Share
บทที่ 111
Related chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 112
เซียว จื่ออี้ เกือบเป็นลมเธอไม่ได้คาดหวังว่าเหตุผลที่ทำให้เธอต้องทนทุกข์ทรมานกับอาการบาดเจ็บสาหัสเช่นนี้ นั่นคือ อี้ จิ่นหลี ต้องการระบายความโกรธของหลิง อี้หราน ให้กับเธอทำไมถึงเป็นหลิง อี้หราน?!ในอดีต ห่าว เหมยยวี่ เคยมีชื่อเสียงเรื่องความงาม! สำหรับ หลิง อี้หราน... แม้ว่า เซียว จื่อฉี จะยอมรับว่า หลิง อี้หราน เป็นผู้หญิงหน้าตาดีหลังจากถูกจำคุกสามปีตอนนี้เธอก็เป็นคนกวาดถนน โดยเธอไม่ได้รับการดูแลอะไรเลยในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เธอจะสวยแค่ไหนกันเชียว?อี้ จิ่นหลี ที่เคยชินกับสาวสวย ๆ เขาสนใจหลิง อี้หราน ได้อย่างไร?!“เพราะอย่างนั้น อย่าไปสร้างปัญหาให้กับหลิง อี้หราน อีก” เซียว จื่อฉี เตือนน้องสาวของเขา "นอกจากนี้ เธอควรฝังสิ่งที่ฉันพูดกับเธอในวันนี้ไว้ในใจของเธอดีกว่า อย่าพูดกับใครไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่ของเธอก็ตาม! อี้ จิ่นหลี บอกว่าเขาไม่ต้องการให้คนอื่นรู้เรื่องนี้ ฉันบอกเธอเรื่องนี้ วันนี้ถือเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่”เซียว จื่ออี้ หยุดพูด ถ้าเป็นคนอื่นเธอก็ยังหาวิธีระบายความโกรธได้ แต่ถ้าเป็น อี้ จิ่นหลี... ถ้าเธอยั่วยุคนนี้จริง ๆ ตระกูลเซียวอาจไม่สามารถอยู่ในเมืองเฉินได้อีกต่อไป
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 113
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้เซียว จื่อฉี ก็อดไม่ได้ที่จะตัวสั่น เขามองไปที่ ห่าว อี้เหมิง ที่อยู่ข้าง ๆ เขาตอนนี้ครอบครัวเซียวและครอบครัวห่าวอยู่ในเรือลำเดียวกัน "ถึงแม้อี้ จิ่นหลี จะสนใจหลิง อี้หราน แต่เขาก็จะไม่... ดำเนินการกับทั้งสองครอบครัวเพื่อผู้หญิงคนหนึ่งใช่ไหม?"ท้ายที่สุดแล้วการที่หลิง อี้หราน ลงเอยในสภาพนั้นในตอนนั้นเป็นความผิดของเธอเองใช่ไหม?หลิง อี้หราน รู้สึกว่าเธอมีความฝันมานานมากในความฝันเธอรู้สึกเหมือนได้กลับไปอยู่ในคุก ไม่ว่าเธอจะพยายามหลบหนีหรือร้องขอความเมตตาเพียงใดเธอก็ไม่สามารถหลุดพ้นจากความทรมานนี้ไปได้ความหนาวเข้ากระดูก น้ำที่สกปรกโสโครก การชกต่อยและการเตะสาดใส่เธอขณะที่ผู้คนพูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยว่า "ดูสิเธอเป็นทนายความที่ยอดเยี่ยมมีปัญญา แต่ตอนนี้เธอก็เหมือนกับเรา จริง ๆ แล้วเธอไม่ได้ดีไปกว่าฉันตอนนี้เลย เธอสู้ไม่ได้ด้วยซ้ำ!”เธอควรจะทนกับความทุกข์ทั้งหมดนี้นานแค่ไหน? ทำไม... ทำไมเธอต้องเจ็บปวดขนาดนี้ในเมื่อเธอไม่ได้ทำอะไรผิดเลย?"หลิง อี้หราน เธอรู้ไหมว่าอะไรคือความผิดพลาดครั้งใหญ่ที่สุดของเธอที่ทำให้เจ้าเมืองเฉินขุ่นเคือง"“หลิง อี้หราน ใครก็ตามที่ทำให้อี
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 114
”แต่... นายใส่ ... "ตอนนั้นเขาก็รู้ตัวว่าชุดที่เขาใส่เป็นชุดเดียวกับที่เขาใส่เมื่อวันก่อนที่ไปทานอาหารค่ำกับปู่ของเขา“ถ้าฉันเป็นจินที่เธอรู้จัก ฉันคงไม่สามารถใส่ของแบบนี้ได้”"อย่างไรก็ตาม หลังจากเรื่องทั้งหมดที่เราผ่านมาเมื่อคืน ฉันไม่ต้องการปกปิดตัวตนของฉันอีกต่อไป อย่างไรก็ตามฉันจะต้องบอกเธอว่าฉันเป็นใครไม่ช้าก็เร็ว ถ้าฉันทำตอนนี้มันจะเร็วกว่าที่วางแผนไว้ในตอนแรกเล็กน้อย”"และเมื่อเธอรู้ตัวตนที่แท้จริงของฉัน ฉันจะพาเธอไปอยู่ใต้ปีกของฉันได้ง่ายขึ้น"“ถึงผมจะแต่งตัวต่างออกไป ผมก็ยังเป็นจินอยู่ใช่ไหม?” เขาถามด้วยรอยยิ้มจาง ๆ ขณะที่เขามองเธอในขณะนั้น แม้ว่าหลิง อี้หราน จะเป็นคนโง่แต่เธอก็สามารถรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ เธอตระหนักว่ามีบางสิ่งที่ไม่เป็นไปตามที่เธอคิดไว้แต่แรก“นายไม่ใช่คนจรจัดเหรอ?”“ผมไม่ใช่" เขาสารภาพ“แล้ว... ทำไมมาแกล้งเป็นคนเร่ร่อน?” ความรู้สึกของการถูกหลอกเกิดขึ้นภายในตัวเธอและเธอจ้องมองเขา สองมือของเธอกำผ้าปูที่นอนแน่นและนิ้วของเธอก็สั่นเล็กน้อย“น้องชายที่ฉันคิดว่าไร้เดียงสาและไม่มีใครให้พึ่งพามันไม่ได้เป็นอย่างที่ฉันคิดเลย มันเคยเป็นความเชื่อของฉ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 115
"หลายคนไม่สามารถช่วยได้ แต่ต้องการปกป้องเธอด้วยกำลังทั้งหมด”“มีคนจำนวนมากเรียกฉันว่า โหดร้ายและเลือดเย็น แต่พวกเขาก็ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าฉันต้องการปกป้องเธอ"“ไม่เป็นไร สิ่งที่พี่กลัวไม่ได้เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ ตอนที่ผมรีบไปมันก็ทันเวลาพอดี" อี้ จิ่นหลี กล่าว“มันคือเขาจริง ๆ ... ที่ช่วยฉันไว้!”หลิง อี้หราน เงยหน้าขึ้นและจ้องไปที่ใบหน้าที่อยู่ห่างจากเธออย่างงุนงง "แต่ทำไมนายถึงไปที่นั่นเพื่อช่วยฉันล่ะ?" เธอคิดกับตัวเองว่า "เมื่อวานนี้เขาไม่ได้มากับฉันด้วยซ้ำ!"“พี่สาว พี่ลืมไปหรือเปล่า? พี่โทรหาผมและผมก็ไปช่วยพี่ได้" เขาตอบด้วยรอยยิ้มจาง ๆ “โชคดีที่ผมไปถึงทันเวลา"“หลังจากโทรศัพท์เท่านั้น เขาสามารถเดินทางได้ไกลกว่าร้อยกิโลเมตรเพื่อช่วยชีวิตฉัน?!"หลิง อี้หราน รู้สึกถึงความตกใจที่ไม่สามารถอธิบายได้ที่เกิดขึ้นในหัวใจของเธอเขาพูดในขณะที่เขาอุ้มเธอไปที่เตียงและห่มผ้าให้เธออย่างระมัดระวัง “มือของพี่สาวถูกบาดด้วยเศษกระจก อาจต้องใช้เวลาสักสองสามวันในการรักษาถ้ามีแผลเป็น ผมจะหาหมอที่ดีที่สุดเพื่อเอาออกให้พี่”หลังจากนั้น หลิง อี้หราน ก็สังเกตเห็นว่ามือขวาของเธอถูกพันด้วยผ้าก๊อซ เธอร
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 116
พอคุยเสร็จก็วางสายคุณท่านอี้ถือโทรศัพท์ในมือของเขาสักพักก่อนที่จะส่งต่อให้กับพยาบาลผู้ดูแล“ฉันไม่ควรกังวลใช่ไหม? มันจะดีมากถ้ามันเป็นเรื่องจริงและบางครั้งการที่เขาไม่รู้จักตัวเองก็เป็นสิ่งที่น่ากลัวที่สุดเช่นเดียวกับลูกชายของฉันเมื่อหลายปีก่อนที่สัญญากับฉันว่า 'พ่อ ฉันจะไม่มีวันลืมความรับผิดชอบของตระกูลอี้เพื่อผู้หญิงคนหนึ่ง'"และในที่สุดลูกชายของฉันก็ละทิ้งตระกูลอี้ไปเพื่อผู้หญิงคนหนึ่ง เขาไม่ต้องการชีวิตของเขาด้วยซ้ำ!"“ตามสืบและหาว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร ฉันต้องการรู้ทุกรายละเอียดเกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้น" คุณท่านอี้สั่งอย่างใจเย็น“ครับท่าน" ชายสวมสูทสีดำและแว่นตาขอบทองกล่าว ซึ่งกำลังนั่งอยู่ที่มุมห้องของโรงพยาบาล นิ้วของเขากดผ่านแป้นพิมพ์แล็ปท็อปอย่างรวดเร็วหลิง อี้หราน นอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาล จิตใจของเธอยังคงว้าวุ่น ท้ายที่สุด มีหลายสิ่งเกิดขึ้นภายในช่วงเวลาหนึ่งวันและเธอไม่สามารถสัมผัสได้แพทย์และพยาบาลเพิ่งมาเยี่ยมเพื่อทำการทดสอบขั้นพื้นฐานกับเธอ เจาะเลือดและทำการตรวจบางอย่าง ในช่วงบ่ายหลังจากผลการตรวจเลือดออกมาพวกเขาสามารถระบุสภาพของเธอได้จากนั้นก็มีคนมาเคาะประตูห้อง
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 117
เธอเปิดกระเป๋าของเธอและเห็นว่าข้าวของทั้งหมดของเธอยังคงอยู่ข้างในโทรศัพท์มือถือของเธอถูกเจอที่บ้านของเฟิงและถูกนำไปจากเธอ โทรศัพท์ถูกปิดดังนั้นหลิง อี้หราน จึงเปิดเครื่องเธอเห็นว่าการแจ้งเตือนของเธอประกอบด้วยสายที่ไม่ได้รับและข้อความบางอันมาจากยายของเธอ บางอันมาจากเหลียนอีและมีสายแปลก ๆ สองสามสายเช่นกัน“ฉันสามารถเดาเหตุผลที่คุณย่าโทรหาฉันได้ไม่มากก็น้อย แต่เหลียนอี... ” เธอดูการแจ้งเตือนของเธอและตระหนักว่า เหลียนอีโทรหาเธอเกือบยี่สิบครั้งหลิง อี้หราน โทรกลับอย่างรวดเร็วชิน เหลียนอี ตอบมัน “อี้หรานนั่นเธอเหรอ?”“ใช่ โทรศัพท์ของฉัน... ปิดไปเมื่อวาน วันนี้ฉันพึ่งเปิดเครื่องและเพิ่งเห็นสายที่ไม่ได้รับของเธอ" หลิง อี้หราน อธิบายชิน เหลียนอี ถอนหายใจยาว "พระเจ้าช่วย! ฉันโทรหาเธอเมื่อคืน แต่มันไม่ติด เธอบอกว่าเธอกำลังจะไปบ้านคุณยายของเธอในวันส่งท้ายปีเก่าและฉันก็กังวลว่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้นกับเธอ นอกจากคุณยายของเธอแล้ว ญาติจาก ครอบครัวของเธอล้วนแต่เป็นคนประเภทที่ทำร้ายคนอื่นเมื่อพวกเขาตกต่ำ "ชิน เหลียนอี พูดอย่างแผ่วเบา เธอโทรหาหลิง อี้หราน ตั้งแต่คืนก่อนหน้าจนถึงเช้าวันรุ่งขึ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 118
ทันใดนั้นน้ำเสียงเร่งเร้าของคุณปู่ลู่ก็ดังขึ้นที่ปลายอีกด้านของโทรศัพท์ “ทำไมคุณไม่ขอให้อี้หรานรีบไปที่สถานีตำรวจเพื่อถอนคดีเพื่อให้ลูกคนโตของเราและคนที่เหลือทั้งหมดได้รับการปล่อยตัว!?"ปล่อยตัวเหรอ? ทำไมพวกเขาถึงต้องถูกปล่อยตัว? พวกเขาได้กระทำการชั่วร้ายเช่นนี้พวกเขาควรจะถูกขังไว้ให้นานที่สุดเท่าที่พวกเขาสมควรได้รับด้วยซ้ำ!""พวกเขาเป็นลูกของคุณนะ! คุณต้องทำเช่นนี้สำหรับคนที่ไม่ได้ใช้ชื่อสกุลของเราอย่างนั้นเหรอ?"“คุณกำลังพูดถึงอะไร? เธอเป็นลูกสาวของลูกสาวของฉันนะ!“คุณทำแบบนี้แล้วจะไม่มีใครดูแลคุณตอนแก่เหรอ? หรือคุณจะพึ่งหลานสาวของคุณที่ติดคุกเพื่อเตรียมการให้คุณและไปร่วมงานศพของคุณเหรอ?”ผู้เฒ่าทั้งสองยังคงโต้เถียงกันต่อไปราวกับว่าพวกเขาลืมไปว่ายังคงมีสายคาอยู่ ครู่หนึ่งผ่านไปก่อนที่คุณยายของเธอจะรู้ว่าโทรศัพท์ยังเปิดอยู่และพูดว่า "อี้หราน เธอยังอยู่ไหม?"“หนูยังอยู่ค่ะ" หลิง อี้หราน ตอบ“ฉันโล่งใจที่รู้ว่าเธอสบายดี ลุงของเธอ ลุงคนที่สอง ป้าคนที่สามและลูกพี่ลูกน้องของเธอต้องตาบอดเพราะเงินในการกระทำผิดศีลธรรมเช่นนี้ เธอไม่ต้องถอนฟ้อง ขังพวกมันไว้นานเท่าที่สมควร!” คุณยายเคี่ยว
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 119
"น้ำตาของเธอทำให้ฉันรู้สึกทำอะไรไม่ถูกอยู่เสมอ ราวกับว่าฉันเต็มใจทำทุกอย่างเพื่อให้เธอหยุดร้องไห้"หลิง อี้หราน ร้องเสียงดังและทันใดนั้นก็กระโจนเข้าสู่อ้อมกอดของอี้ จิ่นหลี พลางร้องเสียงหลงเธอไม่สามารถอธิบายได้ว่าทำไมเธอถึงทำสิ่งนี้ในเวลานี้ แต่เมื่อเธอกอดเขาโดยให้ใบหน้าของเธอแนบไปที่หน้าอกของเขา เธอไม่จำเป็นต้องระงับตัวเองและเธอก็สามารถปลดปล่อยความเจ็บปวดทั้งหมดในใจของเธอได้โดยไม่ต้องกลัวอี้ จิ่นหลี ก้มศีรษะลงและศึกษาหญิงสาวที่ร้องไห้สะอึกสะอื้นในอ้อมกอดของเขา เขากอดเธอเบา ๆ ปล่อยให้เธอร้องไห้ออกมาหลิง อี้หราน ไม่รู้ว่าเธอร้องไห้มานานแค่ไหนและเมื่อมันจบลงราวกับว่าไม่มีน้ำตาให้เธอหลั่งอีกแล้วอี้ จิ่นหลี ใช้ทิชชู่เช็ดน้ำตาออกจากใบหน้าของเธออย่างเบามือ "พี่สาว บอกผมได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น?"“คุณยาย" เธอพูดขณะสูดหายใจ“เธอมาหาพี่เพื่อขอให้ปล่อยตัวหรือเปล่า?” เขาถามสายตาของเขามืดลงเล็กน้อย“เปล่า คุณยายถามว่าสบายดีไหมและบอกให้ฉันไม่สนใจญาติของฉัน บอกว่าพวกเขาควรถูกขังไว้นานที่สุดเท่าที่พวกเขาสมควรจะได้รับ” หลิง อี้หราน ตอบด้วยน้ำเสียงที่ขึ้นจมูกอี้ จิ่นหลี ค่อนข้างประหลาดใจ “ค
Latest chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1480
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1479
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1478
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1477
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1476
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1475
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1474
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1473
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1472
