อวานพี่โจวมาหาฉันแล้วบอกว่าเธอออกจากโรงพยาบาลแล้ว ฉันว่าเธอเหมือนรอดตายหวุดหวิดเลยห
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1478
อี้จิ่นหลีเกือบจะวิ่งออกจากห้องตรวจของหมอด้วยอาการตื่นตระหนก เขาสั่งหวงเซียนบอดี้การ์ดของหลิงอี้หรานแล้วหมอคนใหม่ให้กลับมาที่ห้องตรวจ หมอที่เคยตรวจหลิงอี้หรานนั้นโดนคนของกู้ลี่เฉินทำให้สลบ“นายน้อยอี้ คุณเป็นอะไรไหมครับ?” เกาฉงหมิงถาม เพราะว่าตอนนี้นายน้อยอี้ดูหน้าซีดมาก“ฉันไม่เป็นอะไร” อี้จิ่นหลีหายใจอย่างยากลำบาก เขาไม่คาดคิดว่า ตัวเองจะยังหวาดกลัวอยู่ เขานั้นกลัวว่า เธอจะตอบว่าเสียใจ แม้เธอจะยังไม่ได้คิดถึงเรื่องการหย่า เขาก็กลัวว่าสักวันเธอจะคิดขึ้นมา เขานั้นกลัวว่า เธออาจจะรักเขาไม่มากพอ.. เขากลัวหลายอย่างมาก“นายเจอเลขาหวังหรือยัง?” อี้จิ่นหลียกมือขึ้นปาดเหงื่อบนหน้าผากและถามเกาฉงหมิง“ยังครับ” เกาฉงหมิงตอบ ตั้งแต่งานศพของนายท่านอี้ เลขาหวังที่เคยทำงานให้นายท่านอี้ก็หายตัวไป แม้ว่าพวกเขาจะสั่งคนเพิ่มไปตามหาเลขาหวังก็ยังหาไม่เจอ“ตามหาต่อไป ตราบใดที่เขายังไม่ออกจากเมืองเฉินไป ถึงต้องพลิกแผ่นดินก็ต้องหาเขาให้ได้” อี้จิ่นหลีสั่ง สีหน้าเขามืดครึ้ม เลขาหวังนั้นเป็นคนเก็บความลับของปู่ ปู่ของเขาน่าจะทำมากกว่าแค่ส่งอีเมลข้อมูลความจริงไปหากู้ลี่เฉิน มันจะต้องมีอย่างอื่นอีก ไม่อย่า
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1477
ขณะที่พูดเขาก็เดินมาหาหลิงอี้หรานและจ้องเธอ “เธอเคยบอกว่าเธอจะไม่ทิ้งฉันตราบใดที่ฉันไม่ทิ้งเธอใช่ไหม? ดังนั้นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เธอก็จะไม่ทิ้งฉันไปตราบที่เธอยังมีชีวิตอยู่ใช่ไหม?” หลิงอี้หรานอึ้งไป สิ่งที่เธอเคยพูดก่อนหน้านี้ยังดังกังวาลในหูเธอ มือของเธอจับหน้าท้องซึ่งตอนนี้ใหญ่เท่าอายุครรภ์พร้อมคลอด เธอสูดหายใจลึกก่อนบอกว่า “ใช่ ฉันพูดแบบนั้น” จากนั้นเธอก็หันไปมองกู้ลี่เฉินและพูดว่า “กู้ลี่เฉิน คุณก็ได้ยินเขาแล้ว ฉัน… จะไม่ทิ้งจินไป” เมื่อเธอพูดคำว่า ‘จิน’ ออกมา ดวงตาของอี้จิ่นหลีก็เป็นประกายขณะที่เขายืนอยู่ข้างเธอ ความตื่นเต้นยินดีฉายผ่านใบหน้าเขาอย่างห้ามไม่อยู่ ‘เธอเรียกฉันว่าจินอีกครั้งแล้ว นี่หมายความว่าเธอยอมอภัยให้แล้วลืมเรื่องในอดีตใช่ไหม?’สีหน้ากู้ลี่เฉินเปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่ว่าก็ไม่ได้รู้สีกแปลกใจมากนัก บางทีเขาก็อาจจะคาดคำตอบนี้ไว้แล้ว เขาแค่อยากรู้ว่า เธอจะยังอยู่กับอี้จิ่นหลีไหมหลังจากที่ได้รู้ความจริง “โอเค เข้าใจแล้ว ถ้านั่นคือสิ่งที่คุณต้องการ” กู้ลี่เฉินพูดก่อนที่จะออกจากห้องตรวจของหมอไปพร้อมคนของเขา อี้จิ่นหลียังสั่งให้คนอื่นออกไปจากห้อง จู่ ๆ ก็เหลือ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1476
”จิ่นหลีขังคุณไว้เหรอ?” กู้ลี่เฉินถาม หลิงอี้หรานอึ้งไป ‘ขังฉันเหรอ? เขาเอาความคิดนี้มาจากไหนกัน?’เมื่อเห็นสีหน้าสับสนของเธอ กู้ลี่เฉินก็บอกว่า “จำนวนของยามในคฤหาสน์อี้ทุกวันนี้เพิ่มขึ้นมาสามเท่า และผมก็ได้ยินว่าระบบรักษาความปลอดภัยก็เปลี่ยนเป็นตัวที่ดีขึ้น อีกอย่างผมไปหาคุณสองครั้งแล้ว แต่ว่าอี้จิ่นหลีก็หยุดผมไว้ทั้งสองครั้ง ผมเจอคุณไม่ได้เลย พอผมโทรเข้ามือถือของคุณ สัญญาณก็โดนตัดไปอัตโนมัติ” หลิงอี้หรานตกใจเมื่อเธอได้ยินเช่นนี้ กลายเป็นที่เธอรู้สึกว่าจำนวนของบอดี้การ์ดเพิ่มขึ้นนั้นเธอไม่ได้คิดไปเอง แสดงว่าจินส่งคนมากขึ้นให้มาคอยตามเธอ มีครั้งหนึ่งที่เธออยากไปเดินแถวบ้านแต่ว่าย่านนั้นก็มีการจัดการเก็บกวาดจนหมด และเธอก็มีบอดี้การ์ดกลุ่มหนึ่งคอยห้อมล้อม ตั้งแต่นั้นเธอก็ไม่ออกไปเดินเตร่อีกเลย เธอเดินอยู่แต่ในคฤหาสน์เท่านั้น แต่ก็ดูเหมือนมีกล้องวงจรปิดในบ้านเพิ่มขึ้นด้วย 'นีจินกลัว… ว่าฉันจะหนีเหรอ? เขาเลยขังฉันไว้ด้วยวิธีนี้’ หลิงอี้หรานครุ่นคิดขณะที่กู้ลี่เฉินพูดอย่างวิตก “ระหว่างคุณกับเขาเกิดอะไรขึ้นกันแน่? หรือว่าเขา…” เขานั้นกลัวว่าหลังจากที่อี้หรานรู้ความจริง ความสัมพันธ์ร
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1475
”แต่ถึงอย่างนั้นคุณก็ยังเป็นทายาทลำดับที่สองของตระกูลห่าว ไม่ใช่ว่าคุณจะไม่ได้อะไรเลย คุณก็ยังได้สิ่งที่พ่อแม่ของคุณจะให้อยู่ดี”“ได้มาไม่เท่าไหร่แล้วจะมีประโยชน์อะไร?” ห่าวอี้เหมิงแค่นเสียง “ถ้าพี่สาวฉันยังมีชีวิตอยู่แล้วฉันเป็นทายาทลำดับสองของตระกูลห่าว พ่อแม่ของคุณคงไม่ให้ค่าฉันแบบนี้แล้วก็ต้องบอกให้คุณระวังตอนที่คบกับฉัน” เซียวจื่อฉีหน้าแดงก่ำทันที เขารู้ว่าห่าวอี้เหมิงพูดถูก พ่อแม่ของเขาเลือกเธอเพราะว่าเธอจะเป็นผู้สืบทอดของตระกูลห่าว “แต่หลิงอี้หรานบริสุทธิ์ ทำไมคุณถึงทำกับเธอแบบนั้นตอนที่อยู่ในคุก ทั้ง ๆ ที่คุณก็ป้ายความผิดให้เธอแล้ว?” เซียวจื่อฉีถาม เซียวจื่อฉีตัวสั่นเมื่อคิดถึงว่า ห่าวอี้เหมิงทำกับอี้หรานอย่างไรในตอนนั้น แล้วที่แท้ตัวเธอเองกลับเป็นฆาตกรตัวจริง ผู้หญิงคนนี้เสแสร้งแกล้งแสดงใส่เขามากแค่ไหนนะ?“เธอเป็นแฟนคุณ มีเพียงแต่ต้องกำจัดหล่อนเท่านั้นฉันถึงจะมีโอกาสได้เป็นแฟนคุณ” ห่าวอี้เหมิงยิ้มเย้ย “ ฉันก็แค่อยากเห็นว่า หลิงอี้หรานสำคัญกับคุณมากแค่ไหน แต่… ฮ่าฮ่า… กลายเป็นว่าเธอไม่มีค่าอะไรเลย” หลังจากนิ่งไปครู่หนึ่ง ห่าวอี้เหมิงก็บอกอีกว่า “เซียวจื่อฉี คุณเขี่ยหลิง
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1474
แต่ด้านนอกช่วงนี้ก็มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก เครือข่ายของตระกูลห่าวล้มและไม่สามารถจ่ายหนี้ธนาคารได้ ดังนั้นธนาคารจึงยื่นเรื่องให้ห้ามมีการเคลื่อนไหวใด ๆ เกี่ยวกับทรัพย์สินของตระกูลห่าว ขณะเดียวกัน ข่าวก็แพร่ไปว่า ตำรวจได้ไปจับกุมห่าวอี้เหมิงในงานแฟนมีตติ้ง แม้ว่าห่าวอี้เหมิงจะออกจากวงการบันเทิงมาแล้ว แต่เธอก็ยังมีแฟนคลับเหนียวแน่นจำนวนมาก เธอนั้นแต่งตัวเพื่อไปงานแฟนมีตติ้งโดยใส่สร้อยคอมูลค่า 300 ล้านบาท เธอถึงขั้นเชิญนักข่าวมาร่วมงาน เจตนาของห่าวอี้เหมิงที่จัดงานแฟนมีตติ้งก็คือเพื่อแสดงให้เห็นว่า ตระกูลห่าวไม่ได้เจอปัญหาทางด้านการเงิน และเพื่อให้ชื่อของเธอติดกระแสในโลกออนไลน์ แต่ตำรวจกลับโผล่มาในงานแฟนมีตติ้งของเธอเธอนั้นโดนใส่กุญแจมือต่อหน้าแฟนคลับกลุ่มใหญ่โดยตำรวจที่บอกว่า มาจับเธอในข้อหาต้องสงสัยการฆาตกรรม บรรดาแฟนต่างก็ตกตะลึง ‘ฆาตกรรมเหรอ? ฆาตกรรมอะไรกัน? เทพธิดาห่าวของเราเป็นผู้ต้องสงสัยคดีฆาตกรรมเหรอ?’ ด้วยสถานการณ์เช่นนี้จึงไม่มีโอกาสที่จะปกปิดข่าวไว้ได้ แม้ห่าวอี้เหมิงและตระกูลห่าวจะอยากทำแค่ไหนก็ตาม เพราะอย่างไรก็มีแฟน ๆ อยู่มากเกินไป จากนั้นเหตุการณ์นี้ก็กลายเป็นหัวข้
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1473
เขานั้นจะทำทุกอย่างให้เธอยอมอภัยทุกอย่างยกเว้นไปจากเขา เขาไม่สนใจว่าเธอต้องการจะไปจากคฤหาสน์อี้ หรือไปจากเขา แต่ว่าเขายังอยากจะกักขังเธอไว้ในคฤหาสน์อี้ มันเหมือนกับเขาเชื่อว่า เธอจะไม่มีทางทิ้งไปแบบนั้นแน่ เมื่อพูดจบแล้วจิ่นหลีก็หันหลังเดินออกจากห้องไป ไม่นานพยาบาลก็เข้ามาซึ่งเป็นคนเดียวกับที่คอยดูแลอี้หรานตอนกลางคืนตลอดหลายวันมานี่ “คุณผู้หญิงอี้คะ คุณผู้ชายอี้บอกว่าให้คุณพักผ่อน เขาจะไม่เข้ามาในห้องอีกแล้ว คุณไม่จำเป็นต้องห่วงเรื่องอะไรแล้วค่ะ” พยาบาลผู้ดูแลบอกหลิงอี้หรานเงียบ เธอนอนลงและหลับตาช้า ๆ แต่มือของเธอยังคงลูบท้องอยู่ เธอนั้นพยายามสงบสติอารมณ์ลง เธอต้องทำใจให้สงบเพื่อเด็ก ๆ ‘ฉันควรทำยังไงดี? ฉันไม่สามารถลืมความเจ็บปวดและการที่เขามองดูอยู่ข้าง ๆ เพราะเห็นแก่ผลประโยชน์ได้? ใช่ไหม?’จู่ ๆ เธอก็คิดถึงสิ่งที่เขามักบอกเธอเสมอว่า หากเขารู้จักเธอเร็วกว่านี้ เขาก็จะไม่ปล่อยให้เธอต้องทรมานแบบนี้น ตอนนั้นเธอเพียงคิดว่า เขาหมายถึงช่วงเวลาที่เธอต้องทรมานอยู่ในคุก แต่มันมีความหมายอื่นที่แฝงอยู่ในคำพูดของเขา หากว่าเขารู้จักและตกหลุมรักเธอเร็วกว่านี้ เขาก็คงไม่นั่งดูอยู่เฉย ๆ เขาจะต้อ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1472
เมื่อหมอและพยาบาลออกไป หลิงอี้หรานก็มองอี้จิ่นหลีที่ยังคงยืนอยู่ในห้อง เขายืนไม่ไกลจากเตียงนักและเหมือนห้อมล้อมไปด้วยความเปล่าเปลี่ยวสิ้นหวัง อี้หรานเม้มปากและบอกว่า “พอลูกคลอดแล้ว ฉันอยากจะย้ายออกจากบ้านตระกูลอี้”อี้จิ่นหลีเงยหน้ามองเธอทันทีด้วยสีหน้าตระหนกตกใจ “เธออยากจะ… ออกจากคฤหาสน์อี้เหรอ?”เธอตอบ “ใช่ เพราะว่าฉันไม่รู้ว่าจะมองหน้าคุณยังไง บางทีการย้ายออกจากคฤหาสน์อี้อาจจะดีกับเราทั้งคู่”เธออาจจะหาข้อแก้ตัวมาช่วยแก้ตัวให้การกระทำของเขาได้ อย่างเช่น เธออาจจะบอกว่าเพราะตอนนั้นเขายังไม่รู้จักเธอและเธอก็ไม่มีค่าอะไรในสายตาเขา แล้วเขาจะมาเห็นอกเห็นใจคนที่ไม่มีความสำคัญอะไรได้อยางไร ในเมื่อเขานั้นมักจะไร้ความรู้สึกอยู่เสมอ? มันก็จะอธิบายได้ว่า ทำไมเขาถึงได้ทำเพียงแค่ดูแต่ไม่เข้ามามีส่วนร่วมอะไร เธออาจจะหาข้ออ้างได้มากกว่าหนึ่งข้อเพื่อที่จะใช้เกลี้ยกล่อมตัวเอง เธอนั้นถูกเลี้ยงดูมาให้เชื่อมั่นในความยุติธรรม นั่นเลยเป็นสาเหตุที่เธอเลือกเป็นทนายซึ่งจะต่อสู้เพื่อความถูกต้องและความยุติธรรมด้วยการใช้กฎหมายเป็นเครื่องมือ แต่คนที่เธอรักที่สุดกลับไม่แยแสและปล่อยให้เธอต้องติดคุกโดยไร้ค
