Share

สามีภรรยาพบหน้า 3

Author: LiHong
last update Last Updated: 2025-03-18 11:04:52

ชั่วขณะครุ่นคิดลึกซึ้ง ชายผ้าสีน้ำเงินพลันถูกกระตุกจากเบื้องล่าง จ้าวเหว่ยก้มลงมอง เห็นเด็กน้อยน่ารัก ดวงหน้าจิ้มลิ้มดวงตากลมโต พวงแก้มอมชมพูระเรื่อ กำลังแหงนมองพร้อมรอยยิ้มบริสุทธิ์สดใส

ลู่หลิ่งเป็นเด็กฉลาด ยี่ซินเคยชี้แนะบุคคลสำคัญจนหมด ใครเป็นใครในวังแห่งนี้นางล้วนจำได้ดี และเพื่อความสงบสุขของมารดาจึงรู้ว่าควรประจบเอาใจใคร ควรหนีห่างใคร ใช้ความน่ารักสดใสให้เป็นประโยชน์สูงสุดอย่างไร

เด็กหญิงกางแขนออก สีหน้าออดอ้อน ทำท่าให้อุ้ม เพราะนางตัวเล็กเกินไป มองท่านแม่ไล่ฆ่าท่านพ่อไม่ถนัด

รัชทายาทหนุ่มยิ่งอึ้งเมื่อเข้าใจท่าทางของเจ้าก้อนแป้ง

อู๋เจิ้งที่ยืนอยู่เบื้องหลังกระซิบบอก “แม่นางน้อยคือลู่หลิ่ง บุตรสาวของแม่นางซานพ่ะย่ะค่ะ”

ประหนึ่งถูกฟ้าผ่ากลางใจอีกคำรบใหญ่ เกิดกระแสอุ่นวาบที่กลางอกแกร่ง ส่งผ่านม่านตาจนเดือดระอุ ดวงตาบุรุษพลันร้อนผ่าว

จ้าวเหว่ยค่อยๆ ยอบกายสูงสง่านั่งลงตรงหน้าเด็กน้อย เอื้อมมือสั่นเทารั้งร่างเล็กเข้ามาใกล้ ได้ยินเสียงเด็กหญิงกล่าวว่า

“ท่านแม่โกรธท่านพ่อมากมายเหลือเกิน องค์รัชทายาททรงเปี่ยมเมตตา พระองค์ทรงห้ามท่านแม่ได้หรือไม่เพคะ หม่อมฉันไม่อยากให้ท่านแม่ฆ่าท่านพ่อเลย”
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   สามีภรรยาพบหน้า 4

    ริมดอกไม้ของตำหนักหรูหรา มีผู้คนวุ่นวาย ทั้งทหาร ขันที นางกำนัล ยืนเกาะกลุ่มอยู่เบื้องหลังองค์รัชทายาทหนุ่มผู้อุ้มเด็กหญิงน่ารักแนบอก คล้ายเป็นอาวุธหนึ่งเดียวที่จักต่อสู้กับมัจจุราชจากปรภพเบื้องหน้าของกลุ่มผู้คนทั้งหมด คือสตรีผู้หนึ่ง เป็นนางกำนัลร่างระหงอ้อนแอ้น ในมือถือดาบที่ช่วงชิงมา นางยืนจ้องมองทุกชีวิตอย่างชั่วช้าโหดร้ายจ้าวเหว่ยพยายามมองซานซานด้วยสายตาเรียบนิ่ง คงไว้ซึ่งท่าทางสุขุมนุ่มลึก แผ่ซ่านกลิ่นอายทรงอำนาจของบุรุษมากบารมีโดยธรรมชาติเดิมทีซานซานไม่คิดจะไว้หน้าผู้ใด ทหารทั้งหลายที่คอยเกลี้ยกล่อมหวังไกล่เกลี่ยยิ่งไม่อยู่ในสายตา ทว่ากับบุรุษสูงศักดิ์ตัวโตมากกว่าเจ็ดเซียะ[1]ตรงหน้า นางไม่อาจไม่ใส่ใจหญิงสาวรีบปรับอารมณ์โกรธา แหงนใบหน้าที่อยู่แค่ระดับแผงอกหนาแล้วส่งสายตาทอดมองบุรุษตัวสูง กิริยาที่แสดงออกเฉกเช่นผู้น้อยมองผู้นำ มิบังอาจแสดงอาการกราดเกรี้ยวหรือทำตัวไม่บังควร“ถวายบังคมองค์รัชทายาทเพคะ”ซานซานทำความเคารพจ้าวเหว่ยตามพิธีการ ท่าทางเดือดดาลร้อนรุ่มเมื่อครู่สงบลงมาก รังสีน่าสะพรึงเจือจางหายไป ภัยคุกคามใดๆ ล้วนอันตรธานจ้าวเหว่ยเห็นเช่นนั้นอาการแข็งทื่อทั่วร่างก็เริ่

    Last Updated : 2025-03-19
  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   สามีภรรยาพบหน้า 5

    บางอย่างในร่างกายของเขาถูกกระตุ้นเร้าให้ต้องการนางเดี๋ยวนี้ ทว่าจักครอบครองภรรยาในธารกำนัลได้อย่างไร...ซานซานย่อมมิอาจล่วงรู้ความรู้สึกนึกคิดของชายสูงศักดิ์ตรงหน้า ทว่าสายตาลุ่มลึกที่จ้องมองมาทำเอานางรู้สึกร้อนวาบอย่างประหลาด หัวใจเต้นระรัวผิดปกติมิคาดว่ากลิ่นอายชายชาตินักรบของเขาจะเปี่ยมเสน่ห์ปานนี้ ทรงพลังดึงดูดปานนั้น คล้ายมีไฟราคะร้อนเร่าพร้อมแผดเผาหลอมละลายสองเราไปด้วยกันบุรุษหนุ่มรูปงาม แม้ยืนตรงหน้าทว่ากลับสูงศักดิ์ต่างระดับ ทั้งสูงส่งเทียมฟ้าจนมิกล้าอาจเอื้อม สตรีธรรมดาผู้หนึ่งจึงไม่บังควรคิดการณ์อันใดให้เกินเลยได้ทั้งนั้นซานซานรีบกะพริบตา ดึงสติตนเองกลับมาโดยพลันขณะเดียวกัน เด็กน้อยลู่หลิ่งที่ถูกอ้อมกอดแข็งแกร่งของจ้าวเหว่ยโอบอุ้มอยู่ก็อ้าแขนออกแล้วโผหามารดาตามสัญชาตญาณ“ท่านแม่”ลู่หลิ่งเคยถูกองค์หญิงองค์ชายอุ้มอยู่บ้าง ซานซานจึงมิได้แปลกใจเมื่อเห็นบุตรสาวอยู่ในอ้อมแขนของรัชทายาท“ท่านแม่ๆ”เมื่อได้ยินเสียงเรียกอีกครั้ง ซานซานจึงส่งสายตาขออภัยไปยังบุรุษสูงศักดิ์ผู้ยืนตระหง่านปานภูผา พลางเอื้อมมือรอรับลูกด้วยกิริยาอ่อนโยน คลี่ยิ้มละมุนตา“หม่อมฉันขอตัวบุตรสาวคืนเพคะ”จ

    Last Updated : 2025-03-19
  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   สามีภรรยาพบหน้า 6

    หนึ่งบุรุษสูงส่งเป็นถึงองค์ราชันย์เหนือน่านฟ้า หนึ่งสตรีต่ำศักดิ์ไร้ค่ามิอาจล่วงเกินแม้แววตาซานซานจึงมองแค่อู๋เจี๋ย สายตาทั้งเย็นเยียบและเย็นชา สีหน้าบึ้งตึงโกรธามีโทสะ จ้าวเหว่ยยังคงมองนิ่งแค่เพียงซานซาน สายตาลุ่มลึกของเขาไม่อาจละไปทางใด ได้ยินนางกล่าวกับอู๋เจี๋ยด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น“นี่คือหลิ่งเอ๋อร์ เจ้ามองให้เต็มตา ว่านางน่ารักน่าเอ็นดูปานใด ข้าอยากรู้นัก ว่าใจของเจ้าทำด้วยอะไร ถึงได้ทิ้งข้าเอาไว้ ไม่ไยดีแม้แต่ลูกตัวเอง ข้าเกลียดเจ้า”ถึงแม้น้ำเสียงจะเรียบเรื่อย ไม่แสดงอารมณ์เกรี้ยวกราด ทว่ากลับนำพาความเย็นเยือกทะลุอกทะลวงใจกล่าวจบก็ทำความเคารพองค์รัชทายาทแล้วหมุนกายเดินจากไปอย่างเด็ดเดี่ยว ไร้ซึ่งเยื่อใยไมตรี ไม่มีแม้หยาดน้ำตาจ้าวเหว่ยพลันตัวชาวาบ ลอบขบกรามแน่น สองมือกำหมัดจนเส้นเลือดนูนเด่น สองตาลุ่มลึกวูบไหวรุนแรงนั่นคือคำพูดตัดรอนของคนที่พร้อมตัดใจไม่คิดหวนคืนหากนางรู้ว่าแท้จริงแล้ว เหย่หนิวคือเขา สายตาชื่นชม รอยยิ้มจริงใจ ท่าทางเลื่อมใส วาจาเป็นมิตรเช่นนั้น เขายังจะได้รับอีกหรือไม่?แน่นอนว่าวีรบุรุษผู้กล้า มิอาจเสี่ยงกับโทสะภรรยา!เมื่อซานซานอุ้มลู่หลิ่งเดินจากไปทางเร

    Last Updated : 2025-03-20
  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   ไม่คิดหวนคืน 1

    ใต้ต้นไม้สุดทางริมระเบียงลับสายตาผู้คนของเรือนพักหลังตำหนักฮุ่ยเยี่ยนซานซานยืนกอดอกพิงต้นไม้อยู่นิ่งๆ รอบกายแผ่ซ่านกลิ่นอายเย็นเยียบ แววตาน่าพรั่นพรึงตลอดเวลาเบื้องหน้านางคือซูเหยา กำลังคุกเข่าร่ำไห้ขอร้องไม่หยุด“ข้ายินดีตัดสัมพันธ์กับอาเจี๋ย ไม่เจอหน้าเขาอีกชั่วชีวิต เพื่อให้พี่ซานอยู่พร้อมหน้าพ่อแม่ลูก รักกันปรองดองยืนยาว ขอแค่พี่ซานให้อภัยเขา”เจ้าของนามหรี่ตา สีหน้าเฉยชา ไม่แสดงอารมณ์ใดๆ ออกมา เพียงปล่อยให้อีกฝ่ายพล่ามไปเช่นนั้น ในใจนางยังครุ่นคิดแน่วนิ่งซูเหยาเคยบอกว่ามีคนรักเป็นองครักษ์ตั้งแต่เข้าวังครั้งที่อายุได้แค่สิบสาม ยามนี้อายุสิบเก้า คำนวณแล้วก็หกปีนั่นมิใช่ว่ารักอยู่กับเหย่หนิวก่อนนางหรือไร?ภายใต้ใบหน้าเรียบเฉย ซานซานลอบกลอกตามองฟ้าอันไกลโพ้น แอบตัดพ้อด้วยความขมขื่นใจอาจารย์! ท่านส่งข้ามาให้เป็นแม่ของลูกแก่ชายที่มีคนรักอยู่แล้วได้อย่างไร ท่านจงใจให้ข้าถูกทิ้งใช่ไหม เกินไปแล้วนะ!ชั่วขณะกำลังโอดครวญกับอาจารย์ที่อยู่อีกดินแดนหนึ่ง ซานซานก็ได้ยินซูเหยากล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นเครือทั้งน้ำตาว่า“พี่ซาน ข้าขอร้อง ให้อภัยอาเจี๋ยเถิด เขามิใช่คนเลวร้ายอันใด ข้ารู้จักนิสัยของ

    Last Updated : 2025-03-21
  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   ไม่คิดหวนคืน 2

    ยิ่งคิดยิ่งเจ็บปวดรวดร้าว ซานซานยืนนิ่ง สองมือกำแน่น ละสายตาจากพุ่มไม้กลับมามองซูเหยาเงียบๆ สงบนิ่งสุดแสน เห็นใบหน้าของอีกฝ่ายซีดเซียวเต็มไปด้วยความขมขื่น ก็ยิ่งเจ็บแค้นแทบกระอักโลหิตแม้ว่ากำลังสะอึกสะอื้นจนแทบจะหายใจไม่ทัน แต่ก็ยังพยายามขอร้องเพื่อชายผู้นั้นไม่หยุดเห็นได้ชัดว่าซูเหยารักเหย่หนิวมากเพียงใด อาจจะรักมากกว่ารักตัวเองด้วยซ้ำไปช่างโง่เขลานัก!หญิงสาวเป็นคนตรงและใจกว้าง ไม่โผงผางแต่ชัดเจนทุกวาจา นางแค่นเสียงในลำคอก่อนตัดสินใจเด็ดขาดแล้วเอ่ยเนิบช้า“น้ำที่ไหลไปย่อมไม่ไหลย้อน สิ่งที่ตัดแล้วยิ่งไม่อาจต่อได้ ไมตรีสะบั้นไม่มีทางผสานคืน ตัวข้าซานซานเดินหน้าแล้วไม่คิดถอยกลับแน่ แม้สิ่งที่เจ้าพูดมามีเหตุผล ทว่ากลับฟังไม่ขึ้นทั้งสิ้น" ซานซานหรี่ตาย้ำชัดว่า "อีกอย่าง...ใต้หล้านี้มิได้มีชายเพียงคนเดียว และข้าก็ไม่คิดแย่งชิงกับใคร ข้าจะหาสามีใหม่ ส่วนเจ้ากับชายผู้นั้นจะรักกันก็รักไป ทุกสิ่งล้วนไม่เกี่ยวข้องกับข้าแล้ว” แววตาเยียบเย็น น้ำเสียงเคร่งขรึม เผยความเฉียบขาด ตัดใจได้จริงดังวาจา แม้ว่าซานซานมิได้ใช้คำรุนแรงหรือมีสีหน้าบึ้งตึง แต่กลับมีท่าทางที่เย็นยะเยือกกดดันผู้อื่น โดยเฉพา

    Last Updated : 2025-03-22
  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   ไม่คิดหวนคืน 3

    ใต้ร่มไม้สุดริมระเบียงแห่งเดิมซานซานรับรู้ได้ถึงกลิ่นอายสูงศักดิ์ของบุรุษหนุ่มจึงหยุดถ้อยวาจาทันที ซูเหยาเห็นเช่นนั้นก็รีบปาดน้ำตาออกจากวงหน้าอย่างทุลักทุเล พวกนางรีบหันหน้าไปทางองค์รัชทายาทผู้กำลังเยื้องย่างผ่านมาทางนี้ ทั้งสองพากันทำความเคารพทันทีเรือนร่างกร้าวแกร่งสง่างามในอาภรณ์สีน้ำเงินเข้มของจ้าวเหว่ยยืนนิ่งเงียบงัน ไม่มีใครเอ่ยสิ่งใดต่อจากนั้น ซูเหยาเห็นเป็นโอกาสงามจึงรีบกระซิบกระซาบใส่หูซานซาน“พี่ซานใช้โอกาสนี้ขอร้องพระองค์ให้ทรงปล่อยอาเจี๋ยออกมาก่อนเถิดนะ หลังจากนั้นพวกเราสามคนค่อยมาตกลงกัน”ซานซานแค่นเสียงเฮอะ เอ่ยลอดไรฟัน “ฝันไปเถอะ!”"..."จ้าวเหว่ยโบกมือเบาๆ ให้ซูเหยาออกไปก่อน พลางส่งสายตามองซานซานหมายตรึงนางไว้มิให้ขยับไปทางใดทุกคนล้วนเข้าใจ ซานซานจึงยืนนิ่งกะพริบตาหนึ่งครา ส่วนซูเหยาก็รีบสงบปากสงบคำแล้วเดินจากมา ยังไม่ลืมหันมองซานซานด้วยสายตาขอร้องเป็นระยะ เมื่อเลี้ยวเข้ามุมระเบียงจึงเจอกับลู่หลิ่ง เด็กหญิงยกนิ้วเล็กขึ้นจุ๊ปาก บอกเสียงเบาว่า“น้าเหยาใจเย็นเถิด การที่ท่านพ่อผู้นั้นของหลิ่งเอ๋อร์ถูกจับขังคุกย่อมรักษาชีวิตเอาไว้ได้ ดีกว่าอยู่ข้างนอกใกล้ท่านแม่อย่างแน่น

    Last Updated : 2025-03-23
  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   ไม่คิดหวนคืน 4

    ทั้งสองปล่อยเวลาให้เคลื่อนผ่านไร้สรรพเสียงใดเล็ดลอดจากแต่ละฝ่าย เนิ่นนานผ่านไปผู้น้อยเช่นซานซานจึงปรับอารมณ์ขุ่นมัวกลืนลงท้องจนเกลี้ยง ก่อนถอนหายใจแผ่วเบา เอ่ยอย่างสำรวมว่า“หม่อมฉันขออภัยที่ล่วงเกินคนของพระองค์ และรับรองว่าเรื่องเช่นนี้จะไม่เกิดขึ้นอีก แค่เพียงให้เขาอยู่ในคุกไปเช่นนั้น ย่อมปลอดภัยแล้วเพคะ”จ้าวเหว่ยแสร้งยิ้มบาง “ดูท่าทางเจ้าคงโกรธสามีผู้นี้มาก”ซานซานลืมตัว ตอบทันควัน “มิได้โกรธแต่เกลียด!”เรียวคิ้วบุรุษกระตุกเล็กน้อย เอ่ยปากหยั่งเชิง “เจ้าไม่คิดว่าควรถามไถ่ถึงเหตุผลดีๆ สักหลายข้อถึงความจำเป็นของเขา”ใบหน้างามยิ่งนานยิ่งเย็นชา นางแค่นเสียงไม่สบอารมณ์ออกมา “เขาได้รับอันตราย ต้องหลบเร้นซ่อนกาย สุดท้ายกลับถิ่นเดิมได้ แต่ยังไม่มีความสามารถมากพอต่อภรรยาเช่นหม่อมฉัน”รัชทายาทหนุ่มถึงกับสะดุดลมหายใจ ก้อนเนื้อในอกด้านซ้ายกระตุกไม่หยุดทุกการคาดเดาของซานซานคือความจริงที่ยากจะปฏิเสธ นางเป็นคนฉลาดเสมอ จ้าวเหว่ยให้นึกละอายใจ ระหว่างนั้นยังได้ยินเสียงกังวานใสเอ่ยอีกว่า“เช่นนั้นอิสระคือสิ่งที่หม่อมฉันปรารถนา เหตุที่เข้ามายังที่แห่งนี้เพื่อจะได้ตัดใจไม่อาวรณ์อีก” นางเงยหน้าสบเนตร

    Last Updated : 2025-03-24
  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   ไม่คิดหวนคืน 5

    ซานซานย่อมไม่รู้ว่าชายตรงหน้ากำลังคิดสิ่งใด นางจึงยืนสงบเสงี่ยมอยู่เช่นนั้น เมื่อชายสูงศักดิ์ยังไม่เอ่ยปากอนุญาตให้จากไป นางจึงไม่ไป แต่ไม่พูดอะไร ไม่มีการประจบประแจงเอาใจหรือชวนคุยเช่นสาวน้อยไม่ประสาเพื่อให้ได้รับความโปรดปราน ขอแค่อีกฝ่ายโบกมือเบาๆ นางจะหายตัวไปทันทีจ้าวเหว่ยย่อมเข้าใจถึงกิริยาอันบ่งบอกได้ว่าไม่ปรารถนาเสวนากัน เขาจึงรู้สึกไม่สบอารมณ์อยู่บ้าง สุ้มเสียงทุ้มต่ำจึงเอ่ยออกมา “สนใจเดินหมากหรือไม่? พนันด้วยเงินรางวัลเป็นไร?”เรียวคิ้วงามขมวดเล็กน้อย แต่แววตาสว่างวาบจ้าวเหว่ยลอบยกยิ้มสมใจ ถึงแม้ยามนี้จะยังคิดแผนการอันใดไม่ออก ทว่าเขารู้ดี ซานซานเป็นสตรีหัวการค้า ชอบเงินที่สุด การเอาเงินเข้าล่อย่อมได้อยู่พูดคุยกับนางนานขึ้นอีกสักหน่อย จากนั้นค่อยๆ คิดแผนรับมือก็ย่อมได้ซูเหยากับลู่หลิ่งที่หลบมุมอยู่ไม่ไกลย่อมได้ยิน พวกนางจึงปรากฏกายออกมาต่อสายตารัชทายาท เพื่อรอรับคำสั่งว่าให้ไปหากระดานหมาก หลังจากได้รับสัญญาณอนุญาตทางสายตาก็รีบวิ่งไปเบิกกับขันทีทางฝั่งหน้าเรือนทันทีเมื่อมีการแจ้งถึงประสงค์ขององค์รัชทายาท แน่นอนว่าเรื่องของเขาที่มาคุยกับซานซานจึงมิใช่ความลับอีกต่อไประหว

    Last Updated : 2025-03-25

Latest chapter

  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   ความจริงหรือความฝัน 2

    รัชทายาทหนุ่มไม่รู้ว่าควรร้องไห้หรือหัวเราะดีซานซานยังคงคิดถึงชายอัปลักษณ์แม้ว่ากำลังร่วมรักกับชายงามสูงศักดิ์จ้าวเหว่ยรู้ดี ว่านางใต้ร่างมิได้รักเขาที่เป็นเชื้อพระวงศ์ ทว่าสายตาที่อีกฝ่ายมองอู๋เจี๋ยที่คิดว่าเป็นเหย่หนิวก็ไม่มีความรักหลงเหลืออยู่เช่นกันก่อนหน้านี้ยามที่ประจันหน้า ทั้งแววตาทั้งท่าทาง เผยชัดแจ้งถึงความแค้นเคืองชิงชัง ไม่มีความหลังให้จดจำหวนคืนนางชัดเจนปานนั้น แต่กลับ…ชั่วขณะหนึ่งที่เห็นเสี้ยวใบหน้าหล่อเหลายามก้มลงต่ำพร้อมลมหายใจหนักหน่วงรินรดข้างแก้ม ซานซานก็เริ่มจับกระแสความคิดของจ้าวเหว่ยได้เพราะใบหน้าใกล้กันถึงเพียงนี้ สายตาดำจัดของเขาร้อนแรงปานนั้น ราวกับมีเปลวเพลิงเต้นระริกไม่หยุด ทั้งตื่นเต้นทั้งสับสนระคนแปลกใจเรียวคิ้วงามขมวดวูบ “ท่านได้ยินนี่”เสียงหัวเราะทุ้มนุ่มพลันบังเกิด “ข้ามิได้หูหนวก”ซานซานยิ่งรู้สึกผิด “หม่อมฉันมิได้ตั้งใจ”จ้าวเหว่ยหยุดขยับกาย แต่ยังรักษาความรู้สึกรัญจวนใจเอาไว้ด้วยการฝังนิ่งตรึงนาง ก้มหน้าหอมแก้มนวลแรงๆ หนึ่งที เอ่ยเสียงสั่นพร่าอย่างใจดีว่า “เจ้าแก้ตัวด้วยการเรียกนามข้าได้”หญิงสาวเบือนหน้าหนี “หม่อมฉันมิบังอาจเพคะ”ชายหนุ่มไม

  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   ความจริงหรือความฝัน 1

    บนเตียงนุ่มที่เริ่มอุ่นร้อนขึ้นเรื่อยๆ ร่างสองร่างเปล่าเปลือยกอดกระหวัดรัดรึงด้วยความทุลักทุเลเพราะฝ่ายสตรีไม่เคยทำเรื่องเช่นนี้มานานมาก ทั้งยังรู้สึกแปลกหน้ายิ่ง จึงตอบสนองเงอะงะพอควรจ้าวเหว่ยถอนใบหน้าออกจากซอกคอขาว ในใจนึกเอ็นดูระคนสงสาร แต่ท่าทางตื่นเต้นของซานซานทำเขานึกอยากแกล้งอย่างที่สุด ไม่มีแม้เศษเสี้ยวความคิดที่จะคลายวงแขนปลายจมูกโด่งสันไล่หอมแก้มนวลไม่หยุดยั้ง ริมฝีปากยังไล่จุมพิตไปทั่วใบหน้า ลำคอ เนินอก ทิ้งร่องรอยลึกซึ้งไม่มีเกรงใจ จนซานซานต้องถอยร่นจนชิดผนังห้องข้างเตียงอย่างหมดท่าบุรุษยิ่งนานยิ่งรุกล้ำ จนใบหน้าขาวผ่องเนียนนุ่มยิ่งนานยิ่งเห่อแดงร้อนแรงกว่าถ่านไฟ กิริยาท่าทางดุจดรุณีวัยแรกแย้ม มิใช่จอมยุทธ์หญิงอีกต่อไป ซึ่งซานซานเองก็ไม่เข้าใจว่าเหตุใดตนถึงได้กลายร่างเป็นขี้ผึ้งลนไฟไปเช่นนี้จ้าวเหว่ยยังคงรุกไล่จุมพิตซานซานไปทั่ว ฝังใบหน้ากับหน้าอกอวบอิ่ม ดูดกลืนยอดถันชูชัน กระทั่งนางเขินอายจนพลิกตัวหันหลังให้เพื่อทำใจ เขาก็ยังไล่จูบนางทางด้านหลังประทับตราตั้งแต่เรือนผม ท้ายทอย หัวไหล่ แผ่นหลังนวลเนียนฝ่ามือร้อนลวกยังจับกระชับเอวคอดกิ่ว ลูบไล้วกวนตรงหน้าท้องแบนราบ จนซ

  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   สาวใช้อุ่นเตียง 4

    บรรยากาศตึงเครียดเริ่มผ่อนคลายทันที จ้าวเหว่ยยิ้มอ่อน วงแขนยิ่งกระชับ “หากบอกว่าใช่”ซานซานให้รู้สึกขนลุกชูชัน “เราตกลงกันแล้วว่าไม่มีเรื่องงมงายไร้สาระ หากยังเอ่ยเช่นนี้ เห็นทีหม่อมฉันคงไม่สะดวกแล้ว”จ้าวเหว่ยหัวเราะในลำคอเอ่ยเสียงนุ่ม “เจ้ากล้า”ซานซานแค่นยิ้ม “จ้องนาน สี่หีบ!”“...”สมเป็นนาง...ไม่ว่าเรื่องใดยิ่งไม่เคยนึกหวั่น นอกจากไม่กลัวหรือเขินอายยังกล้าท้าทาย...แน่นอนว่าจ้าวเหว่ยไม่มีทางปล่อยซานซานไปสามีที่ห่างเหินการร่วมรักกับภรรยาเนิ่นนานปี เมื่อเจอกันอีกทีไม่พุ่งกายเข้าใส่ก็คงมิใช่คนปกติเขายังไม่ลืมย้ำเสียงหนัก“เจ้าปรนนิบัติข้าได้แค่คนเดียว เข้าใจหรือไม่?”“ย่อมเป็นเช่นนั้นเพคะ รีบๆ ทำเถิด”แม้เอ่ยเช่นนั้น แต่ร่างระหงอ้อนแอ้นกลับนอนนิ่งแข็งทื่อบุรุษยกยิ้มเอ็นดูแวบหนึ่งก่อนก้มหน้าลงจรดริมฝีปากตนกับนางแผ่วเบาคล้ายภมรหยอกเย้ากลีบบุปผาซานซานพลันเบิกตากว้าง รู้สึกได้ว่ากลีบปากอีกฝ่ายร้อนมากๆ จนอาจจะลวกปากนางได้อึดใจก็เปลี่ยนเป็นกะพริบตาถี่ๆ เพราะรู้สึกได้ถึงจุมพิตที่แนบแน่นยิ่งขึ้น ต่อมาก็กลายเป็นรุกล้ำแต่ลึกซึ้งอย่างยิ่ง เรียวลิ้นร้อนชื้นตวัดออกมาจากปากชายเหนือร่างเข้า

  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   สาวใช้อุ่นเตียง 3

    ความอุ่นร้อนจากวงแขนและแผงอกแผ่ซ่านรอบกายทันใด ซานซานพลันตัวแข็งทื่อ ใบหน้าร้อนผ่าว ใบหูแดงก่ำ ท่าทางประหนึ่งสาวน้อยแรกแย้มเพิ่งเข้าหอครั้งแรกเพราะห่างเหินรสสัมผัสและการร่วมรักมานานปี ทั้งยังเป็นชายอื่นมิใช่สามี ไม่เกร็งก็คงไม่ใช่และนางก็ไม่รู้ตัวว่าทำไมถึงยินยอมให้เขาง่ายดายในขณะที่กำลังสั่นระริกทั้งตัว หัวใจเต้นตุบๆ แทบทะลุอก ซานซานยังได้ยินเจ้าของวงแขนเอ่ยเสียงเครียด“เจ้าไม่ควรทำตัวเยี่ยงนี้ และยิ่งมิใช่หญิงขายเรือนร่าง”“แน่นอนว่าหม่อมฉันมิใช่ แต่ในเมื่อเป็นพระบัญชา ไยต้องคิดมากเล่า”“เจ้า...” รัชทายาทหนุ่มนึกเข่นเขี้ยวเหลือเกิน “เรื่องเช่นนี้ เจ้าควรคิดให้มาก เข้าใจหรือไม่?”ซานซานได้ฟังพลันนิ่งเงียบไปหากศักดิ์ศรีของนางที่ต้องรักษาคือสิ่งที่สามารถยึดเหนี่ยวบุรุษใจร้ายให้เห็นค่า มิสู้ทำลายศักดิ์ศรีนั้นทิ้งไปเสียหากต้องแย่งชิงบุรุษไร้ใจกับสตรีแสนดีเช่นซูเหยานางคงทรมานจนตาย หากสะสมเงินทองได้มากพอก็ออกจากวังไปเป็นเจ้าสำนักดูแลสมุนมารเหตุผลอันหลากหลายประการ ซานซานพลันสรุปได้ว่า รัชทายาทหนุ่มตรงหน้านับได้ว่าเป็นเครื่องมือที่ไม่เลวหึ! เป็นสตรีที่ดีแล้วอย่างไร สามีก็ทิ้งไปอยู่ดี

  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   สาวใช้อุ่นเตียง 2

    ตำแหน่งสูงส่ง รูปโฉมเป็นเอก บุรุษผู้หนึ่งมีสตรีทั่วเมืองหมายปอง หวังเกี่ยวดองนับไม่ถ้วน กลับถูกนางตรงหน้าลืมสิ้น“เจ้ากล้าลืมข้า...” เส้นเสียงยามเอ่ยฟังดูปวดใจไม่น้อยซานซานยิ้มเก้อกระดากปฏิเสธเสียงอ่อน “ก็ไม่เชิงเพคะ”ชายหนุ่มรู้สึกไม่ยินยอม แววตาคมดำยิ่งนานยิ่งร้อนแรง ร่างสูงจึงปักหลักนั่งบนเตียงไม่คิดขยับไปทางใด ฝ่ามือยังเอื้อมลงมาตบบนที่นอนเบาๆ หมายถึงคำสั่งมิอาจละเลย สตรีผู้เป็นรางวัลแห่งค่ำคืนย่อมต้องทำหน้าที่อันพึงมีบนเตียงนอนรัชทายาทหนุ่มเริ่มเอาแต่ใจ เผยความต้องการชัดเจน ดวงตาคมปลาบของเขาร้อนแรงมาก บ่งบอกเจตนารมณ์ได้ว่าคืนนี้เขามาด้วยจุดประสงค์ใดบุรุษสูงศักดิ์ก็เช่นนี้ พวกเขาสามารถปลดปล่อยอารมณ์กระสันตามวัยได้เต็มที่กับนางกำนัลหรือใครก็ตามได้ทุกเวลา โดยมิต้องแต่งงานเหมือนชาวชนบท และสำหรับซานซาน เรื่องที่ฮ่องเต้มอบนางให้เป็นรางวัลของเอกบุรุษเฉกเช่นรัชทายาท แท้จริงหาใช่เรื่องต้องคิดมากไม่สตรีผู้หนึ่งมิใช่คนดีอันใด ลูกก็มีแล้ว สามีก็ทิ้งขว้างเลิกรา ซานซานจึงไม่คิดเล่นตัวเยี่ยงคุณหนูผุดผ่อง หากอีกฝ่ายต้องการ นางก็ไม่คิดปฏิเสธ เพียงแต่ค่าตอบแทนต้องสูงมากหน่อยเท่านั้น ปรนนิ

  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   สาวใช้อุ่นเตียง 1

    ตำหนักฮุ่ยเยี่ยนถึงแม้งานเลี้ยงเลิกราไปนานแล้ว ล่วงเข้ายามดึกสงัดรอบด้านมืดสนิทมากแล้ว แต่ภายในเรือนพักยังมีห้องหนึ่งที่มีแสงเทียนสว่างเรืองรองซานซานใช้เวลาปักผ้าบนชุดให้ลู่หลิ่งเสร็จไปสองผืน จากนั้นก็เริ่มหยิบกระดาษมากางขึงตรงหน้าสายตาจ้องแน่นิ่งแล้วจรดปลายพู่กันเริ่มวางแผนการชีวิตอันซับซ้อนของตนด้วยเส้นสายระโยงระยางที่มีนางเข้าใจอยู่คนเดียวในกระดาษ เป็นข้อมูลเชิงลึกที่นางได้รู้จากหยุนผิง เกี่ยวกับเส้นสายขั้วอำนาจแห่งวังหลวงฮ่องเต้ต้าถังมีอำนาจหลักคือโซวอ๋องผู้มีกองกำลังในมือนับไม่ถ้วนเพื่อค้ำยันราชบัลลังก์ บริหารอำนาจราชสำนักผ่านตระกูลของพระสนมคนงามเต็มวัง องค์ชายอื่นๆ มีอำนาจจากการแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ ใช้เล่ห์เสน่หาบุรุษเพื่อให้สตรีหนุนหลังในขณะที่ผู้อื่นมีอำนาจพร้อมพรั่งทั้งสุขสำราญเต็มที่ มีเพียงรัชทายาทที่มีอำนาจฝั่งมารดาอย่างหลี่กุ้ยเฟย และบารมีจากไพร่ฟ้าที่แผ่ไพศาลเกรียงไกร แต่ภายในตำหนักบูรพากลับปราศจากอิสตรี ไม่มีชายาเลยสักคนทั้งๆ ที่เขามีเสน่ห์มากล้น เป็นเอกบุรุษปานนั้น สมกับตำแหน่งจักรพรรดิโดยแท้ ทว่ากลับต้องทนเหน็ดเหนื่อยถึงเพียงนี้ซานซานอดมิได้ที่จักรู้สึกเป็นห่ว

  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   อาจารย์หญิง 5

    “อาจารย์ได้โปรดกลับไปกับข้าเถิด เป็นประมุขนารีแดง" ซานซานขมวดคิ้วมุ่น ครุ่นคิดเคร่งเครียดก่อนปฏิเสธตามตรง “ข้ายังไม่มีเงิน ยังไม่สามารถเลี้ยงสมุนมากมายปานนั้น กำลังอยู่ในช่วงตั้งตัว เอาไว้ร่ำรวยเมื่อใดค่อยกลับไปแล้วกัน”เรื่องเงินถือเป็นปัจจัยสำคัญของพวกนักฆ่ารับจ้าง หาใช่ลาภยศชื่อเสียงเยี่ยงคนของวังหลวงไม่ตั้งแต่อดีตจนปัจจุบันสำนักในยุทธภพเหล่านี้ทำงานให้ชนชั้นสูงอยู่เงียบๆ รับเงินเป็นกอบเป็นกำเพื่อดำรงชีพ ทำงานลึกลับฝังตัวซ่อนเร้นให้องค์กรใต้ดินมาช้านานเมื่อได้รับคำปฏิเสธ หยุนผิงจึงมีสีหน้าเศร้าสลด อดคิดมิได้ว่า ควรเร่งหาเงินให้มาก อาจารย์จะได้กลับสำนัก นางเอ่ยเสียงเครือ “อาจารย์...เช่นนั้นข้าจะช่วยท่านเก็บเงินอีกทางหนึ่ง”“หืม...” ซานซานมองหน้าหยุนผิง พลางถามเสียงเรียบ “คงมิใช่เร่งสังหารเป้าหมายหรอกกระมัง”“แล้วจะให้ทำเช่นใดเล่า งานสำเร็จย่อมได้เงินมากโข”ซานซานหรี่ตาใคร่ครวญลึกซึ้ง ก่อนถามเสียงขรึม“เมื่อครู่เจ้าบอกว่าถูกผู้มีอำนาจขู่บังคับให้ทำงานสังหารบุคคลสำคัญ ผู้ใดว่าจ้างให้มาสังหารใครรึ? ได้คุ้มเสียหรือไม่?”หยุนผิงมีสีหน้าลำบากใจยากเอื้อนเอ่ยซานซานนิ่งคิดใช้เวลาไตร่ตร

  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   อาจารย์หญิง 4

    ซานซานปัดมืออีกฝ่ายออกจากไหล่ตนพลางเอ่ยเนิบช้า“ในเมื่อเจ้าล่วงรู้วิชาของข้า และข้าก็ล่วงรู้วิชาของเจ้า เกรงว่าสองเราคงเป็นศิษย์สำนักเดียวกันกระมัง”เมื่อพูดมาถึงตรงนี้ ซานซานก็นิ่งคิดชั่วครู่ไม่ถูก! เคล็ดวิชานี้ เป็นนางที่คิดค้นไว้ตั้งแต่ชาติที่แล้ว จะเป็นศิษย์สำนักเดียวกันได้อย่างไร นางควรเป็นอาจารย์ทวดของอีกฝ่ายถึงจะถูกต้อง!คิดเสร็จหญิงสาวก็โบกมือไม่ถือสา กล่าวเสียงเรียบว่า“เอาล่ะๆ นางมารเช่นเจ้ากล้าปลอมตัวเป็นนางรำเข้ามาในงานของวังหลวง คงถูกว่าจ้างมากระมัง จะสังหารใครรึ?”ประหนึ่งคุยเรื่องดินฟ้าอากาศ หยุนผิงยิ่งอึ้งตะลึงงัน ปลายนิ้วสั่นเบาๆ เล็บแหลมคมเริ่มหดกลับเข้ามาในเนื้อ ผิวกายที่มีอักขระน่ากลัวค่อยๆ เลือนหาย ท้ายที่สุดนัยน์ตาสีแดงปานโลหิตก็ดำขลับเช่นเดิม เผยความงดงามหยาดเยิ้มดุจเดิมเพราะเคล็ดวิชาในตำนานมีเพียงอาจารย์ทวดต้นตำรับเท่านั้นที่สามารถล่วงรู้ได้ว่าวิชาที่ตกทอดเป็นเพียงหนึ่งในวิชาใดหยุนผิงคุกเข่ากระแทกพื้นเรียกซานซานเสียงสั่นเครือ “ท่านอาจารย์ทวด...”ถึงแม้จะทำใจเอาไว้แล้ว แต่หางคิ้วก็อดกระตุกมิได้ “เรียกเสียแก่เลยเชียว เรียกแค่อาจารย์หญิงก็พอกระมัง”หยุนผิงยืน

  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   อาจารย์หญิง 3

    ค่ำคืนยาวนาน งานเลี้ยงยังคงดำเนินต่อไปจ้าวเหว่ยนั่งลงมองเพียงปลายนิ้วมือที่ไล้วนจอกเหล้าด้วยความเบื่อหน่ายอีกครั้ง รอเวลาอันเชื่องช้าเคลื่อนผ่านอย่างเงียบงัน ในใจคิดถึงแต่ใครบางคนอันเป็นรางวัลแห่งค่ำคืนและแล้วภายใต้ใบหน้าอันแสนจะเย็นชา รัชทายาทหนุ่มพลันได้แผนการใหม่ในการจัดการกับภรรยาในใจปรารถนาให้สิ้นสุดงานเลี้ยงโดยไวการเสวนาโต้ตอบระหว่างฮ่องเต้กับบรรดาขุนนางยังคงมีไม่ขาดสาย พร้อมเชื้อเชิญกึ่งท้าประชันฝีมือระหว่างตระกูลด้วยการนำเสนอความสามารถของบุคคลชั้นสูงคุณหนูแต่ละคนได้รับการสนับสนุนให้ออกมาแสดงฝีมือกลางลานกว้าง เปลี่ยนทุกการแสดงจากการมอบความสำราญเป็นแสดงความสามารถอันหาได้ยากยิ่งแทน มีทั้งการบรรเลงพิณ แต่งโคลงต่อกลอน และร่ายรำเมื่อการแสดงรอบนี้เป็นสตรีชั้นสูง กระทั่งการร่ายรำบิดเอวส่ายสะโพกจึงมิใช่เป็นการแสดงชั้นต่ำ อีกทั้งยังสูงส่งเทียมฟ้าทุกนางล้วนงดงามสะกดสายตา ยิ่งชาติตระกูลสูงศักดิ์ ยิ่งกลายร่างเป็นโฉมสะคราญหยาดฟ้าแต่ละนางอวดโฉมในด้านที่ดีที่สุดให้องค์รัชทายาทได้ยล พยายามดึงดูดเขาด้วยรูปโฉมและฝีมือในศาสตร์ทุกแขนงเวลาแห่งค่ำคืนค่อยๆ ดำเนินไปช้าๆ ระหว่างนั้นซานซานก็กล

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status