บทที่ 618

ชายชราชื่อจ้าวลี่ชุน เคยดำรงตำแหน่งผู้บังคับบัญชาของมณฑลนี้

แม้ว่าเขาจะเกษียณมาสิบกว่าปีแล้ว แต่อำนาจของเขาในฐานะข้าราชการก็ไม่ได้ลดลง

นี่เป็นเพราะจ้าวลี่ชุนยังคงดำรงตำแหน่งที่ปรึกษาผู้พิทักษ์ของประเทศ

องครักษ์เหล่านี้ที่ติดตามเขาก็เป็นข้าราชการด้วย

"หลีกทาง ใครกล้าขัดขวางผู้นําเก่า ฆ่าให้หมด!"

พอพวกองครักษ์ลงจากรถก็ชักปืนออกมาชี้ตรงไปที่พี่ตาวและคนชั้นล่าง

พวกพี่ตาวไม่เคยเห็นการต่อสู้แบบนี้มาก่อน ดังนั้นจึงรีบหลีกทาง

จ้าวลี่ชุนเดินเข้ามาโดยเอามือไพล่หลังและเชิดหน้าขึ้น

พลังมาเต็ม!

แม้ว่าหลังจากที่เดินเข้าไปในหน่วยผู้พิทักษ์แล้ว เขาก็ยังคงเชิดคางสูงขึ้นเหมือนไม่มีใครอยู่ในสายตา

ราวกับว่าไม่มีใครที่นี่สมควรที่จะถูกเขาเห็นอยู่ในสายตา

ในไม่ช้า จ้าวลี่ชุนก็มาถึงชั้นสอง

"พ่อ ท่านมาแล้ว!" เว่ยเสวี่ยเฟิงมีสีหน้าดีใจเหมือนคนจมน้ำที่จู่ ๆ ก็คว้าฟางช่วยชีวิตไว้ได้

ดีใจมากเกินบรรยาย

จ้าวลี่ชุนเห็นว่าหน้าของลูกเขยครึ่งหนึ่งมีรอยตบอย่างเห็นได้ชัด เขาก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟทันที

"พวกนายกล้าดีมาก แม้แต่ผู้บังคับบัญชามณฑลก็กล้าตบ คิดว่าตัวเองอายุยืนเกินไปเหรอ?"

จ้าวลี่ชุนถามด้วยความโกรธ "ใ