บทที่ 22 งานประจำปี

ทางด้านของพรรครักประชาชนตอนนี้พวกเขากำลังประชุมทีมกันอยู่ที่ข้างหลังเวที พี่ชายของเนตรนภา หรือเนติ ตั้งใจฟังคุณพ่อกำลังบรีฟประโยคคำพูดต่าง ๆ ที่ต้องขึ้นเวทีปราศรัย ตั้งแต่เกิดมาจนถึงตอนนี้เขาทำตามที่คุณพ่อสั่งทุกอย่าง ไม่ว่าท่านอยากจะให้ทำอะไรก็ตาม แต่สิ่งหนึ่งที่ให้ไม่ได้ก็คือการมีหลาน เพราะเขาไม่ได้มีใจรักเพศหญิง จึงไม่สามารถมีทายาทมาสืบสกุลได้

"แกต้องพูดให้เข้มแข็งที่สุดนะ ทำยังไงก็ได้ให้ประชาชนเชื่อ ว่าแกจะสามารถทำได้อย่างที่พูดจริง ๆ อย่าให้ฉันผิดหวังล่ะ"

"ครับพ่อ ผมจะไม่ทำให้พ่อผิดหวัง"

"ก็ดี"

ท่านสมเกียรติเอ่ยออกมาก่อนจะหันไปมองยังเบื้องหน้าของเวทีปราศรัย ซึ่งเป็นที่ไม่ค่อยน่าพอใจสักเท่าไหร่ เนื่องจากว่าอีก 20 นาทีจะถึงเวลาแล้ว แต่หน้าเวทียังมีจำนวนคนไม่มากพอที่เขาคาดคิดไว้

"ทำไมประชาชนถึงมาไม่เยอะ ไปตามพวกกำนันผู้ใหญ่บ้านมาเจอฉันเดี๋ยวนี้!"

"ได้ครับท่าน"

นายกรัฐมนตรีคนปัจจุบันเดินเข้าไปในตึกซึ่งเป็นที่ทำการพรรคชั่วคราว และตอนนี้เขาต้องการที่จะคุยกับกำนันผู้ใหญ่บ้าน ซึ่งพวกนั้นรับปากแล้วว่าประชาชนจะมาเวทีปราศรัยให้มากที่สุด แต่เท่าที่เขาเห็นไม่เป็นที่น่าพอใจเลยสักนิด

"เชิญทุกคน