Share
บทที่ 156
Related chapter
ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ บทที่ 157
เจี่ยนอันอันเห็นซ่างตงเยว่นั่งอยู่ที่โต๊ะโดยที่ไม่ได้กินข้าวแม้แต่เม็ดเดียวดวงตาของนางบวมช้ำจากการร้องไห้ เห็นได้ชัดว่านางร้องไห้มาทั้งคืนเจี่ยนอันอันจึงพูดปลอบอย่างอ่อนโยนว่า “ตงเยว่ อย่าเสียใจไปเลย เจ้ากินข้าวเถิด”“พ่อของเจ้าจะไม่ได้ถูกขังอยู่ที่ที่ว่าการอำเภอนานนัก ข้าจะพาพ่อของเจ้ากลับมาให้ได้”ทุกคนในที่นั้นก็พากันช่วยกันปลอบซ่างตงเยว่ ให้นางกินข้าวเสียก่อนเมื่อซ่างตงเยว่ได้ยินเจี่ยนอันอันยืนยันซ้ำๆ ว่านางจะพาซ่างชิวกลับมาให้ได้ในที่สุดนางก็ยอมยกตะเกียบขึ้นและเริ่มกินข้าวฉู่จวินสิงพูดเสียงเข้มว่า “เมื่อกินข้าวเสร็จแล้ว ข้าก็จะไปที่ว่าการอำเภอพร้อมกับอันอันด้วย”“ข้าอยากเห็นนักว่า นายอำเภอผู้นั้นมีกี่หัวให้ข้าฟันออกมาได้”เมื่อเจี่ยนอันอันได้ยินว่าฉู่จวินสิงจะไปด้วย นางก็รีบตอบรับทันทีไม่นานทุกคนก็กินข้าวเสร็จเรียบร้อย เจี่ยนอันอันก็เตรียมตัวออกเดินทางไปยังที่ว่าการอำเภอเซิ่งฟางในฐานะอดีตเจ้าเมืองอินเป่ยย่อมตามไปด้วย ส่วนเหยียนเซ่าก็กลัวว่าฉู่จวินสิงไปที่ว่าการอำเภอแล้วจะถูกนายอำเภอกลั่นแกล้งเขาในฐานะผู้ใต้บังคับบัญชาของฉู่จวินสิง จึงขอตามไปที่ว่าการอำเภอด้วย
ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ บทที่ 158
เจ้าหน้าที่เฝ้ายามทั้งสองมองดาบในมืออย่างตะลึงงัน มันถูกกระบี่ของเซิ่งฟางฟันขาดเป็นสองท่อนพวกเขาโกรธจนคำรามลั่น จากนั้นก็ใช้ดาบที่หักนั้นพุ่งเข้าหาเซิ่งฟางอีกครั้งเซิ่งฟางกล่าว “ช่างไม่รู้จักเป็นรู้จักตายจริงๆ”เขาหลบคมดาบในมือของเจ้าหน้าที่เฝ้ายามอย่างง่ายดาย จากนั้นหนึ่งกระบี่แทงเข้าไปที่แขนของเจ้าหน้าที่เฝ้ายามคนหนึ่งทันใดนั้น เจ้าหน้าที่ผู้นั้นร้อง “โอ๊ย” หนึ่งเสียงดาบก็พลันหลุดร่วงลงสู่พื้นเจ้าหน้าที่อีกคนหนึ่งเห็นดังนั้น สีหน้าก็เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วเขารีบหันตัวกลับไปวิ่งตรงไปยังหน้าประตูที่ว่าการอย่างรีบร้อน เคาะประตูอย่างรุนแรง“เปิดประตูเร็ว ฆ่าคนแล้ว!”ทันใดนั้น ประตูที่ว่าการก็เปิดออก ปรากฏว่ามีเจ้าหน้าที่อีกห้าหกคนวิ่งออกมาในมือพวกเขาแต่ละคนถือดาบใหญ่ จ้องมองเซิ่งฟางด้วยสายตาที่เปี่ยมไปด้วยโทสะเจ้าหน้าที่คนนั้นที่ถูกกระบี่แทงเข้าที่แขน เห็นสหายกรูกันออกมาเขาก็ชี้นิ้วไปยังเซิ่งฟางพลางตะโกนด้วยโทสะ “วันนี้เจ้าไม่มีทางหนีรอดไปได้ จงยอมจำนนเสียโดยดี บางทีใต้เท้าของเราจะเมตตาไว้ชีวิตเจ้า!”เจ้าหน้าที่อีกผู้หนึ่งก็ตวาดเสียงดังด้วยความเดือดดาล “พวกเราบุกไปพร้อม
ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ บทที่ 159
นายอำเภอกล่าวพลางก้าวลงจากบันไดด้วยความรวดเร็วเขาคว้าดาบจากมือของเจ้าหน้าที่แล้วฟันใส่เซิ่งฟางทันใดนั้นเอง ฉู่จวินสิงที่นั่งอยู่บนรถม้าก็กระโดดขึ้นไปกลางอากาศเขามาถึงตรงหน้านายอำเภอแล้วเตะดาบในมือของนายอำเภอกระเด็นออกไปนายอำเภอถูกเตะจนถึงกับตะลึงงันในทันทีขณะที่เขายังตะลึงอยู่ ฉู่จวินสิงก็ได้คว้าดาบใหญ่ขึ้นมาพาดบนลำคอของเขานายอำเภอตกใจจนขาสั่นและเหงื่อเย็นผุดขึ้นมาบนหน้าผากเขารีบขอความเมตตา “ท่านจอมยุทธ์โปรดไว้ชีวิต ท่านจอมยุทธ์มีอะไรก็พูดกันดีๆ เถิด”เหล่าเจ้าหน้าที่คนอื่นๆ เห็นใต้เท้าของตนเองถูกจับ ต่างก็ตกใจจนหน้าซีดเผือดพวกเขามองหน้ากัน แต่ไม่มีใครกล้าเข้าไปช่วยนายอำเภอเจี่ยนอันอันมองการเคลื่อนไหวของฉู่จวินสิงที่คล่องแคล่วราวกับสายน้ำ นางอดไม่ได้ที่จะตะลึงอยู่ครู่หนึ่งฉู่จวินสิงร้ายกาจนักนะ ถึงกับใช้วิชาตัวเบาได้แล้วก่อนหน้านี้เขายังทำท่าว่าเดินไม่ไหว ให้นางช่วยพยุงเขาขึ้นรถม้าตอนแรกเจี่ยนอันอันก็ยังสงสัยอยู่ ว่าร่างกายของฉู่จวินสิงไม่ใช่ว่าฟื้นฟูจนเกือบสมบูรณ์แล้วหรือเหตุใดเขายังทำท่าเหมือนเดินไม่ไหวอยู่อีกแท้จริงแล้วทั้งหมดที่เขาทำไปล้วนแสร้งแสดงทั้งส
ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ บทที่ 160
นายอำเภอไม่กล้าพูดอะไรมาก ได้แต่พาพวกเขาไปที่เรือนจำทันทีที่เดินเข้าไปในเรือนจำ นายอำเภอก็เห็นเจ้าหน้าที่ห้าหกคนที่นอนกระจัดกระจายอยู่บนพื้นพวกเขาทุกคนหมดสติไป ไม่รู้ว่าตายหรือยังมีชีวิตอยู่หัวใจของนายอำเภอเต้นระรัวด้วยความกังวลเจี่ยนอันอันหันไปถามเซิ่งฟาง “เมื่อครู่ซ่างชิวถูกลงโทษที่ใด?”เซิ่งฟางที่แบกซ่างชิวอยู่ ชี้ไปยังมุมลึกสุดของเรือนจำ“เมื่อครู่ข้าเจอซ่างชิวอยู่ตรงนั้น”เจี่ยนอันอันจึงสั่งให้ฉู่จวินสิงคุมตัวนายอำเภอเดินไปยังส่วนลึกสุดของเรือนจำเมื่อมาถึงจุดที่ทำการลงโทษ พวกเขาก็เห็นว่ามีคนสองคนนอนอยู่ที่นั่นนายอำเภอเมื่อเห็นน้องเขยของตน ในที่สุดก็ไม่อาจทนได้อีก ขาอ่อนแรงจนทรุดนั่งลงกับพื้นจบแล้ว น้องเขยของเขาคงเคราะห์ร้ายมากกว่าดีเป็นแน่หากอวี้เฟิ่งรู้เรื่องนี้เข้า คงต้องถลกหนังเขาให้ได้เป็นแน่แท้เจี่ยนอันอันสังเกตเห็นสายตาของนายอำเภอจับจ้องไปยังเจ้าหน้าที่นายหนึ่งที่นอนคว่ำอยู่บนพื้นบนใบหน้าของเจ้าหน้าที่ผู้นั้นมีแผลฉกรรจ์รอยใหญ่ที่เลือดสดยังคงไหลไม่หยุดเจี่ยนอันอันเตะนายอำเภอไปหนึ่งที พลางถามเสียงเย็น “เจ้ามองเขาทำไม หรือว่าคนผู้นี้เป็นญาติของเจ้า?”น
ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ บทที่ 1
เจี่ยนอันอันยังคงงัวเงีย รู้สึกเหมือนมีใครบางคนกำลังจับมือของนางและบังคับให้นางกดนิ้วลงบนบางสิ่งบางอย่างนางตอบสนองทันทีด้วยการฟาดฝ่ามือกลับไปเต็มแรงทันใดนั้นก็มีเสียง ‘เพียะ’ ดังขึ้นตามด้วยเสียงคำรามอย่างเกรี้ยวกราดของชายวัยกลางคน“นังเด็กอกตัญญู กล้าดียังไงมาทำร้ายบิดาของเจ้า! ข้าจะส่งเจ้าไปหามารดาที่ตายไปแล้วของเจ้าเดี๋ยวนี้!”เมื่อเจี่ยนอันอันได้ยินคำพูดนั้น หัวใจของนางพลันเย็นเยียบทันทีคนบ้าอะไรกล้าด่าแม่ของนางเช่นนี้ รนหาที่ตาย!เจี่ยนอันอันลืมตาขึ้นทันที เห็นชายแปลกหน้าในชุดโบราณกำลังเงื้อมมือขึ้นหมายจะฟาดหน้านางเจี่ยนอันอันแค่นเสียงเย็นชา ก่อนจะเตะเข้าที่ท้องของชายคนนั้นเต็มแรงชายคนนั้นถูกเตะจนถอยหลังไปหลายก้าวกว่าจะหยุดลงได้ในฐานะที่เป็นกั๋วกงแห่งแคว้นไท่ยวน ถูกบุตรีแท้ ๆ ทำร้าย ซ้ำยังถูกทำร้ายต่อหน้าธารกำนัลเช่นนี้อีกใบหน้าของเจี่ยนกั๋วกงเขียวคล้ำด้วยความโกรธ เขาจ้องมองเจี่ยนอันอันด้วยดวงตาแดงก่ำเขาก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าว หมายจะบีบคอเจี่ยนอันอันให้ตายทันใดนั้น ฮูหยินรองก็รีบพูดขึ้นว่า “นายท่าน ตอนนี้ยังฆ่านางไม่ได้นะเจ้าคะ”“หากนางตาย ใครจะไปแต่งกับเยียน
ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ บทที่ 2
บ่าวรับใช้รับคำสั่ง รีบหยิบเชือกออกมาเพื่อจะมัดตัวเจี่ยนอันอันแต่เจี่ยนอันอันกลับคว้าเชือกไว้ได้ ก่อนจะก้าวอาด ๆ มาตรงหน้าเจี่ยนกั๋วกงนางเคลื่อนไหวรวดเร็วจนเจี่ยนกั๋วกงไม่ทันตั้งตัว และเชือกก็ถูกคล้องเข้าที่ลำคอของเขาแล้วเจี่ยนอันอันดึงเชือกจนแน่น ทำให้เจี่ยนกั๋วกงหายใจไม่ออกทันทีนางตวาดเสียงเย็นชา “ตาเฒ่าน่ารังเกียจ! หนังสือตัดขาดนั่นเจ้าเก็บรักษาไว้ให้ดี อย่าทำหายเสียเล่า”“จำคำพูดของเจ้าวันนี้ไว้ให้ดี วันหน้าเมื่อข้าโบยบินขึ้นสูง เจ้าก็อย่ามาร้องไห้ฟูมฟายขอคืนดีกับข้าแล้วกัน!”สิ้นประโยค เจี่ยนอันอันก็เตะเจี่ยนกั๋วกงจนล้มลงกับพื้นฮูหยินรองรีบวิ่งมาพยุงเจี่ยนกั๋วกง ก่อนจะหันมาถลึงตาใส่เจี่ยนอันอัน“เจี่ยนอันอัน นังลูกทรพี! เจ้ากล้าตบตีบิดาแท้ ๆ ของเจ้าได้อย่างไร”“พวกข้าดูแลเจ้าให้เติบโตมาแท้ ๆ แต่เจ้ากลับไม่รู้จักบุญคุณ แถมยังคิดฆ่าบิดาของเจ้าอีก!”“จวนกั๋วกงของเรา ไยจึงเลี้ยงดูเด็กเนรคุณเช่นเจ้าออกมาได้”ในขณะเดียวกัน เจี่ยนหลิงเยว่บุตรสาวของฮูหยินรองก็เดินเข้ามานางด่าเจี่ยนอันอันอย่างโกรธจัด “เจี่ยนอันอัน ทางที่ดีเจ้าไปตายอยู่ข้างนอกเสีย แล้วอย่ากลับมาที่นี่อีก”
ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ บทที่ 3
ในตอนนั้นเอง เจี่ยนอันอันก็เห็นหน้าจอขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นเบื้องหน้านางบนหน้าจอนั้นมีข้อความว่า [ต้องผูกชะตากับเยียนอ๋องเท่านั้นจึงจะเปิดมิติได้ มิเช่นนั้นมิติจะระเบิดภายในสิบวินาที][ไม่ทราบว่าจะทำการผูกชะตาหรือไม่?]เจี่ยนอันอันที่เพิ่งยิ้มแย้มอย่างสดใส ยามนี้หน้าถอดสีทันทีเมื่อเห็นว่าการนับถอยหลังของมิติเริ่มขึ้น เจี่ยนอันอันไม่มีเวลาคิดมาก รีบตะโกนในใจว่า “ผูกสิ ข้าจะผูกชะตา!”การนับถอยหลังของมิติหยุดลง และมีข้อความปรากฏขึ้นอีกครั้งว่า [ผูกชะตาสำเร็จ มิติถูกเปิดแล้ว]เจี่ยนอันอันรีบดึงยาชนิดใหม่ออกมาจากมิติและโยนเข้าปากทันทีโดยไม่คิดลังเลในเมื่อหนีการแต่งงานไม่ได้ นางก็ต้องเริ่มวางแผนสำหรับวันข้างหน้าก่อนอื่นนางต้องสะสมเสบียงจำนวนมาก เพื่อให้ในวันที่ถูกเนรเทศ จะได้ไม่ต้องทนทุกข์ทรมานไปกับคนในครอบครัวของจวนเยียนอ๋องในเมื่อบิดาของร่างเดิมตั้งใจจะตัดขาดกับนาง เช่นนั้นนางก็จะขนทรัพย์สินของจวนกั๋วกงไปให้หมดก่อนเจี่ยนอันอันหลับตาแล้วกล่าวในใจว่า “ล่องหน ไปยังคลังสมบัติของจวนกั๋วกง”ทันใดนั้นร่างกายของนางก็หายไป วินาทีถัดมานางก็มาปรากฏตัวในคลังสมบัติของจวนกั๋วกงผ้าไหมแพรพรร
ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ บทที่ 4
เพื่อที่จะไล่พ่อครัวหลวงเหล่านี้ออกไป เจี่ยนอันอันจึงหยิบผงยาถ่ายออกจากมิติแล้วโปรยใส่หน้าพวกเขาหลังจากพ่อครัวหลวงหลายคนสูดผงยาระบายเข้าไปได้ไม่นาน พวกเขาก็เริ่มบ่นปวดท้อง แล้วรีบกุมท้องวิ่งออกจากห้องเครื่องกันไปหมดเจี่ยนอันอันฮัมเพลงไปพลาง กินขนมไปพลาง พร้อมกับโยนขนมและอาหารจากห้องครัวหลวงทั้งหมดเข้าไปในมิติของนางนางเหลือบมองผักและธัญพืชที่วางเรียงไว้อย่างเป็นระเบียบ รวมถึงเนื้อที่ถูกหั่นไว้แล้วเจี่ยนอันอันคิดว่าต้องนำวัตถุดิบเหล่านี้ไปด้วยถึงจะดีเมื่อถูกเนรเทศ นางจะได้ใช้วัตถุดิบเหล่านี้ทำอาหารอร่อย ๆ ได้เมื่อคิดได้ดังนั้น เจี่ยนอันอันก็รีบขนวัตถุดิบทั้งหมดลงในมิติทันทีหลังจากเจี่ยนอันอันออกจากห้องเครื่องหลวง นางก็คิดว่าควรจะลองไปดูเยียนอ๋องผู้นั้นสักหน่อยวินาทีต่อมา นางก็ปรากฏตัวในคุกโดยพลันในขณะนั้น ฉู่จวินสิงซึ่งก็คือเยียนอ๋องกำลังถูกทรมานอย่างหนักร่างกายของเขาถูกทุบตีจนหนังเปิดเนื้อแตก เสื้อผ้าอาภรณ์ก็ถูกย้อมไปด้วยโลหิตจนแดงฉานแม้จะเป็นเช่นนั้น ฉู่จวินสิงก็ไม่ส่งเสียงครวญครางแม้แต่น้อยเจี่ยนอันอันอดไม่ได้ที่จะยกนิ้วโป้งให้เขานางรู้สึกชื่นชมเขาจากใจจริงว่
Latest chapter
ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ บทที่ 160
ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ บทที่ 159
ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ บทที่ 158
ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ บทที่ 157
ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ บทที่ 156
ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ บทที่ 155
ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ บทที่ 154
ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ บทที่ 153
ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ บทที่ 152
