เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 6 กลัวคนอื่นรู้หรือไง
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-03 22:34:31เมื่อกำหนดการมาถึง เตชินก็ต้องยอม
แต่งงานกับณัชชาอย่างจำใจ งานแต่งงานถูกจัดขึ้นในโรงแรมอย่างหรูหรา แต่แขกที่เชิญมามีแค่ญาติพี่น้องและเพื่อนสนิทเท่านั้น ยิ่งไปกว่านั้นไม่มีเพื่อนของทางฝั่งเจ้าบ่าวเลยสักคน มีเพียงผู้ช่วยคังที่ต้องรับบทเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวในงาน ผู้คนที่มางานต่างพกรอยยิ้มมาด้วยความชื่นมื่น แต่เตชินกลับนิ่งเงียบแววตาเย็นชาราวกับคนไร้ความรู้สึก ณัชชารู้สึกเหมือนเตชินไม่ให้เกียรติและรู้สึกไม่ดีเอามากๆ เพราะเกรงแขกในงานจะเอาไปเมาท์สนุกปาก เธอจึงกระซิบกับเขาว่า " วันนี้เป็นวันแต่งงานของเรา พี่ช่วยฝืนทำหน้าให้เป็นปกติหน่อยได้มั้ยคะ ขอร้องล่ะ " เตชินยิ้มร้าย มองมายังเธอแล้วเอ่ย " คุณหนูณัชชาอายเป็นด้วยเหรอ กลัวคนรู้หรือไงว่าผมไม่เต็มใจที่จะแต่งงานกับคุณ ถึงกับต้องเอ่ยขอร้อง ความจริงผมมาแต่งงานให้เป็นบุญแค่ไหนแล้ว ไม่แน่ผมอาจจะเปลี่ยนใจทิ้งเจ้าสาวกลางงานก็ได้ หลังจากที่ได้บอกความจริงสาเหตุที่ต้องมาแต่งงานกับผู้หญิงที่ไม่ได้รักอย่างคุณ " เอ่ยจบเขาก็โชว์เครื่องบันทึกเสียงให้ณัชชาดูแล้วชี้ไปยังพนักงานคนหนึ่ง ที่กำลังเดินไปที่หลังเวทีกำลังเข้าไปในห้องควบคุมเครื่องเสียง แล้วเขาก็เอ่ยอย่างคนที่ถือไพ่เหนือกว่า " ทุกคำพูดของคุณที่พูดขู่ผมวันนั้น จะถูกเผยแพร่ในอีกไม่กี่นาทีนี้แล้ว ถึงเวลานั้น ผมขอแสดงความเสียใจด้วย ที่คุณไม่สมหวัง ได้ในสิ่งที่ต้องการ จำไว้ว่าผมจะไม่ใช้ชีวิตคู่ร่วมกับคนที่ผมไม่ได้รักอย่างคุณแน่นอน ในเมื่อคุณกล้าขู่ผม คุณก็รับผลตอบแทนในสิ่งที่คุณทำลงไปทั้งหมด จากนี้ไปคุณกับผมเป็นแค่คนรู้จักคนหนึ่ง จะไม่ใช่พี่น้องหรือเพื่อนที่โตมาด้วยกันอีกต่อไป " ณัชชามองตามมือที่เตชินชี้ไป เธอเริ่มหน้าซีด และตื่นตระหนกอยู่ไม่เป็นสุขอีกต่อไป จากนั้นเธอก็หันมาเอ่ยกับเตชินอย่างอ้อนวอน " พี่อย่าทำแบบนี้เลย ขอร้องเห็นแก่ความสัมพันธ์และหน้าตาของตระกูลเราสองคนด้วยเถอะนะ " เตชินมองเธอด้วยแววตาคมกริบอย่างเหยียดหยามแล้วเอ่ยอย่างเลือดเย็นไร้หัวใจ " อย่าให้ผมได้ยินคุณเรียกผมว่าพี่อีก คุณกับผมกลายเป็นแค่คนอื่นไปแล้ว " เวลานี้สำหรับณัชชา เธอไม่สนอะไรแล้ว เพราะจะให้สิ่งที่เตรียมมาทั้งหมดพังลงเพียงพริบตาเดียวไม่ได้ เธอจึงปรับเปลี่ยนลุคทันที จากสาวหวานยืดตัวเชิดหน้าขึ้น กลายเป็นสาวมั่นที่หยิ่งผยองขึ้นมาทันทีพร้อมกับกัดฟันเอ่ย " ได้ หากคุณสั่งให้พวกเขาหยุด คุณต้องการอะไรฉันจะยอมทำให้คุณทุกอย่าง ขออย่างเดียวอย่าทำให้ฉันกับตระกูลต้องขายหน้าญาติพี่น้องในงาน " " คุณขอแล้วผมก็จะต้องทำตามที่คุณต้องการงั้นเหรอ คุณคิดว่าผมเป็นใคร โง่ถึงขนาดต้องยอมให้คุณมาขู่เหรอ ทีใครทีมัน คุณอย่าลืมนะว่าคุณขู่ผมเรื่องอะไร " ณัชชากระวนกระวายใจอย่างมาก นึกถึงเรื่องที่ตัวเองขู่เรื่องบริษัทก็หน้าซีดลงทันที เธอจึงยอมกัดฟันพูดออกมาว่า " คุณสั่งให้พวกเขาหยุด แล้วหลังแต่งงานฉันจะคืนหุ้นของบริษัทให้ทั้งหมด " ได้ยินดังนั้นเตชินก็เอ่ยขึ้นอย่างเย็นชา เลือดเย็นไร้ความปราณีใดๆ " ไม่พอ การที่คุณกล้าขู่ผม คุณต้องรู้จุดจบหลังการขู่นั้น " ณัชชาเองก็คิดหาวิธีต่อรองเจรจาแลกเปลี่ยนกับเขาอย่างมากเพื่อตระกูลของเธอ เธอจึงกัดฟันแข็งใจเอ่ยขึ้นทั้งที่ในใจเธอเจ็บปวดร้าวและจนแทบจะหยุดหายใจได้แล้ว " ได้ หลังแต่งงาน และหลังเซ็นคืนหุ้นเรียบร้อย ฉันจะหย่ากับคุณให้เร็วที่สุด " เตชินยิ้มเยาะด้วยแววตาร้ายกาจแล้วเอ่ย " อืม สมกับเป็นคุณหนูณัชชายอดนักเจรจา ข้อเสนอนี้น่าสนใจ แต่คำพูดจะเปลี่ยนเมื่อไหร่ก็ได้ ดังนั้นผมจึงเตรียมสิ่งนี้มาเพื่อคุณโดยเฉพาะ " เอ่ยจบเตชินก็พยักหน้าให้ผู้ช่วยคังนำเอกสารมา ผู้ช่วยคังเดินเข้ามาพร้อมกับเอกสารในมือยื่นไปให้ณัชชา เธอรับมาแล้วเปิดดูทันที เตชินที่อยู่ข้างๆจึงเอ่ยขึ้น " เห็นแก่ความสัมพันธ์ในวัยเด็ก ผมยังเมตตาคุณอยู่เล็กน้อย ดังนั้นหลังแต่งงานผมจะไม่หย่ากับคุณทันที แต่หลังจากครบหนึ่งปี สถานะไร้สาระนี่ต้องหย่าขาดทันที สิ่งที่คุณควรได้หลังหย่า ผมจะให้ผู้ช่วยคังจัดการตามความเหมาะสม " เอ่ยจบเขาก็ยื่นปากกาให้ณัชชาทันทีแล้วนับถอยหลัง " เก้า แป็ด เจ็ด หก ห้า สี่.... " ณัชชารีบเซ็นอย่างเร็วเพราะกลัวเตชินจะเปิดเผยคลิปเสียง แล้วเอ่ย " เสร็จแล้ว หวังว่าคุณจะรักษาคำพูดและทำหน้าเจ้าบ่าวให้ดีทำหน้าเป็นปกติได้สักที " หลังเซ็นเสร็จเธอก็ยื่นเอกสารคืนเขา เตชินเปิดดูเขารู้สึกพอใจมาก จึงยื่นให้ผู้ช่วยคังแล้วเอ่ยเสียงเย็น " ไปจัดการให้เรียบร้อย " " ครับ " ผู้ช่วยคังเอ่ยแล้วเขาก็หมุนตัวเดินออกไปทำสิ่งที่เจ้านายสั่ง เตชินรู้ดีว่าผู้หญิงที่หยิ่งในศักดิ์ศรีอย่างณัชชา ห่วงเรื่องภาพลักษณ์และชื่อเสียงเป็นที่สุด และยังเป็นผู้หญิงที่มากเล่ห์ เพทุบายคนหนึ่ง แม้เธอจะเซ็นชื่อเรียบร้อย แต่เขาก็ไม่ไว้ใจเธออยู่ดี เมื่อได้ในสิ่งที่ต้องการแล้ว เตชินก็ยิ้มเดินควงแขนกับเธอ งานแต่งก็ถูกดำเนินไปจนจบ พอส่งตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาวเสร็จ เตชินก็ออกจากห้องหอทันทีโดยไม่สนใจณัชชาที่เอ่ยถาม " คุณจะไปไหน " เขาขับรถออกไป กลับไปยังบ้านพักของตนเอง นั่งดื่มเหล้าคนเดียวในบาร์ส่วนตัวด้วยสีหน้าเศร้า หลังแต่งงานทุกคืนเขาจะออกไปดื่มหนักแบบนี้กลับมาในสภาพเมาแอ๋ทุกคืน แม้บ้านจะไม่ใหญ่เท่าคฤหาส์ แต่ก็สมกับค่าจ้างที่จ้างแม่บ้าน ทุกวันพิมทำงานเหนื่อยจนสลบไปไม่มีเวลาไปคิดหรือสนใจอย่างอื่นเลย เจ้านายกับลูกน้องออกมากันคนละเวลาจึงไม่มีโอกาสได้พบกันเลยสักครั้ง หนึ่งเดือนต่อมา เตชินได้นัดเพื่อนมาร่วมปาร์ตี้งานวันเกิดที่บ้าน และจ้างสาวๆมาเอ็นเตอร์เท็นในงาน แต่ก็ไม่ลืมที่จะเตรียมชุดให้แม่บ้านของตัวเอง เขาจึงเอ่ยกำชับกับผู้ช่วยว่า " คุณคัง คืนนี้คุณช่วยจัดหาชุดให้แม่บ้านให้เหมาะสมด้วยนะ อย่าให้ขายหน้า แล้วเรื่องเค้กอย่าไว้ใจให้คนอื่นดูแล ให้เป็นหน้าที่ของแม่บ้านเท่านั้น " " ครับ " ตอนเย็น ฟ้าเริ่มมืด ช่วงเวลากลางคืนเริ่มมาเยือน งานปาร์ตี้ก็เริ่มขึ้น ปาร์ตี้ริมสระ สนุกสนานครื้นเครงไปด้วยเสียงเพลงเพราะๆ ดนตรีจังหวะสนุกๆ สาวๆสวยๆคอยเอ็นเตอร์เท็นหนุ่มๆไม่ห่าง หนุ่มๆนั่งดื่มกินกันอย่างสนุกสนานครึกครื้น แม้เตชินจะเย็นชา แต่เรื่องผู้หญิงเขาก็ไม่ปฏิเสธ หากเขาพอใจก็ยินดีให้เธอเข้าใกล้ พิมเตรียมเค้กวันเกิดอยู่ในบ้าน จัดวางใส่ถาดเตรียมยกไปให้เจ้าของวันเกิด วันนี้เธอใส่ชุดเดรสสีขาว กระโปรงพองๆ เป็นงานปักผ้าลูกไม้ น่ารัก ใบหน้างามผิวขาวสวย เอวเล็ก ขาเรียวยาว เมื่อมาใส่แบบนี้เธอดูราวกับเป็นเจ้าหญิงน้อย เธอรวบผมขึ้นปกติแต่แต่งหน้าซอฟๆเพื่อให้เข้ากับชุด เพราะตอนที่ผู้ช่วยคังมาส่งชุดได้กำชับไว้ว่า " คุณพิมวันนี้เป็นงานวันเกิดคุณชาย คุณชายกำชับมาว่า อย่าทำให้ขายหน้า คุณคงรู้นะว่าควรทำยังไง " เธอจึงจึงเอ่ยตอบไปว่า " ค่ะ ฉันรู้ ฉันเข้าใจแล้ว " เตชินนัวเนียกับสาวสวยคนหนึ่ง เธอดูเป็นเด็กใหม่ที่ไม่ผ่านมือใคร หล่อนนั่งรินเหล้าให้เตชินด้วยความไม่คุ้นชินดูก็รู้ว่าเพิ่งมาทำงานด้านนี้ ด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอร์เตชินจึงโอบเอวสาวสวยไว้ ซุกหน้านัวเนียบริเวณไหปลาร้าและซอกคอของเธอจนอยากจะกลืนกินเธอในทันที เพื่อนสนิทคนหนึ่งเห็นว่ามันไม่เหมาะสมจึงเอ่ยเตือนขึ้น " เตชิน นายแต่งงานแล้วมานัวเนียสาวแบบนี้ ไม่กลัวคุณหนูณัชชาจะมาวินใส่หรือไง หรือนายเป็นพ่อบ้านใจกล้า ไม่กลัวภรรยา " ได้ยินดังนั้นเตชินหมดอารมณ์ทันทีแล้วไล่ให้สาวสวยไปที่อื่น หันมาเอ่ยกับเพื่อนว่า " นาวิน นายเป็นเพื่อนฉันหรือเปล่า นายก็รู้ว่าฉันไม่ได้รักเธอ นายจะเอ่ยถึงเธอให้หงุดหงิดใจทำไม " " โอเคๆ ขอโทษครับเพื่อน " นาวินเอ่ยขอโทษแล้วเอ่ยต่อว่า " ฉันมีเพื่อนคนหนึ่งที่อยากแนะนำให้นายรู้จัก เราเจอกันตอนไปเรียนต่างประเทศ วันนี้กลับมาพร้อมกัน ฉันเลยชวนมางานวันเกิดนายด้วย " เตชินเอ่ยตอบไปอย่างไม่ใส่ใจ " อืม แล้วอยู่ไหนล่ะ " " ไปเข้าห้องน้ำ " เมื่อนาวินพูดจบคนที่เขาต้องการจะแนะนำให้ เตชินรู้จักก็เดินเข้ามา " นั่นไงมาแล้ว " แล้วเขาก็เริ่มแนะนำแบบเป็นกันเองว่า " ป๊อบ นี่เตชิน รู้จักกันไว้ ทีหลังจะได้มีเพื่อนร่วมวงเพิ่มขึ้น " ป๊อบยื่นมือออกไปแล้วยิ้มพร้อมเอ่ยอย่างเป็นมิตร " ยินดีที่รู้จักครับ คุณเตชิน " เตชินเองก็ยินดียื่นมือไปจับพร้อมกับเอ่ย " ยินดีที่รู้จักเช่นกันครับ " เมื่อทั้งสองทักทายทำความรู้จักกันเสร็จ ไฟในงานก็ดับลงพรึบทันที มีเพียงแสงสว่าง ที่ออกมาจากเทียนบนเค้ก เผยให้เห็นใบหน้าสวย ขาวใสสุขภาพดี ถือเค้กออกมา ค่อยๆเดินเข้ามาหาเจ้าของวันเกิดอย่างระมัดระวัง " พิม!!! " ป๊อบอุทานชื่อของผู้ถือเค้กออกมาเบาๆอย่างคาดไม่ถึง ว่าจะเจอเธอที่นี่ นาวินจึงหันมากระซิบถาม " นายรู้จักสาวสวยหน้าใสคนนี้ด้วยเหรอ " เขาไม่ตอบแต่อย่างใด เฝ้ารอดูสถานการณ์ในความมืดอย่างเงียบๆ เตชินเองก็อึ้ง เขากำชับกับผู้ช่วยคังแล้วให้แม่บ้านเป็นคนถือเค้กออกมา [ ทำไมถึงเป็นคนอื่นไปได้ ] เขาพึมพำในใจ ท่ามกลางเสียงร้องเพลง เมื่อเสียงร้องเพลงจบลง เขาก็เป่าเค้กทันทีไฟทุกดวงกลับมาสว่างขึ้นอีกครั้งบทที่เกี่ยวข้อง
ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 7 น่าสนใจ
เมื่อไฟสว่างขึ้น เตชินมองไปยังผู้ช่วยคัง ผู้ช่วยคังรู้ดีว่าเจ้านายตัวเองต้องการจะพูดอะไรเขาจึงเข้ามากระซิบว่า" เธอคือแม่บ้านของคุณชายครับ "เมื่อได้ยินดังนั้น เตชินก็อึ้งไป ไม่คิดว่าแม่บ้านของตัวเองจะหน้าตาดีและดูเด็กขนาดนี้เมื่อนึกภาพอาหารในตู้เย็น เขาก็รู้สึกผิดขึ้นมาเล็กน้อยที่ทิ้งของกินเธอไปจนหมด เขารู้สึกตะลึงในความงามตรงหน้าจนต้องกลบเกลื่อนโดยการหันไปเอ่ยกับเธอว่า" ยืนนิ่งอยู่ทำไม ตักเค้กเสิร์ฟให้ทุกคนในงานสิ "" ค่ะ "พิมเอ่ยตอบแล้วลงมือตักเค้กเสิร์ฟให้ทุกคนในงานเธอเดินไปเสิร์ฟเค้กให้เพื่อนของเตชินที่นั่งดื่มเหล้า วางเค้กลงบนโต๊ะแล้วหมุนตัวเดินออกมา แต่เพื่อนของเตชินที่กำลังเมากลับคว้าข้อมือเธอไว้แล้วเอ่ย" สาวน้อย มานั่งคุยกับพี่ก่อนสิ มาบริการพี่รับรองพี่ไม่ทำให้น้องเหนื่อยฟรี มีแต่คุ้มกับคุ้ม "เธอพยายามแกะมือเขาออก แต่เขากลับจับมือเธอแน่นขึ้น แล้วดึงเธอลงมานั่งบนตักเธอดีดตัวขึ้นมาด้วยความตกใจ สีหน้าดูเคร่งเครียดขึ้นมาทันทีแล้วเอ่ย" ขอโทษนะคะ คุณเข้าใจผิดแล้ว ฉันไม่ใช่มาทำหน้าที่บริการแบบที่คุณเข้าใจ ฉันเป็นแม่บ้านค่ะ "ไตรภพยิ้มขึ้นมาอย่างชอบใจแล้วเอ่ย" ไม่เป็นไร
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 8 ผมไม่คิดจะมีภรรยาพร้อมกันสองคน
ปู่ของเตชินรู้ข่าวว่าหลานชายแต่งงานแล้วก็รีบบินมาไทยทันที เมื่อผู้ช่วยคังรู้ก็รีบมารายงายเตชินทันทีเช่นกันเตชินว่ายน้ำอยู่สระว่ายน้ำหลังบ้าน เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นเหนือน้ำเดินขึ้นมาจากสระ เตรียมจะไปอาบน้ำล้างตัว ผู้ช่วยคังก็เอ่ยขึ้น" คุณชายครับ คืนนี้คุณหญิงให้คุณกลับบ้านครับ บอกว่าคุณท่านหลิวมาไทย อยากให้กลับไปร่วมทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมตาครับ "เตชินหยุดชะงัก แววตาฉายแววแข็งกร้าวและดูร้ายกาจขึ้นมาทันที แล้วเอ่ย" ในที่สุด พวกเขาก็ใช้คุณปู่ มาเป็นเครื่องมือบังคับให้ผมกลับบ้านจนได้ "ผู้ช่วยคังกลัวเจ้านายจะไม่ยอมกลับไปเขาจึงเอ่ยขึ้นอย่างระมัดระวังว่า" คุณชายไม่ได้กลับบ้านเป็นเดือนแล้ว กลับไปพบคุณท่านหลิวสักหน่อย ไม่ดีเหรอครับ "เตชินยิ้มเย็นแล้วเอ่ย" อืม ดีเหมือนกัน จะได้รู้ว่าณัชชากับคุณแม่คิดวางแผนจะทำอะไรต่อ "" คุณไปเตรียมรถเถอะ "พูดจบเขาก็เดินเข้าไปอาบน้ำแต่ก็ไม่ลืมที่จะหันมากำชับกับผู้ช่วยคังว่า" อ้อ แล้วอย่าลืมบอกแม่บ้านด้วยล่ะ ให้เธอเตรียมตัวตามผมกลับไปบ้าน แล้วคุณช่วยเตรียมชุดดีๆให้เธอไว้สำหรับดินเนอร์ครอบครัวในค่ำคืนนี้ด้วย "ผู้ช่วยคังยืนมองเจ้านายตัวเองอย่าง งงงันด้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 9 ได้โปรด ควบคุมสติหน่อย
หลังจากทานข้าวกันเสร็จ คุณท่านหลิวก็เอ่ยขึ้น" เตชิน หลานก็แต่งงานแล้ว รีบๆมีเหลนให้ปู่อุ้มนะ แล้วก็อย่าเอาแต่ทำงานจนลืมหนูณัชชาล่ะ หนูณัชชาเองก็ด้วยอย่ามัวแต่ทำงานจนไม่มีเวลาให้เตชิน เข้าใจมั้ย ปู่แก่แล้วเห็นคนอื่นอุ้มหลาน อุ้มเหลนก็อยากจะอุ้มกับเขาบ้าง "เตชินนั่งฟังนิ่ง ตอบเพียง" ครับ "ส่วนณัชชาเธอยิ้มอย่างเขินอายพร้อมกับเอ่ยว่า" ค่ะ "เธอแอบเยาะเย้ยพิมในใจ คิดว่าพิมคงจะเสียใจและอิจฉาเธอที่ทุกคนดีต่อเธอ แต่เมื่อเหลือบมองมาทางพิมเธอก็ต้องผิดหวัง เมื่อพิมนั่งนิ่ง ยิ้มอย่างสดใสไม่มีร่องรอยของความอิจฉาริษยาใดๆเลย และดูเหมือนพิมจะไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลยสักนิดจนเธอเริ่มสงสัย ในความสัมพันธ์ของพิมกับเตชินจากนั้นเตชินจึงเอ่ยขึ้นว่า" นี่ก็ดึกมากแล้ว ผมกับพิม ขอตัวกลับก่อนนะครับ "พูดจบเขาก็จับมือพิมลุกออกจากโต๊ะอาหารไปณัชชามองหน้าคุณหญิงจารวีด้วยสีหน้าผิดหวังและแฝงไปด้วยความเสียใจคุณหญิงจารวีมองเธออย่างเห็นใจ แล้วเขาก็ลุกจากเก้าอี้ตามเตชินไปแล้วเอ่ยเรียก" เตชิน ลูกจะรีบกลับไปทำไมในเมื่อที่นี่ก็คือบ้านของลูก วันนี้ลูกนอนที่นี่เถอะนะ "เตชินคิดไว้แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้ เขาจึงหันมา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 10 สมเหตุสมผลแล้ว
ในวันรุ่งขึ้น เตชินรู้สึกตัวขึ้นมา เขาค่อยๆลืมตาขึ้นแล้วมองสำรวจตัวเองเขาจำได้ว่า คนที่อยู่กับเขาคนสุดท้ายเมื่อคืน คือ พิม เขายังจำได้อีกว่าพยายามจะปลดปล่อยอารมณ์กับเธอจากนั้นเขาก็จำอะไรไม่ได้อีกเลย [ เมื่อคืนไม่ได้เกิดอะไรเกินเลยขึ้นใช่มั้ย ]เขาพึมพำในใจ แล้วมองหาโทรศัพท์ พอเจอก็รีบส่งข้อความไปให้ผู้ช่วยคังทันที( ขึ้นมาหาผมหน่อย)สักพักผู้ช่วยคังก็มาเคาะประตู เขาจึงเอ่ยขึ้นเสียงเย็น" เข้ามา "พออ้าปากพูดเท่านั้นแหละ รอยแผลที่ปากที่ดูเหมือนจะแห้งแล้วได้ฉีกออกอีกครั้งเขาถึงกับร้อง" ซี๊ดดด "เขารู้สึกเจ็บ จึงแตะไปที่ปากเบาๆ แล้วภาพเมื่อคืน ที่เขาพยายามจูบพิม ก็ผุดขึ้นมาในหัว เขาพึมพำออกมาอย่างหงุดหงิด[ นี่เธอเกิดปีหมาหรือไง กัดไม่เลือกที่จริงๆ ]ผู้ช่วยคังเข้ามาเห็นคุณชายตัวเอง ยังอยู่ในสภาพเดิม สภาพไม่เหมือนคนผ่านเรื่องอย่างว่ามา เขาจึงเอ่ยถามขึ้นอย่างระมัดระวัง" เอ่อ คุณชาย แล้ว แล้วคุณพิมล่ะครับ "เตชินมองตาเขียว สีหน้าเคร่งขรึม แล้วเอ่ยขึ้นอย่างเย็นชา" คุณยังกล้ามาถามหาเธอกับผมอีกเหรอ ไปเรียกเธอขึ้นมาพบผมเดี๋ยวนี้ "" ครับ "ผู้ช่วยคังรีบออกจากห้องไปอย่างไว เพราะดูแ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 11 ในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดีอยู่
พิมเดินเข้าไปในบ้านพร้อมกับเงินในมือ พอเธอกลับเข้าไปในห้องของตัวเองก็แกะซอง นั่งนับเงินอย่างมีความสุข เธอยิ้มแล้วเอ่ยขึ้น" ไม่คิดว่าจะได้เงินมาง่ายดายขนาดนี้ คนรวยนี่มีห่วงเยอะจังเลยแฮะ "แล้วเธอก็จูบไปที่เงินแป็ดหมื่นอย่างชื่นใจ เอาเงินเก็บใส่กระเป๋าแล้วเอ่ย" เรื่องไม่ดีผ่านพ้นไป ก็มีเรื่องให้ยิ้มได้ผ่านเข้ามา โบราณว่า ในความโชคร้าย ก็ยังมีความโชคดีอยู่ ดูแล้วน่าจะจริง "เธอยิ้มอย่างอารมณ์ดี จากนั้นก็เดินออกจากห้อง ไปรีดเสื้อผ้าให้เตชินต่อที่บริษัท ณัชชาเธอแทบจะไม่กล้าสู้หน้าเตชินแล้วแม้เธอได้สถานะภรรยา แต่เธอรู้ตัวเองดีที่สุด ว่าเป็นได้แค่ภรรยาในนามที่ไม่สามารถเปิดเผยให้คนภายนอกรู้ได้ เป็นเพียงภรรยาลับๆที่รอวันหย่าขาดเมื่อถึงเวลาเท่านั้นการประชุมในตอนเช้าเตชินไม่แม้แต่จะมองหน้าณัชชาเลยพอออกจากห้องประชุม ณัชชาจึงเดินตามเขาออกมาเมื่อเห็นว่าไม่มีคนอยู่ณัชชาจึงเอ่ยขึ้น" คุณเตชิน ฉันขอโทษ สำหรับเรื่องเมื่อคืน "เตชินหยุดเดินพร้อมกับเอ่ยขึ้นอย่างเย็นชาโดยไม่ไม่เหลียวมองเธอเลยแม้แต่น้อย" คนที่คุณควรขอโทษ คือพิม ไม่ใช่ผม "ได้ยินดังนั้น ณัชชากำมือแน่นด้วยความโกรธและไม่พอใจ ที่เต
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 12 นั่นเป็นเพราะคุณไม่รอบคอบเอง
ในครั้งนี้ ทำให้นักลงทุนหลายรายในบริษัทเริ่มทยอยถอนข่าวตัวออกเพราะไม่กล้าเสี่ยงซื้อหุ้นของบริษัทเตชิน หุ้นของบริษัทเตชินดิ่งลงทุกวันจนเตชินเริ่มเครียดณัชชาพยายามเดินสายคุยเจรจากับนักลงทุนให้มาร่วมลงทุนซื้อหุ้นของบริษัทแต่กลับไม่เป็นผล บริษัทเริ่มเข้าขั้นวิกฤติ ในแต่ละวันเตชินเรียกประชุมผู้บริหารและผู้ร่วมลงทุนที่เหลือ เพื่อสร้างความเชื่อมั่นช่วงนี้เตชินไม่ค่อยได้กลับบ้าน และณัชชาก็เคียงข้างร่วมเผชิญหน้ากับปัญหาที่เข้ามาจนเขารู้สึกว่าไม่ควรให้ณัชชามาเสียเวลากับเขา เขารู้ดีว่าณัชชาชอบเขามาตลอดแต่เขาไม่สามารถรับรักเธอได้ และไม่อยากให้ณัชชามาลำบากด้วยเขาคิดว่าณัชชาควรตัดใจจากเขาและเปิดใจให้คนอื่นได้เข้ามาดูแลหัวใจเขานั่งมองณัชชาที่นั่งช่วยงานเขาจนเผลอหลับไปอย่างเงียบๆเขาทำทุกวิธีทั้งพูดไม่ดี ทำร้ายจิตใจ แต่ณัชชากลับไม่เคยยอมแพ้เพราะนิสัยเธอดื้อรั้นมาตลอดเขารู้ดีเขาถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยใจ แล้วหยิบเสื้อคลุมมาห่มให้ณัชชา จากนั้นก็เดินออกจากห้องเตชินหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาผู้ช่วยของณัชชาแล้วเอ่ย" คุณมาอยู่เป็นเพื่อนคุณณัชชาที่บริษัทหน่อย "ปลายสายเอ่ยตอบว่า" ค่ะ "เตชินขับ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 13 หรือคุณมีแฟนแล้ว
ในตอนเช้า พิมกำลังฝันหวาน เธอฝันว่าอาจารย์ได้ไปเดทกับอาจารย์ป๊อบ โดยอาจารย์ป๊อบพูดกับเธอว่า" พิม คบกับผมนะ ผมชอบคุณตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอเลย ผมเฝ้ามองคุณมานานหลายปี รอวันที่คุณเรียนจบ เพื่อขอคุณเป็นแฟน ตอนนี้คุณไม่ใช่นักเรียนของผมแล้ว เราเป็นแฟนกันนะ "เธอยิ้มและรู้สึกมีความสุขที่สุดที่ความฝันของเธอเป็นจริง จึงเอ่ยตอบไปว่า" ค่ะ ฉันก็ชอบอาจารย์เหมือนกัน "แล้วอาจารย์ป๊อบก็ดึงเธอเข้ามากอดไว้ในอ้อมกอด จากนั้นก็ก้มลงจะจูบเธอแต่ยังไม่ทันได้ประกบปาก เสียงโทรศัพท์เจ้ากรรมดันดังขึ้นมาขัดจังหวะเธอ ปลุกให้เธอตื่นจากฝันเธอตื่นขึ้นมาอย่างเสียดายและเสียใจที่อดจูบกับคนที่เธอชอบเธอมองไปยังเบอร์แปลกที่โทรเข้ามาขัดจังหวะด้วยความหงุดหงิดใจกดรับสายแล้วเอ่ย" สวัสดีค่ะ "ปลายสายเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า" แค่วันแรกคุณก็คิดจะอู้งานแล้วเหรอ คุณลืมไปแล้วเหรอว่าคุณต้องทำอะไร "เมื่อได้ยินเสียงปลายสายเธอก็สะดุ้งลุกขึ้นมานั่งทันทีแล้วเอ่ย" คุณเตชิน! "ปลายสายจึงเอ่ยต่อว่า" เมื่อไหร่คุณจะมาส่งอาหารเช้า "[ ตายละ ลืมสนิทเลย ]เธอพึมพำในใจ นั่งนิ่ง ใช้ความคิดสักพัก จึงเอ่ยขึ้น" ค่ะ จะไปเดี๋ยวนี้ อ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 14 ฉันแค่นึกสนุก
หลังจากทานข้าวเสร็จ พิมเลือกที่จะไม่ใช้ลิฟท์แต่เดินออกไปทางบันได เพราะไม่อยากให้ผู้คนรู้ว่าเธอมาหาเตชิน พอเธอเดินลงบันไดไปเธอก็ได้ยินเสียงผู้หญิงคุยโทรศัพท์ ท่าทางน่าสงสัยเธอจึงเดินเข้าไปใกล้แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายวีดีโอ เธอได้ยินเสียงผู้หญิงคนนั้นพูดว่า" ตอนนี้ข่าวที่ท่านประธานมีภรรยาสองคนถูกเผยแพร่บนโลกโซเชียลแล้วท่านประโกรธจนหย่ากับคุณณัชชา ตอนนี้ข้างกายท่านประธานไม่มีใครแล้วค่ะทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่วางไว้ ตอนนี้เหลือแค่รอดูคุณณัชชาลาออกเท่านั้นค่ะ "ประโยคสุดท้ายพิมตกใจจนดวงตาเบิกกว้าง เธอไม่คิดว่าเรื่องราววุ่นวายที่เกิดขึ้นในบริษัทของเตชินจะมีผู้อยู่เบื้องหลังคอยกวนน้ำให้ขุ่น เธออยากจะเห็นโฉมหน้าของผู้หญิงคนนั้นแต่ผู้หญิงคนนั้นกลับไม่หันมาทางเธอเลย แล้วอยู่ๆเสียงโทรศัพท์เธอก็ดังขึ้นทำให้ผู้หญิงคนนั้นรู้ตัวรีบเอาผ้ามาปิดหน้าแล้ววิ่งหนีไปพิมเองก็กลัวถูกจับได้เธอรีบวิ่งลงบันได้ไป แทบจะกลิ้งเป็นลูกบอลอยู่แล้วทางฝั่งผู้หญิงคนนั้น ปลายสายของเขาเอ่ยถาม เขาจึงตอบไปว่า" มีคนมาเห็น โชคดีที่คลุมหน้าไว้ คุณอย่ากังวลไปเลย ตรงบันได้หนีไฟปกติไม่มีใครใช้ คงจะเป็นแค่พวกพนักงาน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03
บทล่าสุด
ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 110 ขอแค่คุณกลับมามีชีวิตอีกครั้ง
ในห้องผ่าตัดหลังจากผ่าตัดเสร็จอยู่ๆพิมก็หยุดหายใจไป เนื่องจากเธอเสียเลือดมากและแท้งบุตรในขณะที่ประสบอุบัติเหตุทำให้ร่างกายไม่สามารถทนพิษบาดแผลไหวในตอนที่เธอยังมีลมหายใจโรยริน จิตสุดท้ายของเธอคล้ายกับรับรู้ได้ว่าตัวเองสูญเสียลูกไปแล้ว คลื่นความเศร้าโศกถาถมความเสียใจเข้ามาสาดใส่ ทำให้เธอไม่มีกำลังใจที่จะอยากมีชีวิตอยู่ต่อ เพราะเธอตั้งใจจะพาลูกของเธอหนีไปอยู่ในที่ปลอดภัย ไม่คิดว่าจะเป็นการพาเขามาตายจากแล้วหมอก็รีบทำการช่วยชีวิตเธออีกครั้งอย่างสุดความสามารถใช้เวลาอยู่นานเธอก็ไม่กลับมาหายใจ คลื่นหัวใจเป็นเส้นตรงไม่ขยับเขยื้อนเลยสีหน้าหมอแสดงถึงความจนปัญหาด้วยความผิดหวังแล้วเอ่ยเสียงเศร้า" แจ้งญาติคนไข้เถอะ "" ค่ะ "พยาบาลเอ่ยตอบแล้วเดินออกไปจากห้องผ่าตัด" ผ่าตัดเสร็จแล้วแท้ๆ ไม่คิดว่าคนไข้จะมาเสียชีวิตในขณะที่เราเพิ่งจะมีความหวังขึ้นมา "พยาบาลสาวคนหนึ่งเอ่ยอย่างผิดหวัง เพราะในตอนแรกพวกเขาก็ทำใจไว้แล้วว่าคนไข้อาจจะไม่รอดแต่พวกเขาต่างก็ตั้งใจช่วยชีวิตพิมอย่างสุดความสามารถมากจนเธอกลับมาหายใจอีกครั้งความจริงพิมหยุดหายใจตั้งแต่ตอนเกิดเหตุแล้วหมอจึงเอ่ยอย่างสุขุมว่า" บางทีจิตสุ
ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 109 อย่ามาเสียใจทีหลัง
" ไม่ได้นะคุณเตชิน คุณอย่าทำแบบนี้ ปล่อยฉันกับลูกไปเถอะนะ "พิมขอร้องอ้อนวอนให้เขาปล่อยเธอไม่หยุด แต่เขากลับนิ่งเฉย รตีลงจากรถแล้วแอบเดินถามเตชินเข้ามาในโรงพยาบาลก่อนหน้านี้เธอไปหาเตชินที่บ้าน เห็นเตชินขับรถออกจากบ้าน เธอจึงให้คนขับรถ ขับตามเตชินเธอใส่แว่นสีดำปกปิดดวงตาและใส่แมสก์ปกปิดหน้าเอาไว้ไม่ให้เตชินรู้ว่าเป็นเธอพิมที่อยู่ในอ้อมแขนของเตชินเธอทั้งตีทั้งข่วนเขาจนเธอน้ำตาไหลพรากแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเครืออย่างจนปัญญาด้วยความหวาดกลัว" คุณเตชิน คุณจะฆ่าเขาไม่ได้ เขาเป็นลูกของคุณไม่ใช่ลูกของคุณป๊อบอย่างที่คุณเข้าใจ เขาเป็นลูกของคุณจริงๆ "ได้ยินดังนั้นเตชินก็หยุดชะงักไป รตีได้ยินก็ช็อกไปเช่นกัน แล้วแววตาของเธอก็กลายเป็นดุร้ายเต็มไปด้วยความอิจฉาริษยาเตชินมองหน้าพิมแล้วเอ่ยถามขึ้นมาอีกครั้ง" คุณพูดว่าไงนะ "พิมมองเขาแล้วเอ่ยเสียงสั่น" เขาเป็นลูกของคุณ คุณวางฉันลงก่อนได้มั้ยแล้วฉันจะอธิบายให้ฟัง "เตชินวางเธอลง พอเธอเป็นอิสระจากมือของเขาเธอก็วิ่งหนีไปทันทีเตชินเห็นเธอวิ่งหนีไปเขารู้สึกเจ็บใจมากที่ถูกหลอกจึงวิ่งตามเธอออกไปแล้วคว้าข้อมือเธอมาจับไว้นำตัวเธอกลับมาอีกครั้งพร้อ
ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 108 มารหัวขน
เมื่อป๊อบเห็นพิมกลับมา เขาก็ปลีกตัวออกจากกลุ่มนักเรียนแล้วเดินมาหาพิมพร้อมกับเอ่ยถามขึ้น" พิมเขาทำอะไรคุณหรือเปล่า "พิมส่ายหน้าแล้วเอ่ย" ไม่ค่ะ "ป๊อบพยักหน้าแล้วเอ่ย" เช่นนั้นก็ดีแล้ว ปิดเทอมนี้เราก็ว่างบ้างแล้วเดี๋ยวผมจะให้เขาเซ็นหย่าให้คุณให้ได้ ต่อไปเขาจะได้ไม่ต้องมายุ่งวุ่นวายกับคุณอีก "พิมมองป๊อบด้วยสีหน้าเหนื่อยใจนึกถึงคำพูดของเตชินก่อนหน้านี้เธอไม่อยากได้แล้วใบหย่า เธอจึงเอ่ยว่า" จะหย่าหรือไม่หย่าฉันไม่สนใจแล้วค่ะ แค่ใบหย่าใบเดียวไม่มีผลอะไรกับชีวิตฉันหรอกค่ะ ฉันไม่อยากข้องเกี่ยวกับเขาอีกแล้วเราอย่าไปใส่ใจกับใบหย่านั่นอีกเลยค่ะ "" ก็ได้ครับ ไว้คุณคลอดลูกแล้วค่อยมาตัดสินใจอีกที "เขาก็ไม่อยากให้พิมติดอยู่กับสถานะสมรสนี้เพราะเขาอยากจะจดทะเบียนสมรสกับเธอใช้ชีวิตฉันสามีภรรยาอย่างถูกต้องเตชินเดินเข้ามาเห็นทั้งสองยืนคุยกันอยู่ เขาจึงเดินผ่านทั้งสองไป แล้วเดินไปยังกลุ่มของนักเรียนถ่ายรูปกับพวกเขา จากนั้นเขาก็เอ่ยถามเด็กนักเรียนว่า" เด็กๆพวกคุณปิดเทอมกันเมื่อไหร่ครับ "" พวกเราปิดเทอมแล้วครับ กลับไปพวกเราจะฉลองแชมป์ปิดเทอมกันครับ คุณเตชินไปฉลองกับพวกเรามั้ยครับ "" โอ้ว
ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 107 อย่าปล่อยให้ตัวเองบ้าผู้ชาย
เตชินลากพิมมาที่รถ จากนั้นก็เปิดประตูให้เธอขึ้นไปบนรถ พิมทำตามที่เขาต้องการโดยไม่บ่นอะไรแล้วเตชินก็เข้าไปนั่งข้างๆเธอพร้อมกับเอ่ยถามขึ้นอย่างไม่รีรออีกต่อไป" เด็กในท้องเป็นลูกของใคร "พิมกระเถิบห่างออกไปอย่างระมัดระหวังพร้อมกับเอามือจับท้องของตัวเองไว้แล้วมองเตชินอย่างดุดันด้วยแววตาสู้คนเมื่อเตชินเลื่อนสายตามาจับจ้องท้องของเธอ[ เตชินถามแบบนี้หมายความว่ายังไง หรือเขาจะสงสัยว่าเด็กในท้องเป็นลูกของเขากันนะ ]เมื่อคิดได้ดังนั้นเธอจึงลองถามหยั่งเชิงดู" เขาก็เป็นลูกของคนที่คุณคิดไง แล้วคุณคิดว่าเขาเป็นลูกใครล่ะ "เธอไม่รู้หรอกว่าเตชินคิดว่าเด็กในท้องเป็นลูกของป๊อบ เธอแค่อยากรู้ความคิดของเขา จึงพูดออกไปแบบนั้นเธอคิดว่าถ้าเขาบอกว่าเด็กในท้องเป็นลูกเขาเธอก็จะได้ปฏิเสธอย่างไม่น่าสงสัยแต่เมื่อเตชินได้ยินเธอพูดดังนั้น เขากลับรู้สึกเหมือนถูกเธอตบหน้าแรงๆ แล้วให้คำตอบอย่างเยาะเย้ยแต่เขาก็พยายามปฏิเสธความคิดของตัวเอง พยายามคิดว่าเด็กในท้องไม่ใช่ลูกของป๊อบแต่เป็นลูกของเขา แต่การคิดแบบนี้ กับระยะเวลาที่ไม่ได้เจอพิมบวกกับภาพความสนิทสนมชิดใกล้กันของพิมกับป๊อบทำให้เขารู้สึกเหมือนกำลังหลอกต
ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 106 คนไม่ได้เจอกันนานคงคิดถึงกัน
" สวัสดีค่ะคุณป๊อบ คุณพิม คุณเทเท่ "ณัชชาเอ่ยทักขึ้น เทเท่ยิ้มแล้วสวัสดีกลับ" สวัสดีค่ะคุณณัชชาไม่คิดว่าจะได้เจอกันที่นี่ "แล้วป๊อบก็หันมาพร้อมกับเอ่ย" คุณณัชชารู้ได้ยังไงครับว่าวันนี้เรามีแข่งที่นี่ "ป๊อบแค่ถามไปตามมารยาทของคนรู้จักกันส่วนพิมแค่หันมามองแล้วหันกลับไปสนใจเด็กของตัวเองต่อเมื่อทีมก่อนหน้าแข่งจบลง พิธีกรบนเวทีก็เอ่ยขึ้น" จบลงไปแล้วนะคะ ทีม SS ตัวแทนจากภาคใต้ ต่อไปจะเป็นทีม JK ตัวแทนจากภาคเหนือค่ะ ขอให้ทีม JK เตรียมตัวเลยนะคะ ในปีนี้ต้องบอกเลยว่าแต่ละทีมนั้น ทำให้คณะกรรมการของเราหนักใจมากเลยทีเดียว "" ใช่แล้วครับ ในตอนนี้ทีม JK คงจะพร้อมกันแล้วต่อไปเชิญพบกับทีม JK ตัวแทนจากภาคเหนือได้เลยครับ "พิมเรียกนักเรียนให้มายืนเป็นวงหันหน้าเข้าหากันจากนั้นเธอก็แบมือแล้วคว่ำฝ่ามือลงยื่นแขนออกไปข้างหน้า เทเท่ก็วางฝ่ามือทับซ้อนลงบนหลังมือเธอแล้วนักเรียนก็วางมือทับต่อๆกัน" ขอให้พวกเราตั้งใจทำให้ดีที่สุด เพื่อคว้าชัยชนะที่อยู่แค่เอื้อม สู้มั้ย! "" สู้!!! "พิมเอ่ยกระตุ้นสร้างกำลังใจให้นักเรียนมีใจฮึกเหิม แล้วทุกคนก็เก็บมือเตรียมตัว จากนั้นก็เดินขึ้นไปบนเวทีจากนั้นทีมขอ
ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 105 ตอแหลเก่งจริงๆ
พิมกับเทเท่นัดแนะกับเด็กในห้องนาฏศิลป์ แล้วแจกใบขออนุญาตเดินทางไปแข่งขัน ให้กับนักเรียนทุกคน ให้เอาไปให้ผู้ปกครองเซ็นอนุญาตยินยอม จากนั้น พิมก็เริ่มเอ่ยกับนักเรียนของตัวเองว่า" นักเรียนคะ พรุ่งนี้เราจะเดินทางไปแข่งที่กรุงเทพแล้ว วันนี้ซ้อมแค่รอบเดียวพอแล้วเก็บแรงไว้เดินทางพรุ่งนี้ จำไว้ว่าเราเป็นตัวแทนของภาคขอให้เราตั้งใจทุ่มเททำให้ดีที่สุดจะได้ไม่เสียใจภายหลัง แต่สิ่งสำคัญคือ เราอย่าลืม ว่ากว่าแต่ละทีมจะมาถึงจุดนี้ได้ทุกทีมล้วนเป็นคู่แข่งที่เก่งและน่ากลัว ผ่านการฝึกฝนมาอย่างดีที่สุดทุกทีมเราจะประมาทหรือเหลิงโอ้อวดว่าเราเก่งเหนือคนอื่นไม่ได้ในโลกนี้ ในประเทศนี้ยังมีคนที่เก่งกว่าเราอีกตั้งมากมาย ไม่ว่าเราจะได้แชมป์หรือไม่ก็อย่าไปท้อแท้น้อยใจหรือเสียใจเด็ดขาดขอให้เรายอมรับและแสดงความยินดีกับคนที่ได้แชมป์อย่างจริงใจครูเชื่อว่าทุกความตั้งใจทุกความสามัคคีจะนำเราไปสู่ความสำเร็จขอให้เราตั้งใจทำให้เต็มที่ ทำให้สุดกำลังความสามารถเข้าใจมั้ยคะ "" เข้าใจค่ะ/ เข้าใจครับ "นักเรียนทุกคนตอบรับอย่างพร้อมเพรียมเสียงดังชัดเจน แล้วเทเท่ก็นัดแนะเวลามาขึ้นรถที่โรงเรียนต่อ" แล้วพรุ่งนี้นะคะ
ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 104 คิดๆแล้วยังเจ็บใจไม่หายเลย
บ้านพักครูเป็นบ้านปูนเล็กๆมีเพียงสองห้องนอนหนึ่งห้องน้ำ ตอนกลางคืน ณัชชากับเทเท่ก็ปูเสื่อนอนหน้าทีวี ในห้องที่จัดเป็นห้องนั่งเล่น อยู่ติดกับบันไดที่จะขึ้นไปชั้นสองเมื่อทุกคนเข้านอนแล้วบรรยากาศกลางดึกที่เงียบสงบ เทเท่ก็ลุกขึ้นมา ยื่นมือไปลูบไล้เรียวขาของณัชชาด้วยความหื่นกระหายเขาลูบไล้ขึ้นลงได้สักพัก ณัชชาก็เริ่มรู้สึกตัวเพราะรับรู้ได้ถึงสิ่งผิดปกติเธอค่อยๆขยับแพขนตาแล้วลืมตาขึ้นช้าๆอย่างงัวเงียเทเท่เห็นว่าเธอรู้สึกตัวแล้วเขาก็ขึ้นคร่อมบนตัวเธอทันทีแล้วจับมือเธอไว้ ก้มหน้าลงจูบไปตามคอพร้อมกับเอ่ยเสียงกระเส่า" คุณณัชชาผมต้องการคุณ ผมอดใจไม่ไหวแล้ว ฮอร์โมนส์เพศชายของผมมันกำเริบอีกแล้ว ผมต้องการคุณ "ทีแรกณัชชายังงงๆอยู่ว่าเทเท่คิดจะเล่นอะไร พอได้สติ เธอก็กรีดร้องขึ้นดิ้นรนขัดขืนอย่างสุดชีวิต" กรี๊ด!...ช่วยด้วยๆ ไอ้บ้าออกไปจากตัวฉันนะ ออกไป กรี๊ด... "" ไม่แน่นอนครับ ตอนนี้ฮอร์โมนส์เพศชายของผมมันกำลังคุกรุ่นต้องการร่างกายผู้หญิง "เทเท่เอ่ยพร้อมกับมองหน้าณัชชาด้วยสีหน้าหื่นกระหาย" กรี๊ด...ไม่เอาๆ ปล่อย ไอ้เทเท่ ไอ้บ้า ออกไปจากตัวฉัน ออกไป "แววตาณัชชากลัวจนสั่นไหว เธอกลัวจนหน้าข
ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 103 งงเป็นไก่ตาแตก
ในเช้าวันต่อมา ขณะที่พิมกำลังสอนอยู่ ก็มีเพื่อนครูคนหนึ่งเดินมาบอกว่า" ครูพิมจ๊ะ มีคนมาหาครูพิมจ้ะ ตอนนี้รออยู่ที่หน้าบ้านพักครูพิมแล้ว "" อ้อ ค่ะ "พิมเอ่ยตอบ แล้วแอบพึมพำในใจ[ ใครกันที่มาหาเรา ช่างเถอะให้รอไปก่อนเดี๋ยวค่อยไปดู ]จากนั้นเธอก็หันมาสอนนักเรียนต่อ พอหมดคาบเรียน เธอก็เดินกลับไปที่บ้านพักเห็นหญิงสาวรูปร่างดีนั่งหันหลังให้เธอบนโต๊ะหินอ่อนหน้าบ้านพัก[ ใครกัน? ]เธอเดินเข้าไปใกล้แล้วเอ่ยถามขึ้น" คุณมาขอพบฉัน มีธุระอะไรหรือเปล่าคะ "ณัชชาหันหน้ามามองเธอแล้วยิ้มขึ้นพร้อมกับเอ่ย" เซอร์ไพรส์ค่ะ คุณพิม "เมื่อเห็นว่าเป็นณัชชาเธอก็รู้สึกแปลกใจจนแสดงออกมาทางสีหน้าและแววตา แล้วเอ่ยถามขึ้น" คุณณัชชา! คุณมาทำอะไรที่นี่ "ไม่ต้องถามก็รู้ว่าณัชชารู้ที่อยู่เธอได้ยังไง เพราะเธอรู้อยู่แล้วว่าต้องเป็นเตชินส่งมาแน่ๆแต่เธอก็ไม่ได้กังวลอะไร เพราะคิดว่าอย่างน้อยดีกว่าเตชินมาเอง เธอแค่อยากรู้ว่าณัชชามาด้วยจุดประสงค์อะไรก็เท่านั้นณัชชาได้ยินพิมยิงคำถามมาแบบนี้ เธอจึงลุกขึ้นยืนแล้วเอ่ย" ฉันมาเที่ยวน่ะ แล้วรู้มาจากพี่เตชินว่าคุณสอนอยู่ที่โรงเรียนนี้ เลยอยากจะแวะมาทักทาย ขอค้างคืนด้วยสั
ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 102 เติมเต็มชีวิตของเธอ
ป๊อบพาพิมกลับมานอนพักบนบ้านพัก เขาค่อยๆประคองเธอขึ้นห้องไปอย่างช้าๆเมื่อเข้าไปในห้องเขาก็ประคองเธอไปที่เตียงแล้วพิมก็ขึ้นไปนอนบนเตียงป๊อบเป็นห่วงเธอมาก เพราะเธอพักบ้านพักครูคนเดียวเขาจึงเอ่ยว่า" คืนนี้ผมจะมานอนเป็นเพื่อนคุณนะ "" ไม่เป็นไรหรอกค่ะ พิมอยู่คนเดียวได้ หากคุณมาอยู่ดูแลพิม เดี๋ยวคนอื่นจะมองไม่ดี จะพากันเข้าใจผิดกันไปใหญ่ "พิมรีบปฏิเสธ เพราะเธอแคร์สายตาและแคร์ความคิดของสังคมภายนอก มากกว่าความความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นภายในกายของตนเองอาจจะเป็นเพราะเธอถูกเลี้ยงมาแบบนี้ อยู่ในสังคมที่แคร์คนอื่น เธอจึงวางตัวดีมาเสมอและไม่ทำให้ตัวเองเสียชื่อเสียงเหมือนที่พ่อแม่เธอสอนไว้ว่า" ให้เป็นคนดี เป็นที่นับถือ ยำเกรง ทำอะไรคิดไตร่ตรองให้รอบคอบ อย่าทำตัวให้เป็นที่ครหานินทา "ป๊อบมองเธอแล้วเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่มพร้อมกับจัดผ้าห่มมาห่มให้เธออย่างดี" พิมเวลานี้คุณไม่ควรแคร์คนอื่นนะ คุณต้องห่วงสุขภาพตัวเองกับลูกในท้องก่อนการที่ผมมาดูแลคุณแล้วเป็นที่ครหา ผมว่าดีซะอีก คนอื่นจะได้รู้ว่าคุณท้องลูกของผมอยู่ "พิมจ้องหน้าป๊อบที่คิดวางแผนเพื่อปกป้องเธอไม่ให้ถูกคนอื่นกล่าวหาว่าท้องไม่มีพ่อแ
