เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 632
บทที่เกี่ยวข้อง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 633
"ผู้ที่มีชื่อเสียงที่สุดในหมู่พวกเขาคือหยวนหง แม่ทัพแห่งราชวงศ์อินซาง"ในตำนานหยวนหงและสามตาหยางเอ้อมีพลังเท่าเทียมกันนอกจากนี้ยังมีคำกล่าวที่ว่า เพราะหยวนหงมีความคล้ายคลึงกับซุนหงอคงในหลายที่ เช่น เป็นปีศาจลิงเหมือนกัน อาวุธเป็นไม้กระบองเหมือนกัน เป็นต้นหยวนหงและสามตาหยางเอ้อมีพลังเหมือนกัน ซุนหงอคงและเทพเอ้อหลางมีพลังเหมือนกันดังนั้นจึงมีคำกล่าวที่ว่าซุนหงอคงคือหยวนหงที่กลับชาติมาเกิดฝ่ายจอมแสบต้องเจอกับความลำบากมากมายเมื่ออยู่ต่อหน้าหยวนหง สุดท้ายเจียงจื่อหยาต้องเชิญมีดบินสังหารเซียนของไต้ซือลู่ยาออกมา จึงฆ่าหยวนหงได้หลิ่วซือหยินสมกับชื่อที่ว่าเป็นผู้หญิงมีความสามารถจริง ๆ พูดเรื่องนี้ได้อย่างเจื้อยแจ้วหลิ่วเจิ้นเจียงมีสีหน้าดีใจและพูดอย่างตื่นเต้นว่า "ถ้าพูดแบบนี้ มีดเล่มนี้ของฉัน... แคกแคก ของของฉันเป็นสมบัติที่หายาก!"สมบัติในตำนาน งั้นต้องไม่ธรรมดา!หลิ่วซือหยินขมวดคิ้วมองไปที่ลั่วอู๋ฉางอย่างสงสัย"ในเมื่อมันเป็นสมบัติ ทำไมคุณลั่วบอกว่ามันธรรมดาล่ะ?"นี่คือคำถามในใจของเธอ"ซีซี คุณมาประเมินสิ่งนี้เป็นไง?" ลั่วอู๋ฉางตะโกนไปที่ประตูหูเยว่ซีเดินเข้ามาอย่างสง่างา
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 634
"เหลวไหล!"หูเยว่ซีซึ่งแต่เดิมมีสีหน้าดูถูกเหยียดหยาม ได้ยินคำว่า "ฆ่าปีศาจจิ้งจอกโดยเฉพาะ" เจ็ดคำนี้ เหมือนแมวที่ถูกเหยียบหาง ระเบิดโดยตรง!"เชอะ!"หลิ่วเจิ้นเจียงกลืนน้ำลายไม่รู้ตัวพลังทำลายล้างของผู้หญิงคนนี้ทรงพลังมากจนสามารถฆ่าคนได้!ไม่ว่าจะขี้เกียจหรือโกรธก็เจริญหูเจริญตามาก"เรียนแบบอาวุธวิเศษ ปลอมได้ไม่เหมือนเลย ทำไมคุณถึงบอกว่ามันเป็นมีดบินสังหารเซียน?"ดวงตาหูเยว่ซีเบิกกว้างแยกเขี้ยวออก ดูเหมือนว่าอยากจะกัดใครสักคนเมื่อกี้หลิ่วซือหยินได้กล่าวว่า มีดบินสังหารเซียนเคยปรากฏตัวทั้งหมดห้าครั้งดวงวิญญาณที่ตายใต้มีดบินก็เป็นห้าดวงพอดีนอกจากหยวนหงแล้ว คนที่มีชื่อเสียงที่สุดก็คือผู้หญิงแปลกหน้าซึ่งเป็นที่รู้จักของทุกครัวเรือนและหยั่งรากลึกอยู่ในใจของผู้คนต๋าจี่!เธอคือผู้ที่ก่อให้เกิดการทำลายล้างราชวงศ์อินซางและจุดชนวนให้เกิดสงครามหอสินหลังจากที่กษัตริย์โจวพ่ายแพ้และเผาตัวเอง ต๋าจี่ก็ถูกจับและกษัตริย์เจียงเตี้ยวก็สั่งให้ประหารชีวิตเธอบนแท่นประหาร ต๋าจี่มีเสน่ห์มากจนทำให้เพชฌฆาตเดินโซเซไปรอบ ๆ ด้วยความงุนงง และไม่เต็มใจที่จะทำอะไรเลยเมื่อสามตาหยางเอ้อเห็นสิ่งนี้
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 635
หลิ่วเจิ้นเจียงโกรธมาก "นายแช่งฉัน!""ไอ้หนุ่ม อย่าคิดว่าหลานสาวของฉันเรียกนายว่าท่าน แล้วนายจะพูดเหลวไหลต่อหน้าฉันได้!""ฉันหลิ่วเจิ้นเจียงไม่ได้หลอกง่ายขนาดนั้น ถ้าเป็นเมื่อก่อน นายกล้าพูดกับฉันแบบนี้ ตายไปนานแล้ว นายเชื่อไหม?"หูเยว่ซีพูดด้วยสีหน้าเย็นชา "นายกล้าดียังไงมาพูดกับเจ้านายฉันแบบนี้ เชื่อไหมว่านายจะไม่มีโอกาสออกไปจากที่นี่อย่างมีชีวิต!"สายตาที่เย็นชาโจมตีมา หลิ่วเจิ้นเจียงรู้สึกเหมือนอยู่ในถ้ำน้ำแข็งทันทีเย็นไปทั้งตัว แขนขาแข็ง!ลมหายใจแห่งความตายที่แข็งแกร่ง โจมตีใส่หน้า!กดดันจนเขาหายใจไม่ออก!สายตาน่ากลัวมาก เป็นผู้หญิงที่น่ากลัวมากจริง ๆ!หลิ่วเจิ้นเจียงโตมาขนาดนี้ ครั้งแรกที่รู้สึกว่าความกลัวสุดขีดหมายถึงอะไรเขาไม่เคยคิดเคยฝันว่าหญิงสาวสวยที่มีเสน่ห์มากมายขนาดนี้ จะทำให้เขาหวาดกลัวได้ขนาดนี้ตราบใดที่สาวสวยคนนี้ลงมือ หลิ่วเจิ้นเจียงเชื่อว่าตัวเองจะต้องตายอยู่ที่นี่อย่างแน่นอน"เข้าใจผิดแล้ว!"หลิ่วซือหยินลุกขึ้นอย่างรวดเร็วและพูดว่า "ทั้งหมดเป็นความผิดของอารองของฉัน คุณลั่วฉันขอโทษท่านแทนคุณอาด้วย ท่านอย่าได้โกรธเลย"จากนั้นเธอก็พูดด้วยน้ำเสียงตำหนิ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 636
"ยาสมุนไพรอะไร?"ลั่วอู๋ฉางสะดุ้ง ไม่เข้าใจสิ่งที่หลิ่วซือหยินพูดหลิ่วซือหยินยิ้มและพูดว่า "ครั้งก่อนบนเรือสำราญ คุณหนิงโดนเมิ่งป๋ออันทำร้ายบาดเจ็บ ท่านให้ยาเขาหนึ่งเม็ด ได้ผลดีมาก""สำหรับเรื่องนี้ ฉันก็ได้รับการยืนยันจากทางคุณหนิงว่า ยาเม็ดที่ท่านทำ ไม่มีขายในตลาด""ดังนั้นซือหยินจึงถือดีมาร่วมมือกับท่านในนามของตระกูลหลิ่ว ไม่ทราบว่าจะได้รับเกียรตินี้หรือไม่?"ทันใดนั้นลั่วอู๋ฉางก็ตระหนักได้ว่าจุดประสงค์ที่เธอมาที่นี่คือยาแก้บาดเจ็บหลิ่วซือหยินสมกับเป็นนักเรียนดีเด่นของโรงเรียนธุรกิจที่มีชื่อเสียง มองปราดเดียวก็เห็นว่ายาแก้บาดเจ็บมีตลาดที่แข็งแกร่งมากในโลกศิลปะการต่อสู้ ไม่ใช่เรื่องแปลก นักบู๊โบราณจะได้รับบาดเจ็บเนื่องจากสาเหตุหลายประการ และส่วนใหญ่ใช้ยาและกำลังภายในเพื่อรักษาแต่ยาในตลาดมีจำกัดมาก ส่วนใหญ่พัฒนามาจากยาทั่วไป แม้ว่าจะสามารถรักษาโรคได้ แต่สำหรับนักบู๊โบราณ ผลที่ได้นั้นธรรมดามากหากมียาอายุวัฒนะที่มีประสิทธิภาพสำหรับนักบู๊โบราณโดยเฉพาะ ตลาดคงจะได้รับการต้อนรับอย่างแน่นอนนักบู๊โบราณแข็งแกร่ง ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ขาดแคลนเงินโดยธรรมชาติแน่นอนว่าการหาเงินจากนั
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 637
หลิ่วซือหยินยืนขึ้นและกล่าวคำอำลา "ฉันอยากจะขอโทษท่านอีกครั้งสำหรับพฤติกรรมที่ไม่สุภาพของอารอง"ลั่วอู๋ฉางโบกมือเพื่อแสดงว่าตัวเองไม่ถือสาหลิ่วซือหยินหยิบกล่องผ้าขึ้นมา กล่าวคำอำลาแล้วจากไปด้านนอก ประตูรถเปิดออกขณะที่หลิ่วซือหยินกำลังจะก้าวเข้าไปในรถ หลิ่วเจิ้นเจียงก็เอื้อมมือไปคว้ากล่องผ้า"นักปราชญ์แซ่ลั่วคนนั้น ไม่ได้หน้าด้านเก็บดาบไส้... มีดสมบัติเล่มนี้ไว้ ไม่งั้นฉันกับเขาไม่จบง่าย ๆ แน่!"หลิ่วเจิ้นเจียงภายนอกดูปากแข็ง แต่ในความเป็นจริงในใจของเขายังคงยอมรับคำพูดของลั่วอู๋ฉางนี่คือมีดหนึ่งเล่ม"อารอง คุณเหลวไหลอะไรกัน!"หลิ่วซือหยินสีหน้าไม่พอใจและพูดว่า "ตั้งแต่แรกคุณลั่วก็ไม่ได้มีความคิดอยากได้มีดเล่มนี้ของคุณเลย""เขามีแต่รังเกียจมัน หลังจากที่คุณออกมาแล้ว คนอื่นก็ยิ่งไม่ได้มองอีกเลย คุณกำลังตัดสินสุภาพบุรุษด้วยหัวใจของตัวร้าย"หลิ่วเจิ้นเจียงตะคอกเบา ๆ "เสแสร้งเฉย ๆ หรอก เธอก็เชื่อ?""แม้ว่าจะเป็นเพียงมีดบินสังหารเซียนที่ปลอมแปลงก็เป็นอาวุธวิเศษและเป็นของเก่าที่สืบทอดมาหลายพันปี ฉันก็ไม่เชื่อว่าเขาจะไม่สนใจ?"หลิ่วซือหยินโกรธมากและพูดว่า "อารอง สิ่งที่คุณทำในว
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 638
"คุณลั่วครับ คนของเราตรวจพบว่าองค์กรแบล็คซันกำลังใช้เงินจำนวนมากเพื่อต้องการข้อมูลส่วนตัวของท่าน"ชายคนหนึ่งสวมชุดค่ายบู๊ลิ้มยืนอยู่ข้างหน้าลั่วอู๋ฉาง"ในขณะเดียวกัน พวกเขาก็แอบส่งคนกลุ่มหนึ่งมายัง ประเทศมังกร หากไม่มีอะไรผิดพลาด น่าจะถูกใช้มาเพื่อจัดการกับท่านครับ"ชายคนนี้มีสีหน้าสั่นเทา และแม้ว่าเขาจะพยายามควบคุมตัวเองอย่างเต็มที่ แต่ก็ยังมีเสียงสั่นอยู่บ้างในขณะที่เขาพูดไม่มีเหตุผลอื่น!หูเยว่ซีกำลังนั่งขัดสมาธิและตัดเล็บอยู่ข้าง ๆครั้งที่แล้วที่สาขาที่ราบ เธอสังหารผู้คนไปมากกว่าร้อยคนและทำลายอาคารที่เป็นตัวแทนของชื่อเสียงของค่ายบู๊ลิ้มจนพังทลายลง ทิ้งความประทับใจอันลึกซึ้งให้กับอีกฝ่ายผู้ชายตรงหน้า ตอนนั้นก็อยู่ในที่เกิดเหตุสำหรับเขาแล้ว สาวสวยน่าทึ่งคนนี้เป็นเพียงปีศาจ"รู้แล้ว มีข่าวใหม่อะไร แจ้งให้ผมทราบทันที" ลั่วอู๋ฉางสีหน้าสงบชายคนนั้นถอนหายใจด้วยความโล่งอกและพูดอย่างเร่งรีบ "ท่านไม่ต้องห่วง พวกเราทำได้แน่นอน ถ้าไม่มีเรื่องอะไรแล้ว กระผมก็ขอตัวลาก่อน"เขาไม่อยากอยู่ที่นี่นานไปแม้แต่วินาทีเดียวหลังจากได้รับอนุญาตแล้วเขาก็หันกลับไปพอเดินมาถึงหน้าประตูเขาก็ห
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 639
"ฉันสาบาน ต่อไปจะไม่สร้างปัญหาอีก เธอเชื่อฉันสิ!"เกาชิงเหยียนพูดอย่างรำคาญ "งั้นก็ได้ คุณรอก่อน ฉันจะพาคนไปเดี๋ยวนี้"เธอเปลี่ยนเสื้อผ้า เรียกพี่ตาวและลูกน้องอีกสองสามคน ออกเดินทางไปที่บาร์เรดเดวิลส์นี่คือบาร์ที่เพิ่งเปิดใหม่และตัวตนของเจ้าของนั้นลึกลับมากเนื่องจากสไตล์การตกแต่งและความแปลกใหม่ ประกอบกับรายการบันเทิงที่ชาวเมืองจิงไห่ไม่เคยเห็นมาก่อน จึงได้รับความนิยมในแวดวงชั้นสูงในเวลาอันสั้นเกาฉี่เซิ่งยิ่งเป็นแขกวีไอพีของบาร์เรดเดวิลส์ มาทุกครั้งก็ทุ่มเงินเป็นกระตัก รวยแบบหาที่ติไม่ได้บริกรและพนักงานต้อนรับหญิงเห็นเขา เหมือนแมลงวันเห็นเนื้อ พุ่งเข้าใส่ทันทีขอแค่บริการดี ทิปเยอะจนแขกข้าง ๆ เห็นแล้วยังอิจฉาเกาฉี่เซิ่งเป็นเหมือนจักรพรรดิ เพลิดเพลินกับบริการที่มีมาตรฐานสูงเป็นพิเศษแต่เห็นได้ชัดว่าวันนี้เป็นข้อยกเว้น เกาฉี่เซิ่งประสบปัญหาแล้วเพราะแย่งกันหึงหวง จึงเกิดความขัดแย้งกับคนต่างถิ่นคนหนึ่งแน่นอนว่าเกาฉี่เซิ่งไม่เห็นอีกฝ่ายในสายตาของเขา โบกมือและสั่งให้ลูกน้องที่มาพร้อมกับเขาตีคน!ในเขตพื้นที่เมืองจิงไห่ เห็นฉันเกาฉี่เซิ่ง เป็นมังกรก็ต้องขดตัว เป็นเสือก็ต้องหม
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 640
"เอี๊ยด!"ประตูบาร์ซ้ายขวาเปิดออกซุนหมิงฮุยเดินนำหน้า เกาชิงเหยียนซึ่งอยู่ข้างหลังเขาสองก้าวให้ความรู้สึกเหมือนเป็นผู้ติดตามไฟในบาร์กะพริบ ดนตรีไม่ได้หยุด ทุกอย่างดูปกติไม่มีการวูบวาบของมีด ยิ่งไม่มีบรรยากาศที่ตึงเครียดซุนหมิงฮุยยิ้มอย่างภาคภูมิใจ เป็นไปตามที่ตัวเองคาดไว้จริง ๆ มันเป็นแค่ความขัดแย้งธรรมดาเท่านั้นในสถานที่เล็ก ๆ อย่างเมืองจิงไห่ จะมีฉากใหญ่อะไร?ไม่มีอยู่เลย!การให้ยอดฝีมือระดับปรมาจารย์อย่างเขาออกมาเป็นการทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่จริง ๆเขาเชื่อว่าตราบใดที่เขาก้าวเข้าไปในบาร์ ไม่ว่าปัญหาจะยากแค่ไหน มันก็จะได้รับการแก้ไขตรงนั้นไม่ว่าอีกฝ่ายจะหยิ่งยโสเพียงใด เมื่อเห็นปรมาจารย์อย่างเขาก็ได้แต่ถอยกลับโดยสมัครใจ"คนไหนคือเจ้านายรองของตระกูลเกา?"ซุนหมิงฮุยดูเหมือนกำลังออกคำสั่ง ไม่รู้ก็คิดว่าเขาเป็นเจ้านายเสียอีกเกาชิงเหยียนซึ่งสวมเสื้อโค้ทสีดำ เพราะถูกแย่งซีน อยู่ด้านข้างเกือบจะไม่มีตัวตนเลย"ฉันคือเกาฉี่เซิ่ง เสี่ยวเหยียนล่ะ?" เกาฉี่เซิ่งสีหน้าดีใจอยากจะลุกขึ้นจมูกของเขาช้ำ ใบหน้าบวม ท่าทางดูเสียเปรียบมาก"ให้นายลุกขึ้นแล้วเหรอ คิดว่าตัวเองมีชี
บทล่าสุด
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1059
ชวีซานตัวไม่กล้าขัดขืน ได้แต่ทำตามคำสั่งเมื่อทุกคนมาถึงภูเขาด้านหลัง ฟ้าก็เริ่มสางแล้วเบื้องหน้าคือเหวลึกที่ขวางทางอยู่ลั่วอู๋ฉางผูกปลายเชือกด้านหนึ่งไว้กับเสา แล้วสะพายเชือกที่มัดรวมกันไว้บนหลัง ก่อนพยักหน้าให้ทุกคน"มีปัญหาอะไรไหม?"ลั่วอู๋ฉางถามอาวุโสที่มีใบหน้าฟกช้ำดำเขียวคนนั้นอาวุโสรีบตอบ "ไม่มีปัญหาครับ!"ลั่วอู๋ฉางกระโดดขึ้นด้วยเท้าข้างเดียว ตัวเขาลอยขึ้นสูงก่อนเหาะตรงไปยังอีกฟากของหน้าผาเมื่อเหาะไปได้ครึ่งทาง ร่างของลั่วอู๋ฉางก็เริ่มร่วงลงเมื่อคำนวณจากมุมนี้ เขาแทบไม่มีโอกาสไปถึงอีกฝั่งเลยทันใดนั้น นกอินทรียักษ์ตัวหนึ่งก็โฉบมาจากด้านข้างอาวุโสคนเมื่อกี้ยืนอยู่ริมหน้าผาและเป่านกหวีดเรียกอินทรีอินทรียักษ์กางปีก ลั่วอู๋ฉางเหยียบลงบนหลังมันหนึ่งที ทิศทางที่กำลังร่วงพลันเปลี่ยนเป็นลอยขึ้นเสี้ยววินาทีต่อมา เขาก็ลงถึงริมหน้าผาอีกฝั่งอย่างมั่นคงจากนั้นก็ทำแบบเดิม ผูกปลายเชือกฝั่งนี้ไว้กับเสาอีกข้าง"เจ้าสำนักชวี สั่งคนของท่านให้เริ่มได้แล้ว!" ซูเทียนคั่วออกคำสั่งอย่างไม่ไว้หน้าชวีซานตัวไม่ใช่ไม่เคยคิดจะเล่นงานตอนที่ลั่วอู๋ฉางกำลังข้ามหน้าผาเขาเคยคิดจะสั่ง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1058
คำกล่าวอย่างมั่นใจของลั่วอู๋ฉางดังก้องไปทั่วสำนักใหญ่ของพันธมิตรบู๊ลิ้มหากเป็นเมื่อก่อน ใครกล้าพูดกับหัวหน้าสำนักพวกเขาเช่นนี้ คงไม่ต้องรอให้ชวีซานตัวเอ่ยปาก สมาชิกระดับล่างก็พร้อมจะซัดมันจนหมอบไปแล้วต่อหน้าประตูสำนักงานใหญ่ จะปล่อยให้คนมาพูดจาโอ้อวดได้อย่างไร?แต่สถานการณ์ตอนนี้คือ ลั่วอู๋ฉางไม่เพียงแต่พูด เขายังทำลายประตูใหญ่ของพวกเขาและทำร้ายคนไปอีกหลายสิบคนด้วยแน่นอนว่าจำนวนนี้ไม่ได้ตายตัวถ้าคนอื่นกล้าบุกเข้าไปอีก ลั่วอู๋ฉางจะไม่ปรานี และยินดีที่จะช่วยเพิ่มจำนวนผู้บาดเจ็บให้พันธมิตรบู๊ลิ้มอีกด้วย"แก...ปากกล้านักนะ!"ชวีซานตัวในฐานะหัวหน้าแห่งบู๊ลิ้ม ไม่อาจเสียศักดิ์ศรีด้วยการยอมแพ้ง่าย ๆทั้งๆ ที่ความจริง ในใจเขานั้นกลับตื่นตระหนกจนแทบควบคุมไม่อยู่อาวุโสทั้งแปดร่วมมือกันยังเอาชนะไม่ได้!ถึงแม้ตอนฝึกซ้อมปกติ ชวีซานตัวจะเคยชนะพวกเขามาแล้วก็เถอะแต่ใช้นิ้วโป้งเท้าคิดก็ยังรู้เลยว่า เป็นอาวุโสทั้งแปดแกล้งอ่อนข้อให้ถ้าสู้จริง ชวีซานตัวไม่มีทางได้เปรียบหรอกแต่ลั่วอู๋ฉางกลับทำได้!นี่แสดงให้เห็นว่า ความสามารถของเขาเหนือกว่าชวีซานตัวมากถ้ายอมแพ้ต่อหน้าสมาชิกบู๊ลิ้มมา
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1057
เขาไม่อยากให้ใครพูดถึงเรื่องนี้ โดยเฉพาะต่อหน้าสาธารณชน"อาวุโสทั้งแปดของสภาผู้อาวุโสอยู่ที่ใด?"ดวงตาของชวีซานตัวเต็มไปด้วยความโกรธ พร้อมตะโกนออกคำสั่งอย่างดุดัน"ข้าน้อยอยู่ที่นี่!"อาวุโสทั้งแปดคนตอบรับออกมาพร้อมกัน"คนผู้นี้ทำลายประตูสำนักของเรา ทำร้ายศิษย์ของเรา จงสังหารมันตรงนี้เดี๋ยวนี้ เพื่อเป็นตัวอย่าง!" ชวีซานตัวกัดฟันกล่าวอาวุโสทั้งแปดคนตอบพร้อมกันอีกครั้ง "รับทราบ ท่านเจ้าสำนัก!""ฆ่า!"ทั้งแปดคนล้วนเป็นผู้มีวิชาระดับปรมาจารย์ใหญ่มีฝีมือไม่ธรรมดา!ในสำนักใหญ่ ทั้งด้านสถานะและพลังฝีมือ พวกเขาเป็นรองเพียงชวีซานตัวเท่านั้นเมื่อทั้งแปดร่วมมือกัน แม้แต่วีรบุรุษในตำนานก็ยากที่จะเอาชนะพวกเขาได้พวกเขาร่วมมือกันอย่างเข้าขา ล้อมลั่วอู๋ฉางไว้ตรงกลาง และออกกระบวนท่าสังหารทุกอย่างใส่เขาถ้าเป็นคนอื่น คงถูกพวกเขาสับเป็นชิ้นๆ ไปแล้วแต่ลั่วอู๋ฉางกลับไม่สะทกสะท้านใดๆ เพียงแค่ส่งกระแสจิต"วึ้ง!"คาถาป้องกันตัวปล่อยแสงสีทองออกมา ขัดขวางการโจมตีทั้งหมดไว้"อะไรกัน?"ชวีซานตัวเบิกตากว้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อในสายตาของเขา ต่อให้ลั่วอู๋ฉางเก่งแค่ไหน แต่ก็ยังเป็น
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1056
ท่ามกลางความมืด มีร่างคนจำนวนมากพุ่งผ่านไปอย่างรวดเร็วเมื่อพวกเขาเห็นชัดเจนแล้วว่าประตูทางเข้าซึ่งเป็นหน้าตาของพันธมิตรบู๊ลิ้มถูกทำลาย กลายเป็นซากปรักหักพัง พวกเขาก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟทันที"ใครกันที่กล้าบ้าบิ่นถึงขนาดนี้!""บังอาจมาพังประตูใหญ่ของพันธมิตรบู๊ลิ้ม รนหาที่ตายแล้ว!""จะเป็นใครก็ช่าง แต่แน่ๆ คงไม่ใช่คนดีหรอก สับมันเป็นชิ้นๆ ก่อนค่อยว่ากัน!"กลุ่มคนที่โกรธแค้นเห็นร่างหนึ่งยืนอยู่ตรงหน้าซากปรักหักพัง"ไอ้หนุ่ม แกเห็นไหมว่าใครเป็นคนทำ?"คนตาไวมองเห็นว่าเป็นเงาของชายหนุ่มจึงรีบถามออกไปทันที"ขอเตือนไว้ก่อน เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ รีบพูดสิ่งที่นายเห็นออกมาทั้งหมก ไม่งั้นนายเองก็ต้องเดือดร้อนด้วย!"ลั่วอู๋ฉางยืนอย่างสงบพลางตอบว่า "เห็น""รีบบอกมาว่าใคร!" คนกลุ่มนั้นร้องถามขึ้นพร้อมกันลั่วอู๋ฉางตอบอย่างไม่รีบร้อนว่า "ก็ฉันไง!""อะไรนะ?!"คนกลุ่มนั้นเบิกตาโต ความโกรธที่ปรากฏบนใบหน้าชัดเจนยิ่งกว่าความตกใจ"ไอ้หนุ่ม นี่ไม่ใช่เวลามาอวดเก่ง คิดว่าเราจะเชื่อแกหรือไง?""รีบบอกมาว่าใครเป็นคนทำ ไม่งั้นจะถือว่าแกเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดด้วย!""ให้โอกาสสุดท้าย รีบพูด ไม่งั้นพวกเร
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1055
ซูเทียนคั่วกังวลขึ้นมาทันที ขณะที่ปกป้องซูเฉี่ยนเฉี่ยนหลานสาว เขาก็ตะโกนเสียงดังขึ้นว่า "เจ้าสำนักชวี นี่คือวิธีการต้อนรับแขกของพันธมิตรบู๊ลิ้มหรือ?""หากเรื่องนี้แพร่งพรายออกไป ไม่กลัวคนในยุทธภพจะหัวเราะเยาะหรือ?"ชวีซานตัวไม่สะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย "อย่างพวกนายเนี่ยนะ? เรียกว่าแขกได้ด้วยหรือ?"เมื่อต้องเผชิญหน้ากับจำนวนคนที่มากกว่าหลายเท่า อีกทั้งสายตาที่จับจ้องมาอย่างอาฆาต ทั้งสามคนไม่สามารถต่อกรได้เลยไม่นานพวกเขาก็ถูกจับตัวได้!"ชวีซานตัว การที่คุณทำเช่นนี้ ไม่กลัวว่าศิษย์ของเทพอวี้อย่างราชันมังกรลั่วเทียนจะมาหาเรื่องหรือ?" ซูเทียนคั่วพูดขณะดิ้นรนชวีซานตัวไม่สนใจแม้แต่น้อย "ถ้าเขากล้าหาญมาที่นี่ ฉันจะให้เขาลิ้มรสชาติของการต้องเป็นนักโทษเช่นกัน!""ศิษย์ที่ถูกสอนโดยตาแก่แบบนั้น คงไม่ใช่คนดีสักเท่าไรหรอก พอดีเลย จะได้ให้เขาชดใช้หนี้แทนตาแก่นั่นและพวกแกไปพร้อมกัน!""ราชันมังกรลั่วเทียนอะไรกัน แค่เด็กหนุ่มอายุยี่สิบต้นๆ จะมีอะไรพิเศษนัก?""ตัวเขาไม่อายก็ช่างเถอะ แต่ยังกล้าไปหาคนมาคุยโวแทนตัวเอง คิดจะดังจากการสร้างกระแสเช่นนี้ คิดว่าบู๊ลิ้มเป็นที่สำหรับเล่นขายของหรือไง ฝันไปเถ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1054
พูดของชวีซานตัวเต็มไปด้วยความหยาบคายใบหน้าสวยของเย่ปิงเหยาเริ่มบึ้งตึง แต่เพราะนี่เป็นถิ่นของอีกฝ่าย เธอจึงไม่อาจโต้ตอบได้ชวีหลิงหานคือน้องสาวของชวีซานตัว ทั้งสองคนมีอายุห่างกันมากกว่ายี่สิบปีหลังจากชวีหลิงหานเกิดได้ไม่นาน พ่อแม่ของเธอก็เสียชีวิตจากอาการป่วย ก่อนสิ้นใจได้ฝากให้ชวีซานตัวช่วยเลี้ยงดูน้องสาวที่ยังเป็นแค่ทารกแรกเกิดชวีซานตัวเลี้ยงดูน้องสาวด้วยความยากลำบาก จนเธอเติบโตขึ้นมาเป็นหญิงสาวที่งดงามยิ่ง ทั้งยังมีพรสวรรค์จนได้รับความสนใจจากคนในบู๊ลิ้มมีผู้คนมาสู่ขอเธอมากมายจนทำให้ประตูบ้านตระกูลชวีแทบพังในขณะที่ชวีซานตัวกำลังเลือกคู่ครองให้น้องสาวจนตาลาย และวาดฝันว่าเธอจะได้แต่งงานกับตระกูลใหญ่โตความฝันกลับพังทลาย!ชวีหลิงหาน หญิงสาวผู้แสนงดงาม กลับถูกชายแก่อัปลักษณ์คนหนึ่งมาชิงตัวไป!ในตอนแรก ชวีซานตัวคิดว่าน้องสาวของเขายังไร้เดียงสา และถูกชายชั่วหลอกลวงเขาคิดว่าเพียงแค่พูดจาโน้มน้าวด้วยความรักและเหตุผล น้องสาวจะกลับตัวกลับใจแต่ผลกลับเป็นตรงกันข้าม!ชวีหลิงหานไม่เพียงแต่ไม่สำนึกในสิ่งที่ทำ แต่กลับรักชายแก่คนนั้นอย่างหัวปักหัวปำ และพูดคำพูดไร้สาระอย่างเช่นรักจน
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1053
พูดตามตรง ลั่วอู๋ฉางก็มีใจอ่อนนิดหน่อยทุกครั้งที่ต้องต่อสู้กับพวกกระจอก เขามักจะคิดถึงหูเยว่ซีอย่างมากเป็นถึงจักรพรรดินีแห่งชิงชิว แต่เขากลับใช้งานเหมือนลูกน้องปลายแถวประเด็นสำคัญคือ หูเยว่ซีไม่เพียงแต่ไม่โกรธ แต่ยังเต็มใจช่วยอย่างยินดีอีกด้วย"ไม่ได้"ความมีเหตุผลเอาชนะความหุนหัน ลั่วอู๋ฉางพูดพร้อมขมวดคิ้ว "เธอต้องอยู่เฝ้าบ้าน มีแต่แบบนี้ ฉันถึงจะวางใจได้"หูเยว่ซีทำหน้าหงอย: "ก็ได้!"ลั่วอู๋ฉางหัวเราะ "เธอว่านอนสอนง่ายขนาดนี้ ต้องให้รางวัลสักหน่อยแล้ว""รางวัลอะไร?" จิ้งจอกน้อยถามอย่างตื่นเต้น ดวงตาทั้งสองส่องประกายวิบวับทันทีลั่วอู๋ฉางหยิบลูกแก้วพญานาคออกมาจากกระเป๋าแล้วพูดว่า "ก่อนหน้านี้สัญญาว่าจะให้ของขวัญเธอ ตอนนี้ถึงเวลาทำตามสัญญาแล้ว"หูเยว่ซีตาเป็นประกายอีกครั้ง "ลูกแก้วพญานาค!"ถ้าเป็นเมื่อก่อน ลูกแก้วพญานาคระดับนี้เธอคงไม่แม้แต่จะชายตามองด้วยซ้ำแค่มองนานหน่อย ก็ถือเป็นการดูหมิ่นคำว่า "จักรพรรดินีแห่งชิงชิว" แล้ว!แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกัน หลังจากถูกขังอยู่ในแหวนมานานถึงพันปี เพิ่งจะได้อิสรภาพคืนมา พลังลดลงไปมากและร่างกายก็อ่อนแอสุดขีดนี่คือช่วงเวลาที่เธอต้อง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1052
หวงผู่เจิ้งซิ่นย่อมไม่พอใจแน่!คนเป็นครูยังล้มเหลว แต่ศิษย์กลับทำสำเร็จตั้งแต่ครั้งแรกถ้าไม่ใช่บังเอิญ แล้วมันคืออะไร?ลั่วอู๋ฉางไม่ตอบอะไร จากนั้นก็หยิบคริสตัลสวรรค์ก้อนที่สองมาไม่นานก็ทำสำเร็จอีกครั้ง!หวงผู่เจิ้งซิ่นเบิกตากว้าง ประหลาดใจราวกับเห็นเทพเจ้าส่วนใบหน้าของหูเยว่ซีก็เต็มไปด้วยความชื่นชมมากขึ้นเรื่อยๆ"ลองอีกครั้งสิ!" หวงผู่เจิ้งซิ่นยังคงไม่ยอมแพ้คราวนี้ ลั่วอู๋ฉางไม่ทำตามเขาอีกต่อไป เขาเก็บแท่งคริสตัลสวรรค์ที่เหลือทันที"หมายความว่าไง?" หวงผู่เจิ้งซิ่นถามตาโตลั่วอู๋ฉางลุกขึ้นเดินออกไป ทิ้งคำพูดไว้โดยไม่หันกลับมา "ขอบคุณนะ!""เดี๋ยวสิ นายแน่ใจแล้วเหรอว่านายเข้าใจทั้งหมด?"หวงผู่เจิ้งซิ่นรีบไล่ตามไป "ถ้าไม่สำเร็จล่ะ ฉันจะได้ช่วยหาสาเหตุไง!""ไม่จำเป็นแล้ว ถ้านายท่านของฉันคิดว่าไม่มีปัญหา มันก็ไม่มีปัญหาแน่" หูเยว่ซีขวางเขาไว้ พร้อมพูดอย่างหนักแน่นในตอนนี้ สีหน้าหวงผู่เจิ้งซิ่นเต็มไปด้วยความซับซ้อนศิษย์ที่เก่งเกินไปทำให้ครูรู้สึกอับอาย"ไหนว่าราชันมังกรลั่วเทียนก็เป็นแค่คนธรรมดา เขาเป็นปีศาจชัดๆ!"หวงผู่เจิ้งซิ่นยอมแพ้อย่างหมดท่า พูดอย่างเศร้าๆ "คิดว่า
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1051
หวงผู่เจิ้งซิ่นเชิดคอขึ้น พยายามทำสีหน้าให้ดูปกติที่สุดเพื่อปกปิดความเขินอายของตัวเองเนื่องจากการสาธิตเมื่อครู่นั้นจบลงด้วยความล้มเหลวแม้ว่าเขาจะรู้วิธี แต่เพราะไม่ได้ปฏิบัติมาเป็นเวลานาน ความผิดพลาดจึงถือเป็นเรื่องปกติ"หาว..."หูเยว่ซีอ้าปากหาวครั้งใหญ่ ราวกับเปลือกตาถูกกดด้วยน้ำหนักมหาศาลใช่แล้ว เธอง่วงจริงๆ!การสอนของหวงผู่เจิ้งซิ่นทำให้เธอง่วงได้สำเร็จส่วนเนื้อหาที่พูดในภายหลัง แทบไม่ได้เข้าหัวของหูเยว่ซีเลย ผ่านหูซ้ายออกหูขวา ไม่มีอะไรในหัวเลย"พวกคุณ...ทำต่อไปเลย!"หูเยว่ซียืดแขนบิดขี้เกียจ และส่งสัญญาณให้ทั้งคู่ไม่ต้องสนใจเธอสิ่งนี้ทำให้หวงผู่เจิ้งซิ่นรู้สึกว่าตัวเองล้มเหลวมาก!รู้สึกเหมือนโดนตบหน้าฉาดใหญ่!การทำให้นักเรียนง่วงถือเป็นเรื่องที่น่าอับอายอยู่แล้ว ที่สำคัญคือการสาธิตของตัวเองยังล้มเหลวอีกด้วย"ไม่เป็นไร ฉันขอลองเอง" ลั่วอู๋ฉางเสนอตัวขึ้นอย่างกล้าหาญ"คุณจำทั้งหมดได้แล้วเหรอ?"หวงผู่เจิ้งซิ่นพูดด้วยสีหน้าจริงจังทันที "อย่าเพิ่งรีบร้อนปฏิบัติเลย ลองทบทวนสิ่งที่ฉันพูดสักรอบก่อน มีจุดไหนที่ไม่เข้าใจก็ถามให้แน่ชัด แล้วค่อยลงมือ"เพราะจำนวนของแท่งค
