เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 331
บทที่เกี่ยวข้อง
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 332
อีกอย่างหมอไร้ความสามารถในเจียงจงพวกนั้น ก็ล้วนแต่ถูกเจียงไห่ตงเชิญมาวินิจฉัยดูแล้ว แม้แต่สาเหตุโรคของเจียงรั่วเหยียนก็ไม่สามารถวินิจฉัยออกมาได้ เป็นไปได้อย่างไรที่ใครสักคนจะโดดเด่นถึงขนาดที่ฮว่าจิ่วหยางยังสู้ไม่ได้?“ท่านฮว่าพูดจริงเหรอครับ? ไม่ทราบว่าตอนนี้ท่านผู้คนนั้นตอนนี้อยู่ที่ใดผมจะได้รีบส่งคน... ไม่สิ ผมจะไปหาเขาด้วยตัวผมเอง!”เจียงไห่ตงถามขึ้นมาด้วยสีหน้าจริงจัง“คนผู้นี้มีชื่อว่าฉู่เฉิน ก่อนหน้านี้ได้มีคลิปที่เขารักษาโรคมะเร็งเผยแพร่ไปทั่วในอินเทอร์เน็ต ตอนนั้นผมก็อยู่ในสถานการณ์จริง เห็นปาฏิหาริย์นี้ด้วยตาของตัวเอง”ฮว่าจิ่วหยางพูดขึ้นมาด้วยใบหน้าที่เปี่ยมไปด้วยความศรัทธาอะไรนะ?ฉู่เฉินงั้นเหรอ?เมื่อได้ยินชื่อนี้ เจียงไห่ตงก็อดที่จะขมวดคิ้วขึ้นมาไม่ได้แม้ว่าคลิปนั้นเขาจะเคยเห็นมาก่อนแล้ว แต่ว่ามันบ้ามากที่จะรักษามะเร็งเต้านมได้ภายในเวลาเพียงชั่วโมงกว่า ตีเจียงไห่ตงให้ตายเขาก็ไม่เชื่อหรอกอีกทั้งยังมีข่าวลืออีกว่าฉู่เฉินเป็นคนหลอกลวงแต่เจียงหย่วนที่อยู่ข้างๆ กับตัวสั่นไปหมด ถามขึ้นมาอย่างตกใจว่า “ท่านพูดว่าอะไรนะครับ? เขาชื่อฉู่เฉินเหรอครับ?”ฮว่าจิ่วหยางพยักห
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 333
อีกด้านหนึ่ง ร้านกาแฟที่ห่างจากบ้านใหญ่ตระกูลฉู่ไม่กี่สิบเมตรหลิ่วหรูเยียนสวมเสื้อเกาะอกและกระโปรงเอวสูง เธอชมวิวสวยข้างนอกหน้าต่างไปด้วย ดื่มกาแฟไปด้วยดวงตาที่สวยงามคู่หนึ่งจ้องมองไปที่รถตำรวจที่จอดอยู่ไม่ไกลจากบ้านใหญ่ตระกูลฉู่ เป็นครั้งคราวและแอบเยาะเย้ยอยู่ในใจของเธอขอเพียงแค่ฉู่เฉินกลับมาจากบ้านใหญ่ตระกูลฉู่ เขาก็จะถูกพาขึ้นรถตำรวจไป ขอเพียงแค่จางปินไม่ปล่อยเขาไป ไม่ว่าฉู่เฉินจะพูดปากเปียกปากแฉะ ก็ยากจะแก้ต่างเมื่อถึงตอนนั้นฉู่เฉินยังจะเข้าร่วมงานการแข่งขันแพทย์แผนจีนอะไรอีกด้วยความโหดเหี้ยมของจางปิน คาดว่าชีวิตที่เหลือของฉู่เฉินคงจะต้องใช้ชีวิตอยู่ในคุกแล้วล่ะ!ขณะเดียวกันในรถตำรวจ ตำรวจหญิงหน้าตาสะสวยคนหนึ่งสวมเครื่องแบบรัดแน่นบนหน้าอกอันใหญ่โตของเธอ คลายกระดุมเม็ดที่สามที่อยู่ใต้ปกเสื้อ และพัดตัวเองด้วยมุมเสื้อหลังจากนั้นไม่นาน เธอก็หันศีรษะและมองไปที่เจ้าหน้าที่ตำรวจสายตรวจหญิงอีกคนที่นั่งข้างๆ เธอ ซึ่งมีอายุราวๆ สามสิบปี มีดาวสองดวงอยู่บนไหล่ของเธอ และเธอยังคงมีเสน่ห์เหมือนเดิม “พี่เจวียน คนแซ่ฉู่นั่นหัวนอนปลายเท้าเป็นมาอย่างไรคะ ทำไมต้องให้พี่จับเขาด้วยตัวเองด้ว
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 334
“วันนี้อย่าบอกว่าพวกคุณมาเลย แม้ว่าคนของกรมตำรวจมาทั้งหมดก็อย่าได้คิดจะนำตัวนายท่านไป!”ระหว่างที่พูดอินซู่ซู่ก็ยื่นมือไปหยิบกระบี่สั้นออกมา“หืม?”จ้าวเจวียนมองไปที่อินซู่ซู่ด้วยสายตาเย็นชาทีหนึ่ง มองไปที่กระบี่สั้นในมือของเธอ หัวเราะขึ้นมาอย่างจองหอง “คุณกล้าชักกระบี่ออกมาต่อกรกับตำรวจงั้นเหรอ? รู้ไหมว่าโทษของการทำร้ายตำรวจคืออะไร?”เมื่อประโยคนี้ออกไป ฉู่เฉินก็ดึงอินซู่ซู่ไปข้างหลังเขา พูดกับเธอว่า “เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคุณ กลับเข้าไปฝึกวิชาซะ”“นายท่าน แต่พวกเธอ...”หึ!โจวน่าส่งเสียงหึออกมา “ฉู่เฉินหากยังกล้าขัดขืนอีก พวกเรามีเหตุผลในการยิงพวกคุณข้อหาขัดขืนการจับกุมนะ!” เมื่อประโยคนี้สิ้นสุดลง โจวน่าก็หยิบปืนพกขึ้นมาทันที นำปากกระบอกปืนสีดำเล็งไปที่ฉู่เฉินฉู่เฉินหัวเราะออกมาอย่างเฉยชา สายตาของเขากวาดมองไปยังยอดหยกคู่ที่เกือบจะโผล่ออกมาของโจวน่า เขาหัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า “อย่าหุนหันพลันแล่นไปสิครับ แม้ว่าพวกคุณจะมาจับผม อย่างน้อยพวกคุณก็ต้องมีหมายจับมาหรือเปล่าครับ?”“เบิกตาของคุณดู ดูให้ดีๆ !”จ้าวเจวียนดึงหมายจับที่อยู่ตรงหน้าอกของเธอยับยู่ยี่ออกมาจากกระเป๋าเสื้อแจ็ก
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 335
อินซู่ซู่เมื่อเห็นว่าฉู่เฉินถูกนำตัวไปกับตา เธอก็เริ่มตื่นตระหนกแม้ว่าฉู่เฉินจะบอกว่าไม่เป็นอะไร แต่เธอก็รีบออกไปจากบ้านใหญ่ตระกูลฉู่และรีบมุ่งหน้าไปยังเทียนเฟิ่งวิลล่าทันทีตอนนี้คนที่จะช่วยเหลือฉู่เฉินได้ก็เห็นจะมีแต่โจวเทียนเฟิ่งแล้วมั้ง?เธอหวังเพียงแค่ว่าในตอนหน้าสิ่วหน้าขวานแบบนี้โจวเทียนเฟิ่งคงจะไม่ยืนดูเฉยๆ จึงจะดีหลิ่วหรูเยียนที่ถูกผลักล้มลงกับพื้น มองดูฉู่เฉินที่เดินจากไปไกล ก็โมโหจนกระทืบเท้า!ฉู่เฉินมันกล้าดีอย่างไร!จนถึงตอนนี้แล้วเขายังกล้าทำเรื่องบ้าๆ แบบนี้กับเธออีก มันสมควรตายจริงๆ !“แม้ว่าจางปินจะปล่อยแกไป แต่ฉันไม่มีทางปล่อยแกไปแน่!”หลิ่วหรูเยียนตะโกนไปทางรถที่ขับออกไปไกลอย่างสุดเสียงจ้าวเจวียนที่นั่งอยู่ด้านข้างคนขับ ก็มองฉู่เฉินผ่านกระจกหลัง “จนถึงตอนนี้แล้ว แกยังมีอารมณ์มาทะเลาะกันอีกเหรอ? ดูท่าแกคงไม่รู้จริงๆ สินะว่าอยู่กับตายเป็นอย่างไร”ฉู่เฉินเม้มริมฝีปากของเขา “ผมใช่ว่าอยากจะว่าคุณนะ แต่คุณจะต้องชดใช้แสนสาหัสกับสิ่งที่คุณทำวันนี้อย่างแน่นอน”“บางคน บางเรื่อง ไม่ได้ง่ายแบบที่คุณคิดหรอกนะ”พูดเสร็จฉู่เฉินไม่อยากจะสนใจจ้าวเจวียนอีกต่อไป เขาจึงเอ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 336
ดวงตาที่สดใสและโต พร้อมด้วยรอยหัวเราะที่ชัดเจนและมองเห็นได้สองรอยใต้เบ้าตาใต้จมูกอันบอบบางราวกับหยกของเธอที่เต็มไปด้วยหยาดเหงื่อที่เริ่มไหลลงมาเล็กน้อย มีริมฝีปากสีแดงสดน่ามองสองข้าง เผยให้เห็นฟันที่ขาวราวกับหยกอีกทั้งเธอยังจัดอยู่ในรูปร่างอวบเล็กน้อยไม่เพียงแต่เจ้าเนื้อ ทั้งยังใหญ่ในที่ควรจะใหญ่ งอนในที่ที่ควรจะงอนขาเปลือยที่ยาวและสง่างามใต้โต๊ะแม้จะไม่ได้ประดับประดาอะไรแต่ก็ดูสวยงามตามฉบับสำหรับโจวน่าที่อยู่ข้างๆ เธอก็ไม่ได้แพ้หลิ่วหรูเยียนเลย โดยเฉพาะบั้นท้ายที่โค้งงอนนั้น เพียงแค่มองเธอแค่ครั้งเดียวก็สามารถกระตุ้นความต้องการของผู้ชายได้เลยแม้หน้าอกจะไม่ได้ใหญ่โตเท่าจ้าวเจวียน แต่มันก็ถือว่าใหญ่พอสมควรถ้าวัดด้วยสายตาแล้วอย่างน้อยก็ต้องสามสิบหกอี!เพียงแต่ว่าขาสวยเล็กราวยาวคู่นั้น ใครก็ตามที่แต่งงานกับความงามอันน่าหลงใหลเช่นนี้ก็คงได้เสพสุขอย่างหนำใจไปตลอดชีวิตเลยล่ะ“ทำให้เขาได้สติก่อน”ดวงตาของฉู่เฉินเต็มไปด้วยการคุกคามขณะที่เขาจ้องมองทั้งสองคน เขากลับไม่ได้ตอบอะไร จ้าวเจวียนได้หมดความอดทนแล้ว เธอเหลือบมองโจวน่าที่อยู่ด้านข้างเมื่อเห็นว่าโจวน่าหยิบกระดาษที่พรินต์ออ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 337
ในตอนนั้นเอง โจวเทียนเฟิ่งที่กำลังอยู่ในห้องอาบน้ำของวิลล่า แช่น้ำด้วยกลีบดอกไม้ นมสีขาวขุ่นกระเพื่อมเล็กน้อยในอ่างอาบน้ำ ในขณะที่มือเรียวเล็กของเธอค่อยๆ ยกมันขึ้น นมในอ่างอาบน้ำก็ไหลลงมาที่คอของเธอ และตกลงบนยอดหยกสูงของเธอนี่เป็นวิธีการดูแลผิวที่โจวเทียนเฟิ่งชอบที่สุดในหลายปีที่ผ่านมานี้ เธออายุสามสิบกว่าแล้ว และด้วยการอาศัยเทคนิคลับนี้ที่เธอสามารถทำให้ผิวของเธอขาวและเรียบเนียนได้ไม่ด้อยกว่าเด็กสาวในขณะที่โจวเทียนเฟิ่งกำลังเพลิดเพลินกับแสงแดดและอาบน้ำนมอยู่นั้น ข้างนอกประตูก็มีเสียงเคาะประตูอย่างร้อนรนดังขึ้นมา“อาเจ๊ แย่แล้วล่ะ เกิดเรื่องแล้วครับ!”ข้างนอกประตูมีเสียงของจงอาหู่ที่ดูร้อนรนดังขึ้นมาหืม?โจวเทียนเฟิ่งอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย พูดกับจงอาหู่ด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ฉันบอกไปแล้วไม่ใช่เหรอว่าห้ามรบกวนตอนฉันอาบน้ำ? ยังไม่รีบกลับไปอีก!”“แต่ว่า...”ไม่รอให้จงอาหู่พูดจบ โจวเทียนเฟิ่งก็ตัดบทขึ้นมาอย่างรำคาญ “แต่ว่าอะไร! ต่อให้ฟ้าถล่มก็ต้องรอให้ฉันอาบน้ำเสร็จแล้วค่อยพูด ออกไปซะ!” จงอาหู่จิปาก หันหน้าไปมองอินซู่ซู่ที่สีหน้าวิตกกังวล“เจ้าสำนักเฟิ่ง นายท่านถูกคนของกรม
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 338
...“ท่านหลงแย่แล้วล่ะครับ เกิดเรื่องใหญ่แล้ว คนของสำนักเฟิ่งเคลื่อนไหวแล้วครับ!”คนที่เข้ามารายงานรีบร้อนวิ่งเข้ามาในห้องของจางหลงอย่างกระวนกระวาย เช็ดเหงื่อเย็นบนหน้าผากของเขาอะไรนะ?จางหลงขมวดคิ้ว สูบซิการ์ พูดขึ้นมาอย่างกลัดกลุ้มใจ “โจวเทียนเฟิ่งนางพวกนั้นบ้าไปแล้วเหรอ? เธอไม่กลัวถูกกรมตำรวจไปหาที่บ้านหรืออย่างไร?”จิ!พูดถึงตรงนี้จางหลงก็ค่อยๆ ลุกขึ้นมา พูดกับคนที่มารายงานว่า “ไป ไปถามมาให้แน่ชัด สำนักเฟิ่งจะมาไม้ไหน...”“ท่านหลง!”ไม่รอให้จางหลงพูดจบ ลูกน้องคนหนึ่งก็วิ่งเข้ามาด้วยความเร็ว หอบหายใจพูดว่า “เกิดเรื่องแล้วครับ ผู้มีพระคุณของท่านถูกปีศาจโลหิตของเขตซีเฉิงจับกุมไปครับ!”อะไรนะ!จางหลงได้ยินดังนั้น ใบหน้าก็เผยให้เห็นความอาฆาต!กล้ายุ่งกับฉู่เฉิน นั่นก็หมายถึงกล้าต่อกรกับจางหลง!ในเจียงจงนี้เขาได้ประกาศไปทั่วแล้วว่าฉู่เฉินเป็นผู้มีพระคุณของเขา ใครกล้าแตะต้องฉู่เฉินก็เท่ากับว่าแตะต้องจางหลงเหมือนกัน!“ให้คุณไป๋มากับฉัน แล้วไปพบเจียงเหวินป๋อจากเขตซีเฉิงด้วยกัน!”เมื่อพูดจบ จางหลงก็เรียกลูกน้องที่มารายงานเรื่องไว้ หรี่ตาทั้งสองข้างลงเล็กน้อยแล้วพูดว่า “แจ้งลูก
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 339
“เสียงข้างในนั่นมันอะไรกัน?”หนึ่งในตำรวจมองไปยังทางเดินห้องสอบปากคำด้วยความสงสัย“เป็นไปได้สูงว่าพี่เจวียนน่าจะใช้วิธีพิเศษในการสอบปากคำหรือเปล่า อาชญากรครั้งก่อนก็เป็นตัวอย่างแล้วนี่”ตำรวจอายุราวๆ สามสิบกวาดสายตามองไปข้างในแวบหนึ่ง หลังจากนั้นก็ก้มหน้าก้มตาดูเอกสารในมือของตัวเอง เห็นได้ชัดว่าไม่ได้นำเรื่องนั้นมาใส่ใจเลยสักนิด อีกทั้งยังไม่ได้ตรวจสอบดูความผิดปกติตรงนั้นด้วย“พี่หลี่ ผมว่ามันแปลกๆ นะครับ แม้ว่าจะเป็นวิธีการที่ไม่ปกติ แต่มันก็ไม่ควรเป็นเสียงแบบนี้ไหมครับ?”ตามมาด้วยเสียงจากทางเดินที่ดังขึ้นมาเรื่อยๆ แม้แต่เจ้าหน้าที่ตำรวจหนุ่มยังสังเกตถึงความผิดปกติเรื่องแบบนี้ ไม่เคยกินหมูก็จะไม่เคยเห็นหมูวิ่งงั้นเหรอ?อย่างน้อยก็คงต้องเคยดูหนังเพศศึกษาบ้างใช่ไหม?“นายคงยังไม่รู้สินะว่าอาญชากรครั้งก่อนไม่ว่าอย่างไรก็ไม่ยอมสารภาพ นายรู้ไหมว่าพี่เจวียนให้เขาปริปากสารภาพอย่างไร?”คนที่ชื่อหลี่เกอตบเข้าที่ไหล่ของเจ้าหน้าที่ตำรวจหนุ่มนั้นแล้วยิ้ม“ไม่... ไม่รู้ครับ...”เจ้าหน้าที่ตำรวจมองไปที่ห้องสอบปากคำอย่างไม่สบายใจ เขาไม่ได้กังวลจ้าวเจวียน แต่เขากังวลโจวน่าแฟนสาวของเขาเขา
บทล่าสุด
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 880
ฉู่เฉินจะไปมีคอนเนคชั่นคนใหญ่คนโตขนาดนี้ได้ยังไง?“ผู้นำหลู สำนักงานพาณิชย์ของพวกเราก็ปฏิบัติตามกฎเช่นกันนะ อีกทั้งคุณชายฉีก็ถือครองหุ้นฉู่ซื่อกรุ๊ปถึงหกส่วน ดังนั้นพวกเราจึง…”ในช่วงระหว่างที่หลิวจื้อซินพยายามพูดพลิกลิ้น เซียวเสวี่ยอิ๋งก็เอามือไพล่หลังก้าวเข้ามาตูม!ลำพังเพียงกลิ่นอายเฉพาะตัวของทหารก็ทำให้หลิวจื้อซินตกใจจนกลืนคำพูดหลังจากนั้นจนหมดสิ้น“ตอนนี้ฉันมีเหตุผลที่จะสงสัยในตัวพวกคุณว่ากำลังร่วมมือบ่อนทำลายความร่วมมือระหว่างกองทัพกับฉู่ซื่อกรุ๊ป และคุกคามความมั่นคงของชาติ”กล่าวเสร็จเซียวเสวี่ยอิ๋งเอาเอกสารตบโต๊ะอย่างแรงจนเกิดเสียงดังเมื่อเห็นคำว่าลับที่สุดบนซองเอกสารที่มีตราประทับสีแดงของผู้บัญชาการทหารสูงสุดของกองทหารรักษาการณ์เมืองเจียงจงแล้ว ไม่เพียงแค่ฉีเฮ่อเซวียนคนเดียวที่ตะลึงสุดขีด แม้แต่หลิวจื้อซินก็อ่อนแรงฟุบลงไปกองที่พื้นเขาถูกใส่ความถ้ารู้ว่าฉู่ซื่อกรุ๊ปยังมีความสัมพันธ์ในการร่วมงานกับทางกองทัพ ให้ความกล้าเขามาใช้มากแค่ไหนเขาก็ไม่กล้าทำถึงขนาดนี้หรอก“ท่าน...ท่านผู้นำ พวกเรา…พวกเราถูกใส่”ฟางเหว่ยและผู้ถือหุ้นทั้งหมดต่างตกใจจนคุกเข่าวิงวอนบนพื้นการข
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 879
บรรดาผู้ถือหุ้นที่เมื่อกี้ยังดูเหตุการณ์อยู่ก็คาดเดาล่วงหน้าได้ว่าหลิ่วหรูเยียนและฉู่เฉินจะถึงทางตันแน่ในเวลานี้แต่ละคนต่างออกหน้ามาทีละคนโดยมีฟางเหว่ยเป็นผู้นำหลัก“ท่านผู้นำหญิง ก็คือไอ้คนแซ่ฉู่ไม่เพียงทำร้ายต้วนเคอจนสลบ แถมยังทำร้ายผู้อำนวยการหลิวจนบาดเจ็บสาหัส ไอ้เด็กเวรนี่สมควรจะถูกยิงตายคาที่”“ใช่แล้ว ผมก็เห็นเหมือนกัน ต้วนเคอเขาก็แค่ให้นังเลวหลิ่วหรูเยียนเซ็นชื่อ ใครจะไปรู้ว่า ฉู่เฉินไม่พูดอะไรก็ลงมือทำร้ายคนทันที”“ใช่ครับ ไม่เห็นกฎหมายบ้านเมืองอยู่ในสายตาบ้างเลย คนแบบนี้ปล่อยไว้ไม่ได้นะครับ”ผู้ถือหุ้นที่ก่อนหน้าที่ยังอยู่ฝั่งฉู่เฉินต่างทยอยกล่าวโทษฉู่เฉินขึ้นมาในเวลานี้หลิ่วหรูเยียนรู้สึกสิ้นหวังทันทีเมื่อได้ยินเสียงกล่าวโทษของผู้คนรอบข้างถ้ารู้ตั้งแต่แรกว่าตระกูลฉีเรียกคนจากฝ่ายทหารมา เธอจะต่อต้านไปทำไม?“ฉู่เฉิน นายไม่รู้หรือว่านายทำลายพวกเราสองแม่ลูก!”ในขณะพูดหลิ่วหรูเยียนน้ำตาไหลพรั่งพรูออกมาราวกับไข่มุกที่ขาดออกจากสร้อยเสียแรงที่เธอเชื่อใจฉู่เฉินขนาดนั้น แต่ผลลัพธ์เป็นไงล่ะ?ก็เพราะฉู่เฉินก่อเรื่องจนยุ่งเหยิงวุ่นวายครั้งนี้ไม่ใช่แค่มอบบริษัทไปแล้วจะจบง
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 878
“ในฐานะที่นายเป็นผู้อำนวยการสำนักงานพาณิชย์ พูดคำว่านังสารเลวสินะ มา วันนี้ถ้านายไม่อธิบายกับฉันอย่างชัดเจน ว่าอะไรถึงเรียกว่านังสารเลว เชื่อไหมว่าฉันจะฆ่านายให้ตาย”สิ้นเสียงฉู่เฉินก็ชกเข้าที่ท้องน้อยของหลิวจื้อซินผลัวะ!พลังแกร่งขุมหนึ่งทะลุร่างอวบอ้วนของหลิวจื้อซินจนกระแทกเข้ากับเก้าอี้ที่อยู่ด้านหลังเขาลำพังแค่พลังแกร่งขุมเดียวก็ทำให้เก้าอี้ตัวนั้นกลายเป็นขี้เลื่อยปลิวว่อนกลางอากาศเลยทีเดียว“ต่อต้านแล้ว…ต่อต้านแล้ว เร็ว…รีบโทรแจ้งความกรมตำรวจ!”หลิวจื้อซินในเวลานี้ ทั้งปาก จมูก หูมีแต่เลือดไหลราวกับเหงื่อไหลไคลย้อยตอนนี้เขาไม่สนหน้าตาอะไรแล้ว จิตใจคิดแต่จะรอให้คนของกรมตำรวจรีบมาถึงแล้วจัดการฉู่เฉินให้ตายซะ……เวลานี้เอง รถตำรวจสิบกว่าคันและรถทหารสองคันได้มาจอดที่หน้าอาคารฉู่ซื่อกรุ๊ปแทบจะในเวลาเดียวกันหลูติ้งไห่และเซียวเสวี่ยอิ๋งที่ผลักประตูรถลงมามองสบตากันแล้วก็ตะลึงทันที“ผู้นำหลู?”“ผู้นำเซียว?”ทั้งสองจับมือกันโดยมีสีหน้าประหลาดใจ เซียวเสวี่ยอิ๋งมองตำรวจกลุ่มใหญ่ที่อยู่ด้านหลังของหลูติ้งไห่แล้วก็ขมวดคิ้วกล่าว “ผู้นำหลู นี่คุณ…”เธอได้รับคำสั่งจากโฮ่วเจี้ยนอิง
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 877
ฉีเฮ่อเซวียนชำเลืองมองฉู่เฉิน แล้วเงยหน้าขึ้นหัวเราะร่าอย่างกะทันหันแล้วกล่าว “ไอ้หนุ่ม นายดีใจเร็วเกินไปไหม? นายคิดว่าทำร้ายต้วนเคอแล้วนายจะไม่เป็นอะไรหรือ?”กล่าวเสร็จฉีเฮ่อเซวียนก้มหน้ามองนาฬิกาข้อมือ จากนั้นค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนตบบ่าฉู่เฉินและกล่าว “ไอ้หนุ่ม เรื่องสนุกมันต่อจากนี้”ไม่ทันขาดคำก็มีเสียงเท้าวุ่นวายดังขึ้นจากในทางเดินฉีเฮ่อเซวียนฉีกยิ้มกล่าว “นายลองเดาดูว่าใครมา?”ฉู่เฉินเลิกคิ้วแล้วยิ้มกล่าวอย่างเย้ยหยัน “ไม่ว่าเป็นใคร อย่าคิดจะได้ฉู่ซื่อกรุ๊ปไป”“ใช่เหรอ?”ฉู่เฉินกล่าวจบก็มีเสียงเย็นชาเสียงหนึ่งดังขึ้นวินาทีต่อมา ประตูห้องประชุมก็เปิดออกโดยชายวัยกลางคนสวมเสื้อลำลองเดินพุงพลุ้ยเข้ามาด้วยท่าทางที่หยิ่งผยองด้านหลังเขามีชายหนุ่มในชุดเครื่องแบบประมาณหกคนเดินตามมาด้วยเมื่อเห็นชายวัยกลางคนแล้ว หลิ่วหรูเยียนถึงกับตกใจหน้าซีดในทันที ชายวัยกลางคนคนนั้นก็คือหลิวจื้อซินซึ่งเป็นผู้อำนวยการกรมพาณิชย์ของเมืองเจียงจงเหตุการณ์เริ่มร้ายแรงแล้วสิแบบนี้“ฉู่เฉิน แย่แล้ว เป็นเรื่องแล้วรอบนี้”หลิ่วหรูเยียนจับแขนของฉู่เฉินไว้และกระซิบกล่าวหน้าซีดฉู่เฉินยิ้มให้หลิ่วหรูเยียน
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 876
“ฉัน…”หลิ่วหรูเยียนหน้าซีด อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดสินะเธอกำปากกาเซ็นเอกสารในมือแน่น พร้อมส่งสายตาอ้อนวอนไปทางฉู่เฉินฉู่เฉินควานหาบุหรี่ขึ้นมาจุดแล้วพ่นควันออกมาเป็นวงกลม ควันนั้นจึงลอยไปปะทะหน้าฟางเหว่ย จนฟางเหว่ยไอแค่กๆ“เมื่อกี้นายพูดไม่ใช่หรือไงว่าห้ามสูบบุหรี่ในห้องประชุมน่ะ!” ฟางเหว่ยกล่าวด้วยความไม่พอใจ“ฉันนี่แหละคนกำหนดกฎ นายมาพูดเรื่องกฎกับฉันเหรอะ? นายมีคุณสมบัตินั้นไหม?”ฉู่เฉินเหลือบมองฟางเหว่ยอย่างดูแคลน จากนั้นก้าวไปที่หน้าโต๊ะแล้วหยิบกองเอกสารหนาปึกขึ้นมาโปรยราวกับดอกไม้จนกระจายไปทั่ว“นายทำอะไรน่ะ! เก็บเอกสารขึ้นมาให้ฉันเดี๋ยวนี้!”ต้วนเคอเห็นฉู่เฉินโปรยหนังสือสัญญาโอนหุ้นที่เขาเอาออกมาลงพื้นแล้วก็มีสีหน้าเคร่งขรึมขึ้นพร้อมกล่าวด้วยน้ำเสียงแข็งกระด้างซึ่งเปี่ยมไปด้วยอำนาจฉู่เฉินยิ้มเยาะแล้วก้าวไปหาและพูดอย่างเฉยเมยกับต้วนเคอ “เรื่องไหนยังไงก็ต้องมีเหตุผลกันบ้างสิ ต่อให้ผู้ถือหุ้นโอนหุ้นให้คนแซ่ฉีแล้ว พวกเราก็มีสิทธิ์ไม่มอบบริษัทให้เหมือนกัน”“อย่างมากก็แค่ชดใช้เงินให้ก็เท่านั้น ในฐานะที่นายเป็นหัวหน้ากรมพาณิชย์ ไม่เข้าใจหลักเหตุผลข้อนี้หรือไง?”ต้วนเคอหัวเรา
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 875
“ผู้จัดการใหญ่หลิ่ว การประชุมบอร์ดผู้บริหารสามารถเริ่มได้ยังคะ? พวกผู้ถือหุ้นเริ่มจะทนรอไม่ไหวแล้วค่ะ”เวลานี้เองเสมียนของฉู่ซื่อกรุ๊ปก้าวเข้ามายังห้องทำงานของผู้จัดการใหญ่อย่างเร่งรีบ และกล่าวกับหลิ่วหรูเยียน“ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ ให้พวกเขารออีกหนึ่งนาที”หลิ่วหรูเยียนกล่าวจบแล้วหันหน้ามามองฉู่เฉิน“ได้ค่ะ”เสมียนตอบรับแล้วรีบเดินออกจากห้องทำงานอย่างรวดเร็ว“ฉู่เฉิน…”หลิ่วหรูเยียนไม่ทันกล่าว ฉู่เฉินก็ยกมือกล่าวตัดบท “หลิ่วชิงเหอล่ะ? เรื่องใหญ่ขนาดนี้หลิ่วชิงเหอคงไม่ได้ให้เธอมาคนเดียวใช่ไหม?”หลิ่วหรูเยียนได้ยินแล้วหน้าซีดเล็กน้อย กล่าวด้วยท่าทางที่ไม่เป็นธรรมชาติ “เอ่อ แม่ฉันมีเรื่องสำคัญมาก เมื่อคืนวานก็ออกจากเจียงจงไปแล้ว”“น่าจะวันมะรืนถึงจะกลับมา ดังนั้นเรื่องของบริษัท นายช่วยฉันได้ไหม?”ฉู่เฉินฟังแล้วก็เลิกคิ้วเล็กน้อย จ้องหลิ่วหรูเยียนที่เริ่มลนลานสักพัก จึงพยักหน้ากล่าว “ไปกันเถอะ ต่อให้หลบยังไงก็หลบไม่พ้นเหมือนสำนวนจีนที่ว่าลูกสะใภ้ขี้เหร่ยังไงก็ต้องเจอพ่อแม่สามี”กล่าวจบ ฉู่เฉินก็จูงข้อมือของหลิ่วหรูเยียนและเดินไปยังห้องประชุมปัง!ฉู่เฉินผลักประตูห้องประชุมอย่างแรง
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 874
……ในตอนที่ฉู่เฉินและต้วนหลิงเวยออกจากห้องอาบน้ำอีกครั้งก็เป็นเวลาเก้าโมงเช้าแล้วดูเหมือนว่าเนื่องจากการเพิ่มระดับพลังสองขั้นรวดแล้ว ใบหน้าเล็กที่แสนจะแดงก่ำของต้วนหลิงเวยนั้นก็เต็มไปด้วยความสุขมองดูนาฬิกาข้อมือเห็นว่ายังมีเวลาห่างจากการประชุมบอร์ดผู้บริหารของฉู่ซื่อกรุ๊ปไม่ถึงครึ่งชั่วโมงแล้ว ฉู่เฉินจึงกินข้าวเช้าหนึ่งคำอย่างลวก ๆ จากนั้นรีบเดินออกจากประตูวิลล่าจนมาถึงประตูใหญ่ของวิลล่าเฟิ่งหมิง ก็เห็นเจ้าทึ่มซึ่งสวมเสื้อเชิ้ตสีขาว เงยหน้ามองดูพระอาทิตย์บนท้องฟ้าแสงสว่างจ้าฉู่เฉินขมวดคิ้วคิดว่าไม่ค่อยเข้ากับเสื้อชุดนี้สักเท่าไหร่ จึงเข้าไปนั่งในรถแล้วสั่งให้ต้วนหลิงเวยไปซื้อชุดยามรักษาความปลอดภัยกลับมาเปลี่ยนให้เจ้าทึ่มเห็นประตูใหญ่ก็ต้องทำให้สมกับได้เห็นประตูใหญ่หน่อยสิฉู่เฉินสตาร์ตเครื่องแล้วรีบขับจนมาถึงอาคารสำนักงานใหญ่ของฉู่ซื่อกรุ๊ปในเวลาไม่นานต้าหลิงจื่อกำลังยืนรออยู่ที่ประตูทางเข้าด้วยความร้อนใจก็เห็นฉู่เฉินเปิดประตูรถลงมา จึงรีบเดินเข้าไปต้อนรับด้วยรองเท้าส้นสูงแม้ว่าขาสวยงามของต้าหลิงจื่อจะดูหนาไปเล็กน้อย แต่ถุงน่องสีเนื้อใต้ชุดกระโปรงทำงานสั้นนั้นก็ทำให้คนร
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 873
จะไม่พูดก็ไม่ได้ว่าวิชาของมังกรเฒ่าช่างยอดเยี่ยมจริง ๆด้วยวิชาบำเพ็ญคู่บวกกับการแช่โอสถ ทำให้ฉู่เฉินรู้สึกถึงพลังวิญญาณภายในร่างกายของเขากำลังขยายตัวอย่างรวดเร็วในเวลาไม่นานก็บรรลุจุดวิกฤติในการเลื่อนขั้นนั้นได้อีกครั้งตูม!พลังวิญญาณทำลายพันธนาการ รอบกายฉู่เฉินเกิดแสงเรืองรองสีทองเคลือบหนึ่งชั้นภายในห้องอาบน้ำสว่างจ้าไปด้วยแสงสีทองแม้แต่เงาร่างเสมือนมังกรภายในกายของฉู่เฉินก็เปลี่ยนแปลงจนเป็นรูปเป็นร่างเด่นชัดของน้ำที่กระเซ็นส่วนต้วนหลิงเสวี่ยที่นอนราบข้างอ่างอาบน้ำ ก็รู้สึกได้ถึงแรงกระทบอย่างต่อเนื่องจากด้านหลังจนพลังวิญญาณภายในร่างกายก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วผ่านความพยายามอย่างไม่หยุดหย่อนต่อเนื่องนานหลายชั่วโมง ในที่สุดเธอก็ทะลวงจนเลื่อนขั้นได้อีกครั้ง ระดับพลังหยุดอยู่ที่ระดับฝึกปราณชั้นแปดและในชั่วพริบตาที่ต้วนหลิงเสวี่ยกำลังเลื่อนขั้นพลังได้นั้นเอง ฉู่เฉินก็ทำลายพันธนาการจนทะลวงเลื่อนสู่ระดับระดับสร้างรากฐานขั้นสี่เลื่อนขั้นระดับพลังได้ติดต่อกับสามขั้นรวดเดียวแบบนี้ ต่อให้เป็นฉู่เฉินก็เริ่มทนไม่ไหวแล้ว ขณะที่ปราณและเลือดภายในร่างกายเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ก็ทำเอา
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 872
ก๊อก!ในเวลาที่ฉู่เฉินเงยหน้าขึ้น ใต้โต๊ะก็เกิดเสียงเคาะดังขึ้นอีกครั้ง!เซียวเฟิงก้มหน้ามองไปยังใต้โต๊ะด้วยความแปลกใจ หลิ่วหรูเยียนเก็บมือกลับมาในช่วงเวลาเดียวกับที่เซียวเฟิงก้มตัวมอง แต่เพราะเหตุนี้เมื่อมองจากมุมของเซียวเฟิงก็ทำให้เขาตะลึงมากเวลาฉู่เฉินกินข้าว ตรงนั้นห้าวหาญได้ขนาดนี้เชียว?หลิ่วหรูเยียนฉวยโอกาสนี้วางตะเกียบและถ้วยชามลง จากนั้นลุกขึ้นยืนแล้วยิ้มกล่าวกับทุกคนว่า “พวกคุณกินกันก่อนได้เลยค่ะ นี่ก็ดึกมากแล้ว ฉันต้องรีบกลับแล้วค่ะ”ฮะ?ฉู่เฉินรีบเงยหน้าหันขวับไปมองหลิ่วหรูเยียนแกล้งฉันเกินครึ่งชั่วโมง ตอนนี้ฉันเกือบจะถูกเปิดโปงใต้โต๊ะแล้ว แต่เธอบอกจะไปก็ไปเนี่ยนะ?“ขอบคุณการรักษาด้วยสปาของคุณฉู่นะคะ บ๊ายบาย”หลิ่วหรูเยียนยังไม่ลืมโบกมือลาฉู่เฉินที่หน้าแดงก่ำอยู่ จากนั้นขาเรียวงามนั้นก็เดินส่ายสะโพกสวยไปมาแล้วหายไปจากสายตาของฉู่เฉินเมื่อเห็นว่าหลิ่วหรูเยียนลุกจากที่นั่งแล้ว ต้วนหลิงเวยก็ไม่พลาดโอกาสเข้ามาแทนที่จึงได้นั่งข้างฉู่เฉิน ดวงตางามคู่นั้นชำเลืองมองใต้โต๊ะเป็นระยะ ๆอาจเป็นเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ ทำให้ดวงตาคู่งามของเธอนั้นระยิบระยับมีเสน่ห์เวลาไม่นาน
