Share
บทที่ 272
Related chapter
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 273
เมื่อคำพูดนี้ออกมา แฟนคลับมากมายของหลินรั่วเวยที่อยู่ในที่นี้ก็สงบใจไม่ได้ทันที ฉู่เฉินกล้าแช่งนางฟ้าของพวกเขาเหรอ?“แกสิเป็นมะเร็ง พวกแกเป็นมะเร็งเต้านมกันทั้งครอบครัว!”“แกพูดเหลวไหล! รั่วเวยหน้าแดงเปล่งปลั่งขนาดนี้จะเป็นมะเร็งได้ยังไง!” “ไอ้คนโกหก! แกก็เป็นแค่คนโกหก!”แต่หลินรั่วเวยกลับตะลึงงัน เงยหน้ามองไปทางฉู่เฉินอย่างไม่อยากจะเชื่อเธอเพิ่งตรวจพบโรคมะเร็งเต้านมเมื่อสามเดือนก่อนจริง ๆ ตามที่หมอพูดมา ถ้าเกิดทำการผ่าตัดเอาออก บางทีอาจจะรักษาชีวิตไว้ได้ แต่ปัญหาคือเธออายุยังน้อย แถมยังเป็นบุคคลสาธารณะ ทำการผ่าตัดแบบนี้ก็เท่ากับทำลายอาชีพการงานของเธอหลายเดือนมานี้ เธอแทบจะตะลอนไปตามโรงพยาบาลใหญ่ต่าง ๆ ทั่วประเทศ แต่ผลที่ออกมาคือต้องทำการผ่าตัดเอาออกทั้งนั้นเลยเธอเองก็ตั้งใจว่าจะลองดูสักตั้งถึงได้สมัครมาเป็นอาสาสมัคร คิดไม่ถึงว่าฉู่เฉินวินิจฉัยโรคของเธอได้โดยที่ไม่ได้จับชีพจรด้วยซ้ำ “หมอเทวดาฉู่ ถ้าอย่างนั้นโรคของฉันยังรักษาได้ไหมคะ? ฉันหมายถึงว่าฉันทำการผ่าตัดไม่ได้จริง ๆ”ฉู่เฉินมองหลินรั่วเวยที่มีแววตาเต็มไปด้วยความคาดหวังแวบหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยด้วยรอยยิ้มเฉยชาว่า “แ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 274
อย่าว่าแต่หลินรั่วเวยรับไม่ได้เลย แม้แต่แฟนคลับที่อยู่รอบ ๆ หลินรั่วเวยต่างก็ด่าทอฉู่เฉินอย่างรุนแรง “คนแซ่ฉู่ นายแม่งอย่าหาข้ออ้างเลย เห็นคุณหลินหน้าตาสวยเลยอยากฉวยโอกาสเอาเปรียบเธอชัด ๆ!” “ฉันก็เรียนจบจากมหาวิทยาลัยแพทย์หลงจิง ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยว่ายังมีวิธีการรักษาแบบนี้ด้วย ฉันว่านายมันก็แค่คนลามกเท่านั้น!”“คุณหลิน คุณอย่าไปเชื่อเขาเด็ดขาด เขาก็แค่คนหลอกลวง!”ข่งลิ่งเจี๋ยที่อยู่ทางด้านข้างเอ่ยพลางยิ้มหยันว่า “ฉู่เฉิน ฉันว่านายแม่งต้องการผู้หญิงจนฟั่นเฟือนไปแล้วสินะ? ถ้าเกิดลูบคลำหน้าอกก็รักษาโรคมะเร็งเต้านมได้ งั้นยังต้องการโรงพยาบาลอีกทำไม!” “ใครแม่งนวดไม่เป็น?” แม้แต่กู้รั่วเสวี่ยก็มองฉู่เฉินด้วยสีหน้าประหลาดใจ แต่ถ้าบอกว่าฉู่เฉินพูดแบบนี้เพื่อเอาเปรียบ ตีให้ตายเธอก็ไม่มีทางเชื่อเด็ดขาดฉู่เฉินเป็นนักวิจัยพัฒนายาบำรุงปราณ อาศัยแค่สถานะนี้ ขอเพียงฉู่เฉินต้องการ เขากวักมือก็มีผู้หญิงมากมายจนดันออกไปไม่ไหวแต่ว่านวดหน้าอกก็สามารถรักษาโรคมะเร็งเต้านมให้หายได้จริงเหรอ? ฮว่าจิ่วหยางที่อยู่ทางด้านข้างก็มีขีดดำขึ้นเต็มศีรษะเขาทำงานด้านการแพทย์มานานกว่าห้าสิบปี นี่เป็น
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 275
หลินรั่วเวยได้ยินคำพูดนี้ก็ตกใจจนสะดุ้ง! “งะ...งั้นผู้อาวุโสมีวิธีไหมคะ?” ฮว่าจิ่วหยางส่ายหน้าด้วยความจนปัญญาแล้วพูดว่า “คุณหลิน บางทีคนที่สามารถช่วยชีวิตคุณได้ในตอนนี้ มีเพียง...มีเพียงคุณฉู่คนเดียวเท่านั้น”เมื่อคำพูดนี้ออกมา สายตาเกือบทั้งหมดในงานต่างจับจ้องไปบนตัวของฉู่เฉิน หลินรั่วเวยชักแขนขาวเนียนดุจหิมะกลับมา เงยหน้าขึ้นอย่างยากลำบากแล้วมองไปทางฉู่เฉิน เธอยังคงลังเลอยู่ อย่างไรก็ตาม คำพูดของฮว่าจิ่วหยางกลับทำให้เธอไม่มีทางเลือกอื่นผ่านไปสักพัก หลินรั่วเวยถึงค่อยลุกขึ้นมาด้วยใบหน้าซีดเผือดแล้วพูดว่า “ก็ได้ค่ะ งะ...งั้นฉันจะเชื่อคุณสักครั้ง แต่ว่า...” เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ หลินรั่วเวยพลันเอ่ยด้วยสีหน้าเย็นชาว่า “ถ้าเกิดคุณกล้าหลอกฉัน ที่ปรึกษาทางกฎหมายของฉันไม่ได้ไร้ความสามารถหรอกนะ!” ในฐานะที่เป็นเน็ตไอดอลระดับท็อป หลินรั่วเวยย่อมมีทีมกฎหมายอยู่ข้างกาย แค่ฟ้องร้องก็สามารถทำให้ฉู่เฉินหมดตัวได้!“ถ้าเกิดรักษาไม่หาย ผมให้คุณจัดการลงโทษได้ตามใจชอบเลย”ฉู่เฉินเอ่ยด้วยรอยยิ้มมั่นใจล้อเล่นน่า แค่โรคมะเร็งเต้านมเล็กน้อยจะนับเป็นอะไรได้ ถึงแม้วิชาที่มังกรเฒ่าถ่ายทอดไม่อ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 276
ถึงแม้ตอนนี้ฉู่เฉินไม่มีความคิดอื่นจริง ๆ เขาแค่ต้องการรักษาหลินรั่วเวยให้หายดีเท่านั้น อย่างไรก็ตามในห้องโถงกว้างที่มีผู้คนมากมาย วิธีการรักษาเช่นนี้ไม่ค่อยเหมาะสมจริง ๆ เขาต้องคำนึงถึงชื่อเสียงและความรู้สึกของหลินรั่วเวยด้วยผู้อาวุโสฮว่าพยักหน้าเล็กน้อย เอามือชี้ไปยังประตูบานเล็กด้านหลังโซนพักผ่อนแล้วพลางพูดว่า “คุณฉู่ ทางนั้นมีห้องพักผ่อน ผมจะให้คนจัดห้องว่างให้คุณเดี๋ยวนี้ครับ”ฮว่าจิ่วหยางพูดจบก็รีบเดินเข้าไป เวลานี้ผู้คนที่มุงดูรอบ ๆ แทบอยากจะถลกหนังของฉู่เฉินทั้งเป็นแล้ว ถ้าอยู่ที่นี่พวกเขายังดูฉู่เฉินได้ ไม่ให้เขาฉวยโอกาสลวนลามหลินรั่วเวย แต่ถ้าไปที่ห้องกั้นเล็ก ๆ คนแซ่ฉู่คงไม่ได้ทำตามอำเภอใจหรอกเหรอ? ยิ่งไม่ต้องพูดถึงพวกเขาเลย ต่อให้เป็นพวกทายาทเศรษฐีที่มีสาวสวยรายล้อมก็ทนยั่วยวนอย่างรุนแรงขนาดนี้ไม่ไหวเช่นกันเมื่อเห็นผู้อาวุโสฮว่าไล่พวกคนในห้องพักผ่อนออกมาแล้วกวักมือเรียกฉู่เฉินกับหลินรั่วเวย แฟนคลับชายหนึ่งในนั้นก็ควบคุมอารมณ์ร้อนในใจไม่ไหวอีกต่อไป เขาก้าวออกมาขวางหน้าหลินรั่วเวยกับฉู่เฉินไว้แล้วพูดว่า “เพื่อนนักเรียนเสี่ยวหลิน คุณเชื่อเขาไม่ได้นะ!” “ชายโสด
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 277
หลินรั่วเวยส่ายหน้าพูดว่า “ไม่เจ็บค่ะ ไม่เจ็บเลยสักนิดเดียว...” เวลานี้เธอเหมือนกับเข้าสู่โลกใบใหม่ เบื้องหน้ามีเพียงแสดงแดดอบอุ่น ราวกับว่าตัวเธอได้อาบแสงตะวันจนหมดไม่ถึงห้านาที หลินรั่วเวยอิงแอบกายฉู่เฉินโดยไม่รู้ตัว รู้สึกได้จากทางด้านหลังถึงแผงอกอันแข็งแกร่งและจังหวะหัวใจที่เต้นอย่างรุนแรงของฉู่เฉิน หลินรั่วเวยก็เผลอหอบหายใจเบา ๆ ออกมาความรู้สึกที่ถูกพลังของเพศชายโอบล้อมปกป้องโดยสมบูรณ์เช่นนี้เป็นสิ่งที่เธอไม่เคยมีมาก่อนขณะที่ฉู่เฉินขยับมือ หลินรั่วเวยก็รู้สึกว่ามีเปลวไฟลุกโชนขึ้นมาในใจโดยไม่ได้ตั้งใจ “มาเถอะ คุณนอนลงก่อน” ฉู่เฉินค่อย ๆ ลุกขึ้นแล้วพูดพลางชี้ไปยังเตียงที่อยู่ข้าง ๆ เมื่อความรู้สึกอบอุ่นบนร่างหายไป หลินรั่วเวยเหมือนตกใจตื่นขึ้นมาจากฝัน เธอถึงค่อยพบว่าตัวเองกำลังมองหน้าฉู่เฉินอยู่หลินรั่วเวยอายจนเอามือสองข้างปิดดวงหน้าเล็ก ๆ ทันที เธอโอ้เอ้อยู่พักใหญ่ถึงค่อยเอนตัวนอนลงบนเตียง เชี่ยเอ๊ย! ท้องน้อยเกลี้ยงเกลาดั่งหยก และกล้ามหน้าท้องที่ชัดเจนนี้ เรือนร่างนี้เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบจริง ๆเมื่อกวาดตามองขอบลูกไม้สีดำที่โผล่ออกมาบนเอวของหลินรั่วเวย ฉู่เฉินก
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1
“แม่ จะมาอาบน้ำด้วยกันไหม? น้ำร้อนกำลังดีเลย”ในคฤหาสน์ตระกูลหลิ่ว หลิ่วหรูเยียนเปลือยเปล่านั่งอยู่ในอ่างอาบน้ำ กำลังพูดกับหลิ่วชิงเหอที่สวมชุดนอนลายลูกไม้อยู่หน้าประตู“จะไปเดี๋ยวนี้ล่ะ ลูกอาบก่อนเลย” หลิ่วชิงเหอรับโทรศัพท์ หันไปตอบลูกจากนั้นเดินออกจากห้องน้ำหลิ่วหรูเยียนหันไปมองฉู่เฉินในถังยาข้างๆ ที่โผล่ให้เห็นแค่ศีรษะ“มองอะไร! ถ้ายังมองอีก ฉันจะควักลูกตาแกออกมาให้หมากิน!” หลิ่วหรูเยียนลุกขึ้นจากอ่างน้ำ พูดด้วยน้ำเสียงหยิ่งยโสเธอไม่ได้ปกปิดร่างกายขาวนวลราวหิมะและหน้าอกที่ใหญ่โตของตัวเองแม้แต่น้อย ยืนโชว์ให้ฉู่เฉินเห็นกับตา“เพียะ!”หลิ่วหรูเยียนสะบัดฝ่ามือตบลงที่แผลเป็นบนใบหน้าของฉู่เฉิน “ยังกล้ามองอีก! ไอ้ขันที เดี๋ยวฉันจะควักตาสุนัขของแกออกมาเลยนี่!”ฉู่เฉินขบฟันแน่น จ้องมองหญิงสาวงดงามที่อยู่ตรงหน้า พูดออกมาอย่างชัดถ้อยชัดคำ “หลิ่วหรูเยียน ต้องมีสักวันที่ฉันเหยียบพวกเธอสองแม่ลูกให้จมดิน! และชิงทุกอย่างที่เป็นของตระกูลฉู่ฉันคืนมา!”“แกกำลังฝันอะไรอยู่? แกก็เป็นแค่สมุนไพรมนุษย์ให้ฉันกับแม่ แขนขาก็ถูกตีหักไปหมดแล้ว ยังจะเอาอะไรมาชิงกลับไปอีก?”หลิ่วหรูเยียนหัวเราะด้วยคว
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 2
ฉู่เฉินสลบไปนานมาก เมื่อเขาตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองเหมือนฝันประหลาดเป็นเวลายาวนานในความฝัน เขากลายร่างเป็นราชันมังกรแห่งแดนเหนือ ทำสงครามทั้งเก้าสวรรค์สิบพิภพ ล้มสำนักนิกายใหญ่ต่างๆ ภายในวันเดียว รวมทั้งสตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งลัทธิศักดิ์สิทธิ์ด้วย...“โอ๊ย ปวดหัวจัง...” ฉู่เฉินร้องอย่างเจ็บปวด เขาลืมตาขึ้นถึงพบว่าตัวเองยังอยู่ในหลุม บาดแผลและความเจ็บปวดตรงแขนขาและบนร่างทำให้เขารู้สึกว่าอยู่ห่างจากความตายไม่ไกลแล้ว “เจ้าหนู ข้าได้มอบวิชาเก้าผันกลืนสวรรค์ วิชานี้ครอบคลุมทุกแขนง ทั้งวิชาแพทย์แห่งต้าหลัว ตำราลับวรยุทธ์โบราณ วิชาหยินหยางห้าธาตุ วิชาลึกลับฮวงจุ้ย วิชาหลอมโอสถและสร้างอาวุธวิชาเหล่านี้ข้ามอบให้เจ้าหมดแล้ว...” “เจ้าหนู จำเอาไว้! รอเจ้าฝึกฝนถึงระดับเก้าชั้นฟ้า เจ้าต้องไปนอนกับสตรีศักดิ์สิทธิ์เหยาฉือที่หยิ่งยโสคนนั้นแทนข้าให้ได้!”ข้างหูของเขายังมีเสียงสะท้อนของมังกรฟ้าที่เรียกตัวเองว่าเป็นราชามังกรแห่งแดนเหนือที่เขาเห็นในฝันก่อนหน้านี้ วิชาเก้าผันกลืนสวรรค์หรือ?ฉู่เฉินย้อนกลับมาครุ่นคิดเล็กน้อย ทันใดนั้นข้อมูลมหาศาลก็พรั่งพรูเข้ามาในสมองของเขาวิชาลับบำเพ็ญคู่ เพิ่มคว
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 3
หลิ่วชิงเหอในตอนนี้ยังไม่รู้ว่าฉู่เฉินแอบมองอยู่ตรงระเบียง เธอเดินไปนั่งที่โซฟาอย่างเปิดเผย ต่อหน้าสายตาของฉู่เฉิน เช็ดผมที่เปียกชุ่ม รูปร่างที่สมบูรณ์แล้วราวกับเป็นประติมากรรม เผยให้เห็นส่วนโค้งเว้าสมบูรณ์แบบอยู่บนโซฟา ปลดปล่อยเสน่หาที่มีเฉพาะหญิงสาวผู้ใหญ่ ทำให้ผู้ชายรู้สึกเลือดร้อนหลิ่วชิงเหออายุสามสิบห้าสามสิบหกปีแล้ว แต่ยังคงสวยงาม รูปร่างและผิวพรรณล้วนบำรุงดูแลอย่างดี ผิวขาวนวลราวกับสาวน้อยอายุยี่สิบปีเท่านั้นตรงระเบียงห้อง ฉู่เฉินมองภาพนี้จนปากแห้ง ท้องน้อยร้อนผ่าวถึงแม้เขาจะอายุยี่สิบสองปีแล้ว แต่ยังไม่เคยแตะต้องผู้หญิงมาก่อนโดยเฉพาะสามปีมานี้ถูกหลิ่วหรูเยียนทรมาน ทำลายศักดิ์ศรีของผู้ชาย ตอนนี้เมื่อเขาเห็นภาพที่งดงามนี้ ความแค้นที่สั่งสมมาสามปีก็ระเบิดออกมาทันที!อึกเสียงหนึ่งฉู่เฉินกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ว่ากันว่าสาวน้อยน่าเย้ายวน แต่มีเพียงผู้ชายที่โตแล้วถึงรู้ว่า ผู้หญิงแบบหลิ่วชิงเหอถึงจะเย้ายวนมากที่สุดรู้มาก เป็นเยอะ ยังเอาใจฉู่เฉินยิ่งมองก็ยิ่งรู้สึกร้อนรุ่มไปทั้งตัวหลิ่วชิงเหอนะหลิ่วชิงเหอ เธอไม่ใช่ผู้หญิงปกติจริงๆเธอที่อยู่ในสายตาคนนอกสูงส่งไม่อาจเอื
Latest chapter
