LOGINShare
บทที่ 80 บัณฑิตป้ายแดง
Last Updated:
2025-02-18 11:34:47
Related chapters
ผู้ชายสารเลว บทที่ 81 เลี้ยงฉลอง (อลเวง)
บทที่ 81 เลี้ยงฉลอง (อลเวง)"อบอุ่นจังเลยค่ะ" พะพายยิ้มกว้างจนตาหยี และไม่ลืมที่จะยกมือไหว้ทุกคนอย่างนอบน้อมและนั่นก็ทำเอาภารันพึงพอใจกับแฟนตัวเองที่สุด"เราอยู่กันเป็นครอบครัวใหญ่ มันอาจจะดูวุ่นวายหน่อย แต่รับประกันได้ว่าอบอุ่นแน่นอน""พายเชื่อแล้ว พายสัมผัสได้ค่ะ ทุกๆคนใจถึงกันมากๆด้วย""มันแน่นอนอยู่แล้ว" ว่าจบก็หอมขมับบางอีกครั้งก่อนจะพาเธอเดินเข้าไปแนะนำตัวกับบรรดาอาๆ สุดหล่อทุกคนด้วยรอยยิ้มภูมิใจ20:00 ร้านอาหารแห่งหนึ่ง"คุณพ่อ...น้องแป้งอยากกินกุ้งอบวุ้นเส้น" เด็กสาวหน้าตาจิ้มลิ้มหันมาป้องปากกระซิบพ่อด้วยสีหน้าออดอ้อนทำเอาผู้เป็นพ่อหลุดยิ้ม"เดี๋ยวพ่อสั่งให้ มีใครจะเอาอะไรเพิ่มไหมลูก" เบิร์ดเงยหน้าขึ้นมาถามหลานๆทุกคนแล้วเรียกพนักงานมาจดเมนู"นี่ขอปลาหมึกนึ่งมะนาว" จูนี่ยกมือขึ้นสูงพลางสะกิดไหล่น้องชายด้วย"เจไม่เอาไร กินกับเจ๊" แฝดน้อยบุ้ยปากมาหาพี่สาวแล้วตักข้าวใส่ปาก เบิร์ดหันไปมองเฌอแตมกับเฌอเอมด้วยสีหน้าเป็นคำถาม"เอมขอผัดผัก แล้วก็ขอกุ้งทอดให้น้องเฟย์ครับ" เด็กหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาหันมายิ้มหวานให้กับน้องสาวที่นั่งยิ้มอยู่ข้างๆ เฟรย่าคลี่ยิ้มหวานให้พ่อกับแม่ที่นั่งอยู่ฝั่งตร
Last Updated : 2025-02-18ผู้ชายสารเลว บทที่ 82 ว่าที่แม่ยาย
บทที่ 82 ว่าที่แม่ยาย@หลายวันต่อมา"พาย วันนี้ไปกินหมูกระทะกัน" เต้เดินมากอดคอพะพายจากทางด้านหลัง มิลินเองก็เดินตามมาติดๆ พะพายคลี่ยิ้มให้และตอบเพื่อนเสียงอ่อน"ไปไม่ได้ วันนี้มีนัดแล้ว" เต้กับมิลินพร้อมใจกันกลอกตามองบน "อื้อ! อย่าแกล้งเพื่อนสิ~ พายมีนัดจริงๆนะ""นัดพาผัวไปไหว้แม่ยายรึไงย่ะ" มิลินถามแกมหยอกล้อแต่พะพายกลับพยักหน้าอย่างจริงจัง"ใช่แล้ว วันนี้พายนัดคุณแม่ไว้ว่าจะพาพี่พีไปหาน่ะ""เบื่อคนมีผัวว่ะ" เต้ทำหน้างอนๆใส่เพื่อนแต่ทว่าคนที่เงียบไปคือมิลินและความเงียบของมิลินก็ทำให้เขากับพะพายสงสัย "เงียบทำไมลิน เป็นอะไร?""เงียบเฉยๆ เอ่อ..พรุ่งนี้ฉันไม่ว่างนะ พวกแกมีนัดไรกันไหม?""ก็ว่าจะชวนไปกินกาแฟ แล้วไม่ว่าง..แกมีนัดกับเด็กเหรอ" เต้เอ่ยถามอย่างเย้าแหย่พลางเอามือจิ้มแขนเพื่อนด้วย มิลินทำหน้านิ่งแล้วปฏิเสธเต้"อยู่บ้านทำงานย่ะ ไปแล้วนะ""ขับรถกลับบ้านดีๆนะลิน" พะพายโบกมือลาเพื่อนแล้วหันมายิ้มให้เต้"ไปเถอะ ผัวแกยืนรอนานแล้ว""เต้อ่า~" พะพายทำหน้าง้อง่ำแล้วเดินไปหาภารันซึ่งเขายืนพิงรถรอเธอนานแล้วอย่างที่เต้ว่า"..." มาเฟียหนุ่มมองหน้าจิ้มลิ้มที่แสนหลงใหลผ่านกรอบแว่นตา มุมปากหนากร
Last Updated : 2025-02-18ผู้ชายสารเลว บทที่ 83 คนของใจ
บทที่ 83 คนของใจ"มะ..หมายความว่ายังไงคะพี่พี" พะพายวางช้อนตักข้าวลงและหันมามองหน้าภารันตรงๆ มาเฟียหนุ่มเอียงคอมองหน้าแฟนสาวแล้วตอบกลับไป"ก็หมายความว่าจะขอหนูมาเป็นแม่ของลูกไง มันเข้าใจยากเหรอ""มะ..แม่ของลูก" พะพายทวนคำพูดภารันเสียงตะกุกตะกักขณะที่มณีรัตน์กับสามีลอบยิ้มด้วยความเอ็นดูลูกสาวที่ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายกำลังขอแต่งงานอยู่ "พะ..พี่พีจะให้พายท้องตอนนี้เหรอ บ้าน่า.." เธอทำหน้ามุ่ยใส่"หึหึ..ยัยบื้อ!" เขาดีดหน้าผากพะพายเบาๆ แล้วหันมายิ้มให้มณีรัตน์เป็นเชิงขออนุญาต และเธอพยักหน้าให้มาเฟียหนุ่มเบาๆ"พายของแม่โตเป็นสาวแล้ว ลูกตัดสินใจทุกอย่างเองเลย แม่ยินดีกับลูกเสมอ""ตัดสินใจอะไรคะ คุณแม่เห็นด้วยเหรอที่พี่พีให้พายท้องตอนนี้น่ะ""ฉันกำลังขอเธอแต่งงานหรอกมั้ง" ภารันพูดแทรกขึ้นจนพะพายที่กำลังจะเอ่ยพูดอะไรอีกอ้าปากค้าง เธอหันขวับมาจ้องหน้าแฟนหนุ่มด้วยความตกใจ หัวใจดวงน้อยเต้นแรงระรัวจนมันแทบหลุดออกมาเต้นนอกเบ้า"ขอแต่งงาน! ขอต่อหน้าพ่อกับแม่เนี่ยนะ""แล้วอยากให้ขอตรงไหน ฉันสามารถทำให้ได้นะพลอยขวัญ""ไม่ๆ แล้วเรื่องที่เราตกลงกันไว้ล่ะคะ""เรื่อง?""ก็เรื่องที่ให้พายเรียนจบมีงานทำก่อนไง""
Last Updated : 2025-02-18ผู้ชายสารเลว บทที่ 84 ของแทนใจ
บทที่ 84 ของแทนใจ"ก็ลองพี่พีไปหื่นกับคนอื่นดูสิ พายจะแปลงร่างให้ดู""จะบอกว่าหึง?""ต้องให้ย้ำไหมคะ" เธอก้าวเข้ามาประชิดตัวชายหนุ่มอย่างเหนือกว่า มุมปากบางกระตุกยิ้มร้ายกาจแล้วดันอกภารันจนเขาเซถอยหลังไป "พายอาจจะใจดีและทำตัวน่ารักกับพี่พี แต่พายไม่น่ารักกับคนที่มายุ่งกับของๆพายแน่" เธอทิ้งท้ายด้วยประโยคที่ทำเอาภารันนิ่งไป ชายหนุ่มเลิกคิ้วมองตามแผ่นหลังบางอย่างมึนงง"เมียขู่เหรอวะ?" เขาทำหน้าฉงนแล้วหันไปมองคนที่เพิ่งเดินเข้ามา เดวิดก้มศีรษะให้ผู้เป็นนายเล็กน้อย และภารันก็ได้กลิ่นน้ำหอมผู้หญิงจากตัวเขา "มึงไปไหนมา" เขาถามลูกน้องเสียงเข้ม"ไปกินข้าวกับลูกค้ามาครับนาย""อย่าให้กูเดือดร้อน จัดการตัวเองด้วย" ภารันขมวดคิ้วมองรอยช้ำตรงลำคอเดวิดก่อนหันหลังเดินขึ้นไปชั้นสองอย่างหยุดหงิด"อ้วน พายอยากได้เก้าอี้ตัวเล็กกว่านี้" ทันทีที่ภารันเปิดประตูเข้ามาในห้องนอนพะพายก็เรียกและชี้ไปที่เก้าอี้ตัวใหญ่ซึ่งมันเป็นเก้าอี้ทำงานเขา แต่สำหรับพะพายมันคงใหญ่ไปจริงๆ"นั่งไปก่อน เดี๋ยวจะพาไปซื้อ""พรุ่งนี้ได้ไหมคะ อยากไปเลือกชุดวันหมั้นด้วย""..."? บางทีเขาก็ตามอารมณ์พะพายไม่ทันจริงๆ เธอก็ดูเหมือนไม่อยากแต
Last Updated : 2025-02-18ผู้ชายสารเลว บทที่ 85 ลืมใส่ถุง (เหรอ)
บทที่ 85 ลืมใส่ถุง (เหรอ)"อ๊ะ! พะ..พี่อย่านะคะ" เธอดันใบหน้าหล่อเหลาออกห่างเมื่อภารันจะก้มลงไปทำเรื่องอย่างว่า เขาหยุดชะงักเมื่อถูกห้าม "อย่าทำนะคะ มะ..มันสกปรก" เธอค่อยๆหุบขาเข้าแต่ก็ช้ากว่าภารันที่จับเรียวขาเธออ้าออกกว้างส่งผลให้กระโปรงนักศึกษาเธอฉีกขาด ดอกไม้งามแย้มบานเริ่มผลิตน้ำหล่อเลี้ยงใสๆออกมาเป็นตัวเบิกทาง"อื้อ~ บอกว่าไม่แต่นี่มันคืออะไร" ปลายนิ้วปาดน้ำหล่อเลี้ยงสีใสขึ้นมาให้เจ้าของคำปฏิเสธดูก่อนจะส่งมันเข้าปาก ภารันแสยะยิ้มพอใจแล้วก้มลงไปจนริมฝีปากสัมผัสกับกลีบดอกไม้อวบนูนมีไรขนอ่อนปกคลุมพอประปราย ปลายลิ้นสากตวัดเลียร่องตรงกลางกลีบดอกไม้เบาๆ"อ๊ะ..อ๊า~ พี่พี.." เธอเกร็งเท้าด้วยความเสียวเมื่อลิ้นสากลากผ่านติ่งเกสรสีแดงสด เขาใช้ปลายลิ้นเซาะเรียบๆมาตามกลีบดอกไม้แล้วใช้มือหนาอีกข้างแหวกมันออก เรียวลิ้นสากระรัวขึ้นลงสลับกับกดเม้มปุ่มกระสันของพะพายจนเด็กสาวตัวสั่น เธอเปล่งเสียงครางหวานพลางยกมือขึ้นมาประคองใบหน้าและยังถูกยกขาข้างหนึ่งขึ้นมาหยั่งกับเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้าอีกเสียงทะลึ่งดังขึ้นเบาๆ สอดประสานกับเสียงครางของเด็กสาวที่เริ่มลากยาวด้วยความเสียวซ่านตรงใจกลางความเป็นสาว เธ
Last Updated : 2025-02-18ผู้ชายสารเลว บทที่ 86 เสือสิ้นลาย
บทที่ 86 เสือสิ้นลาย"น่ารัก.." เขาบีบแก้วพะพายอย่างมันเขี้ยวแล้วก้าวออกมาจากอ่าง เดินไปอาบน้ำใต้ฝักบัวโดยที่พะพายจ้องมองเขาอยู่ในอ่าง"จะคุยงานเสร็จกี่โมงคะ""ไม่รู้เหมือนกัน ไม่ต้องรอ นอนก่อนเลย" คำตอบที่ได้รับทำใบหน้าสวยบึ้งไม่พอใจ "แล้วแบบนี้พายจะได้นอนบนอกพี่พีไหม พายอยากนอนบนอกอุ่นๆ""งั้นฉันจะบอกแดเนียลให้ว่าคุยได้ไม่นาน แบบนี้โอเคไหม""ก็ได้ค่ะ งั้นพายทำงานรอพี่พีนะ เพราะยังไม่ง่วง" เด็กสาวก้าวออกมาจากอ่างอาบน้ำแล้วเดินนวยนาดไปยืนซ้อนด้านหลังภารัน "อีกไม่นานเราก็เป็นคนคนเดียวกันแล้ว พี่พีไม่ต้องกังวลนะคะ""เรื่องนั้นฉันไม่ได้คิดอะไรแล้ว ไม่ต้องคิดมากหรอก คิดเรื่องจะเป็นเมียที่รู้ทันผัวยังไงดีกว่า" คำพูดหยอกล้อของเขาเรียกรอยยิ้มจากเด็กสาวได้เป็นอย่างดี พะพายพยักพเยิดและยิ้มอยู่ในหน้าด้วยความรู้สึกหลายอย่าง"รีบขึ้นมาหอมหน้าผากด้วยนะคะ""อ้อนเก่งแบบนี้ สงสัยคงต้องซื้อถุงยางมาไว้หลายๆกล่องแล้วแหละ" เด็กสาวทำหน้าเซ็งเพราะทุกอย่างกำลังไปได้ดีแต่ภารันกลับเบรกแทบหัวทิ่มด้วยเรื่องใต้สะดือ"ไปเถอะค่ะ รีบอาบน้ำเลย!" เธอยิ้มแก้เขินแล้วรีบอาบน้ำชำระร่างกายและล้างน้ำรักออกจากกลีบดอกไม้ พะพ
Last Updated : 2025-02-18ผู้ชายสารเลว บทที่ 87 หมั้นหมาย
บทที่ 87 หมั้นหมายหลายวันต่อมาพะพายนั่งยิ้มกริ่มอยู่ในห้องแต่งตัวขณะที่ช่างแต่งหน้าทำผมกำลังวุ่นอยู่กับเธอ ดวงตากลมโตจ้องมองไปยังชุดที่จะสวมใส่ในวันสำคัญวันนี้อย่างปลื้มใจ 'นี่เรากำลังจะหมั้นกับพี่พีเหรอ..เขาเป็นผู้ชายคนนั้นจริงๆเหรอ คนที่เราอยากให้เขาตายและอยากหนีไปจากเขาในวันนั้น เป็นเขาจริงๆใช่ไหม' เธอยังรู้สึกงงๆ อยู่บ้าง และไม่อยากเชื่อว่าจะเป็นภารันจริงๆ"สวย!" ช่างแต่งหน้าร้องขึ้นเมื่อแต่งหน้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว พะพายหลุดออกจากภวังค์ความคิดแล้วหันมามองหน้าช่าง "น้องพาย สวยมากๆเลย สวยเหมือนเจ้าหญิงเลยค่ะ""คะ?" เธอเดินไปส่องกระจก รอยยิ้มค่อยๆปรากฏขึ้นบนใบหน้าสวย "พายชอบแบบนี้แหละค่ะ ธรรมชาติดี" เธอเดินไปหยิบชุดเดรสสีขาวมาทาบตัวก่อนที่ช่างอีกคนจะเดินมาช่วยเธอใส่ชุดและดูความเรียบร้อย"ว้าว...สวยมากน้องพาย""ขอบคุณค่ะ" พะพายยกมือไหว้ขอบคุณช่างทุกคนแล้วเดินมาสวมใส่รองเท้าส้นสูง วันนี้เธออยู่ในชุดเดรสสีครีมแขนยาวรัดรูปยาวถึงหัวเข่า แหวกหลังโชว์แผ่นหลังขาวเนียน ผมดกดำรวบมัดและดัดลอนช่วงปลาย สวมใส่เครื่องประดับเพชรที่ธารน้ำให้มา"พายพร้อมยัง" มิลินถือช่อดอกไม้เข้ามาในห้อง วันนี้มิลิ
Last Updated : 2025-02-18ผู้ชายสารเลว The end
The end@สองเดือนต่อมาครืด~ ครืด~โทรศัพท์มือถือแผดเสียงร้องดังอยู่ในกระเป๋ากางเกงชายหนุ่มเรียกความสนใจจากภารันที่กำลังนั่งทำหน้าเครียดอยู่กับงาน เค้าวางมือจากงานที่ทำแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดรับสายเพราะรู้ว่าเป็นคู่หมั้นสาวโทรเข้ามา(พี่พี วันนี้กินหมูทะกันไหมคะ พอดีพายอยู่ตลาดสดกับป้าชุ่มน่ะ) เสียงใสๆดังกรอกเข้ามาในสาย เรียกรอยยิ้มจากมาเฟียหนุ่มได้เป็นอย่างดี ภารันเอนหลังพิงพนักเก้าอี้ ผ่อนคลายความเหนื่อยล้าจากการทำงานหนักมาทั้งวันและเสียงหวานๆของคนปลายสายก็เป็นตัวช่วยอย่างดีกับการพัก"พายอยากกินแบบไหนก็ซื้อมา"(ได้เลยค่ะ พี่พีชอบกินหมูสามชั้นแล้วก็เห็ดย่าง)"น่ารักจัง จำทุกอย่างที่เป็นพี่ได้หมดเลย"(ก็แน่นอนอยู่แล้ว ก็พี่พีเป็นคนรักของพายนิ)"ครับ...รีบกลับบ้านนะ เดี๋ยวพี่ทำงานเสร็จจะรีบกลับไปช่วย"(จ้า แล้วรีบกลับมานะคะ รักพี่พีมากนะ จุ๊บๆ) พะพายส่งจูบมาตามสายจนภารันเผลอส่งจูบตอบ และนั่นก็ทำให้คนปลายสายยิ้มกริ่ม"ซื้อของต่อเถอะ แล้วจะรีบกลับ"(บายค่า) พะพายเป็นคนวางสายก่อน ภารันยังคงยิ้มกว้าง เขารู้สึกดีทุกครั้งที่ได้ยินเสียงคู่หมั้นสาว เธอมักจะโทรมาถามไถ่และให้กำลังใจเขาอยู่ทุกวั
Last Updated : 2025-02-18
Latest chapter
ผู้ชายสารเลว บทที่ 25 คู่ชีวิต (จบ) (เดวิด-มิลิน)
บทที่ 25 คู่ชีวิต (จบ)"ถ้าป๋ายังไหว ลินขออนุญาตจองตัวป๋าไว้ให้เป็นคู่ชีวิตได้ไหมคะ""อย่าพูดเล่นไป เดี๋ยวมีคนงอแง""ไม่งอแงหรอก ออกจะชอบ..." เธอเอาหน้าซบกับอกแกร่งแล้วเกลือกไปมาเบาๆ ไม่สนใจสายตาของนักศึกษาที่อยู่บริเวณนั้น เต้ที่เพิ่งเดินตามมาเห็นก็ลอบเบ้ปากให้ด้วยความระอา"นี่! อ้อนกันขนาดนี้รีบกลับห้องไหม" มิลินแสยะยิ้มมุมปากให้กับคำพูดประชดประชันเพื่อน"ไปกันเถอะค่ะป๋า ลินอยากขึ้นให้ป๋าแล้ว" เธอกระแนะกระแหนกลับแล้วหันไปแลบลิ้นใส่เพื่อน และกระโดดขึ้นโบกมือลาพะพายที่กำลังวิ่งตรงมาทางนี้ "ไปก่อนน้า..บาย พรุ่งนี้เจอกัน""บาย.." พะพายโบกมือให้เพื่อนรักแล้วควงแขนเต้เดินไปที่รถเพราะวันนี้เธอนัดกับเต้ไว้ว่าจะไปกินชาบูกัน"ป๋าจะแวะซื้ออะไรไปให้พ่อกับแม่หนูไหม""คงไม่แล้ว เพราะแม่หนูบอกไม่ต้องซื้ออะไรเข้าไปแล้ว วันนี้แม่หนูทำผัดเผ็ดลูกชิ้นปลากรายของชอบป๋าด้วย" เด็กสาวทำหน้าบูดบึ้ง"เนี่ย..พอมีลูกเขยคนโปรดแล้วก็ลืมลูกสาว""เด็กขี้งอน""ต้องปลอบหนูนะ คืนนี้น่ะ" มือเรียวบางลูบเป้ากางเกงยีนส์แฟนหนุ่มเบาๆก่อนจะก้าวขึ้นไปนั่งหน้าตักเดวิดแล้วประกบปากจูบชายหนุ่มอย่างดูดดื่ม "เดี๋ยวคืนนี้หนูจะทำให้
ผู้ชายสารเลว บทที่ 24 ความสุขของคนแก่ (เดวิด-มิลิน)
บทที่ 24 ความสุขของคนแก่"ไม่รู้แหละ จะว่าลินร้ายกาจยังไงก็ยอมรับเพราะลินต้องจัดการแฟนลินให้อยู่หมัด" เธอยู่ปากเข้าหากันอย่างกระเง้ากระงอดแล้วรั้งใบหน้าคมคายลงมาจูบเอง ก็ใครบอกให้มาจุดไฟสวาทในตัวเธอ เขาก็รู้ว่ามันติดง่ายแค่ไหน... รสจูบเริ่มหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆตามอารมณ์และความปรารถนาของทั้งสอง"เด็กร้ายกาจ..ชอบเซ็กซ์""หรือป๋าไม่ชอบ เห็นซี๊ดปากครางมีความสุขเชียว" เธออ้าปากกัดริมฝีปากหนาเบาๆแล้วสอดมือลงไปลูบไล้หน้าท้องเหนือส่วนนั้นขึ้นมาเพียงนิด ขณะที่เรียวขาสวยเกี่ยวเอวสอบไว้ เดวิดเริ่มหายใจหนักๆ"อย่ายั่วนะ เพราะป๋าไม่ได้สนว่าที่นี่มันที่ไหน""เป็นหมารึไงถึงเอาไม่เลือกที่""ก็อยากเป็นนะ" เขาไม่เปิดโอกาสให้มิลินพูดอะไรก็เลื่อนใบหน้าลงไปจูบเนินอกอวบอิ่มจนเด็กสาวหลุดเสียงครางหวาน น้ำกระเซ็นถูกใบหน้าคมคายจนเปียกปอนก่อนที่เดวิดจะจัดการกับผ้าชิ้นน้อยเบื้องล่างออก แพนตี้ตัวน้อยพร้อมกับกางเกงขาสั่นลอยขึ้นมาเหนือน้ำทำเอามิลินตกใจ เพราะไม่คิดว่าเขาจะกล้าทำจริงๆ แต่เธอกลับชอบในความบ้าบิ่นนี้ซะแล้วสิ"หึ!" มิลินสอดนิ้วลูบไล้ตามไรผมดกดำของคนตัวโตและออกแรงขยุ้มเบาๆเมื่อมีบางสิ่งบางอย่างรุกล้ำเข้ามา
ผู้ชายสารเลว บทที่ 23 สองเรา (เดวิด-มิลิน)
บทที่ 23 สองเรา"เดี๋ยวพายจะทำให้ลายมันหายไปเอง ไม่กลัวพายก็อย่าลืมว่าพายทำได้มากว่าการยืนร้องไห้แล้วกัน!" น่าแปลกที่ภารันรู้สึกยอมแพ้ให้กับคำขู่พะพาย มิลินหันมาจ้องหน้าแฟนหนุ่มแล้วหยิกแขนเขาเบาๆ"ไอ้แก่! ตามลงมาเลยนะ""ครับ" เดวิดยอมเดินตามมิลินไปอย่างว่าง่าย แม้ภารันจะพยายามเดินตามหลังมาแต่ก็ถูกพะพายรั้งเอาไว้ก่อน "ลิน เรื่องนั้นป๋าอธิบายได้นะ" เดวิดรั้งเอวคอดคนตัวเล็กไว้แล้วเลื่อนใบหน้าลงไปหมายจะหอมแก้มแต่ก็ถูกมือเรียวดันใบหน้าออกเสียก่อน"ไม่ต้องมาพูดเลย ป๋าเนี่ยแหละตัวดี ดีนะที่พี่พีหลับไปก่อน ไม่งั้นยัยพายช้ำหมดแน่ ยิ่งไม่ค่อยทันผัวอยู่" เธอบ่นกระปอดกระแปดพลางตวัดสายตาใส่คนข้างๆ แล้วเดินนวยนาดไปหยิบจานอาหารเช้ามาให้เขาพร้อมกับรินกาแฟดำร้อนๆให้อีกด้วย ผิดก็อีกเรื่องแต่หน้าที่ที่เธอควรทำก็ต้องทำให้เขาเช่นกัน"ขอหอมแก้มได้ไหม""ไม่ได้!" ตอนนี้มิลินดุราวกับแม่เสือดาวตัวร้ายที่คอยระแวงเขาอยู่ตลอด เดวิดเองก็รู้สึกผิดไม่น้อยเพียงแต่..เขาแสดงออกทางสีหน้าไม่เก่งเท่านั้นเธอเลยคิดว่าเขาไม่รู้สึกรู้สาอะไรกับสิ่งที่ทำ"ลิน...ป๋าอยากพาไปเดินเล่นที่หาด""ลินตั้งใจไว้แบบนั้นอยู่แล้ว แต่จะไปกับ
ผู้ชายสารเลว บทที่ 22 เสือไม่ทิ้งลาย (เดวิด-มิลิน)
บทที่ 22 เสือไม่ทิ้งลายหลายชั่วโมงต่อมา"อยากนอนกับลินจังแต่พี่พีคงไม่ยอมแน่ๆ" พะพายยิ้มแห้งเพราะรู้ว่าภารันคงไม่ยอมให้เธอกับมิลินนอนด้วยกัน แต่ก็นะผู้หญิงเขาก็มีเรื่องอยากคุยกันมากมาย ขนาดเขากับเดวิดยังนั่งดื่มด้วยกันเลย"ป๋าคงไม่ยอมเหมือนกัน เอาเป็นว่าเราสองคนแยกห้องกันนั่นแหละ จะได้ไม่มีปัญหาอะไร เดี๋ยวป๋างอนขี้เกียจง้อ ฉันง้อคนไม่เก่ง""พี่พีนะ ตัวพ่อของการงอนเลยแหละ เคยงอนพายตั้งหลายครั้ง""แล้วง้อยังไงถึงหาย?" มิลินถามด้วยความอยากรู้"ก็อ้อน แล้วก็จบที่เตียง" เด็กสาวเจ้าของรอยยิ้มหวานคลี่ยิ้มจนตาหยี"ลิน" เสียงเข้มของเดวิดดังขึ้นเรียกความสนใจจากสองสาวให้หันไปมอง มิลินเลิกคิ้วให้แต่ไม่ได้พูดอะไร "เข้าห้องดีกว่า ป๋าเริ่มเมาแล้ว" มิลินที่นั่งหย่อนขาอยู่ขอบสระว่ายน้ำพยักหน้ารับรู้แล้วดึงมือพะพายลุกขึ้นเหมือนกันเพราะคิดว่าไม่นานภารันก็คงเรียก"เมาแล้วเหรอคะ นี่กินไปกี่ขวด" เด็กสาวถูกท่อนแขนแกร่งตวัดกอดคอเข้ามาหาขณะที่เธอมองขวดไวน์ที่วางอยู่ใต้โต๊ะ "ดื่มหนักเหมือนกันนะเนี่ยแล้วยืนอาบน้ำไหวไหมคะ" เธอเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง"ได้..นั่งก็ได้ ยืนก็ได้ครับ" ใบหน้าแดงซ่านบ่งบอกว่าสติสัมปชัญ
ผู้ชายสารเลว บทที่ 21 แผนร้าย (เดวิด-มิลิน)
บทที่ 21 แผนร้าย@วันต่อมา"ป๋าคะ ลินว่าเราไปเที่ยวทะเลดีไหม" เด็กสาวออกความคิดเห็นเพราะทั้งสองนั่งเสิร์ชหาข้อมูลแหล่งท่องเที่ยวมาหลายนาทีแล้ว แต่ก็ยังไม่มีที่ที่ถูกใจ เดวิดหันมามองหน้าแฟนสาวแล้วเลิกคิ้วเป็นเชิงถามว่ามิลินต้องการไปที่ไหน บางทีเขาอาจต้องตามใจเธอบ้างเพราะเขาเองก็ไม่ค่อยสันทัดเรื่องพวกนี้เท่าไหร่"หนูอยากไปที่ไหนก็เลือกมาเลย ป๋าไปได้หมดถ้ามีหนู" มิลินยิ้มกริ่มด้วยความเขินอายกับคำหวานล้ำแล้วเข้าเน็ตเสิร์ชหาข้อมูลและทะเลสวยๆใกล้บ้าน "ไปชลบุรีดีไหมคะ ใกล้ดี ไม่ต้องเล่นน้ำก็ได้....ไปเอาบรรยากาศเนอะ" เธอหันมาอ้อนแฟนหนุ่มตาแป๋ว เดวิดพยักหน้ารับรู้ก่อนที่ทั้งสองจะแยกย้ายกันไปเก็บเสื้อผ้านานเกือบสองชั่วโมงที่ทั้งสองแยกกันไปเตรียมของ เดวิดที่เตรียมของเสร็จก่อนก็มารอแฟนสาวที่ด้านล่างคอนโดเธอเพราะเขาไม่ได้มีอะไรที่ต้องเอาไปมากขนาดนั้น"พี่เดย์" พะพายเดินตรงมาหาเขาด้วยชุดสบายๆ เสื้อยืดกางเกงยีนส์และนั่นก็ทำให้เขามึนงงไม่น้อยที่เห็นเธออยู่ที่นี่แต่ต้องมึนงงมากกว่าที่เห็นลูกน้องคนสนิทเขาลากกระเป๋าเดินทางมาสองใบและไม่กี่วินาที่ต่อมาเจ้านายเขาก็ปรากฏตัว"มึงจะไปเที่ยว?" ภารันเอ่ยถามลู
ผู้ชายสารเลว บทที่ 20 แฟนคนแรก (เดวิด-มิลิน)
บทที่ 20 แฟนคนแรกทั้งสองหนุ่มสาวยิ้มให้กันด้วยความดีใจ มิลินยื่นมือไปจับมือหนาไว้แน่น"ขอบคุณนะคะที่กล้าพูดกล้าทำ ลินเชื่อแล้วว่าพี่เดย์อยากเป็นแฟนลินจริงๆ" มิลินเอ่ยขอบคุณเสียงหวานพร้อมกับเอนตัวไปอ้อนชายหนุ่มต่อหน้าแม่ มือหนาใหญ่อบอุ่นยกขึ้นมาลูบผมคนตัวเล็กด้วยความเอ็นดู"ถึงจะแก่ยังไง แต่ก็จริงใจนะ""บ้า..ชอบพูดจาแบบเนี่ย ไปแอบเอามาจากเน็ตอีกแล้วใช่ไหม""หึหึ รู้ทัน""แต่ชอบนะ""ชอบที่พูดเหรอ?" เดวิดเลิกคิ้วถาม"เปล่า...ชอบพี่เดย์" ตอนนี้เธอคงไม่ต้องเก็บอาการหรือโกหกความรู้สึกตัวเองแล้ว เพราะเธอชอบเขาแล้วจริงๆ และตอนนี้จากชอบกำลังจะเลื่อนขั้นไปเป็นความรักแต่เขาและเธอก็คงต้องศึกษาดูใจกันไปเรื่อยๆ"เอาล่ะ แม่เตรียมอาหารไว้แล้ว""ขอบคุณครับ" ชายหนุ่มยกมือไหว้อย่างนอบน้อม แม้เขาจะเป็นคนแข็งกระด้างในบางเรื่องแต่กับผู้ที่มีอายุมากกว่าเขาก็นอบน้อมเสมอ"ว่าแต่เดย์ทำงานอะไรเหรอจ๊ะ""ผมทำงานบริษัทครับ เป็นที่ปรึกษาของประธานบริษัท""อ่อ..""และ...ผมเป็นมาเฟีย""...ป๋า พูดแบบนั้นแม่ตกใจแย่แล้ว" มิลินจิปากว่าให้เดวิด ทุกอย่างกำลังไปได้สวยแล้วเชียว"มาเฟีย? หึหึ..ยินดีต้อนรับมาเฟียคนแรกของบ้านแล
ผู้ชายสารเลว บทที่ 19 พ่อตา-แม่ยาย (เดวิด-มิลิน)
บทที่ 19 พ่อตา-แม่ยาย@วันต่อมา 15:40เดวิดยืนพิงรถยนต์หรู กอดอกจ้องมองเข้าไปในอาคาร สายตาดุดันกวาดมองไปรอบๆทำเอานักศึกษาสาวๆที่อยู่บริเวณนั้นกรีดร้องเพราะความเท่ของเขา ก็วันนี้เขาต้องไปกินข้าวบ้านมิลินเลยแต่งตัวธรรมดาๆ เสื้อโปโลสีกรมและกางเกงยีนส์ขายาวสุภาพๆ แต่นั้นก็ทำให้เขาเท่จนเป็นที่สะดุดตาของสาวๆนักศึกษา"...โน้นแฟนนักฆ่ามารอรับแล้ว" เต้บุ้ยปากไปทางเดวิดเมื่อเขากับเพื่อนเพิ่งเดินออกมาจากลิฟต์ มิลินแยกเขี้ยงใส่เพื่อนแล้วเดินไปหาเดวิด "เดี๋ยวนะ พี่เดย์แต่งตัวแบบนี้ก็หล่อไปอีกแบบ ไม่ใส่สูทอย่างเป็นทางการก็เท่ไปอีกแบบ แล้วแต่งตัวแบบนี้เขาจะไปไหนกันวะ" เต้หันมาถามพะพาย"เห็นพี่เดย์บอกจะไปกินข้าวบ้านลินน่ะ""หึหึ..โดนแน่ พี่เดย์ของมึงโดนแกงแน่""พ่อกับแม่ลินใจดีจะตาย""กับเราอะใจดี แต่กับคนที่ยัยลินจะพาไปหาในฐานะผัวเนี่ยเตรียมตัวตายเลย!""เต้ก็พูดไป พายว่าอย่างมากก็คงนอนหยอดน้ำข้าวต้ม" พะพายทำท่าสยดสยองแล้วรีบสาวเท้าเดินไปหาชายหนุ่ม เดวิดก้มศีรษะให้พะพายเล็กน้อย"ขออนุญาตพามิลินกลับก่อนสักวันนะครับนายหญิง""ไม่เป็นไรค่ะ พายเข้าใจเดี๋ยวพี่พีก็มาแล้ว สู้ๆนะ""ครับ" เดวิดหันมามองหน้ามิลิ
ผู้ชายสารเลว บทที่ 18 เด็กป๋าเดย์ (เดวิด-มิลิน)
บทที่ 18 เด็กป๋าเดย์"จะพาฉันไปเจอพ่อกับแม่เธอวันไหน บอกก่อนล่วงหน้าหนึ่งวันนะ" เขาหันมาบอกมิลินในตอนที่เลี้ยงรถเข้ามาในคอนโดเธอ เด็กสาวลอบยิ้มมุมปากอย่างร้ายกาจ"กลัวเหรอ แต่บอกไว้ก่อนนะ พ่อกับแม่ฉันไม่ได้ใจดีอย่างที่นายคิดแน่""ก็ไม่ได้กลัว ไม่รู้ว่าใครจะกลัวใครกันแน่" มือขวาคนสนิทมาเฟียหนุ่มยิ้มอย่างเหนือกว่าแล้วเปิดประตูก้าวลงจากรถ มิลินเองก็รีบเปิดประตูทั้งที่เขากำลังเดินมาเปิดให้ "พ่อกับแม่เธอจะรับได้ไหม ถ้ารู้ว่าฉันเป็นใคร" ประโยคถัดมาเดวิดถามอย่างจริงจัง"ไม่รู้..นายไม่ต้องบอกว่าทำงานอะไรหรือเป็นใคร""ทำแบบนั้นท่านทั้งสองคนคงไม่เชื่อใจ ถ้าฉันบอกความจริงไปหวังว่าพ่อกับแม่เธอคงไม่ช็อคไปก่อนนะ" เธอเองก็ลืมไปเสียสนิท เดวิดไม่ได้ทำงานเป็นบอดี้การ์ดภารันอย่างเดียวเขายังเป็น..ยังเป็นนักฆ่าอย่างที่พะพายบอกไว้อีกด้วย มิลินเผลอสบตากับชายหนุ่มตรงๆ ทันที่ก้าวลงจากรถก็ก้าวถอยหลังอัตโนมัติ"นาย..นายไม่ได้ไปทำงานชั่วร้ายมาใช่ไหม" เธอเอ่ยถามเสียงสั่น มองมือเขาสลับกับมองใบหน้าคมคาย เดวิดยกยิ้มมุมปากแล้วก้าวเดินไปใกล้มิลิน ส่วนเธอก็ก้าวถอยหลังไปเรื่อยๆจนหลังชนกับเสาและถูกมือหนายื่นมาค้ำกับเสาไว
ผู้ชายสารเลว บทที่ 17 คิดถึง (เดวิด-มิลิน)
บทที่ 17 คิดถึงมิลินนั่งมองโทรศัพท์บนโซฟาในห้องนั่งเล่น ใบหน้าสวยบูดบึ้งบอกบุญไม่รับและริมฝีปากยังเม้มเข้าหากัน "ไหนบอกจะรายงานทุกย่างก้าว แค่นี้ก็ไม่มีอะไรเป็นความจริงแล้ว โกหก! หลอกลวงที่สุด" น้ำตาเริ่มคลอเบ้าเมื่อนึกถึงคำพูดเดวิดที่บอกจะรายงานเธอทุกอย่าง นี่เขาก็ไปทำงานเป็นวันที่สามแล้วเธอยังไม่ได้รับสายหรือข้อความอะไรจากเขาเลย สักสายสักข้อความก็ไม่มีครืด~ ครืด~โทรศัพท์มือถือสั่นสะเทือนอยู่บนโต๊ะหน้าโซฟา มิลินแค่นหัวเราะในลำคออย่างเย้ยหยันเมื่อเห็นชื่อของคนที่โทรเข้ามาทางแอพพลิเคชันไลน์ ก่อนจะกดรับสาย"ฉันไม่อยากคุยกับคนโกหก"(ฉันไม่ได้โกหก เพิ่งว่างเลยรีบโทรหา ขอโทษที่เงียบไป งานสำคัญมากฉันต้องมีสมาธิกับมัน) เดวิดอธิบายอย่างไวเพื่อให้อีกฝ่ายเข้าใจ แต่ดูเหมือนคำอธิบายของเขาไม่ได้ทำให้มิลินเข้าใจเท่าไหร่นัก"นายจะพูดยังไงก็ได้ เพราะยังไงฉันก็ไม่เห็นอยู่แล้ว แค่นี้นะ"(งั้นเปิดกล้องสิ) เขาเป็นฝ่ายเปิดกล้องก่อนขณะที่อีกฝ่ายยังลังเลใจ ก่อนจะยกโทรศัพท์ขึ้นเหนือใบหน้าเล็กน้อยแล้วกดเปิดกล้อง"ว้าย! ไอ้บ้าไอ้แก่บ้า!" มิลินรีบหันกล้องไปทางอื่นเพราะเดวิดกำลังเปลือยกายอยู่ในห้องน้ำ ไม่นานเ
