บทที่ 322

ไม่ใช่แค่เขาเท่านั้น

นายท่านซูและซูห่าวเองต่างก็ตกตะลึงและแลกเปลี่ยนสายตากัน พวกเขามองหน้ากันและเข้าใจอะไรบางอย่างได้แทบจะในทันที

"อะแฮ่ม..."

หลังจากเรียกสติกลับมาได้ นายท่านซูก็กระแอมขึ้นมาเบา ๆ สองครั้ง

ซูซินเหยาได้สติราวกับเพิ่งตื่นจากฝัน เมื่อตระหนักได้ว่าพฤติกรรมของเธอค่อนข้างไม่เหมาะสม ใบหน้างดงามของเธอก็ถูกแต่งแต้มด้วยสีแดงระเรื่อ ตอนที่เธอจะเอาตัวเองออกจากอ้อมกอดของฉินหมิงอย่างรวดเร็ว ก้มหน้าก้มตาไม่กล้าเผชิญหน้ากับฉินหมิง

ฉินหมิงคิดว่าซูซินเหยาคงดีใจมากถึงได้ทำอะไรโดยขาดความยั้งคิด เขาจึงไม่ได้คิดอะไรมากมายกับเรื่องที่เกิดขึ้น

“ฉินหมิง ขอบคุณสำหรับเรื่องที่เกิดขึ้น นายไม่เพียงช่วยชีวิตซินเหยาไว้เท่านั้น แต่นายยังช่วยให้เธอฝ่าฟันจากคอขวดของเธอจะทำให้เธอได้มาอยู่ในขั้นกลางระดับสวรรค์ประทานได้…”

“ตั้งแต่รู้จักกันตระกูลซูของเราเป็นหนี้บุญคุณนายเสมอ ฉันไม่รู้จะตอบแทนนายอย่างไรเลยจริง ๆ"

นายท่านซูรู้สึกขอบคุณเป็นอย่างยิ่ง

สองพี่น้องของซูห่าวและซูซินเหยาเองก็รู้สึกขอบคุณเขาจากใจจริงเช่นกัน

โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับซูซินเหยาด้วยแล้ว ดวงตาได้รูปของเธอเป็นประกายเป็นครั้งคราว หัวใจ