เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 323
บทที่เกี่ยวข้อง
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 324
เจียงรั่วเหยียนสูดลมหายใจลึก สุดท้ายถึงค่อยฝืนพยักหน้า หลังจากที่พูดทักทายกับหลินชือหย่าไม่กี่ประโยค เจียงรั่วเหยียนถึงค่อยวางสายแล้วพูดว่า “คุณเป็นหมอจริง ๆ เหรอคะ?”“จริงแท้แน่นอน”ฉู่เฉินเอ่ยด้วยความมั่นใจเต็มเปี่ยม เจียงรั่วเหยียนเม้มริมฝีปากแล้วขมวดคิ้วพูดว่า “ฉันไม่สนว่าคุณเป็นหมอจริง ๆ หรือเปล่า แต่ถ้าคุณกล้าพูดเรื่องเมื่อกี้ออกไป ฉันจะเอาเรื่องคุณให้ถึงที่สุด!” “อีกอย่างฉันให้เวลาคุณมากสุดสามนาที หลังจากตรวจเสร็จแล้วรีบไปให้พ้นจากตรงหน้าฉันซะ ฉันไม่อยากเห็นคุณอีก!”ฉู่เฉินเลิกคิ้ว ยัยนี่แสบเป็นพริกขี้หนูเลย! ดูท่าเขายังคงเข้าใจความหมายของหลินชือหย่าผิดไปที่เรียกว่ารังเกียจผู้ชายไม่ใช่อายที่จะปฏิสัมพันธ์กับผู้ชายเลย เธอแค่บ้าคลั่งเท่านั้น“ผมต้องจับชีพจรคุณก่อน” ฉู่เฉินก้าวมาข้างหน้าแล้วยื่นมือไปคว้าข้อมือของเจียงรั่วเหยียน“ห้ามแตะฉันนะ!”เจียงรั่วเหยียนรีบถอยหลังก้าวหนึ่ง เอามือสองข้างไขว้หลังไว้ การกระทำนี้ทำให้หน้าอกของเธอพลันแอ่นไปข้างหน้าแล้วชนเข้ากับหน้าอกของฉู่เฉินพอดี ชั่วพริบตานั้นดวงหน้าเล็ก ๆ ของเจียงรั่วเหยียนแข็งทื่อ ฉู่เฉินกลับยิ้มฝืดเฝื่อนก
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 325
เมื่อได้ยินเสียงตวาดอย่างรุนแรงนี้ ฉู่เฉินกับหลินชือหย่าต่างมองไปทางหน้าประตูพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมายจากนั้นก็เห็นชายหนุ่มสวมชุดเครื่องแบบมังกรเขียวและรองเท้าบู๊ตทหารผลักประตูเดินเข้ามาในห้องรับแขกภายใต้การติดตามของบอดี้การ์ดหลายคน รอบตัวชายหนุ่มแผ่รัศมีน่าเกรงขามของผู้ที่อยู่เหนือกว่า นัยน์ตาเย็นชาจ้องเขม็งไปยังฉู่เฉินที่กำลังจับชีพจรให้เจียงรั่วเหยียน หลายคนที่อยู่ด้านหลังเขาก็พากันมองไปทางฉู่เฉินด้วยสีหน้าไม่เป็นมิตรเช่นกัน ขณะเดียวกันมือของพวกเขาล้วนคลำไปทางด้านหลังเอวพร้อมกัน “พี่เจียงหย่วน พี่มาได้ยังไงคะ? วันนี้พี่เข้าไปทำงานที่แก๊งมังกรไม่ใช่เหรอคะ?” หลินชือหย่าเข้ามาหาด้วยสีหน้าประหลาดใจ ก่อนจะควงแขนของชายหนุ่มแล้วเอ่ยถาม ชายหนุ่มคือเจียงหย่วน พี่ชายแท้ ๆ ของเจียงรั่วเหยียน หัวหน้าแก๊งมังกรแห่งเจียงจงนับตั้งแต่ที่เจียงรั่วเหยียนออกจากโรงพยาบาล เธอก็อาศัยอยู่กับหลินชือหย่ามาตลอด ไม่ได้กลับบ้านมาหลายวันแล้ว เขาผ่านทางมาพอดีเลยถือโอกาสแวะมาเยี่ยม แต่คิดไม่ถึงว่าจะถูกเขาเห็นฉากเมื่อครู่นี้ เจียงหย่วนรู้จักน้องสาวของตัวเองดีกว่าใคร แค่ไปหาหมอที่โรงพยาบาล เจียงรั่ว
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 326
“ถ้าเกิดพี่เป็นห่วงเสี่ยวเหยียนจริง ๆ ทำไมถึงให้คุณฉู่ตรวจดูให้เธอไม่ได้ละคะ? ถ้าเกิดคุณฉู่รักษาโรคของเสี่ยวเหยียนได้จริง ๆ เสี่ยวเหยียนอาจจะพลาดโอกาสหายป่วยไม่ใช่หรือไงคะ?”เจียงหย่วนหัวเราะเบา ๆ ทีหนึ่ง มองฉู่เฉินอย่างละเอียดแล้วพูดว่า “เสียวหย่า พี่ไม่ได้พูดในฐานะพี่ชายนะ แต่เธอเคยเห็นแพทย์แผนจีนคนไหนอายุน้อยเหมือนอย่างเขาบ้าง?” “โรคของรั่วเหยียน ขนาดผู้เชี่ยวชาญด้านแพทย์แผนจีนในประเทศหลายคนก็หมดปัญญาสู้ เด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมอย่างเขาจะรักษาหายได้เหรอ?”“คำพูดนี้ เธอถามตัวเขาเองสิว่าเชื่อไหม?”เจียงหย่วนเห็นนักต้มตุ๋มแบบฉู่เฉินมาเยอะแล้ว คนอายุน้อยถ้าไม่ได้ปลอมตัวเป็นอาจารย์ด้านฮวงจุ้ยก็ปลอมตัวเป็นหมอเทวดาหลอกเอาเงินหลอกล่วงละเมิดทางเพศไปทั่ว สาวบริสุทธิ์ไร้เดียงสาพวกนั้นถูกนักต้มตุ๋มพวกนี้ย่ำยีแล้วก็กระโดดลงแม่น้ำฆ่าตัวตายกันเกลื่อนกลาด“พี่เจียงหย่วน ที่ฉันพูดเป็นความจริงทั้งหมดนะคะ นอกจากนี้คุณฉู่ก็รักษาโรคของฉันจนหายด้วย” เมื่อได้ยินคำพูดนี้ เจียงหย่วนก็ขมวดคิ้วมองหลินชือหย่าแล้วพูดว่า “เสียวหย่า พี่จำได้ว่าเดือนที่แล้วเธอเพิ่งไปตรวจสุขภาพกับรั่วเหยียนนี่นา?”“ใ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 327
ทุกคนในที่แห่งนี้ต่างก็ตกตะลึงไม่ใช่เพราะว่าฉู่เฉินพูดถูกเรื่องที่เจียงรั่วเหยียนป่วยจนเข้าโรงพยาบาลเมื่อสามวันก่อนแต่เป็นอาการป่วยทางใจของเธอ!เรื่องนั้นผ่านมาห้าปีเต็มแล้ว แม้แต่คนข้างกายก็พูดถึงผู้ชายที่ทำให้เจียงรั่วเหยียนเจ็บปวดใจเจียนตายน้อยมากอันที่จริงตอนนั้นเจียงรั่วเหยียนเหมือนกับเด็กสาวคนอื่น ๆ เคยใฝ่ฝันถึงความรักอันหวานชื่น และเธอได้ตกหลุมรักรุ่นพี่คนหนึ่งในเวลานั้น ทว่าต่อมาเจียงรั่วเหยียนบังเอิญพบว่ารุ่นพี่คนนั้นมีความสัมพันธ์กับเพื่อนสนิทที่สุดของเธอในช่วงมหาวิทยาลัย ถึงขนาดที่พวกเขาสองคนยังฉวยโอกาสตอนที่เจียงรั่วเหยียนกลับบ้านช่วงวันหยุดทำเครื่องนอนของเจียงรั่วเหยียนเปรอะเปื้อนด้วย เจียงรั่วเหยียนที่ล่วงรู้เรื่องทั้งหมดก็ตบหน้าเพื่อนสนิทคนนั้นไปสองฉาดทันที แถมยังเรียกเจียงหย่วนให้มาเล่นงานรุ่นพี่คนนั้นอย่างหนักอย่างไรก็ตาม นับตั้งแต่ครั้งนั้น เจียงรั่วเหยียนก็เกิดความรังเกียจผู้ชายอยู่ในใจ พูดให้ถูกต้องคือเธอไม่ได้เป็นโรคเกลียดผู้ชาย แต่เพราะว่ายังไม่ได้คลี่คลายปมในใจ อุปนิสัยถึงได้เปลี่ยนไปอย่างมาก ถึงขนาดที่เส้นเลือดหัวใจอุดตันเพราะความโกรธแค้นที่
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 328
เมื่อเธอเห็นว่าคนที่อยู่ข้างหลังคือฉู่เฉิน ขาสองข้างพลันอ่อนยวบ นัยน์ตาเบิกโตเล็กน้อย เหงื่อเย็น ๆ ไหลซึมออกมาจนหลังเสื้อของเธอเปียกชุ่มทันที “ทำไม ยังไม่ยอมตัดใจอยากหาโอกาสฆ่าฉันอีกเหรอ? ฉู่เฉินหรี่ตาสองข้างเล็กน้อย มองเรือนร่างอ่อนช้อยงดงามของกุหลาบเพลิงอย่างละเอียด สะโพกอวบอิ่มถูกฉู่เฉินจับไว้แน่น“ไม่...คุณฉู่ คุณเข้าใจผิดแล้ว ถึงคุณจะให้ฉันยืมอีกสิบความกล้า ฉันก็ไม่กล้าเด็ดขาด ฉะ...ฉันได้รับคำสั่งให้มาพบลูกค้าคนหนึ่ง ฉันสาบานต่อฟ้าเลย!” กุหลาบเพลิงกลัวแล้วจริง ๆ หลังจากที่เสียท่าให้ฉู่เฉินครั้งก่อน จนถึงตอนนี้เธอยังคงเจ็บเหมือนถูกฉีกทึ้งก็ไม่ปาน“สาบานต่อฟ้า? ฉันไม่เชื่อคำสาบานของเธอหรอก”ฉู่เฉินพูดพลางยื่นมือไปลูบคลำที่เอวของกุหลาบเพลิงแล้วดึงมีดบัตเตอร์ฟลายเล่มนั้นออกมาถือเล่นไว้ในมือทันที“คุณฉู่ งั้นต้องทำยังไงคุณถึงจะเชื่อฉันคะ?” กุหลาบเพลิงแทบจะควักหัวใจของตัวเองออกมาให้ฉู่เฉินดู เธออยากพิสูจน์ตัวเองมากจริง ๆ นะ“ถอดออก!” ฉู่เฉินกวาดมองไปบนแผ่นหลังที่ขาวนวลงดงามดั่งหยกของกุหลาบเพลิงด้วยสายตาเย็นชา“หา? มะ...ไม่เอานะ ฉะ...ฉัน...”กุหลาบเพลิงยังไม่ทันพูดจ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 329
พนักงานสาวสวยหลายคนเพิ่งจะมีสีหน้าผ่อนคลายก็สูดลมหายใจเย็นยะเยือกในพริบตา“เข้าไปดู!” พนักงานสาวสวยรุ่นใหญ่เดินเข้าไปใกล้ฉากกั้นห้องลองเสื้อด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ก่อนจะเอาหูแนบกับประตู ฟังเสียงข้างในอย่างระมัดระวังตอนแรกลูกค้าชายหญิงในร้านไม่ได้สนใจความผิดปกติทางฝั่งห้องลองเสื้อเลย แต่เมื่อพนักงานสาวสวยเหล่านี้พากันเข้าไปล้อม หลายคนก็มองไปทางห้องลองเสื้อเช่นกันบรรดาชายวัยกลางคนที่มาซื้อเสื้อผ้าเป็นเพื่อนแฟนหรือภรรยาได้ยินเสียงจากด้านใน พวกเขาก็มองหน้ากันแวบหนึ่งสายตานั้นบ่งบอกทุกสิ่งทุกอย่างแล้วใครแม่งกล้าขนาดนี้ ความวุ่นวายที่เกิดขึ้นจากคลิปวิดีโอร้านยูนิโคล่เพิ่งจะผ่านไปได้ไม่นานเท่าไหร่เองนะ?มาอีกแล้วเหรอ?! ลูกค้าชายหลายคนพากันรวมตัวเข้ามาด้วยท่าทีเหมือนศึกษาเรียนรู้ เมื่อเห็นว่าควบคุมสถานการณ์ไม่ได้แล้ว พนักงานสาวสวยอายุค่อนข้างมากก็ตระหนักได้ถึงความร้ายแรงของปัญหา ก่อนจะรีบเคาะประตูห้องลองเสื้อ “คะ...ใครน่ะ!”เสียงเลือนรางดังออกมาจากในห้องลองเสื้อตามเสียงเคาะประตูอย่างรีบเร่งซี้ด! ชั่วขณะหนึ่ง แม้แต่บรรดาพนักงานสาวสวยก็สัมผัสได้ถึงดวงตาที่เหมือนพยัคฆ์เหมื
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 330
“รั่วเหยียน!”เจียงหย่วนที่ได้ยินเสียงผิดปกติหันหน้าไปมอง ก่อนจะเห็นเจียงรั่วเหยียนเอามือสองข้างกุมลำคอเนียนสวย ลมหายใจเปลี่ยนเป็นถี่กระชั้นและยากลำบาก ดวงหน้าเล็กเขียวม่วงจนดำคล้ำแล้ว “แย่แล้ว!”เจียงหย่วนรีบพุ่งปราดเข้าไปหาเจียงรั่วเหยียน แต่วินาทีต่อมา เจียงรั่วเหยียนพลันตาเหลือก หมดสติไปทันที“รั่วเหยียน!” “ลูก!” เจียงไห่ตงรีบวิ่งมาเช่นกัน เขายื่นมือไปสัมผัสลมหายใจทางจมูกของเจียงรั่วเหยียนแล้วอดสูดลมหายใจเย็นยะเยือกไม่ได้ ครั้งนี้อาการป่วยของเจียงรั่วเหยียนรุนแรงกว่าครั้งก่อนมากอย่างเห็นได้ชัด นอกจากนี้แม้แต่ลมหายใจทางจมูกก็อ่อนแรงมากแล้ว“ผมจะโทรเรียกรถพยาบาลเดี๋ยวนี้” เจียงหย่วนรีบล้วงโทรศัพท์ออกมา เขายังไม่ทันกดหมายเลขโทรออก เจียงไห่ตงก็ส่ายหน้าติดต่อกันแล้วพูดว่า “ไม่มีประโยชน์ ตอนที่รั่วเหยียนออกจากโรงพยาบาลครั้งก่อน หมอเจ้าของไข้บอกแล้วว่าถ้าเกิดอาการขึ้นอีก แม้แต่พวกเขาก็ปัญญาแล้วเหมือนกัน” พูดถึงตรงนี้ เจียงไห่ตงรีบล้วงโทรศัพท์ออกมาแล้วค้นหาหมายเลขของฮว่าจิ่วหยาง ก่อนจะโทรศัพท์ไปหาทันทีผ่านไปเนิ่นนานถึงค่อยมีเสียงของฮว่าจิ่วหยางดังมาจากปลายสายว่า “ท่านอธิบ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 331
ให้พยายามสุดความสามารถสักครั้งดูหมายความว่าอย่างไร?เจียงไห่ตงมองไปอย่างที่ฮว่าจิ่วหยาง “ท่านฮว่าแม้แต่ท่านก็ไม่มีความมั่นใจงั้นเหรอครับ?”ฮว่าจิ่วหยางพูดขึ้นมาด้วยเสียงเคร่งขรึม “ประธานเจียง พูดตามความจริง อาการป่วยของคุณหนูแปลกประหลาดเกินไป ผมไม่เคยพบโรคแบบนี้มาก่อนเลย”“หากแค่เธอตื่นขึ้นมา บางทีใครก็ตามที่ฝึกฝนการแพทย์มานานกว่าสิบปีก็สามารถทำได้ แต่ว่าหากต้องการรักษาชีพจรของเธอไว้ แม้แต่ผมก็เกินความสามารถ”อะไรนะ?!เมื่อได้ยินประโยคนั้น เจียงไห่ตงสองคนพ่อลูกต่างตกตะลึงเกินความสามารถงั้นเหรอ?อย่างนั้นก็หมายความว่า แม้แต่ท่านฮว่าก็ช่วยเขาไม่ได้งั้นเหรอ?หรือว่า... หรือว่ารั่วเหยียน...เมื่อนึกถึงตอนนี้ เจียงไห่ตงกลั้นน้ำตาจากการสูญเสียลูกสาวอันเป็นที่รัก พูดกับฮว่าจิ่วหยางว่า “ท่านฮว่า ไม่ว่าอย่างไรก็ขอให้คุณพยายามอย่างสุดกำลังนะครับ ชีวิตของลูกสาวคนเล็กผมฝากไว้ในมือท่านฮว่านะครับ”ฮว่าจิ่วหยางพยักหน้าอย่างรุนแรง “โอเค ผมจะพยายามให้ถึงที่สุด ผมจะเขียนใบสั่งยาให้แล้วทำตามที่ผมบอก นำยาไปต้มหลังจากนั้นก็ให้คุณหนูกิน จะเป็นหรือตายก็แล้วแต่โชคชะตาแล้วล่ะ”พูดจบ ฮว่าจิ่วหยางก็ร
บทล่าสุด
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 880
ฉู่เฉินจะไปมีคอนเนคชั่นคนใหญ่คนโตขนาดนี้ได้ยังไง?“ผู้นำหลู สำนักงานพาณิชย์ของพวกเราก็ปฏิบัติตามกฎเช่นกันนะ อีกทั้งคุณชายฉีก็ถือครองหุ้นฉู่ซื่อกรุ๊ปถึงหกส่วน ดังนั้นพวกเราจึง…”ในช่วงระหว่างที่หลิวจื้อซินพยายามพูดพลิกลิ้น เซียวเสวี่ยอิ๋งก็เอามือไพล่หลังก้าวเข้ามาตูม!ลำพังเพียงกลิ่นอายเฉพาะตัวของทหารก็ทำให้หลิวจื้อซินตกใจจนกลืนคำพูดหลังจากนั้นจนหมดสิ้น“ตอนนี้ฉันมีเหตุผลที่จะสงสัยในตัวพวกคุณว่ากำลังร่วมมือบ่อนทำลายความร่วมมือระหว่างกองทัพกับฉู่ซื่อกรุ๊ป และคุกคามความมั่นคงของชาติ”กล่าวเสร็จเซียวเสวี่ยอิ๋งเอาเอกสารตบโต๊ะอย่างแรงจนเกิดเสียงดังเมื่อเห็นคำว่าลับที่สุดบนซองเอกสารที่มีตราประทับสีแดงของผู้บัญชาการทหารสูงสุดของกองทหารรักษาการณ์เมืองเจียงจงแล้ว ไม่เพียงแค่ฉีเฮ่อเซวียนคนเดียวที่ตะลึงสุดขีด แม้แต่หลิวจื้อซินก็อ่อนแรงฟุบลงไปกองที่พื้นเขาถูกใส่ความถ้ารู้ว่าฉู่ซื่อกรุ๊ปยังมีความสัมพันธ์ในการร่วมงานกับทางกองทัพ ให้ความกล้าเขามาใช้มากแค่ไหนเขาก็ไม่กล้าทำถึงขนาดนี้หรอก“ท่าน...ท่านผู้นำ พวกเรา…พวกเราถูกใส่”ฟางเหว่ยและผู้ถือหุ้นทั้งหมดต่างตกใจจนคุกเข่าวิงวอนบนพื้นการข
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 879
บรรดาผู้ถือหุ้นที่เมื่อกี้ยังดูเหตุการณ์อยู่ก็คาดเดาล่วงหน้าได้ว่าหลิ่วหรูเยียนและฉู่เฉินจะถึงทางตันแน่ในเวลานี้แต่ละคนต่างออกหน้ามาทีละคนโดยมีฟางเหว่ยเป็นผู้นำหลัก“ท่านผู้นำหญิง ก็คือไอ้คนแซ่ฉู่ไม่เพียงทำร้ายต้วนเคอจนสลบ แถมยังทำร้ายผู้อำนวยการหลิวจนบาดเจ็บสาหัส ไอ้เด็กเวรนี่สมควรจะถูกยิงตายคาที่”“ใช่แล้ว ผมก็เห็นเหมือนกัน ต้วนเคอเขาก็แค่ให้นังเลวหลิ่วหรูเยียนเซ็นชื่อ ใครจะไปรู้ว่า ฉู่เฉินไม่พูดอะไรก็ลงมือทำร้ายคนทันที”“ใช่ครับ ไม่เห็นกฎหมายบ้านเมืองอยู่ในสายตาบ้างเลย คนแบบนี้ปล่อยไว้ไม่ได้นะครับ”ผู้ถือหุ้นที่ก่อนหน้าที่ยังอยู่ฝั่งฉู่เฉินต่างทยอยกล่าวโทษฉู่เฉินขึ้นมาในเวลานี้หลิ่วหรูเยียนรู้สึกสิ้นหวังทันทีเมื่อได้ยินเสียงกล่าวโทษของผู้คนรอบข้างถ้ารู้ตั้งแต่แรกว่าตระกูลฉีเรียกคนจากฝ่ายทหารมา เธอจะต่อต้านไปทำไม?“ฉู่เฉิน นายไม่รู้หรือว่านายทำลายพวกเราสองแม่ลูก!”ในขณะพูดหลิ่วหรูเยียนน้ำตาไหลพรั่งพรูออกมาราวกับไข่มุกที่ขาดออกจากสร้อยเสียแรงที่เธอเชื่อใจฉู่เฉินขนาดนั้น แต่ผลลัพธ์เป็นไงล่ะ?ก็เพราะฉู่เฉินก่อเรื่องจนยุ่งเหยิงวุ่นวายครั้งนี้ไม่ใช่แค่มอบบริษัทไปแล้วจะจบง
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 878
“ในฐานะที่นายเป็นผู้อำนวยการสำนักงานพาณิชย์ พูดคำว่านังสารเลวสินะ มา วันนี้ถ้านายไม่อธิบายกับฉันอย่างชัดเจน ว่าอะไรถึงเรียกว่านังสารเลว เชื่อไหมว่าฉันจะฆ่านายให้ตาย”สิ้นเสียงฉู่เฉินก็ชกเข้าที่ท้องน้อยของหลิวจื้อซินผลัวะ!พลังแกร่งขุมหนึ่งทะลุร่างอวบอ้วนของหลิวจื้อซินจนกระแทกเข้ากับเก้าอี้ที่อยู่ด้านหลังเขาลำพังแค่พลังแกร่งขุมเดียวก็ทำให้เก้าอี้ตัวนั้นกลายเป็นขี้เลื่อยปลิวว่อนกลางอากาศเลยทีเดียว“ต่อต้านแล้ว…ต่อต้านแล้ว เร็ว…รีบโทรแจ้งความกรมตำรวจ!”หลิวจื้อซินในเวลานี้ ทั้งปาก จมูก หูมีแต่เลือดไหลราวกับเหงื่อไหลไคลย้อยตอนนี้เขาไม่สนหน้าตาอะไรแล้ว จิตใจคิดแต่จะรอให้คนของกรมตำรวจรีบมาถึงแล้วจัดการฉู่เฉินให้ตายซะ……เวลานี้เอง รถตำรวจสิบกว่าคันและรถทหารสองคันได้มาจอดที่หน้าอาคารฉู่ซื่อกรุ๊ปแทบจะในเวลาเดียวกันหลูติ้งไห่และเซียวเสวี่ยอิ๋งที่ผลักประตูรถลงมามองสบตากันแล้วก็ตะลึงทันที“ผู้นำหลู?”“ผู้นำเซียว?”ทั้งสองจับมือกันโดยมีสีหน้าประหลาดใจ เซียวเสวี่ยอิ๋งมองตำรวจกลุ่มใหญ่ที่อยู่ด้านหลังของหลูติ้งไห่แล้วก็ขมวดคิ้วกล่าว “ผู้นำหลู นี่คุณ…”เธอได้รับคำสั่งจากโฮ่วเจี้ยนอิง
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 877
ฉีเฮ่อเซวียนชำเลืองมองฉู่เฉิน แล้วเงยหน้าขึ้นหัวเราะร่าอย่างกะทันหันแล้วกล่าว “ไอ้หนุ่ม นายดีใจเร็วเกินไปไหม? นายคิดว่าทำร้ายต้วนเคอแล้วนายจะไม่เป็นอะไรหรือ?”กล่าวเสร็จฉีเฮ่อเซวียนก้มหน้ามองนาฬิกาข้อมือ จากนั้นค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนตบบ่าฉู่เฉินและกล่าว “ไอ้หนุ่ม เรื่องสนุกมันต่อจากนี้”ไม่ทันขาดคำก็มีเสียงเท้าวุ่นวายดังขึ้นจากในทางเดินฉีเฮ่อเซวียนฉีกยิ้มกล่าว “นายลองเดาดูว่าใครมา?”ฉู่เฉินเลิกคิ้วแล้วยิ้มกล่าวอย่างเย้ยหยัน “ไม่ว่าเป็นใคร อย่าคิดจะได้ฉู่ซื่อกรุ๊ปไป”“ใช่เหรอ?”ฉู่เฉินกล่าวจบก็มีเสียงเย็นชาเสียงหนึ่งดังขึ้นวินาทีต่อมา ประตูห้องประชุมก็เปิดออกโดยชายวัยกลางคนสวมเสื้อลำลองเดินพุงพลุ้ยเข้ามาด้วยท่าทางที่หยิ่งผยองด้านหลังเขามีชายหนุ่มในชุดเครื่องแบบประมาณหกคนเดินตามมาด้วยเมื่อเห็นชายวัยกลางคนแล้ว หลิ่วหรูเยียนถึงกับตกใจหน้าซีดในทันที ชายวัยกลางคนคนนั้นก็คือหลิวจื้อซินซึ่งเป็นผู้อำนวยการกรมพาณิชย์ของเมืองเจียงจงเหตุการณ์เริ่มร้ายแรงแล้วสิแบบนี้“ฉู่เฉิน แย่แล้ว เป็นเรื่องแล้วรอบนี้”หลิ่วหรูเยียนจับแขนของฉู่เฉินไว้และกระซิบกล่าวหน้าซีดฉู่เฉินยิ้มให้หลิ่วหรูเยียน
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 876
“ฉัน…”หลิ่วหรูเยียนหน้าซีด อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดสินะเธอกำปากกาเซ็นเอกสารในมือแน่น พร้อมส่งสายตาอ้อนวอนไปทางฉู่เฉินฉู่เฉินควานหาบุหรี่ขึ้นมาจุดแล้วพ่นควันออกมาเป็นวงกลม ควันนั้นจึงลอยไปปะทะหน้าฟางเหว่ย จนฟางเหว่ยไอแค่กๆ“เมื่อกี้นายพูดไม่ใช่หรือไงว่าห้ามสูบบุหรี่ในห้องประชุมน่ะ!” ฟางเหว่ยกล่าวด้วยความไม่พอใจ“ฉันนี่แหละคนกำหนดกฎ นายมาพูดเรื่องกฎกับฉันเหรอะ? นายมีคุณสมบัตินั้นไหม?”ฉู่เฉินเหลือบมองฟางเหว่ยอย่างดูแคลน จากนั้นก้าวไปที่หน้าโต๊ะแล้วหยิบกองเอกสารหนาปึกขึ้นมาโปรยราวกับดอกไม้จนกระจายไปทั่ว“นายทำอะไรน่ะ! เก็บเอกสารขึ้นมาให้ฉันเดี๋ยวนี้!”ต้วนเคอเห็นฉู่เฉินโปรยหนังสือสัญญาโอนหุ้นที่เขาเอาออกมาลงพื้นแล้วก็มีสีหน้าเคร่งขรึมขึ้นพร้อมกล่าวด้วยน้ำเสียงแข็งกระด้างซึ่งเปี่ยมไปด้วยอำนาจฉู่เฉินยิ้มเยาะแล้วก้าวไปหาและพูดอย่างเฉยเมยกับต้วนเคอ “เรื่องไหนยังไงก็ต้องมีเหตุผลกันบ้างสิ ต่อให้ผู้ถือหุ้นโอนหุ้นให้คนแซ่ฉีแล้ว พวกเราก็มีสิทธิ์ไม่มอบบริษัทให้เหมือนกัน”“อย่างมากก็แค่ชดใช้เงินให้ก็เท่านั้น ในฐานะที่นายเป็นหัวหน้ากรมพาณิชย์ ไม่เข้าใจหลักเหตุผลข้อนี้หรือไง?”ต้วนเคอหัวเรา
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 875
“ผู้จัดการใหญ่หลิ่ว การประชุมบอร์ดผู้บริหารสามารถเริ่มได้ยังคะ? พวกผู้ถือหุ้นเริ่มจะทนรอไม่ไหวแล้วค่ะ”เวลานี้เองเสมียนของฉู่ซื่อกรุ๊ปก้าวเข้ามายังห้องทำงานของผู้จัดการใหญ่อย่างเร่งรีบ และกล่าวกับหลิ่วหรูเยียน“ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ ให้พวกเขารออีกหนึ่งนาที”หลิ่วหรูเยียนกล่าวจบแล้วหันหน้ามามองฉู่เฉิน“ได้ค่ะ”เสมียนตอบรับแล้วรีบเดินออกจากห้องทำงานอย่างรวดเร็ว“ฉู่เฉิน…”หลิ่วหรูเยียนไม่ทันกล่าว ฉู่เฉินก็ยกมือกล่าวตัดบท “หลิ่วชิงเหอล่ะ? เรื่องใหญ่ขนาดนี้หลิ่วชิงเหอคงไม่ได้ให้เธอมาคนเดียวใช่ไหม?”หลิ่วหรูเยียนได้ยินแล้วหน้าซีดเล็กน้อย กล่าวด้วยท่าทางที่ไม่เป็นธรรมชาติ “เอ่อ แม่ฉันมีเรื่องสำคัญมาก เมื่อคืนวานก็ออกจากเจียงจงไปแล้ว”“น่าจะวันมะรืนถึงจะกลับมา ดังนั้นเรื่องของบริษัท นายช่วยฉันได้ไหม?”ฉู่เฉินฟังแล้วก็เลิกคิ้วเล็กน้อย จ้องหลิ่วหรูเยียนที่เริ่มลนลานสักพัก จึงพยักหน้ากล่าว “ไปกันเถอะ ต่อให้หลบยังไงก็หลบไม่พ้นเหมือนสำนวนจีนที่ว่าลูกสะใภ้ขี้เหร่ยังไงก็ต้องเจอพ่อแม่สามี”กล่าวจบ ฉู่เฉินก็จูงข้อมือของหลิ่วหรูเยียนและเดินไปยังห้องประชุมปัง!ฉู่เฉินผลักประตูห้องประชุมอย่างแรง
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 874
……ในตอนที่ฉู่เฉินและต้วนหลิงเวยออกจากห้องอาบน้ำอีกครั้งก็เป็นเวลาเก้าโมงเช้าแล้วดูเหมือนว่าเนื่องจากการเพิ่มระดับพลังสองขั้นรวดแล้ว ใบหน้าเล็กที่แสนจะแดงก่ำของต้วนหลิงเวยนั้นก็เต็มไปด้วยความสุขมองดูนาฬิกาข้อมือเห็นว่ายังมีเวลาห่างจากการประชุมบอร์ดผู้บริหารของฉู่ซื่อกรุ๊ปไม่ถึงครึ่งชั่วโมงแล้ว ฉู่เฉินจึงกินข้าวเช้าหนึ่งคำอย่างลวก ๆ จากนั้นรีบเดินออกจากประตูวิลล่าจนมาถึงประตูใหญ่ของวิลล่าเฟิ่งหมิง ก็เห็นเจ้าทึ่มซึ่งสวมเสื้อเชิ้ตสีขาว เงยหน้ามองดูพระอาทิตย์บนท้องฟ้าแสงสว่างจ้าฉู่เฉินขมวดคิ้วคิดว่าไม่ค่อยเข้ากับเสื้อชุดนี้สักเท่าไหร่ จึงเข้าไปนั่งในรถแล้วสั่งให้ต้วนหลิงเวยไปซื้อชุดยามรักษาความปลอดภัยกลับมาเปลี่ยนให้เจ้าทึ่มเห็นประตูใหญ่ก็ต้องทำให้สมกับได้เห็นประตูใหญ่หน่อยสิฉู่เฉินสตาร์ตเครื่องแล้วรีบขับจนมาถึงอาคารสำนักงานใหญ่ของฉู่ซื่อกรุ๊ปในเวลาไม่นานต้าหลิงจื่อกำลังยืนรออยู่ที่ประตูทางเข้าด้วยความร้อนใจก็เห็นฉู่เฉินเปิดประตูรถลงมา จึงรีบเดินเข้าไปต้อนรับด้วยรองเท้าส้นสูงแม้ว่าขาสวยงามของต้าหลิงจื่อจะดูหนาไปเล็กน้อย แต่ถุงน่องสีเนื้อใต้ชุดกระโปรงทำงานสั้นนั้นก็ทำให้คนร
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 873
จะไม่พูดก็ไม่ได้ว่าวิชาของมังกรเฒ่าช่างยอดเยี่ยมจริง ๆด้วยวิชาบำเพ็ญคู่บวกกับการแช่โอสถ ทำให้ฉู่เฉินรู้สึกถึงพลังวิญญาณภายในร่างกายของเขากำลังขยายตัวอย่างรวดเร็วในเวลาไม่นานก็บรรลุจุดวิกฤติในการเลื่อนขั้นนั้นได้อีกครั้งตูม!พลังวิญญาณทำลายพันธนาการ รอบกายฉู่เฉินเกิดแสงเรืองรองสีทองเคลือบหนึ่งชั้นภายในห้องอาบน้ำสว่างจ้าไปด้วยแสงสีทองแม้แต่เงาร่างเสมือนมังกรภายในกายของฉู่เฉินก็เปลี่ยนแปลงจนเป็นรูปเป็นร่างเด่นชัดของน้ำที่กระเซ็นส่วนต้วนหลิงเสวี่ยที่นอนราบข้างอ่างอาบน้ำ ก็รู้สึกได้ถึงแรงกระทบอย่างต่อเนื่องจากด้านหลังจนพลังวิญญาณภายในร่างกายก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วผ่านความพยายามอย่างไม่หยุดหย่อนต่อเนื่องนานหลายชั่วโมง ในที่สุดเธอก็ทะลวงจนเลื่อนขั้นได้อีกครั้ง ระดับพลังหยุดอยู่ที่ระดับฝึกปราณชั้นแปดและในชั่วพริบตาที่ต้วนหลิงเสวี่ยกำลังเลื่อนขั้นพลังได้นั้นเอง ฉู่เฉินก็ทำลายพันธนาการจนทะลวงเลื่อนสู่ระดับระดับสร้างรากฐานขั้นสี่เลื่อนขั้นระดับพลังได้ติดต่อกับสามขั้นรวดเดียวแบบนี้ ต่อให้เป็นฉู่เฉินก็เริ่มทนไม่ไหวแล้ว ขณะที่ปราณและเลือดภายในร่างกายเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ก็ทำเอา
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 872
ก๊อก!ในเวลาที่ฉู่เฉินเงยหน้าขึ้น ใต้โต๊ะก็เกิดเสียงเคาะดังขึ้นอีกครั้ง!เซียวเฟิงก้มหน้ามองไปยังใต้โต๊ะด้วยความแปลกใจ หลิ่วหรูเยียนเก็บมือกลับมาในช่วงเวลาเดียวกับที่เซียวเฟิงก้มตัวมอง แต่เพราะเหตุนี้เมื่อมองจากมุมของเซียวเฟิงก็ทำให้เขาตะลึงมากเวลาฉู่เฉินกินข้าว ตรงนั้นห้าวหาญได้ขนาดนี้เชียว?หลิ่วหรูเยียนฉวยโอกาสนี้วางตะเกียบและถ้วยชามลง จากนั้นลุกขึ้นยืนแล้วยิ้มกล่าวกับทุกคนว่า “พวกคุณกินกันก่อนได้เลยค่ะ นี่ก็ดึกมากแล้ว ฉันต้องรีบกลับแล้วค่ะ”ฮะ?ฉู่เฉินรีบเงยหน้าหันขวับไปมองหลิ่วหรูเยียนแกล้งฉันเกินครึ่งชั่วโมง ตอนนี้ฉันเกือบจะถูกเปิดโปงใต้โต๊ะแล้ว แต่เธอบอกจะไปก็ไปเนี่ยนะ?“ขอบคุณการรักษาด้วยสปาของคุณฉู่นะคะ บ๊ายบาย”หลิ่วหรูเยียนยังไม่ลืมโบกมือลาฉู่เฉินที่หน้าแดงก่ำอยู่ จากนั้นขาเรียวงามนั้นก็เดินส่ายสะโพกสวยไปมาแล้วหายไปจากสายตาของฉู่เฉินเมื่อเห็นว่าหลิ่วหรูเยียนลุกจากที่นั่งแล้ว ต้วนหลิงเวยก็ไม่พลาดโอกาสเข้ามาแทนที่จึงได้นั่งข้างฉู่เฉิน ดวงตางามคู่นั้นชำเลืองมองใต้โต๊ะเป็นระยะ ๆอาจเป็นเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ ทำให้ดวงตาคู่งามของเธอนั้นระยิบระยับมีเสน่ห์เวลาไม่นาน
