LOGINShare
เข้าหา
Last Updated:
2025-01-05 22:07:14“วันนี้แกรีบแต่งตัวไปไหนแต่เช้า” นิน่าที่กำลังจะไปเรียนถามฉันทันทีที่เห็นว่าฉันลุกขึ้นมาแต่งตัวแต่เช้า
“ไปโรงบาล” ตอบออกไปโดยไม่ได้มองหน้านิน่าเพราะมัวแต่วุ่นกับซิปด้านหลังที่มันรูดไม่ขึ้น
“ไปโรงบาล!!! แต่งแบบนี้เนี๊ยะนะ”
“อือก็ฉันไม่ได้ป่วยนิทำไมจะแต่งแบบนี้ไม่ได้” ชุดที่ฉันใส่มันเป็นชุดเดรตสั้นสีดำเกาะอกแต่ฉันก็มีเสื้อคลุมไม่ต้องห่วงหรอกว่าจะโป้
“ไม่ได้ป่วยแล้วไปทำ เห้ย!!!อย่าบอกนะ” มันชี้หน้าฉันทันทีที่มันนึกออกว่าฉันไปทำไม
“อืมฉันจะไปหาหมอคริสเตียน” เหวอเลยทีนี้เพื่อนฉัน
“เอาจริงดิ”
“แต่งขนาดนี้คิดว่าโรสมาเล่นๆ หรอคะคุณนิน่า” นี้ฉันทำให้มันตกใจขนาดนั้นเลยหรอ
“แล้วแกรู้แล้วหรอว่าจะเข้าใกล้เขาได้ยังไงถ้าแกจะอ้างว่าป่วยโรคเดียวที่แกเป็นได้คือโรคหัวใจเพราะเขาเป็นศัลยแพทย์ทรวงอก” อันนั้นน่ะฉันตัดทิ้งไปนานแล้วคนอย่างโรเซ็ทต้าถ้าคิดจะทำอะไรแล้วไม่เคยมีพลาด
“ช่างฉันเถอะแกไปเรียนได้แล้วไป๊” ฉันไล่ให้มันไปเรียนก่อนที่จะเดินตามมันไปเอารถก่อนจะขับออกไป
[โรงพยาบาลโรเซ็ทต้า]
“สวัสดีค่ะติดต่อสอบถามอะไรหรอคะ” ทันทีที่ฉันเดินไปที่หน้าประชาสัมพันธ์พยาบาลที่ทำหน้าที่ก็ถามฉันอย่างกับอัดเทปไว้
“เอ้อคือดิฉันมาหาคุณหมอคริสเตียน คาซานดร้าน่ะค่ะ”
“ไม่ทราบว่าได้นัดไว้หรือปล่าวคะ” จะตอบว่าอะไรดีละนัดหรือไม่นัดดีถ้าฉันตอบว่านัดเข้าไปเขาก็ต้องสงสัยฉันแน่เลย แต่ถ้าเกิดฉันตอบว่าไม่เขาจะให้ฉันเข้าพบไม
“สรุปว่านัดไว้หรือป่าวคะ”
“นัดค่ะนัด”
O_O!!!!!!!
เห้ย!!!
นี้ฉันตอบว่านัดไว้งั้นหรอแล้วถ้าเข้าไปเจอหน้าเขาฉันจะทำไงดีจะแก้ตัวว่าอะไรดี เอาแล้วไงยัยโรส....
“รอสักครู่นะคะ” แล้วพยาบาลคนนั้นก็ยกโทรศัพท์โทรหาใครสักคนก่อนที่จะบอกให้ฉันเดินมาห้องๆ หนึ่ง
“คุณคือคนไข้ที่หมอคริสนัดไว้ใช่มั้ยคะ” ฉันยิ้มแหยะๆ ไปให้พยาบาลที่อยู่หน้าห้อง
“คะ ค่ะ”
“รอสักครู่นะคะ” เธอบอกก่อนที่ลุกขึ้นไปเคาะประตูแล้วบอกว่า “คุณหมอมีคนไข้มาขอพบค่ะ”
“ให้เข้ามาได้” เสียงคนข้างในบอกออกมา แต่ก่อนที่ฉันจะเดินเข้าไปฉันเห็นพวกพยาบาลที่อยู่แถวนั้นมองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า ทำไม ฉันไม่เหมือนคนไข้ตรงไหน
“เชิญนั่งครับ” เขาเชิญฉันนั่งทั้งๆ ที่ไม่เงยหน้ามามองฉันเลยเนี๊ยะนะ โห!!!มารยาทเนาะ
“คุณหมอคะ” ฉันเรียกเขาให้เงยหน้ามามองฉันนี้ถ้าเกิดฉันเป็นคนไข้จริงๆ คงเสียความรู้สึกน่าดูเลยเนาะ
“เห้ย!!!!” พอเขาเงยหน้ามาเห็นว่าเป็นฉันก็ตกใจอย่างกับเห็นนางฟ้า
“ตกใจทำไมคะ นี้ฉันเอง” ฉันทำหน้าอย่างไม่รู้ชะตากรรม
“ก็เพราะเป็นคุณนี้แหละผมถึงตกใจ…”
“น่าน้อยใจชะมัด” ฉันทำหน้างอทันที
“แล้วคุณมาอ้างว่าเป็นคนไข้ของผมทำไมแล้วยังมาบอกว่าผมนัดอีก”
“ฉันแค่อยากเล่นอะไรสนุกๆ ก็เลยบอกว่าเป็นคนไข้ของคุณ” เป็นการแก้ตัวแบบหน้าด้านๆ มาก
“แต่ผมไม่สนุกด้วย อีกอย่างผมไปนัดคุณตอนไหนไม่ทราบ”
“เมื่อวานไง”
“ตอนไหน!!!” เขาถามฉันเสียงสูงไม่แปลกหรอกที่เขาจะจำไม่ได้เพราะเขาไม่ได้นัดฉันไว้ฉันแค่แถเอาตัวรอด
“ตอนนั้นไงตอนที่…ที่คุณเดินออกห้องไปฉันยังพูดกับคุณไม่จบฉันก็เลยถือเป็นการนัด”
“หึ ข้ออ้างชัดๆ ถ้าคุณพูดยังไม่จบทำไมไม่เรียกผมไว้” เอาแล้วไงฉันยิ่งตอบเขาก็ยิ่งถามจนฉันจะจนมุมแล้ว
“เรียกสิทำไมจะไม่เรียกก็ที่ฉันบอกคุณว่า เอ้อ…” ฉันคิดไม่ออกว่าเมื่อวานยัยเมลินเรียกเขาว่าอะไร
“เดี๋ยวก่อนสิคะคุณหมอ!!” เขาพูดแทรกฉันขึ้นมาพร้อมกับทำเสียงเล็กเสียงน้อยจนน่าตบ
“เอ้อๆ นั้นแหละเห็นมั้ยคุณก็ได้ยิน” ฉันไม่กล้าที่สบตาเขาเท่าไหร่
“ได้ยินสิได้ยินชัดด้วยว่าคนที่เรียกผมคือเมลิน”
“นี้นายจำเสียงยัยนั้นได้ด้วยหรอ เหอะ เจอกันได้ไม่นานเรียกเหมือนสนิทสนมกันเลยเนอะ” เขามองหน้าฉันนิ่งไม่พูดอะไรสักคำ
“ผมจะเรียกอะไรก็เรื่องของผมว่าแต่คุณเถอะมาทำไม”
“ก็มาหาหมอนะสิถามได้” ฉันไม่รู้จะตอบอะไรแล้วจริงๆ ถึงได้ตอบออกไปแบบนั้นโดยไม่รู้เลยว่ามันกำลังทำให้ฉันจนมุม
“หาหมอ…หมออะไร” เขาถามฉันพร้อมกับยิ้มบางๆ ออกมาจะว่าไปเวลาเขายิ้มก็น่ารักเหมือนกันนะ
ไม่สิ ไม่สิ!! ฉันคิดบ้าอะไรเนี๊ยะ พอรู้ตัวว่าคิดอะไรออกมาฉันรีบสบัดหน้าเรียกสติที่มันเกือบหลุดให้เข้าที่เข้าทาง
“ยิ้มอะไรของนาย”
“ยิ้มให้กับคนจนมุม” หึย!ฉันก็ลืมคิดไปว่าเขาเป็นหมอยังไงไอคิวเขาก็มากกว่าฉันอยู่แล้วถึงทำให้คนอย่างโรเซ็ทต้าจนมุมได้แบบนี้
“เอ้อๆๆ ยอมรับแล้วก็ได้…ฉันอยากเจอคุณ” ถึงมันจะเป็นคำตอบที่น่าอายสำหรับฉันแต่มันก็ช่วยฉันไว้ได้
“คุณเนี๊ยะนะอยากเจอผม…” เขาถามเหมือนไม่เชื่อ
“ก็ใช่น่ะสินายไม่เชื่อฉันหรอ”
“ก็คงจะเชื่ออยู่หรอกวันนี้อยากเจอผมทั้งที่เมื่อวานเชิดใส่ผมขนาดนั้น” จะจำอะไรนักหนา
“ก็ที่ฉันเชิดใส่นายเพราะฉันไม่ชอบนายยังไง”
“ไม่ชอบแล้วมาหาผมทำไมครับ” ทำหน้าระลื่นใส่อีก
“มาให้นายถามชื่อ” คิดได้เนาะยัยโรสมาเพื่อให้เขาถามชื่อรู้ถึงไหนอายถึงนั้น
“ห๊ะ!!! ถามชื่อเนี๊ยะนะ”
“อืม! ก็เมื่อวานนายไม่ถามชื่อฉันแถมยังเมินฉันอีกเกิดมายังไม่เคยมีใครทำกับฉันแบบนายมาก่อนเลย” รัวใส่เขาเป็นชุด
“ท่าจะประสาท!! อยู่ๆมาให้คนอื่นถามชื่อเนี๊ยะนจะบ้าหรือเปล่าคุณ”
“เอ้อ!!! จะถามไม่ถาม” ฉันยังคงดันทุรังต่อไป
“ไม่!! ถาม!!!” เขาเน้นเสียงใส่ฉันเลยอ่ะ
“หึ! ไม่ถามก็ไม่ต้องถามฉันบอกเองก็ได้ ฉันชื่อโรเซ็ทต้า ลีโอน่า หรือจะเรียกฉันว่าโรสก็ได้” ฉันยืดอกพูดชื่อตัวเองอย่างมั่นใจในนามสกุล
“จบยัง” หัวเกือบทิ่มโต๊ะกับคำถาม
“นี้!!! นายช่วยมีมารยาทกับฉันหน่อยได้มั้ย”
“แล้วทำไมผมต้องมีมารยาทกับคุณด้วยคุณต่างหากที่ต้องมีมารยาทกับผม”
“แล้วทำไมฉันต้องมีมารยาทกับนายด้วย”
“นั้นไงขนาดคุณยังไม่ทำแล้วทำไมผมถึงต้องทำ” อึก!! ฉันกลืนน้ำลงคอแถบไม่ทันนี้เขายอกย้อนฉันได้ดีจริงๆ คิดผิดคิดถูกหว่ะมาเถียงกับกับผู้ชายแบบนี้
“ทีเมื่อวานนายยังทำกับเมลินเลย”
“เห้ยคุณพูดให้มันยาวดิพูดแค่นั้นความหมายก็เปลี่ยนหมดหรอก”
“นายพูดอะไรของนายความหมายอะไรเปลี่ยน” ฉันก็พูดของฉันแบบนี้ไม่เห็นความหมายจะเปลี่ยนตรงไหน
“ช่างมันเถอะ สรุปที่มาคือต้องการให้ผมมีมารยาทกับคุณเหมือนที่มีมารยาทกับเมลินงั้นหรอ…อิจฉาว่างั้นที่ไม่มีใครสนใจ” สูดลมหายใจเข้าปอดแล้วบอกตัวเองว่าเย็นไว้หนอ เย็นไว้
“ฉันไม่ได้อิจฉา แล้วที่บอกว่าไม่มีใครสนใจรู้ได้ไงว่าไม่มี”
“ถ้ามีคุณคงไม่เรียกร้องแบบนี้หรอก” ฉันยิ้มให้เขาไปก่อนจะพูดต่อ
“ใครไม่สนก็ช่างแค่นายสนใจฉันคนเดียวก็พอ” ไปไม่เป็นเลยล่ะสิงานนี้
“อะไรของคุณห๊ะ” นี้จะมีสักครั้งมั้ยที่เขาจะทำหน้ารับรู้เรื่องที่ฉันพูด
“ฉันชอบนายแล้วก็หลังจากนี้ฉันจะจีบนาย” เอาสิอายเป็นอายงานนี้ฉันมาไกลเกินกลับแล้วอีกอย่างก็อยากรู้ด้วยเหมือนกันว่าเขาจะรักคนยากจริงหรอ
“อย่ามาตลกชอบผมทั้งที่พึ่งเจอกันสองครั้งฟังดูไม่เข้าท่าเอาซะเลย”
“ไม่เคยได้ยินหรอรักแรกพบ”
“เคยสิทำไมจะไม่เคย” อ้าวเข้าโหมดเศร้าสะงั้นฉันว่านะเขาต้องมีความหลังกับเรื่องรักๆใคร่ๆ นี้แน่เลย
“แต่ผมไม่เข้าใจว่าคุณจะมาชอบผมทำไม หือ????” เขาถามฉันพร้อมกับจ้องหน้าเหมือนต้องการหาสิ่งโกหกบนหน้าฉัน
“นายหล่อจบนะ แค่นี้บาย” แล้วฉันก็ลุกออกจากเก้าอี้แล้วเดินออกมาจากห้องทันทีปล่อยให้คุณหมอสุดหล่อนั้นนั่งงงต่อไปฉันก็พอจะ รู้อยู่หรอกว่าเขาไม่เชื่อที่ฉันพูดแต่จะทำไงได้ถ้าฉันไม่รุกตอนนี้มีหวังยัยเมลินทำคะแนนตัดแน่ แค่เมื่อกี้เขาพูดชื่อยัยนั้นเหมือนคนที่สนิทสนมกันมานานมันก็ทำให้ฉันควันออกหูแล้วแต่ก็ต้องเก็บเอาไว้ก่อนเดี๋ยวค่อยเคลียร์หลังจากฉันกับเขาคบกันแล้ว…ฝากไว้ก่อนเมลินดาฉันไม่ยอมแพ้เธอหรอก
Related chapters
พนันรักร้ายเดิมพันหัวใจนายเย็นชา เริ่มรุก
Ep05… [เริ่มรุก][คฤหาสน์ลีโอน่า]“จะไปไหนแต่เช้าห๊ะยัยโรส” พ่อถามขณะที่ฉันกำลังสวมรองเท้าส้นสูงสีดำ“ไปทำงานค่ะ”“งานอะไรวันนี้แกไม่ต้องเข้าบริษัทไม่ใช่หรือไง”“ค่ะ แต่โรสมีงานอย่างอื่นต้องทำค่ะ” ฉันตอบพ่อโดยที่ไม่ชายตา.มองสองคนแม่ลูกนั้นแม้แต่น้อย“หนูโรส…”“สมองเสื่อมหรือไงฉันเคยบอกเธอว่ายังไง...ห้ามเรียกฉันแบบนั้น” ฉันเหลียวไปเอ็ดเสียงใส่แมรี่แม่เลี้ยงที่ไม่ต้องการของฉัน“เอ้อ ขอโทษค่ะคุณโรส” ปากบอกขอโทษแต่สายตาเครียดแค้นยิ่งกว่าอะไร“สรุปจะไปไหน” พ่อยังไม่ลดความพยายามที่จะถามฉัน“สนใจทำไมคะปกติไม่เคยเห็นจะถาม” ตอนแรกก็ว่าจะตอบดีๆ แล้วนะแต่มันก็อดไม่ได้ที่จะเถียง“โรสพ่อถามดีๆนะ”“โรสก็ตอบดีแล้วนี้คะ” ฉันยังทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ต่อไป“คงออกไปหาผู้ชายสินะถึงไม่ยอมบอก” ยัยเมลินดาหันมาว่าให้ฉันต่อหน้าทุกคน แต่คุณพ่อของฉันกลับไม่ว่าอะไรยัยนั้นสักคำ เหอะ! นี้เขากำลังว่าให้ลูกตัวเองอยู่นะ อ่อ! ฉันลืมไปว่าไม่มีใครสนใจฉันอยู่แล้ว“ค่ะโรสออกไปหาผู้ชายคุณพ่อมีอะไรมั้ยคะ” ฉันตอบด้วยความประชดประฉัน“ยัยโรส!!!”“หึ! พ่อไม่ต้องขึ้นเสียงใส่โรสหรอกค่ะเพราะผู้ชายที่โรสจะไปหา…เขาเป็นถึงนายแพทย์เลยนะคะ
Last Updated : 2025-01-05พนันรักร้ายเดิมพันหัวใจนายเย็นชา คู่แข่ง
ตอนที่6… [คู่แข่ง]12:30น.รู้งี้ฉันทานข้าวเช้ามาก่อนก็ดีใครจะไปคิดละว่าเขาจะออกมาทานข้าวตอนเที่ยงครึ่งตอนแรกก็คิดว่ามาทานเที่ยงตรงฉันก็คงไม่ต้องมาเจ็บท้องหิวข้าวอยู่แบบนี้ ฉันเอามือกุมท้องตัวเองไว้เหมือนว่าโรคกระเพาะจะเริ่มเล่นงานฉันซะแล้ว จากที่เริ่มเจ็บน้อยๆตอนนี้กลับรู้สึกเหมือนมีอะไรมากดทับในท้องพร้อมกับบีบเข้ามา“เป็นอะไร” คนที่เดินนำหน้าฉันออกมาเหลียวกลับมาถามพร้อมกับสายตาที่มองตำแหน่งมือที่ฉันจับท้องเอาไว้“ไม่มีอะไร""เจ็บท้องหรอ""......" ทำไมอยู่ๆถึงใช้น้ำเสียงอ่อนโยนแบบนี้กับฉัน"โกหกใครก็โหกไปแต่อย่ามาโกหกหมอสิคุณ""ก็แค่ปวดท้องนิดหน่อยเอง พอดีเมื่อเช้าฉันรีบออกมาเลยไม่ทันได้กินข้าว" กับเขาคนนี้ชีวิตนี้ฉันโกหกอะไรไม่ได้เลยสินะ“ก็บอกกแล้วไงว่าถ้าหิวก็ให้มากินก่อนเลยไม่ต้องรอฉัน”“ได้ไง…ถ้าฉันมาก่อนก็ไม่ได้กินข้าวกับนายนะสิ” ฉันฉลาดพอถ้าฉันมาก่อนมีหวังเขาคงไม่มากับฉันหรอก“ดื้อจริงๆ งั้นกินที่ร้านในโรงบาลนี้แหละไม่ต้องไปไหนไกล”นี่ห่วงฉันหรือขี้เกียจออกไปกับฉันกันแน่ แล้วดูในโรงบาลสิมีอะไรให้น่ากินฉันอุส่านั่งอดทนรอตั้งแต่เพื่อที่จะออกมากินโรงอาหารใน โรงบาลเนี๊ยะนะ“ห่วงฉั
Last Updated : 2025-01-05พนันรักร้ายเดิมพันหัวใจนายเย็นชา ความอ่อนแอ
ตอนที่ 7 ความอ่อนแอวันนี้ก็เหมือนทุกวันที่ฉันต้องมาโรงพยาบาลทั้งๆ ที่ไม่ได้เป็นอะไรแต่ที่มาก็เพราะคุณหมอที่นี่น่าจับทำสามีฉันเลยต้องมาบ่อย ๆ แม้ว่าเวลาของฉันมันเป็นเงินเป็นทองแต่เผื่อเขาฉันยอมเสียเงินเสียทองไปเลยก็ได้ ฉันล่อเล่นอย่าคิดจริงจังไปได้ที่มาวันนี้มีแค่เหตุผลเดียวเท่านั้นต่อให้ฉันจะต้องเสียอะไรไปฉันไม่มีทางในเมลินสมหวังหรอก แต่ที่แน่ๆ วันนี้เขาไม่ว่างมานั่งเล่นกับฉันเพราะเขาต้องรีบไปรักษาคนไข้ที่รอการช่วยเหลือจากเขาอยู่ ฉันก็เลยต้องมานั่งรอเขาในห้องไม่อยากเชื่อเลยว่าการผ่าตัดมันจะนานปานนี้ถ้ารู้จักฉันจริงเขาจะต้องรู้ว่านิสัยของฉันเกลียดการต้องรอโดยเฉพาะรอในสิ่งที่ไม่มีประโยชน์อะไรกับตัวเอง ยกเว้นคุณหมอคนนี้เพราะเขาสามารถทำประโยชน์ให้ฉันได้แม้ว่าจะต้องนั่งรอจนเกือบจะสามชั่วโมงก็เถอะจะว่าไปเขาก็เป็นคนแรกเลยนะที่ทำให้ฉันอดทนตั้งตารอจนแทบจะหลับคาห้องเขาฉันก็เบื่อเป็นเหมือนกันเกิดมาฉันยังไม่เคยต้องมานั่งรอใครนานเท่านี้มาก่อนเขาคนแรก ไหนๆ ก็ไหนๆฉันก็เลยขอถือโอกาสครั้งนี้เดินสำรวจห้องพักเขาสักหน่อยก็ แล้วกันฉันเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าผู้ชายแบบเขาทำไมถึงชอบตกแต่งห้องเป็นโทนสีดำแต่
Last Updated : 2025-01-05พนันรักร้ายเดิมพันหัวใจนายเย็นชา รู้เมื่อสายไป
ตอนที่8... [รู้เมื่อสายไป][คริสเตียน]วันนี้ก็เหมือนทุกวันที่ผมต้องเข้ามาดูแลคนไข้ตามนัดผมมาทำงานที่โรงพยาบาลตามปกติแต่ที่ไม่ปกติสำหรับผมตั้งแต่เช้าผมยังไม่เห็นหน้าใครบางคนที่มาได้ทุกวันเหมือนคนไม่มีการไม่มีงานทำไม่รู้ว่าตั้งแต้เมื่อไหร่เหมือนกันที่ผมรู้สึกว่าการได้เจอโรเซ็ทต้าทุกเช้ามันคือกิจวัตรประจำวันไปแล้วพอไม่ได้เจอกลับรู้เหมือนมีบางอย่างหายไป แล้วทำไมผมต้องไปสนใจด้วยละจะมา หรือจะไปไม่มันก็เรื่องของเธอ“วันนี้แฟนคุณหมอไม่มาหรอคะ” พยาบาลที่เอากาแฟเข้ามาให้ถามผมขึ้นมาจนผมต้องเงยมองหน้าเธอ“แฟนผม?” ผมชี้นิ้วมาใส่ตัวเองอย่างงงๆ ผมไปมีแฟนตอนไหน“ก็คุณผู้หญิงคนที่สวยๆที่มาหาคุณหมอทุกวันยังไงละคะ”“เธอไม่ใช่แฟนผมครับ”นอกจากโรเซ็ตต้าที่พักนี้จะเข้าออกห้องทำงานผมก็ไม่มีใครแล้วหากไม่นับรวมคนในโรงพยาบาลเธอนี่แหละที่เป็นต้นตอขอคำถามเมื่อกี้ แล้วการที่ผมตอบไปแบบนั้นก็ทำเอาพยาบาลตรงหน้าดูงงไม่น้อยทั้งที่ไม่ได้เป็นอะไรกันแต่โรเซ็ทต้ากลับทำให้คนอื่นที่มองมาเข้าใจผิดไปไม่น้อย หึ! ผู้หญิงแบบเธอมันน่ากลัวจริงๆ“อ้าวหรอคะพี่ก็นึกว่าเป็นแฟนหมอคริสซะอีกเมื่อวานเห็นร้องไห้ออกไปคิดว่าทะเลาะกัน”“ร้อง
Last Updated : 2025-01-05พนันรักร้ายเดิมพันหัวใจนายเย็นชา ไม่เนียน
ตอนที่9… [ไม่เนียน]วันนี้ถือเป็นการขึ้นต้นเดือนใหม่ที่ดีเลยทีเดียวเพราะตั้งแต่นี้เป็นต้นไปพนักงานทุกคนในบริษัทจะไม่มีใครมาว่ารองผู้บริหารแบบฉันว่ามาสายได้อีกแล้วเพราะหลังจากนี้เป็นต้นไป ฉัน! โรเซ็ทต้า ลีโอน่า จะไม่ไปเสียเวลาตามตื้อ ตามจีบ ตามรังขวานไอ้หมอบ้านั้นอีกพอกันทีเสียทั้งงาน เสียทั้งสุขภาพจิตนอกจากไม่ได้อะไรกลับมาแล้วฉันยังถูกมองเป็นผู้หญิงไร้ยางอายเพราะฉะนั้นนับตั้งแต่นี้เป็นต้นไปเรื่องเดียวที่จะไม่แย่งชินกับกาฝากนั้นก็คือหมอนี่แหละ"อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณโรส” ตายยากตายเย็นจริง ๆ อุส่าคิดว่าเป็นวันที่ดีพอมาเจอสองคนแม่ลูกในห้องทำงานของฉันวันดี ๆ วันนี้หมดไปโดยไม่ได้ทำอะไรสักอย่าง“ใครให้เธอสองคนแม่ลูกเข้ามาในห้องฉันห๊ะ!!!”“ไม่มีใครใช้หรอกค่ะเราสองคนแม่ลูกเข้ามาเอง” ยัยแม่เลี้ยงนั้นยืนขึ้นก่อนจะพูดออกมาด้วยสีหน้าที่ไม่เป็นมิตรสักเท่าไหร่“ไม่มีใครอยากมาเข้ามาในห้องคนใจแคบแบบเธอหรอก” เมลินพูดใส่หน้าฉัน“ถึงเธออยากฉันก็คงไม่ให้กาฝากอย่างพวกเธอเข้ามาหรอกเดี๋ยวห้องฉันมันจะหมองไปด้วยความหน้าด้านไร้ยางอายของพวกเธอ!!!” คิดหรอว่าคนอย่างฉันจะยอมให้ว่าฝ่ายเดียว"หน้าด้าน!!!ไร้ยางอาย หือ ว่า
Last Updated : 2025-01-05พนันรักร้ายเดิมพันหัวใจนายเย็นชา สรรพนามของเราสองคน
ตอนที่10… [สรรพนามของเราสองคน]ถ้านับรวมแล้ววันนี้ก็ปาเข้ามาเกือบสองเดือนที่ฉันนั่งตาม ยืนตาม เดินตามเขาจนกลายเป็นกิจวัตรอีกอย่างในชีวิตไปแล้วถ้าวันไหนที่ไม่ได้เจอชีวิตฉันในวันนั้นก็เหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง ทว่าจะสองเดือนแล้วเถอะมีแค่ฉันที่รู้สึกตัวเองเปลี่ยนไปแต่กับเขาฉันยังมองไม่ออกเลยว่าความพยายามของฉันมันไปตกผลึกอะไรในใจเขาบ้างหรือยังแต่ก็ดีกว่าครั้งแรกที่เจอหน่อยอย่างน้อยคริสเตียนก็ยังเห็นฉันมีตัวตนขึ้นมาบ้าง“นี้!!!วันนี้นายไม่ไปทำงานหรือไงห๊ะ”วันนี้กิจวัตรประจำวันฉันก็เหมือนเดิมคือไปรอเขาที่โรงพยาบาลแต่ทว่าวันนี้กลับเป็นเขาที่ชิงโทรมาหาฉันซะก่อนพร้อมกับเอาหน้าหล่อ ๆ มายืนฉีกยิ้มที่บริษัทฉันถ้าจำไม่ผิดฉันเองก็ไม่เคยให้เบอร์เขาแล้วทำไมคริสเตียนถึงมีเบอร์ส่วนตัวฉันได้ละ“ไม่ไป…วันนี้ผมว่าง” ดูเหมือนเขาจะเป็นหมอที่ว่างที่สุดในสายอาชีพนี่แล้วละ“แล้วจะพาฉันไปไหน หรือว่าไป…” ฉันแกล้วเอานิ้วชี้มาชนกันพร้อมส่งสายตาที่ผู้หญิงคนอื่นชอบทำใส่เขา“ไปกินข้าวไม่ต้องคิดไปไกล”"ดับฝันที่สุด!"[ร้านอาหาร]ไม่อยากเชื่อสายตาว่าคุณหมอที่รักสุขภาพอย่างเขาจะสั่งอาหารที่คอเลสเตอรอลสูงแบบนี้เป็นกับเขา
Last Updated : 2025-01-05พนันรักร้ายเดิมพันหัวใจนายเย็นชา ทางเลือก
ตอนที่11… [ทางเลือก]หลังจากวันที่เขาและฉันปรับความเข้าใจ เอ๊ะ! ไม่สิ ต้องบอกว่าทำความรู้จักกันอย่างเป็นทางการจนมาถึงตอนนี้ถ้าลองนับดูแล้วก็ครบหนึ่งเดือนพอดีที่เราสองคนต่างก็ได้รู้จักกันมากขึ้น และฉันยังได้ใกล้ชิดเขามากกว่าเดิม ...มากจนฉันเริ่มกลัวว่าสักวันฉันอาจจะต้องเป็นคนแพ้ในเกมที่ตัวเองสร้างขึ้นมา และถ้าวันนั้นมาถึงจริงๆ ฉันคงต้องยอมรับกรรมที่ตัวเองก่อRrrrrrrrrrก่อนจะได้คิดอะไรที่มันไปไกลกว่านี้เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เวลานี้อีกแล้วหรอ?12.00 น.เที่ยงตรงเป๊ะ! นี้อาจจะเป็นเวลาพักเที่ยงของใครหลายคนแต่กับฉันทุกวันไม่เว้นเสาร์อาทิตย์มันคือเวลารับสายจากคุณหมอสุดหล่อ ฉันเองพอรู้มาบ้างว่าคริสเตียนเขาเป็นตรงต่อเวลาแต่ก็ไม่คิดว่าเขาจะตรงดิ่งขนาดนี้“ว่า…”“พูดยาวไปมั้ย ฟังแทบไม่ทัน” ประชดแหละ“มีอะไร ว่างหรือไง แล้วทำไมต้องโทรมาเวลานี้ตลอด"“พอได้พูดก็พูดซะจนตอบไม่ทันเลย”“จะตอบไม่ตอบ ถ้าไม่ตอบฉันจะว่างละนะ" นี่ก็เป็นอีกหนึ่งในนิสัยเสียของฉัน ฉันไม่ชอบให้ใครมาว่าแต่ถ้ากลับกันฉันไม่สนหรอก“ถ้าถามว่าว่างมั้ยก็ว่าง…แล้วถ้าถามว่าทำไมต้องโทรมาเวลานี้ตอบได้เลยว่าเป็นห่วง” เป็นห่วงฉัน???“ห่วง
Last Updated : 2025-01-05พนันรักร้ายเดิมพันหัวใจนายเย็นชา ชัดเจนพอมั้ย
ตอนที่12… [ชัดเจนพอมั้ย]“ไม่อยากรู้หรอเมลินว่าเมื่อวานฉันกับพี่หมอของเธอ…ทำอะไรกัน”ฉันเดินลงบันไดมาเจอเข้ากับยัยนี้พอดีฉันก็เลยอดไม่ได้ที่จะยั่วโมโหเธอแต่เช้า หึ! ถือซะว่าวันนี้เป็นวันดีของฉันแต่วันซวย! สำหรับเธอก็แล้วกัน ฉันมองหน้าเธออย่างผู้ชนะและเหนือกว่าแน่นอนว่าฉันต้องอยู่เหนือกว่ายัยนี้ทุกเรื่อง! ไม่เว้นแม้กระทั่งเรื่องหัวใจ“เธอมันไม่แฟร์”“ไม่แฟร์ยังไง ไหนลองบอกฉันมาสิยัยกาฝาก!” ฉันเดินเข้าไปใกล้เธอเพื่อเรียกความกลัวให้กับคนปากดีแบบนั้น“เธอก็รู้ว่าฉันชอบพี่หมอ แต่เธอก็ยังมาแย่ง…”“แย่งงั้นหรอเขาไปเป็นของเธอตั้งแต่เมื่อไหร่กัน!” ฉันพูดสวนยัยนี้ไปทันที คนอย่างฉันไม่เคยคิดแย่งของใครให้เสียศักดิ์ศรีหรอก อีกอย่างถึงยัยนี้จะชอบเขาก่อนแต่เขาก็ไม่ได้สนใจเธอแบบนี้เรียกว่าแยกได้หรอ คนที่แยกของคนอื่นคือเธอกับแม่ของเธอต่างหากที่แยกของฉันไปทุกอย่าง!“โรส เธอทำแบบนี้เพื่อต้องการเอาชนะฉันใช่มั้ย!” เธอมองฉันเหมือนกับว่ากำลังจะฆ่าฉันทางสายตา ฉันเชื่อเลยว่าถ้ายัยนี้ไปมีเรื่องกับฉันข้างนอกที่ไม่ใช่บ้านฟังธงได้เลยว่าเธอไม่เก็บอาการเหมือนตอนนี้แน่นอน“ฉลาดนี้แต่ก็คงฉลาดน้อยกว่าฉัน เหอะ! แย่จัง”
Last Updated : 2025-01-05
Latest chapter
พนันรักร้ายเดิมพันหัวใจนายเย็นชา ชัดเจนพอมั้ย
ตอนที่12… [ชัดเจนพอมั้ย]“ไม่อยากรู้หรอเมลินว่าเมื่อวานฉันกับพี่หมอของเธอ…ทำอะไรกัน”ฉันเดินลงบันไดมาเจอเข้ากับยัยนี้พอดีฉันก็เลยอดไม่ได้ที่จะยั่วโมโหเธอแต่เช้า หึ! ถือซะว่าวันนี้เป็นวันดีของฉันแต่วันซวย! สำหรับเธอก็แล้วกัน ฉันมองหน้าเธออย่างผู้ชนะและเหนือกว่าแน่นอนว่าฉันต้องอยู่เหนือกว่ายัยนี้ทุกเรื่อง! ไม่เว้นแม้กระทั่งเรื่องหัวใจ“เธอมันไม่แฟร์”“ไม่แฟร์ยังไง ไหนลองบอกฉันมาสิยัยกาฝาก!” ฉันเดินเข้าไปใกล้เธอเพื่อเรียกความกลัวให้กับคนปากดีแบบนั้น“เธอก็รู้ว่าฉันชอบพี่หมอ แต่เธอก็ยังมาแย่ง…”“แย่งงั้นหรอเขาไปเป็นของเธอตั้งแต่เมื่อไหร่กัน!” ฉันพูดสวนยัยนี้ไปทันที คนอย่างฉันไม่เคยคิดแย่งของใครให้เสียศักดิ์ศรีหรอก อีกอย่างถึงยัยนี้จะชอบเขาก่อนแต่เขาก็ไม่ได้สนใจเธอแบบนี้เรียกว่าแยกได้หรอ คนที่แยกของคนอื่นคือเธอกับแม่ของเธอต่างหากที่แยกของฉันไปทุกอย่าง!“โรส เธอทำแบบนี้เพื่อต้องการเอาชนะฉันใช่มั้ย!” เธอมองฉันเหมือนกับว่ากำลังจะฆ่าฉันทางสายตา ฉันเชื่อเลยว่าถ้ายัยนี้ไปมีเรื่องกับฉันข้างนอกที่ไม่ใช่บ้านฟังธงได้เลยว่าเธอไม่เก็บอาการเหมือนตอนนี้แน่นอน“ฉลาดนี้แต่ก็คงฉลาดน้อยกว่าฉัน เหอะ! แย่จัง”
พนันรักร้ายเดิมพันหัวใจนายเย็นชา ทางเลือก
ตอนที่11… [ทางเลือก]หลังจากวันที่เขาและฉันปรับความเข้าใจ เอ๊ะ! ไม่สิ ต้องบอกว่าทำความรู้จักกันอย่างเป็นทางการจนมาถึงตอนนี้ถ้าลองนับดูแล้วก็ครบหนึ่งเดือนพอดีที่เราสองคนต่างก็ได้รู้จักกันมากขึ้น และฉันยังได้ใกล้ชิดเขามากกว่าเดิม ...มากจนฉันเริ่มกลัวว่าสักวันฉันอาจจะต้องเป็นคนแพ้ในเกมที่ตัวเองสร้างขึ้นมา และถ้าวันนั้นมาถึงจริงๆ ฉันคงต้องยอมรับกรรมที่ตัวเองก่อRrrrrrrrrrก่อนจะได้คิดอะไรที่มันไปไกลกว่านี้เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เวลานี้อีกแล้วหรอ?12.00 น.เที่ยงตรงเป๊ะ! นี้อาจจะเป็นเวลาพักเที่ยงของใครหลายคนแต่กับฉันทุกวันไม่เว้นเสาร์อาทิตย์มันคือเวลารับสายจากคุณหมอสุดหล่อ ฉันเองพอรู้มาบ้างว่าคริสเตียนเขาเป็นตรงต่อเวลาแต่ก็ไม่คิดว่าเขาจะตรงดิ่งขนาดนี้“ว่า…”“พูดยาวไปมั้ย ฟังแทบไม่ทัน” ประชดแหละ“มีอะไร ว่างหรือไง แล้วทำไมต้องโทรมาเวลานี้ตลอด"“พอได้พูดก็พูดซะจนตอบไม่ทันเลย”“จะตอบไม่ตอบ ถ้าไม่ตอบฉันจะว่างละนะ" นี่ก็เป็นอีกหนึ่งในนิสัยเสียของฉัน ฉันไม่ชอบให้ใครมาว่าแต่ถ้ากลับกันฉันไม่สนหรอก“ถ้าถามว่าว่างมั้ยก็ว่าง…แล้วถ้าถามว่าทำไมต้องโทรมาเวลานี้ตอบได้เลยว่าเป็นห่วง” เป็นห่วงฉัน???“ห่วง
พนันรักร้ายเดิมพันหัวใจนายเย็นชา สรรพนามของเราสองคน
ตอนที่10… [สรรพนามของเราสองคน]ถ้านับรวมแล้ววันนี้ก็ปาเข้ามาเกือบสองเดือนที่ฉันนั่งตาม ยืนตาม เดินตามเขาจนกลายเป็นกิจวัตรอีกอย่างในชีวิตไปแล้วถ้าวันไหนที่ไม่ได้เจอชีวิตฉันในวันนั้นก็เหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง ทว่าจะสองเดือนแล้วเถอะมีแค่ฉันที่รู้สึกตัวเองเปลี่ยนไปแต่กับเขาฉันยังมองไม่ออกเลยว่าความพยายามของฉันมันไปตกผลึกอะไรในใจเขาบ้างหรือยังแต่ก็ดีกว่าครั้งแรกที่เจอหน่อยอย่างน้อยคริสเตียนก็ยังเห็นฉันมีตัวตนขึ้นมาบ้าง“นี้!!!วันนี้นายไม่ไปทำงานหรือไงห๊ะ”วันนี้กิจวัตรประจำวันฉันก็เหมือนเดิมคือไปรอเขาที่โรงพยาบาลแต่ทว่าวันนี้กลับเป็นเขาที่ชิงโทรมาหาฉันซะก่อนพร้อมกับเอาหน้าหล่อ ๆ มายืนฉีกยิ้มที่บริษัทฉันถ้าจำไม่ผิดฉันเองก็ไม่เคยให้เบอร์เขาแล้วทำไมคริสเตียนถึงมีเบอร์ส่วนตัวฉันได้ละ“ไม่ไป…วันนี้ผมว่าง” ดูเหมือนเขาจะเป็นหมอที่ว่างที่สุดในสายอาชีพนี่แล้วละ“แล้วจะพาฉันไปไหน หรือว่าไป…” ฉันแกล้วเอานิ้วชี้มาชนกันพร้อมส่งสายตาที่ผู้หญิงคนอื่นชอบทำใส่เขา“ไปกินข้าวไม่ต้องคิดไปไกล”"ดับฝันที่สุด!"[ร้านอาหาร]ไม่อยากเชื่อสายตาว่าคุณหมอที่รักสุขภาพอย่างเขาจะสั่งอาหารที่คอเลสเตอรอลสูงแบบนี้เป็นกับเขา
พนันรักร้ายเดิมพันหัวใจนายเย็นชา ไม่เนียน
ตอนที่9… [ไม่เนียน]วันนี้ถือเป็นการขึ้นต้นเดือนใหม่ที่ดีเลยทีเดียวเพราะตั้งแต่นี้เป็นต้นไปพนักงานทุกคนในบริษัทจะไม่มีใครมาว่ารองผู้บริหารแบบฉันว่ามาสายได้อีกแล้วเพราะหลังจากนี้เป็นต้นไป ฉัน! โรเซ็ทต้า ลีโอน่า จะไม่ไปเสียเวลาตามตื้อ ตามจีบ ตามรังขวานไอ้หมอบ้านั้นอีกพอกันทีเสียทั้งงาน เสียทั้งสุขภาพจิตนอกจากไม่ได้อะไรกลับมาแล้วฉันยังถูกมองเป็นผู้หญิงไร้ยางอายเพราะฉะนั้นนับตั้งแต่นี้เป็นต้นไปเรื่องเดียวที่จะไม่แย่งชินกับกาฝากนั้นก็คือหมอนี่แหละ"อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณโรส” ตายยากตายเย็นจริง ๆ อุส่าคิดว่าเป็นวันที่ดีพอมาเจอสองคนแม่ลูกในห้องทำงานของฉันวันดี ๆ วันนี้หมดไปโดยไม่ได้ทำอะไรสักอย่าง“ใครให้เธอสองคนแม่ลูกเข้ามาในห้องฉันห๊ะ!!!”“ไม่มีใครใช้หรอกค่ะเราสองคนแม่ลูกเข้ามาเอง” ยัยแม่เลี้ยงนั้นยืนขึ้นก่อนจะพูดออกมาด้วยสีหน้าที่ไม่เป็นมิตรสักเท่าไหร่“ไม่มีใครอยากมาเข้ามาในห้องคนใจแคบแบบเธอหรอก” เมลินพูดใส่หน้าฉัน“ถึงเธออยากฉันก็คงไม่ให้กาฝากอย่างพวกเธอเข้ามาหรอกเดี๋ยวห้องฉันมันจะหมองไปด้วยความหน้าด้านไร้ยางอายของพวกเธอ!!!” คิดหรอว่าคนอย่างฉันจะยอมให้ว่าฝ่ายเดียว"หน้าด้าน!!!ไร้ยางอาย หือ ว่า
พนันรักร้ายเดิมพันหัวใจนายเย็นชา รู้เมื่อสายไป
ตอนที่8... [รู้เมื่อสายไป][คริสเตียน]วันนี้ก็เหมือนทุกวันที่ผมต้องเข้ามาดูแลคนไข้ตามนัดผมมาทำงานที่โรงพยาบาลตามปกติแต่ที่ไม่ปกติสำหรับผมตั้งแต่เช้าผมยังไม่เห็นหน้าใครบางคนที่มาได้ทุกวันเหมือนคนไม่มีการไม่มีงานทำไม่รู้ว่าตั้งแต้เมื่อไหร่เหมือนกันที่ผมรู้สึกว่าการได้เจอโรเซ็ทต้าทุกเช้ามันคือกิจวัตรประจำวันไปแล้วพอไม่ได้เจอกลับรู้เหมือนมีบางอย่างหายไป แล้วทำไมผมต้องไปสนใจด้วยละจะมา หรือจะไปไม่มันก็เรื่องของเธอ“วันนี้แฟนคุณหมอไม่มาหรอคะ” พยาบาลที่เอากาแฟเข้ามาให้ถามผมขึ้นมาจนผมต้องเงยมองหน้าเธอ“แฟนผม?” ผมชี้นิ้วมาใส่ตัวเองอย่างงงๆ ผมไปมีแฟนตอนไหน“ก็คุณผู้หญิงคนที่สวยๆที่มาหาคุณหมอทุกวันยังไงละคะ”“เธอไม่ใช่แฟนผมครับ”นอกจากโรเซ็ตต้าที่พักนี้จะเข้าออกห้องทำงานผมก็ไม่มีใครแล้วหากไม่นับรวมคนในโรงพยาบาลเธอนี่แหละที่เป็นต้นตอขอคำถามเมื่อกี้ แล้วการที่ผมตอบไปแบบนั้นก็ทำเอาพยาบาลตรงหน้าดูงงไม่น้อยทั้งที่ไม่ได้เป็นอะไรกันแต่โรเซ็ทต้ากลับทำให้คนอื่นที่มองมาเข้าใจผิดไปไม่น้อย หึ! ผู้หญิงแบบเธอมันน่ากลัวจริงๆ“อ้าวหรอคะพี่ก็นึกว่าเป็นแฟนหมอคริสซะอีกเมื่อวานเห็นร้องไห้ออกไปคิดว่าทะเลาะกัน”“ร้อง
พนันรักร้ายเดิมพันหัวใจนายเย็นชา ความอ่อนแอ
ตอนที่ 7 ความอ่อนแอวันนี้ก็เหมือนทุกวันที่ฉันต้องมาโรงพยาบาลทั้งๆ ที่ไม่ได้เป็นอะไรแต่ที่มาก็เพราะคุณหมอที่นี่น่าจับทำสามีฉันเลยต้องมาบ่อย ๆ แม้ว่าเวลาของฉันมันเป็นเงินเป็นทองแต่เผื่อเขาฉันยอมเสียเงินเสียทองไปเลยก็ได้ ฉันล่อเล่นอย่าคิดจริงจังไปได้ที่มาวันนี้มีแค่เหตุผลเดียวเท่านั้นต่อให้ฉันจะต้องเสียอะไรไปฉันไม่มีทางในเมลินสมหวังหรอก แต่ที่แน่ๆ วันนี้เขาไม่ว่างมานั่งเล่นกับฉันเพราะเขาต้องรีบไปรักษาคนไข้ที่รอการช่วยเหลือจากเขาอยู่ ฉันก็เลยต้องมานั่งรอเขาในห้องไม่อยากเชื่อเลยว่าการผ่าตัดมันจะนานปานนี้ถ้ารู้จักฉันจริงเขาจะต้องรู้ว่านิสัยของฉันเกลียดการต้องรอโดยเฉพาะรอในสิ่งที่ไม่มีประโยชน์อะไรกับตัวเอง ยกเว้นคุณหมอคนนี้เพราะเขาสามารถทำประโยชน์ให้ฉันได้แม้ว่าจะต้องนั่งรอจนเกือบจะสามชั่วโมงก็เถอะจะว่าไปเขาก็เป็นคนแรกเลยนะที่ทำให้ฉันอดทนตั้งตารอจนแทบจะหลับคาห้องเขาฉันก็เบื่อเป็นเหมือนกันเกิดมาฉันยังไม่เคยต้องมานั่งรอใครนานเท่านี้มาก่อนเขาคนแรก ไหนๆ ก็ไหนๆฉันก็เลยขอถือโอกาสครั้งนี้เดินสำรวจห้องพักเขาสักหน่อยก็ แล้วกันฉันเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าผู้ชายแบบเขาทำไมถึงชอบตกแต่งห้องเป็นโทนสีดำแต่
พนันรักร้ายเดิมพันหัวใจนายเย็นชา คู่แข่ง
ตอนที่6… [คู่แข่ง]12:30น.รู้งี้ฉันทานข้าวเช้ามาก่อนก็ดีใครจะไปคิดละว่าเขาจะออกมาทานข้าวตอนเที่ยงครึ่งตอนแรกก็คิดว่ามาทานเที่ยงตรงฉันก็คงไม่ต้องมาเจ็บท้องหิวข้าวอยู่แบบนี้ ฉันเอามือกุมท้องตัวเองไว้เหมือนว่าโรคกระเพาะจะเริ่มเล่นงานฉันซะแล้ว จากที่เริ่มเจ็บน้อยๆตอนนี้กลับรู้สึกเหมือนมีอะไรมากดทับในท้องพร้อมกับบีบเข้ามา“เป็นอะไร” คนที่เดินนำหน้าฉันออกมาเหลียวกลับมาถามพร้อมกับสายตาที่มองตำแหน่งมือที่ฉันจับท้องเอาไว้“ไม่มีอะไร""เจ็บท้องหรอ""......" ทำไมอยู่ๆถึงใช้น้ำเสียงอ่อนโยนแบบนี้กับฉัน"โกหกใครก็โหกไปแต่อย่ามาโกหกหมอสิคุณ""ก็แค่ปวดท้องนิดหน่อยเอง พอดีเมื่อเช้าฉันรีบออกมาเลยไม่ทันได้กินข้าว" กับเขาคนนี้ชีวิตนี้ฉันโกหกอะไรไม่ได้เลยสินะ“ก็บอกกแล้วไงว่าถ้าหิวก็ให้มากินก่อนเลยไม่ต้องรอฉัน”“ได้ไง…ถ้าฉันมาก่อนก็ไม่ได้กินข้าวกับนายนะสิ” ฉันฉลาดพอถ้าฉันมาก่อนมีหวังเขาคงไม่มากับฉันหรอก“ดื้อจริงๆ งั้นกินที่ร้านในโรงบาลนี้แหละไม่ต้องไปไหนไกล”นี่ห่วงฉันหรือขี้เกียจออกไปกับฉันกันแน่ แล้วดูในโรงบาลสิมีอะไรให้น่ากินฉันอุส่านั่งอดทนรอตั้งแต่เพื่อที่จะออกมากินโรงอาหารใน โรงบาลเนี๊ยะนะ“ห่วงฉั
พนันรักร้ายเดิมพันหัวใจนายเย็นชา เริ่มรุก
Ep05… [เริ่มรุก][คฤหาสน์ลีโอน่า]“จะไปไหนแต่เช้าห๊ะยัยโรส” พ่อถามขณะที่ฉันกำลังสวมรองเท้าส้นสูงสีดำ“ไปทำงานค่ะ”“งานอะไรวันนี้แกไม่ต้องเข้าบริษัทไม่ใช่หรือไง”“ค่ะ แต่โรสมีงานอย่างอื่นต้องทำค่ะ” ฉันตอบพ่อโดยที่ไม่ชายตา.มองสองคนแม่ลูกนั้นแม้แต่น้อย“หนูโรส…”“สมองเสื่อมหรือไงฉันเคยบอกเธอว่ายังไง...ห้ามเรียกฉันแบบนั้น” ฉันเหลียวไปเอ็ดเสียงใส่แมรี่แม่เลี้ยงที่ไม่ต้องการของฉัน“เอ้อ ขอโทษค่ะคุณโรส” ปากบอกขอโทษแต่สายตาเครียดแค้นยิ่งกว่าอะไร“สรุปจะไปไหน” พ่อยังไม่ลดความพยายามที่จะถามฉัน“สนใจทำไมคะปกติไม่เคยเห็นจะถาม” ตอนแรกก็ว่าจะตอบดีๆ แล้วนะแต่มันก็อดไม่ได้ที่จะเถียง“โรสพ่อถามดีๆนะ”“โรสก็ตอบดีแล้วนี้คะ” ฉันยังทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ต่อไป“คงออกไปหาผู้ชายสินะถึงไม่ยอมบอก” ยัยเมลินดาหันมาว่าให้ฉันต่อหน้าทุกคน แต่คุณพ่อของฉันกลับไม่ว่าอะไรยัยนั้นสักคำ เหอะ! นี้เขากำลังว่าให้ลูกตัวเองอยู่นะ อ่อ! ฉันลืมไปว่าไม่มีใครสนใจฉันอยู่แล้ว“ค่ะโรสออกไปหาผู้ชายคุณพ่อมีอะไรมั้ยคะ” ฉันตอบด้วยความประชดประฉัน“ยัยโรส!!!”“หึ! พ่อไม่ต้องขึ้นเสียงใส่โรสหรอกค่ะเพราะผู้ชายที่โรสจะไปหา…เขาเป็นถึงนายแพทย์เลยนะคะ
พนันรักร้ายเดิมพันหัวใจนายเย็นชา เข้าหา
“วันนี้แกรีบแต่งตัวไปไหนแต่เช้า” นิน่าที่กำลังจะไปเรียนถามฉันทันทีที่เห็นว่าฉันลุกขึ้นมาแต่งตัวแต่เช้า“ไปโรงบาล” ตอบออกไปโดยไม่ได้มองหน้านิน่าเพราะมัวแต่วุ่นกับซิปด้านหลังที่มันรูดไม่ขึ้น“ไปโรงบาล!!! แต่งแบบนี้เนี๊ยะนะ”“อือก็ฉันไม่ได้ป่วยนิทำไมจะแต่งแบบนี้ไม่ได้” ชุดที่ฉันใส่มันเป็นชุดเดรตสั้นสีดำเกาะอกแต่ฉันก็มีเสื้อคลุมไม่ต้องห่วงหรอกว่าจะโป้“ไม่ได้ป่วยแล้วไปทำ เห้ย!!!อย่าบอกนะ” มันชี้หน้าฉันทันทีที่มันนึกออกว่าฉันไปทำไม“อืมฉันจะไปหาหมอคริสเตียน” เหวอเลยทีนี้เพื่อนฉัน“เอาจริงดิ”“แต่งขนาดนี้คิดว่าโรสมาเล่นๆ หรอคะคุณนิน่า” นี้ฉันทำให้มันตกใจขนาดนั้นเลยหรอ“แล้วแกรู้แล้วหรอว่าจะเข้าใกล้เขาได้ยังไงถ้าแกจะอ้างว่าป่วยโรคเดียวที่แกเป็นได้คือโรคหัวใจเพราะเขาเป็นศัลยแพทย์ทรวงอก” อันนั้นน่ะฉันตัดทิ้งไปนานแล้วคนอย่างโรเซ็ทต้าถ้าคิดจะทำอะไรแล้วไม่เคยมีพลาด“ช่างฉันเถอะแกไปเรียนได้แล้วไป๊” ฉันไล่ให้มันไปเรียนก่อนที่จะเดินตามมันไปเอารถก่อนจะขับออกไป[โรงพยาบาลโรเซ็ทต้า]“สวัสดีค่ะติดต่อสอบถามอะไรหรอคะ” ทันทีที่ฉันเดินไปที่หน้าประชาสัมพันธ์พยาบาลที่ทำหน้าที่ก็ถามฉันอย่างกับอัดเทปไว้“เอ้อคื
