บทที่ 381

ผ่านไปไม่นาน ในขณะที่กวนเหล่ยกำลังเตรียมตัวถอดเสื้อผ้าและฉู่เฉินกำลังปล่อยหมัดอย่างเต็มที่อยู่นั้น ภายในใจของฉู่เฉินก็รู้สึกสั่นไหวขึ้นมา

ความรู้สึกอันตรายที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนก็พรั่งพรูเข้ามา!

เกิดอะไรขึ้น?

ฉู่เฉินจิตใจร้อนรุ่มไปหมด เมื่อตั้งสติได้เขาก็เห็นหน้ามองไปทางดาดฟ้า

บนดาดฟ้าฝั่งตรงข้าม มีร่างหนึ่งสวมเสื้อคลุมกันฝนสีดำและสวมแว่นตา ค่อยๆ เล็งปืนไรเฟิลไปที่หน้าอกของฉู่เฉิน

“พละกำลังไม่เลวเลยนิ คนส่วนใหญ่ต้องใช้ความพยายามเป็นอย่างมากในตอนกลางคืน แต่ดูเหมือนแกจะไม่แยกระหว่างกลางวันและกลางคืน อย่างไรก็ตาม วันนี้แกไม่มีทางเห็นพระอาทิตย์อย่างแน่นอน”

หลังจากพึมพำอะไรบางอย่าง นิ้วของคนนั้นก็ค่อย ๆ วางบนไกปืน

“ปัง!”

ตามมาด้วยเสียงดังลั่นที่ทำให้หูอื้อ เปลวไฟยิงออกไปและลำกล้องปืน พุ่งตรงไปที่ฉู่เฉิน!

“หมอบลง!”

ฉู่เฉินจับไหล่ของกวนเหล่ย รีบกดร่างของเธอหมอบลง!

ในขณะเดียวกัน ฉู่เฉินก็เอียงตัวเล็กน้อย ประกายไฟพุ่งโดนเส้นผมของฉู่เฉิน และพุ่งโดนแก้วน้ำของกวนเหล่ย

ปัง!

แก้วน้ำแตกออกเป็นเสี่ยงๆ นอกจากนี้ยังมีรูกระสุนบนผนังที่กำลังจะทะลุเข้าไป

“อ๊ะ...”

กวนเหล่ยที่กำลังดื่มด่ำอ