Share
บทที่ 115
Related chapter
ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ บทที่ 116
ฉู่จวินสิงนั่งตัวตรง พูดออกมาอย่างน่าเกรงขาม “ล้วนแต่เป็นเรื่องที่ผ่านไปแล้ว ก็อย่าพูดถึงมันอีกเลย ทุกคนนั่งลงกินข้าวกันเถอะ”ฮูหยินใหญ่เองก็เรียกให้พวกเขานั่งลงซ่างชิวและคนอื่นๆ เมื่อเห็นฉากนี้เข้า ในใจก็เกิดรู้สึกความอบอุ่นขึ้นมาหลายปีมาแล้วที่ไม่มีคนปฏิบัติกับพวกเขาเช่นนี้ซ่างชิวและคนอื่นๆ ต่างก็รู้สึกว่า คนในครอบครัวนี้ล้วนแต่ไม่ใช่คนเลวพวกเขาคู่ควรแล้วที่จะให้พวกเขาทำงานหนักให้หลังจากที่ทุกคนนั่งลงแล้ว ซ่างชิวหยิบชามและตะเกียบขึ้นมาก่อนอีกทั้งสี่คนเมื่อเห็นเข้า ก็หยิบชามและตะเกียบขึ้นมาเริ่มกินในตอนที่พวกเขาเนื้อกระต่ายและเนื้อไก่ฟ้า ดวงตาก็ค่อยๆ แดงรื้นขึ้นมาหลายปีมาแล้วที่พวกเขาไม่ได้กินเนื้ออร่อยๆ เช่นนี้และยังมีข้าวชามนี้ อร่อยเสียยิ่งกว่าธัญพืชที่พวกเขากินเสียอีกไม่นานอาหารในจานก็หมดไปหลังจากที่ซ่างชิวและทุกคนกินอาหารกันเสร็จแล้วก็รีบไปทำงานรอจนเมื่อทุกคนออกไปแล้ว ฮูหยินใหญ่ถึงได้พูดออกมาข้างหูของเจี่ยนอันอัน“อันอัน ข้ามองเห็นความตั้งใจของเจ้าแล้ว เจ้าเป็นหญิงสาวที่ดี ลูกชายของข้าสามารถแต่งกับเจ้าได้ ช่างเป็นความโชคดีของเขา”เจี่ยนอันอันเมื่อได้ยิน
ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ บทที่ 117
เจี่ยนอันอันนำเสื้อผ้าของฉู่จวินสิงมอบให้ฉู่อันเจ๋อ“เจ้านำเสื้อผ้านี้มอบให้ฉู่จวินสิงเปลี่ยนเสียเถอะ ข้าว่าเสื้อผ้าของเขาเองก็ไม่อาจสวมใส่ได้แล้ว โยนทิ้งไปเสีย”ฉู่อันเจ๋อรีบส่งเสียงตอบรับ แล้วหยิบเสื้อผ้าชุดใหม่เข้าไปในห้องช่วยฉู่จวินสิงเปลี่ยนเหล่าสาวใช้นำเสื้อผ้าของทุกคนมาซักโชคดีที่นางที่สถานที่ตากผ้าอยู่ในสวน หลังจากที่พวกนางซักเสื้อผ้าเสร็จแล้ว ก็นำมาตากแดดในสวนตอนนี้พวกเขาไม่อาจจะเป็นเหมือนกับก่อนหน้านั้น ที่จะถอดเสื้อผ้าแล้วโยนทิ้งได้ตามใจชอบแล้วทำได้เพียงแต่หยิบเสื้อผ้าเก่าๆ ขึ้นมาเปลี่ยนรอจนเมื่อฉู่จวินสิงเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว เจี่ยนอันอันถึงได้เดินเข้าไปในห้องนางตรวจสอบบาดแผลภายนอกของฉู่จวินสิง บนนั้นเริ่มตกสะเก็ดแล้วบาดแผลเองก็ไม่มีการเปื่อยเน่าเจี่ยนอันอันฉีดยาให้กับฉู่จวินสิงอีกครั้ง หวังเพียงแต่ว่าเขาจะดีขึ้นโดยเร็วฉู่จวินสิงมองไปยังเจี่ยนอันอันที่วุ่นวายอยู่กับการฉีดยาให้เขา เขาก็พูดออกมา “เจ้าไม่อยากแต่งงานกับข้าใช่หรือไม่?”เจี่ยนอันอันเมื่อเห็นว่าฉู่จวินสิงถามเขาออกมาตรงๆ เช่นนี้ นางก็พูดออกมาตรงๆ “ตอนนี้ข้าไม่อยากแต่งกับท่านจริงๆ เพราะอย
ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ บทที่ 118
ทว่าแม้แต่ฉู่จวินหลุนในตอนนี้เองก็ยังคิดไม่ออกว่าท้ายที่สุดแล้วใครกันที่จะเป็นวางยาให้กับฉู่จื่อซีนอกจากนี้แล้ว พวกเขาตอนนี้ยังอยู่ในเมืองอินเป่ย บวกกับไม่อาจตามหาคนวางยาพิษคนนั้นได้เจี่ยนอันอันก็เป็นกังวลขึ้นมาเล็กน้อย ภายในคลังยาในห้วงมิติของนาง ทั้งหมดล้วนแต่เป็นยาตะวันตกและยาสิทธิบัตรจีนหากจะแก้พิษในร่างกายของฉู่จื่อซี จะต้องใช้วัสดุยาที่หายากถึงจะถูกนางต้องการวัสดุยา ทว่าตอนนี้ไม่มีวัสดุยาที่จะขุดขึ้นมาได้เจี่ยนอันอันมองไปยังร้านค้าอีกครั้ง และก็ไม่อาจหาวัสดุยาที่จะนำมาแก้พิษได้และในตอนที่เจี่ยนอันอันกำลังเป็นกังวลอยู่นั้น เบื้องหน้าของนางก็ปรากฏภารกิจห้วงมิติใหม่ขึ้นมา[จูบฉู่จวินสิง ก็จะได้คลังวัสดุยา ด้านในมีวัสดุยาหายากเป็นจำนวนมาก]ในตอนที่เจี่ยนอันอันมองเห็นภารกิจของห้วงมิตินี้นั้น มุมปากก็อดที่จะกระตุกขึ้นมาไม่ได้ห้วงมิตินี้กำลังล้อนางเล่นหรืออย่างนั้น?ทำไมถึงได้ให้นางทำภารกิจเช่นนี้ จะไม่อาจมอบภารกิจที่ปกติเสียหน่อยให้นางอย่างนั้นหรือ?ความคิดของเจี่ยนอันอันเพิ่งจะเกิดขึ้น ก็มองเห็นภารกิจของห้วงมิติแสดงข้อความใหม่ขึ้นมา[ภารกิจทั่วไปดูจะไม่มีความหมายจนเ
ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ บทที่ 119
เมื่อถูกเจี่ยนอันอันพูดออกมาเช่นนี้ ฟางอิ๋งก็ตื่นตกใจเสียนใบหน้าซีดขาว นางอดไม่ได้ที่จะก้าวถอยกลับไปก้าวหนึ่ง“เจ้าหมายความว่า เดิมทีคนที่ถูกวางยาพิษ ควรจะเป็นข้า เป็นข้าที่ทำให้จื่อซีกลายเป็นแบบนี้?”เมื่อคิดว่าฉู่จื่อซีที่ถูกวางยาพิษนั้น สี่ปีมานี้ไม่อาจจะได้ยินเสียงและไม่อาจพูดได้ที่แท้ผู้ร้ายตัวจริง กลับกลายเป็นนาง!ทันใดนั้นจมูกก็แสบร้อนขึ้นมา กอดร่างกายเล็กๆ ของฉู่จื่อซีเอาไว้ ร้องไห้ออกมาอย่างเจ็บปวดเสียงร้องของนางดึงดูดให้สมาชิกคนอื่นๆ ในตระกูล พวกเขาต่างก็หันมามองยังฟางอิ๋งอย่างไม่เข้าใจ“เกิดอะไรขึ้น จู่ๆ ทำไมถึงได้ร้องไห้ออกมาแบบนี้กัน?” ฮูหยินใหญ่มายังเบื้องหน้าของทั้งสามคนอย่างปวดใจเล็กน้อยฮูหยินรองเองก็มองไปยังฟางอิ๋งด้วยใบหน้าเป็นกังวล ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงได้ร้องไห้ออกมาจนกลายเป็นเช่นนี้ไปได้ฉู่จวินหลุนได้ยินเสียงความเคลื่อนไหวในลานดังขึ้น ก็เรียกให้เด็กรับใช้แบกเขาออกมาฉู่จื่อซีเมื่อเห็นว่าแม่ของเขาร้องไห้ เขาก็รีบเอื้อมมือเล็กๆ ออกมาเช็ดน้ำตาให้กับฟางอิ๋งเจี่ยนอันอันเหลือบมองสมาชิกในตระกูลที่อยู่รอบๆ นางรู้สึกว่าเรื่องนี้จำเป็นต้องบอกกับทุกคนนางให้ฉ
ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ บทที่ 120
นางรู้ว่าฉู่จวินหลุนไม่ชอบฉู่ชางเหยียนเพื่อไม่ให้ทั้งสองคนทะเลาะกัน นางก็เลยหยิบชาขึ้นมาดื่มแทนเหล้าฉู่ชางเหยียนในตอนนั้นเองก็ไม่ได้แสดงท่าทีแปลกประหลาดใดออกมาหลังจากที่เขาดื่มชาไปแล้วก็ไม่ได้รั้งอยู่นาน ลุกขึ้นออกไปด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มในตอนนั้นที่ฉู่จวินหลุนและฟางอิ๋งทั้งสองคนก็ไม่ได้คิดถึงเรื่องอื่นอีกเพราะอย่างไรแล้วเมื่ออยู่ในจวนจิ้นอ๋อง ฉู่ชางเหยียนคิดจะทำร้ายพวกเขา เขาเองก็ต้องชั่งน้ำหนักความสารชมารถของตนเองหลังจากที่ฉู่จวินหลุนพูดเรื่องในปีนั้นออกมา เหล่าสมาชิกในตระกูบที่อยู่ที่นั่นทุกคนต่างก็เข้าใจกันขึ้นมาจะต้องเป็นฉู่ชางเหยียนที่ลอบวางยาเอาไว้ในน้ำชาเขาจะต้องคิดอยากจะฆ่าฉู่จวินหลุนแน่!เมื่อเป็นเช่นนี้ เขาก็จะสามารถแย่งชิงบัลลังก์ฮ่องเต้ได้อย่างสบายใจหลังจากที่เจี่ยนอันอันได้ยินแล้ว ก็ถามออกมาอย่างไม่เข้าใจ “ในเมื่อเขาคิดอยากจะทำร้ายพวกเจ้า ทำไมถึงได้วางยาที่แพร่กระจายได้ช้าเช่นนี้มาทำร้ายพี่สะใภ้ใหญ่กัน?”ฟางอิ๋งในตอนนี้ น้ำตาก็หยุดไหลลงแล้วนางใช้แขนเสื้อเช็ดน้ำตาบนใบหน้า ก่อนจะพูดออกมา “ถ้วยชาในตอนนั้น เดิมทีเพื่อให้ฉู่จวินหลุนดื่ม ทว่าในตอนน
ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ บทที่ 121
เจี่ยนอันอันหันไปมองยังฉู่จวินสิง ก็พบใบหน้าเศร้าสร้อยของเขา ในใจของนางก็รู้สึกเจ็บปวดอย่างไม่รู้สาเหตุนางพึมพำออกมา “ที่จริงแล้ว วัตถุดิบเหล่านี้อยากจะได้มาก็ไม่ใช่เรื่องยากจนเกินไป เพียงแต่ต้องการให้ท่านร่วมมือด้วย”ฉู่จวินสิงเมื่อได้ยิน ในตาก็เผยร่องรอยแห่งความหวังออกมาเขาคว้ามือของเจี่ยนอันอันเอาไว้ “ต้องให้ข้าร่วมมืออย่างไร เจ้ารีบบอกออกมาก็พอแล้ว”เจี่ยนอันอันคิดจะดึงมือกลับมา แต่เมื่อคิดถึงภารกิจของห้วงมิตินั้น นางก็ล้มเลิกความตั้งใจไปเมื่อรับรู้ได้ถึงความอบอุ่นจากฝ่ามือของฉู่จวินสิง ก็สูดลมหายใจเข้าลึกในที่สุดก็รวบรวมความกล้าแล้วพูดออกมา “ขอเพียงแค่สามารถจูบกับท่าน ข้าก็จะสามารถได้รับคลังวัสดุยา ที่นั่นมีวัตถุดิบยาที่จะช่วยแก้พิษได้”ฉู่จวินสิงมองไปยังเจี่ยนอันอันด้วยสายตาลึกซึ้ง นานกว่าเขาจะพ่นออกมาสี่คำ“ข้าเข้าใจแล้ว”เจี่ยนอันอันไม่รู้ว่าฉู่จวินสิงหมายความว่าอย่างไร เขาเห็นด้วยแล้วหรือว่าจะไม่เห็นด้วยกัน?เมื่อเห็นว่าฉู่จวินสิงไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก มีเพียงแค่สายตาที่จับจ้องเขม็งมายังตนเองเท่านั้นใบหน้าของเจี่ยนอันอันก็แดงก่ำไปจนทั่วนางรีบพยายามจะดึงมือกล
ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ บทที่ 122
เมื่อเห็นว่าเจี่ยนอันอันวิ่งออกไปด้วยความตื่นตระหนก มุมปากของฉู่จวินสิงก็ยกขึ้นเป็นรอยยิ้มน่ามองความอบอุ่นบนริมฝีปากยังคงหลงเหลืออยู่ ฉู่จวินสิงยกมือขึ้น ไล้ไปยังริมฝีปากของตนเองเขาไม่เคยจูบกับใครมาก่อน แต่ความรู้สึกนี้ดูเหมือนว่าจะไม่เลวเลยเจี่ยนอันอันวิ่งออกไปยังลานบ้าน แก้มของนางเห่อร้อนขึ้น หัวใจก็เต้นแรงอย่างบ้าคลั่งนางนั่งอยู่ในลานบ้าน ใช้มือพัดให้ตนเองเพียงแค่อยากลบภาพฉากเมื่อครู่นี้ให้หายออกไปจากสมองจนหมดสิ้นโชคดีที่ท้ายที่สุดแล้วก็สามารถทำภารกิจของห้วงมิติได้สำเร็จ และก็สามารถเลือกวัสดุยาที่ช่วยฉู่จื่อซีแก้พิษได้และก็เป็นในตอนที่เจี่ยนอันอันเลือกวัสดุยาอยู่นั้น ซ่างชิวที่ทำงานอยู่ด้านหลังเรือนอยู่ตลอดเวลาก็เดินเข้ามา“แม่นาง น้ำที่พวกเราเอามาไม่เพียงพอใช้ ข้าอยากจะกลับไปเอาน้ำมาอีกสักสองถัง”เจี่ยนอันอันไม่ได้ห้ามเอาไว้ ปล่อยให้ซ่างชิวกลับไปตักน้ำมาซ่างชิวกลับไม่ได้ตักน้ำในเรือนนี้ แต่กลับไปยังบ้านของตนเองไม่นานนัก เขาก็เลือกถังน้ำมาสองถังแล้วย้อนกลับมาเจี่ยนอันอันเองก็อยากรู้ว่าพวกเขาทำงานกันอย่างไรบ้างนางเดินไปยังด้านหลังเรือน ก็พบว่าด้านหลังเรือนนั้น
ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ บทที่ 123
เจี่ยนอันกลอกตา หลังจากที่นางหรี่ไฟเตาหลอมยาแล้ว ก็เดินมายังเบื้องหน้าของฉู่จวินสิงนางถลึงตาใส่ฉู่จวินสิงอย่างอารมณ์ไม่ดีนัก “นี่ ท่านคิดจะทำอะไรกัน? ที่นี่มีผู้ชายอยู่ตั้งมากมาย ท่านไม่ยอมให้เขาพาไปให้ปลดทุกข์ ทำไมจะต้องเป็นข้าด้วย?”ฉู่จวินสิงไม่ได้โมโหเพราะว่าคำพูดของเจี่ยนอันอัน มุมปากกลับยกเป็นรอยยิ้มขึ้นมาเจี่ยนอันอันเห็นว่าฉู่จวินสิงยังคงยิ้มออกมา นางคิดอยากจะเหวี่ยงหมัดต่อยเขากลับไปบนเตียงจริงๆฉู่จวินสิงเก็บรอยยิ้ม แล้วพูดออกมาอย่างจริงจัง “ข้าไม่ชอบชอบแตะต้องผู้อื่นมาโดยตลอด แม้แต่จะเป็นฉู่อันเจ๋อก็ไม่ได้”เจี่ยนอันอันโมโหเสียจนอยากจะกระอักเลือดออกมาอะไรที่เรียกว่าไม่ชอบให้ผู้อื่นแตะต้องกัน ตลอดทางมานี้ ฉู่อันเจ๋อแบกเขามาไม่น้อยและเมื่อวานนี้เขายังให้ฉู่อันเจ๋อประคองเขาออกมาจากบ้านในขณะที่เจี่ยนอันอันกำลังจะพูดคำในใจ กลับพบว่าฉู่จวินสิงพูดออกมาด้วยใบหน้าร้อนรน “ข้าจะทนไม่ไหวแล้ว รีบพาข้าไปปลดทุกข์เถอะ”เจี่ยนอันอันถูกฉู่จวินสิงทำให้พ่ายแพ้ไปนางใช้แขนข้างหนึ่งประคองฉู่จวินสิงมาอย่างอารมณ์ไม่ดีนัก ก่อนจะคล้องลงบนไหล่ของตนเองทั้งสองคนเดินมุ่งตรงไปยังห้องปลดทุกข
Latest chapter
ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ บทที่ 160
ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ บทที่ 159
ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ บทที่ 158
ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ บทที่ 157
ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ บทที่ 156
ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ บทที่ 155
ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ บทที่ 154
ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ บทที่ 153
ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ บทที่ 152
