Share

เด็กมันร้าย - 45

ตอนนี้ทั้งฉันและตุลต่างเอาแต่จ้องหน้ากัน เขาเดินไปนั่งลงบนเตียงก่อนจะพ่นลมหายใจออกมาแรง ๆ

“ใส่เสื้อผ้าดี ๆ” ครั้งนี้น้ำเสียงที่เอ่ยบอกนั้นเย็นลงกว่าเมื่อครู่

“อื้อ” ฉันพยักหน้าก่อนจะหยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่โดยมีสายตาของตุลจับจ้องมองอยู่ตลอดเวลา

“ไม่หันมองทางอื่นบ้างเหรอ?” เพราะความเขินอายทำให้ฉันต้องถามออกไป ท่ามกลางความเงียบสักพักตุลก็ตอบ “ตรงนี้มันน่ามองมากกว่า”

เขาพูดขณะที่สายตาจับจ้องมองเรือนร่างของฉัน ตอบมาแบบนี้จะไม่ให้เขินได้ยังไงล่ะ ฉันไม่ลงไปนอนดิ้นที่พื้นก็ดีแล้ว

“เลิกเรียนกี่โมงเหรอ” ฉันหาเรื่องคุยเพื่อไม่ให้ตัวเองเขินเขาไปมากกว่านี้

“บ่าย”

“เลิกเรียนแล้วจะไปไหน”

“เมื่อคืนที่พูดหมายความแบบนั้นจริง ๆ” แทนที่จะตอบคำถามแต่เขากลับหยิบยกเรื่องเมื่อคืนมาพูด ทำเอาฉันไปต่อไม่เป็น

“ทำไมถึงเงียบ?” พอเห็นว่าฉันเงียบเขาก็เลิกคิ้วถาม

“จะให้พี่พูดอะไรต่อล่ะ ตอนนี้มันเหมือนฝันอยู่เลย”

ฉันยกมือขึ้นมาจับหน้าตัวเองเบา ๆ ก่อนที่ตุลจะลุกขึ้นมายืนประจันหน้าแล้วมองนิ่ง ๆ จู่ ๆ เขาก็กดริมฝีปากลงมาบดขยี้ริมฝีปากของฉันโดยไม่ทันได้ตั้งตัว แต่เพียงแค่ครู่เดียวก็ถอนจูบออก

“ไม่ใช่ความฝัน” พูดจบ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status