แชร์

บทที่ 426

อย่างไรก็ตาม ปริมาณเม็ดยาหลอมลมปราณชุดแรกที่หลอมโดยหมิงเหยากรุ๊ปนั้นมีจำกัด ท้ายที่สุดแม้แต่คนใหญ่คนโตมากมายก็ยังทำได้เพียงกลับบ้านไปมือเปล่า โอกาสที่จะหลุดมาถึงเขานั้นยิ่งน้อยไปกันใหญ่ ดังนั้นไม่ว่าเขาจะเข้าร่วมหรือไม่จึงไม่มีความหมายเลยแม้แต่น้อย

ส่วนเฝิงหลุน ได้ยินมาว่าครั้งนี้เขาซื้อยาหลอมลมปราณได้เป็นจำนวนมาก จึงกลับบ้านไปพร้อมกับของเต็มไม้เต็มมือ

น่าเสียดายที่เขาไม่ใช่ลูกน้องของราชาแดนใต้

แต่ถึงแม้ราชาแดนใต้จะแจกจ่ายเม็ดยาหลอมลมปราณเหล่านี้ ก็ตกไม่ถึงมือเขาอยู่ดี!

ความหวังเดียวของเขาในตอนนี้ก็คือหมิงเหยากรุ๊ปสามารถหลอมยาหลอมลมปราณชุดที่สองโดยเร็วที่สุด ถึงตอนนั้นเขาอาจจะมีโอกาสซื้อมันได้บ้าง

“วางใจเถอะ ยาส่วนของนายฉันเตรียมไว้ให้เรียบร้อยแล้ว!”

ฉินหมิงพูดด้วยรอยยิ้ม หยิบขวดบรรจุยาหลอมลมปราณออกมาขวดหนึ่งแล้วมอบให้เนี่ยอู๋

“นายน้อยฉิน เป็นไปได้ไหมว่า...นี่คือยาหลอมลมปราณ?”

เนี่ยอู๋เปิดฝาขวดกระเบื้องเคลือบและมองดูยาสีขาวที่อยู่ข้างใน สีหน้าเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ

“ถูกต้อง มียาหลอมลมปราณระดับหนึ่งทั้งหมดหนึ่งร้อยเม็ดในนี้ ฉันเตรียมไว้ให้นายโดยเฉพาะ”

ฉินหมิงยิ้มและพยักหน้
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status