ช่วงเย็น...แล้วก็ถึงเวลาในการไปรับลูกชายที่โรงเรียนนานาชาติ ซึ่งวันนี้เนตรนภาเดินทางไปกับนายหัวบุรินทร์ด้วย วางแผนกันไว้ว่าจะพาลูกชายไปช้อปปิ้งที่ห้างสรรพสินค้าในตัวเมือง เที่ยวเล่นให้เบื่อแล้วค่อยกลับ"เราจะไปกินข้าวที่ไหนกันดีวันนี้""กินอาหารยุโรปก็ได้นะคะ หนูว่าลูกน่าจะคิดถึงเหมือนกัน ตั้งแต่กลับมาอยู่กับพี่ที่นี่ ได้กินแต่อาหารทางภาคใต้ บลูเบลคงจะเบื่อค่ะ""หนูก็ไม่บอกพี่นี่นา ถ้าเกิดว่าไม่ชอบอาหารใต้เดี๋ยวพี่จ้างเชฟมาทำให้ส่วนตัวก็ได้นะ พี่เพิ่งอยู่กับลูกได้ไม่กี่เดือนยังไม่ค่อยรู้อะไรเยอะ หนูเข้าใจพี่ใช่ไหม"เขาเอ่ยออกมาพร้อมกับกุมมือภรรยาเอาไว้ ตอนนี้อยู่ในช่วงเรียนรู้ลักษณะนิสัย ความชอบ และอีกหลายอย่างทั้งลูกชายแล้วก็ภรรยา ความห่างตั้ง 5 ปีทำให้เขาต้องกลับมาทบทวนทุกสิ่งทุกอย่าง โชคดีที่เนตรนภาไม่ได้เปลี่ยนไปมาก บางอย่างเขาก็จดจำได้ไม่ลืม จึงเอาอกเอาใจได้ง่ายกว่าลูกชาย"หนูไม่ได้หมายถึงแบบนั้นค่ะ เราสองคนไม่ได้มีปัญหากับการกินอาหารใต้นะ เพียงแค่เราเปลี่ยนบรรยากาศก็เท่านั้น"หญิงสาวยิ้มออกมาก่อนจะยื่นมือไปเกลี่ยแก้มของชายหนุ่ม ก็คงจะเป็นห่วงแหละถึงได้พูดออกมาแบบนั้น"แบบนี้นี่
น้ำเสียงทรงพลังดังขึ้นทำให้นายหัวบุรินทร์ และเนตรนภาต้องหันไปมองตามเสียง ซึ่งเจ้าของเสียงนั้นกำลังเดินลงมาจากบันไดชั้นบน ปลายสายตามองสองสามีภรรยาก่อนจะยิ้มมุมปากออกมาเล็กน้อย"ไม่เจอกันนานเลยนะลูกสาว""คุณพ่อ! ทำแบบนี้ทำไมคะ"หญิงสาวจ้องมองใบหน้าของท่านด้วยแววตาหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัดเจน มันมีอะไรบางอย่างที่ทำให้เนตรนภาเกลียดพ่อของตัวเองมาก และมีบางอย่างทำให้เธอไม่อยากกลับมาที่นี่"ถ้าฉันไม่ทำแบบนี้ แกจะโผล่หัวกลับมาที่บ้านหรือไง หึ... ลูกไม่รักดีฉันส่งแกไปเรียนโรงเรียนดี ๆ ให้เงินใช้ไม่ลำบาก แต่กลับหนีไปอยู่กับผู้ชาย ปีกกล้าขาแข็งดี"สองสายตาจ้องมองกันอย่างไม่มีใครยอมใคร นายหัวบุรินทร์ที่ไม่รู้เรื่องราวอะไร แต่พอเดาจากประโยคคำพูดของผู้ชายตรงหน้า ก็พอจะรู้แล้วว่าทั้งสองคนเป็นพ่อลูกกัน ประเด็นคือเขารู้จักผู้ชายคนนั้น"นี่มัน... ท่านสมเกียรตินายกรัฐมนตรีคนปัจจุบันใช่ไหม"เขาหันไปสะกิดภรรยาอย่างต้องการคำยืนยัน เหมือนจะคุ้นเคยเห็นใบหน้าในทีวีบ่อย และแน่นอนว่าประโยคถัดมาของเนตรนภาทำให้เขาถึงกับบางอ้อ"ใช่ค่ะ เขาเป็นคุณพ่อของเนตรเอง""ก็ยังดีที่แกยังพอรู้ว่าใครเป็นพ่อ ผู้ชายคนนี้น่ะเหรอที่แ
เมื่อเดินทางกลับมาถึงที่บ้าน เนตรนภาก็กุมมือลูกชายเดินขึ้นไปชั้นบนของบ้าน พาไปอาบน้ำแต่งตัวให้เรียบร้อย ซึ่งในระหว่างนั้นน้องบลูเบลก็เอ่ยถามออกมาไม่หยุด"ทำไมคุณแม่กับคุณตาดูไม่ค่อยพูดกันดีเลยครับ""ไม่มีอะไรหรอกครับ ก็แค่มีเรื่องไม่เข้าใจกันนิดหน่อย ว่าแต่เราเถอะทำไมถึงออกไปกับคนอื่นล่ะ พ่อกับแม่ยังไม่ได้ไปรับเลย คราวหลังไม่ทำแบบนี้อีกนะครับ ถ้าเกิดมีคนไม่หวังดีพาหนูไปทำไม่ดีขึ้นมาจะทำยังไง"เธอพยายามพูดให้ลูกชายเข้าใจ ว่าการออกไปกับคนแปลกหน้าก่อเกิดอันตรายได้ แต่เด็กน้อยยังไม่ค่อยเข้าใจ เพราะคนที่มารับมีศักดิ์เป็นคุณยายของตัวเอง จึงไว้ใจ และยอมออกมาด้วย"แต่ว่าบลูเบลก็ไม่ได้ไปกับคนแปลกหน้านี่ครับ คุณยายเป็นคนมารับเองเลยนะ""แม่หมายถึงคนอื่นไง แต่คราวหน้าถึงจะเป็นคุณตาคุณยายก็ห้ามไปด้วยนะรู้ไหม""ก็ได้ครับ"เด็กน้อยไม่ค่อยเข้าใจเลยว่าทำไมคุณแม่ถึงห้ามแบบนั้น แต่ก็ไม่ได้ถกเถียงอะไรอีก ทั้งสองคนออกมาจากห้องน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ลูกชายเรียบร้อย จากนั้นก็พาไปนอนหลับพักผ่อน"นอนพักอยู่ในห้องนี้ก่อนนะ ถ้าหนูหิวก็บอกพี่เลี้ยง เดี๋ยวเขาจะเอาของอร่อยมาให้กินนะ""แล้วคุณแม่จะไปไหนครับ""แม่จะไป
"ยังไงหนูก็ต้องเล่าเรื่องหลังจากนั้นด้วย อยู่ ๆ ก็มาบอกพี่ว่าอยากจะไปเรียนต่อต่างประเทศ แถมยังได้ทุนเรียนฟรี ทั้งที่ไม่เคยรู้มาก่อนด้วยซ้ำว่าเราไปสอบมาตอนไหน""ตอนนั้นที่มหาวิทยาลัยมีประกาศให้ไปสอบชิงทุนเรียนต่อปริญญาโทค่ะ เขาให้ศิษย์เก่าไปสอบได้ด้วย เนตรก็เลยลองทำดูค่ะ ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะติด ตอนนั้นเนตรไม่ได้อยากจะเลิกกับพี่บุรินทร์เลยนะคะ""ไม่ได้อยากจะเลิกแล้วจะไปทำไม"คราวนั้นบอกตามตรงว่าเขาไม่พอใจมาก ยื่นข้อเสนอไปเลยว่าถ้าเธอตัดสินใจไปอยู่ที่ต่างประเทศ จะต้องเลิกยุ่งกับเขาทันที และรายนี้ก็เลือกอนาคตแทนที่จะเป็นเขา เราสองคนก็เลยจบลงแต่เพียงเท่านั้น"คุณพ่อเริ่มส่งคนมายุ่งวุ่นวายกับหนูค่ะ ท่านอยากจะให้หนูไปแต่งงานกับลูกชายของเพื่อนสนิทคนเดิม ถ้าไม่หนีไปให้ไกลที่สุด วันหนึ่งจะต้องถูกลากกลับไปแน่เลยค่ะ""ทำไมไม่บอกพี่ หนูก็รู้ว่าพี่ปกป้องหนูได้""หนูไม่อยากให้พี่บุรินทร์เดือดร้อนค่ะ พี่ก็รู้นี่ว่าคุณพ่อเป็นคนแบบไหน อยากเอาชนะจะตาย เขาทำทุกอย่างเพื่อทำร้ายพี่ได้นะคะ เพียงแค่ได้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการ"ตอนนั้นเธอไม่อยากให้เขาเดือดร้อน จึงเลือกที่จะปล่อยทุกอย่างไว้ที่นี่ และเดินทางไปเรีย
หลายวันต่อมา...นายหัวบุรินทร์เดินทางไปส่งลูกชายที่โรงเรียนนานาชาติชื่อดัง และกำชับคุณครูเอาไว้ว่าห้ามให้ใครมารับโดยเด็ดขาด จะต้องเป็นเขาหรือภรรยาเท่านั้นที่จะรับลูกได้ ซึ่งทางโรงเรียนให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี"ถ้าเกิดว่ามีคนมารับน้องบลูเบล ห้ามให้ไปเด็ดขาดนะครับ""ได้ค่ะคุณพ่อ ทางเราจะดูแลน้องอย่างดีที่สุดเลยค่ะ ถ้าไม่ใช่คุณพ่อกับคุณแม่ ทางโรงเรียนจะกำชับคุณครูทุกคนว่าห้ามให้น้องไปกับใครเด็ดขาด""ขอบคุณมากเลยนะครับ น้องบลูเบลตั้งใจเรียนนะครับ เดี๋ยวเย็นนี้คุณพ่อมารับ"เด็กน้อยกระโดดกอดคุณพ่อก่อนจะหอมแก้มซ้ายขวาอย่างเอาอกเอาใจ ตอนที่อยู่คฤหาสน์หลังใหญ่เจ้าตัวเล็กก็อ้อนแบบนี้แหละ คนเป็นพ่อถึงกับหลงไม่ยอมที่จะไปทำการทำงาน โชคดีที่น้องบลูเบลมาเรียนหนังสือ จึงทำให้คนเป็นพ่อยอมออกไปทำงานบ้าง"รักคุณพ่อที่สุดเลยครับ เจอกันตอนเย็นนะครับ""พ่อก็รักหนูเหมือนกันลูก เจอกันตอนเย็นนะครับ เดี๋ยววันนี้ให้คุณแม่เข้าครัวทำของอร่อยให้กินดีไหม""ดีเลยครับ น้องบลูเบลอยากกินสปาเกตตีครับ""ได้เลยครับเดี๋ยวพ่อบอกคุณแม่ให้นะ มาหอมแก้มซิจะได้ไปเรียนได้แล้ว"เขาอุ้มลูกชายขึ้นไว้ในอ้อมแขนก่อนจะหอมแก้มซ้ายขวาอย่
และแล้วก็ถึงเวลาที่พ่อเลี้ยงต้องเดินทางไปรับลูกชายที่โรงเรียนนานาชาติ เขาใช้เวลาในการเดินทางออกจากเกาะไปเพียงไม่นาน ก็มาถึงยังจุดหมาย"น้องบลูเบลคุณพ่อมารับแล้วครับ""คุณพ่อสวัสดีครับ สวัสดีครับคุณครูผมกลับก่อนนะครับ"เด็กน้อยสวมกระเป๋าใบเล็กรีบวิ่งมายืนอยู่ตรงหน้าคุณครู จากนั้นก็พนมมือเอ่ยบอกลาท่านก่อนจะวิ่งไปกระโดดกอดผู้เป็นพ่อด้วยความดีใจ"ขอบคุณมากนะครับคุณครูที่ดูแลเจ้าแสบให้ ยังไงที่เกาะไข่มุกจะมีงานประจำปีอีกสองอาทิตย์ข้างหน้า เรียนเชิญคุณครูด้วยนะครับ""ยินดีค่ะ ไม่พลาดแน่นอนค่ะ"เขาอุ้มลูกชายขึ้นมาไว้ในอ้อมแขน จากนั้นก็พาเดินกลับไปขึ้นรถตู้ของตัวเอง เนื่องจากว่าสภาพอากาศภายนอกค่อนข้างร้อน และเขาไม่อยากให้ลูกป่วยหรือไม่สบาย เพราะเดี๋ยวคนเป็นแม่จะเหนื่อยจนเกินไป"มีการบ้านรึเปล่าครับจอมแสบ""ไม่มีเลยครับ เพราะว่าน้องบลูเบลทำมาจากโรงเรียนเรียบร้อยแล้วครับ ระหว่างรอคุณพ่อเนี่ยแหละ""ทำไมเก่งแบบนี้น้อ"เขาอุ้มลูกชายมานั่งลงบนตัก ลูบผมของเจ้าตัวเล็กด้วยความเอ็นดู น้องบลูเบลไม่เคยทำให้คนเป็นพ่อผิดหวังเลย ไม่รบกวนตอนที่พ่อทำงาน รู้จังหวะในการพูด และเข้าหา จึงทำให้เขามีความสุขกับการมี
ทางด้านของพรรครักประชาชนตอนนี้พวกเขากำลังประชุมทีมกันอยู่ที่ข้างหลังเวที พี่ชายของเนตรนภา หรือเนติ ตั้งใจฟังคุณพ่อกำลังบรีฟประโยคคำพูดต่าง ๆ ที่ต้องขึ้นเวทีปราศรัย ตั้งแต่เกิดมาจนถึงตอนนี้เขาทำตามที่คุณพ่อสั่งทุกอย่าง ไม่ว่าท่านอยากจะให้ทำอะไรก็ตาม แต่สิ่งหนึ่งที่ให้ไม่ได้ก็คือการมีหลาน เพราะเขาไม่ได้มีใจรักเพศหญิง จึงไม่สามารถมีทายาทมาสืบสกุลได้"แกต้องพูดให้เข้มแข็งที่สุดนะ ทำยังไงก็ได้ให้ประชาชนเชื่อ ว่าแกจะสามารถทำได้อย่างที่พูดจริง ๆ อย่าให้ฉันผิดหวังล่ะ""ครับพ่อ ผมจะไม่ทำให้พ่อผิดหวัง""ก็ดี"ท่านสมเกียรติเอ่ยออกมาก่อนจะหันไปมองยังเบื้องหน้าของเวทีปราศรัย ซึ่งเป็นที่ไม่ค่อยน่าพอใจสักเท่าไหร่ เนื่องจากว่าอีก 20 นาทีจะถึงเวลาแล้ว แต่หน้าเวทียังมีจำนวนคนไม่มากพอที่เขาคาดคิดไว้"ทำไมประชาชนถึงมาไม่เยอะ ไปตามพวกกำนันผู้ใหญ่บ้านมาเจอฉันเดี๋ยวนี้!""ได้ครับท่าน"นายกรัฐมนตรีคนปัจจุบันเดินเข้าไปในตึกซึ่งเป็นที่ทำการพรรคชั่วคราว และตอนนี้เขาต้องการที่จะคุยกับกำนันผู้ใหญ่บ้าน ซึ่งพวกนั้นรับปากแล้วว่าประชาชนจะมาเวทีปราศรัยให้มากที่สุด แต่เท่าที่เขาเห็นไม่เป็นที่น่าพอใจเลยสักนิด"เชิญทุกคน
เสียงดนตรียังคงบรรเลงด้วยความเพลิดเพลิน บรรยากาศภายในเกาะเป็นไปได้อย่างอบอุ่น เนตรนภา และลูกชาย พากันเดินกินอาหารฟาสฟู้ดจนทั่ว เรียกได้ว่าอิ่มหนำสำราญจนรู้สึกอยากนอนพักผ่อน"สนุกเลยล่ะสิสองแม่ลูก ซื้ออะไรมากินกันบ้างไม่เห็นแบ่งพ่อเลย"เขาเอ่ยแซวภรรยาที่ตอนนี้ลูบท้องตัวเองอย่างรู้สึกอิ่ม และเมื่อได้ยินเสียงของสามีก็รีบเดินเข้ามาสวมกอดเอาไว้หลวม ๆ ส่วนลูกชายก็วิ่งมาสวมกอดเอวคุณพ่ออีกข้างหนึ่ง"อิ่มมากเลยค่ะ มีแต่ของอร่อยทั้งนั้นเลย""น้องบลูเบลก็อิ่มมากเลยครับ ได้กินทั้งไอศกรีมมะพร้าว ลูกชิ้นทอด ขนมโป๊งเหน่ง ขนมไข่เต่า แล้วก็มีบิงชูด้วยนะครับ เยอะแยะไปหมดเลย"เด็กน้อยพูดให้คุณพ่อฟังว่าตัวเองได้กินอะไรบ้าง น้ำเสียงดูสดใสมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก คนเป็นพ่อยื่นมือไปลูบผมลูกชาย จ้องมองใบหน้าของทั้งคู่ด้วยความเอ็นดู"กินเยอะแบบนี้เดี๋ยวก็เดินไม่ไหวกันหรอก ถ้าอย่างนั้นพาพ่อไปชิมหน่อยสิ เมนูไหนอร่อยบ้าง เดินไปเดินมาเริ่มหิวแล้วเนี่ย""ถ้าอย่างนั้นไปกินบะหมี่กุ้งตรงนั้นดีไหมคะ อร่อยมากเลยค่ะ""อร่อยเหมือนกันครับน้องบลูเบลคอนเฟิร์ม""ฮ่า ๆ คอนเฟิร์มเลยเหรอ OK งั้นไปกัน"เขากุมมือลูกชาย และภรรยาคนล
สองปีผ่านไป...ในตอนนี้น้องบีน่าอายุได้สองขวบกว่าแล้ว พูดเก่งมากถามนั่นนี่ไม่หยุด ส่วนพี่ชายคนโตอายุอานามก็ประมาณ 7 ขวบกว่า เข้าเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 พูดภาษาอังกฤษเก่งมาก แถมยังเรียนเก่งที่สุดในรุ่นอีกด้วย เป็นคนที่ไม่เคยทำให้พ่อผิดหวัง แต่นายหัวบุรินทร์ก็ไม่เคยพูดจาคาดหวังกับลูกชาย เพราะไม่อยากกดดันลูกมากนัก อยากให้เขาเป็นตัวของตัวเองให้มากที่สุด"บีน่าพี่บอกแล้วไงว่าเวลากินห้ามใช้มือจับแบบนี้ ต้องใช้ส้อมจิ้มก่อน มานี่ครับเดี๋ยวพี่จะสอน"น้องบลูเบลอุ้มน้องสาวให้มานั่งที่เก้าอี้ จากนั้นก็ใช้ส้อมจิ้มผลไม้ที่อยู่ในจาน จากนั้นก็ส่งไปให้น้องสาวเธอไว้ หยิบทิชชูเช็ดริมฝีปากให้ด้วยความห่วงใย"อันนี้อย่อย""อร่อยก็กินเยอะ ๆ เลย ถ้าเกิดว่าหมดเดี๋ยวพี่ไปเอาใหม่มาให้ แล้วดูสิมือเลอะหมดเลยเห็นไหม เดี๋ยวพี่เช็ดให้ดีกว่า"พี่ชายคนดีใช้ผ้าขนหนูค่อย ๆ เช็ดมือให้น้องสาว ตั้งแต่น้องคลอดออกมาจนถึงตอนนี้ เขาดูแลน้องและหวงแหนเป็นอย่างมาก คนเป็นพ่อแม่สะกิดนิดเดียวยังไม่ได้เลย น้องร้องไห้ก็โอ๋เอง เรียกได้ว่าห่วงน้องหนักจนคนเป็นแม่เริ่มกังวล"พี่บุรินทร์คะ เนตรว่าน้องบลูเบลห่วงน้องหนักมากเกินไปนะคะ ถ้าเ
ช่วงค่ำ...ในตอนนี้ท่านบรรพต คุณหญิงผกากรอง ท่านสมเกียรติ และคุณหญิงนพรัตน์ รวมถึงลูกชายซึ่งก็คือท่านนายกคนปัจจุบัน และแฟนของเขา นั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารใจกลางคฤหาสน์สุดหรูของนายหัวบุรินทร์ และมีเนตรนภากับลูกชายนั่งอยู่ร่วมโต๊ะเช่นกัน"บลูเบลดีใจจังเลยครับที่ทุกคนมาเที่ยวหา""โธ่เอ๊ยเด็กแสบ ใครก็อยากจะมาอยู่กับเราทั้งนั้นแหละ แต่ทุกคนก็ต้องทำงานไง เข้าใจใช่ไหมครับ""เข้าใจอยู่แล้วครับ แค่นี้ก็ดีใจมากแล้วครับคุณลุง ถ้างั้นเรากินข้าวกันเถอะครับผมหิวแล้ว"เด็กน้อยชี้นิ้วไปที่หมูกรอบชิ้นใหญ่ตรงหน้า คุยโม้นักหนาว่าตัวเองชอบกินผัก แต่พออาหารตรงหน้าเป็นหมูกรอบ กับเลือกที่จะทิ้งสิ่งที่ชอบไว้บนจานทันที"แล้วบอกว่าตัวเองชอบกินผัก แต่เห็นหมูกรอบทีไรหยิบใส่ปากทันทีเลยนะ""แฮะ! ก็มันอร่อยนี่ครับ กรอบมาก"เด็กน้อยเอ่ยออกมาก่อนจะหยิบหมูกรอบใส่ปากอย่างเอร็ดอร่อย ผู้ใหญ่ที่เห็นก็หัวเราะออกมาอย่างชอบใจ การมีเด็กมาวิ่งเล่นทั่วบ้านก็ทำให้พวกผู้ใหญ่ไม่เหงาเลย พูดจ้อไม่หยุดทำให้ทุกคนมีเรื่องสนทนาคุยกันทั้งวันทั้งคืน โดยเฉพาะเรื่องของหลานกลายเป็นบทสนทนาหลักในการคุยกันเสร็จแล้ว"แล้วเจ้าตัวเล็กอีกคนล่ะจะคลอดเมื่
และในที่สุดก็การประกาศผลการเลือกตั้งอย่างเป็นทางการ ซึ่งพรรครักประชาชนได้คะแนนเสียงจากประชาชนอย่างล้นหลาม ได้เก้าอี้คะแนนเสียงเกินครึ่งของสภา สามารถจัดตั้งรัฐบาลได้โดยไม่ต้องมีพรรคร่วม"ดีใจด้วยนะเนติในที่สุดก็ทำได้"นายหัวบุรินทร์ถือช่อดอกไม้มาแสดงความยินดีให้กับว่าที่นายกคนใหม่ รวมถึงเนตรนภาที่วิ่งเข้ามาสวมกอดพี่ชายด้วยความดีใจ"ดีใจจังเลยมีพี่ชายได้เป็นนายกแล้ว""ขอบคุณมากนะน้องสาว เพราะว่าเนตรมีสามีเป็นพี่บุรินทร์ เขาดีกับครอบครัวเรามาก แถมยังทำให้คุณพ่อเปลี่ยนไปเป็นคนละคนอีก ผมขอบคุณมากเลยนะครับสำหรับทุกอย่าง"เนติยกมือขอบคุณผู้ชายตรงหน้า เพราะเขาจึงทำให้ครอบครัวของเรากลับมารักกันเหมือนเดิม เปลี่ยนให้คุณพ่อกลายเป็นคนธรรมดา ไม่บังคับจิตใจของคนในบ้านอีกส่วนไอซ์ตอนนี้ก็เข้าไปอยู่ที่คฤหาสน์หลังใหญ่เป็นที่เรียบร้อยแล้ว แถมคุณพ่อกับคุณแม่ยังลงทุนเปิดคาเฟ่ให้อีก เรียกว่าตอนนี้กลายเป็นลูกรักแทนที่เขาเรียบร้อยแล้ว เพราะว่าไอซ์เขาเรียนเชฟมา ทำอาหารอร่อย ทำขนมก็เก่ง คุณพ่อกับคุณแม่ถูกใจมากเอ่ยปากชมไม่มีหยุด เขาก็เลยตกกระป๋องไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว"ขอบคุณอะไรนักหนาเนี่ย ทั้งพี่ทั้งน้องเลยนะ
หนึ่งสัปดาห์ต่อมา...ตอนนี้อยู่ในช่วงลงคะแนนเสียง และช่วงค่ำน่าจะรู้แล้วว่าพรรคไหนจะได้คะแนนเสียงเยอะที่สุด ดูจากผลสำรวจก็น่าจะไม่ผิดโผสักเท่าไหร่ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าอะไรก็เกิดขึ้นได้"เดี๋ยวจะเริ่มนับคะแนนกันแล้ว หวังว่าพรรคของเราจะได้ทำเพื่อประชาชนอีกสมัยหนึ่งนะ"และที่ทำการพรรคทุกคนกำลังนั่งประชุมกันอยู่ และก็จะมีตัวแทนของแต่ละพรรค เข้าดูการนับคะแนนในแต่ละเขต เพื่อไม่ให้เกิดการทุจริตในช่วงการนับคะแนนที่จะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้าและที่ทำการพรรคจะมีโปรแกรมนับคะแนนแบบไม่เป็นทางการ ซึ่งตัวแทนที่อยู่ประจำหน่วยยืนดูเขานับคะแนน จะแจ้งผลเบื้องต้นให้ทางนี้รับทราบ ซึ่งคะแนนจะไม่เป็นทางการแต่ก็พอเดาได้ว่าพรรคไหนที่มีคะแนนนำในเวลานั้น"ยังไงผมต้องขอบคุณทุกคนมากเลยนะครับ ที่คอยแนะนำแล้วก็ให้โอกาสเด็กรุ่นใหม่อย่างผม ถ้าเกิดว่ามีโอกาสในการได้เป็นนายกรัฐมนตรี ผมจะตั้งใจทำเพื่อประชาชน แล้วก็จะไม่ทำให้ผู้ใหญ่ในพรรคผิดหวังเด็ดขาด"เนติขยับตัวลุกขึ้นก่อนจะเอ่ยออกมาสัญญากับทุกคนที่อยู่ภายในห้องประชุมนั้น ถึงแม้ว่าทุกคนจะไม่ได้เลือกให้เขามายืนอยู่จุดนี้ แต่เป็นเพราะอำนาจของพี่เขยที่ยื่นข้อเสนอใ
ชายหนุ่มดึงรั้งตัวภรรยาให้มานั่งลงอยู่บนเตียงนอน แต่เนื่องจากเธอมีอายุครรภ์ที่ค่อนข้างโต จึงไม่สามารถขึ้นไปคร่อมอยู่บนตัวของเธอได้ จึงเปลี่ยนใจอุ้มคนรักให้ขึ้นมาอยู่บนตัวของเขาแทน"ลำบากเหมือนกันนะคะเนี่ย"หญิงสาวถึงกับหลุดขำออกมาเมื่อการมีเซ็กซ์ของคุณแม่ลูกสองค่อนข้างดูทุลักทุเลไม่น้อย แต่เพื่อความสุขของสามียังไงเธอก็ต้องยอม มันไม่ใช่ข้ออ้างในการไม่ให้ความสุขแก่คนรัก เพราะถึงแม้จะท้องโตแต่ก็ใช่ว่าจะมีไม่ได้สักหน่อย"ไม่ลำบากหรอกหนูก็อยู่ข้างบนนั่นแหละ เดี๋ยววันนี้พี่จะทำเบา ๆ เดี๋ยวหนูจะปวดท้องเอาได้"เขานอนราบลงกับเตียง ก่อนจะจับเอวเล็กของภรรยาทั้งสองข้างจึงรั้งขึ้นมาบนตัวของเขา จากนั้นก็ค่อย ๆ เลิกกระโปรงขึ้นไปไว้ที่ช่วงเอวของเธอ ใช้นิ้วเรียวถูไถยังน้องสาวเพื่อเล้าโลมภรรยาสุดที่รัก"อื้อ อ้าส์~"เนตรนภาถึงกับสะกดกั้นอารมณ์ของตัวเองไว้ไม่ไหว ถึงแม้จะท้องโตขนาดนี้ แต่เรื่องบนเตียงเขาก็ยังคงทำให้เธอมีความสุขได้เสมอ โชคดีที่ชายหนุ่มเป็นคนมีเหตุผล เข้าใจว่าธรรมชาติของคนท้องไม่เหมือนกับมนุษย์ปกติทั่วไป เขาจะมีวิธีในการทำให้เธอมีความสุขโดยที่ไม่ต้องใช้ความรุนแรงเหมือนทุกครั้ง"หอมจัง""ไม
ท่านสมเกียรติรู้สึกเกร็งไม่น้อยเลยกับการมาอยู่ที่นี่ อาจจะเพราะว่าตัวเองทำผิดพลาดไว้มาก แต่คนในครอบครัวไม่ถือโทษโกรธแถมยังให้อภัยง่ายดาย มันยิ่งทำให้เขารู้สึกแย่ในการกระทำของตัวเอง และสัญญาว่าจะไม่ทำเหมือนอย่างอดีตที่ผ่านมาอีก"คุณหญิงผมขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม""กินข้าวก่อนดีไหมคะ เดี๋ยวค่อยคุยก็ได้"คุณหญิงนพรัตน์รู้ดีว่าเขาเป็นกังวลมากแค่ไหน เธอกับลูกคุยกันว่าถ้าเจอคุณพ่อจะไม่มีใครพูดเรื่องอดีต เพราะสิ่งที่เขาได้รับมันหนักหนามากพออยู่แล้ว แต่ดูเหมือนว่าเขายังคงมีอะไรภายในใจอยู่"คุยตอนนี้แหละ""ก็ได้ ลูกไปกินข้าวก่อนเลยนะ แม่กับพ่อจะไปคุยกันแป๊บหนึ่ง"เนตรนภา และนายหัวบุรินทร์ยิ้มออกมาก่อนจะพยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นก็กุมมือลูกชายพากันเดินเข้าไปยังห้องอาหาร ปล่อยให้พวกผู้ใหญ่ได้เคลียร์ใจกันให้จบ จะได้ไม่มีอะไรติดค้างกันอีก"มีอะไรเหรอคะ ฉันไม่ได้โกรธหรือติดใจอะไรทั้งนั้น คุณจะคิดมากทำไม"คุณหญิงเอ่ยออกมาก่อนจะกุมมือของสามีเอาไว้ทั้งสองข้าง ท่านสมเกียรติดึงภรรยาเข้ามาสวมกอดอย่างกลัวว่าเธอจะหายไปไหนอีก เพียงแค่ไม่กี่สัปดาห์ที่เขาใช้ชีวิตอยู่คนเดียว มันโดดเดี่ยว และรู้สึกทรมานหัวใจมาก จากที
เมื่อจบประโยคของลูกเขยท่านสมเกียรติก็นิ่งเงียบไปทันที ไม่รู้จะเอาประโยคไหนมาเถียงกลับ เพราะทุกสิ่งอย่างที่เขาทำมันก็เป็นประโยชน์ต่อตัวเขาทั้งนั้น เวลาผ่านมาที่เขาอยู่คนเดียว และคิดทบทวนกับทุกสิ่ง มันก็ได้คำตอบที่แน่ชัดเราว่าท้ายที่สุดตัวเราเองก็ต้องการแค่ครอบครัวที่อบอุ่นเท่านั้น"รู้แล้วน่าว่าฉันผิด แต่คงแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว ทั้งลูกแล้วก็เมียหนีออกไปหมดเลย""ทำไมจะแก้ไขอะไรไม่ได้ล่ะครับ ไม่มีใครเกลียดคุณพ่อเลยสักคน ทุกคนแค่รอว่าคุณพ่อจะเป็นคนใหม่ตอนไหนก็เท่านั้น แต่ว่าตอนนี้ดีขึ้นเยอะเลยนี่ครับ ผมว่าน่าจะถึงเวลาแล้วที่คุณพ่อควรจะแก้ไขทุกอย่างที่เคยทำผิดพลาด ทุกคนพร้อมให้โอกาสนะครับ แล้วอีกอย่างหนึ่งกำลังจะเป็นคุณตาที่มีหลานถึงสองคน ทำหน้าตาให้มันดูสดใสหน่อยสิครับ"ท่านสมเกียรติถึงกับขมวดคิ้วด้วยความสงสัย หมายความว่ายังไงที่บอกว่าเป็นคุณตาที่มีหลานถึงสองคน"นายหมายความว่ายังไง""ก็หมายความว่าตอนนี้เนตรกำลังอุ้มท้องลูกคนที่สองอยู่ ถ้าคุณพ่ออยากอยู่กับหลานผมแนะนำให้เป็นคนใหม่แล้วก็ไปง้อลูกง้อเมียนะครับ แต่ถ้าเกิดว่าไม่ก็คงจะต้องได้ใช้ชีวิตอยู่คนเดียวจนตาย""ปากดีนักนะแกเนี่ย"ถึงจะบ่นแบบ
เวลาผ่านไป...หลังจากที่นายหัวบุรินทร์จัดการทุกอย่างเรียบร้อย เนตรนภากับลูกก็ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขมากขึ้น ไม่ต้องมาคอยระแวงว่าคุณพ่อจะบังคับให้ทำตามอำเภอใจอะไรอีก และที่สำคัญคุณแม่ย้ายมาอยู่ที่นี่สักพักใหญ่แล้ว ส่วนพี่ชายก็เดินหน้าหาเสียงอย่างเต็มกำลัง เป็นส.สบัญชีรายชื่อลำดับที่ 4 นับเป็นแคนดิเดตนายก ที่ทางพรรคจะส่งเข้าชิงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีคนต่อไป"ไม่รู้ว่าตอนนี้คุณพ่อเป็นยังไงบ้าง พี่ชายก็ไม่กลับบ้านเลย คุณแม่ก็มาอยู่ที่นี่ เอาจริงหนูก็เริ่มเป็นห่วงท่านอยู่นะคะ"เนตรนภาเอ่ยออกมาด้วยใบหน้าเป็นกังวล ถึงแม้ว่าท่านจะทำตัวใจร้ายกับคนในครอบครัว แต่เธอไม่ใช่คนแบบนั้น ยังไงท่านก็เป็นคุณพ่อ ห่างหายกันไปนานแบบนี้ต้องอดเป็นห่วงไม่ได้ โดยเฉพาะตอนนี้ท่านอยู่คนเดียวด้วย"เดี๋ยวพี่ไปดูให้ ก็ไม่คิดว่าจะใจแข็งขนาดนี้นะ แต่เอาจริงก็ไม่ค่อยแปลกใจสักเท่าไหร่ คนดื้อรั้นแบบนั้นไม่ยอมฟังใครง่าย ๆ แน่"นายหัวบุรินทร์อุ้มภรรยาให้ขึ้นมานั่งลงบนตัก ลูบหน้าท้องของคนรักด้วยความเอ็นดู ตอนนี้เธอกำลังตั้งครรภ์อยู่ เขาไม่อยากจะให้คิดมาก ส่วนเรื่องพ่อตาเดี๋ยวจะไปเคลียร์ด้วยตัวเอง"ห้ามเครียดนะรู้หรือเปล่า ตัวเองไม่ไ
ทุกคนไม่คิดว่าสิ่งที่นายหัวบุรินทร์ต้องการจะเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนี้ ท่านนายกคนปัจจุบันกำลังจะอำลาตำแหน่ง เนื่องจากว่าจะมีการเลือกตั้งใหม่ในอีกไม่กี่สัปดาห์ข้างหน้า ซึ่งตอนนี้เขายังทำหน้าที่รักษาการอยู่ ประชาชนค่อนข้างที่จะรักท่านนายกรัฐมนตรีคนนี้มาก และถ้าเกิดว่าจะต้องเปลี่ยนแคนดิเดตนายกในเวลานี้ อาจจะทำให้ประชาชนเปลี่ยนใจเทคะแนนเสียงไปที่พรรคอื่นก็เป็นได้"ทำแบบนี้พรรคเราจะแย่เอานะครับ ประชาชนค่อนข้างรักท่านสมเกียรติ พวกเราถึงเลือกแคนดิเดตนายกเป็นท่านดังเดิม""ไร้สาระน่า การที่ประชาชนจะเลือกใครสักคนไม่ได้ขึ้นอยู่กับคนคนเดียว พรรครักประชาชนสู้เพื่อประชาชนมาโดยตลอดเกือบ 20 ปี ไม่ว่าแคนดิเดตนายกจะเป็นใคร ผมเชื่อว่าประชาชนจะยังคงเลือกพรรคของเรา"ทุกคนไม่มีใครพูดหรือเถียงนายหัวบุรินทร์กลับ เนื่องจากว่าสิ่งที่เขาพูดมานั้นไม่ได้ผิดไปเลยแม้แต่น้อย เพียงแค่ประชาชนไว้ใจพรรคไม่ว่าจะเลือกใครขึ้นมาเป็นผู้นำ ทุกคนก็พอใจทั้งนั้น ขอแค่เห็นประโยชน์ของประชาชนมาก่อนเสมอ แค่นี้ก็จะชนะใจคนทั้งประเทศได้แล้ว"ก็ได้ถ้านายต้องการแบบนั้น ถ้าอย่างนั้นก็ชี้ตัวมาเลยสิว่าจะเลือกใครมาแทนที่ฉันในตอนนี้ แต่ขอหาคนที่เห