หยางซิ่งเหวินรู้สึกประหลาดใจไม่แพ้กัน "คุณชายหวัง ตกลงนี่มันเรื่องอะไรกัน?""ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ผมกำลังคุยเรื่องธุรกิจกับใครบางคนในสถานบันเทิง ทันใดนั้นมีคนกลุ่มหนึ่งบุกเข้ามาและพาผมมาที่นี่โดยไม่พูดอะไร"หวังจื่อเฟิงก็สับสนและถามอย่างสงสัย "นี่คือบ้านตระกูลสวี สวีเทียนตายตั้งแต่เมื่อไหร่? เรื่องใหญ่ขนาดนี้ ทำไมฉันไม่รู้เรื่องอะไรเลย!"เกี่ยวกับการล่มสลายของตระกูลสวี ลุงไท่และเกาฉี่เฉียงสั่งให้ปิดข่าว คนนอกน้อยมากที่จะรู้จ้าวเหม่ยอวิ๋นพูดอย่างเร่งรีบ "คุณชายหวัง พ่อคุณไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ดีกับตระกูลสวีเหรอ? เชิญให้เขาออกหน้าสิ!""พวกเขาเอาโทรศัพท์มือถือของผมไป แล้วพวกคุณล่ะ?" หวังจื่อเฟิงดูหมดหนทางหยางหว่านอวี่ส่ายหัวแล้วพูดว่า "เราก็เหมือนกัน"ไม่ต้องพูดถึงการขอความช่วยเหลือแม้แต่การโทรหาตำรวจก็ไม่มีโอกาส"ทุกคนมาครบแล้วใช่ไหม?"สวีโปที่มีรูปร่างสูงใหญ่ ก้าวเท้าอย่างดาวตกเข้ามาการแสดงออกที่เข้มงวด ดวงตาที่เฉียบคม และรัศมีนักรบอันทรงพลังของเขาทำให้ทุกคนแทบหอบหายใจในทันที"อาจารย์ ยกเว้นคนหนึ่งที่ไม่พบที่อยู่อาศัยของเขา ที่เหลือก็ครบแล้ว"ลูกศิษย์คนหนึ่งก้มศีรษะลงและก
มีคนเข็นรถเข็นออกมาทันทีที่สวีอวิ๋นฝานเห็นหยางหว่านอวี่ สายตากลายเป็นความอาฆาตพยาบาททันที!ก็คือผู้หญิงที่น่ารังเกียจคนนี้ ตัวเองไม่เพียงแต่ไม่ได้เธอเท่านั้น แต่ยังตกอยู่ในสภาพที่พิการอย่างสมบูรณ์อีกด้วย"อารอง ผู้หญิงคนนี้ก็คือหยางหว่านอวี่ ผมรับประกันได้เลยว่าการตายของพ่อจะต้องเกี่ยวข้องกับเธอ!"สวีอวิ๋นฝานหันไปมองหวังจื่อเฟิง "และเขา ผมขัดแย้งกับแซ่หยาง เขาก็มีส่วนด้วย และเขาก็คือคนที่รับหยางหว่านอวี่ออกไป""อ๊า?"หวังจื่อเฟิงตกตะลึง!ก่อนหน้านั้นเขามั่นใจว่าเขาเป็นผู้ชมคงเป็นเพราะความเข้าใจผิดบางอย่าง จึงถูกจับมาที่นี่ด้วยความสับสนเล็กน้อย และได้รับภัยพิบัติที่ไร้เทียมทานแบบนี้ไม่ว่าเหตุผลจะเป็นอย่างไร สามารถมั่นใจได้ว่ามันไม่เกี่ยวข้องกับตัวเองแต่ตอนนี้ เป็นผู้ชมเรื่องตัวเองแล้ว!ทั้ง ๆ ที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับตนเองเลย นั่งอยู่เฉย ๆ ก็ซวยไปด้วย"ไม่เกี่ยวอะไรกับผม ผมไม่รู้เรื่องอะไรเลย!"หวังจื่อเฟิงตื่นตระหนก เหงื่อออกมาก และรีบปกป้องตัวเอง"ความจริงมีอยู่กล้าดียังไงมาปฏิเสธ!"ดวงตาสวีอวิ๋นฝานเบิกกว้างด้วยความโกรธ "ถ้าไม่ใช่นาย หรือว่าพวกพ่อของฉันเสียชีวิต
จ้าวเหม่ยอวิ๋นพูดเสียงดัง "คุณชายหวัง เรื่องมาถึงขั้นนี้ยังต้องปิดบังอะไรอีก!""มีลุงไท่เป็นผู้สนับสนุนหลักของคุณ จำเป็นต้องกลัวพวกเขาเหรอ?""นังสารเลว อย่าพูดเรื่องไร้สาระ แม่งมึงเอ๊ยหุบปากเดี๋ยวนี้!""พ่อของผมมีบทบาทเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เป็นแค่ลูกน้องระหว่างตระกูลเกากับตระกูลสวี ทั้งสองฝ่ายดูถูกเขา แค่ผิวเผินดูมีเกียรติเท่านั้น"หวังจื่อเฟิงเกลียดจ้าวเหม่ยอวิ๋นมาก มันเป็นเรื่องชีวิตของตัวเอง และเขาจะไม่เสแสร้งอีกต่อไป"วันนั้นพ่อไม่ได้โทรหาลุงไท่เลย จะพูดได้ว่า เขาไม่มีเบอร์โทรศัพท์ลุงไท่เลย!""พ่อของผมไม่สามารถแม้แต่จะพูดต่อหน้าเกาฉี่เฉียง นับประสาอะไรกับลุงไท่ เขาไม่ได้หน้าตาใหญ่ขนาดนั้น และยิ่งไม่มีความกล้าหาญขนาดนั้นด้วย"หยางหว่านอวี่ตกตะลึงเธอคิดเสมอว่าพ่อลูกหวังจื่อเฟิงเป็นคนทำ และเคยพูดว่าจะหาเวลา ไปขอบคุณหวังฉีอิ๋งสักหน่อยด้วย"หรือว่าไม่ใช่คุณที่ช่วยประธานหยาง?"จ้าวเหม่ยอวิ๋นก็ตกตะลึงเช่นกัน "จะเป็นไปได้ยังไง ความดีความชอบแบบนี้ คุณต้องรับไว้สิ!""ผมรับไว้บ้าอะไร!"หวังจื่อเฟิงรีบวิ่งเข้าไปตบหน้าจ้าวเหม่ยอวิ๋นอย่างแรง "คุณอย่างทำให้ผมตายเหรอ ผมจะฆ่าคุณ!"จาก
"บางทีหยางหว่านอวี่อาจจะรู้จักผู้ชายคนอื่น แล้วมีคนแอบช่วยก็ได้!"เป็นที่เข้าใจได้ว่าหวังจื่อเฟิงกระตือรือร้นที่จะขจัดความสงสัยออกไป"เธอมีชื่อเสียงว่าเป็นคาสโนวี่ อดีตสามีติดคุกแทนน้องชายเธอสี่ปี วันแรกที่ปล่อยออกมา ก็ถูกเธอทิ้งเลย"การโยนความผิดของเขา ทำให้จ้าวเหม่ยอวิ๋นและตระกูลหยางสามคนไม่ทันตั้งตัว"ไอ้แซ่หวังพูดมั่วซั่วอะไร เต็มไปด้วยเรื่องไร้สาระ ลูกสาวของฉันใสสะอาด จะมีผู้ชายคนอื่นได้ยังไง!"สวีชุ่ยหลานทนฟังไม่ไหวอีกต่อไปและเริ่มตะคอกใส่หวังจื่อเฟิงหวังจื่อเฟิงตะคอกเบา ๆ "ใสสะอาดบ้าบออะไร ถ้าเธอสะอาดจริง ๆ จะไปหานายท่านสวีกลางดึกทำไม?""ผมเห็นชัดเจนว่าเสื้อผ้าของเธอขาดหลุดรุ่ย!"สวีชุ่ยหลานรีบวิ่งเข้ามาจะข่วนหน้าเขา "กล้าว่าลูกสาวฉันแบบนี้ ฉันขอสู้ตายกับนาย!"หวังจื่อเฟิงไม่มีทางตามใจเธอ จึงเตะสวีชุ่ยหลานออกไป"อีแก่ เชื่อไหมว่าฉันจะฆ่าแกให้ตาย!"สวีชุ่ยหลานเริ่มร้องไห้ทันที "ไอ้แซ่หวัง นายกล้าดียังไงมาเตะฉัน!""น่าเสียดายที่ฉันปฏิบัติต่อนายเป็นลูกเขยมาตลอด ถึงกระนั้นนายก็ยังสู้ไอ้ขยะลั่วอู๋ฉางไม่ได้ ครอบครัวของเราตาบอดจริง ๆ"หยางซิ่งเหวินและหยางจวิ้นหาวก็โกรธเช่
หยางหว่านอวี่ส่ายหัว "ฉันไม่รู้!"สวีโปยิ้มอย่างดุร้าย และยกมือขึ้นเพื่อรับแส้ที่ลูกศิษย์ของเขามอบให้ "งั้นฉันขอถามเธออีกครั้ง ไอ้แช่ลั่วซ่อนตัวอยู่ที่ไหน""ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน" หยางหว่านอวี่ส่ายหัวอีกครั้งสวีโปโกรธทันที "นางสารเลว ให้หน้าไม่เอาใช่ไหม!""ในเมื่อเธอไม่ยอมพูด ฉันก็จะเฆี่ยนจนกว่าเธอจะยอมเปิดปาก ยังไม่มีใครสามารถต้านทานแส้มังกรพิษของฉันได้"สวีโปโบกแส้ยาวของเขาราวกับงูหลามยักษ์ที่ออกมาจากเหว กลายเป็นเงาสีดำ“เพียะ!”ด้วยเสียงแส้ บาดแผลเลือดก็ปรากฏขึ้นบนหลังของหยางหว่านอวี่เสื้อผ้าขาดและผิวก็ขาดสะบั้น!ภายใต้พลังอันมหาศาล เธอล้มลงกับพื้นด้วยความเจ็บปวดแส้มังกรพิษ ซึ่งมีหนามจำนวนนับไม่ถ้วนซ่อนอยู่เมื่อแส้ลงไป เนื้อและเลือดก็กระจายเละเทะ!ปกติสวีโปจะใช้แส้นี้เพื่อสร้างอำนาจ ศิษย์คนใดที่กล้าไม่เชื่อฟังจะต้องยอมจำนนทันทีหลังจากถูกเฆี่ยนไปสามครั้งต้องรู้ว่าศิษย์ของเขาล้วนเป็นนักบู๊โบราณมีผิวที่หยาบกระด้างถ้าเป็นคนธรรมดาจะทนแส้ไม่ได้เลย ไม่ต้องพูดถึงหยางหว่านอวี่ซึ่งเป็นผู้หญิงที่อ่อนแอ!"จะพูดไหม?"หยางหว่านอวี่กัดฟัน "ฉันไม่รู้!""เพียะ..."ตามมาด้วยการ
โรงแรมฮิลตันห้องเพรสซิเดนเชียลสวีทเสียงเรียกเข้าโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้นทันที"คุณลั่ว ผู้พิทักษ์เฉียวเพิ่งโทรมาบอกผมว่า สวีโปสั่งให้จับคนหลายคนรวมถึงหยางหว่านอวี่ และกำลังรุมประชาทัณฑ์ในห้องไว้ทุกข์บ้านตระกูลสวีอย่างโหดเหี้ยม"เกาชิงเหยียนเป็นคนโทรมา "นอกจากนี้ คนของสวีโปยังตามหาคุณไปทั่วโลก""ฉันได้ส่งคนไปที่ฮิลตันแล้ว นี่ก็จะพาคุณออกไป คุณจากไปได้อย่างสบายใจ ผู้พิทักษ์เฉียวได้พาคนไปแล้ว เขาบอกว่าจะจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อยแน่นอน"ลั่วอู๋ฉางขมวดคิ้ว "ไม่จำเป็น! ส่งตำแหน่งของตระกูลสวีมาให้ผม"ตระกูลสวี ห้องไว้ทุกข์สวีโปและลูกศิษย์ทั้งหมดไปกินข้าวแล้ว เหลือเพียงไม่กี่คนของตระกูลสวีที่เฝ้าแต่ถึงอย่างนี้ หยางซิ่งเหวินและหวังจื่อเฟิงก็ยังไม่กล้าที่จะหลบหนีง่าย ๆเพราะพวกเขารู้ดีว่าไม่สามารถหนีออกจากเงื้อมือของสวีโปไปได้เลย และไม่กล้าเกิดความคิดที่จะหนี"ช่างชั่วช้าจริง ๆ!"สวีชุ่ยหลานมองลูกสาวที่หลังเปื้อนเลือดได้รับบาดเจ็บสาหัสและร้องไห้ฟูมฟาย"ลูกสาวที่น่าสงสารของฉัน ถูกเฆี่ยนเป็นแบบไหนแล้ว! ทั้ง ๆ ที่เป็นความผิดของไอ้ลั่วอู๋ฉางนั่น ทำไมต้องมาโทษพวกเรา"หยางซิ่งเหวินและ
เขาไม่เพียงต้องการล้างแค้นให้สวีเทียนผู้เป็นพ่อของเขาเท่านั้น แต่เขายังต้องการล้างแค้นให้กับตัวเองด้วย และเอาคืนจากพวกเขาเป็นสิบเท่าร้อยเท่า!"ไม่มีปัญหา ฉันจะสอนนาย!" สวีโปเห็นด้วยทันทีสวีอวิ๋นฝานมีความสุขมากจนมีแสงชั่วร้ายแวบขึ้นมาในดวงตา "ขอบคุณครับ อารอง!"ในตอนนี้เอง"ตู้ม!"ประตูห้องอาหารถูกเตะเปิดออกบานพับสแตนเลสหนาถูกฉีกออกจากกัน และประตูไม้เนื้อแข็งหนักสองบานก็ลอยขึ้นไปกระแทกโต๊ะอาหารอย่างแรงลูกศิษย์หลายคนไม่ทันระวังและล้มลงทันทีมีร่างหนึ่งยืนอยู่ที่ประตู เปล่งออร่าอันทรงพลังออกมาลั่วอู๋ฉางเห็นสภาพที่น่าสังเวชของหยางหว่านอวี่เมื่อกี้ ในใจก็เต็มไปด้วยความโกรธหย่าแล้ว ไม่ได้หมายความว่าพวกคุณจะรังแกเธอได้ตามอำเภอใจ"ลั่วอู๋ฉาง นั่นเขาเอง!"ดวงตาของสวีอวิ๋นฝานเบิกกว้างและใบหน้าของเขาซีดลงด้วยความกลัว "เขาเป็นอดีตสามีของหยางหว่านอวี่ คนที่ทำร้ายผมกับพี่ชาย""กลัวอะไร! ไม่ว่าเขาจะเก่งแค่ไหน เขาก็โดนลูกศิษย์ของฉันจับตัวมาได้" สวีโปพูดอย่างใจเย็นแต่วินาทีต่อมา ดูเหมือนเขาจะรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติมีเพียงลั่วอู๋ฉางอยู่นอกประตู ลูกศิษย์ของเขาอยู่ที่ไหน?จากตระกูลส
ฝูงมด ลั่วอู๋ฉางไม่แม้แต่จะมองพวกเขาสักนิดดวงตาที่แหลมคมสองดวงที่มีเจตนาฆ่าตกไปที่ตัวสวีโปโดยตรงกว่าสามปีที่แล้ว อาจารย์พาหม่าเฉิงไท่มาเพื่อสอนลั่วอู๋ฉางให้เรียนรู้ศิลปะการต่อสู้เป็นเวลาสามวันเพื่อเป็นการตอบแทน ลั่วอู๋ฉางได้รักษาอาการป่วยที่ซ่อนอยู่และยืดอายุของเขาไปอีกยี่สิบปีตอนหม่าเฉิงไท่จากไป เขาก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของลั่วอู๋ฉางอีกต่อไปชายชราประหลาดใจกับพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยมของเขา ยืนยันว่าเขาเป็นบุตรของกิเลน ในอนาคตจะสามารถทะยานขึ้นสู่ฟ้าได้อย่างแน่นอน ไม่มีใครสามารถหยุดยั้งได้!"นายเป็นคนเฆี่ยนหยางหว่านอวี่? ขอโทษที ฉันขอถอนคำพูดเมื่อกี้!"ก่อนที่เขาจะพูดจบ ลั่วอู๋ฉางก็เคลื่อนไหวแล้วตอนนี้แม้ว่าหม่าเฉิงไท่จะคุกเข่าขอร้องลั่วอู๋ฉางด้วยตัวเอง เขาก็จะไม่ไม่มีทางปล่อยสวีโปไปลั่วอู๋ฉางแตะพื้นด้วยเท้าซ้ายและเตะเท้าขวาของเขาออกไปอย่างแรง เร็วมากจนเหลือแต่เงาลมเท้าทำให้เกิดเสียงที่ดังกึกก้อง และศิษย์ของสำนักหมัดศักดิ์สิทธิ์ก็ถูกเตะออกไปทันที"ตุ้บ!"คนดูเหมือนถูกรถไฟที่วิ่งด้วยความเร็วสูงชน ลอยตรงไปไกลกว่าสิบเมตร กระแทกกำแพงอย่างแรง ทิ้งหลุมแตกร้าวขนาดใหญ่เหมือนใยแมงมุม