"เป็นไปไม่ได้!"“ฉินหมิงจะไม่ทรยศฉันอย่างแน่นอน เขาไม่ใช่คนแบบนั้นแน่!”หลินหว่านชิงตะคอกอย่างเย็นชาและระงับความสงสัยในใจของตัวเองอย่างรวดเร็วขณะนี้บริษัทสามารถสร้างแนวโน้มการพัฒนาได้ดั่งที่คาดหมายไว้แล้ว ซึ่งส่วนใหญ่ล้วนมีผลมาจากฉินหมิง ฉินหมิงทุ่มเทให้กับบริษัทเป็นอย่างมาก เธอจะสงสัยในตัวฉินหมิงได้อย่างไร!นอกจากนี้ฉินหมิงยังเคยช่วยชีวิตเธอและเป็นคนที่ยอดเยี่ยมในทุกด้าน ถ้าไม่ไว้ใจฉินหมิงแล้วจะให้เธอไว้ใจใครได้อีก?“คุณหลิน อย่าไว้ใจทางอย่าวางใจคน!”“ตอนนี้ฉินหมิงมีแต่ตัว เขาจึงทำได้เพียงแค่พึ่งพาคุณเท่านั้น แต่พอวันหนึ่งเขาประสบความสำเร็จจากการที่คุณมอบอำนาจให้ เขาอาจจะหักหลังคุณทันที…”เอ้าเฟิงไม่เต็มใจที่จะยอมแพ้ แต่หลินหว่านชิงก็ตัดบทเขาก่อนที่เขาจะทันได้พูดจบ"เลิกพูดได้แล้ว!"“เอ้าเฟิง เห็นแก่ที่คุณมีส่วนช่วยบริษัทมามากมายในช่วงสองปีนี้ การที่คุณใส่ร้ายฉินหมิงในครั้งนี้ ฉันจะทำเป็นแกล้งไม่ได้ยิน แต่จะไม่มีครั้งหน้าอีกแล้ว!"“เอาล่ะ คุณกลับไปทำงานเถอะ!”ใบหน้าที่สวยงามของหลินหว่านชิงเย็นชา เธอต่อว่าเขาด้วยความโกรธที่ผ่านมาในโลกธุรกิจ เธอเป็นที่รู้จักดีว่ามีทั้งความ
เมื่อมีความงดงามแห่งวัยเยาว์อยู่กับตัว เธอจึงดึงดูดความสนใจของผู้คนมากมายรอบตัวเธอได้อย่างรวดเร็วภายใต้สายตาที่จ้องมองมาของทุกคนฉินหมิงและหลี่เจียฮุ่ยเดินตามบริกรเข้าไปในห้องรับรองส่วนตัวและนั่งหันหน้าเข้าหากันหลังจากสั่งอาหารแล้ว ทั้งสองก็ตกอยู่ในความเงียบทันทีที่บริกรออกไปอาจเป็นเพราะพวกเขาไม่ได้เจอกันมานานแล้ว แต่ดูเหมือนจะมีความห่างเหินระหว่างพวกเขาทั้งสองไม่น้อย และนั่นทำให้ทั้งคู่ดูไม่เป็นธรรมชาติเวลาผ่านไปครู่ใหญ่“ฉินหมิง ไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้นายเป็นยังไงบ้าง?”“เจียฮุ่ย เธอเป็นยังไงบ้าง?”ฉินหมิงและหลี่เจียฮุ่ยพยายามทำลายความเงียบและถามขึ้นพร้อมกันหลังจากถามออกไปแล้ว ทั้งคู่ก็ตกตะลึง ไม่คิดว่าทั้งสองคนจะคิดเหมือนกันได้ขนาดนี้ฮิฮิ!ในที่สุดหลี่เจียฮุ่ยก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ รอยยิ้มอันแสนหวานของเธอทั้งสวยและมีเสน่ห์“ทำไมนายต้องพูดตามฉันด้วย”หลี่เจียฮุ่ยกลอกตามองฉินหมิงและพูด"ฉัน......"ฉินหมิงเกาหัวด้วยความลำบากใจ "ตั้งแต่ที่เราเจอกันล่าสุดนี้คงจะนานไม่ใช่เล่น ฉันถึงไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดี"“ฉันก็เหมือนกัน อันที่จริงฉันมีเรื่องจะถามนายเยอะเลย แต่พอได้เจอนา
หลี่เจียฮุ่ยตระหนักได้ทันทีว่าเธอคิดมากเกินไปเพราะไม่ว่าอย่างไร ฉินหมิงเป็นเพียงเด็กกำพร้า เขาไม่ได้มีความสามารถและครอบครัวก็ไม่มีภูมิหลังที่ใหญ่โตอะไร แถมซูซินเหยาก็เป็นแก้วตาดวงใจของตระกูลซู ไม่เพียงแต่เธอจะงดงามน่าทึ่งเท่านั้น แต่เธอยังต้องการทั้งเงินและอำนาจด้วย มีบรรดาเศรษฐีมากมายที่ต้องการจะเกี่ยวดองกับเธอ เธอจะชอบฉินหมิงแสนธรรมดาคนนี้ได้อย่างไร?!“เจียฮุ่ย ตอนนี้เธอทำงานอะไรอยู่เหรอ?”ฉินหมิงถามโดยอยากรู้เกี่ยวกับสถานการณ์ของหลี่เจียฮุ่ย“โอ้ ฉันเข้าบริษัทใหญ่ได้หลังเรียนจบ”“ฉันโชคดีมากที่ในช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้ ฉันได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้เป็นผู้จัดการแผนกของบริษัท มีเงินเดือนประมาณห้าหมื่นห้าพันบาท”หลี่เจียฮุ่ยรู้สึกภูมิใจเล็กน้อย จากนั้นเธอก็คิดถึงสถานการณ์ของฉินหมิงและคิดว่า "ฉินหมิงฉันจำได้ว่าครั้งก่อนนายบอกว่านายทำงานเป็นเลขานุการของประธานบริษัทเครื่องสำอาง"“ถึงตำแหน่งนี้จะไม่แย่อะไร แต่เลขานุการก็เป็นแค่ผู้ช่วยตัวเล็ก ๆ แถมนี้เป็นตำแหน่งงานที่ผู้หญิงมักจะทำกันเป็นส่วนใหญ่ ไม่มีทั้งอำนาจหรืออนาคตที่ยืนยาว และนี่ไม่ใช่ตำแหน่งที่จะลงหลักปักฐานได้นานด้วย”เมื่อพู
“ชำระด้วยบัตรเครดิต!”ฉินหมิงไม่สนใจ เขาหยิบบัตรธนาคารออกมาแล้วส่งให้บริกรเงินในบัตรมีอยู่ประมาณเจ็ดสิบถึงแปดสิบล้าน ซึ่งมากกว่าสามพันไปหลายเท่า นั่นไม่ทำให้ขนหน้าแข้งของเขาร่วงเมื่อมองดูบัตรธนาคารในมือของเธอ บริกรก็ตกใจคนที่สามารถมายังร้านอาหารระดับไฮเอนด์โดยพื้นฐานก็มักจะเป็นคนรวยไม่ก็เป็นคนที่มีเกียรติ และหลายคนเป็นทายาทตระกูลเศรษฐีซึ่งใช้บัตรจากธนาคารเจียงตูแม้ว่าบริกรจะจำไม่ได้ว่านี่คือบัตรสุพรีมการ์ดของธนาคารเจียงตู แต่เธอก็จำรูปลักษณ์ของบัตรธนาคารนี้ได้ และรู้ถึงน้ำหนักของบัตรธนาคารเจียงตูใบนี้ดี!เธอตกใจอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็อดไม่ได้ที่จะแอบรู้สึกยินดี โชคดีที่กริยาท่าทางของเธอตอนนี้ค่อนข้างดีและเธอก็ไม่ได้พูดอะไรไม่ดีออกมาไม่เช่นนั้น หากเธอทำให้อีกฝ่ายขุ่นเคือง เธอคงไม่อาจทำงานที่นี่ต่อไปได้!“ฉินหมิง สถานการณ์ทางการเงินของนายไม่ค่อยดีนัก นายยังมีเรื่องที่ต้องใช้เงินอีกมากในอนาคต” “ฉันจะจ่ายค่าอาหารมื้อนี้เอง!”หลี่เจียฮุ่ยรีบขอบัตรธนาคารคืนจากบริกรแล้วส่งคืนให้ฉินหมิง ก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและส่งสัญญาณจ่ายพนักงานด้วยการโอนเงิน“ไม่ คราวนี้ฉันเป็นคนขอเลี้ยงอ
“เจียฮุ่ย การจราจรในเมืองนี้ค่อนข้างติดขัดและหาที่จอดรถได้ไม่สะดวกนัก ขี่มอเตอร์ไซค์มันสะดวกกว่า”“เธอจอดรถไว้ที่นี่ก่อนแล้วค่อยกลับมาเอาหลังจากช้อปปิ้งเสร็จแล้วแล้วกัน”ฉินหมิงรู้ว่าหลี่เจียฮุ่ยมาด้วยรถยนต์ ซึ่งไม่สะดวกเท่ากับการขี่มอเตอร์ไซค์"อืม...โอเค"หลี่เจียฮุ่ยพยักหน้า จากนั้นฉินหมิงก็พาเธอออกไปด้วยรถมอเตอร์ไซค์ของเขา……ฟูหลงมอลล์ที่นี่เป็นห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ที่ใกล้ที่สุดกับร้านอาหารหลังจากที่ฉินหมิงจอดรถแล้ว เขาก็เดินเข้าไปในห้างสรรพสินค้าพร้อมกับหลี่เจียฮุ่ยทั้งสองคนก็เดินไปรอบ ๆเมื่อเห็นร้านขายเสื้อผ้าแบรนด์ใหญ่ หลี่เจียฮุ่ยก็ดึงฉินหมิงให้เดินเข้าไปด้วยกันแม้ว่าร้านขายเสื้อผ้าแห่งนี้จะไม่ใช่แบรนด์ต่างประเทศ แต่ก็เป็นแบรนด์ในประเทศที่มีชื่อเสียงซึ่งอยู่ในระดับกลางถึงระดับสูงพื้นที่ภายในกว้างมาก ในร้านแบ่งออกเป็น 2 ส่วน คือ โซนเสื้อผ้าบุรุษที่อยู่ทางด้านซ้าย และโซนเสื้อผ้าสตรีทางด้านขวาหลี่เจียฮุ่ยดึงฉินหมิงเข้าไปในบริเวณเสื้อผ้าผู้ชาย“เจียฮุ่ย เธออยากซื้อเสื้อผ้าไม่ใช่เหรอ?”“เราหน้าจะไปที่โซนเสื้อผ้าสตรี แล้วพาฉันไปโซนเสื้อผ้าบุรุษทำไม?”ฉินหมิงป
“ฉินหมิง เสื้อผ้าเปลี่ยนตามฤดูกาล และสไตล์ก็เปลี่ยนไปเร็วเสมอ ตอนนี้เราซื้อชุดเดียวก่อนก็ได้ ไม่จำเป็นต้องซื้อหลายชุดหรอก”หลี่เจียฮุ่ยฝืนยิ้ม“ไม่เป็นไรนะ ฉันมีเสื้อผ้าค่อนข้างน้อย ซื้อเพิ่มอีกสองสามชุดในคราวเดียวก็ไม่เสียหายหรอก”ฉินหมิงกล่าวอย่างไม่เห็นด้วย"แต่......"หลี่เจียฮุ่ยหัวเราะไม่ออกอีกต่อไป เธอต้องการโน้มน้าวฉินหมิงต่อ แต่ฉินหมิงขัดจังหวะเธอก่อนที่เธอจะพูดอะไรได้“ไม่มีแต่หรอก เอาแบบนี้แหละ”“คุณพนักงานผมต้องการเสื้อผ้าพวกนี้ทั้งหมด แพ็คให้ที”ฉินหมิงกล่าวเต็มเสียง"ตกลง......"พนักงานหญิงดีใจเป็นอย่างมาก เธอไม่เคยพบลูกค้าที่ใจป้ำเท่าฉินหมิงมาก่อน เธอรู้ทันทีว่าลูกค้าอาจเป็นชายเศรษฐีซึ่งมีเงินใช้ไม่ขาดมือ และท่าทีในการบริการของเธอก็กระตือรือร้นมากขึ้นหลังจากนั้นแทบจะในทันที เธอก็รีบห่อเสื้อผ้าหลายชุดราวกับกลัวว่าฉินหมิงจะเปลี่ยนใจเมื่อเห็นฉากนี้หลี่เจียฮุ่ยก็ตกตะลึงอย่างสมบูรณ์ฉินหมิงพูดเรื่องใหญ่เสร็จแล้ว และพนักงานสาวก็เก็บเสื้อผ้าไป หากเธอคัดค้านในเวลานี้ มันก็จะเป็นการหักหน้าฉินหมิง ไม่เพียงแต่จะเป็นการหยามศักดิ์ศรีของฉินหมิงเท่านั้น แต่สถานะความเป็นเ
"แต่......"หลี่เจียฮุ่ยตกอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก รู้สึกขมขื่นอยู่ในใจจะแสดงออกก็ไม่ได้“เอาล่ะ เราไปดูเสื้อผ้ากันดีกว่า”ฉินหมิงอดไม่ได้ที่จะดึงหลี่เจียฮุ่ยไปที่บริเวณเสื้อผ้าสตรีเมื่อเห็นว่าเธอปฏิเสธไม่ได้ หลี่เจียฮุ่ยถึงลอบถอนหายใจอยู่ในใจ ‘อย่างนั้นก็ช่างเถอะ ยังไงซะเธอก็อยู่ที่นี่แล้ว จะลองสักสองสามชุดก็ไม่เป็นไร ถ้าราคาแพงเกินไปเราก็ไม่จำเป็นต้องซื้อ’ด้วยความคิดนี้ หลี่เจียฮุ่ยจึงรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นพวกเขาเดินเข้าสู่แผนกเสื้อผ้าสตรี"คุณผู้หญิง ชุดเดรสรัดรูป กระโปรงสั้น และเสื้อผ้าสตรีล้วนเป็นสินค้าคุณภาพสูงในร้านของเรา เราออกแบบอย่างมีระดับและหรูหรา แถมยังเข้ากับบุคลิกของคุณอีกด้วย คุณสามารถลองใส่ได้เลยนะคะ..."พนักงานหญิงแสดงความกระตือรือร้นอย่างมากและชี้ไปที่แถวเสื้อผ้าสตรีคุณภาพสูงในตู้เสื้อผ้าตรงหน้าเธอ และแนะนำให้ฉินหมิงและหลี่เจียฮุ่ยฟัง"แต่......"หลี่เจียฮุ่ยลังเลเนื่องจากเสื้อผ้าเหล่านี้เป็นเสื้อผ้าสตรีคุณภาพสูงทั้งหมด ราคาของมันจึงไม่ใช่เล่น ๆ แน่นอน และเธอคงไม่มีปัญญาจ่ายแต่ทว่าผู้หญิงทุกคนรักความสวยความงาม และเธอเองก็ไม่ใช่ข้อยกเว้นเสื้อผ้
ราคามันแพงเกินไป และเธอก็ไม่สามารถจ่ายได้จริง ๆ"ฉันไม่คิดว่าจะสวยอะไรมากหรอก""ช่างเถอะ เราไปดูร้านอื่นกันดีกว่า..."หลี่เจียฮุ่ยคืนเสื้อผ้าบางส่วนให้กับพนักงานรอยยิ้มบนใบหน้าของพนักงานจางลง และเธอก็รู้สึกผิดหวังมากเดิมทีเธอคิดว่าหลี่เจียฮุ่ยต้องการซื้อหนึ่งหรือสองชิ้น แต่ไม่คิดเลยว่าอีกฝ่ายจะไม่ถูกใจอะไรเลยแต่ถึงกระนั้นหลี่เจียฮุ่ยก็สวยเกินไปและถือเป็นเรื่องปกติที่เธอจะมีมาตรฐานสูง บางที เสื้อผ้าระดับกลางถึงสูงเหล่านี้อาจไม่ดึงดูดสายตาหลี่เจียฮุ่ยก็เป็นได้เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ ทันใดนั้นพนักงานก็ตระหนักได้ จึงเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าข้างหน้าและแนะนำว่า "คุณผู้หญิงคนสวย นี่คือชุดราตรีที่คุณภาพดีกว่า ซึ่งออกแบบโดยดีไซเนอร์ที่มีชื่อเสียงของประเทศ""ไม่ว่าจะเป็นตัวเนื้อผ้าหรือดีไซน์ก็เทียบได้กับแบรนด์ระดับไฮเอนด์และแบรนด์ต่างประเทศมากมาย นี่คือสินค้าที่ดีที่สุดในบรรดาสินค้าระดับสูงสุดของเรา..."ฉินหมิงและหลี่เจียฮุ่ยมองออกไปก็เห็นชุดราตรีสั้นแสนสวยแขวนอยู่ในตู้กระจก การออกแบบชายกระโปรงนั้นดูเบา หรูหรา และมีระดับ แขนเสื้อไหล่เป็นดวงประดับมุกซึ่งแพรวพราวภายใต้แสงไฟ"ชุดราตรีนี้สวยมาก