เด็กมันร้าย - 43 ขอเวลา

#อู่ซ่อมรถ

ฉันยอมกลับมาคุยที่อู่เพราะว่าอยากจะเคลียร์จริง ๆ อยากเคลียร์ทุก ๆ เรื่อง

พอลงจากรถฉันก็เดินมานั่งที่โต๊ะหินอ่อน นั่งลงแล้วตุลก็เดินมาหยุดใกล้ ๆ

“ไปคุยในห้อง”

“คุยตรงนี้ก็ได้”

“ไม่ได้ต้องไปคุยในห้อง”

“พี่จะคุยตรงนี้เท่านั้น” ฉันยกมือขึ้นกอดอกแล้วยื่นคำขาดโดยไม่ยอมมองหน้าเขา

ได้ยินเสียงคนที่ยืนอยู่พ่นลมหายใจออกมาแรง ๆ ก่อนจะนั่งกระแทกลงตรงที่นั่งข้าง ๆ

ครั้งนี้ฉันหันมองตุลด้วยสีหน้าและแววตาที่จริงจัง

“พี่อยากให้ตุลคิดเยอะ ๆ นะ เรื่องหมั้น มันไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ ตอนนี้เราสองคนยังถอนตัวได้แต่ถ้าเราหมั้นกันแล้วมันยากที่จะถอยนะ”

“…” ตุลเมินหน้าหนีทั้งที่ตอนนี้ฉันกำลังจริงจังอยู่

“ตุลเองก็มีผู้หญิงคนอื่นไปเรื่อย ๆ จะให้ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่ จะให้พี่จมอยู่กับคำว่าชอบตุลไปแบบนี้จนถึงเมื่อไหร่”

“ตุลก็รู้นี่ว่าพี่คิดยังไง ในเมื่อไม่รักไม่ชอบเราควรจบทุกอย่างได้แล้ว พี่อยากพักแล้วตุล พี่เหนื่อยมามากแล้วจริง ๆ”

“ลองคิดดูสิถ้าต้องเป็นแบบนี้ไปจนถึงวันที่เราแต่งงานแล้วมีลูกด้วยกัน เราจะตอบคำถามลูกว่ายังไงถ้าพ่อไปทางแม่ไปทาง”

ตอนนี้ฉันนั่งคุยคนเดียวราวกับไม่มีใครอยู่