บทที่ 26

ซ่งตั๋วปิติยินดี “ขอบคุณท่านแม่ทัพยิ่ง!”

ด้วยรางวัลตอบแทนมากเช่นนี้ จะต้องมีชาวบ้านมาลงชื่อกันมากมายเป็นแน่

และการผลิตอาวุธก็ย่อมเร็วขึ้นเช่นกัน

ซ่งตั๋วเรียกพลทหารมาขนย้ายถ่านหินทั้งหมดออกไป

พลทหารนายอื่น ๆ ต่างตาร้อนมองตามซ่งตั๋วขนย้ายเหล็กกล้าชั้นเยี่ยมทั้งหมดไป

*

ปูนซีเมนต์และอิฐที่เย่มู่มู่สั่งซื้อมาทั้งหมดต่างส่งถึงโกดังแล้ว

เมื่อวานเธอได้สั่งจองข้าวสารจากพ่อค้าร้านค้าข้าวเอาไว้ล่วงหน้า ข้าวสารส่วนที่เหลืออีกหนึ่งพันแปดร้อยกระสอบต่างก็ส่งมาถึงโกดังแล้วเช่นกัน

ทว่าการเก็บปูนซีเมนต์และข้าวสารไว้ในที่เดียวกัน อย่างไรก็คงไม่ดีนัก

เย่มู่มู่จึงขอให้ลุงหยางผู้ดูแลโกดัง เปิดประตูใหญ่โกดังแห่งที่สองให้

โกดังแรกใช้สำหรับจัดเก็บสิ่งของต่าง ๆ

ส่วนโกดังแห่งที่สองใช้จัดเก็บเสบียงอาหารและผักผลไม้

ลุงหยางเองก็คับข้องใจ เย่มู่มู่จะซื้อปูนซีเมนต์และอิฐมากมายเช่นนั้นไปทำอะไร

แต่เขาก็ไม่ได้ถามอะไรนัก เพียงเปิดประตูโกดังแห่งที่สอง ให้พ่อค้าร้านค้าข้าวขับรถเข้าไปด้านในได้

เมื่อเย่มู่มู่มาถึงโกดัง ลุงหยางดูเวลาแล้ว เห็นว่าพักกินข้าวเที่ยงพอดี

เขาบอกกล่าวเธอสักหน่อยแล้ว จึงได้ไปพักกินข้าว