บทที่ 69

“ตัดต่อไปครับ!”

ฉินหมิงสงบนิ่ง

คนงานตัดหินแล้วตัดอีก ข้างในก็คงยังเป็นกรวดทราย นอกเหนือจากนี้ก็ไม่มีอะไรแล้ว

“ไม่จริงน่า ตัดไปไม่เจออะไรเลย!”

“เป็นไปได้อย่างไรกัน!”

“แม้แต่หยกระดับกลางถึงสูงอย่างเมล็ดถั่วและเมล็ดชบาก็ไม่มีอยู่ในนั้นหรอกหรือ?”

…

ทุกคนต่างตกใจ อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจแทนฉินหมิง

หินหยกดิบเนื้อละเอียดคุณภาพดีเช่นนี้ ถึงแม้จะขุดไม่เจอหยกน้ำดีออกมา โดยปกติแล้วหยกเกรดกลางถึงสูงหรือเกรดต่ำก็สามารถพบได้เช่นกัน

แต่ว่าจนถึงตอนนี้กลับไม่มีอะไรออกมา สถานการณ์อย่างนี้เหมทอนกับหยกหินเมล็ดทั่วเขียวก้อนที่สาม!

ต่อไปจะขุดเจอหยกเนื้อแก้วได้อย่างไรกัน ฉินหมิงจะต้องได้รับการชดเชยอย่างไม่ต้องสงสัย แต่จะชดเชยมากหรือหรือน้อยก็เท่านั้น!

“ตัดอีกครับ!”

ใจฉินหมิงห่อเหี่ยวลง ตอนนี้เขาไม่สามารถสงบสติอารมณ์เหมือนตอนแรกได้อีกต่อไป

คนงานได้ทำการตัดเป็นครั้งสุดท้าย จยฝุ่นฟุ้งกระจายไปทั่ว ผลสุดท้ายที่ได้ก็คงยังเป็นกรวดทราย ยังคงไม่มีอะไรออกมา!

ตอนนี้สิ่งที่เหลืออยู่จากหินหยกดั้งเดิมคือก้อนหลายเหลี่ยมที่ใหญ่กว่าฝ่ามือเล็กน้อย ใครต่างก็มองออกว่านี้คือหินปกติธรรมดา ๆ ไม่จำต้องตัดอะไรอีกต่อไปแล้ว