Share
บทที่ 117
Related chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 118
ทันใดนั้นน้ำเสียงเร่งเร้าของคุณปู่ลู่ก็ดังขึ้นที่ปลายอีกด้านของโทรศัพท์ “ทำไมคุณไม่ขอให้อี้หรานรีบไปที่สถานีตำรวจเพื่อถอนคดีเพื่อให้ลูกคนโตของเราและคนที่เหลือทั้งหมดได้รับการปล่อยตัว!?"ปล่อยตัวเหรอ? ทำไมพวกเขาถึงต้องถูกปล่อยตัว? พวกเขาได้กระทำการชั่วร้ายเช่นนี้พวกเขาควรจะถูกขังไว้ให้นานที่สุดเท่าที่พวกเขาสมควรได้รับด้วยซ้ำ!""พวกเขาเป็นลูกของคุณนะ! คุณต้องทำเช่นนี้สำหรับคนที่ไม่ได้ใช้ชื่อสกุลของเราอย่างนั้นเหรอ?"“คุณกำลังพูดถึงอะไร? เธอเป็นลูกสาวของลูกสาวของฉันนะ!“คุณทำแบบนี้แล้วจะไม่มีใครดูแลคุณตอนแก่เหรอ? หรือคุณจะพึ่งหลานสาวของคุณที่ติดคุกเพื่อเตรียมการให้คุณและไปร่วมงานศพของคุณเหรอ?”ผู้เฒ่าทั้งสองยังคงโต้เถียงกันต่อไปราวกับว่าพวกเขาลืมไปว่ายังคงมีสายคาอยู่ ครู่หนึ่งผ่านไปก่อนที่คุณยายของเธอจะรู้ว่าโทรศัพท์ยังเปิดอยู่และพูดว่า "อี้หราน เธอยังอยู่ไหม?"“หนูยังอยู่ค่ะ" หลิง อี้หราน ตอบ“ฉันโล่งใจที่รู้ว่าเธอสบายดี ลุงของเธอ ลุงคนที่สอง ป้าคนที่สามและลูกพี่ลูกน้องของเธอต้องตาบอดเพราะเงินในการกระทำผิดศีลธรรมเช่นนี้ เธอไม่ต้องถอนฟ้อง ขังพวกมันไว้นานเท่าที่สมควร!” คุณยายเคี่ยว
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 119
"น้ำตาของเธอทำให้ฉันรู้สึกทำอะไรไม่ถูกอยู่เสมอ ราวกับว่าฉันเต็มใจทำทุกอย่างเพื่อให้เธอหยุดร้องไห้"หลิง อี้หราน ร้องเสียงดังและทันใดนั้นก็กระโจนเข้าสู่อ้อมกอดของอี้ จิ่นหลี พลางร้องเสียงหลงเธอไม่สามารถอธิบายได้ว่าทำไมเธอถึงทำสิ่งนี้ในเวลานี้ แต่เมื่อเธอกอดเขาโดยให้ใบหน้าของเธอแนบไปที่หน้าอกของเขา เธอไม่จำเป็นต้องระงับตัวเองและเธอก็สามารถปลดปล่อยความเจ็บปวดทั้งหมดในใจของเธอได้โดยไม่ต้องกลัวอี้ จิ่นหลี ก้มศีรษะลงและศึกษาหญิงสาวที่ร้องไห้สะอึกสะอื้นในอ้อมกอดของเขา เขากอดเธอเบา ๆ ปล่อยให้เธอร้องไห้ออกมาหลิง อี้หราน ไม่รู้ว่าเธอร้องไห้มานานแค่ไหนและเมื่อมันจบลงราวกับว่าไม่มีน้ำตาให้เธอหลั่งอีกแล้วอี้ จิ่นหลี ใช้ทิชชู่เช็ดน้ำตาออกจากใบหน้าของเธออย่างเบามือ "พี่สาว บอกผมได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น?"“คุณยาย" เธอพูดขณะสูดหายใจ“เธอมาหาพี่เพื่อขอให้ปล่อยตัวหรือเปล่า?” เขาถามสายตาของเขามืดลงเล็กน้อย“เปล่า คุณยายถามว่าสบายดีไหมและบอกให้ฉันไม่สนใจญาติของฉัน บอกว่าพวกเขาควรถูกขังไว้นานที่สุดเท่าที่พวกเขาสมควรจะได้รับ” หลิง อี้หราน ตอบด้วยน้ำเสียงที่ขึ้นจมูกอี้ จิ่นหลี ค่อนข้างประหลาดใจ “ค
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 120
หลิง อี้หราน ศึกษาการกระทำของพยาบาลอย่างเงียบ ๆ ตั้งแต่ต้นจนจบ การแสดงออกของเธอไม่เปลี่ยนไปแม้ว่าเธอจะเห็นบาดแผลที่น่ารังเกียจบนฝ่ามือของเธอก็ตามเมื่อพยาบาลกำลังพันมือขวาของหลิง อี้หราน ด้วยผ้าก๊อซเธอก็ขมวดคิ้วด้วยความเจ็บปวดโดยไม่เจตนา แต่เธอก็ไม่ได้ร้องออกมาดัง ๆ"ให้ฉันทำเถอะ ออกไปได้" อี้ จิ่นหลี สั่งพยาบาลพยาบาลก้มหัวออกจากห้องด้วยความเคารพ อี้ จิ่นหลี หยิบผ้าก๊อซและพันมือขวาของเธอด้วยท่าทางที่ฝึกฝนมาอย่างดี การเคลื่อนไหวของเขาอ่อนโยนและระมัดระวังจนเธอแทบไม่รู้สึกเจ็บที่มือเลยเมื่อเขาพันผ้าพันแผลเสร็จแล้วเขาก็เอาผ้าก๊อซลง "พยายามใช้มือขวาให้น้อยที่สุดในอีกสองสามวันอย่ากำมือแน่นเหมือนที่ทำเมื่อกี้ พี่อยากเสียเลือดอีกเท่าไหร่เหรอ?"เธอศึกษาสิ่งที่เขาทำและสังเกตว่าปมถูกผูกไว้อย่างสวยงามมาก “ดูเหมือนนายจะฝึกฝนการพันแผลมามาก”เงาวาบผ่านดวงตาของเขาอย่างรวดเร็ว “ผมเรียนรู้ทักษะการพันผ้าพันแผลเมื่อตอนที่ผมยังเด็ก” เขาพูดแล้วคิดกับตัวเองว่า “ในตอนนั้นพ่อกำลังวิ่งไปรอบ ๆ เพื่อตามหาแม่และบางครั้งเมื่อเขาสังเกตเห็นคนที่มีร่างคล้ายกัน เขาก็จะรีบไปข้างหน้าและหยุด เขาโดนทุบตีอย่างมากเ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 121
อี้ จิ่นหลี รู้สึกจุกในลำคอและเขาพบว่าตัวเองไม่สามารถบอกเธอได้ว่าเขาคือ อี้ จิ่นหลีเขาวางแผนที่จะบอกตัวตนของเขากับเธอ!ผมยาวของเธอไหลลงมาที่ไหล่และใบหน้าของเธอดูซีดเซียวภายใต้แสงไฟ เธอมองเขาอย่างประหม่าด้วยดวงตาสีอัลมอนด์ราวกับว่าเธอกังวลกับบางสิ่งบางอย่างอยู่ชีวิตดูเหมือนจะรุนแรงกับเธอและเธอยอมได้รับการปฏิบัติที่ไม่เป็นธรรม“พี่สาว พักผ่อนให้สบายในโรงพยาบาลและไม่ต้องกังวลอะไรหลังจากที่พี่ออกจากโรงพยาบาลผมจะบอกพี่ ว่าผมเป็นใคร" อี้ จิ่นหลี กล่าวหลิง อี้หรานมองเขาอย่างลังเลก่อนจะพยักหน้าหลังจากที่เธอแสดงความกังวลแล้วเธอก็หาวรู้สึกเหนื่อย“พี่สาว ถ้าพี่เหนื่อยก็งีบสักพักนะ หมอบอกว่าพี่จะรู้สึกง่วงนอนในอีกไม่กี่วัน" อี้ จิ่นหลี พูดขณะที่เขาช่วยให้เธอนอนลงหลังจากนั้นไม่นาน หลิง อี้หราน ก็หลับไปอี้ จิ่นหลี เม้มริมฝีปากของเขาขณะที่เขามองไปที่ใบหน้าของเธอ เขาสัมผัสแก้มของเธออย่างอ่อนโยนและเลื่อนมือไปที่ริมฝีปากของเธอ“พี่สาว บอกผมที ว่าผมจะบอกให้พี่รู้ความจริงได้อย่างไร?"อย่างไรก็ตามไม่มีใครตอบเขา…เมื่อ หลิง อี้หราน ตื่นขึ้นมาเธอก็เห็น อี้ จิ่นหลี นั่งอยู่ข้าง ๆ เธอ เขาย
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 122
หลังจากที่อี้ จิ่นหลี บีบยาสีฟันลงบนแปรงสีฟันแล้วเขาก็เติมน้ำอุ่นลงในถ้วยก่อนที่จะวางไว้ในมือของเธอหลิง อี้หราน หน้าแดงและไม่รู้ว่าเธอจะแปรงฟันได้อย่างไรในอีกไม่กี่อึดใจต่อมา เธอรายล้อมไปด้วยกลิ่นหอมของเขาอี้ จิ่นหลี หยิบผ้าขนหนูมาชุบน้ำอุ่น“ฉันทำเองได้... ” หลิง อี้หราน พูดพลางกัดริมฝีปาก“ให้ผมทำไม่ง่ายกว่าเหรอ?” เขาถามแม้ว่าสิ่งที่เขาพูดจะเป็นความจริง แต่พวกเขาก็ยืนใกล้กันมาก! แขนของเขาอยู่ข้างเธอและเมื่อเขาชุบผ้าขนหนูและบิดมัน ...หลิง อี้หราน เงยหน้าขึ้นมองกระจกตลอดมาเธอรู้ว่า อี้ จิ่นหลี เป็นคนหน้าตาดี อย่างไรก็ตามหน้าผากของเขาไม่ได้ปิดหน้าม้าอีกต่อไปและเขาอยู่ในชุดสูทที่ดูสง่างาม ดูเหมือนเขาสูงขึ้นเกินเอื้อมหลิง อี้หราน ไม่ได้เอะใจในอดีต แม้แต่เหลียนอียังคิดว่าเขาไม่ใช่คนจรจัด แต่เธอก็ยืนยันว่าเขาอยู่ในสถานการณ์ที่คล้ายกันกับเธอและคอยให้เขาอยู่เคียงข้างเธอ“เป็นเพราะ... ฉันรู้สึกเหงาเหรอ?”ความจริงก็คือ อี้ จิ่นหลี ไม่ใช่คนจรจัดและเป็นคนที่มีสถานะชัดเจนหลิง อี้หราน สามารถบอกได้ว่า เครื่องแต่งกายของเขามีราคาแพงและแพทย์และพยาบาลก็ปฏิบัติต่อเขาด้วยความเคารพอย่างส
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 123
...หลังจากที่หลิง อี้หราน ล้างตัวเสร็จ อี้ จิ่นหลี ก็อุ้มเธอกลับไปที่เตียงและเธอก็เห็นว่าอาหารของเธอถูกเสิร์ฟแล้วแม้ว่ามันจะเป็นอาหารง่าย ๆ ที่ประกอบด้วยโจ๊กและอาหารอื่น ๆ แต่ก็ดูน่ารับประทาน ทันใดนั้นเสียงร้องจากท้องเธอก็ดังขึ้น“หมอแนะนำให้พี่กินอาหารที่ย่อยง่าย” อี้ จิ่นหลี กล่าวจากนั้นเขาก็เริ่มวางจานบนโต๊ะเหนือเตียงให้เธอถ้าใครได้เห็นฉากนี้ ตาของพวกเขาจะต้องถลนออกมาจากเบ้าแน่นอน นายน้อยอี้ ชายที่ถูกเรียกว่าเป็นเมืองเฉิน กำลังอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่งหลิง อี้หราน หยิบช้อนส้อมและเริ่มกินอาหารของเธอ เมื่อเธอก้มศีรษะลงเพื่อรับประทานอาหารผมยาวของเธอก็ร่วงลงใบหน้าของเธอเกือบจะเข้าโจ๊กขณะที่เธอกำลังจะมองหาที่มัดผม อี้ จิ่นหลี ก็แสดงให้เห็นว่าเขานำหน้าเธอไปหนึ่งก้าวและพูดว่า "ให้ผมทำเถอะ" ในขณะที่เขาพูดเขาหยิบที่มัดผมและหวีเมื่อหลิง อี้หราน เห็นโลโก้บนที่มัดผมเธอก็รู้ว่ามันเป็นตราสินค้า ก่อนที่เธอจะถูกคุมขังเธอเคยซื้อเครื่องประดับผมยี่ห้อนี้มาสองสามชิ้นเนื่องจากรายได้ของเธอทำให้เธอสามารถซื้อได้ในตอนนั้นเธอไม่ได้คาดหวังว่า อี้ จิ่นหลี จะใส่ใจในการเตรียมสิ่งที่ไม่สำคัญเช่นนี้“น
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 124
”ดูเหมือนว่านักข่าวคนนี้จะไม่รู้ว่า คุณหลิงเคยถูกจำคุกมาก่อนครับ เขารู้แค่ชื่อของเธอและคิดว่าเขาสามารถเขียนบทความเกี่ยวกับคุณได้" เกา ฉงหมิง กล่าวอี้ จิ่นหลี พูดอย่างเย็นชาว่า "สอบปากคำเขาต่อไป ปล่อยเขาต่อเมื่อคุณได้ข้อมูลทั้งหมดที่ต้องการจากเขาแล้ว เขาบอกว่าเขาเห็นใครบางคนโพสต์เกี่ยวกับเรื่องนี้บนโซเชียลมีเดีย ไปหาให้พบว่าใครเห็นมันและใครเอ่ยถึงมันบ้าง!"“เข้าใจแล้วครับ" เกา ฉงหมิง ตอบเมื่อ อี้ จิ่นหลี ผลักเปิดประตูเข้าไปในวอร์ดและเห็นหลิง อี้หราน กำลังกินโจ๊กของเธอ เขาก็สงสัยว่านักข่าวได้แจ้งข่าวเกี่ยวกับพวกเขาสองคนหรือไม่“มันบังเอิญหรือเปล่าที่เราถูกค้นพบเมื่อคืนก่อน หรือว่า... มีอย่างอื่นอีก?"หลิง อี้หราน เงยหน้าขึ้นและเห็นว่าใบหน้าของอี้ จิ่นหลี มืดลง เขาดูไม่มีความสุขดังนั้นเธอจึงจ้องมองเขาด้วยความประหลาดใจทันใดนั้นออร่าที่ไม่มีความสุขรอบตัวเขาก็หายไป รอยยิ้มผุดขึ้นบนใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาและเขาก็เริ่มทำตัวตามปกติ“พี่จ้องผมทำไมเหรอ?" อี้ จิ่นหลี ถามด้วยความยากลำบากเธอส่ายหัวและตอบว่า "โอ้ ไม่มีอะไรหรอก"ในช่วงเวลาสั้น ๆ นั้นหลิง อี้หรานรู้สึกราวกับว่าเธอจำเขาไม่
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 125
เซียว จื่ออี้ เม้มริมฝีปากของเธอและยิ้มขณะที่เธอมองผู้หญิงคนหนึ่งในกลุ่มจากหางตาของเธอ เธอจำได้ว่าผู้หญิงคนนั้นไปซื้อของกับหลิง อี้หราน ดังนั้นเธอจึงต้องอยู่เป็นเพื่อนเธอ แม้ว่าเธอจะไม่สามารถระบายความผิดหวังที่มีต่อหลิง อี้หราน ได้ แต่เธอก็สามารถทำเช่นนั้นกับเพื่อนของเธอได้!เมื่อสายตาของชิน เหลียนอี พบกับเซียว จื่ออี้ เธอก็รู้สึกแย่ตามที่คาดไว้ไม่นานหลังจากทานอาหารเย็น เซียว จื่ออี้ ก็ดื่มอวยพรกับทุกคน เนื่องจากเธอไม่สะดวกเนื่องจากขาที่บาดเจ็บทุกคนจึงผลัดกันไปดื่มอวยพรเธอเมื่อ ชิน เหลียนอี กำลังไปดื่มอวยพรเธอ เซียว จื่ออี้ จงใจจับมือของเธอและทิ้งแก้วไวน์ลงกับพื้น ไวน์กระเด็นไปโดนเท้าที่เธอใส่รองเท้าอย่างไรก็ตาม เซียว จื่ออี้ กล่าวว่า "แม้ว่าคุณจะไม่อยากจะดื่มอวรพรกับฉัน แต่คุณก็ไม่ควรทำให้ฉันทำแก้วไวน์หล่น คุณบอกฉันก็ได้ว่า ฉันไม่ได้รับการต้อนรับให้มาร่วมทานอาหารค่ำกับคุณและฉันก็จะจากไป"ชิน เหลียนอี จ้องไปที่เซียว จื่ออี้ หลังจากได้ยินสิ่งที่เธอพูด ผู้อำนวยการยืนอยู่ตรงหน้าเซียว จื่ออี้ ทันทีและยืนยันให้ ชิน เหลียนอี ขอโทษเธอโดยไม่ทราบว่ามันเป็นความผิดของเธอหรือไม่"เหลียนอ
Latest chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1480
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1479
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1478
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1477
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1476
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1475
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1474
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1473
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1472
