Share

บทที่ 400

Penulis: ซินต้งหรูสุ่ย
last update Terakhir Diperbarui: 2024-12-20 17:00:00
เจี่ยนอันอันเมื่อได้ยินก็มีความสุขขึ้นมา

หากว่าได้ในราคาที่ถูกลงแล้วยังไม่เอาอีก ก็คงจะโง่เขลาแล้ว

ในเมื่อสามารถใช้เงินน้อยลงเพื่อซื้อไม้ชั้นดีได้ แน่นอนว่านางต้องย่อมยินดี

“พี่เซิ่ง เช่นนั้นก็อย่ารอช้ากันเลย พวกเราไปซื้อไม้กันตอนนี้เถอะ”

ทั้งสี่คนนั่งบนรถม้า แล้วเดินทางมุ่งหน้าไปยังร้านค้า

ไม่นานพวกเขาก็มาถึงยังประตูร้านขายไม้ ทั้งสี่คนลงจากรถม้า แล้วเดินก้าวใหญ่เข้าไปในร้านค้า

เถ้าแก่ร้านเมื่อเห็นว่าเซิ่งฟางมา ก็รีบออกมาต้อนรับจากด้านหลังโต๊ะ

“นายอำเภอเซิ่ง วันนี้มาได้อย่างไรกัน ต้องการซื้อไม้อย่างนั้นหรือ?”

เซิ่งฟางพยักหน้าออกมาเบาๆ “ข้าต้องการซื้อไม้เอาไปสร้างบ้าน ที่เจ้ามีไม้ดีอะไรแนะนำบ้างหรือไม่?”

เถ้าแก่ร้านเดิมก็ขอบคุณเซิ่งฟางที่ช่วยเขาตามไม้ที่หายไปกลับมา แน่นอนว่าย่อมต้องพยายามช่วยเขาเลือกไม้ออกมาสามชนิด

เจี่ยนอันอันมองไปยังเถ้าแก่ร้านที่มีอายุกว่าห้าสิบปี ตัวสูงผอม แต่แรงกลับมีอยู่ไม่น้อย

เขานำไม้ทั้งสามชนิดวางไว้ด้านหน้าของพวกเขา รอให้พวกเขาเลือกที่ตนเองชื่นชอบเท่านั้น

เจี่ยนอันอันไม่เข้าใจเรื่องของไม้เช่นนี้มากนัก

นางเพียงจ่ายเงิน ส่วนเรื่องการเลือกนั่น คงต้อ
Bab Terkunci
Membaca bab selanjutnya di APP

Bab terkait

  • ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ   บทที่ 401

    คนทั้งหลายออกมานอกร้านเพื่อดูคนงานของที่ร้านขนท่อนไม้มาข้างนอกเซิ่งฟางอดพูดไม่ได้ว่า “ท่อนไม้เยอะขนาดนี้ พวกเจ้าจะขนกลับไปที่หมู่บ้านชิงสุ่ยกันยังไง”“ไม่อย่างนั้นพวกเจ้ารออยู่ที่นี่ก่อน ข้ากลับที่ว่าการอำเภอไปเอารถม้ามาสักสองคันดีหรือไม่”เจี่ยนอันอันโบกมือยิ้มๆ “พี่ใหญ่เซิ่งอย่าลืมสิว่าข้ามีถุงเฉียนคุนอยู่”“ท่อนไม้พวกนี้สามารถเอาเก็บไว้ในถุงเฉียนคุนได้”คำพูดของเจี่ยนอันอันทำให้เซิ่งฟางนึกขึ้นมาได้ขุมทรัพย์ในเมืองอินเป่ยก็ถูกเจี่ยนอันอันเก็บไว้ในถุงเฉียนคุนเหมือนกันไม่ใช่หรือมีเพียงเจี่ยนอันอันกับฉู่จวินสิงที่รู้ว่านั่นไม่ใช่ถุงเฉียนคุน แต่เป็นมิติที่ติดตัวเจี่ยนอันอันมาต่างหากเจ้าของร้านได้ยินบทสนทนาระหว่างทั้งสองแล้วก็นึกสงสัยขึ้นมาหมู่บ้านชิงสุ่ยขึ้นชื่อว่าเป็นสถานที่แสนยากจนในเมืองอินเป่ยสตรีผู้นี้สามารถล้วงเงินจำนวนมากขนาดนั้นออกมาโดยไม่กะพริบตาดูอย่างไรนางก็ไม่เหมือนคนหมู่บ้านชิงสุ่ยกลับเป็นแม่นางน้อยหน้าตาพริ้มเพราผู้นั้นเสียอีกที่เป็นไปได้มากว่าคงเป็นคนหมู่บ้านชิงสุ่ยไม่มีใครรู้ว่าเจ้าของร้านกำลังคิดอะไรอยู่ เจี่ยนอันอันก็ไม่สนว่าจะมีคนล่วงรู้เรื่องที่ต

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-20
  • ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ   บทที่ 402

    “ข้าเข้าไปดูได้หรือไม่?” ฉู่จวินสิงค่อนข้างสนใจห้องอาบน้ำนั่นมากทีเดียวเจี่ยนอันอันส่ายหน้าเบาๆ “ห้องอาบน้ำนี้มีแค่ข้าที่สามารถเข้าไปได้ คนนอกเข้าไปไม่ได้”ฉู่จวินสิงร้องอ้อคำหนึ่งแล้วก็ไม่ได้พูดอะไรอีกเห็นฉู่จวินสิงมีท่าทางผิดหวังเช่นนั้น เจี่ยนอันอันก็ได้แต่เปลี่ยนหัวข้อสนทนา“จวินสิง ข้ามีเรื่องอยากบอกท่าน ท่านฟังแล้วอย่าตกใจเกินไปนะ”ฉู่จวินสิงเลิกคิ้วขึ้นน้อยๆ เจี่ยนอันอันเป็นคนที่ทะลุมิติมาเขายังรับได้ตอนนี้ยังมีเรื่องไหนที่ทำให้เขาตกใจได้อีกหรือเจี่ยนอันอันนึกสนุกขึ้นมากะทันหัน ทันใดนั้นก็อยากแกล้งฉู่จวินสิงขึ้นมานางดึงมือฉู่จวินสิงมาอยู่ตรงหน้าตนเองแล้วก้มหน้าเล่นมือเขาไปมา“ท่านก็รู้เรื่องที่เสิ่นจือเจิ้งต้องคุณไสย หลังจากข้าแก้คุณไสยที่เฉียนซื่อทำใส่เขา เขาก็ได้สติคืนมา”“เขาจำคนในตระกูลเสิ่นไม่ได้ แต่เขากลับจำข้าได้”เจี่ยนอันอันกล่าวถึงตรงนี้ก็เงยหน้ามองฉู่จวินสิง อยากเห็นความเปลี่ยนแปลงบนสีหน้าเขาฉู่จวินสิงขมวดคิ้วแน่น สีหน้าที่แต่เดิมอ่อนโยนก็ค่อยๆ บึ้งตึงขึ้นมาอดีตฮ่องเต้มีประสงค์จะประทานสมรสให้ทั้งสองครอบครัว เขาพอรู้มาบ้างไม่มากก็น้อยแต่ยามนั้นเจี

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-20
  • ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ   บทที่ 403

    เห็นฉู่จวินสิงไม่พอใจจริงๆ เจี่ยนอันอันก็ดึงมือเขามาพลางแสดงท่าทางบอกให้เขานั่งลงข้างตนเอง“เอาละ ที่ข้าพูดไปเมื่อครู่ ความจริงก็แค่หลอกท่านเล่น”“ข้าจะบอกความจริงให้ท่านฟังก็แล้วกัน เสิ่นจือเจิ้งเป็นพี่ใหญ่ของข้า”พี่ใหญ่อะไรกัน เจ้าคิดว่าข้าจะเชื่องั้นรึ?ฉู่จวินสิงมุ่นคิ้ว สายตาจ้องดวงตาเจี่ยนอันอันเขม็งหมายจะค้นหาพิรุธจากแววตาของนางเจี่ยนอันอันเห็นว่าเป้าหมายของตนเองบรรลุแล้วก็ไม่อยากแกล้งเขาอีกแต่เห็นท่าทางหึงหวงของเขาแล้วก็ชักรู้สึกกลัวขึ้นมาเจี่ยนอันอันแลบลิ้น เอ่ยยิ้มๆ ว่า “ตอนนี้ข้าจะพูดเรื่องจริงจังแล้ว ท่านฟังแล้วก็อย่าตกใจเกินไปนะ”ฉู่จวินสิงไม่ส่งเสียง เขาอยากฟังเหมือนกันว่าเจี่ยนอันอันจะพูดอะไรออกมาเจี่ยนอันอันเก็บรอยยิ้มกลับไป กล่าวด้วยสีหน้าจริงจังว่า “เสิ่นจือเจิ้งคือพี่ใหญ่ของข้าจริงๆ”“ที่อยู่ในร่างกายเขาตอนนี้ ไม่ใช่เสิ่นจือเจิ้งคนเดิม แต่เป็นพี่ชายแท้ๆ ของข้า”เห็นฉู่จวินสิงมีท่าทางเหมือนฟังไม่เข้าใจ เจี่ยนอันอันก็เล่าเรื่องของคนทั้งสองออกมาจนหมดฉู่จวินสิงยืนยันว่าเจี่ยนอันอันไม่ได้โกหกเขาแล้ว ในที่สุดสีหน้าเย็นชาของเขาก็อ่อนโยนลงมากไอเย็นบนร่า

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-21
  • ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ   บทที่ 404

    เจี่ยนอันอันโอดครวญอยู่บนเตียงอุ่นสักพักก็ลุกขึ้นนั่งวันนี้นางมีเรื่องต้องไปจัดการ เรือนของเสิ่นจือเจิ้งต้องสร้างไว้แต่เนิ่นๆ ถึงจะดีหลังคนทั้งสองอาบน้ำออกมาจากห้องก็เห็นชาวบ้านหลายคนมายืนอยู่ในลานเรือนแล้วพวกเขากำลังพูดอะไรบางเกี่ยวกับท่อนไม้เหล่านั้นฉู่อันเจ๋อกับเหยียนเซ่ายืนฟังชาวบ้านพูดอะไรอยู่หน้าท่อนไม้ซ่างชิวกล่าว “ท่อนไม้พวกนี้สามารถสร้างเรือนหลังใหญ่ได้เลยทีเดียว อย่างน้อยก็สร้างได้ห้าห้องเชียวละ”อวี๋ว่านพยักหน้าเอ่ยว่า “ท่อนไม้พวกนี้พอใช้งานจริงๆ เกรงแต่ว่าซื้อท่อนไม้มามากมายขนาดนี้ คงใช้เงินไปไม่น้อยเลยกระมัง”ยามนั้นเหล่าสาวใช้ทำอาหารเสร็จยกมาตั้งโต๊ะเรียบร้อย คนตระกูลฉู่มานั่งลงแล้วเริ่มรับประทานอาหารเจี่ยนอันอันมองคนในหมู่บ้านเหล่านั้นแล้วถามพวกเขาว่าจะกินข้าวด้วยกันหรือไม่?พวกชาวบ้านรีบโบกไม้โบกมือ บอกว่าพวกตนกินมื้อเช้ามาแล้วจ้าวลิ่วเห็นอาหารเต็มโต๊ะเหล่านั้นแล้วก็น้ำลายไหลอย่างอดไม่อยู่ใบหน้าของเขาแสดงความอิจฉาออกมาถ้าที่บ้านเขาสามารถกินอาหารอร่อยแบบนี้ได้ก็ดีน่ะสิหลังกินอาหารอย่างรวดเร็ว เจี่ยนอันอันกับฉู่จวินสิงก็พาพวกชาวบ้านไปยังที่พักของกวน

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-21
  • ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ   บทที่ 405

    เจี่ยนอันอันรีบหยิบยาแก้อักเสบกระปุกหนึ่งออกมาจากในมิติเพื่อทำลายความอึดอัดนี้“พี่ใหญ่ วันนี้ข้ายังต้องให้ยาแก้อักเสบท่านอีก แบบนี้ร่างกายท่านจะได้ดีขึ้นเร็วหน่อย”เสิ่นจือเจิ้งไม่ได้พูดอะไร สายตายังคงจ้องมองฉู่จวินสิงอย่างเย็นชาเขายื่นมือข้างหนึ่งออกมารอให้เจี่ยนอันอันให้ยาแก้อักเสบเจี่ยนอันอันแทงเข็มให้ยาแก้อักเสบให้เสิ่นจือเจิ้งอย่างคล่องแคล่วเสียงเคาะประตูดังขึ้นเวลานั้นเองเสียงเจียงหว่านเอ๋อร์ดังมาจากข้างนอก“ท่านพี่ ข้าได้ยินคังเอ๋อร์บอกว่าแม่นางเจี่ยนมาหา”“ข้าเข้าไปได้หรือไม่?”เจี่ยนอันอันมองไปทางเสิ่นจือเจิ้ง เห็นเขาขมวดคิ้ว สีหน้าเผยความรำคาญใจออกมา“ห้ามเข้ามา ตอนนี้ข้าไม่อยากเห็นเจ้า” เสิ่นจือเจิ้งกล่าวอย่างอารมณ์ไม่ดี“ท่านพี่ ข้า...”“ไปให้พ้น!”เจียงหว่านเอ๋อร์ที่ยืนอยู่หน้าประตูได้ยินคำพูดนี้ดังมาจากในห้องแล้วก็รู้สึกน้อยใจเหตุใดพอเจี่ยนอันอันมาแล้ว เสิ่นจือเจิ้งจึงมีท่าทีหงุดหงิดรำคาญนางเช่นนี้นางทำผิดอะไรกันแน่ ตอนนี้แค่อยากเห็นเสิ่นจือเจิ้งก็ยังกลายเป็นความเพ้อฝัน?เจียงหว่านเอ๋อร์หมุนตัวจากไปทั้งดวงตาแดงก่ำนางอัดอั้นตันใจเหลือจะกล่าวจึงวิ่ง

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-21
  • ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ   บทที่ 406

    มองดูร่างกายผอมบางของเจียงหว่านเอ๋อร์สั่นเทิ้มเบาๆ เพราะร้องไห้เจี่ยนอันอันเดินเข้าไปนั่งด้านข้างนางยกมือตบหลังเจียงหว่านเอ๋อร์อย่างแผ่วเบา“พี่สะใภ้อย่าร้องไห้อีกเลย ข้าคิดว่าท่านคงเข้าใจข้าผิดเป็นแน่”ทว่าเจียงหว่านเอ๋อร์ฟังคำว่าพี่สะใภ้แล้วกลับรู้สึกว่าไม่รื่นหูเอาเสียเลยนางนึกถึงคำพูดที่เสิ่นจือเจิ้งบอกนางเมื่อวาน บอกว่าเจี่ยนอันอันเป็นน้องหญิงของเขา บอกให้นางดีต่อเจี่ยนอันอันบัดนี้เจี่ยนอันอันยังจะมาเรียกนางว่าพี่สะใภ้อีกหรือว่าความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาจะแน่นแฟ้นใกล้ชิดมากกว่าเดิม!เจียงหว่านเอ๋อร์ยิ่งคิดก็ยิ่งเสียใจ ตัวนางไม่ได้มีรูปโฉมงดงามอย่างเจี่ยนอันอันไม่ได้มีความสามารถแบบเจี่ยนอันอันที่สามารถถอนวิชาไสยศาสตร์ของเฉียนซื่อได้แต่ถึงอย่างไรนางก็ให้กำเนิดทายาทเพื่อเสิ่นจือเจิ้ง ซ้ำยังล้มป่วยเพราะเหตุนี้หรือว่าการทุ่มเททั้งหมดของนางจะไม่มากพอ?ในทางกลับกัน เจี่ยนอันอันแค่ช่วยถอนวิชาไสยศาสตร์ให้เสิ่นจือเจิ้งด้วยซ้ำไปหลังจากที่เสิ่นจือเจิ้งคืนสติก็รักและทะนุถนอมเจี่ยนอันอันมากจะไม่ให้นางน้อยใจและว้าวุ่นใจได้อย่างไรเจียงหว่านเอ๋อร์ไม่พูดอะไร แต่ร่างกายของนา

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-21
  • ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ   บทที่ 1

    เจี่ยนอันอันยังคงงัวเงีย รู้สึกเหมือนมีใครบางคนกำลังจับมือของนางและบังคับให้นางกดนิ้วลงบนบางสิ่งบางอย่างนางตอบสนองทันทีด้วยการฟาดฝ่ามือกลับไปเต็มแรงทันใดนั้นก็มีเสียง ‘เพียะ’ ดังขึ้นตามด้วยเสียงคำรามอย่างเกรี้ยวกราดของชายวัยกลางคน“นังเด็กอกตัญญู กล้าดียังไงมาทำร้ายบิดาของเจ้า! ข้าจะส่งเจ้าไปหามารดาที่ตายไปแล้วของเจ้าเดี๋ยวนี้!”เมื่อเจี่ยนอันอันได้ยินคำพูดนั้น หัวใจของนางพลันเย็นเยียบทันทีคนบ้าอะไรกล้าด่าแม่ของนางเช่นนี้ รนหาที่ตาย!เจี่ยนอันอันลืมตาขึ้นทันที เห็นชายแปลกหน้าในชุดโบราณกำลังเงื้อมมือขึ้นหมายจะฟาดหน้านางเจี่ยนอันอันแค่นเสียงเย็นชา ก่อนจะเตะเข้าที่ท้องของชายคนนั้นเต็มแรงชายคนนั้นถูกเตะจนถอยหลังไปหลายก้าวกว่าจะหยุดลงได้ในฐานะที่เป็นกั๋วกงแห่งแคว้นไท่ยวน ถูกบุตรีแท้ ๆ ทำร้าย ซ้ำยังถูกทำร้ายต่อหน้าธารกำนัลเช่นนี้อีกใบหน้าของเจี่ยนกั๋วกงเขียวคล้ำด้วยความโกรธ เขาจ้องมองเจี่ยนอันอันด้วยดวงตาแดงก่ำเขาก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าว หมายจะบีบคอเจี่ยนอันอันให้ตายทันใดนั้น ฮูหยินรองก็รีบพูดขึ้นว่า “นายท่าน ตอนนี้ยังฆ่านางไม่ได้นะเจ้าคะ”“หากนางตาย ใครจะไปแต่งกับเยียน

    Terakhir Diperbarui : 2024-08-27
  • ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ   บทที่ 2

    บ่าวรับใช้รับคำสั่ง รีบหยิบเชือกออกมาเพื่อจะมัดตัวเจี่ยนอันอันแต่เจี่ยนอันอันกลับคว้าเชือกไว้ได้ ก่อนจะก้าวอาด ๆ มาตรงหน้าเจี่ยนกั๋วกงนางเคลื่อนไหวรวดเร็วจนเจี่ยนกั๋วกงไม่ทันตั้งตัว และเชือกก็ถูกคล้องเข้าที่ลำคอของเขาแล้วเจี่ยนอันอันดึงเชือกจนแน่น ทำให้เจี่ยนกั๋วกงหายใจไม่ออกทันทีนางตวาดเสียงเย็นชา “ตาเฒ่าน่ารังเกียจ! หนังสือตัดขาดนั่นเจ้าเก็บรักษาไว้ให้ดี อย่าทำหายเสียเล่า”“จำคำพูดของเจ้าวันนี้ไว้ให้ดี วันหน้าเมื่อข้าโบยบินขึ้นสูง เจ้าก็อย่ามาร้องไห้ฟูมฟายขอคืนดีกับข้าแล้วกัน!”สิ้นประโยค เจี่ยนอันอันก็เตะเจี่ยนกั๋วกงจนล้มลงกับพื้นฮูหยินรองรีบวิ่งมาพยุงเจี่ยนกั๋วกง ก่อนจะหันมาถลึงตาใส่เจี่ยนอันอัน“เจี่ยนอันอัน นังลูกทรพี! เจ้ากล้าตบตีบิดาแท้ ๆ ของเจ้าได้อย่างไร”“พวกข้าดูแลเจ้าให้เติบโตมาแท้ ๆ แต่เจ้ากลับไม่รู้จักบุญคุณ แถมยังคิดฆ่าบิดาของเจ้าอีก!”“จวนกั๋วกงของเรา ไยจึงเลี้ยงดูเด็กเนรคุณเช่นเจ้าออกมาได้”ในขณะเดียวกัน เจี่ยนหลิงเยว่บุตรสาวของฮูหยินรองก็เดินเข้ามานางด่าเจี่ยนอันอันอย่างโกรธจัด “เจี่ยนอันอัน ทางที่ดีเจ้าไปตายอยู่ข้างนอกเสีย แล้วอย่ากลับมาที่นี่อีก”

    Terakhir Diperbarui : 2024-08-27

Bab terbaru

  • ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ   บทที่ 406

    มองดูร่างกายผอมบางของเจียงหว่านเอ๋อร์สั่นเทิ้มเบาๆ เพราะร้องไห้เจี่ยนอันอันเดินเข้าไปนั่งด้านข้างนางยกมือตบหลังเจียงหว่านเอ๋อร์อย่างแผ่วเบา“พี่สะใภ้อย่าร้องไห้อีกเลย ข้าคิดว่าท่านคงเข้าใจข้าผิดเป็นแน่”ทว่าเจียงหว่านเอ๋อร์ฟังคำว่าพี่สะใภ้แล้วกลับรู้สึกว่าไม่รื่นหูเอาเสียเลยนางนึกถึงคำพูดที่เสิ่นจือเจิ้งบอกนางเมื่อวาน บอกว่าเจี่ยนอันอันเป็นน้องหญิงของเขา บอกให้นางดีต่อเจี่ยนอันอันบัดนี้เจี่ยนอันอันยังจะมาเรียกนางว่าพี่สะใภ้อีกหรือว่าความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาจะแน่นแฟ้นใกล้ชิดมากกว่าเดิม!เจียงหว่านเอ๋อร์ยิ่งคิดก็ยิ่งเสียใจ ตัวนางไม่ได้มีรูปโฉมงดงามอย่างเจี่ยนอันอันไม่ได้มีความสามารถแบบเจี่ยนอันอันที่สามารถถอนวิชาไสยศาสตร์ของเฉียนซื่อได้แต่ถึงอย่างไรนางก็ให้กำเนิดทายาทเพื่อเสิ่นจือเจิ้ง ซ้ำยังล้มป่วยเพราะเหตุนี้หรือว่าการทุ่มเททั้งหมดของนางจะไม่มากพอ?ในทางกลับกัน เจี่ยนอันอันแค่ช่วยถอนวิชาไสยศาสตร์ให้เสิ่นจือเจิ้งด้วยซ้ำไปหลังจากที่เสิ่นจือเจิ้งคืนสติก็รักและทะนุถนอมเจี่ยนอันอันมากจะไม่ให้นางน้อยใจและว้าวุ่นใจได้อย่างไรเจียงหว่านเอ๋อร์ไม่พูดอะไร แต่ร่างกายของนา

  • ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ   บทที่ 405

    เจี่ยนอันอันรีบหยิบยาแก้อักเสบกระปุกหนึ่งออกมาจากในมิติเพื่อทำลายความอึดอัดนี้“พี่ใหญ่ วันนี้ข้ายังต้องให้ยาแก้อักเสบท่านอีก แบบนี้ร่างกายท่านจะได้ดีขึ้นเร็วหน่อย”เสิ่นจือเจิ้งไม่ได้พูดอะไร สายตายังคงจ้องมองฉู่จวินสิงอย่างเย็นชาเขายื่นมือข้างหนึ่งออกมารอให้เจี่ยนอันอันให้ยาแก้อักเสบเจี่ยนอันอันแทงเข็มให้ยาแก้อักเสบให้เสิ่นจือเจิ้งอย่างคล่องแคล่วเสียงเคาะประตูดังขึ้นเวลานั้นเองเสียงเจียงหว่านเอ๋อร์ดังมาจากข้างนอก“ท่านพี่ ข้าได้ยินคังเอ๋อร์บอกว่าแม่นางเจี่ยนมาหา”“ข้าเข้าไปได้หรือไม่?”เจี่ยนอันอันมองไปทางเสิ่นจือเจิ้ง เห็นเขาขมวดคิ้ว สีหน้าเผยความรำคาญใจออกมา“ห้ามเข้ามา ตอนนี้ข้าไม่อยากเห็นเจ้า” เสิ่นจือเจิ้งกล่าวอย่างอารมณ์ไม่ดี“ท่านพี่ ข้า...”“ไปให้พ้น!”เจียงหว่านเอ๋อร์ที่ยืนอยู่หน้าประตูได้ยินคำพูดนี้ดังมาจากในห้องแล้วก็รู้สึกน้อยใจเหตุใดพอเจี่ยนอันอันมาแล้ว เสิ่นจือเจิ้งจึงมีท่าทีหงุดหงิดรำคาญนางเช่นนี้นางทำผิดอะไรกันแน่ ตอนนี้แค่อยากเห็นเสิ่นจือเจิ้งก็ยังกลายเป็นความเพ้อฝัน?เจียงหว่านเอ๋อร์หมุนตัวจากไปทั้งดวงตาแดงก่ำนางอัดอั้นตันใจเหลือจะกล่าวจึงวิ่ง

  • ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ   บทที่ 404

    เจี่ยนอันอันโอดครวญอยู่บนเตียงอุ่นสักพักก็ลุกขึ้นนั่งวันนี้นางมีเรื่องต้องไปจัดการ เรือนของเสิ่นจือเจิ้งต้องสร้างไว้แต่เนิ่นๆ ถึงจะดีหลังคนทั้งสองอาบน้ำออกมาจากห้องก็เห็นชาวบ้านหลายคนมายืนอยู่ในลานเรือนแล้วพวกเขากำลังพูดอะไรบางเกี่ยวกับท่อนไม้เหล่านั้นฉู่อันเจ๋อกับเหยียนเซ่ายืนฟังชาวบ้านพูดอะไรอยู่หน้าท่อนไม้ซ่างชิวกล่าว “ท่อนไม้พวกนี้สามารถสร้างเรือนหลังใหญ่ได้เลยทีเดียว อย่างน้อยก็สร้างได้ห้าห้องเชียวละ”อวี๋ว่านพยักหน้าเอ่ยว่า “ท่อนไม้พวกนี้พอใช้งานจริงๆ เกรงแต่ว่าซื้อท่อนไม้มามากมายขนาดนี้ คงใช้เงินไปไม่น้อยเลยกระมัง”ยามนั้นเหล่าสาวใช้ทำอาหารเสร็จยกมาตั้งโต๊ะเรียบร้อย คนตระกูลฉู่มานั่งลงแล้วเริ่มรับประทานอาหารเจี่ยนอันอันมองคนในหมู่บ้านเหล่านั้นแล้วถามพวกเขาว่าจะกินข้าวด้วยกันหรือไม่?พวกชาวบ้านรีบโบกไม้โบกมือ บอกว่าพวกตนกินมื้อเช้ามาแล้วจ้าวลิ่วเห็นอาหารเต็มโต๊ะเหล่านั้นแล้วก็น้ำลายไหลอย่างอดไม่อยู่ใบหน้าของเขาแสดงความอิจฉาออกมาถ้าที่บ้านเขาสามารถกินอาหารอร่อยแบบนี้ได้ก็ดีน่ะสิหลังกินอาหารอย่างรวดเร็ว เจี่ยนอันอันกับฉู่จวินสิงก็พาพวกชาวบ้านไปยังที่พักของกวน

  • ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ   บทที่ 403

    เห็นฉู่จวินสิงไม่พอใจจริงๆ เจี่ยนอันอันก็ดึงมือเขามาพลางแสดงท่าทางบอกให้เขานั่งลงข้างตนเอง“เอาละ ที่ข้าพูดไปเมื่อครู่ ความจริงก็แค่หลอกท่านเล่น”“ข้าจะบอกความจริงให้ท่านฟังก็แล้วกัน เสิ่นจือเจิ้งเป็นพี่ใหญ่ของข้า”พี่ใหญ่อะไรกัน เจ้าคิดว่าข้าจะเชื่องั้นรึ?ฉู่จวินสิงมุ่นคิ้ว สายตาจ้องดวงตาเจี่ยนอันอันเขม็งหมายจะค้นหาพิรุธจากแววตาของนางเจี่ยนอันอันเห็นว่าเป้าหมายของตนเองบรรลุแล้วก็ไม่อยากแกล้งเขาอีกแต่เห็นท่าทางหึงหวงของเขาแล้วก็ชักรู้สึกกลัวขึ้นมาเจี่ยนอันอันแลบลิ้น เอ่ยยิ้มๆ ว่า “ตอนนี้ข้าจะพูดเรื่องจริงจังแล้ว ท่านฟังแล้วก็อย่าตกใจเกินไปนะ”ฉู่จวินสิงไม่ส่งเสียง เขาอยากฟังเหมือนกันว่าเจี่ยนอันอันจะพูดอะไรออกมาเจี่ยนอันอันเก็บรอยยิ้มกลับไป กล่าวด้วยสีหน้าจริงจังว่า “เสิ่นจือเจิ้งคือพี่ใหญ่ของข้าจริงๆ”“ที่อยู่ในร่างกายเขาตอนนี้ ไม่ใช่เสิ่นจือเจิ้งคนเดิม แต่เป็นพี่ชายแท้ๆ ของข้า”เห็นฉู่จวินสิงมีท่าทางเหมือนฟังไม่เข้าใจ เจี่ยนอันอันก็เล่าเรื่องของคนทั้งสองออกมาจนหมดฉู่จวินสิงยืนยันว่าเจี่ยนอันอันไม่ได้โกหกเขาแล้ว ในที่สุดสีหน้าเย็นชาของเขาก็อ่อนโยนลงมากไอเย็นบนร่า

  • ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ   บทที่ 402

    “ข้าเข้าไปดูได้หรือไม่?” ฉู่จวินสิงค่อนข้างสนใจห้องอาบน้ำนั่นมากทีเดียวเจี่ยนอันอันส่ายหน้าเบาๆ “ห้องอาบน้ำนี้มีแค่ข้าที่สามารถเข้าไปได้ คนนอกเข้าไปไม่ได้”ฉู่จวินสิงร้องอ้อคำหนึ่งแล้วก็ไม่ได้พูดอะไรอีกเห็นฉู่จวินสิงมีท่าทางผิดหวังเช่นนั้น เจี่ยนอันอันก็ได้แต่เปลี่ยนหัวข้อสนทนา“จวินสิง ข้ามีเรื่องอยากบอกท่าน ท่านฟังแล้วอย่าตกใจเกินไปนะ”ฉู่จวินสิงเลิกคิ้วขึ้นน้อยๆ เจี่ยนอันอันเป็นคนที่ทะลุมิติมาเขายังรับได้ตอนนี้ยังมีเรื่องไหนที่ทำให้เขาตกใจได้อีกหรือเจี่ยนอันอันนึกสนุกขึ้นมากะทันหัน ทันใดนั้นก็อยากแกล้งฉู่จวินสิงขึ้นมานางดึงมือฉู่จวินสิงมาอยู่ตรงหน้าตนเองแล้วก้มหน้าเล่นมือเขาไปมา“ท่านก็รู้เรื่องที่เสิ่นจือเจิ้งต้องคุณไสย หลังจากข้าแก้คุณไสยที่เฉียนซื่อทำใส่เขา เขาก็ได้สติคืนมา”“เขาจำคนในตระกูลเสิ่นไม่ได้ แต่เขากลับจำข้าได้”เจี่ยนอันอันกล่าวถึงตรงนี้ก็เงยหน้ามองฉู่จวินสิง อยากเห็นความเปลี่ยนแปลงบนสีหน้าเขาฉู่จวินสิงขมวดคิ้วแน่น สีหน้าที่แต่เดิมอ่อนโยนก็ค่อยๆ บึ้งตึงขึ้นมาอดีตฮ่องเต้มีประสงค์จะประทานสมรสให้ทั้งสองครอบครัว เขาพอรู้มาบ้างไม่มากก็น้อยแต่ยามนั้นเจี

  • ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ   บทที่ 401

    คนทั้งหลายออกมานอกร้านเพื่อดูคนงานของที่ร้านขนท่อนไม้มาข้างนอกเซิ่งฟางอดพูดไม่ได้ว่า “ท่อนไม้เยอะขนาดนี้ พวกเจ้าจะขนกลับไปที่หมู่บ้านชิงสุ่ยกันยังไง”“ไม่อย่างนั้นพวกเจ้ารออยู่ที่นี่ก่อน ข้ากลับที่ว่าการอำเภอไปเอารถม้ามาสักสองคันดีหรือไม่”เจี่ยนอันอันโบกมือยิ้มๆ “พี่ใหญ่เซิ่งอย่าลืมสิว่าข้ามีถุงเฉียนคุนอยู่”“ท่อนไม้พวกนี้สามารถเอาเก็บไว้ในถุงเฉียนคุนได้”คำพูดของเจี่ยนอันอันทำให้เซิ่งฟางนึกขึ้นมาได้ขุมทรัพย์ในเมืองอินเป่ยก็ถูกเจี่ยนอันอันเก็บไว้ในถุงเฉียนคุนเหมือนกันไม่ใช่หรือมีเพียงเจี่ยนอันอันกับฉู่จวินสิงที่รู้ว่านั่นไม่ใช่ถุงเฉียนคุน แต่เป็นมิติที่ติดตัวเจี่ยนอันอันมาต่างหากเจ้าของร้านได้ยินบทสนทนาระหว่างทั้งสองแล้วก็นึกสงสัยขึ้นมาหมู่บ้านชิงสุ่ยขึ้นชื่อว่าเป็นสถานที่แสนยากจนในเมืองอินเป่ยสตรีผู้นี้สามารถล้วงเงินจำนวนมากขนาดนั้นออกมาโดยไม่กะพริบตาดูอย่างไรนางก็ไม่เหมือนคนหมู่บ้านชิงสุ่ยกลับเป็นแม่นางน้อยหน้าตาพริ้มเพราผู้นั้นเสียอีกที่เป็นไปได้มากว่าคงเป็นคนหมู่บ้านชิงสุ่ยไม่มีใครรู้ว่าเจ้าของร้านกำลังคิดอะไรอยู่ เจี่ยนอันอันก็ไม่สนว่าจะมีคนล่วงรู้เรื่องที่ต

  • ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ   บทที่ 400

    เจี่ยนอันอันเมื่อได้ยินก็มีความสุขขึ้นมาหากว่าได้ในราคาที่ถูกลงแล้วยังไม่เอาอีก ก็คงจะโง่เขลาแล้วในเมื่อสามารถใช้เงินน้อยลงเพื่อซื้อไม้ชั้นดีได้ แน่นอนว่านางต้องย่อมยินดี“พี่เซิ่ง เช่นนั้นก็อย่ารอช้ากันเลย พวกเราไปซื้อไม้กันตอนนี้เถอะ”ทั้งสี่คนนั่งบนรถม้า แล้วเดินทางมุ่งหน้าไปยังร้านค้าไม่นานพวกเขาก็มาถึงยังประตูร้านขายไม้ ทั้งสี่คนลงจากรถม้า แล้วเดินก้าวใหญ่เข้าไปในร้านค้าเถ้าแก่ร้านเมื่อเห็นว่าเซิ่งฟางมา ก็รีบออกมาต้อนรับจากด้านหลังโต๊ะ“นายอำเภอเซิ่ง วันนี้มาได้อย่างไรกัน ต้องการซื้อไม้อย่างนั้นหรือ?”เซิ่งฟางพยักหน้าออกมาเบาๆ “ข้าต้องการซื้อไม้เอาไปสร้างบ้าน ที่เจ้ามีไม้ดีอะไรแนะนำบ้างหรือไม่?”เถ้าแก่ร้านเดิมก็ขอบคุณเซิ่งฟางที่ช่วยเขาตามไม้ที่หายไปกลับมา แน่นอนว่าย่อมต้องพยายามช่วยเขาเลือกไม้ออกมาสามชนิดเจี่ยนอันอันมองไปยังเถ้าแก่ร้านที่มีอายุกว่าห้าสิบปี ตัวสูงผอม แต่แรงกลับมีอยู่ไม่น้อยเขานำไม้ทั้งสามชนิดวางไว้ด้านหน้าของพวกเขา รอให้พวกเขาเลือกที่ตนเองชื่นชอบเท่านั้นเจี่ยนอันอันไม่เข้าใจเรื่องของไม้เช่นนี้มากนักนางเพียงจ่ายเงิน ส่วนเรื่องการเลือกนั่น คงต้อ

  • ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ   บทที่ 399

    เจี่ยนอันอันไม่ได้ใส่ใจมากนัก“ข้าเพียงแค่ดื่มไปเล็กน้อยเท่านั้น กลับเป็นเหวินอิงที่ดื่มไปค่อนข้างมาก”เจี่ยนอันอันกัดฟันแล้วยิ้มให้ฉู่จวินสิง แล้วอดไม่ได้ที่จะเรอออกมาเซิ่งฟางฟังทั้งสองคนพูดคุยกัน ก็รีบหันกายกลับมา เมื่อเห็นว่าเจี่ยนอันอันกลับมาแล้ว ใบหน้าของเขาก็ค่อยๆ เผยรอยยิ้มขึ้นมา“น้องอันอันกลับมาแล้ว”“เจ้ารีบพูดมา ว่าได้พบเหวินอิงหรือไม่?”“ตอนนี้นางเป็นอย่างไรบ้าง คิดถึงข้าหรือไม่?”เซิ่งฟางเป็นเหมือนราวกับปืนใหญ่ ที่ถามคำถามออกมามากมายอารมณ์ของเขาในตอนนี้ดูตื่นเต้นมากเสียยิ่งกว่าใคร ดูเหมือนว่าเจี่ยนอันอันไม่เพียงแต่ได้พบกับเจี่ยนอันอัน ยังจะดื่มเหล้ากับนางอีกด้วยเจี่ยนอันอันหยิบถ้วยชาบนโต๊ะหินขึ้นมา ดื่มน้ำชาเข้าไปคำหนึ่ง เพื่อระงับอาการเรอเอาหล้าออกมานั้นลงไปเซิ่งฟางจ้องไปยังเจี่ยนอันอันอย่างไม่เลื่อนสายตาไปที่ใด รอเพียงแต่ให้นางพูดถึงเรื่องของเหวินออกมาเจี่ยนอันอันนั่งลงบนม้าหิน แล้วโบกมือให้ฉู่จวินสิงและเซิ่งฟางนั่งลงซ่างตงเยว่ในตอนนี้เองก็ถูกคำพูดของพวกเขาปลุกให้ตื่นขึ้นมาแล้ว เมื่อเห็นว่าเจี่ยนอันอันกลับมา ในที่สุดนางก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก“รอ

  • ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ   บทที่ 398

    เหวินอิงยิ่งพูดก็ยิ่งโมโห ยังสบถคำหยาบคายออกมาอีกหลายคำนางดื่มเหล้าผลไม้ในชามไปจนหมดในตอนที่รินให้ตัวเองเพิ่มนั้น เหวินอิงถึงได้พบว่า เหล้าในชามของเจี่ยนอันอันยังเหลืออีกกว่าครึ่ง“ทำไมเจ้าถึงได้ไม่ดื่มมัน หรือว่ารังเกียจที่เหล้าผลไม่ที่ข้าซื้อมาไม่อร่อย?”เหวินอิงพูดขึ้นพลางลิ้มรสที่มีในปาก เหล้านี่ก็อร่อยดีนี่ในกลิ่นหอมของเหล้า ยังผสมไปด้วยรสผลไม้จางๆเจี่ยนอันอันยิ้มออกมา แล้วหยิบเหล้าขึ้นมาจิบไปอีกคำ“เจ้าอย่ามัวแต่มาดื่มเหล้าให้หมด กินอาหารให้มากเข้า”“อาหารสี่จานนี่ข้าคนเดียวคงจะกินไม่หมด เจ้าก็กินเสียหน่อย”เจี่ยนอันอันมองไปที่อาหารทั้งสี่จานบนโต๊ะ ดูเมือนว่าจะอร่อยเสียยิ่งกว่าอาหารทั้งหมดเมื่อครั้งก่อนที่นางมายังค่ายเทียนอวิ๋นเสียอีก“ค่ายเทียนอวิ๋นมีคนทำอาหารแล้วหรือ?” เจี่ยนอันอันอดไม่ได้ที่จะถามออกไป“อย่าพูดถึงเลย ในหมู่พี่น้องที่คลุ้มคลั่งเหล่านั้นของข้า ก็มีคนที่เคยเป็นพ่อครัวมาก่อน”“ในตอนนั้นเขาตายอย่างน่าอนาถที่สุด หลังจากที่ทำร้ายพี่น้องไปหลายคนแล้ว เขาก็เชือดคอตัวเอง”เหวินอิงพูดมาจนถึงตรงนี้ ก็รินเหล้าให้เจี่ยนอันอันจนเต็ม“ในเมื่อเจ้าบอกว่าคนพวกนั้

DMCA.com Protection Status