กรี๊ดดดดดดดด
เสียงกรีดร้องแห่งความเจ็บปวดดังขึ้นเมื่อร่างกายถูกรุกเร้าอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว เท้าเล็กทั้งสองเตะถีบไปมาในอากาศเพื่อบรรเทาความเจ็บปวดกลางร่างสาว แต่ยิ่งดิ้นรนยิ่งเจ็บปวดทรมาน สองมือเล็กทุบตีสิ่งที่บุกรุกเหนือร่างพร้อมพยายามดันเขาออกห่าง
“ชูว์...อย่าดิ้นทูนหัว ยิ่งดิ้นยิ่งเจ็บ อ่า...แน่นเป็นบ้า อูว์...”
เสียงเข้มสั่งอย่างหงุดหงิดเมื่อหญิงสาวดิ้นรนไม่ยอมอ่อนคล้อยไปตามความปรารถนาของตัวเอง ปักษา บุญป้อมการ หรือปัก วัย 38 ปีเจ้าของเหมืองแร่ขุนด่านที่ร่ำรวยที่สุดในจังหวัดกาญจนบุรี และทรงอิทธิพลที่สุดในขณะนี้ และตอนนี้เขาก็ต้องการจินตนา อุ่นใจ หรือจิน วัย 25 ปี หล่อนเป็นพี่เลี้ยงของหลานสาววัย 7 ขวบของเขา ที่เขาเฝ้ามองเฝ้าปรารถนามาตลอดหลายเดือนที่หล่อนมาอยู่ที่นี่ เธอเป็นทั้งพี่เลี้ยงและคุณครูสอนหนังสือให้หลานตัวน้อยของเขา
“อือ...ปะ...ปล่อยจินไปเถอะคุณปัก อือ...เจ็บ!” หล่อนจำเสียงขุ่นเข้มได้ดี เพราะตลอดหลายเดือนที่ผ่านมาเธอต้องพยายามดิ้นรนเอาตัวรอดจากเจ้านายหื่นกามตลอดเวลา แต่ทว่าวันนี้ หล่อนต้องเจ็บเจียนตายเมื่อเขาบุกเข้ามาปลุกปล้ำเธอในห้องพักส่วนตัวยามดึกคืนนี้
“อ่า...ฝันไปหรือเปล่าจิน ฉันต้องการเธอแค่ไหนเธอเองก็รู้ อ่า...แน่นเป็นบ้า”
ปักษากัดฟันแน่นเมื่อกายสาวตอดรัดแน่นหนักหน่วง เขาอยากกระแทกแรงๆ แต่ก็ทำแบบนั้นไม่ได้เมื่อสำนึกดีว่าคนตัวเล็กยังไม่เคยผ่านมือใคร และเขาก็เป็นคนกระชากพรหมจรรย์ของหล่อนมาเมื่อกี้เอง
“อือ...ปะ...ปล่อยจินไปเถอะคุณปัก อือ...เจ็บ”
“ชูว์...อย่าโง่หน่อยเลยน่า...ใครจะปล่อยไป ฉันเข้าจนสุดทางแล้วปล่อยก็โง่สิ ฉันจะทำให้เธอลืมความเจ็บเองจิน ผ่อนคลายไปตามฉันคนดี อ่า...เสียวแน่นเป็นบ้า อือ...”
ปักษาเคลื่อนไหวเอวสอบที่ทาบทับแทรกคลึงในความคับแน่นของหญิงสาว ตลอดระยะเวลาเป็นหนุ่มโฉดเขาไม่เคยเว้นว่างเรื่องผู้หญิง และมีผู้หญิงคนเดียวที่เขาปรารถนาตั้งแต่แรกเห็น แต่ไม่สามารถครอบครองได้ พยายามใช้ทุกวิธีหล่อนก็ไม่ตกเป็นของเขา และนี่คือวิธีสุดท้ายนั่นคือการปล้ำ เขายอมเป็นเหมือนโจรชั่วบุกปล้ำข่มขืนหล่อน แต่เชื่อเถอะ หลังจากนี้จินตนาจะสุขสมและร้องครวญครางเรียกหาแต่เขา
“อะ...อือ” จินตนาครางกระเส่าเมื่อความเจ็บปวดกลางร่างแปรเปลี่ยนเป็นซ่านเสียวกลางกายเล็ก สองมือเล็กที่ทุบตีคนเหนือร่างดันคนตัวโตออกห่างก็เปลี่ยนเป็นกำไหล่หนาแน่นด้วยความทรมานซ่านเสียว
“อ่า...เสียวแล้วใช่ไหมจิน อ่า...ฉันจะทำให้เธอสุขที่สุดเมียฉัน อ่า...แน่นเป็นบ้า อือ...”
ตลอดชีวิตของปักษามีจินตนานี่แหละที่ทำให้เขาคับแน่นจนจะปริแตกเพียงแค่ได้สอดกายแข็งร้อนกระแทกเร่าในร่างของหล่อน เอวสอบเคลื่อนไหวหนักหน่วงดุดันจ้วงลึกทุกแรงเสียวซ่าน สองมือใหญ่กดร่างเล็กไว้กับเตียงด้วยความเสียวซ่าน
“อ่า...ไม่ไหวแล้ว อือ ...ชะ...ช่วยจินด้วยคุณปัก อือ...จินร้อนอ่า...”หล่อนแอ่นยกร่างเล็กอ้อนแอ้นขึ้นหาร่างใหญ่โตของบุรุษกำยำเหนือร่าง แม้จะอยู่ในความมืดแต่จินตนาสัมผัสถึงดวงตาสีสนิมเข้มของปักษา สองมือเล็กตวัดโอบกอดชายหนุ่มด้วยความเผลอไผลเร่าร้อนเรือนกายเล็ก
“โอว์...ดีเป็นบ้า อูว์...ตอบสนองฉันแบบนี้แหละจิน อ่า...”ปักษาคำรามพร่าชอบใจเมื่อคนใต้ร่างนั้นแอ่นยกร่างตอบสนองตนกลับ แม้จะไม่เป็นจังหวะแต่เสียวร้อนเหลือเกินเมื่อร่างเล็กขยับเสียดสีตอบ
“อือ...จิน อ่า...ไม่ไหวแล้วคุณปัก ชะ...ช่วยจินด้วยค่าอ่า...”
หล่อนบิดกายทรมานเสียวไปมา แม้ว่าจะยังมีความเจ็บปวดกลางร่างบ้างแต่ก็น้อยกว่าความเสียวร้อนที่ลุกโชนทั่วร่างของหล่อน ใบหน้าสวยชื้นเหงื่อบิดส่ายไปมาในความมืด แล้วก็ยิ่งกัดปากตัวเองแน่นเมื่อรับรู้ถึงแรงบีบเคล้นรุนแรงที่เต้าอวบอูมทั้งสองข้างของตนเอง
“อ่ะ...เจ็บ อือ...”
“ชูว์...เดี๋ยวก็เสียวจิน อ่า...แน่นเป็นบ้า รู้ไหมฉันฝันแบบนี้มานานแค่ไหนจิน ชูว์...โอว์...เย้”
แรงขยับโยกไหวเอวสอบขยับขับเคลื่อนเป็นจังหวะหนักหน่วงตามทำนองเพลงสวาทของปักษา สองมือใหญ่ก็เคลื่อนมาบดขยี้ขยำสองเต้างามพร้อมกับใบหน้าหล่อซุกไซขูดถูเคราสากไปกับลำคอระหงที่บิดส่ายไปมาทรมานเสียวเพราะแรงขยับโยกเอวสอบของตัวเอง
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
เนินเนื้ออวบอิ่มเชื่อมประสานดูดกลืนกินกันและกันดังกระทบกระทั่งตามจังหวะกระแทกเคลื่อนไหวของปักษาที่ขยับโยกเร่ากระหน่ำซัดเป็นจังหวะหนักหน่วงเข้าหากายเล็กคับแคบ สองมือที่บีบคลึงเคล้นก็บดบี้ด้วยความหนักหน่วง ปากหนาดูดเม้มซอกคอระหงไซ้ลงเลื้อยมายังร่องอกอวบที่ตอนนี้กระดุมเสื้อของหล่อนหลุดลุ่ยออกไปแล้วสองเม็ดบน
“อ่า...ไม่ไหวแล้ว อือ...จินไม่ไหวคุณปัก อือ...”
“โอว์...เสียวใช่ไหมทูนหัว อ่า...ผัวก็เสียว โอว์...เย้ แน่น อ่า...ทรมานเอ็นเป็นบ้า อูว์...”
ร่างใหญ่โตของปักษาเคลื่อนไหวพลิ้วไปตามแรงโยกเสียวเหนือร่างเล็ก มือใหญ่ปลดกระดุมเสื้อนอนของจินตนาออกจนหมดแล้วถอดดึงทิ้งออกอย่างรวดเร็ว ทุกอย่างถูกจัดการอย่างชำนาญ เขาโน้มหน้าหล่อเหลาลงไปถูไถกับเนื้อขาวนวลเนียนของเธอด้วยความสิเน่หา สองมือลูบไล้ไปตามผิวกายสาวด้วยความกระสันซ่าน เอวหนาก็เคลื่อนไหวกระแทกเสียวเป็นจังหวะไม่ได้หยุด
“อือ...ไม่ไหวแล้วคุณปัก อ่า...จิน อือ...อา...” “ชูว์...ทูนหัว พร้อมกันนะผัวจะแตกแล้วเมียจ๋าโอว์...เสียว อา...มันมากคนดี ซี้ดดด อือ...” พั่บ! พั่บ! พั่บ! แรงกระแทกหนักหน่วงกว่าเดิมแล้วไม่นานร่างเล็กของจินตนาก็กระตุกสั่นพร่ากรีดร้องดังลั่นห้องออกมาด้วยความสุขพร้อมเธอหยุดนิ่งเกร็งจิกเล็บที่ตวัดโอบเกี่ยวร่างใหญ่โตจนจมเล็บยาวของตนเอง ส่วนปักษาเมื่อกายเล็กสั่นซ่านถึงความสุขเขาก็เร่งโหมกระหน่ำจังหวะเพื่อตามไปติดๆ แล้วก็นำพากระสวยอวกาศไปถึงสวรรค์เสียวซ่านสุขเมื่อภายใสคับแคบตอดรัดแน่นจนเขาปริแตกลาวาอุ่นร้อนสวาทของตนเองอาบล้นออกมาจากจุดเชื่อมประสานกาย “โอว์...แน่นเป็นบ้าจิน อ่า...ดีเป็นบ้า อูว์...” ปักษาคำรามพร่าสุขสมตามคนตัวเล็กใต้ร่างไปติดๆ มือใหญ่ที่บีบเคล้นเต้าก็กำสองเต้าแน่นแล้วเคลื่อนมาดูดเม้มครอบครองกลืนกินยอดเม็ดอกสีหวาน แม้จะมืดแต่เขาก็พอจะเดาออกว่ายอดปทุมของจินตนานั้นสีชมพูหวานแค่ไหน “อ่ะ...อือ พะ...พอเถอะค่ะคุณปัก อือ...”หล่อนดันหน้าบุรุษหนุ่มออกจากเต้าของตัวเอง แต่เพียงแค่ขยับกายเคลื่อนไหวความใหญ่โตที่สอดแทรกฝากฝังอยู่กลางกายก็
เฮ้อ! จินตนาถอนหายใจออกมาทันทีเมื่อลุงกับหลานออกไปจากห้องพักส่วนตัวของตัวเองแล้ว หล่อนค่อยๆ ขยับกายจะลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว แต่ก็ต้องบิดหน้าไปมาด้วยความเจ็บปวดกลางร่างสาวของตัวเอง จนต้องนั่งหย่อนเท้าที่ขอบเตียงแล้วมองไปยังประตูห้องน้ำที่เปิดกว้างก่อนจะถอนหายใจอีกครั้งแล้วกัดฟันฝืนความเจ็บปวดกลางร่างลุกขึ้นก้าวเดินไปห้องน้ำช้าๆ กว่าจะพาร่างเปราะบางร้าวระบมของตัวเองมาห้องน้ำได้ก็เล่นเอาน้ำตาเล็ด เมื่อเข้ามาในห้องน้ำก็ปิดประตูทรุดนั่งกับพื้นแล้วปล่อยเสียงสะอื้นออกมาเพื่อปลอบโยนตัวเองกับเรื่องที่เกิดขึ้น หล่อนเกลียดเขาแม้ว่าจะมีใจหวั่นไหวไปกับเขาไปมากแล้วก็ตาม แต่เมื่อเขาหักหาญน้ำใจเธอแบบนี้เธอจะไม่อยู่ไม่ทน สิ่งที่เสียไปแล้วก็ให้มันเสียไป เมื่อคิดได้ดั้งนั้นก็รีบปาดเช็ดน้ำตาที่เปื้อนสองแก้มออกแล้วหยุดร้องไห้ หล่อนเข้มแข็งมากพอ พ่อกับแม่ของเธอก็มี บ้านของเธอก็มีแล้วทำไมต้องมาทนอยู่กับเจ้านายหื่นที่บุกปล้ำลูกน้องแบบนี้ด้วย อยากจะแจ้งความแต่ก็อาย เพราะคนที่เสียหายคือตัวหล่อนเอง กลับอุตรดิตถ์บ้านเกิดตัวเองดีที่สุด ที่ต้อนรับเสมอคือบ้านของเธอ ที่นั่นมีพ่อมีแม่ค
“เย้ๆ คุณลุงขาจะไปส่ง ส้มหวานอยากให้ไปส่งทุกวันเลยค่า...” หนูน้อยปรบมือร้องดีใจเมื่อรู้ว่าวันนี้คุณลุงขาจะไปส่งตนเองไปโรงเรียน “แน่นอนค่ะ ลุงปักจะไปส่งส้มหวานทุกวันเลยนะคะ จะเริ่มตั้งแต่วันนี้เลย” “งั้นส้มหวานไปกับคุณลุงนะคะ วันนี้พี่จินต้องอยู่เก็บของค่ะ” “ค่อยกลับมาเก็บก็ได้ ไปด้วยกันนั่นแหละ อีกอย่างเรามีเรื่องต้องคุยกันคงไม่ต้องพูดเยอะนะว่าเรื่องอะไร”ท้ายประโยคปักษาเน้นเสียงห้วนก่อนจะหันไปยิ้มเอ็นดูให้หลานสาว “วันนี้ส้มหวานมีคุณลุงขาไปส่ง ส้มหวานจะพูดอวดเพื่อนว่าส้มหวานมีคุณลุงหล่อ คิกๆ”หนูน้อยพูดไปพลางตักข้าวต้มใส่ปากพลางทำให้ทุกคนที่มองดูนั่งยิ้มตามแล้วยิ่งรักและเอ็นดูหนูน้อย ถึงแม้จะกำพร้าพ่อแม่ตั้งแต่เกิดแต่ว่าปักษาก็ไม่เคยทำให้หลานสาวขาดความอบอุ่นหรือความรักเลยแม้แต่น้อย เขาให้ทุกอย่างกับส้มหวานเท่าที่คุณลุงคนหนึ่งจะทำได้ “บ๊ายๆ จุ๊บๆ ส้มหวานเข้าห้องเรียนก่อนนะคะคุณลุงขา พี่จิน” หนูน้อยยืนข้างครูประจำชั้นพร้อมกับส่งจุ๊บและโบกมือให้คุณลุงกับพี่เลี้ยงสาวที่เดินมาส่งถึงหน้าห้องเรียน เพราะวันนี้หนูน้อยมาสายกว่าทุกวันจึงไม่ทันเคารพธ
“เย้ๆ คุณลุงขาจะไปส่ง ส้มหวานอยากให้ไปส่งทุกวันเลยค่า...” หนูน้อยปรบมือร้องดีใจเมื่อรู้ว่าวันนี้คุณลุงขาจะไปส่งตนเองไปโรงเรียน “แน่นอนค่ะ ลุงปักจะไปส่งส้มหวานทุกวันเลยนะคะ จะเริ่มตั้งแต่วันนี้เลย” “งั้นส้มหวานไปกับคุณลุงนะคะ วันนี้พี่จินต้องอยู่เก็บของค่ะ” “ค่อยกลับมาเก็บก็ได้ ไปด้วยกันนั่นแหละ อีกอย่างเรามีเรื่องต้องคุยกันคงไม่ต้องพูดเยอะนะว่าเรื่องอะไร”ท้ายประโยคปักษาเน้นเสียงห้วนก่อนจะหันไปยิ้มเอ็นดูให้หลานสาว “วันนี้ส้มหวานมีคุณลุงขาไปส่ง ส้มหวานจะพูดอวดเพื่อนว่าส้มหวานมีคุณลุงหล่อ คิกๆ”หนูน้อยพูดไปพลางตักข้าวต้มใส่ปากพลางทำให้ทุกคนที่มองดูนั่งยิ้มตามแล้วยิ่งรักและเอ็นดูหนูน้อย ถึงแม้จะกำพร้าพ่อแม่ตั้งแต่เกิดแต่ว่าปักษาก็ไม่เคยทำให้หลานสาวขาดความอบอุ่นหรือความรักเลยแม้แต่น้อย เขาให้ทุกอย่างกับส้มหวานเท่าที่คุณลุงคนหนึ่งจะทำได้ “บ๊ายๆ จุ๊บๆ ส้มหวานเข้าห้องเรียนก่อนนะคะคุณลุงขา พี่จิน” หนูน้อยยืนข้างครูประจำชั้นพร้อมกับส่งจุ๊บและโบกมือให้คุณลุงกับพี่เลี้ยงสาวที่เดินมาส่งถึงหน้าห้องเรียน เพราะวันนี้หนูน้อยมาสายกว่าทุกวันจึงไม่ทันเคารพธ
เฮ้อ! จินตนาถอนหายใจออกมาทันทีเมื่อลุงกับหลานออกไปจากห้องพักส่วนตัวของตัวเองแล้ว หล่อนค่อยๆ ขยับกายจะลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว แต่ก็ต้องบิดหน้าไปมาด้วยความเจ็บปวดกลางร่างสาวของตัวเอง จนต้องนั่งหย่อนเท้าที่ขอบเตียงแล้วมองไปยังประตูห้องน้ำที่เปิดกว้างก่อนจะถอนหายใจอีกครั้งแล้วกัดฟันฝืนความเจ็บปวดกลางร่างลุกขึ้นก้าวเดินไปห้องน้ำช้าๆ กว่าจะพาร่างเปราะบางร้าวระบมของตัวเองมาห้องน้ำได้ก็เล่นเอาน้ำตาเล็ด เมื่อเข้ามาในห้องน้ำก็ปิดประตูทรุดนั่งกับพื้นแล้วปล่อยเสียงสะอื้นออกมาเพื่อปลอบโยนตัวเองกับเรื่องที่เกิดขึ้น หล่อนเกลียดเขาแม้ว่าจะมีใจหวั่นไหวไปกับเขาไปมากแล้วก็ตาม แต่เมื่อเขาหักหาญน้ำใจเธอแบบนี้เธอจะไม่อยู่ไม่ทน สิ่งที่เสียไปแล้วก็ให้มันเสียไป เมื่อคิดได้ดั้งนั้นก็รีบปาดเช็ดน้ำตาที่เปื้อนสองแก้มออกแล้วหยุดร้องไห้ หล่อนเข้มแข็งมากพอ พ่อกับแม่ของเธอก็มี บ้านของเธอก็มีแล้วทำไมต้องมาทนอยู่กับเจ้านายหื่นที่บุกปล้ำลูกน้องแบบนี้ด้วย อยากจะแจ้งความแต่ก็อาย เพราะคนที่เสียหายคือตัวหล่อนเอง กลับอุตรดิตถ์บ้านเกิดตัวเองดีที่สุด ที่ต้อนรับเสมอคือบ้านของเธอ ที่นั่นมีพ่อมีแม่ค
“อือ...ไม่ไหวแล้วคุณปัก อ่า...จิน อือ...อา...” “ชูว์...ทูนหัว พร้อมกันนะผัวจะแตกแล้วเมียจ๋าโอว์...เสียว อา...มันมากคนดี ซี้ดดด อือ...” พั่บ! พั่บ! พั่บ! แรงกระแทกหนักหน่วงกว่าเดิมแล้วไม่นานร่างเล็กของจินตนาก็กระตุกสั่นพร่ากรีดร้องดังลั่นห้องออกมาด้วยความสุขพร้อมเธอหยุดนิ่งเกร็งจิกเล็บที่ตวัดโอบเกี่ยวร่างใหญ่โตจนจมเล็บยาวของตนเอง ส่วนปักษาเมื่อกายเล็กสั่นซ่านถึงความสุขเขาก็เร่งโหมกระหน่ำจังหวะเพื่อตามไปติดๆ แล้วก็นำพากระสวยอวกาศไปถึงสวรรค์เสียวซ่านสุขเมื่อภายใสคับแคบตอดรัดแน่นจนเขาปริแตกลาวาอุ่นร้อนสวาทของตนเองอาบล้นออกมาจากจุดเชื่อมประสานกาย “โอว์...แน่นเป็นบ้าจิน อ่า...ดีเป็นบ้า อูว์...” ปักษาคำรามพร่าสุขสมตามคนตัวเล็กใต้ร่างไปติดๆ มือใหญ่ที่บีบเคล้นเต้าก็กำสองเต้าแน่นแล้วเคลื่อนมาดูดเม้มครอบครองกลืนกินยอดเม็ดอกสีหวาน แม้จะมืดแต่เขาก็พอจะเดาออกว่ายอดปทุมของจินตนานั้นสีชมพูหวานแค่ไหน “อ่ะ...อือ พะ...พอเถอะค่ะคุณปัก อือ...”หล่อนดันหน้าบุรุษหนุ่มออกจากเต้าของตัวเอง แต่เพียงแค่ขยับกายเคลื่อนไหวความใหญ่โตที่สอดแทรกฝากฝังอยู่กลางกายก็
กรี๊ดดดดดดดดเสียงกรีดร้องแห่งความเจ็บปวดดังขึ้นเมื่อร่างกายถูกรุกเร้าอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว เท้าเล็กทั้งสองเตะถีบไปมาในอากาศเพื่อบรรเทาความเจ็บปวดกลางร่างสาว แต่ยิ่งดิ้นรนยิ่งเจ็บปวดทรมาน สองมือเล็กทุบตีสิ่งที่บุกรุกเหนือร่างพร้อมพยายามดันเขาออกห่าง“ชูว์...อย่าดิ้นทูนหัว ยิ่งดิ้นยิ่งเจ็บ อ่า...แน่นเป็นบ้า อูว์...”เสียงเข้มสั่งอย่างหงุดหงิดเมื่อหญิงสาวดิ้นรนไม่ยอมอ่อนคล้อยไปตามความปรารถนาของตัวเอง ปักษา บุญป้อมการ หรือปัก วัย 38 ปีเจ้าของเหมืองแร่ขุนด่านที่ร่ำรวยที่สุดในจังหวัดกาญจนบุรี และทรงอิทธิพลที่สุดในขณะนี้ และตอนนี้เขาก็ต้องการจินตนา อุ่นใจ หรือจิน วัย 25 ปี หล่อนเป็นพี่เลี้ยงของหลานสาววัย 7 ขวบของเขา ที่เขาเฝ้ามองเฝ้าปรารถนามาตลอดหลายเดือนที่หล่อนมาอยู่ที่นี่ เธอเป็นทั้งพี่เลี้ยงและคุณครูสอนหนังสือให้หลานตัวน้อยของเขา“อือ...ปะ...ปล่อยจินไปเถอะคุณปัก อือ...เจ็บ!” หล่อนจำเสียงขุ่นเข้มได้ดี เพราะตลอดหลายเดือนที่ผ่านมาเธอต้องพยายามดิ้นรนเอาตัวรอดจากเจ้านายหื่นกามตลอดเวลา แต่ทว่าวันนี้ หล่อนต้องเจ็บเจียนตายเมื่อเขาบุกเข้ามาปลุกปล้ำเธอในห้องพักส่วนตัวยามดึกคืนนี้“อ่า...ฝันไปหรือ