Share

บทที่ 30

Author: กระจอก
ฉู่เฉินยิ้มอย่างเยือกเย็น ในใจมีแต่ไฟร้อนรุ่ม “เพียะ” เสียงนี้ เขาตบบั้นท้ายของหลิ่วชิงเหออย่างแรง

“อ๊ะ...” หลิ่วชิงเหอร่างกายสั่นไปหมด

ตอนนี้เธอไม่เข้าใจเลยว่าฉู่เฉินลงโทษหรือตอบสนองเธอกันแน่

เธอเกลียดฉู่เฉิน เกลียดจนอยากจะฆ่าให้ตาย!

แต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะให้ฉู่เฉินทำแบบนี้กับเธอต่อไปอีก

“พอแล้ว! มีเรื่องอะไรค่อยคุยกันพรุ่งนี้ ตอนนี้ลูกกลับห้องตัวเองไปทบทวนให้ดี พรุ่งนี้เช้าแม่จะไปตรวจจดหมายทบทวนของลูก!” หลิ่วชิงเหอพูดขึ้นมาอย่างเคร่งขรึม ใบหน้าแดงระเรื่อ ยั่วยวนคนเป็นอย่างมาก

“แม่...”เสียงกระทืบเท้าของหลิ่วหรูเยียนดังเข้ามาจากข้างนอก ไม่เข้าใจว่าทำไมวันนี้แม่ตัวเองถึงได้ดุแบบนี้

ทั้งยังยืนกรานให้เธอกลับห้องตัวเอง

“กลับไป!” หลิ่วชิงเหอตะคอกด้วยความโมโห

หลิ่วหรูเยียนตกใจ รีบปล่อยมือออกจากกลอนประตู พึมพำขึ้นมาว่า “รู้แล้วค่ะ หนูจะกลับไปตอนนี้แหละค่ะ”

หลังจากพูดอย่างนั้นหลิ่วหรูเยียนก็พึมพำ หันหลังและจากไป แต่หลังจากเดินไปได้สองก้าว เธอก็มองไปที่ประตูอย่างสงสัยพร้อมกับพึมพำอีกครั้งว่า “แปลก เสียงจากในห้อง มันแปลกๆ... ทำไมมันถึงเสียงเหมือนกับ...”

หลิ่วหรูเยียนรู้สึกตัวขึ
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App
Comments (2)
goodnovel comment avatar
เซอร์ไพรส์ มาเตอร์ฟักเกอร์
ฉู่เฉิน:เรียกพ่อสิลูก
goodnovel comment avatar
Nin Nin
ไม่มีตอนต่อไปหรอครับ
VIEW ALL COMMENTS

Related chapters

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 31

    ฉู่เฉินแค่นหัวเราะ สายตาจ้องหลิ่วหรูเยียนอย่างกำเริบเสิบสาน จ้องมอง รูปร่างอันสมบูรณ์แบบของเธอรูปร่างอวบอัดตั้งตรง ผิวพรรณขาวละเอียดสูงโปร่งหลิ่วหรูเยียนขมวดคิ้ว เมื่อเห็นสายตาของฉู่เฉิน ก็รู้สึกขยะแขยงราวกับโดนแมลงสาบไต่ไปทั่วทั้งตัวแต่เธอไม่เขินอายหรือตื่นเต้นเลยสักนิด ในทางกลับกันยังเดินเข้าไปหาฉู่เฉินอย่างอวดดีและกล้าหาญยิ่งกว่าเดิม ไม่สนใจเสื้อคลุมอาบน้ำที่อ้าออกเลยสักนิด มือสองข้างกอดอก ยิ่งทำให้หน้าอกอันอวบอัดให้ใหญ่โตยิ่งกว่าเดิม กล่าวอย่างเหยียดหยาม“มองอะไร? สวะ!”“แกคิดว่าคืนนี้แกช่วยฉันเอาไว้ ฉันจะตอบแทนบุญคุณของแกอย่างซาบซึ้งใจอย่างนั้นเหรอ?”“ฉู่เฉิน แกคิดมากเกินไปแล้ว!”“คืนนี้ ความอัปยศที่แกทำกับฉัน ฉันจะจำเอาไว้ในหัวใจ!”“ตอนนี้ แกรีบคุกเข่าลงไป โคกหัวให้ฉันหนึ่งร้อยที ฉันจะปล่อยให้แกไสหัวไป!”“ไม่อย่างนั้น ฉันจะเตะขาแกให้หัก!”ในมุมมองของหลิ่วหรูเยียน ฉู่เฉินหมอนี่ก็คือคนชั่วชั่วมิเสื่อมคลายจะต้องเป็นเพราะข้างนอกไม่มีที่ซุกหัวนอน ถึงได้แอบบุกเข้ามาผลรากฎว่า ถูกตนเองจับได้คาหนังคาเขา“เหอะ ๆ หลิ่วหรูเยียน เธอนี่มันอวดดีมากเลยนะ”ฉู่เฉินสองมือล้วง

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 32

    “ตอนนี้ลูกน่าจะเข้าใจแล้ว ว่าทำไมแม่ถึงได้ขวางลูกเอาไว้แล้วใช่ไหม” หลิ่วชิงเหอกล่าวเสียงเย็นชาหลิ่วหรูเยียนขมวดคิ้ว เบะปากกล่าว “ถึงอย่างนั้นแล้วจะยังไง ต่อให้ป้าอู๋ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมัน พวกเราก็ยังสามารถหาคนที่เก่งกว่ามาจัดการมันได้อยู่ดีนี่คะ!”“ไอ้หมอนี่ ภายในระยะไม่กี่วัน ก็เก่งกาจขึ้นขนาดนี้ บนตัวจะต้องมีความลับอะไรแน่!”“หนูกล้ารับรองเลยว่า จะต้องเป็นเพราะกายาโอสถสวรรค์นั้นของมันแน่ ถึงสามารถทำให้มันเร่งฝึกวรยุทธ์ได้หลิ่วหรูเยียนกล่าวอย่างคาดเดาหลิ่วชิงเหอครุ่นคิดเล็กน้อย กล่าว “ไม่ว่าจะยังไง ต่อไป หากเจอฉู่เฉิน ลูกก็ต้องเลี่ยง ๆ หน่อย ไอ้หมอนี่ ร้ายกาจกว่าที่ลูกคิด...”“แม่กังวลว่า เขาจะเป็นผลเสียกับลูก”ตอนที่พูดประโยคนี้ ภายในหัวสมองของหลิ่วชิงเหอมีภาพร่วมรักกับฉู่เฉินที่ในห้องนอนเมื่อครู่นี้ปรากฏขึ้นโดยไม่รู้ตัวอัปยศ!น่าอัปยศมาก!น่าโมโห!น่าโมโหที่สุด!น่ารังเกียจ ตนกำลังคิดอะไรอยู่?หลิ่วชิงเหอตกใจ คิดไม่ถึงว่าตนยังจะหวนคิดถึงภาพและความรู้สึกของการฟาดฟันอันน่าเร้าใจกับฉู่เฉินเมื่อครู่นี้อยู่อีก“แม่ กลัวอะไร หนูมีเพื่อนอยู่หลายคน เป็นตระกูลผู้ฝึกยุทธ์แห่ง

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 33

    “ต่อให้ต้องพลิกสวรรค์เก้าชั้นฟ้าสิบชั้นโลก ข้าก็จะต้องเลาะเอ็นมังกร ทำลายจิตวิญญาณของเจ้าให้ดับสูญ!”หญิงสาวเอ่ยปากพูด แรงอาฆาตพลุ่งพล่าน!ในเวลาเดียวกัน นางก็ขมวดคิ้วทันที สัมผัสกลิ่นอายบริเวณรอบ ๆ กล่าวอย่างประหลาดใจ “เอ๊ะ? สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของมังกรลามกนั่นแล้วแท้ ๆ ทำไมจู่ ๆ ถึงได้หายไปเสียได้...”“หรือว่า เขาเข้าสิงร่างงั้นเหรอ?”“ฮึ! มังกรลามก เจ้าคิดว่าเข้าสิงร่างแล้ว ข้าจะตามหาตัวเจ้าไม่เจออย่างนั้นหรือ?”หญิงสาวที่รูปโฉมราวกับนางฟ้า เย็นชาขึ้นภายในพริบตา“ผู้บำเพ็ญระดับทารกวิญญาณ ณ ที่นี้ จงรีบมาหาข้า!”หญิงสาวเอ่ยปากกล่าวอย่างเย็นยะเยือก เสียงปานกระดิ่งฮ่าวเทียน สั่นสะเทือนไปทั่วสารทิศ!นี่คือพลังจิตส่งเสียงอย่างหนึ่ง ผู้ที่ไม่ใช่ผู้บำเพ็ญระดับทารกวิญญาณจะไม่ได้ยินผลสุดท้าย หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง บริเวณรอบ ๆ ก็เงียบสงัด“หือ? ผู้บำเพ็ญเต๋าของที่แห่งนี้ ระดับต่ำถึงเพียงนี้เชียวหรือ? ไม่มีแม้กระทั่งผู้บำเพ็ญระดับทารกวิญญาณเชียวหรือ?” หญิงสาวขมวดคิ้วเล็กน้อยด้วยสีหน้าเย็นชา เอ่ยปากกล่าวต่อไป “ผู้บำเพ็ญระดับควบแก่นแท้ ณ ที่นี้ จงรีบมาหาข้า!”ว่างเปล่า เงียบสงัดหญิ

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 34

    “คิดไม่ถึงเลย ๆ ข้าซ่งชิงอวิ๋นบำเพ็ญมาตลอดทั้งชีวิต จะได้รับความเป็นอมตะ ในช่วงบั้นปลายชีวิตเช่นนี้” ในใจของซ่งชิงอวิ๋นปลื้มปีติ กลับไปที่สำนักชิงอวิ๋นอย่างรวดเร็ว พร้อมทั้งประกาศปิดสำนัก ปิดสำนักทันที!ในเวลาเดียวกันสตรีศักดิ์สิทธิ์เหยาฉือที่ลงมายังโลกมนุษย์ ได้เดินทางเข้าสู่เมืองเจียงจงแล้ว ทำให้เกิดความฮือฮาขึ้นไม่น้อยพวกอันธพาลสองสามคนกำลังวิพากษ์วิจารณ์นาง“ไอ้เหี้ย! สวยฉิบหายเลยเว้ย! นี่มันนักคอสเพลย์เทพเซียนอะไรกันวะ?”“ไอ้สัตว์! ทั้งรูปร่าง นม เอว ขา ผิวพรรณ พี่ ๆ ว่าเป็นยังไง?”เด็กหนุ่มทั้งหลายคนสบตากันแวบหนึ่ง ก็เข้าใจกันความหมายของกันและกันทันที ขวางสตรีศักดิ์สิทธิ์เหยาฉือเอาไว้“คนสวย ดื่มด้วยกันสักหน่อยไหมจ๊ะ?”ทันทีที่เด็กหนุ่มเอ่ยปากพูด สตรีศักดิ์สิทธิ์เหยาฉือยกมือโบก โครม ๆ ๆ เด็กหนุ่มทั้งหลายลอยกระเด็นออกไปทันที ตกลงบนพื้น อาเจียนออกมาเป็นเลือด หมดสติ“ไอ้ลามก! ตายซะ!”สตรีศักดิ์สิทธิ์เหยาฉือกล่าวเสียงเย็นชา สาวเท้าเดินจากไปจากนั้น ดวงตาของนางเบิกกว้าง สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของมังกรลามก ภายในชั่วพริบตา ทันทีร่างกะพริบ ก็หายตัวไปจากถนนในเวลาเดียวกัน ฉู่เฉ

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 35

    “หมอเทวดาฉู่?” ไป๋หลิงเผยอปากเล็กน้อยอย่างประหลาดใจ รีบโทรศัพท์หากู้รั่วเสวี่ย “คุณหนู ฉันเจอกับหมอเทวดาฉู่ฉู่เฉินที่กรมพาณิชย์และอุตสาหกรรมด้วยค่ะ ดูท่าทาง เหมือนว่าเขาจะจดทะเบียนบริษัท”“จดทะเบียนบริษัท?”ปลายสายทางด้านนั้น สวมชุดนอนบางเบานอนอยู่บนเตียง หลังจากที่กู้รั่วเสวี่ยที่กำลังนอนเผยขาขาวดุจหิมะที่เรียวยาวได้ยิน ก็ลุกขึ้นนั่งทันที กล่าวถาม “เธอแน่ใจไหม?”“แน่ใจค่ะ เมื่อครู่นี้ฉันแอบมองแวบหนึ่ง ชื่อว่าซินฉู่ฟาร์มาซูติคอลค่ะ” เลขาสาวตอบเมื่อกู้รั่วเสวี่ยได้ยินดังนั้น ก็กล่าวอย่างตื่นเต้น “ฉันรู้แล้ว ฉันจะรีบไปเดี๋ยวนี้”“ซินฉู่ฟาร์มาซูติคอลใช่ไหม?”“เธอรีบเตรียมตัวเดี๋ยวนี้เลย ขอเพียงแค่บริษัทจดทะเบียนสำเร็จ ใช้ชื่อของฉัน ลงทุนในหุ้นห้าร้อยล้าน! ไม่ ห้าพันล้าน!”“ฉันอยากจะช่วยฉู่เฉินทำให้ซินฉู่ฟาร์มาซูติคอลกลายเป็นบริษัททางการแพทย์ที่ใหญ่ที่สุดในเจียงจง!”“เข้าใจแล้วค่ะคุณหนู” เลขาสาวพยักหน้าแล้วกดวางสายกู้รั่วเสวี่ยเองก็ลุกขึ้นอย่างรีบร้อน ทันทีที่เปิดตู้เสื้อผ้า ก็เห็นเสื้อผ้าที่เรียงรายละลานตา จับคางขาวมน ครุ่นคิดว่าจะใส่ชุดไหนดี‘ชุดนี้ไม่เลว สะอาดบริสุทธิ์ ฉู่เฉ

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 36

    อินซู่ซู่ตกตะลึงไปทันที กัดริมฝีปากแดง พยักหน้ากล่าวเสียงอ่อย “ได้...”“เรียกนายท่านให้ฟังหน่อยสิ” ฉู่เฉินกล่าวพร้อมรอยยิ้มอินซู่ซู่ลังเลเล็กน้อย กัดริมฝีปาก แก้มแดงก่ำ กล่าว “นายท่าน”“อืม ไปกันเถอะ ไปที่โรงแรม” ฉู่เฉินกล่าวเสียงเรียบเฉยอินซู่ซู่ตกตะลึง สีหน้าตื่นเต้นอะไรนะ?โรงแรม...เขาคิดจะทำอะไร?ภายใต้ความลังเลเล็กน้อย อินซู่ซู่สีหน้าทั้งเขินอายทั้งโกรธ แต่ก็ไม่มีทางเลือกอื่น ทำได้แค่เพียงกัดฟัน จำต้องเดินตามฉู่เฉินออกไปด้วยใบหน้าแดงก่ำในไม่ช้า ทั้งสองคนก็มาถึงโรงแรมแห่งหนึ่งที่อยู่บริเวณนั้น เปิดห้องเช็กอิน ทุกอย่างเสร็จอย่างรวดเร็วเข้าไปในโรงแรมแล้ว อินซู่ซู่สีหน้าแดงก่ำ เหมือนกับแอปเปิลที่สุกจัด ไม่กล้าขยับเขยื้อนเลยสักนิด“มัวยืนอยู่ทำไม? ถอดเสื้อผ้าแล้วขึ้นไปนอนบนเตียง ฉันขอเข้าห้องน้ำก่อน” ฉู่เฉินกล่าว หันหลังแล้วเดินเข้าห้องน้ำอินซู่ซู่ตกตะลึง ร่างกายสั่นระริก ร่างกายเกร็งไปหมดถอดแล้วขึ้นไปนอนบนเตียงงั้นเหรอ?เป็นอย่างที่คิดเอาไว้เขาอยากจะทำเรื่องแบบนั้นกับเธออินซู่ซู่คิดหนักเป็นอย่างมาก เนื่องจากเธอโตมาจนป่านนี้ ยังไม่เคยมาเปิดห้องกับผู้ชายคนอื่นม

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 37

    กู้รั่วเสวี่ยวิ่งเหยาะ ๆ เข้ามาหา ถอดแว่นกันแดด โอบแขนของฉู่เฉิน นำหน้าอกที่อวบอิ่มเบียดเข้ากับแขนของเขา กล่าวพร้อมรอยยิ้มหวาน “คิดถึงคุณ ไม่ได้เหรอคะ?”ฉู่เฉินเขินอายเล็กน้อย กล่าวพร้อมรอยยิ้ม “พอแล้วครับ มาหาผมมีธุระอะไรครับ?”“ได้ข่าวว่าคุณเปิดบริษัทเหรอคะ?” กู้รั่วเสวี่ยเข้าเรื่องทันทีฉู่เฉินกล่าว “ข่าวสารของคุณไวจังเลยนะครับ”“ฉันลงทุนหุ้นให้คุณเป็นยังไงคะ? สักห้าร้อยล้าน” กู้รั่วเสวี่ยถาม“ห้าร้อยล้าน?” ฉู่เฉินประหลาดใจเล็กน้อย ย้อนถาม “เพราะอะไร?”“ถ้าจะถามว่าเพราะอะไร นั่นก็เป็นเพราะฉันเชื่อคุณยังไงล่ะคะ บริษัททางการแพทย์ที่หมอเทวดาฉู่เปิด จะต้องมีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วทั้งวงการการแพทย์เมืองเจียงจงแน่นอน กลายเป็นยักษ์ใหญ่ ลงทุนหุ้นตอนนี้ ต่อไปจะต้องได้กำไรงามแน่” กู้รั่วเสวี่ยกล่าวพร้อมกับยิ้มหวานฉู่เฉินยิ้ม ถาม “คุณไม่กังวลว่าจะขาดทุนเลยเหรอ?”กู้รั่วเสวี่ยส่ายหน้า “ขาดทุนก็ขาดทุนไปสิคะ ฉันไม่ได้ขัดสนเรื่องเงินสักหน่อย”เมื่อฉู่เฉินได้ยินดังนั้น ก็รู้สึกจนปัญญานี่ก็คือคุณหนูของตระกูลกู้สินะ ห้าร้อยล้าน จะขาดทุนก็ช่าง“ตามใจคุณเลยครับ” ฉู่เฉินกล่าวมีคนลงทุนถือเป

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 38

    เมื่อฉู่เฉินได้ยินดังนั้น เลิกคิ้ว กล่าวเสียงเย็นชา “ขออภัยครับ ผมพอจะมีความรู้อยู่บ้างนิดหน่อยจริง ๆ”เมื่อได้ยินดังนั้น สีหน้าของชายชราก็เคร่งขรึมทันที ขมวดคิ้วขาว พ่นลมหายใจอย่างเหยียดหยาม ไม่พอใจเป็นอย่างมากข้างกายของเขามีชายวัยกลางคน ที่ท่าทางหมกมุ่นมากเกินไปตาเขียวปัด กล่าวอย่างเยาะเย้ยทันที“คุณหนูใหญ่กู้ ทำไม ตระกูลกู้ของพวกคุณไม่มีคนแล้วหรือว่ายังไงกัน? ถึงได้ไปลากไอ้เด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมข้างถนนมาตรวจประเมินได้?”“ผมว่า คุณพากลับไปเถอะ เพื่อที่จะได้ไม่ต้องขายหน้า”“ถ้าหากไม่ไหวจริง ๆ ทางผมมีปรมาจารย์ตรวจประเมินหยกและของโบราณอยู่หลายท่าน คุณเลือกเอาสักคนตามสบาย”กู้รั่วเสวี่ยสีหน้าเคร่งขรึม กล่าวด้วยสีหน้าเย็นชาและไม่พอใจ “หวังคุน! ที่นี่คือเจียงจง ไม่ใช่เจียงเป่ย ตระกูลกู้จะหาใครมาตรวจประเมิน ไม่ใช่ธุระกงการอะไรของคุณที่ต้องมายุ่ง!”หวังคุนแค่นหัวเราะ กล่าวอย่างเหยียดหยาม “คุณหนูใหญ่กู้ คุณพูดแบบนี้ไม่ถูกต้องนะ คนที่มาในวันนี้ ล้วนเป็นบุคคลที่เป็นที่รู้จักของเจียงจง เจียงเป่ย เจียงเฉิงทั้งสามเมืองเชียวนะครับ”“แม้แต่ปรมาจารย์ตรวจประเมินหยกและของโบราณที่พามาด้วย ล้ว

Latest chapter

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 932

    ราวกับลีน่าได้ตื่นขึ้นมาจากความฝัน เก็บมือที่อยู่ระหว่างขาทั้งสองข้างกลับมาแล้วยืนตัวตรงทันที จากนั้นสางผมที่ยุ่งเหยิงเล็กน้อยเมื่อประตูห้องเปิดออก ต้าหลิงจื่อที่เสื้อผ้ายับยู่ยี่ก็โผล่หน้าออกมาชนเข้ากับลีน่าที่อยู่หน้าประตูเข้าอย่างจัง“ว้าย!”ต้าหลิงจื่อตกใจเป็นอย่างมากจึงรีบติดกระดุมเสื้อให้เรียบร้อย ใบหน้าแดงก่ำ ก้มหน้าและกล่าว “คุณ…คุณนายลีน่า คุณ…คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงคะ”ลีน่ายิ้มอย่างมีเสน่ห์ “ฉันรอพวกคุณเกือบจะสองชั่วโมงแล้วล่ะ”กล่าวเสร็จไม่รอต้าหลิงจื่อตอบสนองใด ๆ ลีน่าก็ผลักประตูเข้าไปข้างในฉู่เฉินได้ยินเสียงฝีเท้าข้างหลังก็เก็บกางเกงบ็อกเซอร์ขึ้นมาโดยไม่ลนลาน แล้วหันหลังใส่มันช้า ๆ จากนั้นหยิบบุหรี่หนึ่งในขึ้นมาจุดและกล่าวพร้อมชำเลืองมองลีน่า “มีธุระเหรอ?”ลีน่ามองสำรวจกล้ามเนื้อทั้งร่างกายของฉู่เฉินด้วยใบหน้าแดงก่ำและยิ้มน้อยกล่าว “คุณฉู่ สามีฉันคิดว่าการร่วมธุรกิจระหว่างพวกเรายังสามารถเจรจากันอีกได้ค่ะ”“เงื่อนไขสามารถปรับเปลี่ยนได้ อีกทั้งสภาพแวดล้อมในห้องทำงานก็เคร่งเครียดเกินไป เขาจึงจองห้องอาหารส่วนตัวที่ภัตตาคารไห่เฟิงไว้แล้ว หวังว่าคุณฉู่จะให้เกียรติมาร่

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 931

    เมื่อเห็นว่ารอบนี้ลีน่าเอาจริง แรนด์จึงเริ่มร้อนใจและคว้าข้อมือของลีน่าไว้พร้อมเอ่ยขึ้นว่า “ลีน่า ความรู้สึกที่ยาวนานขนาดนั้นของพวกเรา…”ความรู้สึก?ลีน่าอยากจะขำให้ท้องแข็งตายเมื่อได้ยินคำนี้ ตอบพร้อมกลอกตาใส่แรนด์ด้วยสีหน้ารังเกียจ “คุณป่วยหนักอยู่นะ ถ้าไม่ใช่เพราะฉันสนใจในทรัพย์สมบัติของคุณ คุณคิดว่าฉันจะมาคบคุณเหรอ?”“คุณทั้งแก่และขี้เหร่ หลงใหลระยะสั้นๆ ทำมาพูดเรื่องความรู้สึกรักชอบ ช่างน่าเสียความรู้สึกจริง ๆ โอเคไหม?”ไม่เสแสร้งแล้ว เปิดใจทั้งหมดใบหน้าชราของแรนด์อมทุกข์จนราวกับจะมีน้ำตาหยดลงมา แต่ก็ไม่มีปัญญา ใครให้ผู้หญิงคนนี้ชำนาญในด้านนั้นกันล่ะหลังจากหายใจเข้าลึก ๆ แล้วแรนด์ก็ตระหนักถึงความร้ายแรงของปัญหาจึงกัดฟันพูดขึ้นว่า “คุณ…คุณโทรไปเรียกเขามาสิ ผมเป็นเจ้าภาพเอง ให้ไปกินข้าวและพูดคุยกันที่ภัตตาคารไห่เฟิง”แรนด์ไม่อาจยอมได้ แต่ก็พ่ายแพ้ในการพูดคุยแล้ว สิ่งที่เขาสูญเสียนั้นมากเกินไปแล้วจริง ๆไม่เพียงถูกคนจากฝ่ายทหารตามไล่ฆ่า แถมผู้หญิงข้างกายเขาก็จะจากเขาไปไกลอีกถ้าเป็นแค่ผู้หญิงทั่วไปก็ช่างเถอะปัญหาคือขาทั้งสองข้างของลีน่าแรงดีมาก แล้วยังหนีบเก่งอีกสิ่งที

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 930

    วินาทีต่อมา เธอเหมือนนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ รีบแหวกชุดทำงานออก แล้วแกะกระดุมตรงหน้าอกออกสองเม็ด ก่อนจะก้มหน้ามองหน้าอกทั้งสองข้างจากนั้นก็เห็นว่ารอยแผลตกสะเก็ดหลุดออกหมดแล้ว ผิวที่เกิดใหม่เรียบเนียนราวกับของใหม่ทำให้ต้าหลิงจื่อตะลึงงัน ฉู่เฉินมองลูกแพร์ขนาดใหญ่สองลูกที่ส่องประกายแวววาวก็ตกตะลึงไปเช่นกัน“ว้าย” ผ่านไปพักใหญ่ ต้าหลิงจื่อถึงค่อยสังเกตเห็นว่าตัวเองกำลังนั่งอยู่บนตักของฉู่เฉิน แถมยังปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกอย่างกึ่งโป๊กึ่งมิดชิด เธอรู้สึกเขินอายมากทันที ก่อนจะรีบยืนตัวตรง เอามือดึงกางเกงที่แทบจะถกมาถึงต้นขา“คะ...คุณชายฉู่ ขะ...ขอโทษด้วยค่ะ เมื่อกี้ฉัน...”ยังไม่ทันที่ต้าหลิงจื่อจะพูดจบ ปากขนาดใหญ่ก็ปิดริมฝีปากแดงของเธอกลิ่นอายที่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังของชายชาตรีถาโถมใส่หน้า ต้าหลิงจื่อสิ้นฤทธิ์ในพริบตา เธอไม่ได้สัมผัสความรู้สึกแบบนี้มานานมากแล้ว โดยเฉพาะเมื่อโดนแขนที่ทรงพลังโอวเอวไว้ ราวกับเขื่อนที่พังทลาย ไม่อาจควบคุมได้เลย“แควก!” ฉู่เฉินฉีกถุงน่องของต้าหลิงจื่อออกทันที ก่อนจะพลิกมือกดต้าหลิงจื่อลงบนโต๊ะทำงาน“คุณชายฉู่ บะ...เบาหน่อยค่ะ ฉันไม่ได้ทำแบบนี้

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 929

    แม้แต่ต้าหลิงจื่อที่ยืนอยู่ทางด้านข้างก็ยังตกตะลึงกับสิ่งที่ฉู่เฉินทำตอนที่หลิ่วหรูเยียนกับหลิ่วชิงเหอแม่ลูกเจรจาความร่วมมือกับคนอื่น เธอก็อยู่ด้วย แต่ว่าสามปีมานี้ เธอยังไม่เคยเห็นการเจรจาความร่วมมือแบบนี้มาก่อนเลยมิน่าล่ะหลิ่วหรูเยียนถึงบอกให้ฉู่เฉินมาเจรจา บารมีบดขยี้ฝ่ายตรงข้ามอย่างแน่นอน ชั่วขณะหนึ่ง ภาพลักษณ์ของฉู่เฉินในใจของต้าหลิงจื่อคล้ายกับยิ่งใหญ่ขึ้นไม่น้อย“ฮึ คุณฉู่ นี่อาจเป็นโอกาสสุดท้ายของคุณก็ได้ ในเมื่อคุณไม่เห็นค่า งั้นพวกเราก็ขอตัวแล้ว” แรนด์กระแทกถ้วยกาแฟในมือลงบนโต๊ะอย่างหนักหน่วงดังปัง จากนั้นก็ลุกขึ้นมาด้วยความฉุนเฉียว ก่อนจะดึงลีน่าขึ้นมาแล้วหันกายเดินจากไป “เอ๊ะ...”เมื่อเห็นสามีภรรยาแรนด์เดินจากไปแล้วจริงๆ ต้าหลิงจื่อกำลังคิดจะเรียกพวกเขาให้หยุด แต่โดนฉู่เฉินยื่นมือมาขวางไว้“คุณฉู่...”“ให้พวกเขาไสหัวไป”เสียงของฉู่เฉินไม่ดังไม่เบา แต่สามีภรรยาแรนด์กลับได้ยินชัดเจน “คุณ...”แรนด์หันหน้ามาถลึงตาใส่ฉู่เฉินด้วยความแค้นใจ คำว่าไสหัวไปครั้งแล้วครั้งเล่าไม่ให้แม้กระทั่งทางลงกับเขาเลยจริง ๆในสถานการณ์แบบนี้ เขาไม่อยากไปก็ไม่ได้แล้วดูท่าข้อมู

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 928

    หน้าอกใหญ่สองลูกนั้นราวกับอาวุธสังหารที่สั่นไหวเล็กน้อยไปตามลมหายใจ เหมือนจะดันเสื้อเชิ้ตสีเบจบนตัวเธอให้ปริได้ทุกเมื่อ ส่วนเรียวขาใหญ่ยาวงดงามที่แข็งแรงและไม่เสียทรงสองข้างเปล่งประกายสีทองแดงแวววาวจากการอาบแดดบนชายหาดแม้ว่าผิวจะไม่ขาวเนียน ทว่าตั้งแต่หัวจรดเท้าให้ความรู้สึกงดงามสุขภาพดีโดยเฉพาะอย่างยิ่งริมฝีปากที่เต็มไปด้วยความเย้ายวนนั้น แค่มองก็ทำให้คนเกิดความคิดหุนหันอยากจะถูกเธออมไว้ในปากนัยน์ตาโตสีฟ้า ประกอบกับขนตาเรียวยาว แค่กะพริบตาเหลือบมองกลับมาก็เปี่ยมไปด้วยความเสน่หานี่แค่เห็นก็รู้ว่าเป็นผลผลิตจากอำนาจของเงินตราเมื่อเห็นฉู่เฉิน สามีภรรยาคู่นี้ก็อึ้งไปก่อน จากนั้นเป็นสาวสวยชาวตะวันตกคนนั้นที่ยิ้มให้ฉู่เฉินก่อนแล้วพูดว่า “คุณน่าจะเป็นคุณฉู่เฉินสินะ?” สาวสวยชาวตะวันตกพูดพลางส่ายเรียวขางามแข็งแรงอยู่บนรองเท้าสายรัดส้นเข็ม เดินเข้ามาหาฉู่เฉิน ก่อนจะยื่นมือไปจับมือกับฉู่เฉิน “ผมคือฉู่เฉิน ไม่ทราบว่าพวกคุณคือ?”ฉู่เฉินจับมือเรียวงามนุ่มนิ่มราวกับไร้กระดูกของสาวสวยชาวตะวันตกอย่างเป็นมิตรมาก สายตากวาดมองหน้าอกของเธอแวบหนึ่ง ร่องอกนั้นสามารถซุกคนทั้งเป็นเข้าไปได้เลย

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 927

    บ้าเอ๊ย!แม้แต่ลมหายใจของฉู่เฉินก็ถี่กระชั้นขึ้นเล็กน้อย นี่ถ้าเกิดเป็นการต่อสู้จริงละก็ ตอนนี้เขาคงสิ้นชีพไปแล้วจนกระทั่งตอนนี้เอง ในที่สุดฉู่เฉินก็รู้แน่ชัดถึงช่องว่างของระดับพลังสร้างรากฐานแล้วยกตัวอย่างเช่น เมื่อคืนนี้เผชิญหน้ากับเย่หัวที่เหนือกว่าเขาหนึ่งขั้น แม้ว่าฉู่เฉินจะตกเป็นฝ่ายรับ แต่ก็มีพลังต่อสู้อยู่แต่เมื่อเผชิญหน้ากับผู้แข็งแกร่งที่เหนือกว่าเขาหลายขั้นอย่างเจ้าทึ่ม เขาไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะลงมือ“ตอนนี้นายเทียบเท่าระดับสร้างรากฐานประมาณขั้นไหนแล้ว?”ฉู่เฉินปัดฝุ่นบนตัวพลางขมวดคิ้วเอ่ยถาม“ขั้นเก้า”เจ้าทึ่มเอ่ยด้วยเสียงแหบพร่าอะไรนะ?ฉู่เฉินกลืนน้ำลายหนัก ๆ ความเร็วในการพัฒนานี้ทำให้ฉู่เฉินตกตะลึงนิดหน่อยจริง ๆ “งั้นผู้ชายผู้หญิงที่ลงมาจากรถเมื่อคืน นายเองก็เห็นแล้ว คิดว่าเอาชนะได้หรือเปล่า?” ฉู่เฉินเลิกคิ้วเอ่ยกับเจ้าทึ่ม“ได้ ผมรู้สึกได้ว่าพวกเขาอ่อนแอมาก” เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ รัศมีแสงสีฟ้าภายในดวงตาของเจ้าทึ่มพลันส่องประกายหลายครั้ง ยังจงใจเอาลิ้นสีแดงคาวเลียริมฝีปากแห้งผาก“นายแค่กินคนก็สามารถเลื่อนระดับพลังได้แล้วเหรอ?”ฉู่เฉินเอามือไพล่หลังเดิ

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 926

    แม้ว่าตอนนี้จะถูกแบนจากฝ่ายต่าง ๆ แต่คิดว่าคงไม่ได้แบนนานมากนัก“โอเคค่ะ ฉันเข้าใจแล้ว งั้นฉันจะโทรหาคุณฉู่เดี๋ยวนี้เลย นัดเวลาเจอกัน?”ต้าหลิงจื่อเอ่ยด้วยน้ำเสียงเหมือนสอบถาม “อืม จัดการตามที่ฉันบอกละกัน...อ่า...”หลิ่วหรูเยียนอ้าปากหาวอีกครั้ง ก่อนจะลากร่างกายที่เหนื่อยล้าให้ลุกขึ้นมาพูดว่า “ไม่มีเรื่องอะไรแล้ว ฉัน...หาว...ฉันกลับไปนอนก่อนนะ มีเรื่องอะไรก็โทรหาฉันได้ตลอดเวลา” หลิ่วหรูเยียนกล่าวจบก็คว้ากระเป๋าสะพายขึ้นมา ก่อนจะเดินออกจากห้องทำงานไปพร้อมกับต้าหลิงจื่อ เมื่อมาถึงถนน หลิ่วหรูเยียนยื่นมือออกไปเรียกรถแท็กซี่คันหนึ่ง ก่อนจะมุ่งหน้าไปยังเฉียนหลงวิลล่าหลังจากส่งหลิ่วหรูเยียนแล้ว ต้าหลิงจื่อถึงค่อยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาฉู่เฉินเวลานี้ ฉู่เฉินเพิ่งกินข้าวเช้าเสร็จ แตกต่างจากพวกสาว ๆ อย่างหลิ่วหรูเยียนที่ผ่านศึกใหญ่มาทั้งคืน แต่ตอนนี้ฉู่เฉินกลับสดใสร่าเริง กระปรี้กระเปร่าเป็นร้อยเท่าจำเป็นต้องพูดว่ามรดกของมังกรเฒ่ามหัศจรรย์มากจริง ๆ การบำเพ็ญคู่ไม่เพียงสามารถเพิ่มพละกำลังให้แข็งแกร่งขึ้น ยิ่งทำให้กำลังวังชาของเขาเหนือกว่าคนทั่วไปมากนัก ต่อให้ทำศึกใหญ่ติดต่อกัน

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 925

    คืนนั้น ฉู่เฉินปลดปล่อยเพลิงมังกรหยางที่ยากจะควบคุมลงบนตัวหลิ่วหรูเยียนและสองพี่ต้องตระกูลต้วนเมื่อฉู่เฉินทะลวงสู่ระดับสร้างรากฐานชั้นห้า พลังรบก็เพิ่มขึ้นหนึ่งขั้นอย่างเห็นได้ชัด แม้แต่ต้วนหลิงเวยที่มีความอดทนมากที่สุดก็อ้อนวอนติดต่อกัน ยอมแพ้หลายต่อหลายครั้งเช้าวันถัดมา หลิ่วหรูเยียนลากร่างกายที่เหนื่อยล้ารีบไปทำงานที่บริษัท ถึงขนาดที่ไม่สนใจจะกินอาหารเช้าเลยด้วยซ้ำเธอกลัวจริง ๆ ทำไมตอนนี้ฉู่เฉินดูเหมือนป้อนอย่างไรก็ไม่เต็มอิ่มเลยละเธอกลัวจริง ๆ ว่าตัวเองจะเหนื่อยตายคาเตียงของฉู่เฉิน รุ่งเช้า ต้าหลิงจื่อเพิ่งมาถึงบริษัท เดินเข้ามาในห้องทำงานของหลิ่วหรูเยียนด้วยใบหน้าดีอกดีใจ เมื่อเห็นสีหน้าเหนื่อยล้าของหลิ่วหรูเยียน แถมยังมีรอยใต้ตาคล้ำวงใหญ่สองข้างบนใบหน้าเลยเอ่ยด้วยความเป็นห่วงว่า “ผู้จัดการใหญ่หลิ่ว คุณไม่เป็นไรใช่ไหมคะ เมื่อคืนนอนหลับไม่สนิทเหรอคะ? “ฮึ!” หลิ่วหรูเยียนได้ยินคำพูดนี้ก็รู้สึกฉุนเฉียว เธอนอนหลับไม่สนิทที่ไหนกันล่ะ ไม่ได้นอนหลับสนิททั้งคืนชัด ๆ “ช่างเถอะ มีเรื่องอะไรก็รีบพูดมา ฉันเหนื่อยแล้ว อยากนอนสักหน่อย” หลิ่วหรูเยียนพูดพลางหาวยาว ๆ ทั้ง

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 924

    ถึงอย่างไรเธอก็อยู่ในเก้าสวรรค์สิบพิภพมาหลายร้อยปีแล้ว หากไม่มีพลังบำเพ็ญเพียร เธอจะกลายเป็นหญิงชราโดยสิ้นเชิงในคราวเดียว แค่คิดว่าตัวเองอาจจะมีริ้วรอยเหี่ยวย่น ชราภาพ อวี้ลู่ก็เกิดความรู้สึกหวาดกลัวจากก้นบึ้งของจิตใจฉู่เฉินเห็นอวี้ลู่มีท่าทางเด็ดเดี่ยวแน่วแน่อย่างยิ่งก็ได้แต่สูดลมหายใจลึกเฮือกหนึ่งแล้วกล่าวว่า “ก็ได้ นี่ยังมียาโลหิตวิญญาณอยู่นิดหน่อย ถ้าเกิดควบคุมตัวเองไม่ได้ พี่ก็กินเข้าไปสองเม็ด” ฉู่เฉินพูดพลางล้วงยาโลหิตวิญญาณขวดหนึ่งออกมาจากในอกแล้ววางไว้ในฝ่ามือของอวี้ลู่ แต่ทันทีที่สัมผัสโดนมือเล็ก ๆ ของอวี้ลู่ อุณหภูมิร่างกายที่ร้อนผ่าวส่งผ่านเข้ามา แม้แต่ฉู่เฉินก็ต้องชื่นชมความอดทนของอวี้ลู่อดกลั้นไว้จนเป็นแบบนี้เลยเหรอ?ผู้หญิงเนี่ยนะ ทำไมต้องทรมานตัวเองด้วยก่อนจะออกมา ฉู่เฉินชะงักฝีเท้าแล้วหันหน้ามาพูดว่า “ถ้าเกิดมีอะไรอยากให้ช่วยก็เรียกผมได้ตลอดเวลานะ” “ไม่จำเป็น!”อวี้ลู่ตะโกนเสียงดังพลางหอบหายใจแรง ฉู่เฉินส่ายหน้าอย่างจนปัญญา แล้วเดินออกไปนอกถ้ำอินซู่ซู่ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วรีบไล่ตามออกมา พูดกับฉู่เฉินว่า “นายท่าน นี่ผู้อาวุโสเป็นอะไรไปเหรอคะ?”ไม่แ

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status