LOGINShare
อย่าลืมไปคุยเรื่องแต่งงานให้ด้วย
Last Updated:
2025-01-07 15:14:17Related chapters
พระชายาอย่าหนีข้าไป แม่กระต่ายน้อยข้าหาเจ้าเจอแล้ว
"ท่านอ๋อง นางเป็นคนของคังอ๋องจริงๆ ดูเหมือนนางจะตั้งครรภ์บุตรของคังอ๋องด้วยพ่ะย่ะค่ะ ""มิน่านางอยากรีบร้อนแต่งเข้ามา คงจะหาพ่อของลูกกระมังพ่ะย่ะค่ะ""ผิดแล้ว เสด็จอาของข้าอยากให้นางควบคุมเรือนข้าต่างหาก เขารู้ว่าข้าไม่โปรดโจวหว่านถิง จึงจะให้สตรีของเขามาควบคุมข้า แถมยังเอาลูกของเขาติดท้องนางมาให้ด้วย แต่งสิเช่นนี้ข้าต้องรีบแต่งนาง ใครจะถูกควบคุมกันแน่ให้เขาได้รู้""พรุ่งนี้ประชุมเช้า คังอ๋องบอกว่าสุขภาพไม่อำนวยจึงขอฝ่าบาทลาพักพ่ะย่ะค่ะ"อาฝู เจ้าไปเตรียมรถม้าเถอะ เสด็จพี่มีเรื่องอะไรถึงให้คนมาตามกระชั้นชิดแบบนี้ อาเต๋อ เจ้าไปบอกคุณชายถังให้ตามเข้าวังด้วยฮ่องเต้รับสั่งหาเขาเช่นกัน"สององครักษ์ไปแล้ว ซ่างกวนหลิวหยางเดินไปที่เรือนร้างด้านหลังตำหนัก เรือนที่เขาเคยนอนกอดนาง หากรู้ว่าวันนั้นจะได้กอดนางเป็นวันสุดท้ายเขาจับนางขังไว้ในห้องเขาไม่ให้เล็ดลอดสายตาเชียว"ถิงถิง เจ้าอยู่ที่ไหนกันแน่ ข้าแทบคลังตายแล้วหาเจ้าไม่เจอสักที"ซ่างกวนหลิวหยางนอนบนเตียงที่เขาเคยนอนกอดนาง เขาสั่งให้คนมาดูแลที่นี่เสมอ กลิ่นกายนางเขาไม่เคยลืมมันได้เลย จนกระทั่งอาฝูมาเรียกอาฝูเห็นเจ้านายตนเองก็ถอนหายใจ วางแผนมา
Last Updated : 2025-01-09พระชายาอย่าหนีข้าไป หาข้ออ้างไปดูหน้าเมีย
รถม้ามาถึงวังหลวง ขันที่นำทางพวกเขาไปที่สระบัวตรงตำหนักคุณหนิง ซ่างกวนหย่งเฉิงกำลังนั่งรอพวกเขาทั้งสองคนอยู่ที่ศาลา"กระหม่อมหลิวหยางถวายพระพรฝ่าบาท""กระหม่อมถังฮ่าวหรานถวายพระพรฝ่าบาท ทรงพระเจริญหมื่นปีหมื่นๆปีพ่ะย่ะค่ะ""อืม ไม่ต้องมากพิธี หานกงกงท่านไปดูสักหน่อยเถอะ" หานกงกงเฝ้าระวังไม่ให้ใครมาวุ่นวายตอนที่ฝ่าบาทหารือกับพระอนุชาและสหาย ในวังใช่ว่าจะมีแต่คนภักดี"หยางเอ๋อร์ เจ้าจะแต่งโจวลิ่วผิงจริงๆหรือ เมื่อสักครู่คนของข้าส่งข่าวว่าเจ้าให้คนส่งสินสอดไปจวนใต้เท้าโจว""พ่ะย่ะค่ะ มีเรื่องเช่นนั้นจริงๆ""เจ้าคิดอะไรอยู่กันแน่ เจ้าก็รู้ดีว่านางเป็นคนของใคร""รู้พ่ะย่ะค่ะ หากนางแต่งเข้ามาแต่กระหม่อมไม่เคยเข้าหอ แต่นางกลับตั้งครรภ์เสด็จพี่ว่าเรื่องราวจะสนุกหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ อุตส่าห์พยายามอย่างหนักที่จะแทรกแซงตำหนักอ๋อง เสด็จอาทุ่มเทไม่น้อยเสียจริงๆ""นางตั้งครรภ์หรือ เสด็จอาอายุห้าสิบกว่าแล้ว กลับไม่เลิกตัณหาราคะ โจวลิ่วผิงอายุเพียงสิบแปดเอง เฮ้อ ความทะเยอทะยานของสตรีน่ากลัวนัก""ฝ่าบาท เห็นว่าจะล่าสัตว์ที่เมืองผิงอัน เหตใดครั้งนี้ไปไกลนักเล่าพ่ะย่ะค่ะ"ถังฮ่าวหรานเอ่ยถามฮ่อเต้ เขาถอนหายใ
Last Updated : 2025-01-09พระชายาอย่าหนีข้าไป ทุกอย่างคือแผนการณ์
ซ่างกวนหลิวหยางนั่งอยู่ในห้องหนังสือ ตรงกันข้ามมีบุรุษอีกคนนั่งอยู่ทั้งสองงจ้องหน้ากันอย่างไม่สะท้าน จนฝ่ายตรงข้ามเอ่ยขึ้น"เจ้าจะแต่งนางจริงๆหรือ ทั้งที่นางตั้งครรภ์บุตรของเสด็จอา คิดอะไรอยู่หยางเอ๋อร์"ใช่แล้วฮ่องเต้แอบมาหาน้องชายที่จวน เรื่องบางอย่างหารือที่วังหลวงไม่สะดวกนัก เนื่องจากหูตามากมาย อาเต๋อกับอาฝูคอยคุมข้างนอกหนึ่งคน คอยดูบนหลังคาหนึ่งคน ซ่างกวนหลิวหยางถอนหายใจ ก่อนจะถามกลับ"เสด็จพี่ คู่แฝดนั่นเป็นบุตรสาวกระหม่อมใช่หรือไม่ พระองค์รู้แต่แรกแล้วว่าถิงถิงอยู่ที่ใด เหตุใดต้องปิดบังด้วยพ่ะย่ะค่ะ""เจ้าแน่ใจได้อย่างไรว่าข้ารู้ว่าเป็นบุตรสาวเจ้า โจวหว่านถิงหนีไปเจ้าออกนอกวังตามหาสี่ปีกว่ายังหาไม่เจอ ข้าอยู่แต่ในวังจะไปรู้อะไร""เสด็จพี่ ทรงแก่กว่ากระหม่อมแค่ครึ่งชั่วยามนะพ่ะย่ะค่ะ อย่าทรงลืมสิคู่แฝดมักคิดตรงกัน พระองค์ทำอันใดกระหม่อมจะไม่รู้เชียวหรือ เสด็จพ่อไปบ่อนบ่อยๆก็เพื่อนัดพบคนของพระองค์ ดูท่าบ่อนพนันนั่นก็คงเป็นของเสด็จพี่อีกนั่นแหละ ไม่เช่นนั้นตาแก่คนนึงพาหลานสาวมาเสี่ยงโชคกอบโกยถึงเพียงนั้น หากบ่อนทั่วไปปู่หลานคงถูกคนคุมบ่อนฝังอยู่ใต้ดินนานแล้ว""เจ้าแน่ใจว่าบุตรสาวข
Last Updated : 2025-01-09พระชายาอย่าหนีข้าไป ในที่สุดก็เจอหน้า
หมู่บ้านเสวียนหยางคู่แฝดวิ่งเล่นอยู่ในลานของหมู่บ้านกับเด็กด้วยกัน หลี่หนิงเซียนวิ่งมาขนขาแข็งแรงคู่นึงจนล้มลงไป ก่อนจะเงยหน้าก็เห็นท่านลุงหล่อเหลาสองคนยืนอยู่ ทันทีที่เห็นหน้าซ่างกวนหลิวหยางไม่ต้องคาดเดาสิ่งใดเลย นี่มันเขาชัดเจน ก่อนจะนั่งลงถามเด็กน้อย"หนูน้อย เจ้าเป็นอันใดหรือไม่บาดเจ็บอันใดหรือเปล่า""อืม ไม่เจ้าค่ะ ข้าชนท่านลุงแล้วท่านลุงเล่าเจ็บไหมเจ้าคะ"ซ่างกวนหลิวหยางลูบผมของบุตรสาว นี่คนโตหรือคนเล็กหนอ เหตุใดน่ารักเพียงนี้ โครงหน้าเหมือนเขาทุกส่วนมีเพียงจมูกที่รั้นเหมือนมารดา ท่าทางเอาแต่ใจใช่น้อย ก่อนจะมีเสียงเรียกของเด็กอีกคน"พี่ใหญ่ข้ากลับมาแล้วเจ้าค่ะ เอ่อ ท่านแม่เล่าเจ้าคะอยู่หรือไม่""น้องเล็ก เจ้าไปไหนมาแล้วในมือนั่นคืออะไร""เฮ้อ ซาลาเปลาเจ้าค่ะ ท่านปู่ไปบ่อนอีกแล้ววันนี้เห็นท่านแม่ต้มสำรับไพ่ให้ท่านปู่เป็นมื้อเย็น ข้าสงสารเลยไปขอท่านป้าหลิงหลิงมาสามก้อน""ท่านแม่หาเงินเหนื่อยนัก ท่านปู่ใช้เงินไม่คิด ท่านแม่โกรธก็มีเหตุผลอยู่นะ""เฮ้อ พี่ใหญ่ท่านปู่อายุมากแล้วจะอยู่ถึงร้อยวันไหมก็ไม่รู้ ปล่อยให้มีความสุขเถอะเจ้าค่ะ"ซ่างกวนหลิวที่เพิ่งมาถึงหนวดเครากระตุก หลานสาวของ
Last Updated : 2025-01-09พระชายาอย่าหนีข้าไป ห้ามดุท่านแม่
หลี่ว่าถึงมองหน้าเขาทันที เสด็จปู่หรือแปลว่าท่านลุงกัวคือพระบิดาฮ่องเต้หรือ นางยังคิดว่าตนเองคิดมากไป ที่กัวซุนใบหน้าคล้ายซ่างกวนหลิวหยาง ที่แท้แท้พ่อลูกกันหรือ ดีช่างดีเหลือเกิน ปั่นหัวนางกันดีนักนะ"เด็กๆเข้าบ้าน ต่อไปไม่อนุญาตให้พบท่านปู่ทั้งสองอีก ชินอ๋องเชิญกลับเพคะ หม่อมฉันไม่สะดวกต้อนรับ"เด็กทั้งสองมองหน้ากัน ซ่างกวนหลิวมาถึงได้ยินประโยคที่ห้ามเด็กๆพบเขาพอดี นี่มันเรื่องอะไรกัน"นี่ๆนังหนู เจ้ากับหยางเอ๋อร์ทะเลาะกันปัญหาผัวเมียก็ไม่น่ามาพาลไม่ให้ข้าพบเจอหลานข้าสิ""ไปให้พ้นตาเฒ่า เจ้าเล่ห์เหลี่ยมจัดทั้งพ่อทั้งลูก อย่ามาพาคู่แฝดของข้านิสัยเสีย"หลี่ว่านถิงไม่สนใจทั้งคู่เรียกหาบุตรสาวเข้าบ้านจะปิดประตู แต่ซ่างกวนหลิวหยาง ไม่ยอม เขากอดเจ้าตัวน้อยเอาไว้พร้อมกับอุ้มทีเดียวสองคนเลย"ชินอ๋องปล่อยลูกข้านะ""ลูกข้าเช่นกันกว่าจะได้มาข้าตั้งใจทำถึงห้าครั้ง ถิงถิงเจ้าใจร้ายเกินไปแล้ว จะให้บุตรไร้บิดาได้อย่างไรกัน""ลูกข้าไม่จำเป็นต้องมีพ่อ เสี่ยวเซียน เสี่ยวฮวามาหาแม่"เด็กทั้งสองสับสน ท่านแม่กำลังโกรธ ท่านลุงคือท่านพ่อจริงๆหรือ หนิงเซียนจึงเอ่ยกับซ่างกวนหลิวหยาง"ท่านลุงปล่อยข้าเถอะเจ้าค
Last Updated : 2025-01-09พระชายาอย่าหนีข้าไป วางแผนให้ท่านพ่อคืนดีกับท่านแม่
ซ่างหวนหลิวหยางได้แต่นั่งมองไปยังบ้านของหลี่ว่านถิง เขาจะทำอย่างไรดีนางใจแข็งนัก เมื่อ ก่อนนางอ่อนหวานกว่านี้ซ่างกวนหลิวหยางเห็นนางเปิดรั้วหลังบ้านก็ดีดตัวจากหลังคาตามนางออกไป หลี่ว่านถิงแซะรวงผึ้งที่เลี้ยงไว้มาสามรวง ใส่ในตระกร้าที่รองด้วยใบบัวรู้สึกถึงไอร้อนด้านหลังกำลังจะหันกลับก็ถูกลำแขนแข็งแกร่งโอบนางไว้ กลิ่นกายนี่เป็นเขาผู้ชายเอาแต่ใจซ่างกวนหลิวหยางเกยคางกับกระหม่อมของนาง หลี่ว่านถิงพยายามที่จะดิ้นแต่เขาแข็งแรงเกินไป"ถิงถิง อย่าโกรธนะฟังกันก่อนได้ไหมคนดีของข้า""ท่านชอบเอาแต่ใจบังคับข่มเหงคนอื่นจนเป็นนิสัยหรือไงชินอ๋อง ปล่อยข้านะ""คุยกันก่อนนะคนดี คุยแล้วเจ้ายังไม่ให้อภัยข้าจะไม่ว่าแต่ขอโอกาสได้ไหม""ข้าไม่อยากฟัง ปล่อยข้านะ"ซ่างกวนหลิวหยางพลิกนางให้หันมาเผชิญหน้าก่อนก้มลงจูบนางอย่าโหยหา หลี่ว่านถิงทุบอกเขาประท้วงแต่เขาไม่ยอมหยุด จุมพิตนางจนหลี่ว่านถิงเกือบขาดอากาศหายใจ เขาจึงยอมปล่อยเพี๊ยะ!!หน้าของคนตัวโตหันไปตามแรงตบ หลี่ว่านถิงน้ำตาคลอ"ท่านยังคงกักขฬะ หยาบคายเอาแต่ใจ ชินอ๋องข้าเกลียดท่าน ปล่อยข้า""แต่ข้ารักเจ้า ไม่ปล่อยข้าไม่ปล่อยจนกว่าจะคุยกันรู้เรื่อง ถิงถิงเจ้าไร
Last Updated : 2025-01-09พระชายาอย่าหนีข้าไป ลงโทษเด็กดื้อ
สองแสบวางแผนให้พ่อกับแม่คืนดีกันเรียบร้อยก็พากันปีนขึ้นเตียง หลี่ว่านถิงที่ยืนจ้องมองซ่างกวนหลิวหยางถอนหายใจ ก่อนจะเอ่ยปากกับเขา"มีเรื่องอะไรก็ว่ามา หากพูดจบแล้วก็เชิญท่านกลับเมืองหลวงของท่านไปเถอะชินอ๋อง ข้าไม่ว่างมานั่งดูท่านร้องงิ้ว ข้ามีงานล้นมือมากนัก""คุยตรงนี้หรือ ถิงถิงมีที่อื่นอีกหรือไม่""อย่ามาเล่ห์เหลี่ยมนะ ข้าไม่หลงกลท่านหรอก อยากคุยก็คุยมา สำคัญขนาดไหนกันถึงต้องลับๆล่อๆ""เกี่ยวกับเจ้าเกี่ยวกับข้า เกี่ยวกับเรื่องของบ้านเมือง ถิงถิงสำคัญมากนะ"หลี่ว่านถิงมองหน้าขาแล้วถอนหายใจ ซ่างกวนหลิวหยางสีหน้าดุจริงจังไม่เหมือนล้อเล่นจึงพยักหน้า ก่อนจะพาเขาไปอีกห้องที่เป็นนห้องออกแบบลายผ้าของนางหลี่ว่านถิงนั่งลงตรงข้ามกันเขาแต่คนตัวโตกับอุ้มนางมานั่งตักตนเอง หลี่ว่านถิงรู้ว่าเขาเจ้าเล่ห์แต่ไม่ทันแล้ว ซ่างกวนหลิวหยางจูบนางเรียกร้องอีกทั้งยังโบกมือลงกลอนประตูอีก มือเล็กๆทั้งทุบทั้งตีแต่คนตัวโตไม่สะทกสะท้าน จนกระทั่งเขาถอนริมฝีปากออกอย่างเสียดายความหวาน"ถิงถิง ข้าไม่อาจอธิบายทุกอย่าง เว้นเสียแต่เจ้าจำเรื่องเมื่อเก้าปีก่อนได้ เจ้าจะเข้าใจทุกอย่าง ถิงถิงข้ารักเจ้านะเด็กโง่ ข้าเห็นแก่ตั
Last Updated : 2025-01-09พระชายาอย่าหนีข้าไป อัจริยะที่ไหนกัน โง่ขนาดนี้
หลี่ถิงถิงทำอาหารเย็นแค่สามคนแม่ลูกและเสี่ยวชุ่ยที่ตอนนี้มีถานะเป็นน้องสาวและท่านน้าของคู่แฝด วันนี้นางอารมณ์ไม่ดีจริงๆ นางไม่รู้ว่าโกรธที่ซ่างกวนหลิวหยางเอาเปรียบนาง หรือโกรธที่ตัวเองคล้อยตามเขากันแน่อาฝูคนสนิทของเขาเดินมาหาก่อนจะเอ่ยบางอย่าง"พระชายา ที่ท่านอ๋องทำทุกอย่างเพื่ออยากให้พระชายาจำพระองค์ได้เท่านั้น เรื่องเก้าปีก่อนมีแค่ท่านอ๋อง พระชายา กระหม่อมที่รู้เรื่อง ท่านอ๋องเก็บมันมานานมากนัก พระชายาตั้งแต่เกิดเรื่องพระนางก็ทรงปิดกั้นทุกอย่างไม่รับรู้สิ่งใดเลย พระชายามารดาท่านมิได้ป่วยตาย นางถูกคนฆ่าตาย ข้ารู้ดีว่าหากท่านอ๋องรู้ว่าข้ามาบอกท่านๆอ๋องอาจลงโทษข้า แต่หากรอท่านจำได้เอง เจ้านายของกระหม่อมก็คงต้องแบกรับความเกลียดชังจากท่านไปตลอด""อาฝู หากเรื่องที่เจ้าพูดเป็นเรื่องจริงนั้น เหตุใดข้าจะต้องรื้อฟื้นให้ตัวเองเจ็บปวดเล่า เจ้าไปเถอะข้าไม่อยากฟัง"อาฝูไปแล้ว หลี่ว่านถิงสับสนเรื่องอะไรกันนางคิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก ยิ่งคิดนางจะปวดหัวแทบระเบิด ช่างเถอะอดีตก็คืออดีต สนใจปัจจุบันดีกว่า จากนั้นก็จัดการให้บุตรสาวกินข้าว พาอาบน้ำเข้านอนซ่างกวนหลิวหยางที่เพิ่งกลับมาจากบ้านของหลี่ว่านถิง
Last Updated : 2025-01-09
Latest chapter
พระชายาอย่าหนีข้าไป ริเห็นแม่สือหรือเด้กน้อย
ทั้งคู่เดินไปไกลแล้ว หลี่ไฉ่หงยืนเกาหัวงงๆ ซ่างกวนหย่งเฉิงที่เอาหลานสาวเข้านอนเรียบร้อยก็มาเดินเล่นในหมู่บ้าน เห็นเด็กสาวทำหน้าเหรอหราก็เดินมาหา กระซิบข้างหู"หนูน้อย เจ้าอ้าปากค้างจนแมลงวันเข้าไปวางไข่แล้วนะ"หลี่ไฉ่หงขนลุกลมร้อนๆที่ข้างหูทำนางรู้สึกแปลกๆ หันกลับไปก็เจอบุตรชายคนโตของท่านปู่กัว เอ่ยตะกุกตะกัก"อ้อ เอ่อท่านอาฝ่าบาทนั่นเองอืม ข้าต้องทำอย่างไรดีเจ้าคะท่านอาช่วยข้าคิดหน่อย ดอกไม้ที่พี่เก้าฝากมาให้พี่เสี่ยวเหมยถูกพี่ชายถังทำเสียหายหมดแล้ว""หนูน้อยเจ้าอายุเท่าไหร่บอกข้าสิ""อา อายุสิบหกเจ้าค่ะ ท่านอาฝ่าบาทมีอะไรหรือเจ้าคะ""อายุแค่นี้ริเป็นแม่สื่อแล้วหรือ หลี่ต้านรู้หรือไม่ว่าหลานสาวช่างเก่งกาจยิ่งนัก พี่เก้าของเจ้าให้อะไรเจ้าเล่าถึงยอมเป็นแม่สื่อให้เขา""พี่เก้าจะพาข้าไปเที่ยวงานโคมไฟเจ้าคะ ท่านพ่อไปทำการค้าท่านปู่ไม่ไว้ใจให้ข้าไปเอง พี่ไฉ่เหยียนก็ไม่กลับบ้านข้าเหงานี่""แค่นี้ก็ยอมเป็นแม่สื่อให้เขาแล้ว หึๆ กลับบ้านได้แล้วเขาไปกันหมดแล้วนะ"ซ่างกวนหย่งเฉิงยิ้มให้เด็กสาว หลี่ไฉ่หงพยักหน้าก่อนจะหันกลับ สายตาของฮ่องเต้บ่งบอกว่าสนใจในตัวนาง องครักษ์ข้างกายมองออก ฝ่าบาทไม่ยิ้ม
พระชายาอย่าหนีข้าไป หลงรักหลานแฝด
แต่เหมือนสวรรค์ถูกทำลาย มีเสียงดังมาจากนอกบ้านทำให้ซ่างกวนหลิวหยางหมดอารมณ์พิศวาสเมียทันที"ไอ้เด็กบ้า ข้ามาถึงแล้วยังไม่มาหา ตกลงฮ่องเต้อย่างข้ายังอยู่ในสายตาเจ้าหรือไม่หึซ่างกวนหลิวหยาง""ถิงถิงคนงาม เจ้าพักผ่อนนะพี่ต้องไปคุยกับตาแก่เมียไม่รัก เมียไม่สนใจก็มาอารมณ์เสียใส่ชาวบ้าน"หลี่ว่าถิงมองหน้าเขางงๆ ฮ่องเต้ถูกเมียเมินหรือ หลี่ว่านถิงไม่รู้ว่าคนเหล่านี้ฝึกยุทธหูจึงดีเลยพูดไปไม่ทันคิด"ฮ่องเต้มีสนมเป็นร้อย หากเมียไม่รักแล้วเมียคนไหนกันเจ้าคะ แล้วต้องเป็นบุรุษแบบใดเมียถึงเกลียดขี้หน้าได้พร้อมกันเป็นร้อยคน""ฮ่าๆๆๆๆ เมียจ๋าเจ้าน่ารักจริงๆ ถูกใจข้านัก เดี๋ยวพี่มาเจ้าพักผ่อนเถอะ อีกครึ่งชั่วยาม หมอหยวนจะมาฝังเข็มให้เจ้าอีกครั้ง"ซ่างกวนหย่งเฉิงหมันใส้น้องชายใครว่าเขาเมียไม่รักกัน แย่งเขากันแทบทุกวันจนเขารำคาญ สตรีล้วนน่ารำคาญ ไอ้เด็กบ้านี่พอเมียจำได้หน่อยเอาใหญ่เลยนะซ่างกวนหลิวหยางอุ้มหลี่ว่านถิงออกมา นางจะไม่สนใจไม่ได้เขาเป็นนฮ่องเต้ มาอยู่ในยุคโบราณฮ่องเต้คือคนที่มีอำนาจมากที่สุด ประจบไม่ได้ก็ไม่ควรหาเรื่อง อีกอย่างคู่แฝดเป็นหลานสาวคู่แรกของราชวงศ์ ไม่ว่านางต่อต้านหรือเต็มใจพวกเขาก
พระชายาอย่าหนีข้าไป รอให้จำได้มากกว่านี้
หลี่ว่านถิงมองหน้าเขา นางปวดหัวจริงๆ เมื่อกี้นางรู้สึกว่ารักเขามาก มาตอนนี้นางกลับจำได้แค่ตอนที่เขาบีบคอนาง ขับรถม้าเบียดนาง เหวี่ยงนางลงสระน้ำ นางรักคนแบบนี้ได้อย่างไรกัน แล้วยังรักมากอีกด้วย หลี่ว่านถิงหลับไปแล้ว หยวนซานไห่ที่เพิ่งต้มยามาก็ถอนหายใจ"ท่านอ๋องดูเหมือนหากฟื้นความทรงจำได้จริงๆ นางจะจำได้ทั้งหมดนะพ่ะย่ะค่ะ รวมถึงเรื่องที่มารดานางถุกฆ่าตายด้วย จะเสี่ยงไหมพ่ะย่ะค่ะ ส่วนเรื่องที่นางถูกฝั่งเข็มกับกรอกยาห้ามครรภ์ไม่มีผลกระทบกับร่างกายนางพ่ะย่ะค่ะ น่าแปลกอยู่เหมือนกัน""ถ้ามันเสี่ยงเกินไปก็อย่าเลย ข้าจะเริ่มต้นกับนางใหม่ วันนี้นางเจ็บปวดทรมานข้าเองก็ทนไม่ได้เช่นกัน ข้าจะพยายามให้นางเห็นความจริงใจแล้วกัน"ซ่างกวนหลิวหยางนอนกอดนางทั้งวันไม่ไปไหน หลี่ว่านถิงเองก็ไม่ผลักไสเขาอบอุ่นมากรักนางมากจริงๆ ก่อนจะกลายมาเป็นคนร้ายกาจ แต่ความจริงคือเขารักร่างเดิมไม่ใช่ปรสิตที่มาอาศัยร่างคนอื่นเช่นนาง"ไม่ง่วงหรือคนดี เหตุใดนอนมองหน้าพี่อย่างนี้ อยากให้พี่ทำอะไรหรือหื้ม""ท่านอยากทำอะไรเล่า "หลี่ว่านถิงใช้มือบางลูบไล้ใบหน้าหล่อคมนั้น ให้ตายเถอะตอนที่เขาไม่ร้ายกาจเย้ายวนชวนน้ำเดินจริงๆ ไอ้เด็
พระชายาอย่าหนีข้าไป ความทรงจำที่ขาดๆหายๆ
ยามเฉินฟ่านหลิงหลิงยกอาหารมาให้ แต่หลี่ว่านถิงยังไม่ฟื้น ซ่างกวนหลิวหยางเองก็หลับเพราะความเพลีย คู่แฝดมาหาท่านแม่แต่ท่านแม่กับท่านพ่อยังไม่ตื่นจึงกลับไปบ้านท่านป้าฟ่านปลายยามอู่หลี่ถิงถิงตื่นขึ้นมาแล้ว นางจำได้เขาคือเด็กผู้ชายคนนั้น ในเมื่อรักนางขนาดนี้เหตุใดทำตัวร้ายกาจนัก มือบางลูบใบหน้าหล่อเหลาก่อนจะกอดเอวหนาของเขาเอาไว้ ซ่างกวนหลิวหยางลืมตาเห็นดวงตาสุกใสมองเขาอยู่ กระชับอ้อมกอดรั้งนางเข้ามาหา"เด็กดีของพี่หายปวดหัวหรือยัง หิวหรือไม่พี่จะไปหาอะไรให้กินไหม อื้อ"หลี่ว่านถิงจูบเขาเนิ่นนาน ซ่างกวนหลิวหยางรั้งนางแนบชิดก่อนจะจูบนางกลับลิ้นไล้เกี่ยวพันจนเขาสูบความหวานจากนางจนพอใจจึงถอนริมฝีปากออก"ถิงถิงพี่รักเจ้า รักเจ้าเหลือเกินพี่มีแค่เจ้าคนเดียวมาตลอด ที่ผ่านมาพี่รู้ตัวว่าผิดพี่ขอโทษ""พี่หลิวหยาง ข้าขอโทษที่จำท่านไม่ได้"ซ่างกวนหลิวหยางกอดนางแน่นขึ้น หยวนซานไห่ไม่ให้เขาคาดคั้นนาง เพราะไม่รู้ว่านางจำได้ตลอดหรือแค่บางช่วง อย่างน้อยจำได้บ้างเขาก็ดีใจแล้วหลี่ว่านถิงรู้ดีว่าเขารักโจวหว่านถิงคนเก่า นางอาศัยร่างนี้ควรทำเช่นไรเปิดใจให้เขาดีไหม ไม่ได้สิต้องรู้เหตผลที่เขาร้ายกาจก่อนมันต้องม
พระชายาอย่าหนีข้าไป ความทรงจำที่เจ็บปวด
ตั้งแต่วันนั้นเด็กน้อยก็เจอกับพี่ชายใจดีเสมอ เขาพานางไปเล่น ไปขี่ม้า จนกระทั่งมารดาป่วยตายนางจึงถุกรับกลับจวนที่มีสถานะที่แม้แต่คนใช้ยังดีกว่า ถูกตีรุนแรงเสมอ บังคับให้นึกให้ออกว่ามารดาเคยบอกอะไรหรือไม่ ทุกครั้งเด็กน้อยจะปวดหัวร้องไห้จนสลบ แต่อยู่ๆความจำทั้งหมดก็หายไป จำได้แค่นางถูกวายาแต่งเข้าจวนอ๋องหวังเขาเป็นที่พึ่งแต่เขาก็ร้ายกาจกับนาง แต่ไม่รู้เพราะเหตุใดนางรักเขาและเหมือนจะรักมากด้วยหลี่ว่านถิงตื่นขึ้นมาพร้อมกับน้ำตา อะไรกันเนี่ยเด็กคนนั้นแน่นอนว่าเป็นเจ้าของร่างเดิมโจวหหว่านถิง เด็กผู้ชายคือใครเขาอบอุ่นกับนางมาก ทุกครั้งที่เจอกันเขาจะมีขนมของเล่นมาให้เสมอ มักพูดคุยกับท่านแม่เสมอ ทำให้พวกนางไม่รู้สึกว่าถูกทอดทิ้ง พี่หลิวหยาง พี่หลิวหยางหรือคงไม่ใช่หรอก ซ่างกวนหลิวหยางเป็นเชื้อพระวงศ์ไม่มีทางไปอยู่บ้านแบบนั้น ถึงจะหลังใหญ่โตก็ไม่สมฐานะองค์ชายอยู่ดี ตอนนั้นดูเหมือนเขาอายุสิบสี่เอง แต่เด็กผู้ชายคนนั้นก็อายุสิบสี่ ทำไมในฝันถึงเห้นหน้าเขาไม่ชัดกันนะ แต่หยกชิ้นนั้นนางเก็บไว้อย่างดี ไม่ให้ใครเห็นมัน มันมีอีกครึ่งอยู่กับพี่ชายคนนั้นซ่างกวนหลิวหยางรู้สึกเปียกๆที่แขนก็ลืมตา นางร้องไห้หร
พระชายาอย่าหนีข้าไป ความทรงจำที่เลือนลาง
ซ่างกวนหลิวหยางคาดโทษหยวนซานไห่ ก็เขาบอกให้กระตุ้นนางแรงๆไม่ได้บอกว่าต้องรุนแรงแบบใดนี่"ถิงถิง ข้าอยากได้ยินเจ้าเรียกข้าพี่หลิวหยางอีกครั้ง ข้าจะมีวันนั้นไหม"ซ่างกวนหลิวหยางถอนหายใจ ก่อนจะสงสารพระบิดาจึงหน้าด้านไปภรรยาอีกรอบ ครั้งนี้เสี่ยวชุ่ยออกมาจากบ้าน ในมือถือตะกร้าอยู่"ท่านอ่องมาพอดี พี่ใหญ่ให้หม่อมฉันนำสำรับไปให้ผู้อาวุโสกัวกับผุ้อาวุโสเฉิงเพคะ เอ่อ ไม่มีของพระองค์นะเพคะ""อืม ขอบใจมากเสี่ยวชุ่ย ว่าแต่พระชายา เอ่อพี่ใหญ่เจ้าทำอะไรอยู่หรือ""เริ่มค่ำแล้วแต่งตัวให้คู่แฝดเตรียมพาเข้านอนเพคะ หม่อมฉันต้องปิดประตูรั้วแล้ว เสด็จกลับดีๆนะเพคะ เสี่ยวชุ่ยทูลลา"สาวน้อยเสี่ยวชุยเข้าไปแล้ว ซ่างกวนหางเฉิงมองอาหารในตะกร้าแล้วก็ยิ้ม นางไม่ได้ทำเผื่อเขาหรอก แต่ทำเผื่อกองทัพเลยกระมัง เรื่องอะไรจะให้คนอื่นกินกันถังฮ่าวหรานตอนต้องการความช่วยเหลือก็หายหัว กินเองหมดนี่แหละ ของเมียเขาคนอื่นห้ามแตะหลี่ว่านถิงกำลังฟังรายงานจากคนของนางที่เพิ่งกลับมาไม่นาน คนไม่มีแล้วนางจึงให้เขามาพบ"นายหญิง เยี่ยฝางติดหนี้พนันท่วมหัว สิบวันก่อนก็เอาภรรยามาจำนำ ตระกุลเยี่ยตกต่ำถึงเพียงนี้แล้วจะทำอย่างไรต่อขอรับ""โจ
พระชายาอย่าหนีข้าไป อัจริยะที่ไหนกัน โง่ขนาดนี้
หลี่ถิงถิงทำอาหารเย็นแค่สามคนแม่ลูกและเสี่ยวชุ่ยที่ตอนนี้มีถานะเป็นน้องสาวและท่านน้าของคู่แฝด วันนี้นางอารมณ์ไม่ดีจริงๆ นางไม่รู้ว่าโกรธที่ซ่างกวนหลิวหยางเอาเปรียบนาง หรือโกรธที่ตัวเองคล้อยตามเขากันแน่อาฝูคนสนิทของเขาเดินมาหาก่อนจะเอ่ยบางอย่าง"พระชายา ที่ท่านอ๋องทำทุกอย่างเพื่ออยากให้พระชายาจำพระองค์ได้เท่านั้น เรื่องเก้าปีก่อนมีแค่ท่านอ๋อง พระชายา กระหม่อมที่รู้เรื่อง ท่านอ๋องเก็บมันมานานมากนัก พระชายาตั้งแต่เกิดเรื่องพระนางก็ทรงปิดกั้นทุกอย่างไม่รับรู้สิ่งใดเลย พระชายามารดาท่านมิได้ป่วยตาย นางถูกคนฆ่าตาย ข้ารู้ดีว่าหากท่านอ๋องรู้ว่าข้ามาบอกท่านๆอ๋องอาจลงโทษข้า แต่หากรอท่านจำได้เอง เจ้านายของกระหม่อมก็คงต้องแบกรับความเกลียดชังจากท่านไปตลอด""อาฝู หากเรื่องที่เจ้าพูดเป็นเรื่องจริงนั้น เหตุใดข้าจะต้องรื้อฟื้นให้ตัวเองเจ็บปวดเล่า เจ้าไปเถอะข้าไม่อยากฟัง"อาฝูไปแล้ว หลี่ว่านถิงสับสนเรื่องอะไรกันนางคิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก ยิ่งคิดนางจะปวดหัวแทบระเบิด ช่างเถอะอดีตก็คืออดีต สนใจปัจจุบันดีกว่า จากนั้นก็จัดการให้บุตรสาวกินข้าว พาอาบน้ำเข้านอนซ่างกวนหลิวหยางที่เพิ่งกลับมาจากบ้านของหลี่ว่านถิง
พระชายาอย่าหนีข้าไป ลงโทษเด็กดื้อ
สองแสบวางแผนให้พ่อกับแม่คืนดีกันเรียบร้อยก็พากันปีนขึ้นเตียง หลี่ว่านถิงที่ยืนจ้องมองซ่างกวนหลิวหยางถอนหายใจ ก่อนจะเอ่ยปากกับเขา"มีเรื่องอะไรก็ว่ามา หากพูดจบแล้วก็เชิญท่านกลับเมืองหลวงของท่านไปเถอะชินอ๋อง ข้าไม่ว่างมานั่งดูท่านร้องงิ้ว ข้ามีงานล้นมือมากนัก""คุยตรงนี้หรือ ถิงถิงมีที่อื่นอีกหรือไม่""อย่ามาเล่ห์เหลี่ยมนะ ข้าไม่หลงกลท่านหรอก อยากคุยก็คุยมา สำคัญขนาดไหนกันถึงต้องลับๆล่อๆ""เกี่ยวกับเจ้าเกี่ยวกับข้า เกี่ยวกับเรื่องของบ้านเมือง ถิงถิงสำคัญมากนะ"หลี่ว่านถิงมองหน้าขาแล้วถอนหายใจ ซ่างกวนหลิวหยางสีหน้าดุจริงจังไม่เหมือนล้อเล่นจึงพยักหน้า ก่อนจะพาเขาไปอีกห้องที่เป็นนห้องออกแบบลายผ้าของนางหลี่ว่านถิงนั่งลงตรงข้ามกันเขาแต่คนตัวโตกับอุ้มนางมานั่งตักตนเอง หลี่ว่านถิงรู้ว่าเขาเจ้าเล่ห์แต่ไม่ทันแล้ว ซ่างกวนหลิวหยางจูบนางเรียกร้องอีกทั้งยังโบกมือลงกลอนประตูอีก มือเล็กๆทั้งทุบทั้งตีแต่คนตัวโตไม่สะทกสะท้าน จนกระทั่งเขาถอนริมฝีปากออกอย่างเสียดายความหวาน"ถิงถิง ข้าไม่อาจอธิบายทุกอย่าง เว้นเสียแต่เจ้าจำเรื่องเมื่อเก้าปีก่อนได้ เจ้าจะเข้าใจทุกอย่าง ถิงถิงข้ารักเจ้านะเด็กโง่ ข้าเห็นแก่ตั
พระชายาอย่าหนีข้าไป วางแผนให้ท่านพ่อคืนดีกับท่านแม่
ซ่างหวนหลิวหยางได้แต่นั่งมองไปยังบ้านของหลี่ว่านถิง เขาจะทำอย่างไรดีนางใจแข็งนัก เมื่อ ก่อนนางอ่อนหวานกว่านี้ซ่างกวนหลิวหยางเห็นนางเปิดรั้วหลังบ้านก็ดีดตัวจากหลังคาตามนางออกไป หลี่ว่านถิงแซะรวงผึ้งที่เลี้ยงไว้มาสามรวง ใส่ในตระกร้าที่รองด้วยใบบัวรู้สึกถึงไอร้อนด้านหลังกำลังจะหันกลับก็ถูกลำแขนแข็งแกร่งโอบนางไว้ กลิ่นกายนี่เป็นเขาผู้ชายเอาแต่ใจซ่างกวนหลิวหยางเกยคางกับกระหม่อมของนาง หลี่ว่านถิงพยายามที่จะดิ้นแต่เขาแข็งแรงเกินไป"ถิงถิง อย่าโกรธนะฟังกันก่อนได้ไหมคนดีของข้า""ท่านชอบเอาแต่ใจบังคับข่มเหงคนอื่นจนเป็นนิสัยหรือไงชินอ๋อง ปล่อยข้านะ""คุยกันก่อนนะคนดี คุยแล้วเจ้ายังไม่ให้อภัยข้าจะไม่ว่าแต่ขอโอกาสได้ไหม""ข้าไม่อยากฟัง ปล่อยข้านะ"ซ่างกวนหลิวหยางพลิกนางให้หันมาเผชิญหน้าก่อนก้มลงจูบนางอย่าโหยหา หลี่ว่านถิงทุบอกเขาประท้วงแต่เขาไม่ยอมหยุด จุมพิตนางจนหลี่ว่านถิงเกือบขาดอากาศหายใจ เขาจึงยอมปล่อยเพี๊ยะ!!หน้าของคนตัวโตหันไปตามแรงตบ หลี่ว่านถิงน้ำตาคลอ"ท่านยังคงกักขฬะ หยาบคายเอาแต่ใจ ชินอ๋องข้าเกลียดท่าน ปล่อยข้า""แต่ข้ารักเจ้า ไม่ปล่อยข้าไม่ปล่อยจนกว่าจะคุยกันรู้เรื่อง ถิงถิงเจ้าไร
