LOGINShare
ห้ามดุท่านแม่
Last Updated:
2025-01-09 23:51:50
Related chapters
พระชายาอย่าหนีข้าไป วางแผนให้ท่านพ่อคืนดีกับท่านแม่
ซ่างหวนหลิวหยางได้แต่นั่งมองไปยังบ้านของหลี่ว่านถิง เขาจะทำอย่างไรดีนางใจแข็งนัก เมื่อ ก่อนนางอ่อนหวานกว่านี้ซ่างกวนหลิวหยางเห็นนางเปิดรั้วหลังบ้านก็ดีดตัวจากหลังคาตามนางออกไป หลี่ว่านถิงแซะรวงผึ้งที่เลี้ยงไว้มาสามรวง ใส่ในตระกร้าที่รองด้วยใบบัวรู้สึกถึงไอร้อนด้านหลังกำลังจะหันกลับก็ถูกลำแขนแข็งแกร่งโอบนางไว้ กลิ่นกายนี่เป็นเขาผู้ชายเอาแต่ใจซ่างกวนหลิวหยางเกยคางกับกระหม่อมของนาง หลี่ว่านถิงพยายามที่จะดิ้นแต่เขาแข็งแรงเกินไป"ถิงถิง อย่าโกรธนะฟังกันก่อนได้ไหมคนดีของข้า""ท่านชอบเอาแต่ใจบังคับข่มเหงคนอื่นจนเป็นนิสัยหรือไงชินอ๋อง ปล่อยข้านะ""คุยกันก่อนนะคนดี คุยแล้วเจ้ายังไม่ให้อภัยข้าจะไม่ว่าแต่ขอโอกาสได้ไหม""ข้าไม่อยากฟัง ปล่อยข้านะ"ซ่างกวนหลิวหยางพลิกนางให้หันมาเผชิญหน้าก่อนก้มลงจูบนางอย่าโหยหา หลี่ว่านถิงทุบอกเขาประท้วงแต่เขาไม่ยอมหยุด จุมพิตนางจนหลี่ว่านถิงเกือบขาดอากาศหายใจ เขาจึงยอมปล่อยเพี๊ยะ!!หน้าของคนตัวโตหันไปตามแรงตบ หลี่ว่านถิงน้ำตาคลอ"ท่านยังคงกักขฬะ หยาบคายเอาแต่ใจ ชินอ๋องข้าเกลียดท่าน ปล่อยข้า""แต่ข้ารักเจ้า ไม่ปล่อยข้าไม่ปล่อยจนกว่าจะคุยกันรู้เรื่อง ถิงถิงเจ้าไร
Last Updated : 2025-01-09พระชายาอย่าหนีข้าไป ลงโทษเด็กดื้อ
สองแสบวางแผนให้พ่อกับแม่คืนดีกันเรียบร้อยก็พากันปีนขึ้นเตียง หลี่ว่านถิงที่ยืนจ้องมองซ่างกวนหลิวหยางถอนหายใจ ก่อนจะเอ่ยปากกับเขา"มีเรื่องอะไรก็ว่ามา หากพูดจบแล้วก็เชิญท่านกลับเมืองหลวงของท่านไปเถอะชินอ๋อง ข้าไม่ว่างมานั่งดูท่านร้องงิ้ว ข้ามีงานล้นมือมากนัก""คุยตรงนี้หรือ ถิงถิงมีที่อื่นอีกหรือไม่""อย่ามาเล่ห์เหลี่ยมนะ ข้าไม่หลงกลท่านหรอก อยากคุยก็คุยมา สำคัญขนาดไหนกันถึงต้องลับๆล่อๆ""เกี่ยวกับเจ้าเกี่ยวกับข้า เกี่ยวกับเรื่องของบ้านเมือง ถิงถิงสำคัญมากนะ"หลี่ว่านถิงมองหน้าขาแล้วถอนหายใจ ซ่างกวนหลิวหยางสีหน้าดุจริงจังไม่เหมือนล้อเล่นจึงพยักหน้า ก่อนจะพาเขาไปอีกห้องที่เป็นนห้องออกแบบลายผ้าของนางหลี่ว่านถิงนั่งลงตรงข้ามกันเขาแต่คนตัวโตกับอุ้มนางมานั่งตักตนเอง หลี่ว่านถิงรู้ว่าเขาเจ้าเล่ห์แต่ไม่ทันแล้ว ซ่างกวนหลิวหยางจูบนางเรียกร้องอีกทั้งยังโบกมือลงกลอนประตูอีก มือเล็กๆทั้งทุบทั้งตีแต่คนตัวโตไม่สะทกสะท้าน จนกระทั่งเขาถอนริมฝีปากออกอย่างเสียดายความหวาน"ถิงถิง ข้าไม่อาจอธิบายทุกอย่าง เว้นเสียแต่เจ้าจำเรื่องเมื่อเก้าปีก่อนได้ เจ้าจะเข้าใจทุกอย่าง ถิงถิงข้ารักเจ้านะเด็กโง่ ข้าเห็นแก่ตั
Last Updated : 2025-01-09พระชายาอย่าหนีข้าไป อัจริยะที่ไหนกัน โง่ขนาดนี้
หลี่ถิงถิงทำอาหารเย็นแค่สามคนแม่ลูกและเสี่ยวชุ่ยที่ตอนนี้มีถานะเป็นน้องสาวและท่านน้าของคู่แฝด วันนี้นางอารมณ์ไม่ดีจริงๆ นางไม่รู้ว่าโกรธที่ซ่างกวนหลิวหยางเอาเปรียบนาง หรือโกรธที่ตัวเองคล้อยตามเขากันแน่อาฝูคนสนิทของเขาเดินมาหาก่อนจะเอ่ยบางอย่าง"พระชายา ที่ท่านอ๋องทำทุกอย่างเพื่ออยากให้พระชายาจำพระองค์ได้เท่านั้น เรื่องเก้าปีก่อนมีแค่ท่านอ๋อง พระชายา กระหม่อมที่รู้เรื่อง ท่านอ๋องเก็บมันมานานมากนัก พระชายาตั้งแต่เกิดเรื่องพระนางก็ทรงปิดกั้นทุกอย่างไม่รับรู้สิ่งใดเลย พระชายามารดาท่านมิได้ป่วยตาย นางถูกคนฆ่าตาย ข้ารู้ดีว่าหากท่านอ๋องรู้ว่าข้ามาบอกท่านๆอ๋องอาจลงโทษข้า แต่หากรอท่านจำได้เอง เจ้านายของกระหม่อมก็คงต้องแบกรับความเกลียดชังจากท่านไปตลอด""อาฝู หากเรื่องที่เจ้าพูดเป็นเรื่องจริงนั้น เหตุใดข้าจะต้องรื้อฟื้นให้ตัวเองเจ็บปวดเล่า เจ้าไปเถอะข้าไม่อยากฟัง"อาฝูไปแล้ว หลี่ว่านถิงสับสนเรื่องอะไรกันนางคิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก ยิ่งคิดนางจะปวดหัวแทบระเบิด ช่างเถอะอดีตก็คืออดีต สนใจปัจจุบันดีกว่า จากนั้นก็จัดการให้บุตรสาวกินข้าว พาอาบน้ำเข้านอนซ่างกวนหลิวหยางที่เพิ่งกลับมาจากบ้านของหลี่ว่านถิง
Last Updated : 2025-01-09พระชายาอย่าหนีข้าไป ความทรงจำที่เลือนลาง
ซ่างกวนหลิวหยางคาดโทษหยวนซานไห่ ก็เขาบอกให้กระตุ้นนางแรงๆไม่ได้บอกว่าต้องรุนแรงแบบใดนี่"ถิงถิง ข้าอยากได้ยินเจ้าเรียกข้าพี่หลิวหยางอีกครั้ง ข้าจะมีวันนั้นไหม"ซ่างกวนหลิวหยางถอนหายใจ ก่อนจะสงสารพระบิดาจึงหน้าด้านไปภรรยาอีกรอบ ครั้งนี้เสี่ยวชุ่ยออกมาจากบ้าน ในมือถือตะกร้าอยู่"ท่านอ่องมาพอดี พี่ใหญ่ให้หม่อมฉันนำสำรับไปให้ผู้อาวุโสกัวกับผุ้อาวุโสเฉิงเพคะ เอ่อ ไม่มีของพระองค์นะเพคะ""อืม ขอบใจมากเสี่ยวชุ่ย ว่าแต่พระชายา เอ่อพี่ใหญ่เจ้าทำอะไรอยู่หรือ""เริ่มค่ำแล้วแต่งตัวให้คู่แฝดเตรียมพาเข้านอนเพคะ หม่อมฉันต้องปิดประตูรั้วแล้ว เสด็จกลับดีๆนะเพคะ เสี่ยวชุ่ยทูลลา"สาวน้อยเสี่ยวชุยเข้าไปแล้ว ซ่างกวนหางเฉิงมองอาหารในตะกร้าแล้วก็ยิ้ม นางไม่ได้ทำเผื่อเขาหรอก แต่ทำเผื่อกองทัพเลยกระมัง เรื่องอะไรจะให้คนอื่นกินกันถังฮ่าวหรานตอนต้องการความช่วยเหลือก็หายหัว กินเองหมดนี่แหละ ของเมียเขาคนอื่นห้ามแตะหลี่ว่านถิงกำลังฟังรายงานจากคนของนางที่เพิ่งกลับมาไม่นาน คนไม่มีแล้วนางจึงให้เขามาพบ"นายหญิง เยี่ยฝางติดหนี้พนันท่วมหัว สิบวันก่อนก็เอาภรรยามาจำนำ ตระกุลเยี่ยตกต่ำถึงเพียงนี้แล้วจะทำอย่างไรต่อขอรับ""โจ
Last Updated : 2025-01-09พระชายาอย่าหนีข้าไป ความทรงจำที่เจ็บปวด
ตั้งแต่วันนั้นเด็กน้อยก็เจอกับพี่ชายใจดีเสมอ เขาพานางไปเล่น ไปขี่ม้า จนกระทั่งมารดาป่วยตายนางจึงถุกรับกลับจวนที่มีสถานะที่แม้แต่คนใช้ยังดีกว่า ถูกตีรุนแรงเสมอ บังคับให้นึกให้ออกว่ามารดาเคยบอกอะไรหรือไม่ ทุกครั้งเด็กน้อยจะปวดหัวร้องไห้จนสลบ แต่อยู่ๆความจำทั้งหมดก็หายไป จำได้แค่นางถูกวายาแต่งเข้าจวนอ๋องหวังเขาเป็นที่พึ่งแต่เขาก็ร้ายกาจกับนาง แต่ไม่รู้เพราะเหตุใดนางรักเขาและเหมือนจะรักมากด้วยหลี่ว่านถิงตื่นขึ้นมาพร้อมกับน้ำตา อะไรกันเนี่ยเด็กคนนั้นแน่นอนว่าเป็นเจ้าของร่างเดิมโจวหหว่านถิง เด็กผู้ชายคือใครเขาอบอุ่นกับนางมาก ทุกครั้งที่เจอกันเขาจะมีขนมของเล่นมาให้เสมอ มักพูดคุยกับท่านแม่เสมอ ทำให้พวกนางไม่รู้สึกว่าถูกทอดทิ้ง พี่หลิวหยาง พี่หลิวหยางหรือคงไม่ใช่หรอก ซ่างกวนหลิวหยางเป็นเชื้อพระวงศ์ไม่มีทางไปอยู่บ้านแบบนั้น ถึงจะหลังใหญ่โตก็ไม่สมฐานะองค์ชายอยู่ดี ตอนนั้นดูเหมือนเขาอายุสิบสี่เอง แต่เด็กผู้ชายคนนั้นก็อายุสิบสี่ ทำไมในฝันถึงเห้นหน้าเขาไม่ชัดกันนะ แต่หยกชิ้นนั้นนางเก็บไว้อย่างดี ไม่ให้ใครเห็นมัน มันมีอีกครึ่งอยู่กับพี่ชายคนนั้นซ่างกวนหลิวหยางรู้สึกเปียกๆที่แขนก็ลืมตา นางร้องไห้หร
Last Updated : 2025-01-09พระชายาอย่าหนีข้าไป ความทรงจำที่ขาดๆหายๆ
ยามเฉินฟ่านหลิงหลิงยกอาหารมาให้ แต่หลี่ว่านถิงยังไม่ฟื้น ซ่างกวนหลิวหยางเองก็หลับเพราะความเพลีย คู่แฝดมาหาท่านแม่แต่ท่านแม่กับท่านพ่อยังไม่ตื่นจึงกลับไปบ้านท่านป้าฟ่านปลายยามอู่หลี่ถิงถิงตื่นขึ้นมาแล้ว นางจำได้เขาคือเด็กผู้ชายคนนั้น ในเมื่อรักนางขนาดนี้เหตุใดทำตัวร้ายกาจนัก มือบางลูบใบหน้าหล่อเหลาก่อนจะกอดเอวหนาของเขาเอาไว้ ซ่างกวนหลิวหยางลืมตาเห็นดวงตาสุกใสมองเขาอยู่ กระชับอ้อมกอดรั้งนางเข้ามาหา"เด็กดีของพี่หายปวดหัวหรือยัง หิวหรือไม่พี่จะไปหาอะไรให้กินไหม อื้อ"หลี่ว่านถิงจูบเขาเนิ่นนาน ซ่างกวนหลิวหยางรั้งนางแนบชิดก่อนจะจูบนางกลับลิ้นไล้เกี่ยวพันจนเขาสูบความหวานจากนางจนพอใจจึงถอนริมฝีปากออก"ถิงถิงพี่รักเจ้า รักเจ้าเหลือเกินพี่มีแค่เจ้าคนเดียวมาตลอด ที่ผ่านมาพี่รู้ตัวว่าผิดพี่ขอโทษ""พี่หลิวหยาง ข้าขอโทษที่จำท่านไม่ได้"ซ่างกวนหลิวหยางกอดนางแน่นขึ้น หยวนซานไห่ไม่ให้เขาคาดคั้นนาง เพราะไม่รู้ว่านางจำได้ตลอดหรือแค่บางช่วง อย่างน้อยจำได้บ้างเขาก็ดีใจแล้วหลี่ว่านถิงรู้ดีว่าเขารักโจวหว่านถิงคนเก่า นางอาศัยร่างนี้ควรทำเช่นไรเปิดใจให้เขาดีไหม ไม่ได้สิต้องรู้เหตผลที่เขาร้ายกาจก่อนมันต้องม
Last Updated : 2025-01-10พระชายาอย่าหนีข้าไป รอให้จำได้มากกว่านี้
หลี่ว่านถิงมองหน้าเขา นางปวดหัวจริงๆ เมื่อกี้นางรู้สึกว่ารักเขามาก มาตอนนี้นางกลับจำได้แค่ตอนที่เขาบีบคอนาง ขับรถม้าเบียดนาง เหวี่ยงนางลงสระน้ำ นางรักคนแบบนี้ได้อย่างไรกัน แล้วยังรักมากอีกด้วย หลี่ว่านถิงหลับไปแล้ว หยวนซานไห่ที่เพิ่งต้มยามาก็ถอนหายใจ"ท่านอ๋องดูเหมือนหากฟื้นความทรงจำได้จริงๆ นางจะจำได้ทั้งหมดนะพ่ะย่ะค่ะ รวมถึงเรื่องที่มารดานางถุกฆ่าตายด้วย จะเสี่ยงไหมพ่ะย่ะค่ะ ส่วนเรื่องที่นางถูกฝั่งเข็มกับกรอกยาห้ามครรภ์ไม่มีผลกระทบกับร่างกายนางพ่ะย่ะค่ะ น่าแปลกอยู่เหมือนกัน""ถ้ามันเสี่ยงเกินไปก็อย่าเลย ข้าจะเริ่มต้นกับนางใหม่ วันนี้นางเจ็บปวดทรมานข้าเองก็ทนไม่ได้เช่นกัน ข้าจะพยายามให้นางเห็นความจริงใจแล้วกัน"ซ่างกวนหลิวหยางนอนกอดนางทั้งวันไม่ไปไหน หลี่ว่านถิงเองก็ไม่ผลักไสเขาอบอุ่นมากรักนางมากจริงๆ ก่อนจะกลายมาเป็นคนร้ายกาจ แต่ความจริงคือเขารักร่างเดิมไม่ใช่ปรสิตที่มาอาศัยร่างคนอื่นเช่นนาง"ไม่ง่วงหรือคนดี เหตุใดนอนมองหน้าพี่อย่างนี้ อยากให้พี่ทำอะไรหรือหื้ม""ท่านอยากทำอะไรเล่า "หลี่ว่านถิงใช้มือบางลูบไล้ใบหน้าหล่อคมนั้น ให้ตายเถอะตอนที่เขาไม่ร้ายกาจเย้ายวนชวนน้ำเดินจริงๆ ไอ้เด็
Last Updated : 2025-01-10พระชายาอย่าหนีข้าไป หลงรักหลานแฝด
แต่เหมือนสวรรค์ถูกทำลาย มีเสียงดังมาจากนอกบ้านทำให้ซ่างกวนหลิวหยางหมดอารมณ์พิศวาสเมียทันที"ไอ้เด็กบ้า ข้ามาถึงแล้วยังไม่มาหา ตกลงฮ่องเต้อย่างข้ายังอยู่ในสายตาเจ้าหรือไม่หึซ่างกวนหลิวหยาง""ถิงถิงคนงาม เจ้าพักผ่อนนะพี่ต้องไปคุยกับตาแก่เมียไม่รัก เมียไม่สนใจก็มาอารมณ์เสียใส่ชาวบ้าน"หลี่ว่าถิงมองหน้าเขางงๆ ฮ่องเต้ถูกเมียเมินหรือ หลี่ว่านถิงไม่รู้ว่าคนเหล่านี้ฝึกยุทธหูจึงดีเลยพูดไปไม่ทันคิด"ฮ่องเต้มีสนมเป็นร้อย หากเมียไม่รักแล้วเมียคนไหนกันเจ้าคะ แล้วต้องเป็นบุรุษแบบใดเมียถึงเกลียดขี้หน้าได้พร้อมกันเป็นร้อยคน""ฮ่าๆๆๆๆ เมียจ๋าเจ้าน่ารักจริงๆ ถูกใจข้านัก เดี๋ยวพี่มาเจ้าพักผ่อนเถอะ อีกครึ่งชั่วยาม หมอหยวนจะมาฝังเข็มให้เจ้าอีกครั้ง"ซ่างกวนหย่งเฉิงหมันใส้น้องชายใครว่าเขาเมียไม่รักกัน แย่งเขากันแทบทุกวันจนเขารำคาญ สตรีล้วนน่ารำคาญ ไอ้เด็กบ้านี่พอเมียจำได้หน่อยเอาใหญ่เลยนะซ่างกวนหลิวหยางอุ้มหลี่ว่านถิงออกมา นางจะไม่สนใจไม่ได้เขาเป็นนฮ่องเต้ มาอยู่ในยุคโบราณฮ่องเต้คือคนที่มีอำนาจมากที่สุด ประจบไม่ได้ก็ไม่ควรหาเรื่อง อีกอย่างคู่แฝดเป็นหลานสาวคู่แรกของราชวงศ์ ไม่ว่านางต่อต้านหรือเต็มใจพวกเขาก
Last Updated : 2025-01-10
Latest chapter
พระชายาอย่าหนีข้าไป ดินแดนสวยงามกับความรักที่สดใส
หลังจากทุกอย่าางเรียบร้อยก็ถึงเวลาที่เข้าไปหาหลี่ว่านถิงได้แล้ว คู่แฝดใบหน้าคล้ายกับมารดากับบิดาผสมกันมากเหลือเกินจมูกที่รั้นเหมือนมารดา คิ้วที่ดูหนาเจ้าอารมณ์เหมือนบิดา ปากน้อยๆนั่นคนหนึ่งเหมือนหลี่ว่านถิง อีกคนคล้ายซ่างกวนหลิวหยาง พวกเขาได้พ่อกับแม่มาคนละนิดละหน่อย ใบหน้าช่างน่ารักยิ่งนักหลี่ว่านถิงหยิบป้ายหยกของท่านพ่อใส่ห่อผ้าของคนที่จมูกและปากคล้ายนางมากที่สุด ซ่างกวนหลิวหยางรู้ทันทีว่านั้นคือคนเล็ก ป้ายห้อยเอวของเขาจึงถูกใส่ห่อผ้าที่ห่อบุตรชายคนโตเอาไว้ซ่างกวนหลิวหยางแนบหน้าผากของตนกับหน้าผากของนาง ก่อนจะเปิดโอกาสให้บรรดาแม่นมมาเตรียมวามพร้อมในการอยู่เดือนของนางหลังจากพระชายาคลอดบุตรชายชาวเมืองทั้งแปดมณฑลก็ดีใจ ชินอ๋องละเว้นภาษีให้พวกเขาห้าปี โดยภาษีที่ต้องจ่ายให้ราชสำนักทั้งหมด ตำหนักอ๋องจะรับผิดชอบเองห้าเดือนต่อมาได้รับข่าวว่าฮองเฮาเองก็คลอดพระโอรสและพระธิดาในครั้งเดียว หลี่ว่านถิงนึกขำในใจ คงเพราะเป็นกรรมพันธ์ ซ่างกวนหลิวหยางกับฮ่องเต้เป็นคู่แฝดกัน พอมีลูกก็ได้แต่ลูกแฝดซ่างกวนหลิวหยางที่กำลังคลุกเคล้าอยู่กับกลีบดอกไม้แสนหวานของหลี่ว่านถิงนางทำได้แค่เพียงจับศีรษะเขาแน่น
พระชายาอย่าหนีข้าไป คลอดคู่แฝดอีกครั้ง
หลังจากประกาศแต่งตั้งฮองเฮาเรียบร้อยแล้ว ซ่างกวนหลิวหยางก็เตรียมออกเดินทางไปยังดินแดนตะวันออก หลี่ว่านถิงกำลังสั่งงานบ่าวไพร่ ป้าสวีเป็นบ่าวในเรือนที่ไม่เคยรังแกนางสักครั้งนับแต่นางแต่งเข้ามาจวนอ๋อง ทั้งๆที่หลายๆคนรังเกียจนางส่วนแม่ครัวหม่าที่มักเอาของเหลือมาโยนให้นางกับเสี่ยวชุ่ยประจำตอนที่ร่างเดิมยังอยู่ที่นี่ถูกหลี่ว่านถิงขายออกไป ตอนนี้บ่าวไพร่กำลังคุกเข่าฟังคำสั่งนาง"ป้าสวี จากนี้ไปท่านรับผิดชอบเรื่องในจวนทั้งหมด มีเรื่องอันใดให้ปรึกษาอาเต๋อ ส่วนป้าจงท่านรับหน้าที่เรื่องในครัว เดิมทีข้าอยากพาทุกคนไปด้วย แต่เนื่องจากทางนั้นยังไม่เรียบร้อย เอาเป็นว่าเมื่อไหร่ที่เข้าที่เข้าทางข้าจะส่งข่าวให้พวกเจ้า""เพคะพระชายา/พ่ะย่ะค่ะพระชายา"บ่าวไพร่รับคำสั่งก่อนที่หลี่ว่านถิงจะลุกขึ้น ซ่างกวนหลิวหยางก้มาถึง เขาช้อนอุ้มนางขึ้นมาจนหลี่ว่านถิงดุเขาเบาๆ"ท่านอ๋อง ต่อหน้าบ่าวไพร่หม่อมฉันเดินเองได้เพคะ""กลัวอะไร พี่รักเจ้าทุกคืนจนพวกเขาชินแล้วแค่อุ้มเจ้าไม่ใช่ปัญหาหรอก""ท่านนี่นะหน้าหนานักเชียว"ซ่างกวนหลิวหยางอุ้มหลี่ว่านถิงมานั่งที่โต๊ะอาหาร จากนั้นก็อุ้มคู่แฝดคนละข้างมานั่งตักก่อนจะป้อนข้าวให
พระชายาอย่าหนีข้าไป แต่งตั้งฮองเฮา
รุ่งเช้าเหล่าทหารต่างตีฆ้องร้องป่าว เพื่อเฉลิมฉลองที่วันนี้จะประกาศราชโองการแต่งตั้งฮองเอาพร้อมกับข่าวดีที่ว่าฮองเฮากำลังทรงพระครรภ์ซ่างกวนหลิวหยางและหลี่ว่านถิงแต่ชุดเข้าเฝ้าเรียบร้อยแล้ว วันนี้คู่แฝดอยู่จวนเพราะว่าเป็นงานราชพิธี อาจจะทำให้เด็กทั้งสองเบื่อหน่าย อาจจะงอแงอีกด้วย เมื่อถึงเวลาทั้งสองก็ออกจากจวนเดินทางเข้าวังหลวง หลี่ว่านถิงไปหาหลี่ไฉ่หงก่อนเพื่อพุดคุย"พี่ว่านถิง ข้าคิดถึงท่านที่สุดเลย เหตุใดท่านมาหาข้าบ่อยๆไม่ได้เล่า""พระสนม ทรงโตแล้วนะเพคะ จะมางอแงไม่ได้อีกหน่อยต้องปกครองวังหลังต้องเข้มแข็งและหนักแน่น อีกเจ็ดวันหม่อมฉันจะไปดินแดนตะวันออกแล้ว ทรงอยู่ทางนี้หากมีเรื่องอันใดก็เรียกหาพี่หลิงหลิงนะเพคะ""แต่ข้าคิดถึงท่านนี่ หรือว่าบอกท่านอาหย่ง เอ่อ บอกฝ่าบาทว่าพี่เขยไม่ต้องไปดินแดนตะวันออกแล้วดีหรือไม่"หลี่ไฉ่หงเริ่มงอแง นางมาที่นี่นอกจากหลี่ว่านถิง ฟ่านหลิงหลิงแล้วนางไม่รู้จักใครเลย ฮ่องเต้กำลังจะเรียกเหลียนจางหมิ่นมารับตำแหน่งที่เมืองหลวง พี่สาวนางหลี่ไฉ่เหยียนจะได้มาด้วย แต่นั่นอีกตั้งหกเดือนฟ่านหลิงหลิงที่ใกล้คลอดเต็มทีพยุงครรภ์ใกล้คลอดเดินมาหาก่อนจะเอ่ย"พระสนม อ
พระชายาอย่าหนีข้าไป ปรึกษาเรื่องออกเดินทาง
ซ่างกวนหลิวหยางโอบไหล่มนเอาไว้ ก่อนจะจุมพิตหน้าผากนาง"เจ้าไม่โกรธเกลียดนาง อีกทั้งยังให้อภัยน้องหญิงไม่กลัวว่าวันหน้านางจะหันกลับมาทำร้ายเจ้าหรือ""นางไม่ได้เลวร้ายโดยเนื้อแท้ หลังจากที่หม่อมฉันจำทุกอย่างได้ ทั้งจวนมีเพียงนางที่ดีต่อท่านแม่ นางมักแอบเอาของกิน แอบเอาถ่านไม้ หรือผ้าห่มมาให้เสมอ อย่างที่นางบอกนางคิดว่าท่านแม่ทอดทิ้งนาง สกุลโจวให้ความสนใจเพียงโจวจื่อทงเท่านั้น หม่อมฉันกับนางไม่ต่างกันผิดแค่หม่อมฉันมีท่านคอยปกป้อง แต่นางไม่มีใครเลย กลับกันเถอะเพคะวันนี้ต้องเขาวังไปร่วมงานเลี้ยงฉลองที่ไฉ่หงตั้งครรภ์""อืม ไปเถอะ"ซ่างกวนหลิวหยางช้อนอุ้มร่างบางที่ตอนนี้หน้าท้องเริ่มนูนออกมาอย่างเห็นได้ชัดเจน นางตั้งครรภ์ได้ห้าเดือนแล้ว ว่างกวนหลิวหยางรับราชโองการไปปกครองดินแดนตะวันออกเรียบร้อยแล้ว คู่แฝดถูกแต่งตั้งเป็นองค์หญิงเพราะเป็นบุตรีคู่แรกที่กำเนิดในราชสกุลซ่างกวนปลายยามโหย่ว รถม้าก็มาถึงวังหลวง งานเลี้ยงกำลังจะเริ่ม มีโคมไฟประดับประดามากมาย ด้านหน้าที่นั่งของเหล่าขุนนางทั้งหลายมีอาหารหลากหลาย บางอย่างล้วนแปลกใหม่ พระชายาชินอ๋องทรงเป็นผู้บุกเบิกอาหารเหล่านั้น ตอนนี้หลายอย่างกำลังนิย
พระชายาอย่าหนีข้าไป ที่ผ่านมาถือว่าครั้งนี้ข้าคืนให้เจ้าแล้ว
มาถึงเมืองหลวงได้เกือบเดือนแล้ว หลี่ว่านถิงที่ตอนนี้อยู่ที่จวนสกุลโจว บรรดาครอบครัวเดิมของสกุลโจวถูกเนรเทศไปจนหมด แม้กระทั่งบ่าวไพร่ก็เช่นกันถูกขายออกไป คนที่สอบแล้วไม่มีส่วนเกี่ยวข้องก็ให้เป็นทาสหลวงหลี่ว่านถิงมองคนงานก่อสร้างกำลังรื้อป้ายจวนออก ต้นไม้บางต้นนางสั่งให้โค่นทิ้ง เรือนเล็กด้านหลังที่หลี่ว่านถิงเคยอยู่นางปรับปรุง ปิดประตูเล็กกั้นออกจากเรือนหลักหลี่ว่าถิงสั่งบ่าวไพร่ที่ตามมาให้ไปจัดการข้าวของในจวน ก่อนที่ตนเองจะเดินไปยังเรือนหลังเล็ก สตรีนางหนึ่งนั่งเหม่ออยู่ที่ศาลาริมน้ำ"เพ่ยเพ่ย ไปเฝ้าด้านหน้าอย่าให้ใครเข้ามา""เพคะพระชายา"สาวใช้คนใหม่รับคำสั่งก่อนจะปิดประตูเชื่อมเรือนหลักลง แล้วยืนเฝ้าที่ประตู หลี่ว่านถิงเดินไปจนถึงร่างผอมบางที่นั่งเหม่อมองไปด้านหน้า บุรุษนึงกำลังเช็ดใบหน้าให้นางอย่างถนอม เขารักนางมากตลอดเวลาแต่นางกลับมองไม่เห็นความรักนั้น ถูกใช้เป็นเครื่องมือจนกลายเป็นเช่นนี้"คุณหนูโจว ไม่พบกันเสียนานระหว่างเรามีหลายเรื่องให้พูดคุย ข้าจะไม่พูดถึงเรื่องที่ผ่านมาแล้ว แต่จะถามเจ้าว่าอยากอยู่หรืออยากไป"โจวลิ่วผิงหันหน้ามาตามเสียง ก่อนจะเมินไม่ตอบคำถามนาง หลี่ว่านถิงไ
พระชายาอย่าหนีข้าไป กลับเมืองหลวง
ยามอิ๋นหลี่ว่านถิงตื่นขึ้นมา ยังจำความฝันได้ดี เธอมองหน้าซ่างกวนหลิวหยาง มือบางลูบไล้ใบหน้าของเขา ซ่างกวนหลิวหยางลืมตาจับมือนางเอาไว้มาแนบอก“เป็นอะไรเด็กดีของพี่ นอนไม่หลับหรือ”ซ่างกวนหลิบหยางลูบหลังเบาๆ หลี่ว่านถิงกระเถิบตัวเข้าหาเขาอีก ซ่างกวนหลิวหยางกระขับอ้อมกอด“น้องหญิงเจ้าหนาวหรือ พี่เพิ่มผ้าห่มอีกดีไหม หรือเพิ่มถ่านในเตาอุ่นดี”“พี่หลิวหยาง โจวหว่านถิงนางไปแล้วเพคะ ครั้งนี้นางไปจริงๆ แล้ว”“หืม ฝันเห็นนางหรือ นางมาบอกว่าอย่างไร”“นางบอกขอบคุณที่หม่อมฉันรักท่าน ขอบคุณที่ยอมรับคู่แฝด นางไปเกิดเป็นบุตรสาวของพี่สะใภ้หม่อมฉันเพคะ คุณแม่อยากได้หลานสาวสักคนตอนนี้สมหวังแล้ว เพราะพี่ชายหม่อมฉันมีบุตรชายแล้วสามคน ไม่มีบุตรสาวเลย”“เป็นเช่นนี้ พี่จะได้สบายใจสักที”“จริงสิหม่อมฉันรู้สึกเหมือนทุกคืนท่านนอนไม่ค่อยหลับนะเพคะ”“พี่เคยรักโจวหว่านถิง แต่กลิ่นกายเจ้าแปลกไปตั้งแต่ขึ้นมาจากทะเลสาบ พี่รู้ว่าเจ้าความจำเสื่อมจึงไม่คิดมาก จนกระทั่งพี่หาเจ้าเจอ พี่เอาเปรียบเจ้าครั้งแล้วครั้งเล่าจนแน่ใจแล้วว่าเจ้าไม่ใช่นางจริงๆ ไม่ใช่ว่าเป็นเพราะเจ้าจำพี่ไม่ได้แต่เป้นอีกคน จนกระทั่งนางมาเข้าฝันว่านางเ
พระชายาอย่าหนีข้าไป เธอคือของขวัญพิเศษของแม่และพี่ชายของฉัน
หมู่บ้านเสวียนหยางที่คึกคักจากงานแต่งงานตอนนี้เงียบสงัด มีเพียงโคมไฟที่ห้อยไปมา ส่องแสงสว่างให้ความรู้สึกสวยงาม สองพี่น้องสกุลฉู่ยืนกอดอกมองไปยังทางบ้านของหลี่ว่านถิง นางคือบุตรสาวของนายท่านยังมีสองเด็กน้อยที่พวกเขาต้องติดตามซ่างกวนหนิงเซียนและซ่างกวนหนิงฮวาอีกด้วยฉู่เหอหนานมองหน้าพี่ชายก่อนจะพากันหายไปในความมืด พวกเขาคือคนของพรรคไร้เงา จะออกมาเวลาเจ้านายมีภัยเท่านั้น ตอนนี้เจ้านายมีความสุขดีพวกเขาจึงเร้นกายรุ่งเช้า ชาวบ้านช่วยกันเก็บกวาดโต๊ะงานเลี้ยงเมื่อคืนนี้ ซ่างกวนหย่งเฉิงที่ไม่ยอมออกจากห้องหอจนซ่างกวนหลิวหยางอ่อนใจกับพี่ชาย จากนั้นซ่างกวนหลิวหยางก็ไปหาแม่ทัพใหญ่เพื่อพูดคุยเรื่องกลับเมืองหลวงสรุปว่าอีกครึ่งเดือนจะเดินทาง ตอนนี้ต่อรถม้าอย่าดีให้บรรดาภรรยาของพวกเขาก่อน ซ่างกวนหลิวหยางไปยังบ้านยของถังฮ่าวหรานเพื่อส่งมอบบัญชีของร้านผ้า อีกทั้งแบบลายใหม่ๆ ที่ทางสกุลถังจะสามารถใช้ได้ถึงสองปี หากออกแบบตามที่หลี่ว่านถิงบอก“ทุกสามเดือนค่อยออกงานชุดใหม่หนึ่งครั้ง นี่เป็นสี่งที่ถิงถิงบอก ฮ่าวหรานเจ้าจะไปหาข้าที่ดินแดนตะวันออกหรือไม่ ข้าจะกลับเมืองหลวงไปส่งเสด็จพี่เพื่อรับราชโองการแล้วอ
พระชายาอย่าหนีข้าไป ข้าสัญญาทั้งชีวิตจะมีเพียงนางและปกป้องนางตลอดไป
คู่แฝดไม่ได้นอนกับบิดาและมารดา เพราะมารดาต้องตื่นแต่เช้าพวกนางเป็นเด็กรู้ความจึงนอนกับแม่นมที่เสด็จพ่อประทานมาให้ทั้งสองคนหลับไปแล้ว อยู่ๆ หลี่ว่านถิงก็ฝันนางฝันเห็นคุณแม่กับพี่ชายและหลี่หงเพื่อนสนิท อยู่กลางทะเลพวกเขากำลังโปรยดอกไม้ให้เธอ แม่กับพี่ชายพาพี่สะใภ้กับหลานมาด้วย“อาเกี้ยวหนูจากพวกเราไปห้าปีแล้วนะ ตอนนี้พี่ชายหนูเป็นเจ้าของบริษัทมีกิจการเป็นของตัวเองแล้ว อีกทั้งยังมีหลานสาวให้แม่เพิ่มพี่สะใภ้หนูใกล้คลอดแล้วนะไม่รู้ว่าหลานสาวคนนี้เป็นหนูมาเกิดหรือเปล่า แต่แม่อยากให้เป็นหนูมาเกิดจริงๆ”“นี่ยายเกี้ยว ขอบใจเธอมากนะเงินสองแสนที่เธอโอนให้ฉัน มันทำให้ฉันลืมตาอ้าปากได้ ตอนนี้ฉันเปิดบริษัทออกแบบเสื้อผ้าแบรนด์ดืของตัวเอง มีลูกค้ามากมาย ยายเกี้ยวฉันกำลังจะแต่งงานกับคุณอาหยวนน้องชายคุณพ่อของเธอนะ คือตอนนี้ฉันกำลังมีเบบี๋แล้วด้วย เธอสบายดีนะ”พวกเขาพูดคุยกับเธอ หลี่ว่านถิงที่กำลังฝันอยู่ก็ร้องไห้ออกมา พวกเขาต่างมีชีวิตที่ดี แม่ต้องลำบากแล้ว พี่ชายสามารถยืนหยัดได้แล้ว ที่น่าขันคือหลี่หงกับเสี่ยวชุ่ยที่เหมือนกันราวกับแกะ หลี่หงแต่งงานกับคุณอา ส่วนเสี่ยวชุ่ยก็แต่งงานกับท่านหมอหยวนที่ใบหน
พระชายาอย่าหนีข้าไป ตระกูลซ่างกวนไม่น่าคบหาสักคน
นอนคุยกันสักพักก็ได้ยินเสียงเจื้อยแจ้ว บิดายังไม่ทันจะลุกซ่างกวนหนิงฮวาก็โถมมาใส่กอดเขาแน่นกระเง้ากระงอดออดอ้อน"เสด็จพ่อเพคะ ท่านอาอาฝูใจร้ายนัก ลูกไม่อยากเห็นหน้าเขาแล้วเพคะ""หื้ม ท่านอาทำอะไรให้เจ้าไม่พอใจบอกพ่อสิเด็กดี"ซ่างกวนหนิงเซียนกลอกตาบน ก่อนจะเดินมานั่งที่เก้าอี้กลางห้องเอ่ยเสียงเรียบๆ กับน้องสาว"น้องเล็กอย่าชิงฟ้อง เรื่องที่ท่านอาห้ามนั่นถูกต้องแล้ว""พี่ใหญ่เจ้าคะข้าอยากไปนี่"ซ่างกวนหลิวหยางได้ยินแล้ว คนของเขารายงานว่าอาฝูไม่ยอมพาเจ้าตัวเล็กไปบ่อน วันนี้มีบ่อนเปิดใหม่ซ่างกวนหนิงฮวาอยากไปเสี่ยงดวงว่าตนเองมือขึ้นหรือไม่จึงมางอแงเอากับเขา เฮ้อนางเพิ่งจะห้าขวบ เสด็จพ่อสอนหลานเช่นไรกันถึงได้นิสัยนักพนันมาเช่นนี้"ฮวาเอ๋อร์การพนันเป็นสิ่งไม่ดี ลูกยังเด็กไม่สมควรไปยุ่งเกี่ยวกับอบายมุขพวกนี้ ไปเล่นกับเด็กวัยเดียวกันหรือไม่ก็ไปเดินเล่นในตำบลดีหรือไม่""แต่ลูกอยากไปศึกษาเผื่ออนาคตลูกเป็นเจ้าของบ่อนพนันจะได้รู้ทันนักเสี่ยงโชคไงเพคะ หากเจอคนโกงเก่งๆ แบบเสด็จปู่ลูกขาดทุนพอดี"ซ่างกวนหนิงฮวานิ่งสักพักทำท่านใช้ความคิดจนมารดาต้องลุกขึ้นมานั่งก่อนจะบีบแก้มน้อยๆของนาง จนปากยู่“อื้อ อะ
