LOGINShare
บทที่ 380
Related chapters
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 381
ผ่านไปไม่นาน ในขณะที่กวนเหล่ยกำลังเตรียมตัวถอดเสื้อผ้าและฉู่เฉินกำลังปล่อยหมัดอย่างเต็มที่อยู่นั้น ภายในใจของฉู่เฉินก็รู้สึกสั่นไหวขึ้นมาความรู้สึกอันตรายที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนก็พรั่งพรูเข้ามา!เกิดอะไรขึ้น?ฉู่เฉินจิตใจร้อนรุ่มไปหมด เมื่อตั้งสติได้เขาก็เห็นหน้ามองไปทางดาดฟ้าบนดาดฟ้าฝั่งตรงข้าม มีร่างหนึ่งสวมเสื้อคลุมกันฝนสีดำและสวมแว่นตา ค่อยๆ เล็งปืนไรเฟิลไปที่หน้าอกของฉู่เฉิน“พละกำลังไม่เลวเลยนิ คนส่วนใหญ่ต้องใช้ความพยายามเป็นอย่างมากในตอนกลางคืน แต่ดูเหมือนแกจะไม่แยกระหว่างกลางวันและกลางคืน อย่างไรก็ตาม วันนี้แกไม่มีทางเห็นพระอาทิตย์อย่างแน่นอน”หลังจากพึมพำอะไรบางอย่าง นิ้วของคนนั้นก็ค่อย ๆ วางบนไกปืน“ปัง!”ตามมาด้วยเสียงดังลั่นที่ทำให้หูอื้อ เปลวไฟยิงออกไปและลำกล้องปืน พุ่งตรงไปที่ฉู่เฉิน!“หมอบลง!”ฉู่เฉินจับไหล่ของกวนเหล่ย รีบกดร่างของเธอหมอบลง! ในขณะเดียวกัน ฉู่เฉินก็เอียงตัวเล็กน้อย ประกายไฟพุ่งโดนเส้นผมของฉู่เฉิน และพุ่งโดนแก้วน้ำของกวนเหล่ยปัง!แก้วน้ำแตกออกเป็นเสี่ยงๆ นอกจากนี้ยังมีรูกระสุนบนผนังที่กำลังจะทะลุเข้าไป“อ๊ะ...”กวนเหล่ยที่กำลังดื่มด่ำอ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 382
รูปร่างหน้าตาของนักฆ่าผู้สวยงามคนนี้ค่อนข้างจะคล้ายคลึงกับกุหลาบเพลิงมาก แต่ในดวงตาและคิ้วของเธอกลับมีแรงอาฆาตมากกว่า!อีกทั้งริมฝีปากเล็กๆ นั่นเป็นสีชมพูระเรื่อ มองไปชวนให้คนหลงใหล“คนของสมาคมจันทราโลหิตอีกแล้วเหรอ?”ฉู่เฉินหรี่ตา เดินตรงไปทางนักฆ่าสาวคนนั้น“ตู้ม!”นักฆ่าสาวคนนั้นพยายามดันตัวเองให้ลุกขึ้น แต่เมื่อขยับไปไม่กี่ครั้งก็สำลักพ่นเลือดออกมาเต็มปากเมื่อเห็นว่าฉู่เฉินใกล้เข้ามาทุกที สาวตาเย็นชาของนักฆ่าสาวก็จ้องมองไปที่ฉู่เฉินแล้วพูดขึ้นมาว่า “แกฆ่าฉันซะ!”ฉู่เฉินมองนักฆ่าสาวอย่างพินิจพิเคราะห์แล้วเอ่ยขึ้นมาว่า “เธอต้องตายอยู่แล้ว เพียงแต่ก่อนที่เธอจะตาย ฉันมีสองคำถามที่ต้องการถามเธอ”“อย่างแรกใครส่งเธอมา คำถามที่สองเธอเป็นคนของสมาคมจันทราโลหิตใช่หรือไม่?”นักฆ่าสาวกลอกตาใส่ฉู่เฉิน กล่าวขึ้นมาอย่างผยองว่า “หึ ฉันไม่มีอะไรจะพูด!”“เอ๋? ปากแข็งด้วยเหรอเนี่ย!”ฉู่เฉินพยักหน้าอย่างแรง มองไปที่นักฆ่าสาว “เธอรู้จักกับกุหลาบเพลิงใช่ไหม?”กุหลาบเพลิงงั้นเหรอ?ม่านตาของนักฆ่าสาวหดลงเล็กน้อย นั่นเป็นน้องสาวแท้ๆ ของเธอเองหรือว่า... กุหลาบเพลิงก็ตายในน้ำมือของชายผู้นี้เหม
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 383
ฉู่เฉินหัวเราะอย่างเย็นชา ใบหน้าครุ่นคิดกล่าวขึ้นมาว่า “ขอเพียงแค่เธอตอบคำถามของฉันตามความจริง ฉันถึงจะทำให้เธอสมหวัง”นักฆ่าสาวร่างกายสั่นเทา ใบหน้าเต็มไปด้วยความอ้อนวอนกอดฉู่เฉินเอาไว้ พยักหน้ารัวๆ “ฉันบอก! ขอร้องล่ะ!”ฉู่เฉินพูดขึ้นมาอย่างเรียบนิ่งว่า “บอกชื่อของเธอ เธอมาจากสมาคมนักฆ่าไหน?”“ฉัน... ชื่อลับของฉันคือนางเงือก เป็นนักฆ่าระดับ เอสเอส ของสมาคมจันทราโลหิต”นักฆ่าสาวหอบหายใจ มองดูฉู่เฉินด้วยใบหน้าแดงก่ำ มือเล็กๆ คู่นั้นฉีกเสื้อผ้าของเธออย่างบ้าคลั่ง และในเวลาไม่นานเธอก็เปลื้องผ้าตัวเองเปลือยเปล่าฉู่เฉินพยักหน้าอย่างพอใจเมื่อฝ่ามือของฉู่เฉินสัมผัสที่ผิวกายของนางเงือก เธอราวกับว่าถูกไฟช็อต ร่างกายของเธอสั่นเทา“คำถามต่อไป ใครจ้างเธอมา?”ฉู่เฉินมองไปที่นางเงือกที่กำลังคุกเข่าต่อหน้าเขาด้วยสายตาเย็นชา และพูดด้วยสีหน้าที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความปรารถนา“จ้าว... จ้าวคัง”จ้าวคังงั้นเหรอ?ฉู่เฉินได้ยินชื่อนี้ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความสงสัยเขาจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเขาไปทำผิดอะไรต่อคนแซ่จ้าว!ตอนแรกฉู่เฉินคิดว่าเป็นหลิ่วชิงเหอที่ไม่ยอมแพ้ แล้วจ้างคนมาฆ่าเขาอีกแต่นี่เขาคิดไ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 384
นางเงือกหันหน้าไปมองฉู่เฉินอย่างรุนแรง ความเฉียบคมในดวงตาของเธอแวบวับไปเธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผู้ชายคนนี้ อย่างน้อยก่อนที่เธอจะมั่นใจว่าตัวเองปลอดภัย เธอจะไม่ทำให้สมดุลตอนนี้สูญเสียเป็นเด็ดขาดเมื่อคิดได้ รอยยิ้มฝืนยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของนางเงือกอีกครั้ง “ฉันยอมค่ะ”ฉู่เฉินพยักหน้าเล็กน้อย ในมือของเขามีเข็มเงินที่ไม่รู้ว่าไปหยิบมาตอนไหนไม่รอช้าให้นางเงือกได้ตั้งตัว เข็มเงินก็จิ้มลงบนหลังคอของเธอ!ตามมาด้วยความร้อนรุ่มไปทั่วร่างกาย นางเงือกมองฉู่เฉินด้วยความประหลาดใจ “ทำไมต้องฆ่าฉัน?”ฉู่เฉินเหมือนกับคนทึ่มที่มองนางเงือก “ตอนนี้เธอก็ไม่ได้มีชีวิตอยู่เหรอ? ฉันแค่เพิ่มข้อจำกัดร่างกายของเธอ หากเธอคิดจะหักหลังฉัน ข้อจำกัดนี้ก็จะเปิดใช้งานทุกเมื่อ”“ผลลัพธ์ฉันขอไม่เอ่ยถึง เธอก็น่าจะรู้ดี”ซี้ดๆ !นางเงือกสูดหายใจเข้าลึกๆ เดิมทีเธอวางแผนที่จะหนีรอดไปและไม่ยุ่งเกี่ยวกับฉู่เฉินอีกหลังจากเล่นละครตามน้ำไป แต่ที่น่าประหลาดใจคือ ฉู่เฉินไม่คิดจะปล่อยเธอไป!“ในเมื่อตระกูลจ้าวส่งคนมาฆ่าฉัน คนของตระกูลจ้าวเธอจัดการให้ฉันแล้วกัน พรุ่งนี้ตอนเช้าหลังจากพระอาทิตย์ขึ้น ฉันหวังว่าในโลกนี้จะไม่มี
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 385
ฉู่เฉินเหลือบมองกวนเหล่ย ดวงตาของเขามีความเกลียดชังปรากฏขึ้นมาชั่วครู่เมื่อกี้ที่เขาทำลงไปนั่นก็เป็นเพราะสวี่เจี๋ยไม่ควรลงไม้ลงมือกับผู้หญิง แต่ว่ากวนเหล่ยก็ทำเกินไปไหม?หากไม่เห็นแก่หน้าอกอวบอั๋นนั้น ฉู่เฉินคงบอกให้เธอเก็บข้าวของออกไปนานแล้ว“ปัญหาของเธอ เธอจัดการเองแล้วกัน”พูดจบฉู่เฉินก็จัดการสวมเสื้อผ้าให้เรียบร้อย แล้วเดินออกจากห้องทำงานไป“แกหยุดนะ!”สวี่เจี๋ยลุกขึ้นมาจากพื้น มุ่งหน้าไปทางฉู่เฉินเขาไม่เคยแตะต้องกวนเหล่ยเลย แต่กลับถูกฉู่เฉินมาตัดหน้าไปซะได้ เขาไม่สามารถกลืนความอับอายนี้ลงไปได้จริงๆ!ฉู่เฉินเหลือบสายตาเยือกเย็นมองไปที่สวี่เจี๋ย พูดขึ้นมาอย่างเฉยเมยว่า “จำไว้ให้ดี ยอมเข้าไป ยอมจนทุกท้ายไม่เหลืออะไร! ทั้งหมดนี้คือสิ่งที่แกสมควรได้รับแล้ว!”พูดจบ เขาก็เดินไปที่ลิฟต์โดยไม่ได้สนใจสวี่เจี๋ยที่ยืนตัวแข็งทื่อ ในขณะที่ฉู่เฉินเดินออกมาจากประตูใหญ่ของบริษัท สายเรียกเข้าจากถานหลิงก็ดังขึ้นมา“คุณฉู่คะ ลูกชายของฉันไข้ขึ้นสูงอีกแล้วค่ะ ทำไมเป็นแบบนี้ได้ล่ะคะ? เขาไม่ได้ดีขึ้นแล้วเหรอคะ?”ปลายสายโทรศัพท์มีเสียงวิตกกังวลของถานหลิงดังขึ้นฉู่เฉินหัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 386
หลิ่วชิงเหอถามขึ้นมาด้วยน้ำเสียงสั่นคลอนซี้ดๆ !เมื่อได้ยินประโยคนี้ ซุนเซี่ยวเหรินก็สูดลมหายใจเย็นเข้าไป!เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น มีความเป็นไปได้เพียงแค่อย่างเดียวนั่นก็คือซุปถอนพิษของเขาไม่ได้ผลเลยแม้แต่น้อย“ประธานหลิ่ว หากเป็นแบบที่คุณพูดนั่นก็แสดงว่าซุปถอนพิษของผมไม่มีผลต่อพิษที่อยู่ในร่างกายของคุณหนูหลิ่ว”ซุนเซี่ยวเหรินเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วพูดต่อว่า “แทนที่จะยืดเยื้อต่อไปอีก ผมว่ารีบไปเชิญคุณฉู่มาจะไม่ดีกว่าเหรอครับ ไม่ว่าระหว่างพวกคุณจะมีความแค้นใดๆ แต่ชีวิตคนสำคัญที่สุดนะครับ” “หากผมคาดเดาไม่ผิด คุณหนูหลิ่วอาจจะมีชีวิตไม่พ้นคืนนี้แล้ว”อะไรนะ?!เมื่อได้ยินคำพูดของซุนเซี่ยวเหริน ร่างกายของหลิ่วชิงเหอแข็งทื่อ โทรศัพท์ร่วงหล่นลงบนพื้นทันทีตึก!หลิ่วชิงเหอล้มลงบนเตียงอย่างแรง หันหน้าไปมองหลิ่วหรูเยียนที่หายใจรวยริน เธอกัดฟันก้มตัวลงไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา จับโทรศัพท์ในมืออย่างแน่นเธอไม่ยอมหรอกนะ!เธอไม่ยอมที่ถูกไอ้สัตว์เดรัจฉานฉู่เฉินนั่นควบคุมได้ทุกเมื่อหรอก“คุณผู้หญิงคะ โทรหาคุณฉู่ดีไหมคะ คุณคงไม่ปล่อยให้คุณหนูเป็นแบบนี้...”ป้าอู๋อดไม่ได้ที่จะพูดเกลี้ยกล่อมเธอ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 387
“แกว่าอะไรนะ?!”หลิ่วชิงเหอได้ยินเงื่อนไขนี้ของฉู่เฉิน เธอก็บ้าคลั่งทันทีลูกสาวของเธอยังบริสุทธิ์อยู่เลย เธอจะปล่อยให้สัตว์เดรัจฉานแบบฉู่เฉินทำลายหลิ่วหรูเยียนได้อย่างไรอีกอย่างเธอก็ถูกฉู่เฉินย่ำยีมานับทั้งไม่ถ้วน ถ้าแม้แต่หลิ่วหรูเยียนก็...เหตุการณ์สองแม่ลูกใช้ผู้ชายร่วมกัน หลิ่วชิงเหอแทบไม่อยากจะคิดเลย!“ฉันบอกว่านอกจากเธอจะให้ฉันมีอะไรกับหลิ่วหรูเยียน ไม่อย่างนั้นเธอก็รอจัดงานศพได้เลย”น้ำเสียงของฉู่เฉินเย็นเฉียบ ไม่มีความเห็นใจแม้แต่น้อย!ถึงอย่างนั้น มันก็เป็นเพียงการเก็บดอกเบี้ยจากพวกเธอสองแม่ลูกเท่านั้น เมื่อเทียบกับความทรมานทางร่างกายและจิตใจสามปีที่หลิ่วชิงเหอสองลูกแม่ลูกกระทำกับฉู่เฉิน นี่มันนับประสาอะไรได้?“ฉู่เฉิน แกยังมีความเป็นคนอยู่ไหม!”หลิ่วชิงเหอแทบจะกัดฟันแตกแล้ว เธอกำหมัดสีชมพูไว้แน่น ตะโกนด้วยความโมโหว่า “ในชีวิตนี้แกอย่างคิดว่าจะได้แตะต้องแม้แต่เส้นผมของลูกสาวฉัน!”“ตู๊ด!”เสียงที่ตอบกลับหลิ่วชิงเหอมาเป็นเพียงแค่วางสายจากฉู่เฉินเท่านั้นหลิ่วชิงเหอได้ยินเสียงไม่ว่างจากปลายสาย เธอก็ตกอยู่ในความสิ้นหวังไม่ว่าจะอย่างไรเธอก็ไม่สามารถพูดเกลี้ยกล่อมตัว
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 388
ในโถงทางเดิน ฉินอวี่ซานที่เพิ่งเดินมาได้ครึ่งทางก็อดไม่ได้ที่จะตกใจ เสียงนี้ช่างไพเราะเหลือเกิน แต่ทำไมมันถึงฟังดูคุ้นหูนักนะวินาทีต่อมา ในหัวของเธอก็ปรากฏใบหน้าที่เธอไม่สามารถยอมรับได้ขึ้นมา——ถานหลิงแม่คู่หมั้นของเธอ?!เมื่อคิดได้อย่างนั้น ฉินอวี่ซานก็รีบเพิ่มความเร็วของฝีเท้า ในขณะที่เธอกำลังผลักประตูห้องผู้ป่วยนั้น ภาพที่เธอเห็นก็ทำให้เธอแทบจะเกือบลืมหายใจ!“ทำไม... ทำไมเป็นอย่างนี้?”ฉินอวี่ซานตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งผู้หญิงที่กำลังปิดปากและต่อต้านอย่างสุดกำลังไม่ใช่ถานหลิงเหรอ?เธอจะใจกล้าบ้าบิ่นไปแล้วนะ ที่นี่โรงพยาบาลเชียวนะอีกทั้งจางปินก็อยู่ห่างออกไปห้องผู้ป่วยอีกห้องที่ห่างเพียงแค่ไม่กี่ก้าว เธอกล้าทำได้อย่างไรเมื่อดวงตาของเธอค่อยๆ เคลื่อนไปทางฉู่เฉิน เธอก็ตกใจมากยิ่งขึ้นคนนี้ไม่ใช่คนที่มารักษาจางไห่หยางเหรอ?ฉินอวี่ซานที่ตกใจอยู่ก็รีบถอยออกมาจากห้องผู้ป่วย ค่อยๆ ปิดประตู เธอที่ได้ยินเสียงเอี๊ยดอ๊าดที่ยิ่งรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ หัวใจของเธอเกือบจะทะลักออกมาจากคอหอยแล้ว“คนที่แอบฟังอยู่ข้างหน้าประตูน่าจะเป็นลูกสะใภ้ในอนาคตของเธอใช่ไหม?”ฉู่เฉินพ่นลมหายใจร้อนออกมา พร้อมเ
Latest chapter
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 884
ชายหนุ่มที่เพิ่งปรากฏตัวคือถังเทียนอวี่ ยอดอัจฉริยะรุ่นเยาว์แห่งตระกูลถังในอวิ๋นเฉิง“นั่นคือยอดอัจฉริยะถังเทียนอวี่แห่งตระกูลถังใช่ไหม? เขาเองก็มาที่นี่เหรอ?”“ใช่ ฉันได้ยินมาว่าเมื่อห้าปีก่อน ผู้ชายคนนั้นได้เข้าร่วมสำนักบำเพ็ญพรตชื่อดังทางตะวันตกเฉียงใต้ และยังได้รับการยอมรับให้เป็นศิษย์ของสำนักอีกด้วย”ขณะที่ผู้คนรอบข้างกำลังวิพากษ์วิจารณ์กันไม่หยุด เกาเซิ่งอี้ก็เดินออกมาต้อนรับด้วยตนเองพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้า ก่อนจะยื่นมือออกไปหาอีกฝ่ายอย่างเป็นมิตร“ฮ่า ๆ ๆต้องขอบคุณคุณชายถังที่ให้เกียรติมาร่วมงาน”“สมกับเป็นยอดอัจฉริยะของตระกูลถังแห่งอวิ๋นเฉิงจริง ๆ ยอดฝีมือระดับสร้างรากฐานขั้นที่สี่ แค่รัศมีที่แผ่กระจายออกมาก็กดดันพวกเราได้แล้ว”ถังเทียนอวี่ยิ้มบาง ๆ ก่อนจับมือกับเกาเซิ่งอี้ แล้วตอบกลับ“ลุงเกาชมเกินไปแล้ว”ในขณะนั้นเอง รถหรูอีกคันก็แล่นมาจอดอย่างช้า ๆ จากนั้น ผู้อาวุโสในชุดขาวเรียบง่ายก็ก้าวลงจากรถพวกเขาเห็นว่าบนมือทั้งสองของผู้อาวุโสเต็มไปด้วยร่องรอยจากการฝึกฝน และทั่วทั้งร่างแผ่พลังอันน่าสะพรึงกลัวของผู้แข็งแกร่งระดับแนวหน้า“ซี้ด ๆ! นั่น…นั่นมันจางจิ่งหลง ผู้นำตระกูลจาง
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 883
อีกด้านหนึ่ง ในห้องทำงานของประธานฉู่ซื่อกรุ๊ปหลิ่วหรูเยียนกำลังตั้งอกตั้งใจทำงานอย่างขยันขันแข็ง ราวกับผึ้งงานที่กำลังเก็บน้ำหวานแต่ทันใดนั้น เสียงเคาะประตูดังขึ้นอย่างกะทันหัน ทำให้หลิ่วหรูเยียนตกใจสะดุ้งจนตัวโยน เธอรีบลุกขึ้นยืนพร้อมกับจัดเสื้อผ้าของตัวเองให้เรียบร้อยฉู่เฉินติดกระดุมกางเกง และกลับไปนั่งลงบนโซฟา พลางยกมือฟาดเบา ๆ ลงบนสะโพกกลมกลึงของหลิ่วหรูเยียน “พักนี้ เธอพัฒนาขึ้นเยอะเลยนะ”“อ๊ะ…”หลิ่วหรูเยียนหน้าแดงขึ้นมาทันทีหลังจากถูกฉู่เฉินตี เธอเม้มริมฝีปากเล็กน้อย ก่อนจะรีบเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะทำงาน“เข้ามา”ทันทีที่เสียงของหลิ่วหรูเยียนดังขึ้น ต้าหลิงจื่อก็เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับถือการ์ดเชิญสีทองใบหนึ่ง“ประธานหลิ่ว นี่เป็นคำเชิญที่หอการค้าตะวันออกใหญ่ให้คนนำมาให้ค่ะ คนที่นำมาให้ยังเน้นย้ำเป็นพิเศษอีกว่า อยากให้คุณฉู่มาเข้าร่วมงานด้วย”ขณะที่พูด ต้าหลิงจื่อก็ยื่นการ์ดเชิญไปให้ตรงหน้าหลิ่วหรูเยียนการ์ดเชิญจากหอการค้าตะวันออกใหญ่?หลิ่วหรูเยียนอดไม่ได้ที่จะรับการ์ดเชิญมาด้วยความแปลกใจ ก่อนจะกวาดตามอง ข้อความในการ์ดเชิญเรียบง่ายมาก เป็นการเชิญสองแม่ลูกตระกูลหลิ่
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 882
หากกองทัพเข้ามาแทรกแซงเรื่องนี้จริงๆ คงจะเป็นปัญหาใหญ่แน่“ออกไปเถอะ”ฉีอวี่ไท่โบกมือกับฟางเหว่ย ก่อนจะคว้าเสื้อคลุมขึ้นมาแล้วรีบมุ่งหน้าไปยังเฉียนหลงวิลล่าอย่างไม่รอช้าขณะเดียวกัน ในห้องใต้ดินของเฉียนหลงวิลล่า เกาเซิ่งอี้กำลังนั่งขัดสมาธิอยู่บนเตียงหยก รอบตัวเขาถูกปกคลุมด้วยไอหมอกจาง ๆ ชั้นหนึ่งที่เหมือนจะเห็นแต่ก็ไม่เห็นพลังปราณอันแข็งแกร่งระดับสร้างรากฐานขั้นที่สามแผ่ซ่านออกจากร่างเกาเซิ่งอี้ภายนอก เขาเป็นเพียงแค่นักธุรกิจธรรมดาคนหนึ่ง แต่แท้จริงแล้ว เกาเซิ่งอี้ก็มาจากตระกูลเกาซึ่งเป็นตระกูลผู้บำเพ็ญพรตอันดับหนึ่งแห่งหลิ่งหนานเช่นกันห้าปีก่อน เขาก็บรรลุพลังที่น่าสะพรึงระดับสร้างรากฐานขั้นที่สามแล้ว นี่เป็นครั้งที่สิบแล้วที่เขาพยายามทะลวงระดับสร้างรากฐานขั้นที่สี่ แต่ในช่วงเวลาสำคัญนั้นเอง จู่ ๆ ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นสนั่น ทำให้เกาเซิ่งอี้เกือบธาตุไฟเข้าแทรกโครม!เกาเซิ่งอี้ลืมดวงตาแดงก่ำขึ้นพึ่บ ควันฝุ่นฟุ้งอยู่โดยรอบ“ใคร! ฉันบอกแล้วไม่ใช่เหรอ ไม่ว่าใครก็อย่ารบกวนเวลาฉันฝึกตน?!”เมื่อได้ยินเสียงคำรามด้วยความโกรธของเกาเซิ่งอี้ ฉีอวี่ไท่ที่อยู่ด้านนอกประตูก็ถึงก
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 881
“คุณคงไม่ได้บ้าหรอกใช่ไหม?”ฉู่เฉินกลอกตามองเซียวเสวี่ยอิ๋ง ก่อนจะตอบกลับไปด้วยอารมณ์โมโห“ฉู่เฉิน อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ คุณใช้ประโยชน์จากกองทหารรักษาการณ์อยู่ชัดๆ”ดวงตาคู่สวยเจือน้ำค้างแข็งของเซียวเสวี่ยอิ๋งจ้องฉู่เฉินอย่างเย็นชาเธอเห็นภาพเมื่อครู่นี้ชัดเจน ฉู่เฉินบอกให้ผู้บังคับบัญชาสูงสุดโฮ่วส่งคนมาที่ฉู่ซื่อกรุ๊ปเพื่อเซ็นสัญญา เห็นได้ชัดว่าเขาวางแผนทุกอย่างเอาไว้แล้วเขาจะยืมมือของกองทหารรักษาการณ์จัดการกำจัดฉีเฮ่อเซวียนและคนอื่น ๆเขากล้าวางแผนถึงกองทหารรักษาการณ์ ฉู่เฉินใจกล้าเกินไปแล้วมั้ง“โปรดระวังคำพูดของคุณด้วย พวกเราร่วมมือกันต่างหาก แล้วคุณรู้ไหมว่าการร่วมมือกันคืออะไร? มันคือการที่ทุกฝ่ายเอาผลประโยชน์ของตัวเอง มีปัญหาอะไรเหรอ?”ฉู่เฉินพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง “คุณ…?”ใบหน้าเล็กของเซียวเสวี่ยอิ๋งโกรธจนขาวซีด เธอไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้อีกแม้แต่คำเดียว“คุณอะไรล่ะ? สัญญาก็อยู่บนโต๊ะ ถ้าคุณไม่เซ็น ก็ไปได้แล้ว”ฉู่เฉินไม่อยากเสียเวลาเถียงกับผู้หญิงคนนี้อีกแล้ว ถ้าไม่เห็นแก่สภาพร่างกายที่พิเศษของเธอ ฉู่เฉินคงไล่เธอออกไปตั้งนานแล้วเซียวเสวี่ยอิ๋งโกรธฉู่เฉินจน
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 880
ฉู่เฉินจะไปมีคอนเนคชั่นคนใหญ่คนโตขนาดนี้ได้ยังไง?“ผู้นำหลู สำนักงานพาณิชย์ของพวกเราก็ปฏิบัติตามกฎเช่นกันนะ อีกทั้งคุณชายฉีก็ถือครองหุ้นฉู่ซื่อกรุ๊ปถึงหกส่วน ดังนั้นพวกเราจึง…”ในช่วงระหว่างที่หลิวจื้อซินพยายามพูดพลิกลิ้น เซียวเสวี่ยอิ๋งก็เอามือไพล่หลังก้าวเข้ามาตูม!ลำพังเพียงกลิ่นอายเฉพาะตัวของทหารก็ทำให้หลิวจื้อซินตกใจจนกลืนคำพูดหลังจากนั้นจนหมดสิ้น“ตอนนี้ฉันมีเหตุผลที่จะสงสัยในตัวพวกคุณว่ากำลังร่วมมือบ่อนทำลายความร่วมมือระหว่างกองทัพกับฉู่ซื่อกรุ๊ป และคุกคามความมั่นคงของชาติ”กล่าวเสร็จเซียวเสวี่ยอิ๋งเอาเอกสารตบโต๊ะอย่างแรงจนเกิดเสียงดังเมื่อเห็นคำว่าลับที่สุดบนซองเอกสารที่มีตราประทับสีแดงของผู้บัญชาการทหารสูงสุดของกองทหารรักษาการณ์เมืองเจียงจงแล้ว ไม่เพียงแค่ฉีเฮ่อเซวียนคนเดียวที่ตะลึงสุดขีด แม้แต่หลิวจื้อซินก็อ่อนแรงฟุบลงไปกองที่พื้นเขาถูกใส่ความถ้ารู้ว่าฉู่ซื่อกรุ๊ปยังมีความสัมพันธ์ในการร่วมงานกับทางกองทัพ ให้ความกล้าเขามาใช้มากแค่ไหนเขาก็ไม่กล้าทำถึงขนาดนี้หรอก“ท่าน...ท่านผู้นำ พวกเรา…พวกเราถูกใส่”ฟางเหว่ยและผู้ถือหุ้นทั้งหมดต่างตกใจจนคุกเข่าวิงวอนบนพื้นการข
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 879
บรรดาผู้ถือหุ้นที่เมื่อกี้ยังดูเหตุการณ์อยู่ก็คาดเดาล่วงหน้าได้ว่าหลิ่วหรูเยียนและฉู่เฉินจะถึงทางตันแน่ในเวลานี้แต่ละคนต่างออกหน้ามาทีละคนโดยมีฟางเหว่ยเป็นผู้นำหลัก“ท่านผู้นำหญิง ก็คือไอ้คนแซ่ฉู่ไม่เพียงทำร้ายต้วนเคอจนสลบ แถมยังทำร้ายผู้อำนวยการหลิวจนบาดเจ็บสาหัส ไอ้เด็กเวรนี่สมควรจะถูกยิงตายคาที่”“ใช่แล้ว ผมก็เห็นเหมือนกัน ต้วนเคอเขาก็แค่ให้นังเลวหลิ่วหรูเยียนเซ็นชื่อ ใครจะไปรู้ว่า ฉู่เฉินไม่พูดอะไรก็ลงมือทำร้ายคนทันที”“ใช่ครับ ไม่เห็นกฎหมายบ้านเมืองอยู่ในสายตาบ้างเลย คนแบบนี้ปล่อยไว้ไม่ได้นะครับ”ผู้ถือหุ้นที่ก่อนหน้าที่ยังอยู่ฝั่งฉู่เฉินต่างทยอยกล่าวโทษฉู่เฉินขึ้นมาในเวลานี้หลิ่วหรูเยียนรู้สึกสิ้นหวังทันทีเมื่อได้ยินเสียงกล่าวโทษของผู้คนรอบข้างถ้ารู้ตั้งแต่แรกว่าตระกูลฉีเรียกคนจากฝ่ายทหารมา เธอจะต่อต้านไปทำไม?“ฉู่เฉิน นายไม่รู้หรือว่านายทำลายพวกเราสองแม่ลูก!”ในขณะพูดหลิ่วหรูเยียนน้ำตาไหลพรั่งพรูออกมาราวกับไข่มุกที่ขาดออกจากสร้อยเสียแรงที่เธอเชื่อใจฉู่เฉินขนาดนั้น แต่ผลลัพธ์เป็นไงล่ะ?ก็เพราะฉู่เฉินก่อเรื่องจนยุ่งเหยิงวุ่นวายครั้งนี้ไม่ใช่แค่มอบบริษัทไปแล้วจะจบง
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 878
“ในฐานะที่นายเป็นผู้อำนวยการสำนักงานพาณิชย์ พูดคำว่านังสารเลวสินะ มา วันนี้ถ้านายไม่อธิบายกับฉันอย่างชัดเจน ว่าอะไรถึงเรียกว่านังสารเลว เชื่อไหมว่าฉันจะฆ่านายให้ตาย”สิ้นเสียงฉู่เฉินก็ชกเข้าที่ท้องน้อยของหลิวจื้อซินผลัวะ!พลังแกร่งขุมหนึ่งทะลุร่างอวบอ้วนของหลิวจื้อซินจนกระแทกเข้ากับเก้าอี้ที่อยู่ด้านหลังเขาลำพังแค่พลังแกร่งขุมเดียวก็ทำให้เก้าอี้ตัวนั้นกลายเป็นขี้เลื่อยปลิวว่อนกลางอากาศเลยทีเดียว“ต่อต้านแล้ว…ต่อต้านแล้ว เร็ว…รีบโทรแจ้งความกรมตำรวจ!”หลิวจื้อซินในเวลานี้ ทั้งปาก จมูก หูมีแต่เลือดไหลราวกับเหงื่อไหลไคลย้อยตอนนี้เขาไม่สนหน้าตาอะไรแล้ว จิตใจคิดแต่จะรอให้คนของกรมตำรวจรีบมาถึงแล้วจัดการฉู่เฉินให้ตายซะ……เวลานี้เอง รถตำรวจสิบกว่าคันและรถทหารสองคันได้มาจอดที่หน้าอาคารฉู่ซื่อกรุ๊ปแทบจะในเวลาเดียวกันหลูติ้งไห่และเซียวเสวี่ยอิ๋งที่ผลักประตูรถลงมามองสบตากันแล้วก็ตะลึงทันที“ผู้นำหลู?”“ผู้นำเซียว?”ทั้งสองจับมือกันโดยมีสีหน้าประหลาดใจ เซียวเสวี่ยอิ๋งมองตำรวจกลุ่มใหญ่ที่อยู่ด้านหลังของหลูติ้งไห่แล้วก็ขมวดคิ้วกล่าว “ผู้นำหลู นี่คุณ…”เธอได้รับคำสั่งจากโฮ่วเจี้ยนอิง
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 877
ฉีเฮ่อเซวียนชำเลืองมองฉู่เฉิน แล้วเงยหน้าขึ้นหัวเราะร่าอย่างกะทันหันแล้วกล่าว “ไอ้หนุ่ม นายดีใจเร็วเกินไปไหม? นายคิดว่าทำร้ายต้วนเคอแล้วนายจะไม่เป็นอะไรหรือ?”กล่าวเสร็จฉีเฮ่อเซวียนก้มหน้ามองนาฬิกาข้อมือ จากนั้นค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนตบบ่าฉู่เฉินและกล่าว “ไอ้หนุ่ม เรื่องสนุกมันต่อจากนี้”ไม่ทันขาดคำก็มีเสียงเท้าวุ่นวายดังขึ้นจากในทางเดินฉีเฮ่อเซวียนฉีกยิ้มกล่าว “นายลองเดาดูว่าใครมา?”ฉู่เฉินเลิกคิ้วแล้วยิ้มกล่าวอย่างเย้ยหยัน “ไม่ว่าเป็นใคร อย่าคิดจะได้ฉู่ซื่อกรุ๊ปไป”“ใช่เหรอ?”ฉู่เฉินกล่าวจบก็มีเสียงเย็นชาเสียงหนึ่งดังขึ้นวินาทีต่อมา ประตูห้องประชุมก็เปิดออกโดยชายวัยกลางคนสวมเสื้อลำลองเดินพุงพลุ้ยเข้ามาด้วยท่าทางที่หยิ่งผยองด้านหลังเขามีชายหนุ่มในชุดเครื่องแบบประมาณหกคนเดินตามมาด้วยเมื่อเห็นชายวัยกลางคนแล้ว หลิ่วหรูเยียนถึงกับตกใจหน้าซีดในทันที ชายวัยกลางคนคนนั้นก็คือหลิวจื้อซินซึ่งเป็นผู้อำนวยการกรมพาณิชย์ของเมืองเจียงจงเหตุการณ์เริ่มร้ายแรงแล้วสิแบบนี้“ฉู่เฉิน แย่แล้ว เป็นเรื่องแล้วรอบนี้”หลิ่วหรูเยียนจับแขนของฉู่เฉินไว้และกระซิบกล่าวหน้าซีดฉู่เฉินยิ้มให้หลิ่วหรูเยียน
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 876
“ฉัน…”หลิ่วหรูเยียนหน้าซีด อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดสินะเธอกำปากกาเซ็นเอกสารในมือแน่น พร้อมส่งสายตาอ้อนวอนไปทางฉู่เฉินฉู่เฉินควานหาบุหรี่ขึ้นมาจุดแล้วพ่นควันออกมาเป็นวงกลม ควันนั้นจึงลอยไปปะทะหน้าฟางเหว่ย จนฟางเหว่ยไอแค่กๆ“เมื่อกี้นายพูดไม่ใช่หรือไงว่าห้ามสูบบุหรี่ในห้องประชุมน่ะ!” ฟางเหว่ยกล่าวด้วยความไม่พอใจ“ฉันนี่แหละคนกำหนดกฎ นายมาพูดเรื่องกฎกับฉันเหรอะ? นายมีคุณสมบัตินั้นไหม?”ฉู่เฉินเหลือบมองฟางเหว่ยอย่างดูแคลน จากนั้นก้าวไปที่หน้าโต๊ะแล้วหยิบกองเอกสารหนาปึกขึ้นมาโปรยราวกับดอกไม้จนกระจายไปทั่ว“นายทำอะไรน่ะ! เก็บเอกสารขึ้นมาให้ฉันเดี๋ยวนี้!”ต้วนเคอเห็นฉู่เฉินโปรยหนังสือสัญญาโอนหุ้นที่เขาเอาออกมาลงพื้นแล้วก็มีสีหน้าเคร่งขรึมขึ้นพร้อมกล่าวด้วยน้ำเสียงแข็งกระด้างซึ่งเปี่ยมไปด้วยอำนาจฉู่เฉินยิ้มเยาะแล้วก้าวไปหาและพูดอย่างเฉยเมยกับต้วนเคอ “เรื่องไหนยังไงก็ต้องมีเหตุผลกันบ้างสิ ต่อให้ผู้ถือหุ้นโอนหุ้นให้คนแซ่ฉีแล้ว พวกเราก็มีสิทธิ์ไม่มอบบริษัทให้เหมือนกัน”“อย่างมากก็แค่ชดใช้เงินให้ก็เท่านั้น ในฐานะที่นายเป็นหัวหน้ากรมพาณิชย์ ไม่เข้าใจหลักเหตุผลข้อนี้หรือไง?”ต้วนเคอหัวเรา
