LOGINShare
บทที่ 74 ปรับความเข้าใจ
Last Updated:
2025-02-18 11:32:30
Related chapters
ผู้ชายสารเลว บทที่ 75 ว่าที่ลูกสะใภ้
บทที่ 75 ว่าที่ลูกสะใภ้"ขอบคุณลูก ขอบคุณจริงๆ" ทั้งสองต่างสวมกอดกันด้วยความโหยหา ความอบอุ่นที่ได้รับมันทำให้เธอเกิดความรู้สึกหลายอย่างจนบอกไม่ถูก น้ำตาที่ไหลออกมามันมีแต่ความดีใจและโล่งอก"ขอบคุณนะคะที่ยังรักพายเหมือนเดิม ทั้งที่พายเกลียดแม่มาตลอดชีวิต""ช่างเถอะลูก อะไรที่แล้วมาก็ให้มันผ่านไป เราเริ่มต้นกันใหม่นะลูก""ค่ะ.." พะพายคลี่ยิ้มให้แม่บางๆ หากเธอไม่ให้อภัยแม่วันนี้เธออาจจะเสียใจในวันข้างหน้า ในวันที่เธอต้องยืนอย่างโดดเดี่ยวจริงๆ "พายไม่โกรธไม่เกลียดแม่แล้วนะ พายเหลือแม่คนเดียวแล้วจริงๆ ขอบคุณที่ทำให้พายไม่รู้สึกโดดเดี่ยวอีก ขอบคุณจริงๆที่เดินเข้ามาพูดความจริง ถ้าพายไม่ได้ฟังความจริงจากปากแม่วันนี้พายคงเป็นเด็กเนรคุณที่เกลียดแม่ผู้ใหญ่กำเนิด""อย่าพูดแบบนั้นเลย แม่เข้าใจพาย..ไม่ไม่อยากให้พายโทษตัวเองอีกแล้ว เรากลับมาอยู่ด้วยกันนะลูก" เด็กสาวพยักหน้าเบาๆแล้วกอดแม่อีกครั้ง"แม่รู้ไหมว่ากอดของแม่อบอุ่นแค่ไหน""มันเป็นกอดที่แม่เฝ้ารอเหมือนกัน แม่รักพายนะลูก""ขอบคุณค่ะ แต่ตอนนี้พายต้องเข้าเรียนแล้ว เอาไว้พายจะโทรหาแม่นะคะ""จ้ะ..แล้วเจอกันนะลูก" ทั้งสองกอดล่ำลากันอีกครั้งแล้วแยก
Last Updated : 2025-02-18ผู้ชายสารเลว บทที่ 76 ดัดนิสัย
บทที่ 76 ดัดนิสัย"..." พะพายนั่งตัวแข็งทื่อกับคำพูดของธารน้ำ เธอไม่รู้จะทำอะไรต่อดี ตอนนี้แก้มเธอคงแดงเอามากๆ แน่เลย ก่อนจะหันมาถลึงตาใส่ภารันแล้วหยิกแขนเขาเพราะเขาเอาแต่ทำลอยหน้าลอยตาใส่"กินข้าวต่อดีกว่า..""พี่พี~" เด็กสาวทำหน้าบึ้งเมื่อภารันตักข้าวมาจ่อริมฝีปาก เธอเหลือบตามองพ่อกับแม่เขาเพราะทั้งสองกำลังมองเธออยู่ แล้วจึงยกมือมาปิดหน้าแต่ก็อ้าปากกินข้าวที่เขาป้อน ทำเอาพายุหลุดขำด้วยความเอ็นดูเด็กสาว"หึหึ..น่ารักน่าเอ็นดูจริงๆ" มาเฟียใหญ่เอ่ยขึ้นก่อนจะหันมาตักข้าวป้อนภรรยาบ้าง ความน่ารักของพะพายทำให้เขาคิดถึงความน่ารักของภรรยาเมื่อครั้งที่คบกันแรกๆ และธารน้ำก็เป็นแบบนั้นมาตลอด หญิงสาวยิ้มให้สามีอย่างเขินอาย"ป๊ายุน่ารักจังเลยค่ะ""นี่แหละตัวพ่อความเจ้าเล่ห์" ธารน้ำพูดขึ้นอย่างยิ้มๆ แล้วหันมามองหน้าลูกชาย พะพายเองก็หันมามองแฟนหนุ่ม"พี่พีเจ้าเล่ห์เหมือนป๊ายุนี่เอง" ทั้งสองหนุ่มมองหน้ากันแล้วหัวเราะชอบใจ"ก็ฉันลูกใครล่ะ แต่เจ้าเล่ห์น้อยกว่าพ่อแล้วกัน หึหึ.." เขาหัวเราะขบขันก่อนทั้งสี่คนจะหันมากินข้าวต่อ พะพายอมยิ้มจนตาหยีเมื่อถูกตามใจ "กินข้าวเยอะ...แก้มตุ่ยแล้ว""ไม่ชอบเหรอคะ แก้ม
Last Updated : 2025-02-18ผู้ชายสารเลว บทที่ 77 มาเฟียง้อเมีย
บทที่ 77 มาเฟียง้อเมีย"พาย...เปิดประตูก่อน อย่าหนีหน้าแบบนี้ มาคุยกันก่อน" ภารันยังยืนกรานอยู่หน้าห้องเพื่อให้พะพายมาเปิดประตูห้องให้เขา แต่คนข้างในกลับเงียบเฉยไม่ได้สนใจอะไรเลย"เย็นสดชื่นดีจัง" พะพายยืนอาบน้ำอยู่ใต้ฝักบัวอย่างสบายใจเฉิบ เพราะเสียงน้ำตกกระทบพื้นกระเบื้องกลบเสียงภารันหมด เธอเลยไม่ได้สนใจเขานานหลายนาทีที่เด็กสาวอาบน้ำและเมื่ออาบเสร็จก็เดินนวยนาดออกมาจากห้องน้ำด้วยเสื้อคลุมอาบน้ำสวมทับร่างกายเปลือยเปล่าไว้ พะพายยิ้มแป้นเมื่อเห็นชุดนอนกระโปรงลายการ์ตูนวางอยู่บนเตียงนอน"คุณแม่ก็วัยรุ่นดีนะเนี่ย ชอบใส่ชุดนอนแบบนี้ด้วย" เธอคลายปมเชือกออกแล้วถอดเสื้อคลุม หยิบชุดนอนกระโปรงมาสวมใส่และเมื่อเสร็จแล้วก็เดินไปเป่าผมหน้ากระจก แม้จะแอบหวั่นใจไม่น้อยเพราะภารันเงียบไปแบบนี้เขาคงคิดหาทางทำอะไรอยู่แน่ๆ "ขนลุก พี่พีต้องคิดทำอะไรอยู่แน่ๆ" ว่าจบเธอก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาภารัน รอไม่นานเขาก็รับสาย(ออกมาคุยกันหน่อย)"พี่พีคิดจะทำอะไร บอกพายมาเดี๋ยวนี้นะ"(ฉันไม่ได้จะทำอะไร ออกมาคุยกันหน่อย ฉันนอนคนเดียวไม่ได้ เธอก็รู้ว่าฉันติดเธอมากแค่ไหน) พะพายย่นจมูกใส่แล้ววางโทรศัพท์ลงบนเตียง"ไม่ค
Last Updated : 2025-02-18ผู้ชายสารเลว บทที่ 78 เริ่มต้นกันใหม่
บทที่ 78 เริ่มต้นกันใหม่"หวานกันแบบนี้เมื่อไหร่จะแต่งคะ" มิลินได้ทีเอ่ยแซวเพื่อนรักจนคนโดนแซวไปแทบไม่เป็น พะพายเงยหน้าขึ้นมาสบตากับภารันเพื่ออยากให้เขาพูดอะไรสักอย่าง"หึ บอกเพื่อนเธอเองสิ ฉันแต่งตอนไหนก็ได้แต่ไม่รู้ว่า ว่าที่เจ้าสาวจะพร้อมแต่งด้วยไหม""พี่พี..พูดแบบนี้อีกแล้ว""พอๆ ก่อนอื่นพวกหนูขอไปเรียนก่อนนะคะ ไม่อยากได้เอฟ" มิลินรีบพูดขัดขึ้นทำให้พะพายทำหน้าตกใจ เธอลืมไปเสียสนิทว่ามีเรียน"เอ่อ...ไปเรียนก่อนนะคะ พายขอตัวก่อนนะ" เธอยื่นช่อดอกไม้ให้ชายหนุ่มด้วยความรีบร้อน "ฝากไว้ก่อนนะคะเดี๋ยวตอนเย็นพายเอาคืน" ว่าจบก็เดินออกไปพร้อมกับเพื่อนรักขณะที่ภารันยืนมองเธอด้วยรอยยิ้มหลังเลิกเรียน"พี่เดย์!" พะพายโบกมือเรียกลูกน้องหนุ่มเสียงหลงแต่ทว่ามิลินกลับปลีกตัวออกไปก่อนโดยไม่ได้บอกอะไรเพื่อนทำเอาเต้กับพะพายมองหน้ากันเลิ่กลั่ก "พี่พีไปไหนคะ ทำไมไม่มารับพายล่ะ""นายอยู่บริษัทครับ เคลียร์งานอยู่""อ่อ..แล้วนี่พี่เดย์จะไปส่งพายที่บ้านหรือพาพายไปหาพี่พีคะ" เด็กสาวถามต่อพลางหันไปมองมิลินซึ่งเธอนั้นขับรถออกไปแล้ว"ส่งที่บริษัทครับ""งั้นไปกันค่ะ" เธอก้าวเข้ามาในรถพร้อมกับโบกมือลาเต้ด้วย ดวงต
Last Updated : 2025-02-18ผู้ชายสารเลว บทที่ 79 แปลกใหม่
บทที่ 79 แปลกใหม่"ทำไมชอบหื่นกับพายจัง ที่นี่มันห้องทำงานพี่พีนะคะ""บางทีฉันก็อยากให้มันเป็นสนามรบ...ที่มีเธอนอนครางอยู่ใต้ร่างฉัน" ใบหน้าคมคายเกลือกไปมากับร่องอกขาวผ่อง พลางสูดดมกลิ่มหอมจากตัวพะพายเข้าปอดเฮือกใหญ่ "ฉันต้องการเธอตอนนี้" เขาเปล่งเสียงครางแหบพร่าใกล้ๆยอดปทุมถันสีสวยจนมันหดแข็งเป็นไต"อ๊ะ! พะ..พี่พี" ไม่ทันที่เธอจะได้ตั้งตัวภารันก็อ้าปากครอบยอดถันแล้วใช้ริมฝีปากกดเม้มเบาๆ นวดคลึงจนเธอหลุดเสียงครางในลำคอ ร่างกายเริ่มสั่นระริกกับสัมผัสชายหนุ่ม"อืม~" มาเฟียหนุ่มครางอื้อในลำคออย่างพอใจ มือหนาหยาบกร้านจากการจับปืนตะปบหน้าอกข้างซ้ายพะพายและออกแรงบีบเคล้นจนเธอรู้สึกเจ็บ "น่ากินขนาดนี้ เธอปฏิเสธฉันได้ยังไง""อ๊า~ พี่พีขา..พายจะ..เจ็บ" เธอแอ่นอกขึ้นพลางส่งสายตาหวานเยิ้มให้เขา ภารันแสยะยิ้มพอใจแล้วถอดริมฝีปากออก แล้วเลื่อนใบหน้าขึ้นมาซุกไซ้ลำคอระหงก่อนจะอ้าปากกัดคอเธอเบาๆ และมันสร้างความเจ็บปวดให้พะพายจนเธอเผลอกรีดร้องออกมา"หึหึ..คิดถึงสัมผัสนี้ไหม" เขาเอ่ยถามขณะที่มือหนากำลังยุ่มย่ามอยู่กับแก่นกายใหญ่ซึ่งมันพองตัวเต็มที่อยู่ใต้กางเกง ภารันจับแก่นกายออกมาชักรูดเบาๆแล้วเกี่ยวข
Last Updated : 2025-02-18ผู้ชายสารเลว บทที่ 80 บัณฑิตป้ายแดง
บทที่ 80 บัณฑิตป้ายแดง"พายขอเดาว่าพี่พีตื่นเต้นกับเซอร์ไพรส์พายมากแน่ๆ""ก็หนักอยู่ เพราะไม่รู้ว่าจะเจออะไรให้กุมขมับรึเปล่า""พี่พี~" พะพายอมยิ้มแล้วเลื่อนใบหน้าขึ้นมาหอมแก้มสากฟอดใหญ่ "อยากได้อะไรพายจะทำให้ทุกอย่างเลย รักพี่พีมากๆนะคะ""อ้อนเก่งแบบนี้ คืนนี้จัดอีกไหม...ยังไม่ค่อยอิ่ม""ไม่ได้แล้ว พายบอบช้ำไปทั้งตัวแล้วเห็นไหม" เธอชี้รอยช้ำที่แขนให้ภารันดูด้วยท่าทางออดอ้อน แต่มาเฟียหนุ่มกลับอมยิ้มด้วยความเอ็นดูจนเผลอก้มหน้าลงมาหอมขมับบางหนักๆ โดยไม่สนใจลูกน้องที่มายืนรอรับอยู่หน้าบริษัท"อยู่กับฉัน..ทนหน่อยนะ เพราะฉันไม่ชอบเซ็กซ์จืดชืด" ภารันก้มลงมากระซิบใกล้ๆ หูคนตัวเล็กแล้ววางเธอลงบนเบาะที่นั่งข้างคนขับ ก่อนจะเดินออกไปก็หันขยิบตาให้เด็กสาว"เบาๆหน่อย เดี๋ยวพะพายแหกอกกู" มาเฟียหนุ่มหันไปเตือนลูกน้องคนสนิทเสียงเข้มแล้วก้าวเข้าไปในรถ เดวิดก้มศีรษะเล็กน้อยแล้วจึงเดินไปขึ้นรถอีกคัน ขับตามหลังผู้เป็นนายไปติดๆหลายชั่วโมงต่อมาภารันขมวดคิ้วยุ่งขณะที่นอนรอพะพายอยู่บนเตียงนอนนานหลายชั่วโมงแล้ว เธอบอกเขาว่าจะลงไปข้างล่างเพื่อทำงานส่งอาจารย์พรุ่งนี้แต่นี่มันก็นานมากแล้ว เขาตัดสินใจก้าวลงจากเ
Last Updated : 2025-02-18ผู้ชายสารเลว บทที่ 81 เลี้ยงฉลอง (อลเวง)
บทที่ 81 เลี้ยงฉลอง (อลเวง)"อบอุ่นจังเลยค่ะ" พะพายยิ้มกว้างจนตาหยี และไม่ลืมที่จะยกมือไหว้ทุกคนอย่างนอบน้อมและนั่นก็ทำเอาภารันพึงพอใจกับแฟนตัวเองที่สุด"เราอยู่กันเป็นครอบครัวใหญ่ มันอาจจะดูวุ่นวายหน่อย แต่รับประกันได้ว่าอบอุ่นแน่นอน""พายเชื่อแล้ว พายสัมผัสได้ค่ะ ทุกๆคนใจถึงกันมากๆด้วย""มันแน่นอนอยู่แล้ว" ว่าจบก็หอมขมับบางอีกครั้งก่อนจะพาเธอเดินเข้าไปแนะนำตัวกับบรรดาอาๆ สุดหล่อทุกคนด้วยรอยยิ้มภูมิใจ20:00 ร้านอาหารแห่งหนึ่ง"คุณพ่อ...น้องแป้งอยากกินกุ้งอบวุ้นเส้น" เด็กสาวหน้าตาจิ้มลิ้มหันมาป้องปากกระซิบพ่อด้วยสีหน้าออดอ้อนทำเอาผู้เป็นพ่อหลุดยิ้ม"เดี๋ยวพ่อสั่งให้ มีใครจะเอาอะไรเพิ่มไหมลูก" เบิร์ดเงยหน้าขึ้นมาถามหลานๆทุกคนแล้วเรียกพนักงานมาจดเมนู"นี่ขอปลาหมึกนึ่งมะนาว" จูนี่ยกมือขึ้นสูงพลางสะกิดไหล่น้องชายด้วย"เจไม่เอาไร กินกับเจ๊" แฝดน้อยบุ้ยปากมาหาพี่สาวแล้วตักข้าวใส่ปาก เบิร์ดหันไปมองเฌอแตมกับเฌอเอมด้วยสีหน้าเป็นคำถาม"เอมขอผัดผัก แล้วก็ขอกุ้งทอดให้น้องเฟย์ครับ" เด็กหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาหันมายิ้มหวานให้กับน้องสาวที่นั่งยิ้มอยู่ข้างๆ เฟรย่าคลี่ยิ้มหวานให้พ่อกับแม่ที่นั่งอยู่ฝั่งตร
Last Updated : 2025-02-18ผู้ชายสารเลว บทที่ 82 ว่าที่แม่ยาย
บทที่ 82 ว่าที่แม่ยาย@หลายวันต่อมา"พาย วันนี้ไปกินหมูกระทะกัน" เต้เดินมากอดคอพะพายจากทางด้านหลัง มิลินเองก็เดินตามมาติดๆ พะพายคลี่ยิ้มให้และตอบเพื่อนเสียงอ่อน"ไปไม่ได้ วันนี้มีนัดแล้ว" เต้กับมิลินพร้อมใจกันกลอกตามองบน "อื้อ! อย่าแกล้งเพื่อนสิ~ พายมีนัดจริงๆนะ""นัดพาผัวไปไหว้แม่ยายรึไงย่ะ" มิลินถามแกมหยอกล้อแต่พะพายกลับพยักหน้าอย่างจริงจัง"ใช่แล้ว วันนี้พายนัดคุณแม่ไว้ว่าจะพาพี่พีไปหาน่ะ""เบื่อคนมีผัวว่ะ" เต้ทำหน้างอนๆใส่เพื่อนแต่ทว่าคนที่เงียบไปคือมิลินและความเงียบของมิลินก็ทำให้เขากับพะพายสงสัย "เงียบทำไมลิน เป็นอะไร?""เงียบเฉยๆ เอ่อ..พรุ่งนี้ฉันไม่ว่างนะ พวกแกมีนัดไรกันไหม?""ก็ว่าจะชวนไปกินกาแฟ แล้วไม่ว่าง..แกมีนัดกับเด็กเหรอ" เต้เอ่ยถามอย่างเย้าแหย่พลางเอามือจิ้มแขนเพื่อนด้วย มิลินทำหน้านิ่งแล้วปฏิเสธเต้"อยู่บ้านทำงานย่ะ ไปแล้วนะ""ขับรถกลับบ้านดีๆนะลิน" พะพายโบกมือลาเพื่อนแล้วหันมายิ้มให้เต้"ไปเถอะ ผัวแกยืนรอนานแล้ว""เต้อ่า~" พะพายทำหน้าง้อง่ำแล้วเดินไปหาภารันซึ่งเขายืนพิงรถรอเธอนานแล้วอย่างที่เต้ว่า"..." มาเฟียหนุ่มมองหน้าจิ้มลิ้มที่แสนหลงใหลผ่านกรอบแว่นตา มุมปากหนากร
Last Updated : 2025-02-18
Latest chapter
ผู้ชายสารเลว บทที่ 25 คู่ชีวิต (จบ) (เดวิด-มิลิน)
บทที่ 25 คู่ชีวิต (จบ)"ถ้าป๋ายังไหว ลินขออนุญาตจองตัวป๋าไว้ให้เป็นคู่ชีวิตได้ไหมคะ""อย่าพูดเล่นไป เดี๋ยวมีคนงอแง""ไม่งอแงหรอก ออกจะชอบ..." เธอเอาหน้าซบกับอกแกร่งแล้วเกลือกไปมาเบาๆ ไม่สนใจสายตาของนักศึกษาที่อยู่บริเวณนั้น เต้ที่เพิ่งเดินตามมาเห็นก็ลอบเบ้ปากให้ด้วยความระอา"นี่! อ้อนกันขนาดนี้รีบกลับห้องไหม" มิลินแสยะยิ้มมุมปากให้กับคำพูดประชดประชันเพื่อน"ไปกันเถอะค่ะป๋า ลินอยากขึ้นให้ป๋าแล้ว" เธอกระแนะกระแหนกลับแล้วหันไปแลบลิ้นใส่เพื่อน และกระโดดขึ้นโบกมือลาพะพายที่กำลังวิ่งตรงมาทางนี้ "ไปก่อนน้า..บาย พรุ่งนี้เจอกัน""บาย.." พะพายโบกมือให้เพื่อนรักแล้วควงแขนเต้เดินไปที่รถเพราะวันนี้เธอนัดกับเต้ไว้ว่าจะไปกินชาบูกัน"ป๋าจะแวะซื้ออะไรไปให้พ่อกับแม่หนูไหม""คงไม่แล้ว เพราะแม่หนูบอกไม่ต้องซื้ออะไรเข้าไปแล้ว วันนี้แม่หนูทำผัดเผ็ดลูกชิ้นปลากรายของชอบป๋าด้วย" เด็กสาวทำหน้าบูดบึ้ง"เนี่ย..พอมีลูกเขยคนโปรดแล้วก็ลืมลูกสาว""เด็กขี้งอน""ต้องปลอบหนูนะ คืนนี้น่ะ" มือเรียวบางลูบเป้ากางเกงยีนส์แฟนหนุ่มเบาๆก่อนจะก้าวขึ้นไปนั่งหน้าตักเดวิดแล้วประกบปากจูบชายหนุ่มอย่างดูดดื่ม "เดี๋ยวคืนนี้หนูจะทำให้
ผู้ชายสารเลว บทที่ 24 ความสุขของคนแก่ (เดวิด-มิลิน)
บทที่ 24 ความสุขของคนแก่"ไม่รู้แหละ จะว่าลินร้ายกาจยังไงก็ยอมรับเพราะลินต้องจัดการแฟนลินให้อยู่หมัด" เธอยู่ปากเข้าหากันอย่างกระเง้ากระงอดแล้วรั้งใบหน้าคมคายลงมาจูบเอง ก็ใครบอกให้มาจุดไฟสวาทในตัวเธอ เขาก็รู้ว่ามันติดง่ายแค่ไหน... รสจูบเริ่มหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆตามอารมณ์และความปรารถนาของทั้งสอง"เด็กร้ายกาจ..ชอบเซ็กซ์""หรือป๋าไม่ชอบ เห็นซี๊ดปากครางมีความสุขเชียว" เธออ้าปากกัดริมฝีปากหนาเบาๆแล้วสอดมือลงไปลูบไล้หน้าท้องเหนือส่วนนั้นขึ้นมาเพียงนิด ขณะที่เรียวขาสวยเกี่ยวเอวสอบไว้ เดวิดเริ่มหายใจหนักๆ"อย่ายั่วนะ เพราะป๋าไม่ได้สนว่าที่นี่มันที่ไหน""เป็นหมารึไงถึงเอาไม่เลือกที่""ก็อยากเป็นนะ" เขาไม่เปิดโอกาสให้มิลินพูดอะไรก็เลื่อนใบหน้าลงไปจูบเนินอกอวบอิ่มจนเด็กสาวหลุดเสียงครางหวาน น้ำกระเซ็นถูกใบหน้าคมคายจนเปียกปอนก่อนที่เดวิดจะจัดการกับผ้าชิ้นน้อยเบื้องล่างออก แพนตี้ตัวน้อยพร้อมกับกางเกงขาสั่นลอยขึ้นมาเหนือน้ำทำเอามิลินตกใจ เพราะไม่คิดว่าเขาจะกล้าทำจริงๆ แต่เธอกลับชอบในความบ้าบิ่นนี้ซะแล้วสิ"หึ!" มิลินสอดนิ้วลูบไล้ตามไรผมดกดำของคนตัวโตและออกแรงขยุ้มเบาๆเมื่อมีบางสิ่งบางอย่างรุกล้ำเข้ามา
ผู้ชายสารเลว บทที่ 23 สองเรา (เดวิด-มิลิน)
บทที่ 23 สองเรา"เดี๋ยวพายจะทำให้ลายมันหายไปเอง ไม่กลัวพายก็อย่าลืมว่าพายทำได้มากว่าการยืนร้องไห้แล้วกัน!" น่าแปลกที่ภารันรู้สึกยอมแพ้ให้กับคำขู่พะพาย มิลินหันมาจ้องหน้าแฟนหนุ่มแล้วหยิกแขนเขาเบาๆ"ไอ้แก่! ตามลงมาเลยนะ""ครับ" เดวิดยอมเดินตามมิลินไปอย่างว่าง่าย แม้ภารันจะพยายามเดินตามหลังมาแต่ก็ถูกพะพายรั้งเอาไว้ก่อน "ลิน เรื่องนั้นป๋าอธิบายได้นะ" เดวิดรั้งเอวคอดคนตัวเล็กไว้แล้วเลื่อนใบหน้าลงไปหมายจะหอมแก้มแต่ก็ถูกมือเรียวดันใบหน้าออกเสียก่อน"ไม่ต้องมาพูดเลย ป๋าเนี่ยแหละตัวดี ดีนะที่พี่พีหลับไปก่อน ไม่งั้นยัยพายช้ำหมดแน่ ยิ่งไม่ค่อยทันผัวอยู่" เธอบ่นกระปอดกระแปดพลางตวัดสายตาใส่คนข้างๆ แล้วเดินนวยนาดไปหยิบจานอาหารเช้ามาให้เขาพร้อมกับรินกาแฟดำร้อนๆให้อีกด้วย ผิดก็อีกเรื่องแต่หน้าที่ที่เธอควรทำก็ต้องทำให้เขาเช่นกัน"ขอหอมแก้มได้ไหม""ไม่ได้!" ตอนนี้มิลินดุราวกับแม่เสือดาวตัวร้ายที่คอยระแวงเขาอยู่ตลอด เดวิดเองก็รู้สึกผิดไม่น้อยเพียงแต่..เขาแสดงออกทางสีหน้าไม่เก่งเท่านั้นเธอเลยคิดว่าเขาไม่รู้สึกรู้สาอะไรกับสิ่งที่ทำ"ลิน...ป๋าอยากพาไปเดินเล่นที่หาด""ลินตั้งใจไว้แบบนั้นอยู่แล้ว แต่จะไปกับ
ผู้ชายสารเลว บทที่ 22 เสือไม่ทิ้งลาย (เดวิด-มิลิน)
บทที่ 22 เสือไม่ทิ้งลายหลายชั่วโมงต่อมา"อยากนอนกับลินจังแต่พี่พีคงไม่ยอมแน่ๆ" พะพายยิ้มแห้งเพราะรู้ว่าภารันคงไม่ยอมให้เธอกับมิลินนอนด้วยกัน แต่ก็นะผู้หญิงเขาก็มีเรื่องอยากคุยกันมากมาย ขนาดเขากับเดวิดยังนั่งดื่มด้วยกันเลย"ป๋าคงไม่ยอมเหมือนกัน เอาเป็นว่าเราสองคนแยกห้องกันนั่นแหละ จะได้ไม่มีปัญหาอะไร เดี๋ยวป๋างอนขี้เกียจง้อ ฉันง้อคนไม่เก่ง""พี่พีนะ ตัวพ่อของการงอนเลยแหละ เคยงอนพายตั้งหลายครั้ง""แล้วง้อยังไงถึงหาย?" มิลินถามด้วยความอยากรู้"ก็อ้อน แล้วก็จบที่เตียง" เด็กสาวเจ้าของรอยยิ้มหวานคลี่ยิ้มจนตาหยี"ลิน" เสียงเข้มของเดวิดดังขึ้นเรียกความสนใจจากสองสาวให้หันไปมอง มิลินเลิกคิ้วให้แต่ไม่ได้พูดอะไร "เข้าห้องดีกว่า ป๋าเริ่มเมาแล้ว" มิลินที่นั่งหย่อนขาอยู่ขอบสระว่ายน้ำพยักหน้ารับรู้แล้วดึงมือพะพายลุกขึ้นเหมือนกันเพราะคิดว่าไม่นานภารันก็คงเรียก"เมาแล้วเหรอคะ นี่กินไปกี่ขวด" เด็กสาวถูกท่อนแขนแกร่งตวัดกอดคอเข้ามาหาขณะที่เธอมองขวดไวน์ที่วางอยู่ใต้โต๊ะ "ดื่มหนักเหมือนกันนะเนี่ยแล้วยืนอาบน้ำไหวไหมคะ" เธอเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง"ได้..นั่งก็ได้ ยืนก็ได้ครับ" ใบหน้าแดงซ่านบ่งบอกว่าสติสัมปชัญ
ผู้ชายสารเลว บทที่ 21 แผนร้าย (เดวิด-มิลิน)
บทที่ 21 แผนร้าย@วันต่อมา"ป๋าคะ ลินว่าเราไปเที่ยวทะเลดีไหม" เด็กสาวออกความคิดเห็นเพราะทั้งสองนั่งเสิร์ชหาข้อมูลแหล่งท่องเที่ยวมาหลายนาทีแล้ว แต่ก็ยังไม่มีที่ที่ถูกใจ เดวิดหันมามองหน้าแฟนสาวแล้วเลิกคิ้วเป็นเชิงถามว่ามิลินต้องการไปที่ไหน บางทีเขาอาจต้องตามใจเธอบ้างเพราะเขาเองก็ไม่ค่อยสันทัดเรื่องพวกนี้เท่าไหร่"หนูอยากไปที่ไหนก็เลือกมาเลย ป๋าไปได้หมดถ้ามีหนู" มิลินยิ้มกริ่มด้วยความเขินอายกับคำหวานล้ำแล้วเข้าเน็ตเสิร์ชหาข้อมูลและทะเลสวยๆใกล้บ้าน "ไปชลบุรีดีไหมคะ ใกล้ดี ไม่ต้องเล่นน้ำก็ได้....ไปเอาบรรยากาศเนอะ" เธอหันมาอ้อนแฟนหนุ่มตาแป๋ว เดวิดพยักหน้ารับรู้ก่อนที่ทั้งสองจะแยกย้ายกันไปเก็บเสื้อผ้านานเกือบสองชั่วโมงที่ทั้งสองแยกกันไปเตรียมของ เดวิดที่เตรียมของเสร็จก่อนก็มารอแฟนสาวที่ด้านล่างคอนโดเธอเพราะเขาไม่ได้มีอะไรที่ต้องเอาไปมากขนาดนั้น"พี่เดย์" พะพายเดินตรงมาหาเขาด้วยชุดสบายๆ เสื้อยืดกางเกงยีนส์และนั่นก็ทำให้เขามึนงงไม่น้อยที่เห็นเธออยู่ที่นี่แต่ต้องมึนงงมากกว่าที่เห็นลูกน้องคนสนิทเขาลากกระเป๋าเดินทางมาสองใบและไม่กี่วินาที่ต่อมาเจ้านายเขาก็ปรากฏตัว"มึงจะไปเที่ยว?" ภารันเอ่ยถามลู
ผู้ชายสารเลว บทที่ 20 แฟนคนแรก (เดวิด-มิลิน)
บทที่ 20 แฟนคนแรกทั้งสองหนุ่มสาวยิ้มให้กันด้วยความดีใจ มิลินยื่นมือไปจับมือหนาไว้แน่น"ขอบคุณนะคะที่กล้าพูดกล้าทำ ลินเชื่อแล้วว่าพี่เดย์อยากเป็นแฟนลินจริงๆ" มิลินเอ่ยขอบคุณเสียงหวานพร้อมกับเอนตัวไปอ้อนชายหนุ่มต่อหน้าแม่ มือหนาใหญ่อบอุ่นยกขึ้นมาลูบผมคนตัวเล็กด้วยความเอ็นดู"ถึงจะแก่ยังไง แต่ก็จริงใจนะ""บ้า..ชอบพูดจาแบบเนี่ย ไปแอบเอามาจากเน็ตอีกแล้วใช่ไหม""หึหึ รู้ทัน""แต่ชอบนะ""ชอบที่พูดเหรอ?" เดวิดเลิกคิ้วถาม"เปล่า...ชอบพี่เดย์" ตอนนี้เธอคงไม่ต้องเก็บอาการหรือโกหกความรู้สึกตัวเองแล้ว เพราะเธอชอบเขาแล้วจริงๆ และตอนนี้จากชอบกำลังจะเลื่อนขั้นไปเป็นความรักแต่เขาและเธอก็คงต้องศึกษาดูใจกันไปเรื่อยๆ"เอาล่ะ แม่เตรียมอาหารไว้แล้ว""ขอบคุณครับ" ชายหนุ่มยกมือไหว้อย่างนอบน้อม แม้เขาจะเป็นคนแข็งกระด้างในบางเรื่องแต่กับผู้ที่มีอายุมากกว่าเขาก็นอบน้อมเสมอ"ว่าแต่เดย์ทำงานอะไรเหรอจ๊ะ""ผมทำงานบริษัทครับ เป็นที่ปรึกษาของประธานบริษัท""อ่อ..""และ...ผมเป็นมาเฟีย""...ป๋า พูดแบบนั้นแม่ตกใจแย่แล้ว" มิลินจิปากว่าให้เดวิด ทุกอย่างกำลังไปได้สวยแล้วเชียว"มาเฟีย? หึหึ..ยินดีต้อนรับมาเฟียคนแรกของบ้านแล
ผู้ชายสารเลว บทที่ 19 พ่อตา-แม่ยาย (เดวิด-มิลิน)
บทที่ 19 พ่อตา-แม่ยาย@วันต่อมา 15:40เดวิดยืนพิงรถยนต์หรู กอดอกจ้องมองเข้าไปในอาคาร สายตาดุดันกวาดมองไปรอบๆทำเอานักศึกษาสาวๆที่อยู่บริเวณนั้นกรีดร้องเพราะความเท่ของเขา ก็วันนี้เขาต้องไปกินข้าวบ้านมิลินเลยแต่งตัวธรรมดาๆ เสื้อโปโลสีกรมและกางเกงยีนส์ขายาวสุภาพๆ แต่นั้นก็ทำให้เขาเท่จนเป็นที่สะดุดตาของสาวๆนักศึกษา"...โน้นแฟนนักฆ่ามารอรับแล้ว" เต้บุ้ยปากไปทางเดวิดเมื่อเขากับเพื่อนเพิ่งเดินออกมาจากลิฟต์ มิลินแยกเขี้ยงใส่เพื่อนแล้วเดินไปหาเดวิด "เดี๋ยวนะ พี่เดย์แต่งตัวแบบนี้ก็หล่อไปอีกแบบ ไม่ใส่สูทอย่างเป็นทางการก็เท่ไปอีกแบบ แล้วแต่งตัวแบบนี้เขาจะไปไหนกันวะ" เต้หันมาถามพะพาย"เห็นพี่เดย์บอกจะไปกินข้าวบ้านลินน่ะ""หึหึ..โดนแน่ พี่เดย์ของมึงโดนแกงแน่""พ่อกับแม่ลินใจดีจะตาย""กับเราอะใจดี แต่กับคนที่ยัยลินจะพาไปหาในฐานะผัวเนี่ยเตรียมตัวตายเลย!""เต้ก็พูดไป พายว่าอย่างมากก็คงนอนหยอดน้ำข้าวต้ม" พะพายทำท่าสยดสยองแล้วรีบสาวเท้าเดินไปหาชายหนุ่ม เดวิดก้มศีรษะให้พะพายเล็กน้อย"ขออนุญาตพามิลินกลับก่อนสักวันนะครับนายหญิง""ไม่เป็นไรค่ะ พายเข้าใจเดี๋ยวพี่พีก็มาแล้ว สู้ๆนะ""ครับ" เดวิดหันมามองหน้ามิลิ
ผู้ชายสารเลว บทที่ 18 เด็กป๋าเดย์ (เดวิด-มิลิน)
บทที่ 18 เด็กป๋าเดย์"จะพาฉันไปเจอพ่อกับแม่เธอวันไหน บอกก่อนล่วงหน้าหนึ่งวันนะ" เขาหันมาบอกมิลินในตอนที่เลี้ยงรถเข้ามาในคอนโดเธอ เด็กสาวลอบยิ้มมุมปากอย่างร้ายกาจ"กลัวเหรอ แต่บอกไว้ก่อนนะ พ่อกับแม่ฉันไม่ได้ใจดีอย่างที่นายคิดแน่""ก็ไม่ได้กลัว ไม่รู้ว่าใครจะกลัวใครกันแน่" มือขวาคนสนิทมาเฟียหนุ่มยิ้มอย่างเหนือกว่าแล้วเปิดประตูก้าวลงจากรถ มิลินเองก็รีบเปิดประตูทั้งที่เขากำลังเดินมาเปิดให้ "พ่อกับแม่เธอจะรับได้ไหม ถ้ารู้ว่าฉันเป็นใคร" ประโยคถัดมาเดวิดถามอย่างจริงจัง"ไม่รู้..นายไม่ต้องบอกว่าทำงานอะไรหรือเป็นใคร""ทำแบบนั้นท่านทั้งสองคนคงไม่เชื่อใจ ถ้าฉันบอกความจริงไปหวังว่าพ่อกับแม่เธอคงไม่ช็อคไปก่อนนะ" เธอเองก็ลืมไปเสียสนิท เดวิดไม่ได้ทำงานเป็นบอดี้การ์ดภารันอย่างเดียวเขายังเป็น..ยังเป็นนักฆ่าอย่างที่พะพายบอกไว้อีกด้วย มิลินเผลอสบตากับชายหนุ่มตรงๆ ทันที่ก้าวลงจากรถก็ก้าวถอยหลังอัตโนมัติ"นาย..นายไม่ได้ไปทำงานชั่วร้ายมาใช่ไหม" เธอเอ่ยถามเสียงสั่น มองมือเขาสลับกับมองใบหน้าคมคาย เดวิดยกยิ้มมุมปากแล้วก้าวเดินไปใกล้มิลิน ส่วนเธอก็ก้าวถอยหลังไปเรื่อยๆจนหลังชนกับเสาและถูกมือหนายื่นมาค้ำกับเสาไว
ผู้ชายสารเลว บทที่ 17 คิดถึง (เดวิด-มิลิน)
บทที่ 17 คิดถึงมิลินนั่งมองโทรศัพท์บนโซฟาในห้องนั่งเล่น ใบหน้าสวยบูดบึ้งบอกบุญไม่รับและริมฝีปากยังเม้มเข้าหากัน "ไหนบอกจะรายงานทุกย่างก้าว แค่นี้ก็ไม่มีอะไรเป็นความจริงแล้ว โกหก! หลอกลวงที่สุด" น้ำตาเริ่มคลอเบ้าเมื่อนึกถึงคำพูดเดวิดที่บอกจะรายงานเธอทุกอย่าง นี่เขาก็ไปทำงานเป็นวันที่สามแล้วเธอยังไม่ได้รับสายหรือข้อความอะไรจากเขาเลย สักสายสักข้อความก็ไม่มีครืด~ ครืด~โทรศัพท์มือถือสั่นสะเทือนอยู่บนโต๊ะหน้าโซฟา มิลินแค่นหัวเราะในลำคออย่างเย้ยหยันเมื่อเห็นชื่อของคนที่โทรเข้ามาทางแอพพลิเคชันไลน์ ก่อนจะกดรับสาย"ฉันไม่อยากคุยกับคนโกหก"(ฉันไม่ได้โกหก เพิ่งว่างเลยรีบโทรหา ขอโทษที่เงียบไป งานสำคัญมากฉันต้องมีสมาธิกับมัน) เดวิดอธิบายอย่างไวเพื่อให้อีกฝ่ายเข้าใจ แต่ดูเหมือนคำอธิบายของเขาไม่ได้ทำให้มิลินเข้าใจเท่าไหร่นัก"นายจะพูดยังไงก็ได้ เพราะยังไงฉันก็ไม่เห็นอยู่แล้ว แค่นี้นะ"(งั้นเปิดกล้องสิ) เขาเป็นฝ่ายเปิดกล้องก่อนขณะที่อีกฝ่ายยังลังเลใจ ก่อนจะยกโทรศัพท์ขึ้นเหนือใบหน้าเล็กน้อยแล้วกดเปิดกล้อง"ว้าย! ไอ้บ้าไอ้แก่บ้า!" มิลินรีบหันกล้องไปทางอื่นเพราะเดวิดกำลังเปลือยกายอยู่ในห้องน้ำ ไม่นานเ
