LOGINShare
ต้าเหนิงผู้ซึ่งรับจบคนเดียว
Last Updated:
2024-10-31 09:06:28
Related chapters
พวกเจ้าระวังให้ดีเกิดใหม่ครั้งนี้เพื่อแก้แค้นแทนไต้ซือ หลบเลี่ยงเก่งสุดก็ต้าเหนิงนี่แหละ
“เรื่องอะไรขอรับ”สาวเท้าเดินเข้าไปข้างในหานจงเดินขวางหน้าไว้ ท่านอ๋องขอรับเรื่องอะไรขอรับที่ฝ่าบาทพูดถึงพระสนม”นางกำนัลสามสี่คนวิ่งสวนทางออกมาพร้อมกับย่อกายแล้วจากไป“พวกนางรีบร้อนอะไรกัน” หานจงยิ้มเจื่อนๆ“เอ่อ หวางซื่อท่านยังไม่ได้บอกข้าน้อยว่าฝ่าบาททรงพูดถึงพระสนมว่าอย่างไร”“ก็พูดพร่ำเพ้อถึงนาง แล้วเจ้ามาขวางข้าไว้ทำไม”“เอ่อ ก็หานจงอยากจะรู้เรื่องที่หวางซื่อคุยกับฝ่าบาท”ฉินเกอหลงสาวเท้ายาวๆข้างในนั่น ต้าเหนิงกำลังโกยเอาเงินเหรียญอย่างรีบร้อนร่วงหล่นเกลื่อนพื้นคลานลงไปเก็บเอาเงินเหรียญ เต็มไม้เต็มมือ“ดวงดีที่สุดแหมเสียดายจริงๆคนเย็นชานั่นมาเสียได้”คลานไปคว้าเหรียญที่กลิ้งหลุนๆไปแทบเท้าของใครบางคน ต้าเหนิงเงยหน้าขึ้นช้าๆปล่อยเงินเหรียญที่หอบไว้ตรงหน้าอกร่วงเกลื่อนพื้นด้วยความตกใจ“การพนันอย่างนั้นหรือ”“ไม่ผิดศีลเสียหน่อยการพนันไม่ได้มีอยู่ในศีลห้าข้อ”“ไม่ควรอย่างยิ่งเจ้าเป็นถึงสนมที่ฝ่าบาทโปรดปราน แล้วทำตัวเป็นหัวโจกแบบนี้ พาพวกนางกำนัลทำเรื่องที่ต้องห้ามในวังหลวง”ต้าเหนิงเบ้ปาก“ไม่ต้องดุก็ได้นี่"คนอะไรหล่อก็หล่อท่าทางก็ดูดีแต่ทำไมชอบดุเอาแบบนี้ครั้งนี้ครั้งเดียวครั้งสุดท้ายก
Last Updated : 2024-11-01พวกเจ้าระวังให้ดีเกิดใหม่ครั้งนี้เพื่อแก้แค้นแทนไต้ซือ อยากลองพิสูจน์ดูไหม
พูดตรงๆเลยหรือไม่อ้อมค้อมหน่อยหรือ แล้วสนมต้าเหนิงนี้ร้ายขนาดนั้นเลยหรือ แล้วคนร้ายๆแบบนั้นทำไมถึงเอาตัวเองไม่รอด“เฮ้อพูดไปก็ไม่อยากรื้อฟื้น สนมเอ่อกลายเป็นที่โปรดปรานขึ้นมาอีกครั้ง ข้าในฐานะไทเฮา ก็ไม่อยากให้เจ้าให้นิสัยเดิมๆอีกให้รู้จักผ่อนหนักเบา เมื่อหลายวันก่อนเจายี่พบข้าเพราะอยากย้ายไปตำหนักพระพันปีอ้างว่าเจ้าทำร้ายนางแม้จะบอกว่าสนมเอ่อไม่ตั้งใจ แต่เจายี่นางให้กลับก็ไม่กลับอ้างว่าสักวันไหนสนมเอ่อจะพลั้งมือฆ่านางเข้าสักวัน เอ่อต้าเหนิง ต่อไปวางตัวให้ดีให้ผู้คนรักใช่เกรงกลัว ตำแหน่งฮองเฮาฮ่องเต้ก็ยังเฟ้นหา เจ้าเป็นที่โปรดปรานก็คงไม่ไกลเกินเอื้อม”ต้าเหนิงยิ้ม “เอาแบบนี้ข้าตั้งใจส่งนางกำนัลให้เจ้าอีกสักคนสองคนเพราะเวลาฝ่าบาทเรียกเจ้าเข้าปรนนิบัติก็จะไม่มีใครคอยดูแลเจ้า”ก็ควรจะตามน้ำใช่ไหม“ต้าเหนิงขอบพระทัยไทเฮา” จะต้องอยู่ได้อยู่เป็นสินะไอ้เรื่องที่หาทางกลับบ้าน ตอนนี้ไม่มีทางเป็นไปได้แค่อยู่ที่นี่ให้มีความสุขไม่สิให้รอดปลอดภัยเพราะตระกูลเอ่อนี่เหลือต้าเหนิงคนนี้คนเดียวแล้ว“ดีแล้ว วันนี้ข้านำเครื่องประดับมามอบให้เจ้า คืนนี้สวมมันพบกับฝ่าบาทหวังว่าจะเชื่อฟังข้าไม่เหมือนที่แล้วมา
Last Updated : 2024-11-01พวกเจ้าระวังให้ดีเกิดใหม่ครั้งนี้เพื่อแก้แค้นแทนไต้ซือ กลัวนะฮือๆๆๆ
“เมื่อไหร่จะวางตัวเช่นดังหญิงที่กิริยาดีเสียทีทำเช่นนี้ ไม่แค่ทำให้เจ้าเสียหายทว่าข้าก็…”“ก็อะไร”“ก็จะไม่อาจทนอารักขาเจ้าได้อีกต่อไป”หน้าชา หน้าร้อน หน้าแดง ก็โดนเขาว่าจังๆแบบนี้“ไม่ได้หมายความอย่างนั้นสักหน่อยแต่ เอาจริงๆนะฉันเอ๊ยข้าหมายถึงว่าไม่เคยนอนกับฮ่องเต้อะไรนั่นเสียหน่อยแล้วก็กลัวที่จะต้องเข้าไปใกล้ชิดใครก็ไม่รู้”“จะต้องกลัวทำไมในเมื่อเจ้าเป็นสนมของฝ่าบาท เข้ามาเพื่อเป็นสนมและเต็มใจที่จะเข้ามาเป็นสนม ไม่ได้มีใครฝืนใจเจ้าเสียหน่อย”พูดตามความจริงที่เห็น“ต้าเหนิงคนนั้นอาจไม่ฝืนใจแต่ฉัน เอาจริงๆนะจะมาพูดอะไรแบบนี้ ถึงจะบอกว่าที่นี่สมัยโบราณแบบนี้ที่วังหลวงแบบนี้จะเห็นเป็นเรื่องธรรมดาก็เถอะถึงฉันจะคิดว่าที่นี่วังหลวงก็เถอะถึงจะคิดว่าตัวเองเป็นสนมก็เถอะ ตะตะแต่ฉันฮืออออออไม่เคยเลยสักครั้งแค่จูบก็ยังไม่เคยฉันเพิ่ง18เองนะฮือออออๆๆๆๆๆท่านที่เป็นบุรุษก็พูดได้สิครั้งแรกของท่านเคยหรือยัง สำหรับผู้หญิงอย่างฉันครั้งแรกมันน่ากลัวมากเลยนะแล้วก็กับใครไม่รู้นั่นอีกฮ่องเต้อะไรนั่นก็จ้องจะงาบ คืนนี้จะรอดไปไหมไม่ตายก็โดน จับ..ยัดสำหรับผู้หญิงมันน่ากลัวมากเลยนะ ดูท่านสิแค่ฉันหอมแก้มแค่ฉันเข้า
Last Updated : 2024-11-02พวกเจ้าระวังให้ดีเกิดใหม่ครั้งนี้เพื่อแก้แค้นแทนไต้ซือ สู้สู้ต้าเหนิง
“ไปล้างหน้าเจ้าเสียแล้วกลับมานั่งที่โต๊ะเครื่องแป้งให้ฝ่าบาทเห็นเจ้าในสภาพนี้ไม่ได้”ต้าเหนิงกัดริมฝีปากแน่นจนรู้สึกเจ็บ เดินหายไปวิดน้ำในชามล้างหน้าน้ำเย็นเฉียบทำเอาสติกลับมา ต่อแต่นี้จะต้องเอาตัวรอดเพียงลำพ้งแล้ว จะต้องงัดทุกกลวิธีเพื่อเอาตัวรอดนำค่ำคืนนี้สูดลมหายใจเข้าลึกสุดลึกอีกครั้ง ใครจะยอมเป็นเมียใครก็ไม่รู้แล้วยังต้องใช้สามีร่วมกับคนอื่นต้าเหนิงไม่มีทางจะยอมแพ้ต่อโชคชะตาเดินมากระแทกตูดลงบน เก้าอี้ฉินเกอหลังเดินมา ด้านหลังต้าเหนิงลอบมองใบหน้าหล่อเลหาที่สะท้อนจากกระจกเงา ขยับปะคำที่ถือประจำคล้องไว้ที่วงแขนยกมือเรียวขึ้นมาปลดแกะมวยผมที่หล่นลงมารุงรังหลังจากที่นางกำนับเหล่านั้นจัดสรรให้อย่างงดงามอี้หลินก็ทำมันพัง หยิบหวีบรรจงสางผมให้อย่างอ่อนโยน“ไว้พรุ่งนี้เจ้าจึงจะเข้าใจข้า”พูดเบาๆราวกระซิบ ต้าเหนิงแทบไม่ได้สนใจว่าอีกคนพูดอะไรเอาแต่มองใบหน้าหล่อเหลาที่สะท้อนจากกระจกเงามันงดงามจนอดมองไม่ได้ งดงามที่เรียกว่างดงามผู้ชายอะไรสวยขนาดนี้มือเรียวยังคงจัดแต่งมวยผมให้อย่างเบามือ ก่อนจะจับไหล่บางให้หันหน้านิ้วเรียวเกลี่ยปอยผมให้เข้าที่ หยิบผ้าเช็ดหน้าหอมกรุ่นที่ข้างเอวมาบรรจงซับน้ำที่
Last Updated : 2024-11-02พวกเจ้าระวังให้ดีเกิดใหม่ครั้งนี้เพื่อแก้แค้นแทนไต้ซือ ทางรอด
“เร็วเข้าสิพวกเจ้าข้าดูดีที่สุดหรือยังหล่อเหลาหรือยัง”น้ำเสียงตื่นเต้นร้อนรน“เพคะฝ่าบาททรงดูดีและหล่อเหลาที่สุด เพคะ”เหล่านางกำนัลต่างชวนกันสรรเสริญพร้อมเพรียงกัน“ไม่จริงใจเลยพวกเจ้านี่ ตั่วเค่อกลับมาหรือยัง สนมเอ่อนางมาหรือยัง ใครก็ได้ออกไปดูสิ ไม่ได้สิข้ากับนางต้องพบกันที่ซุ้มประตูตอนจุดพลุกับโคมไฟนี่ ตัวเค่อเตรียมการเรียบร้อยไหมมีข้อบกพร่องไหม”ร้อนรนจนน่าสงสาร“ชิงซีถวายพระพรฝ่าบาท”“นี่พวกเจ้าถุงหอมของข้าเล่าอยู่ที่ไหนพวกเจ้าเอากลิ่นที่หอมแรงที่สุดด้วยนะข้าเห็นว่าถุงหอมที่พวกเจ้าเย็บมักจะมีกลิ่นจางๆข้าต้องการที่มีกลิ่นแรงกว่านั้นหน่อย”ไม่ได้สนใจชิงซีที่ยืนอยู่ตรงนั้น“ฝ่าบาทเพคะ วันนี้ชิงซีอยากจะ…”“แล้วแต่เจ้าเลยจะเอาอย่างไรก็แล้วแต่เจ้าวันนี้ข้ามีเรื่องเร่งด่วนไม่อาจอยู่รอฟังสิ่งที่เจ้าต้องการได้”ชิงซีก้มหน้า“ฝ่าบาทฝ่าบาทเพฮะสนมเอ่อมาแล้วเพฮะ งดงามที่สุดเลยเพฮะ”เสียงของตัวเค่อกงงกงดังอยู่ด้านนอก“ ข้าอยากจะเห็นหน้านางแล้ว”“ไม่เพฮะพบพระสนมตอนนี้แล้วแผนที่วางไว้เล่า”กัวกั่วฮ่องเต้ยิ้มสดใส“จริงด้วย แต่ว่านางจะไม่ลำบากในการรอข้านานใช่ไหม”“หากฝ่าบาทอยากให้เป็นไปตามแผนการก็ต้อง
Last Updated : 2024-11-03พวกเจ้าระวังให้ดีเกิดใหม่ครั้งนี้เพื่อแก้แค้นแทนไต้ซือ บนซุ้มประตู
สนมหวงไปแล้ว ต้าเหนิงนั่งนิ่งทุกอย่างเหมือนความฝันเรื่องราวหักเหลี่ยมเฉือนคมในวังหลัง วังหลวงนี่น่ากลัวจริงๆ ต้าเหนิงไม่ยอมมอบกายให้ฝ่าบาทอะไรนั่นแต่มีคนที่อยากมอบกายเพราะหวังผลประโยชน์ หากแผนการของสนมหวงสำเร็จต้าเหนิงก็ต้องคิดแผนการใหม่ไม่ให้สนมหวงใช้ประโยชน์จากตรงนี้ เพื่อกดให้ต้าเหนิงอยู่ในอานัสของนาง ตอนนี้อับจนหนทางจริงๆต้าเหนิงจำต้องยอมตามแผนการของสนมหวงไปก่อนเพื่อเอาตัวรอดในคืนนี้“สนมเอ่อต้าเหนิงฝ่าบาทเชิญท่านที่ซุ้มประตูทางทิศเหนือ”เสียงบอกล่าวดังๆคงเป็นตัวเค่อกงกงนั่นแหละนางกำนัลสองสามคนรีบมา ตรงจรดูความเรียบร้อย พยุงต้าเหนิงช่วยจัดชุดที่สวมให้เข้ารูปเข้ารอยรู้สึกเหมือนกำลังเข้าพิธีวิวาห์อย่างงัยชอบกล แบบประมาณว่าเอาเสาลงหลุมสูดพลมหายใจเข้าอีกครั้ง ตัวเค่อกงกงเดินมาพยุงต้าเหนิงกระซิบเบาๆ“ไม่ต้องกลัวพ่ะย่ะฮะตัวเค่อไม่โดดเดี่ยวพระสนมแน่ๆ”ยิ้มพรายจนต้าเหนิงขนลุกเกรียวร่างงดงามที่สุดอาภรณ์สวยที่สุดเดิน ออกจากห้องพักยังซุ้มประตูทิศเหนือที่อยู่ห่างออกไปไกลนักเสียงพลุแสงสีที่ถูกจุดทำให้สะดุ้งได้เหมือนกัน แต่ต้าเหนิงตอนนี้กำลังคิดทบทวนแผนการที่วางไว้กับสนมหวง“พ่ะย่ะฮะต้องเดินไป
Last Updated : 2024-11-03พวกเจ้าระวังให้ดีเกิดใหม่ครั้งนี้เพื่อแก้แค้นแทนไต้ซือ แผนล่ม
กัวกั๋วฮ่องเต้ลุกขึ้นจากแท่นนั่ง ยืนตะลึงจ้องมองใบหน้างดงามผุดผาดเหมือนไม่ใช่สนมเอ่อต้าเหนิงคนเดิม ต้าเหนิงเองก็จ้องมองใบหน้าหล่อเหลาราวกับไม่มีพิษมีภัย ใบหน้าละม้ายฉินเกอหลงทว่าสายตาไม่ได้เรียบเฉยเป็นมิตรเช่นเดียวกับสายตาของฉินเกอหลง“งดงามงดงามที่สุด” เดินเข้ามาประคองกอดต้าเหนิงมือข้างหนึ่งเลื้อยลงไปลูบที่เอวกิ่วต้าเหนิงขืนตัวด้วยความไม่คุ้นชิน“หืมมมข้าละเลยเจ้าสินะจึง ได้ทำท่าที่ไม่พอใจข้าต่อไปนี้ข้าจะชดเชยให้เจ้าร้อยเท่า โดยเฉพาะคืนนี้”กระซิบข้างหูเบาๆ ลมหายใจร้อนผะผ่าวรินรดข้างหู ต้าเหนิง สะอิดสะเอียนอย่างที่สุด มือไม้ยังลุบไล้ที่เอวกับสะโพกกลม“ฝะฝะฝ่าบาทต้าเหนิงหิวไส้จะขาดแล้วเมื่อกลางวันจะกินพวกนางก็ไม่ให้กินกลัวว่าจะมาร่วมเสวยกับฝ่าบาทได้ไม่มากแล้วยังบอกว่าจะสวมอาภรณ์ชุดนี้ออกมาไม่สวยจึงห้ามไม่ให้กินอะไรตอนนี้หิวจนจะกินช้างได้ทั้งตัวแล้ว”“ข้า..ก็หิวอยากจะกินเจ้าทั้งตัวเช่นกัน”เสียงกระซิบสั่นกระเส่า จนต้าเหนิงแทบจะอ้วกถอนหายใจยาว“ฝ่าบาทก็ให้ต้าเหนิงได้ดื่มกินก่อนดีไหมจะกินหรือ จะเลีย จะอะไรก็แล้วแต่เถอะ”“ข้ายินดีเลียทั้งตัว แล้วกลืนกินไม่ให้ใครได้เห็นเจ้าอีก หากคืนนี้เจ้า
Last Updated : 2024-11-04พวกเจ้าระวังให้ดีเกิดใหม่ครั้งนี้เพื่อแก้แค้นแทนไต้ซือ ทำคุณไถ่โทษ
ตัดสินใจยกมือรับคมกระบี่ ทั้งๆที่หลับตา“เช้งงงงงงงง”เสียงคมกระบี่ปะทะกันดังลั่นร่างเล็กถูกดึงเข้าหาตัวของฉินเกอหลง ถลาเข้าซบลงบอกกว้าง“ฉินเกอหลง”กัวกั๋วฮ่องเต้ยกกระบี่ชี้มาที่ใบหน้าของฉินเกอหลง“บังอาจ คืนนางมา เดี๋ยวนี้”น้ำเสียงดุดันด้วยโทสะที่เปี่ยมล้นฉินเกอหลงประสานมือตรงหน้าอย่างนอบน้อม“ฝ่าบาทพี่ใหญ่ได้โปรด ฉินเกอหลงแค่ทำตามบัญชาไท่ซางหวงปกป้องนางตามบัญชาเสด็จปู่”ยังใช้ไม้อ่อน“ฮะฮะฮะฮ่าาจริงรึนี่มีบัญชที่ข้าไม่รู้รึนี่ ไม่ได้ทำเพราะชอบนางใช่ไหม ไม่ได้ทำเพราะเจ้ามีใจให้นางใช่ไหมฉินเกอหลง เช่นนั้นก็น่าเห็นใจอยู่นะ แต่ข้าไม่เห็นใจ นางทั้งสองคนจงใจหลอกลวงเบื้องสูงแล้วขากัวกั๋วมิใช่คนที่ใครจะมาหลอกลวงได้ ข้าเกลียดที่สุดก็คือพวกที่คิดว่าข้าโง่งม”ตวัดคมกระบี่พุ่งเข้าหาใบหน้่างามของต้าเหนิงฉินเกอหลงพลิกตัวเอาร่างของตัวเองเข้าป้องต้าเหนิงไว้ คมกระบี่เสียบเข้าที่แผ่นหลัง อย่างจังสะดุ้งเฮือกกัดฟันข่มความเจ็บปวด ต้าเหนิงอ้าปากค้างกัวกั๋วชักกระบี่คืน แสยะยิ้ม“ส่งนางมา ข้ายังเห็นแก่ความเป็นพี่น้องไม่ฆ่าเจ้าอีกคน ส่งนางมาแล้วเจ้ากลับไปที่วัดทางเหนือเสีย”“พี่ใหญ่ข้าขออภัยท่านๆไม่ฆ่าข้า
Last Updated : 2024-11-04
Latest chapter
พวกเจ้าระวังให้ดีเกิดใหม่ครั้งนี้เพื่อแก้แค้นแทนไต้ซือ ซุยเอ่อร์
“ส่งข่าวบอกกับเสด็จย่า ข้ายังไม่สะดวกที่จะกลับไปแสวงบุญที่วิหารเทียมฟ้าอยู่อย่างนี้ก็ดีแล้วเวลานี้ไม่เหมาะสมที่จะโยกย้าย” หานจงถอนหายใจยาว หันหลังก้าวเดิน เสียงลูกดอกแหวกอากาศมาแต่ไกลพุ่งเข้าใส่ฉินเกอหลงที่นั่งนั่งทว่าฉินเกอหลงกลับใช้ประคำในมือตวัดเข้าใส่ดอกให้ตกลงข้างกายหานจงพุ่งตัวตามต้นตอของลูกดอก บุรษที่สวมอาภรณ์พรางตัว พุ่งตัววิ่งลัดเลาะบนกำแพงหนีออกจากวัดไปง่ายดาย“ไม่ต้องตาม”“หวางเย่ แย่แล้วใครกันที่คิดทำร้ายหวางเย่ได้อีกก็ในเมื่อร่างข้อตกลงว่าจะไม่ ทำร้ายและสังหารหวางเย่แล้วนอกจากนั้นหวางเย่ยังมีใครที่คิดจะทำร้ายอีก”ฉินเกอหลง ขมวดคิ้วดกดำ“นั่นสินะ ข้าไร้สามารถที่จะบอกว่าใครเป็นคนที่คิดจะจัดการกับข้า”“หวางเย่ ควรจะคิดเสียใหม่เถิด ใครจะปล่อยให้ศัตรูยังมีชีวิตอยู่เป็นหอกข้างแคร่ไปวันๆ”“นั่นสินะข้าเองที่เข้าใจผิดไปเองว่ายอมถอยแล้วกัวกั๋วฮ่องเต้จะปล่อยข้าไป” หมู่บ้านซูตง“เรีบบร้อยหรือไม่”“ขอรับท่านจ้าวบ้านข้าน้อยแค่ทำให้ฉินเกอหลงรู้ว่ามีคนปองร้าย”“ดีมากจัดการ ต่อไปได้เรื่อยๆ จนกว่าเขาจะยอมเดินทางกลับวังหลวง” เอ่อถูหวังซวนยิ้มมุมปาก“อีกไม่นานอีกไม่นานเท่านั้นฉินเกอหลงจะต้อง
พวกเจ้าระวังให้ดีเกิดใหม่ครั้งนี้เพื่อแก้แค้นแทนไต้ซือ กำเริบเสิบสาน
บ้านเฉิน“นางกำนัลที่ชื่อเจายี่”“เจ้าค่ะคุณหนูรอง พูดคุยกับนางแล้วเจ้าค่ะ นางยินดีรับเงินที่คุณหนูรองมอบให้นางและนางยินดีทำตามคำสั่งของคุณหนูรองเจ้าค่ะ”“ดีมากมอบยาให้นางหรือยัง”“เจ้าค่ะ ข้าน้อยสงสัยเจ้าค่ะยานั่นไม่ทำให้ตายทำไมคุณหนูไม่ให้ยาที่ทำให้ตายได้เลยเจ้าคะจะยื้อเวลาไปทำไมกัน พระสนมเอ่อตายได้ก็สาวมาไม่ถึงคุณหนูรองอยู่ดี เพราะท่านเฉินเป็นถึงผู้นำสี่ตระกูลใหญ่”“ข้าตั้งใจให้นางค่อยๆ ป่วยและตายไปในที่สุดกว่าทุกอย่างจะพร้อมให้นางอยู่ในฐานะสนมให้สบายพอท่านอ๋องกลับมานางก็จากไปพอดีช่างน่าสมเพชยิ่งนัก” สาวใช้นิ่งงันคิดไม่ถึงว่าเฉินอี้เหมยจะมีความคิดที่ร้ายกาจเช่นนี้“ส่งยาเข้าไปเรื่อยๆ คงอีกสักพักว่านางจะล้มป่วย”ตำหนักสิบหก“เครื่องเสวยที่ฝ่าบาทประทานมาให้กับพระสนมเอ่อเป็นเครื่องเสวยที่ได้วัตถุดิบจากโพ้นทะเล อีกอย่างอาหารทะเลพวกนี้หายากยิ่งแล้วกว่าจะส่งมาต้องใช้กล่องไม้ที่สั่งทำเป็นพิเศษใส่น้ำทะเลลงไปให้สัตว์น้ำที่ต้องการ นำมาถวายเป้นเครื่องบรรณาการกับฝ่าบาทได้อาศัยและยังต้องให้อาหารเลี้ยงดุจนพวกมันอ้วนท้วนส่งมาถึงนี่เพื่อปรุงเครื่องเสวยที่สดใหม่” ขันทีตัวเค่อเดินยกปูม้าตัวใหญ่สองสาม
พวกเจ้าระวังให้ดีเกิดใหม่ครั้งนี้เพื่อแก้แค้นแทนไต้ซือ หลุดลอยเคว้งคว้าง
“ไม่มีจริงๆ แล้วสินะ ต้าเหนิง ลูกแม่แกเสียใจไหม” คุณปทุมถาม ต้าเหนิงน้ำเสียงเศร้าๆ“ไม่นี่แม่ ไม่ได้รู้สึกอะไรโล่งใจด้วยซ้ำ”“ต้าอย่าทำเป็นฝืนใจเลยต้า แม่ขอโทษ ที่ทำให้..หนูอายคนอื่นเขา”“ไม่ใช่แม่สักหน่อย เป็นคนพวกนั้นต่างหากที่ตั้งใจมาหลอกเราจะว่าไปได้ที่ดินตั้งเกือบร้อยไร่เพื่อต่อทุนทำไมพวกเขาไม่ยอมมาแต่งนะ” ตั้งข้อสังเกตคุณปทุมถอนหายใจยาว“ป๊าส่งคนตามกวนหยงแล้ว แต่จนป่านนี้ยังไม่ได้ข่าว”“ช่างเถอะค่ะใครสนกันไม่แต่งก็ไม่แต่งก็แค่ดูตัวไปเรื่อยๆ จะยากอะไร”คุณปทุมยิ้มเศร้าๆ“แม่กับป๊าไม่น่าบังคับต้าเลย” ต้าเหนิงกอดรอบเอวอวบของคุณปทุม“อย่าคิดมากน่าคุณนายปทุมใครเขาโทษป๊ากับแม่เล่า ดีจะตายไม่ได้แต่งไม่งั้นคืนนี้ไม่ได้หลับได้นอน” คุณปทุมขำกับความทะลึ่งของต้าเหนิง“ดีสิแบบนั้นแม่จะได้มีหลานเร็วๆ”“ไม่อย่างนั้นสิคะ ที่ไม่ได้นอนเพราะเอาแต่คิดรายรับรายจ่ายจนหัวหมุนกว่าจะขาดทุน” คุณปทุมอมยิ้ม“ป๊าแกก็เสียใจป่านนี้คงโทรไปต่อว่าคนพวกนั้น ดึกขนาดนี้ใครจะรับโทรศัพท์ ต้าไปนอนได้แล้วลูกเกือบจะตีหนึ่งแล้ว” ต้าเหนิงพยักหน้าขึ้นลงอย่างว่าง่ายเดินขึ้นไปชั้นบนห้องนอนของต้าเหนิงที่ถูกจัดเป็นห้องหอผ่าน
พวกเจ้าระวังให้ดีเกิดใหม่ครั้งนี้เพื่อแก้แค้นแทนไต้ซือ โดนเท
วันนี้ต้าเหนิงถูกคุณปทุมคุมตัวมานั่งที่ห้องด้านล่างเพื่อใช้สำหรับแต่งตัว ไมไ่ด้จัดงานที่โรงแรมอย่างที่ควรจะเป็นเพียงจัดที่บ้านหลังใหญ่ราคาหลายสิบหลานที่ป๊าของต้าเหนิงเป็นคนสร้างมันขึ้นเองกับมือไม่มีแขกมีแค่ญาติผู้ใหญที่มาคอยดูความสำเร้จของลูกหลาน ตามธรรมเนียมไทยแท้“วาสนาจริงๆ นะคะเนี๊ยะ ดูสิสินสอดตั้ง100ล้านทำบุญด้วยอะไรคะเนี๊ยะ” หนึ่งในญาติผู้ใหญ่ที่แม่บอกต้าเหนิงแต่ความจริงแล้วก้แค่เพื่อนสมัยปฐมของแม่ที่ยังแวะเวียนกินข้าวเล่นไพ่นกกระจอกด้วยกัน ตั้งประเด็นให้คนอื่นพลอยชื่นชมสิ่งที่ต้าเหนิงและคุณปทุมกำลังจะได้รับ“มีลูกสาวสวยก้บแบนี้แหละค่ะ ว่าแต่หนูต้านี่26แล้วใช่ไหมคะทำไมหน้าเด็กๆ แล้วยังสวยกว่าดาราบางคนอีก” เพื่อนอีกคนที่มักจะชอบพูดไปในด้านดีเสียหมดพูดขึ้นบ้างคุณปทุมยิ้มจะได้โอกาสคุยโม้ก็วันนี้แหละ“ยัยต้านะเหรอคะโอ๊ย เขาก็หน้าเด็กแบบนี้แหละค่ะ แต่สมองอะนะเกินตัวคิดอะไรนี่อย่างกับคอมพิวเตอร์ มียัยต้าคนเดียวสบายแปดอย่างนี่เขาเหมือนพ่อเขานะ เดินทางสายอสังหาเหมือนกันเดือนๆ หนึ่งยัยต้าขายบ้านได้เป็นสิบๆ หลังได้เงินมาก็คงไปแต่งสวยเขาแหละแม่กับพ่อไม่เคยขอสักบาทแต่จะว่าไปของแทร่ทั้งนั้น
พวกเจ้าระวังให้ดีเกิดใหม่ครั้งนี้เพื่อแก้แค้นแทนไต้ซือ ผู้หญิงของฉัน
“ต้องแต่งแล้วหรือคะ ตายแล้วต้ายังไม่ได้บอกเพื่อนๆ เลยเรื่องนี้ ไวไปไหมคะ”จะมีกี่คนกันศัตรูจะมากมากกว่าสินะฮ่าาาาคุณปทุมส่ายหน้าระอาใจ“สมัยนี้เขาก็แต่งกันสายฟ้าแลบแบบนี้แหละ ใครๆเขาก็ทำกัน”“เขาแน่ใจหรือคะ ว่าเขาอยากจะแต่งหนูหน้าก็ยังไม่เคยเป็นกันสักครั้ง” นัดสองครั้งต้าเหนิงก็แกล้งไปไม่ตรง เวลาจนผู้ชายคนนั้นไม่รอใครจะรอเล่าไปสายสองชั่วโมงแต่มาบอกกับคุณปทุมว่า เป็นฝ่ายชายที่ไม่มาให้ต้าเหนิงรอเก้อถึงอย่างนั้นแม่กับพ่อก็ยังไปตกลงให้ต้าเหนิงแต่งกับเขาอีก“อย่างไงก็ต้องแต่ป๊าแกตกลงกับ พ่อกับแม่เขาไว้แล้ว”“แม่ ผู้ชายคนนั้นไม่มาดูตัวต้าเลยนะแม่คิดว่าเขารักลูกแม่จริงหรือ….” คุณ ปทุมถอนหายใจ“ป๊าแกอะ ตอนนี้ยังอยู่กับก๊วนเพื่อนตีกอล์ฟอยู่เมืองจีน เขาบอกว่าผู้ชายเขาเตรียมขันหมากมาแล้วเราแค่จัดสถานที่ไว้รอ เขาไปกินข้าวกับพ่อกับแม่ของผู้ชายตกลงกันแล้วเรียบร้อย ต้าก็แค่ยอมแต่งไปเขามีกิจการใหญ่โต กำลังขยายกิจการมาลงทุนในไทย แล้วต้าอะนะปีนี้26แล้วอยู่นานไปไม่ดีนะคนจีนเขาว่ายิ่งแต่งไวยิ่งสบายไปข้างหน้า แม่จ้างออแกไนท์ไว้แล้วเราแค่จัดสถานที่พรุ่งนี้ขันหมากก็มา”ต้าเหนิงขมวดคิ้วทำมต้องเป็นฝ่ายหญิงที
พวกเจ้าระวังให้ดีเกิดใหม่ครั้งนี้เพื่อแก้แค้นแทนไต้ซือ จุดเริ่มต้นของเรื่องราว
ภัตตาคารแห่งหนึ่งต้าเหนิงหอบกระเป๋าวิ่งเข้าไปข้างในเลยเวลานัดอีกแล้วจูหรานนั่งอยู่อีกมุมหนึ่งคอยมองผู้หญิงที่ใส่เดสสีขาวสะอาดนั่นก็คือต้าเหนิง“สวยไม่เบา” พูดขึ้นเบาๆกวนหยงหลุบตามองโต๊ะอาหาร สวยสิสวยจนเขาตกตะลึงสวยกว่าจูหรานไม่น้อยเขานิยมผู้หญิงสวยหวานเวลานอนร่วมเตียงยามที่กำลังนัวเนียกัน จะหวานขนาดไหน แต่พูดไปเสียอีกทาง“นัดบ่ายสี่โมง มาหกโมงเย็น ใครจะรอ”“คุณอย่างไรเล่า คุณสือกวนหยงที่นั่งรออยู่ที่นี่แต่ไม่ไปพบ”“การนัดหมายของเราสองคนสิ้นสุดแล้วเขาไม่มาตอนสี่โมงก้เท่ากับไม่มาถ้าผมแสดงตัวว่ารอเขาตั้งสองชั่วโมงเขาก็จะหัวเราะเยาะหาว่าผมอยากแต่งกับเขาจนตัวสั่นสินะ”จูหรานยิ้มบางๆ“ผู้หญิงคนนี้เขาจะสำนึกไหมว่าตัวเองมาสายเลยทำให้ไม่เจอคุณ คุณไม่ออกไปพบเขาหน่อยหรือ”“ความจริงผมก็อยากจะพบเขานะแต่ จะลองนัดไปดูอีกครั้งว่าจะมาสายอีกไหม” จูหรานอมยิ้ม“สวยไหม”“ไม่เท่าไหร่” ลุกขึ้นยืน เดินเข้าไปชะโงกแต่รีบหันหลังไม่ให้ต้าเหนิงเห็นเพราะต้าเหนิงที่เดินจ้ำกลับมาทางเดิมพร้อมกับคุยโทรศัพท์กับคุณปทุม“ไม่เจอค่ะคุณแม่คนอะไรให้ต้ามารอตั้งนานต้าไม่รอแล้วนะคะกลับบ้านดีกว่าค่ะเสียเวลา” กวนหยงยิ้มมุมปาก
พวกเจ้าระวังให้ดีเกิดใหม่ครั้งนี้เพื่อแก้แค้นแทนไต้ซือ จุุดเริ่มต้น
“เป็นผู้หญิงที่ร้ายกาจจริงๆ เลยครับ”“ผมเคยไปดูตัวมาแล้วผู้หญิงคนนี้เหมาะที่จะเป็นโสดจนตาย” หนุ่มคนหนึ่งพูดนินทาให้หนุ่มคนหนึ่งฟังเรื่องต้าเหนิง“เราพบผู้หญิงคนเดียวกันใช่ไหม”“นั่นใช่นางเลยแหละต้าเหนิงคนนั้นคนที่ ปากจัดเหลี่ยมเยอะ” ต้าเหนิงที่นั่งหันหลังอยู่อีกฝั่งของชายหนุ่มทั้งสองยิ้มมุมปากคุณปทุมส่ายหน้าไปมา“แย่จริง พรุ่งนี้แม่นักคนดูตัวให้อีกคนจากประเทศจีนอีกแล้ว”“ใครคะ”“ญาติห่างๆๆๆๆ กับเรา เขามีธุรกิจเป็นของตัวเองหล่อรวยและโปรไฟล์ดี”“ก็แบบนี้ทุกคน แต่คนนี้ไม่เชิงว่าดูตัวแม่กับพ่อลงความเห็นกันแล้วเราแค่อยากให้พวกลุกได้พบกันความจริงเราทาบทามและหาฤกษ์ดีไว้แล้ว”ต้าเหนิงเลิกคิ้ว ใช้ตะเกียบในมือพันเส้นหมี่ฮกเกี้ยนในจาน“มัดมือชกเลยหรือ”“กินข้าวกันสองสามครั้งแล้วแต่งเลยพรุ่งพบกันที่ร้านเดิมที่แม่เคยนัดหนุ่มๆ ไว้ให้ต้านั่นแหละลูก” ต้าเหนิงถอนหายใจเฉิงตู“ยังโสดครับท่าน ชื่อว่าคุณต้าเหนิงโสดสนิท มีคนมาดูตัวแต่ก็ไม่เคยตกลงกับใคร” ฉินเกอหลงพยักหน้าขึ้นลง “หาทางพามาที่นี่ได้หรือยัง” หานจงถอนหายใจ (หานจงก็มา) “ยังไม่รู้ว่าจะเอาแบบไหนเลยครับผมไม่รู้จะจัดการอย่างไร ถ้าเป็นที่นี่ใครๆ
พวกเจ้าระวังให้ดีเกิดใหม่ครั้งนี้เพื่อแก้แค้นแทนไต้ซือ สั่งสมความเกลียดชัง
ต้าเหนิง เดินทอดน่องอยู่บนสถานีรถไฟฟ้า“กริ้งๆๆๆๆ” เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นรีบเอาแนบหู“สวัสดีค่ะ” ปลายสายพูดเบาๆ“ใครคะรู้จักเราด้วยหรือคะ”“ไม่รู้จักแค่จะโทรมาด่า อินังสารเลวอิชั่วแย่งผัวชาวบ้านอิหน้าด้าน อิ กระ…” ต้าเหนิงสตั้นแป็บ“นี่มาได้กันแบบนี้เลยหรือฉันไปทำอะไรให้คุณ”“ผัวฉันพูดถึงเธอทุกวัน คอยดูนะแม่จะบุกไปตบให้” ต้าเหนิงถอนหายใจ“ฉันแค่ขายบ้านผัวเธอชื่ออะไรฉันจะได้ไม่ต้องขายบ้านให้เคสนี้ขอผ่าน” เสียงปลายสายบ่นงึมงำ“คุณ กำธร” ต้าเหนิงถอนหายใจยาว“ขอบคุณ รอรับผลกรรมได้เลย” วางสายพร้อมกับยิ้มหยันยี่สิบนาทีต่อมา“เห็นไหมฉันอยู่กับใคร” ต้าเหนิงนอนบนเตียงด้วยชุดนอนบางเบา แกว่งเนกไทในมือไปมาวีดีโอคอลให้สาวคู่กรณีเมื่อครู่ได้เห็น“แกๆๆ นางต้าเหนิงแกเอาผัวฉันไปกกหรือ”“ฮะๆๆๆ ฮ่า ฉันไม่ได้กกเขา แต่เขากกฉันจริงไหมคะคุณกำธร อย่าลืมโอนเงินค่ามักจำบ้านด้วยนะคะเพิ่มอีก6แสน สำหรับเรื่องบนเตียงในวันนี้ของเรา ฮ่าาาา” หันไปทางด้านหลังทำหน้าเหยเกเหมือนกำลังกำลังโดนกระทุ้งด้วยอะไรบางอย่างอยู่ที่บั้นท้าย ปลายสายหน้าถอดสี“กรี๊ดดดดดดดฉันจะฆ่าแก แกนังต้าเหนิงฉันจะฆ่าแก” ต้าเหนิงกดวางสาย ยิ้มมุมปากเ
พวกเจ้าระวังให้ดีเกิดใหม่ครั้งนี้เพื่อแก้แค้นแทนไต้ซือ แผน
วิหารเทียมฟ้า“ไทฮองไทเฮาเพคะ มีคนผู้หนึ่งอยากจะไทฮองไทเฮาเพคะ”ร่างท้วมหยุดชะงักเงยหน้าขึ้นมองรูปสลักองค์พระประติมาที่แกะสลักจากหยกขาวสูงตระหง่านในวิหารเทียมฟ้า“เชิญเขาเข้ามาได้” ร่างสูงสวมหมวกปิดบังใบหน้า หนวดสีเทายาวลงมาที่กลางอกเดินเข้ามายืนตรงหน้าไทฮองไทเฮาที่หน้าถอดสี“ท่านผู้นี้ ท่านยังไม่ตายหรอกหรือ” เอ่อถูหวังชวนเงยหน้าขึ้นยิ้มน้อยๆ“ซีโหยว ท่านยังความทรงจำเกี่ยวกับข้าอีกหรือ”“ความทรงจำมากมายด้วยเรื่องของเราสามคน” ไทฮองไทเฮาพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นน้อยๆ“ฮะฮะฮ่าาาา ข้ามาดีไม่ได้มาทวงความแค้นอะไรกับท่านหรอกแค่อยากจะบอกเรื่องที่เคยตกลงกันไว้”“เรื่องคนของตระกูลเอ่ออย่างนั้นหรือ ไท่ซางหวงพยายามตลอดมาที่จะให้คนในตระกูลเอ่ออยู่สบายแต่พอสิ้นไท่ซางหวง” ทุกอย่างก็เปลี่ยนไปถึงจะบอกว่าพยายามก็ไม่อาจบังคับกะเกณฑ์ใครได้ ตอนนี้จึงได้ภาวนาให้นางรอดพ้นวิกฤติ” หมายถึงอะไรยังมีเหลือคนของตระกูลเอ่ออยู่อีกหรือไร”“ท่านไม่ได้มาเพราะเรื่องนี้หรือ ข้าไม่อาจห้ามปรามนางได้นางเข้าวังไปอาศัยบารมีของไทเฮา นางช่างเดียงสานักไม่รู้หรือไรว่ากำลังขี่หลังเสืออยู่ เดิมข้าคิดแค่เพียงว่านางเข้าไปเพื่อพบ…ฉินเกอห
