แต่ยาสลายปราณนั้นแตกต่างออกไป ยาสลายปราณไม่ใช่พิษอย่างแท้จริง และไม่มีสีและไม่มีกลิ่น จึงทำให้ยากต่อการตรวจจับ แม้ว่าระดับการบ่มเพาะของนายท่านหลินจะสูงส่งแค่ไหน เขาก็ยากที่จะตรวจมันพบประกอบกับการลอบโจมตีของเขาก่อนหน้านี้อีกทาง นายท่านหลินจึงถูกบีบในทันที!“แก...บัดซบ!”นายท่านหลินโกรธจนแทบจะระเบิดแล้วก่อนหน้านี้เขาสับสนเล็กน้อยว่าทำไมลี่ตั๋วไห่ถึงไม่ไล่ตามมาลงมือกับเขาต่อทั้ง ๆ ที่ตัวเองลอบโจมตีสำเร็จแล้ว แถมยังให้เวลาเขาลอบรักษาบาดแผลตัวเอง!ที่แท้ลี่ตั๋วไห่ก็จงใจชะลอเวลา เพื่อให้ผลของยาสลายปราณนั้นออกฤทธิ์อย่างถึงที่สุด!มีข่าวลือในโลกใต้ดินมานานแล้วว่าลี่ตั๋วไห่เป็นคนที่อันตรายและเจ้าเล่ห์มาก ตอนนี้ดูเหมือนว่าลี่ตั๋วไห่จะต่ำช้าและเลวร้ายยิ่งกว่าที่เขาจินตนาการไว้เสียอีก!“ลี่ตั๋วไห่ ต่อให้แกเจ้าเล่ห์เหมือนกับสุนัขจิ้งจอกแล้วจะยังไง?”“ท้ายที่สุด ที่นี่คือถิ่นของตระกูลหลินของเรา และในตระกูลหลินก็มียอดฝีมือมากมายราวกับก้อนเมฆ!”“ตราบเท่าที่ฉันตะโกนออกไปทีหนึ่งแล้วเตือนคนในตระกูล ไม่ว่าระดับการบ่มเพาะของแกจะสูงส่งสักแค่ไหน แกก็ไม่มีทางต่อกรกับยอดฝีมือที่มากมายของตระกูลหลินเร
”ฮ่า ๆ ๆ…”เมื่อลี่ตั๋วไห่ได้ยินคำพูดนี้ เขาก็อดไม่ได้หัวเราะเสียงดัง“ลี่ตั๋วไห่ แกหัวเราะทำไม!”นายท่านหลินมองไปที่ลี่ตั๋วไห่ด้วยสีหน้าเย็นชา เจตนาฆ่าวาบผ่านดวงตาของเขาแม้ว่าครั้งนี้จะเป็นไป่จิ้งที่ทำร้ายเขามากกว่า แต่ไป่จิ้งก็เป็นลูกสะใภ้ของเขาและก็เป็นแม่ของหลานชายของเขา เมื่อพิจารณาถึงผลประโยชน์ของตระกูลแล้ว คนที่เขาเกลียดชังในใจมากกว่าก็คือลี่ตั๋วไห่ คิดว่าเป็นลี่ตั๋วไห่ที่ใช้คำหวานเพื่อล่อลวงไป่จิ้ง!“ตาแก่ แกนี่มันโง่มากจนฉันต้องหัวเราะเยาะแกเลย!”“ไป่จิ้งและฉันมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกันมาก แกคิดที่จะใช้แผนยุแหย่มาทำลายความสัมพันธ์ระหว่างเรา ช่างเพ้อฝัน!”“นอกจากนี้ ฉันจะบอกความลับที่สำคัญให้แกรู้อีกเรื่องหนึ่ง อันที่จริงแล้วหลินโย่วเป็นลูกชายของฉันกับไป่จิ้ง เขาไม่ใช่ลูกชายของหลินเถิงฮุ่ย!”ใบหน้าของลี่ตั๋วไห่เต็มไปด้วยความเยาะเย้ย เขาทิ้งระเบิดออกมา“ว่าไงนะ?”นายท่านหลินเสมือนถูกสายฟ้าฟาด คนทั้งคนตกใจมากจนสติแทบหลุดแล้วเขาไม่เคยคิดฝันเลยว่าหลานชายเพียงคนเดียวของตัวเองหลินโย่ว จะเป็นลูกชายของลี่ตั๋วไห่จริง ๆ!การโจมตีนี้ที่เล่นงานเขา ใครก็ยากที่จะจินตนาการถึงคว
อย่างไรก็ตาม จู่ ๆ เขาก็จดจำบางสิ่งที่สำคัญกว่าได้ เขาระงับความโกรธเอาไว้ชั่วคราวแล้วถามออกไป“ลี่ตั๋วไห่ ถ้าฉันจำไม่ผิดตอนที่หว่านชิงถูกพวกอันธพาลลักพาตัวและเกือบจะถูกฆ่า เรื่องนี้เป็นฝีมือของแกและไป่จิ้งใช่หรือเปล่า!”นายท่านหลินถลึงตาจ้อง ในที่สุดเขาก็ตระหนักได้ถึงความจริงนี้เขารู้ว่าลี่ตั๋วไห่ไม่รีบร้อนที่จะลงมือในตอนนี้ เพราะต้องการถ่วงเวลาเอาไว้ และก็ชัดเจนดีว่ายิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ ก็จะยิ่งเป็นผลเสียกับเขามากขึ้นเท่านั้นอย่างไรก็ตาม แม้ว่าเขาจะตาย เขาก็อยากค้นหาความจริงของเรื่องนี้ให้ได้!ไม่อย่างนั้นเขาคงตายตาไม่หลับ!“ใช่แล้วจะยังไง?”ลี่ตั๋วไห่ยิ้มและไม่ปฏิเสธ“ตาแก่ ยังไงซะแกก็กำลังจะตายในไม่ช้าก็เร็ว ถ้าอย่างนั้นฉันจะทำให้แกกลายเป็นผีที่ไม่มีอะไรติดค้าง!”“ฉันจะบอกแกเรื่องหนึ่งก็ได้ ในตอนนั้นเป็นฉันเองที่ขอให้ตั๋วไห่ลงมือกับหลินหว่านชิง น่าเสียดายที่เธอโชคดีได้รับการช่วยเหลือจากเจ้าเดรัจฉานฉินหมิงคนนั้น!”“ส่วนแก เดิมทีแกควรจะตายไปตั้งนานแล้ว แต่ฉันไม่คิดว่าแกจะได้รับการช่วยเหลือจากเจ้าเดรัจฉานฉินหมิงนั่นอีกครั้ง!”“เจ้าเดรัจฉานฉินหมิงนั่นทำลายแผนการของฉันก
แล้วเรื่องนี้จะโทษเธอได้อย่างไรกัน?ช่างน่าตลกสิ้นดี!"แก..."นายท่านหลินโกรธมาก แต่ก็เถียงไม่ออกเขารู้ว่าสิ่งที่ไป่จิ้งพูดนั้นถูกต้อง ในการวิเคราะห์ขั้นสุดท้าย เป็นเขาและหลินเถิงฮุ่ยเองที่ทำลายความสุขของหลินหว่านชิงกับมือ ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขาสองพ่อลูกยังขับไล่ฉินหมิงที่เป็นนักปรุงยาอัจฉริยะออกจากตระกูลไป บดขยี้อนาคตที่สดใสของตระกูลหลินโดยตรง!ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นกรรมของพวกเขาสองพ่อลูกที่ต้องรับ ไม่สามารถตำหนิใครได้!น่าเสียดายที่เขาเพิ่งจะเข้าใจเรื่องนี้เมื่อมันสายเกินไป!“แกมันนังอสรพิษเลี้ยงไม่เชื่อง ต่ำช้า!”“วันนี้ไม่ว่าอย่างไรฉันก็จะฆ่าแกให้ได้!”นายท่านหลินโกรธมากจนเสียสติ เขาชกหมัดและโจมตีไปที่ไป่จิ้งอย่างสิ้นหวังเกี่ยวกับเรื่องที่เขาขับไล่ฉินหมิงออกจากตระกูลในวันนั้น เขายอมรับว่ามันเป็นความผิดของเขา!แต่ไป่จิ้งลอบวางแผนฆ่าหลินหว่านชิง แถมยังมีความสัมพันธ์เชิงคบชู้กับลี่ตั๋วไห่กระทั่งให้กำเนิดหลินโย่วเด็กสารเลวคนนี้ออกมา นี่ก็เป็นข้อเท็จจริงที่เถียงไม่ได้เช่นกัน!เมื่อสักครู่นี้เขาคิดว่าไป่จิ้งอาจจะถูกลี่ตั๋วไห่หลอกล่อด้วยคำพูดหวาน แต่ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าไป่จิ้งนั
นายท่านหลินพูดด้วยสีหน้าเด็ดเดี่ยว“ฉินหมิงเหรอ?”“ตาแก่ แกยังมีศักดิ์ศรีอยู่หรือเปล่า?”“ตระกูลหลินของพวกแกขับไล่ฉินหมิงออกไปด้วยความแค้น แถมแกก็เพิ่งจะรับปากกับฉันว่าจะช่วยฉันควบคุมพลังของตระกูลซู เพื่อจัดการฆ่าฉินหมิงให้ตาย!”“ตอนนี้แกคาดหวังให้คนที่แกคิดจะฆ่ามาช่วยแกจริง ๆ เหรอ?”“แกนี่มันไร้ยางอายอย่างที่สุดเลยจริง ๆ!”สีหน้าของลี่ตั๋วไห่เต็มไปด้วยการเยาะเย้ย เขาหัวเราะจนฟันเกือบจะหลุด“นั่นสิ!”“ฉันว่าตอนนี้ฉินหมิงคงจะเกลียดแกและหลินเถิงฮุ่ยสองคนจนเข้ากระดูกแล้ว ถ้าเขารู้ว่าแกตกมาอยู่ในสภาพนี้ ไม่แน่เขาอาจจะปรบมืออย่างมีความสุขด้วยซ้ำ แล้วเขาจะช่วยแก้แค้นแทนแกได้อย่างไร!”“ช่างตลกอะไรขนาดนี้!”ไป่จิ้งเยาะเย้ย ราดเกลือลงบนบาดแผลของนายท่านหลินอย่างไม่เกรงใจ"พวกแก..."ใบหน้าของนายท่านหลินเปลี่ยนเป็นสีเขียวสลับแดงก่ำ เขารู้สึกอับอายหลังจากที่ถูกลี่ตั๋วไห่และไป่จิ้งเยาะเย้ยเป็นเหมือนกับที่ลี่ตั๋วไห่พูด เมื่อสักครู่นี้เขาเพิ่งจะตกลงร่วมเป็นพันธมิตรกับลี่ตั๋วไห่และมีเจตนาที่จะฆ่าฉินหมิง เหตุผลก็เพียงเพราะเขาต้องการเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ ดังนั้นเขาจึงแสดงความไม่เต็มใจเล็กน้อ
นี่มันเป็นไปไม่ได้เลย!ชั่วครู่หนึ่ง เขารู้สึกเสียใจและโทษตัวเองที่โหดเหี้ยมจนเกินไป แม้ว่าเขาต้องการแยกฉินหมิงและหลินหว่านชิงออกจากกัน แต่ในเวลานั้นก็ไม่ควรขับไล่ฉินหมิงออกไปอย่างโหดร้ายแบบนั้น!ไม่อย่างนั้น ถ้าฉินหมิงยังอยู่ในตระกูลหลิน ตระกูลหลินก็อาจจะยังมีความหวังริบหรี่ในอนาคต!“ตั๋วไห่ ทำไมคุณยังพูดเรื่องไร้สาระมากมายกับตาแก่คนนี้อีก?”“แค่ฆ่าเขาก็สิ้นเรื่องแล้ว!”ไป่จิ้งแค่นเสียงเหอะอย่างเย็นชา ยกฝ่ามือขึ้นแล้วเตรียมจะตบไปที่จุดสำคัญบนศีรษะของนายท่านหลิน“เดี๋ยวก่อน!”ลี่ตั๋วไห่ยื่นมือออกไปเพื่อหยุดยั้งการโจมตีของไป่จิ้งหลังจากนั้นเขาก็พลิกมือแล้วสับท้ายทอยของนายท่านหลินจนหมดสติไปในระหว่างที่เขากำลังสะลึมสะลือไม่ค่อยจะได้สติ นายท่านหลินไม่ได้ห่วงชีวิตของตัวเอง แต่กังวลเกี่ยวกับรากฐานของตระกูลหลิน!ตอนนี้ตระกูลหลินกำลังจะถูกทำลายล้าง ความหวังเดียวของเขาก็คือหลินหว่านชิงฉลาดเพียงพอและจะเป็นการดีที่สุดที่ให้เธอตรวจพบการสมรู้ร่วมคิดระหว่างลี่ตั๋วไห่และไป่จิ้ง จากนั้นหลินหว่านชิงจะทำทุกอย่างเท่าที่เป็นไปได้ เพื่อกลับไปคืนดีกับฉินหมิง!เมื่อถึงตอนนั้น เพื่อเห็นแก่หน้าของ
“ไป่จิ้ง ฉันจะไปก่อน ที่เหลือต้องปล่อยให้เป็นหน้าที่ของเธอแล้ว!”ลี่ตั๋วไห่กอดไป่จิ้งอย่างอ่อนโยน จากนั้นถึงออกจากตระกูลหลินโดยที่ไม่มีใครสังเกตเห็นสักคนอันที่จริงแล้ว เมื่อเขามาขอเข้าพบนายท่านหลินในครั้งนี้ ไป่จิ้งปล่อยให้เขาเข้ามาอย่างเงียบ ๆ ไม่มีใครรู้ว่าเขาเคยมาที่ตระกูลหลิน จึงไม่มีใครรู้ว่าเขาลงมือทำร้ายนายท่านหลิน!......รอจนกระทั่งลี่ตั๋วไห่จากไปไป่จิ้งก็สงบลงเล็กน้อยแล้ว จากนั้นเธอถึงรีบวิ่งไปแจ้งผู้อาวุโสหลายคนในตระกูลหลินว่าจู่ ๆ นายท่านหลินก็ล้มป่วยและหมดสติอยู่ในห้องนอนของเขาในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา สุขภาพของนายท่านหลินไม่ค่อยจะดีนัก เขาเคยหมดสติไปครั้งหนึ่ง ซึ่งตอนนั้นก็ได้ฉินหมิงรักษาเขาด้วยทักษะทางการแพทย์อันสูงส่งโดยพื้นฐานแล้วทุกคนในตระกูลหลินล้วนรู้เรื่องนี้ ตอนนี้เมื่อพวกเขาได้ข่าวว่านายท่านหลินอาการกำเริบจากปากของไป่จิ้ง จึงไม่มีใครสงสัยไป่จิ้งเลยหลังจากนั้นชายชราหลายคนและบุคคลสำคัญของตระกูลหลินก็มาถึง และพบนายท่านหลินที่หมดสติอยู่ในห้องไม่นานหลังจากนั้น สองพ่อลูกหลินเถิงฮุ่ยและหลินหว่านชิงก็รีบกลับมาจากบริษัทหลังจากทราบข่าวเนื่องจากไม่มีร่องรอยกา
“คุณฉี อย่าเพิ่งกังวลไป!”“ผมมาที่นี่เพื่อบอกคุณสองสามคำ หลังจากนี้เมื่อคุณไปรักษาตาแก่หลิน ผมหวังว่าคุณจะรู้ว่าอะไรที่ควรพูดอะไรไม่ควรพูด!”ชายสวมหน้ากากเหยียนหลัวพูดอย่างสงบ คำพูดของเขาเต็มไปด้วยการคุกคาม“อะไรนะ คุณกำลังขู่ผมเหรอ?”ใบหน้าของนายท่านฉีมืดลง เขาแอบเดาว่าอีกฝ่ายคือใครและเจตนาของเขาคืออะไรกันแน่!“ใช่แล้วจะยังไงล่ะ?”ชายสวมหน้ากากเหยียนหลัวแค่นเสียงเหอะขึ้นจมูก รัศมีอันทรงพลังพวยพุ่งออกมาจากร่างกายของเขาเข้าครอบงำคุณฉี“ระดับราชาสงคราม!!”คุณฉีตกตะลึง เขาตระหนักได้ทันทีว่าคู่ต่อสู้คือยอดฝีมือในระดับราชาสงครามคนหนึ่งที่แข็งแกร่งอย่างยิ่ง!แม้ว่าตระกูลฉีจะเป็นหนึ่งในกองกำลังหลักของเมืองเจียงเฉิง แต่บุคคลที่มีระดับการบ่มเพาะสูงสุดในหมู่คนรุ่นเก่าของตระกูลเขา ก็อยู่แค่ขั้นครึ่งก้าวราชาสงครามเท่านั้น!นอกจากนี้ คุณฉียังอุทิศตนให้กับการศึกษาทักษะทางการแพทย์ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เขาไม่ได้มุ่งมั่นกับการบ่มเพาะพลังเท่าไรนัก ดังนั้นระดับการบ่มเพาะของเขาจึงอยู่แค่ขั้นกลางระดับปรมาจารย์เท่านั้นคู่ต่อสู้เป็นถึงบุคคลที่แข็งแกร่งมากในระดับราชาสงคราม มันเป็นเรื่องที่ง่ายมากถ้า
บรรพบุรุษตระกูลฉินทิ้งความรู้ไว้ให้เขาอย่างกว้างขวางมาก แถมยังรวมถึงสูตรลับบางอย่างในการกระตุ้นศักยภาพของร่างกายมนุษย์ด้วย สูตรลับเหล่านี้เกี่ยวข้องกับทักษะทางการแพทย์และได้รับการบันทึกอย่างละเอียดสำหรับยาปราณแท้ ปัจจุบันเขามีสำรองอยู่อีกหลายเม็ดตอนนี้ทั้งสองอย่างล้วนพร้อมแล้ว เขาต้องการช่วยเฝิงเจิ้นฝ่าฟันปัญหาคอขวดของวรยุทธไปให้ได้ นี่ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลย!“ลุงเฝิง ผมบอกความจริงกับคุณก็แล้วกัน แม้ว่าผมจะไม่แน่ใจว่าสามารถช่วยคุณทะลวงไปสู่ระดับราชาแห่งสงครามได้หรือไม่ แต่ผมจะพยายามลองอย่างเต็มที่ โอกาสที่จะประสบความสำเร็จน่าจะสูงมาก ... "ฉินหมิงพูดอย่างจริงใจ“ลองดู?”“การฝ่าฟันปัญหาคอขวดของวรยุทธ เรื่องแบบนี้จะลองสุ่มสี่สุ่มห้าได้อย่างไร หากมีสิ่งที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้น ผลที่ตามมาอาจเป็นหายนะ!”เฝิงเจิ้นตกใจยิ่งกว่าเดิมในที่สุดเขาก็เข้าใจแล้วว่า ฉินหมิงกำลังพูดเรื่องไร้สาระและต้องการใช้เขาเป็นหนูทดลองหากเป็นเรื่องอื่นก็เอาเถอะ เขาคงสามารถให้ความร่วมมือกับฉินหมิงได้ แต่การฝ่าฟันปัญหาคอขวดของวรยุทธเป็นสิ่งสำคัญ หากไม่ระวังอาจกลายเป็นบ้าได้ง่าย ๆ หรือแม้แต่สูญเสียทักษ
เดิมทีระดับการบ่มเพาะของลี่ตั๋วไห่นั้นทัดเทียมกับเขา ทั้งสองอยู่ในระดับของครึ่งก้าวราชาสงคราม ต่างคนต่างไม่สามารถทำอะไรกับอีกฝ่ายได้แต่ตอนนี้ความแข็งแกร่งของลี่ตั๋วไห่แซงหน้าเขาไปแล้ว ต่อไปนี้มันยากมากสำหรับเขาที่จะสู้กับลี่ตั๋วไห่ได้!ชั่วขณะหนึ่ง เขารู้สึกถึงวิกฤตที่รุนแรงมาก แต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้“บางทีลี่ตั๋วไห่อาจโชคดีมากกว่า...”ฉินหมิงฉุกคิดได้ และดูเหมือนเขาจะเข้าใจอะไรบางอย่างอย่างคลุมเครือเขาเคยสงสัยมาก่อนตอนที่อยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลหลิน ว่าลี่ตั๋วไห่สามารถฝ่าฟันปัญหาคอขวดของวรยุทธ์ได้อย่างง่ายดาย นี่อาจมีบางอย่างเกี่ยวข้องกับการปล้นเจิ้งอวี่ มิฉะนั้นลี่ตั๋วไห่จะไม่สร้างศัตรูที่แข็งแกร่งอย่างตระกูลเจิ้งเพียงเพื่อยาปราณแท้แค่สามเม็ดแน่ตอนนี้เขาคิดเชื่อมโยงกันเล็กน้อย ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าลี่ตั๋วไห่อาจจะสามารถทะลวงเข้าไปในระดับของราชาสงครามได้โดยใช้ยาปราณแท้สามเม็ดนี้!นี่ไม่ใช่ประเด็น ประเด็นก็คือในฐานะคนหลอมยาปราณแท้ เขาเข้าใจคุณสมบัติของยาปราณแท้มากกว่าใคร ๆ ในเมื่อแม้แต่ลี่ตั๋วไห่ก็มีสิทธิ์พึ่งพายาปราณแท้เพื่อกลายเป็นยอดฝีมือที่แข็งแกร่งในระดับราชาสงคราม ถ้าอย่
ตอนนี้เขาสะบักสะบอมมาก มันเจ็บไปทั้งหัวใจ และเขาคิดอยากลบความรู้สึกที่มีต่อหลินหว่านชิงออกไปให้หมดสิ้น แล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่อีกครั้ง!เขาจะกลับไปคบหลินหว่านชิงอีกครั้งได้อย่างไร!“ฉินหมิง คุณใจร้ายกับฉันได้ขนาดนี้เลยเหรอ?”หลินหว่านชิงกัดริมฝีปากแล้วมองฉินหมิงด้วยใบหน้าเศร้า เธอพยายามกลั้นน้ำตาไว้ไม่ให้ไหลลงมา“ไม่ได้ใจร้าย เพียงแต่ว่าโชคชะตาระหว่างเราสองคนจบลงแล้ว!”“ถ้าคุณเต็มใจ เราก็ยังเป็นเพื่อนกันต่อไปได้ แต่เรื่องความรู้สึกให้มันจบลงเพียงเท่านี้เถอะ!”ฉินหมิงพูดอย่างใจเย็น“ได้ คุณพูดแบบนี้เอง คุณอย่าเสียใจภายหลังก็แล้วกัน!”หลินหว่านชิงรู้สึกเหมือนคนอกหัก เมื่อต้องเผชิญกับความไร้เยื่อใยและความเมินเฉยของฉินหมิง เธอไม่มีความกล้าพอที่จะอยู่ตรงนี้อีกต่อไป เธอจึงหันหลังกลับและวิ่งหนีไปทันทีที่เธอหันหลังมา หยดน้ำตาก็ไหลลงอาบแก้มของเธออย่างเงียบ ๆ “ฉินหมิง ไอ้สารเลว!”เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยโกรธมาก เธอจ้องมองไปที่ฉินหมิงด้วยสายตาเกลียดชัง จากนั้นก็วิ่งตามไปยังทิศทางของหลินหว่านชิง“ฉินหมิง คุณดูแลตัวเองให้ดี ๆ เถอะ!”หานซีเหลือบมองฉินหมิงด้วยสีหน้าซับซ้อน จากนั้นเธอและไล่ตามเซี
ฉินหมิงตกใจ ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ“แน่นอนว่านายไม่รู้!”“ครั้งที่แล้ว พี่ไปที่หมิงเหยากรุ๊ปเพื่อไปง้อนาย แต่เธอถูกซูซินเหยาหลอกให้คิดว่านายกับซูซินเหยาคบกันแล้ว…”“ผู้กระทำผิดทั้งหมดนี้ก็คือซูซินเหยา ถ้าเธอไม่เข้ามาขวางทาง พี่คงไม่ได้รับข้อมูลผิด ๆ จากเธอและไม่ทำร้ายนายครั้งแล้วครั้งเล่า…”เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยพูดด้วยความโกรธ และเธอก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นอย่างคร่าว ๆหลังจากฟังแล้ว ฉินหมิงมีสีหน้าประหลาดใจและไม่แน่ใจ จากนั้นเขาก็มองซูซินเหยาด้วยดวงตาที่ลุกเป็นไฟและถามว่า "ซินเหยา สิ่งที่เสี่ยวเตี๋ยพูดเป็นความจริงหรือเปล่า?"“ฉัน...”ใบหน้าที่สวยงามของซูซินเหยาเปลี่ยนเป็นสีแดง เธออ้าปากพูด แต่ก็พูดไม่ออกท้ายที่สุดแล้ว เรื่องนี้เป็นความผิดของเธอจริง ๆ เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยไม่ได้กล่าวหาเธอ และเธอก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไร“ทำไมต้องโกหกผม?”สีหน้าของฉินหมิงมืดลงไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเขาที่จะเดาจากปฏิกิริยาของซูซินเหยาว่า สิ่งที่เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยพูดนั้นเป็นเรื่องจริง!“ฉินหมิง ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะโกหกคุณ…”“ฉันก็แค่ชอบคุณมาก และไม่อยากเสียคุณไป ฉันจึงตัดสินใจทำมันลงไป...”ดวงตาขอ
ในขณะนี้ เขายังสงบสติอารมณ์ไม่ได้ และความตั้งใจอันแน่วแน่ดั้งเดิมของเขาก็อดไม่ได้ที่จะสั่นคลอนเล็กน้อย“ฉินหมิง คุณอย่าตอบตกลงเธอนะ...”ใบหน้าที่สวยงามของซูซินเหยาซีดลง เธอมองไปที่ฉินหมิงด้วยความกังวลเธอรับรู้ความรู้สึกของฉินหมิงที่มีต่อหลินหว่านชิง และเธอก็เห็นว่าฉินหมิงหวั่นไหว หากไม่ผิดคาด ฉินหมิงน่าจะทิ้งเธอไปแล้วกลับไปหาหลินหว่านชิงเมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เธอรู้สึกเศร้ามาก และใจของเธอก็ค่อย ๆ จมลงสู่ก้นบึ้งเมื่อเห็นสีหน้าเศร้าสร้อยของซูซินเหยา ฉินหมิงก็ตื่นขึ้นมาทันทีราวกับว่าถูกสาดหน้าด้วยน้ำเย็นหากเป็นเมื่อก่อน เขาอาจจะตกลงที่จะกลับไปคืนดีกับหลินหว่านชิงแต่ตอนนี้ เขาได้ตกลงที่จะหมั้นกับซูซินเหยาแล้ว และเมื่อสักครู่นี้ยังให้สัญญากับซูซินเหยาอีกด้วย!หากเขายกเลิกงานหมั้นในเวลานี้ ไม่ต้องคิดเลยว่าจะทำให้ซูซินเหยาเสียใจมากแค่ไหน!ไม่ชอบสิ่งใด ก็อย่าได้ทำสิ่งนั้นกับคนอื่นตอนที่เขากับหลินหว่านชิงเลิกกัน เขาได้สัมผัสรสชาติความเจ็บปวดด้วยตัวเอง มันเป็นความเจ็บปวดที่จดจำไว้ในใจไม่ลืมเลือน เจ็บจนเจียนตายในเมื่อแม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่ชอบความเจ็บปวดแบบนี้ เขาจะใจร้ายทำร้ายซูซินเห
“ผมไม่เป็นไร แค่บาดเจ็บนิดหน่อย...”ฉินหมิงยิ้มเบา ๆแม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างเขากับหลินหว่านชิงจะทะเลาะกันจนค่อนข้างไม่มีความสุข แต่หานซีและเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยทั้งสองมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเขามาก เขาถือว่าหานซีและเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยเป็นเพื่อนที่ดีมาโดยตลอดเขารู้สึกอบอุ่นหัวใจเป็นอย่างมากเมื่อเห็นเพื่อนทั้งสองแสดงความเป็นห่วงเขา“ฉินหมิง ฉันขอโทษ เป็นฉันเองที่ทำร้ายคุณ”หลินหว่านชิงพูดด้วยท่าทางรู้สึกผิด“ไม่เป็นไร ทั้งหมดเป็นความสมัครใจของผมเอง...”ฉินหมิงแสร้งทำเป็นฝืนยิ้มความรักคือการให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน เขาเสียสละมากมายเพื่อหลินหว่านชิงอย่างเต็มใจ ไม่สามารถโทษผู้อื่นได้“คุณหนูใหญ่หลิน คุณมาหาผมมีธุระอะไรเหรอ?”ฉินหมิงถามตรงประเด็น แม้แต่ชื่อน่ารัก ๆ ที่เขาใช้เรียกหลินหว่านชิงก็ได้เปลี่ยนไปแล้วในเมื่อตอนนี้เขาตัดใจจากหลินหว่านชิงแล้ว และกำลังจะหมั้นกับซูซินเหยา เขาควรขีดเส้นความสัมพันธ์ให้ชัดเจนกับหลินหว่านชิงและพยายามรักษาระยะห่าง นี่เป็นหน้าที่อย่างหนึ่งที่สมควรทำเมื่อได้ยินชื่อเรียกที่ไม่คุ้นเคยออกมาจากปากฉินหมิง หลินหว่านชิงก็รู้สึกเจ็บแปลบในใจแต่เธอรู้ว่าทั้งหมดน
ฉินหมิงเป็นคู่แข่งทางความรักที่ใหญ่ที่สุดของเขา ขอแค่ฉินหมิงและหลินหว่านชิงคืนดีกันไม่สำเร็จในครั้งนี้ เขาก็สามารถใช้โอกาสจากเรื่องนี้เข้าไปอยู่ในหัวใจของหลินหว่านชิงได้ง่ายขึ้น!แค่ได้คิดก็มีความสุขมาก!......คฤหาสน์ตระกูลซูแขนข้างหนึ่งของฉินหมิงถูกพันด้วยผ้าพันแผล เขานอนอยู่บนเตียงเพื่อพักฟื้นอยู่ในห้องเพราะเขากินยามังกรซ่อนไปหนึ่งเม็ดตอนอยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลหลิน ตอนนี้เขาจึงอยู่ในระยะอ่อนแอ ร่างกายไร้เรี่ยวแรงข้างเตียงซูซินเหยาดูแลฉินหมิงอย่างดี ในมือถือชามยาบำรุงพลังร่างกาย เธอป้อนยาให้ฉินหมิงด้วยรอยยิ้มที่มีความสุขบนใบหน้าอันงดงามของเธอคนเราจะมีความสุขเมื่อได้อยู่กับคนที่เรารัก เธอรอคอยฉินหมิงมาเป็นเวลานาน ในที่สุดวันที่ยากลำบากผ่านพ้นไป วันที่หวานชื่นก็มาถึง ได้กลับมาอยู่ด้วยกันกับฉินหมิงสมใจปรารถนาใครก็ยากที่จะจินตนาการถึงความสุขในใจของเธอได้!หลังจากกลับมาจากคฤหาสน์ตระกูลหลิน ใบหน้าที่สวยงามของเธอก็ไม่เคยหยุดยิ้มได้เลย…ในขณะนี้ มีเสียงฝีเท้าดังขึ้น เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของตระกูลซูนายหนึ่งเดินเข้ามาจากด้านนอกอย่างรวดเร็ว“คุณหนูใหญ่ ข้างนอกมีผู้หญิงคนหนึ่
“สรุปก็คือหนูจะไปหาเขาตอนนี้และอธิบายเรื่องทุกอย่างให้ชัดเจน บางทีนี่อาจจะเอาชนะใจเขากลับมาได้!”หลินหว่านชิงพูดอย่างหนักแน่นพูดจบเธอก็หันหลังแล้วเดินออกไป“ไม่ได้ ลูกจะไปไม่ได้!”“เรื่องของฉินหมิงเป็นเรื่องอดีตไปแล้ว ลูกควรมองไปข้างหน้า ตอนนี้หลานเค่ออั๋งคือตัวเลือกที่ดีที่สุดของลูก!”หลินเถิงฮุ่ยหมุนรถเข็นของเขาและรีบไปหยุดหลินหว่านชิงไว้ในความเป็นจริง เหตุผลที่เขาห้ามหลินหว่านชิงก็เพราะว่าฉินหมิงกำลังจะหมั้นหมายกับซูซินเหยา และเนื่องจากเค่ออั๋งชอบหลินหว่านชิงมากแม้ว่าฉินหมิงจะมีความสามารถที่ยอดเยี่ยม แต่ฉินหมิงก็เป็นเพียงเด็กกำพร้าที่ไร้อำนาจบารมี หากฉินหมิงจะเต็มใจที่จะกลับมาคืนดีกับหลินหว่านชิงจริง ๆ มันก็ไม่ได้ช่วยอะไรเขาในการกลับไปสู่วงศ์ตระกูลแต่เค่ออั๋งนั้นแตกต่างออกไป หากหลินหว่านชิงยอมรับเค่ออั๋งด้วยพลังยุทธและรากฐานของตระกูลเค่อ การช่วยให้เขายึดอำนาจของตระกูลกลับคืนมาคงไม่ใช่เรื่องยากอย่างแน่นอน!“พ่อ ก่อนหน้านี้พ่อทำเพื่อประโยชน์ของตระกูล จึงเข้ามาก้าวก่ายเรื่องระหว่างหนูกับฉินหมิง อย่างไม่ลังเล และท้ายที่สุดหนูก็ทำร้ายฉินหมิงครั้งแล้วครั้งเล่า...”“ตอนนี้พ่
การให้ความช่วยเหลือในเวลาที่ต้องการเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุด ตอนนี้หลินหว่านชิงและพ่อของเธอกำลังประสบปัญหา จุดประสงค์ของการมาที่นี่คือการถือโอกาสแสดงความเป็นสุภาพบุรุษต่อหน้าหลินหว่านชิงในตอนที่พวกเขาต้องการความช่วยเหลือมากที่สุด และหวังว่าจะได้รับความโปรดปรานจากเธอ!ข้อเท็จจริงได้พิสูจน์แล้วว่าเขามาทันเวลา เมื่อสักครู่นี้เขาเป็นพระเอกขี่ม้าขาวและช่วยหลินหว่านชิงให้รอดพ้นจากอันตราย ความประทับใจที่ไม่ดีต่อเขาในอดีตก็เปลี่ยนไปมากเช่นกัน“คุณอยากช่วยเราเหรอ?”หลินเถิงฮุ่ยรู้สึกประหลาดใจและตื่นเต้นตระกูลเค่อเป็นหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่ของเมืองเจียงเฉิง ที่มีพลังยุทธและรากฐานที่ทรงพลังมาก หากเขาได้รับความช่วยเหลือจากเค่ออั๋งและตระกูลเค่อได้ มันจะเป็นเรื่องง่ายขึ้นมากสำหรับเขาและหลินหว่านชิงที่จะกลับคืนสู่ตระกูลหรือยึดอำนาจของตระกูลคืนมา!“ใช่แล้ว!”“ลุงหลิน ตราบเท่าที่คุณต้องการความช่วยเหลือจากผม ผมจะพยายามอย่างดีที่สุดและทำอย่างเต็มที่!”เค่ออั๋งพูดเสียงดังฉะฉาน“ดี เยี่ยมมาก!”“หลานเค่ออั๋ง หากคุณสามารถช่วยฉันกับหว่านชิงกลับคืนสู่ตระกูลหลินได้ เราสองพ่อลูกจะขอบคุณอย่างยิ่ง!”หลินเถิงฮ