"เหลวไหล!"หูเยว่ซีซึ่งแต่เดิมมีสีหน้าดูถูกเหยียดหยาม ได้ยินคำว่า "ฆ่าปีศาจจิ้งจอกโดยเฉพาะ" เจ็ดคำนี้ เหมือนแมวที่ถูกเหยียบหาง ระเบิดโดยตรง!"เชอะ!"หลิ่วเจิ้นเจียงกลืนน้ำลายไม่รู้ตัวพลังทำลายล้างของผู้หญิงคนนี้ทรงพลังมากจนสามารถฆ่าคนได้!ไม่ว่าจะขี้เกียจหรือโกรธก็เจริญหูเจริญตามาก"เรียนแบบอาวุธวิเศษ ปลอมได้ไม่เหมือนเลย ทำไมคุณถึงบอกว่ามันเป็นมีดบินสังหารเซียน?"ดวงตาหูเยว่ซีเบิกกว้างแยกเขี้ยวออก ดูเหมือนว่าอยากจะกัดใครสักคนเมื่อกี้หลิ่วซือหยินได้กล่าวว่า มีดบินสังหารเซียนเคยปรากฏตัวทั้งหมดห้าครั้งดวงวิญญาณที่ตายใต้มีดบินก็เป็นห้าดวงพอดีนอกจากหยวนหงแล้ว คนที่มีชื่อเสียงที่สุดก็คือผู้หญิงแปลกหน้าซึ่งเป็นที่รู้จักของทุกครัวเรือนและหยั่งรากลึกอยู่ในใจของผู้คนต๋าจี่!เธอคือผู้ที่ก่อให้เกิดการทำลายล้างราชวงศ์อินซางและจุดชนวนให้เกิดสงครามหอสินหลังจากที่กษัตริย์โจวพ่ายแพ้และเผาตัวเอง ต๋าจี่ก็ถูกจับและกษัตริย์เจียงเตี้ยวก็สั่งให้ประหารชีวิตเธอบนแท่นประหาร ต๋าจี่มีเสน่ห์มากจนทำให้เพชฌฆาตเดินโซเซไปรอบ ๆ ด้วยความงุนงง และไม่เต็มใจที่จะทำอะไรเลยเมื่อสามตาหยางเอ้อเห็นสิ่งนี้
หลิ่วเจิ้นเจียงโกรธมาก "นายแช่งฉัน!""ไอ้หนุ่ม อย่าคิดว่าหลานสาวของฉันเรียกนายว่าท่าน แล้วนายจะพูดเหลวไหลต่อหน้าฉันได้!""ฉันหลิ่วเจิ้นเจียงไม่ได้หลอกง่ายขนาดนั้น ถ้าเป็นเมื่อก่อน นายกล้าพูดกับฉันแบบนี้ ตายไปนานแล้ว นายเชื่อไหม?"หูเยว่ซีพูดด้วยสีหน้าเย็นชา "นายกล้าดียังไงมาพูดกับเจ้านายฉันแบบนี้ เชื่อไหมว่านายจะไม่มีโอกาสออกไปจากที่นี่อย่างมีชีวิต!"สายตาที่เย็นชาโจมตีมา หลิ่วเจิ้นเจียงรู้สึกเหมือนอยู่ในถ้ำน้ำแข็งทันทีเย็นไปทั้งตัว แขนขาแข็ง!ลมหายใจแห่งความตายที่แข็งแกร่ง โจมตีใส่หน้า!กดดันจนเขาหายใจไม่ออก!สายตาน่ากลัวมาก เป็นผู้หญิงที่น่ากลัวมากจริง ๆ!หลิ่วเจิ้นเจียงโตมาขนาดนี้ ครั้งแรกที่รู้สึกว่าความกลัวสุดขีดหมายถึงอะไรเขาไม่เคยคิดเคยฝันว่าหญิงสาวสวยที่มีเสน่ห์มากมายขนาดนี้ จะทำให้เขาหวาดกลัวได้ขนาดนี้ตราบใดที่สาวสวยคนนี้ลงมือ หลิ่วเจิ้นเจียงเชื่อว่าตัวเองจะต้องตายอยู่ที่นี่อย่างแน่นอน"เข้าใจผิดแล้ว!"หลิ่วซือหยินลุกขึ้นอย่างรวดเร็วและพูดว่า "ทั้งหมดเป็นความผิดของอารองของฉัน คุณลั่วฉันขอโทษท่านแทนคุณอาด้วย ท่านอย่าได้โกรธเลย"จากนั้นเธอก็พูดด้วยน้ำเสียงตำหนิ
"ยาสมุนไพรอะไร?"ลั่วอู๋ฉางสะดุ้ง ไม่เข้าใจสิ่งที่หลิ่วซือหยินพูดหลิ่วซือหยินยิ้มและพูดว่า "ครั้งก่อนบนเรือสำราญ คุณหนิงโดนเมิ่งป๋ออันทำร้ายบาดเจ็บ ท่านให้ยาเขาหนึ่งเม็ด ได้ผลดีมาก""สำหรับเรื่องนี้ ฉันก็ได้รับการยืนยันจากทางคุณหนิงว่า ยาเม็ดที่ท่านทำ ไม่มีขายในตลาด""ดังนั้นซือหยินจึงถือดีมาร่วมมือกับท่านในนามของตระกูลหลิ่ว ไม่ทราบว่าจะได้รับเกียรตินี้หรือไม่?"ทันใดนั้นลั่วอู๋ฉางก็ตระหนักได้ว่าจุดประสงค์ที่เธอมาที่นี่คือยาแก้บาดเจ็บหลิ่วซือหยินสมกับเป็นนักเรียนดีเด่นของโรงเรียนธุรกิจที่มีชื่อเสียง มองปราดเดียวก็เห็นว่ายาแก้บาดเจ็บมีตลาดที่แข็งแกร่งมากในโลกศิลปะการต่อสู้ ไม่ใช่เรื่องแปลก นักบู๊โบราณจะได้รับบาดเจ็บเนื่องจากสาเหตุหลายประการ และส่วนใหญ่ใช้ยาและกำลังภายในเพื่อรักษาแต่ยาในตลาดมีจำกัดมาก ส่วนใหญ่พัฒนามาจากยาทั่วไป แม้ว่าจะสามารถรักษาโรคได้ แต่สำหรับนักบู๊โบราณ ผลที่ได้นั้นธรรมดามากหากมียาอายุวัฒนะที่มีประสิทธิภาพสำหรับนักบู๊โบราณโดยเฉพาะ ตลาดคงจะได้รับการต้อนรับอย่างแน่นอนนักบู๊โบราณแข็งแกร่ง ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ขาดแคลนเงินโดยธรรมชาติแน่นอนว่าการหาเงินจากนั
หลิ่วซือหยินยืนขึ้นและกล่าวคำอำลา "ฉันอยากจะขอโทษท่านอีกครั้งสำหรับพฤติกรรมที่ไม่สุภาพของอารอง"ลั่วอู๋ฉางโบกมือเพื่อแสดงว่าตัวเองไม่ถือสาหลิ่วซือหยินหยิบกล่องผ้าขึ้นมา กล่าวคำอำลาแล้วจากไปด้านนอก ประตูรถเปิดออกขณะที่หลิ่วซือหยินกำลังจะก้าวเข้าไปในรถ หลิ่วเจิ้นเจียงก็เอื้อมมือไปคว้ากล่องผ้า"นักปราชญ์แซ่ลั่วคนนั้น ไม่ได้หน้าด้านเก็บดาบไส้... มีดสมบัติเล่มนี้ไว้ ไม่งั้นฉันกับเขาไม่จบง่าย ๆ แน่!"หลิ่วเจิ้นเจียงภายนอกดูปากแข็ง แต่ในความเป็นจริงในใจของเขายังคงยอมรับคำพูดของลั่วอู๋ฉางนี่คือมีดหนึ่งเล่ม"อารอง คุณเหลวไหลอะไรกัน!"หลิ่วซือหยินสีหน้าไม่พอใจและพูดว่า "ตั้งแต่แรกคุณลั่วก็ไม่ได้มีความคิดอยากได้มีดเล่มนี้ของคุณเลย""เขามีแต่รังเกียจมัน หลังจากที่คุณออกมาแล้ว คนอื่นก็ยิ่งไม่ได้มองอีกเลย คุณกำลังตัดสินสุภาพบุรุษด้วยหัวใจของตัวร้าย"หลิ่วเจิ้นเจียงตะคอกเบา ๆ "เสแสร้งเฉย ๆ หรอก เธอก็เชื่อ?""แม้ว่าจะเป็นเพียงมีดบินสังหารเซียนที่ปลอมแปลงก็เป็นอาวุธวิเศษและเป็นของเก่าที่สืบทอดมาหลายพันปี ฉันก็ไม่เชื่อว่าเขาจะไม่สนใจ?"หลิ่วซือหยินโกรธมากและพูดว่า "อารอง สิ่งที่คุณทำในว
"คุณลั่วครับ คนของเราตรวจพบว่าองค์กรแบล็คซันกำลังใช้เงินจำนวนมากเพื่อต้องการข้อมูลส่วนตัวของท่าน"ชายคนหนึ่งสวมชุดค่ายบู๊ลิ้มยืนอยู่ข้างหน้าลั่วอู๋ฉาง"ในขณะเดียวกัน พวกเขาก็แอบส่งคนกลุ่มหนึ่งมายัง ประเทศมังกร หากไม่มีอะไรผิดพลาด น่าจะถูกใช้มาเพื่อจัดการกับท่านครับ"ชายคนนี้มีสีหน้าสั่นเทา และแม้ว่าเขาจะพยายามควบคุมตัวเองอย่างเต็มที่ แต่ก็ยังมีเสียงสั่นอยู่บ้างในขณะที่เขาพูดไม่มีเหตุผลอื่น!หูเยว่ซีกำลังนั่งขัดสมาธิและตัดเล็บอยู่ข้าง ๆครั้งที่แล้วที่สาขาที่ราบ เธอสังหารผู้คนไปมากกว่าร้อยคนและทำลายอาคารที่เป็นตัวแทนของชื่อเสียงของค่ายบู๊ลิ้มจนพังทลายลง ทิ้งความประทับใจอันลึกซึ้งให้กับอีกฝ่ายผู้ชายตรงหน้า ตอนนั้นก็อยู่ในที่เกิดเหตุสำหรับเขาแล้ว สาวสวยน่าทึ่งคนนี้เป็นเพียงปีศาจ"รู้แล้ว มีข่าวใหม่อะไร แจ้งให้ผมทราบทันที" ลั่วอู๋ฉางสีหน้าสงบชายคนนั้นถอนหายใจด้วยความโล่งอกและพูดอย่างเร่งรีบ "ท่านไม่ต้องห่วง พวกเราทำได้แน่นอน ถ้าไม่มีเรื่องอะไรแล้ว กระผมก็ขอตัวลาก่อน"เขาไม่อยากอยู่ที่นี่นานไปแม้แต่วินาทีเดียวหลังจากได้รับอนุญาตแล้วเขาก็หันกลับไปพอเดินมาถึงหน้าประตูเขาก็ห
"ฉันสาบาน ต่อไปจะไม่สร้างปัญหาอีก เธอเชื่อฉันสิ!"เกาชิงเหยียนพูดอย่างรำคาญ "งั้นก็ได้ คุณรอก่อน ฉันจะพาคนไปเดี๋ยวนี้"เธอเปลี่ยนเสื้อผ้า เรียกพี่ตาวและลูกน้องอีกสองสามคน ออกเดินทางไปที่บาร์เรดเดวิลส์นี่คือบาร์ที่เพิ่งเปิดใหม่และตัวตนของเจ้าของนั้นลึกลับมากเนื่องจากสไตล์การตกแต่งและความแปลกใหม่ ประกอบกับรายการบันเทิงที่ชาวเมืองจิงไห่ไม่เคยเห็นมาก่อน จึงได้รับความนิยมในแวดวงชั้นสูงในเวลาอันสั้นเกาฉี่เซิ่งยิ่งเป็นแขกวีไอพีของบาร์เรดเดวิลส์ มาทุกครั้งก็ทุ่มเงินเป็นกระตัก รวยแบบหาที่ติไม่ได้บริกรและพนักงานต้อนรับหญิงเห็นเขา เหมือนแมลงวันเห็นเนื้อ พุ่งเข้าใส่ทันทีขอแค่บริการดี ทิปเยอะจนแขกข้าง ๆ เห็นแล้วยังอิจฉาเกาฉี่เซิ่งเป็นเหมือนจักรพรรดิ เพลิดเพลินกับบริการที่มีมาตรฐานสูงเป็นพิเศษแต่เห็นได้ชัดว่าวันนี้เป็นข้อยกเว้น เกาฉี่เซิ่งประสบปัญหาแล้วเพราะแย่งกันหึงหวง จึงเกิดความขัดแย้งกับคนต่างถิ่นคนหนึ่งแน่นอนว่าเกาฉี่เซิ่งไม่เห็นอีกฝ่ายในสายตาของเขา โบกมือและสั่งให้ลูกน้องที่มาพร้อมกับเขาตีคน!ในเขตพื้นที่เมืองจิงไห่ เห็นฉันเกาฉี่เซิ่ง เป็นมังกรก็ต้องขดตัว เป็นเสือก็ต้องหม
"เอี๊ยด!"ประตูบาร์ซ้ายขวาเปิดออกซุนหมิงฮุยเดินนำหน้า เกาชิงเหยียนซึ่งอยู่ข้างหลังเขาสองก้าวให้ความรู้สึกเหมือนเป็นผู้ติดตามไฟในบาร์กะพริบ ดนตรีไม่ได้หยุด ทุกอย่างดูปกติไม่มีการวูบวาบของมีด ยิ่งไม่มีบรรยากาศที่ตึงเครียดซุนหมิงฮุยยิ้มอย่างภาคภูมิใจ เป็นไปตามที่ตัวเองคาดไว้จริง ๆ มันเป็นแค่ความขัดแย้งธรรมดาเท่านั้นในสถานที่เล็ก ๆ อย่างเมืองจิงไห่ จะมีฉากใหญ่อะไร?ไม่มีอยู่เลย!การให้ยอดฝีมือระดับปรมาจารย์อย่างเขาออกมาเป็นการทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่จริง ๆเขาเชื่อว่าตราบใดที่เขาก้าวเข้าไปในบาร์ ไม่ว่าปัญหาจะยากแค่ไหน มันก็จะได้รับการแก้ไขตรงนั้นไม่ว่าอีกฝ่ายจะหยิ่งยโสเพียงใด เมื่อเห็นปรมาจารย์อย่างเขาก็ได้แต่ถอยกลับโดยสมัครใจ"คนไหนคือเจ้านายรองของตระกูลเกา?"ซุนหมิงฮุยดูเหมือนกำลังออกคำสั่ง ไม่รู้ก็คิดว่าเขาเป็นเจ้านายเสียอีกเกาชิงเหยียนซึ่งสวมเสื้อโค้ทสีดำ เพราะถูกแย่งซีน อยู่ด้านข้างเกือบจะไม่มีตัวตนเลย"ฉันคือเกาฉี่เซิ่ง เสี่ยวเหยียนล่ะ?" เกาฉี่เซิ่งสีหน้าดีใจอยากจะลุกขึ้นจมูกของเขาช้ำ ใบหน้าบวม ท่าทางดูเสียเปรียบมาก"ให้นายลุกขึ้นแล้วเหรอ คิดว่าตัวเองมีชี
ใบหน้านั้นดูเหมือนอายุยี่สิบต้น ๆ แต่แววตามีความร้ายกาจและความเจ้าเล่ห์ที่ไม่สอดคล้องกับอายุเลย"ห้าล้านเป็นราคาเมื่อกี้ ตอนนี้ไม่ได้แล้ว" ชายผมขาวยิ้มอย่างร้ายกาจเกาชิงเหยียนขมวดคิ้วเล็กน้อย "หมายความว่าไง?""คนสวย ชายขี้ขลาดคนนี้เป็นอารองของคุณใช่ไหม ก่อนอื่นผมรู้สึกละอายใจแทนที่คุณมีผู้อาวุโสเช่นนี้"รอยยิ้มของชายผมขาวยิ่งร้ายกาจมากขึ้นเรื่อย ๆ "ผู้ชายคนนี้ทำลายสถานที่ของผม ทำลายธุรกิจของผม ทำให้แขกของผมกลัว และทำร้ายลูกน้องของผมหลายคน""แค่ห้าล้านก็อยากให้เรื่องจบ ฝันอยู่เหรอ?""ถ้าปล่อยเขาไปอย่างปลอดภัย จะไม่ทำให้คนอื่นคิดว่าบาร์เรดเดวิลส์รังแกได้ง่ายเหรอ ผมจะทำธุรกิจอยู่ที่เมืองจิงไห่ต่อไปได้อย่างไร?"เกาชิงเหยียนขมวดคิ้วอีกครั้ง "แล้วคุณต้องการอะไร?"ชายผมขาวเลิกคิ้วแล้วพูดว่า "มันง่ายมาก เอาธุรกิจ อาณาเขตและอิทธิพลทั้งหมดของตระกูลเกาของพวกคุณชดเชยให้ผมทั้งหมด""คุณยังนอนไม่ตื่นหรือโลภเกินไป?"เกาชิงเหยียนสีหน้าเย็นชา น้ำเสียงไม่พอใจ "ความขัดแย้งเล็กน้อย ก็อยากจะเอาธุรกิจที่ตระกูลเกาของเราสร้างมาหลายสิบปี เพ้อฝันเกินไปแล้วมั้ง!""ไม่ ไม่ ไม่ ผมไม่คิดอย่างนั้น"ชายผม