เด็กมันร้าย - 23 หนูยอมหมั้น

ฉันกัดริมฝีปากตัวเองแน่นเมื่อรู้ว่าตัวเผลอเรียกชื่อเขาออกไปทั้งที่ควรทำเหมือนคนไม่รู้จัก

“ว่าไงนะลิล” เควินเอียงคอมาถามเหมือนว่าเขาได้ยินเสียงของฉันเมื่อครู่

“ป… เปล่า”

ตอนนี้ตุลก็ยังคงเพ่งมองเควินราวกับจะกัดกินเลือดเนื้อ จนกระทั่งหนังเริ่มฉายเขาถึงยอมหันไปมองจอ บรรยากาศในโรงหนังเงียบสงัดไร้เสียงคนคุยกัน มีเพียงเสียงหนังที่กำลังฉายอยู่

หัวใจของฉันมันเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ การที่เขานั่งใกล้กันแต่ทำเหมือนไม่รู้จักกันสำหรับตุลมันคงเป็นเรื่องง่าย ๆ แต่สำหรับฉันมันยาก

ฉันไม่ได้มีสมาธิจดจ่ออยู่กับหนังที่ฉาย แต่กำลังจดจ่ออยู่กับคนที่นั่งข้าง ๆ ความคิดเริ่มฟุ้งซ่านไปต่าง ๆ นานา

เฮือก!

รู้สึกเหมือนมีอะไรเย็น ๆ มาแตะที่ขาอ่อนทำให้สะดุ้งเฮือกตกใจสุดขีด เมื่อก้มลงมองที่ขาก็เห็นฝ่ามือใหญ่ของตุลวางอยู่ ฉันจึงรีบปัดมือเขาออก

ทำแบบนี้เพื่ออะไรกัน เป็นคนอยากให้ฉันถอย อยากให้ฉันเลิกยุ่ง แต่ตัวเองมายุ่งซะเองเป็นแบบนี้จะให้ฉันถอยยังไง

ฉันหันมามองหน้าตุลที่นั่งข้าง ๆ เขาไม่ได้มีท่าทางสนใจอย่างการกระทำเมื่อคู่ สายตาคู่นั้นจ้องมองไปตรงหน้าไม่หันมามองฉันเลยสักนิด

เขาก็แค่ต้องการปั่นหัวอยู่สินะ… เด็กค